ป่าเกอร์เวนท์
ดูเหมือนว่าเวเวอร์จะเตรียมใจเอาไว้แล้ว “ลิงค์, ในที่สุดนายก็มาสินะ,” เขาพูดพร้อมกับหัวเราะ “นายเร็วกว่าที่ฉันคิดเอาไว้ซะอีก”
แม้ว่าจะมีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับลิงค์, แม้ว่าเขาจะเคยฆ่าปีศาจเลเวล 8 ทาร์วิส, แต่พลังของเวเวอร์ก็ไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว เขาจะไม่สร้างปัญหาให้ตัวเองโดยไปหาเรื่องกับนักเวทย์หนุ่มที่เป็นอัจฉริยะยิ่งกว่าเขาคนนี้, แต่ถ้าพวกเขามาเจอกัน, เวเวอร์ก็คงจะถอยไม่ได้
ถ้าเขาฆ่าลิงค์ได้, ชื่อของเวเวอร์ก็จะเป็นที่รู้จักกันทั่วแผ่นดินใหญ่ในชั่วข้ามคืน
หลังจากที่เขาพูด, ป่าก็เงียบสงบ ไม่มีการตอบสนองใดๆออกมา
“อะไรกัน, นี่นายยังจะซ่อนตัวอยู่อีกหรอ?” เวเวอร์เยาะเย้ย “ตอนที่อยู่เมืองโอปอลนายก็ไม่ยอมโผล่หน้าออกมาเหมือนกัน, นายแอบใช้เวทย์เคลื่อนย้ายพาเซลีนหนีไป นายอยากจะทำแบบนั้นอีกรึไง?”
เวเวอร์รู้เหตุการณ์ที่เมืองโอปอลแล้ว—แอนดรูว์เป็นคนบอกเขา หลังจากที่ได้รู้เรื่องนี้, ปฏิกิริยาแรกของเขาก็คืออิจฉา เขารู้สึกอิจฉาลิงค์อย่างไม่รู้จบ
เขาจะต้องได้ครอบครองผู้หญิงที่เขาหมายปอง สักวันนึง, กองทัพอันเดธของเขาจะทำลายเฟิร์ด, ฆ่าลิงค์, แล้วเขาจะไปรับตัวมาเซลีนด้วยตัวเอง เขาเชื่อว่ามันไม่น่าจะใช้เวลานานนัก
หลังจากนั้นพักนึง, ก็ยังไม่มีการตอบสนองอะไร ไม่มีออร่าผิดปกติอยู่รอบๆเช่นกัน ฝ่ายตรงข้ามซ่อนตัวได้เป็นอย่างดี
ไอมอนส์เองก็กำลังรอให้ลิงค์ตอบกลับมาเช่นกัน พอเห็นว่าสถานการณ์เป็นแบบนี้, เขาก็พูดออกมา “เวเวอร์, ข้าไม่คิดว่ามันจะออกมาด้วยตัวเองหรอก ลิงค์เองก็มาตามหาอัลโลวา ข้าตั้งใจจะฆ่าเธอซะ คิดว่ายังไงหล่ะลิงค์?”
เวเวอร์เยาะเย้ยกับสถานการณ์นี้ เขาอยากจะไม่เห็นด้วยตามสัญชาติญาณ, แต่ก่อนหน้านั้นเขาก็เห็นสายตาของไอมอนส์ ดวงตาสีขาวพวกนี้กำลังจ้องมาที่เขา, ดูเหมือนจะส่งข้อความอะไรบางอย่าง
เขาเป็นคนฉลาดและเข้าใจในทันที ชายแก่คนนี้อยากจะใช้อัลโลวาเพื่อบังคับให้ลิงค์ออกมา
ตอนนี้ลิงค์ซ่อนตัวได้ดีมากๆ พวกเขาไม่สามารถหาตัวเขาได้เลย, แต่จากการกระทำก่อนหน้านี้ของเขา, มันบ่งบอกว่าอัลโลวาคือจุดอ่อนของเขา ถ้าลิงค์เคลื่อนไหวอีกครั้ง, เขาก็จะเปิดเผยตัวเองและตกอยู่ในอันตราย
แต่ถ้าลิงค์ไม่ทำอะไรเลย, ไอมอนส์ก็จะใช้โอกาสนี้ฆ่าอัลโลวาซะ และถ้าเป็นเช่นนั้น, มันก็คงจะไม่มีประเด็นความขัดแย้งระหว่างเขากับอันเดธอีก พวกเขาคงจะไม่จำเป็นต้องสู้กันอีกต่อไปแล้ว
นี่เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวสำหรับไอมอนส์
ไอแก่นี่เป็นจิ้งจองเจ้าเล่ห์จริงๆ! เวเวอร์คิด พอคิดถึงเรื่องนี้, เขาก็พยักหน้าแล้วใช้โอกาสนี้เพื่อสร้างประโยชน์ให้ตัวเอง “คุณจะฆ่าเธอก็ได้, แต่ผมต้องการพิษจากอสรพิษทมิฬเพิ่มอีก ถ้าคุณไม่ยอมให้, ก็อย่ามาโทษผมละกันถ้าผมจะต่อสู้กับคุณต่อ”
“ไม่มีปัญหา” ไอมอนส์เป็นคนเด็ดขาด เขายกคทาขึ้น, ใส่มานาเข้าไป, แล้วสร้างระเบิดเพลิงขึ้นมาอย่างช้าๆ
“โรเวีย, ขยับออกมาซะ ข้าจะจัดการแล้ว!” ไอมอนส์พูด
นักเวทย์โรเวียเดินหลบไปข้างๆในทันที เขาเข้าใจไอมอนส์, ดังนั้นเขาจึงตื่นตัวเต็มที่ เมื่อใดก็ตามที่ลิงค์ปรากฎตัว, เขาก็จะโจมตี!
อัลโลวานอนอยู่บนพื้น ตอนนี้เธอได้สติแล้ว, และบาดแผลส่วนใหญ่ของเธอก็ได้รับการรักษาแล้ว เธอรู้ว่าความตายกำลังเข้ามา, แต่เธอก็ยังไม่กลัว เธอหัวเราะออกมาแทน “ไอมอนส์, ข้ารู้อยู่แล้วว่าข้าจะต้องตายด้วยเงื้อมมือของท่านตั้งแต่ตอนแรกที่ข้าเห็นท่าน ข้าเดาว่าข้าคงจะคิดถูกสินะ”
ไอมอนส์ทำหลายอย่างพร้อมกันได้ เขาร่ายเวทย์ในขณะที่พูดออกมาอย่างเย็นชา “ถ้าเป็นเช่นนั้น, แสดงว่าเจ้าคิดที่จะทรยศมาตั้งนานแล้วสินะ”
“ก็คงงั้น ตอนแรก, มันก็เป็นแค่ความคิด แต่หลังจากนั้น, ท่านก็เริ่มฆ่าเอลฟ์ไปมากมายเพื่ออัญเชิญอุปกรณ์แห่งความมืดระดับพระเจ้า และพักหลังมานี้, ท่านก็เริ่มอัญเชิญปีศาจออกมาโดยไม่สนว่าจะต้องเสียอะไรไปก็ตาม เรื่องพวกนี้ทำให้ข้ารู้สึกว่าดาร์คเอลฟ์กำลังเดินอยู่บนเส้นทางอันบ้าคลั่ง ท่านจะจบสิ้น, และข้าไม่อยากอยู่กับเผ่าพันธุ์โง่ๆแบบนั้น”
“โง่งั้นหรอ?” ไอมอนส์สั่น, แต่เขาไม่ได้โกรธ เขาส่ายหัวแล้วถอนหายใจออกมาแทน “เจ้าคิดผิดมหันแล้ว น่าเสียดายที่, มีคนจำนวนไม่มากในเผ่าพันธุ์ของเราที่หัวดี”
แน่นอน, เขารู้ว่าดาร์คเอลฟ์กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย ทั้งเผ่าพันธุ์ก็เปรียบเสมือนรถม้าที่กำลังวิ่งบนถนนขรุขระ ความผิดพลาดเล็กๆเพียงจุดเดียวจะทำให้เกิดภัยพิบัติได้
ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้รถม้าพลิกคว่ำ
ในขณะที่ถอนหายใจ, ไอมอนส์ก็ร่ายเวทย์ระเบิดเพลิงเสร็จ “เจ้าเป็นคนหัวดีนะ, แต่เจ้ากลับเลือกที่จะทรยศพวกเรา ดังนั้นเจ้าต้องตาย ลาก่อน, อัลโลวา!”
บอลเพลิงสีน้ำเงินขาวเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ อัลโลวาหลับแต่, แต่ด้วยเหตุผลบางประการ, ริมฝีปากของเธอเผยรอยยิ้มออกมา
หึ่ม มีเสียงดังขึ้นเบาๆ, และโดมบาเรียสีแดงก็ปรากฎขึ้นรอบตัวอัลโลวาและปกป้องเธอ ในจังหวะต่อมา, เวทย์ระเบิดเพลิงก็ทำงาน ด้วยเสียงตูม, ไฟก็ล้อมรอบบาเรียสีแดงเลือด, แต่พวกมันก็ไม่สามารถฝ่าเข้ามาได้
ไอมอนส์ขมวดคิ้วแล้วหันไปหาเวเวอร์ “เจ้ากำลังทำอะไร?”
ในจังหวะสุดท้าย, เวเวอร์เป็นคนที่เคลื่อนไหวแทนลิงค์ เวเวอร์ยักไหล่ “ขอโทษนะ, ผมคิดว่าคุณจะแกล้งทำเป็นฆ่าอัลโลวาเฉยๆ, แต่ผมก็คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะทำมันจริงๆ…พูดตามตรงเลยนะ, ผมต้องได้ตัวอัลโลวา ถ้าผมไม่ได้…ทุกๆคน, จะต้อง, เจ็บปวด!”
เวเวอร์กัดฟันพูดออกมาทีละคำ เขาไม่ได้ล้อเล่น
“เจ้าบ้าไปแล้วรึไง!” ไอมอนส์อารมณ์เสียในที่สุด การขัดขวางของเวเวอร์นั้นได้ทำให้การกระทำของเขาเมื่อก่อนหน้านี้ดูเหมือนกับคนโง่
เวเวอร์หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ผมเอาจริง ผมฆ่าอาจารย์ของผมด้วยสองมือของตัวเองและสังเวยวิญญาณให้กับเทพปีศาจ แล้วผมจะมาสนใจกฎของโลกมนุษย์ไปทำไม?”
จากนั้น, เขาก็เดินไปหาอัลโลวา ในขณะที่เขาเดิน, เขาก็พูดออกมา “พลังอันยิ่งใหญ่ของนายท่านกำลังไหลเวียนอยู่ในตัวผม ถ้าคุณคิดว่าคุณฆ่าผมได้, ก็เชิญลองได้ตามสบาย แต่ถ้าคุณไม่มั่นใจ, ก็ปล่อยให้ผมพาตัวอัลโลวาไปซะ!”
ดาร์คเอลฟ์นักเวทย์โรเวียไม่สามารถมองดูอยู่เฉยๆได้อีกต่อไป เขาชี้คทาไปที่เวเวอร์ “บอลย่อยสลาย!”
แสงสีดำมารวมกันที่ปลายคทาของโรเวีย มันกลายเป็นบอลแสงสีดำหนาขนาดเท่าหัวคนอย่างรวดเร็ว แต่ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, เวเวอร์ก็ชี้คทาไปที่โรเวียอย่างไม่สนใจ “ไปพักซะเถอะ!”
ตูม! บอลแสงสีแดงปรากฎขึ้นในทันที มันพุ่งไปหาโรเวียแล้วระเบิด ความเร็วในการโจมตีนั้นสูงมากและมันใช้เวลาแค่หนึ่งในร้อยวินาทีเท่านั้น บอลของโรเวียยังไม่ได้เป็นรูปร่างสมบูรณ์เลย, และไอมอนส์ก็ไม่มีเวลาขัดขวางด้วย
เวทย์ของโรเวียถูกบังคับให้หยุด การโจมตีสีแดงเลือดได้ส่งเขาลอยไปเกือบ 100 ฟุต, แล้วกระแทกกับต้นไม้ใหญ่
ตุ้บ โรเวียไถลลงมาจากต้นไม้เหมือนกับตุ๊กตาที่พังแล้ว เขาหยุดหายใจ พอเห็นภาพนี้, ไอมอนส์ยังไม่ตอบสนอง เขานั่งบนนกฮูกปีกโลหิตแล้วจ้องไปที่เวเวอร์อย่างเย็นชา
มันไม่ใช่ว่าตอนนี้เขาไม่รู้สึกโกรธ เขาแค่ระงับความโกรธของเขาได้สำเร็จ, ดังนั้นเขาจึงสามารถคิดได้อย่างมีเหตุผล เขารู้ดีว่าถ้าพวกเขาต่อสู้กัน, ลิงค์ที่กำลังซ่อนตัวอยู่ในความมืด, จะเป็นคนที่ได้ประโยชน์
เขากำลังรออยู่!
ถ้าเขาปล่อยให้เวเวอร์พาตัวอัลโลวาไป, ลิงค์จะต้องทำอะไรบางอย่างอย่างแน่นอนถ้าเขาไม่อยากมีศัตรูเจ้าปัญหาเพิ่มขึ้นอีกในอนาคต ไอมอนส์มั่นใจกับเรื่องนี้
ถ้าลิงค์โจมตี, ไอมอนส์กับเวเวอร์ก็จะมีเป้าหมายเดียวกัน, แล้วพวกเขาก็สามารถร่วมมือกันต่อกรลิงค์ได้ ไอมอนส์ไม่ได้เพ้อฝันถึงขนาดว่าเขาจะฆ่ามนุษย์คนนั้นได้ มันจะถือว่าเป็นชัยชนะถ้าลิงค์ได้รับบาดเจ็บหนักแล้วหนีไป และในเวลาเดียวกันนั้น, เขาก็จะหันกลับมาจัดการกับเวเวอร์
นี่เป็นแผนการที่ปลอดภัยที่สุด
เวเวอร์ชำเลืองมองแล้วหัวเราะ “ตาแก่, คุณกำลังรอลิงค์อยู่สินะ? คุณนี่เป็นคนมองภาพใหญ่จริงๆ, ผมรู้สึกประทับใจนะ ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าลิงค์โผล่หัวออกมา ผมจะร่วมมือกับคุณอย่างแน่นอน, 5555!”
“ไอมนุษย์เสียสติเอ้ย!” ไอมอนส์บ่นพึมพำ
ที่พื้น, อัลโลวาสามารถลุกขึ้นนั่งได้แล้ว เสื้อผ้าของเธอขาดยิ่งกว่าเดิมในขณะที่ดิ้นรนเมื่อก่อนหน้านี้ มีผ้าเหลืออยู่แค่ไม่กี่ชิ้นเท่านั้น, ดังนั้นโดยพื้นฐานแล้วเธอจึงกำลังเปือยอยู่ แต่ว่า, เธอก็ไม่ได้สนใจสภาพน่าสมเพชของเธอและรอให้สถานการณ์คลี่คลายอย่างอดทน
พอเห็นเธอเป็นแบบนี้, เวเวอร์ก็ยิ้มออกมา “พูดตามตรง, เธอก็สวยเหมือนกันนะ ถ้าฉันได้เจอเธอก่อนหน้านี้, ฉันคงตกหลุมรักเธออย่างแน่นอน แต่ตอนนี้, เธอเป็นแค่ไอเลือดผสมและก้อนเนื้อเท่านั้น…อ้อไม่สิ, ฉันเกือบลืมไปว่าเธอสมองดี สมองของเธอคือสิ่งที่ฉันต้องการ…เห้อ, ทำไมเธอถึงต้องลงใต้มาทั้งตัวด้วยนะ? ทำแบบนั้นมันเป็นเป้าใหญ่เกินไป ถ้าเธอมาแค่สมองอย่างเดียวหล่ะก็, พวกเราคงจะไม่ต้องทำเรื่องทั้งหมดนี้”
นี่เป็นคำพูดของคนบ้าอย่างเห็นได้ชัด
อัลโลวามองเวเวอร์อย่างเห็นใจ “นายเป็นอัจฉริยะนะ” เธอตอบกลับอย่างเรียบเฉย, “แต่ว่า, นายก็มีแค่สติปัญญาของมนุษย์เท่านั้น”
พอเห็นเธอแบบนี้, เวเวอร์ก็สงสัย “หึ, สาวน้อยผู้น่าสงสาร เธอไปเอาความมั่นใจมาจากไหน?”
อัลโลวายังยิ้มอยู่ “เวเวอร์, ไอมอนส์,” เธอพูด “ทั้งสองคนเป็นนักเวทย์ที่แข็งแกร่งนะดังนั้นฉันขอถามหน่อย, โลกฟิรุแมนมีกี่ภพ(อาณาจักร)?”
“เธอหมายความว่ายังไง?” เวเวอร์สับสน เขาเป็นอัจฉริยะแต่เขาก็ยังเด็กเกินไป, และความรู้ด้านเวทมนตร์ของเขาก็ยังตื้นเกินไป พลังอันน่าหวาดกลัวทั้งหมดของเขานั้นมาจากเทพปีศาจ ในครั้งนี้, เขาจับความหมายที่อยู่เบื้องหลังคำพูดของอัลโลวาไม่ได้เลย
อย่างไรก็ตาม, ไอมอนเป็นจอมเวทย์ที่แท้จริง หลังจากผ่านไปครึ่งวินาที, สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป “ไม่นะ, ลิงค์อยู่ในภพวิญญาณ!”
ในขณะที่เขากำลังจะพูดจบ, ร่างของอัลโลวาก็หายไป ตัวตนและออร่าของเธอหายไปราวกับว่าเธอระเหยไปจากโลกนี้
“เธออยู่ที่ไหน?” เวเวอร์ตกใจ ภพวิญญาณคืออะไรกัน?
ไอมอนส์เริ่มร่ายเวทย์แล้วในขณะที่กำลังอธิบายอย่างรวดเร็ว “ลิงค์อยู่ที่นี่แล้ว, แต่มันซ่อนตัวอยู่ในภพวิญญาณ นั่นคือเหตุผลที่ทำไมพวกเราถึงสัมผัสถึงมันไม่ได้ ตอนนี้, มันเอาอัลโลวาไปแล้วด้วย พวกมันกำลังใช้อาณาจักรวิญญาณในการหนี! แม่xเอ้ย!”
เขาตกหลุมพลางแบบนี้ได้ยังไงกัน? ตอนอยู่ในป่าทมิฬ, ลิงค์ก็สามารถเคลื่อนย้ายระหว่างสองภพได้อย่างอิสระแล้ว ดังนั้นตอนนี้ทำไมเขาจะไม่ใช้มันหล่ะ?
ไอมอนส์มองข้ามมันไป!
จากนั้น, เวทย์ของไอมอนส์ก็สำเร็จ มีแสงจ้าเกิดขึ้น, แล้วทุกอย่างก็กลายเป็นโลกขาวดำ ไอมอนส์, เวเวอร์, และอัศวินอันเดธทั้งสี่คนได้หายเข้าไปในภพวิญญาณ
พอพวกเขาเข้ามา, พวกเขาก็สัมผัสถึงมานาของลิงค์และอัลโลวาได้อย่างชัดเจน พวกเขาสัมผัสได้ด้วยว่าทั้งสองกำลังห่างออกไปอย่างรวดเร็ว
“เร็วเข้า!” ดูเหมือนว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่จิตใจของไอมอนส์ปั่นป่วน
