ในหมู่บ้านมังกร, มังกรทั่วไปนั้นมีขนาดประชากรที่ใหญ่มาก—โดยรวมแล้วพวกเขาน่าจะมีมากกว่าสามล้านคน ซึ่งมังกรพวกนี้ใช้ชีวิตเหมือนกับประชาชนทั่วไปของอาณาจักรมนุษย์
ในสายตาของมังกรระดับสูง, พวกมังกรทั่วไปนั้นก็เป็นแค่ทาสหรือไม่ก็ข้ารับใช้ พวกเขาไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวิการมังกร ดังนั้น, ต่อให้มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นกับราชินีมังกรแดง, ก็คงจะไม่มีมังกรระดับสูงคนไหนมาตรวจสอบที่หมู่บ้านห้วยไม้
นี่เป็นเรื่องปกติ มังกรระดับสูงนั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ, และพวกเขาก็ไม่สนใจมังกรทั่วไปเลยด้วย
มังกรทั่วไปนั้นแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ทั่วไปเพียงเล็กน้อย โดยเฉลี่ยแล้ว, พวกเขาจะมีเลเวล 3 และถ้าไปถึงเลเวล 4 ก็ถือว่าไม่ธรรมดาในขณะที่เลเวล 6 นั้นก็คือสุดยอดแล้ว ซึ่งนี่ไม่สามารถเอาไปเปรียบเทียบกับมังกรระดับสูงที่สามารถไปถึงเลเวล 6, เลเวล 7, และแม้กระทั่งเลเวล 8 อย่างง่ายดายได้เลย
แต่ว่าในตอนนี้, มีแขกสองคนในหมู่บ้านมังกรที่ไม่ได้มีแนวคิดอคติแบบนี้
ลิงค์กับเอลินเฝ้ารออย่างอดทนจนกระทั่งมืด ช่วงเวลากลางดึก, พวกเขาได้พานานะมาด้วยและร่ายเวทย์หายตัวเพื่อลอบเข้าไปในคณะละครสัตว์ ยังไงซะที่นี่ก็เป็นหมู่บ้านมังกร หัวหน้าทหารของหมู่บ้านห้วยไม้นั้นเป็นนักสู้เลเวล 5, ดังนั้นลิงค์จะต้องระวังเอาไว้ให้มากๆ
ในช่วงกลางวัน, พวกเขาทั้งสองได้ตรวจสอบพื้นที่มาแล้ว, ดังนั้นตอนนี้, พวกเขาจึงลอบเข้ามายังเตนท์ที่สมาชิกคณะละครสัตว์พักผ่อนได้สำเร็จ “นี่” ลิงค์กระซิบบอกนานะ “ไปทำให้เขาหมดสติแล้วลากตัวออกมาซะ จัดการให้เงียบๆแล้วอย่าให้ถูกจับได้หล่ะ”
“รับทราบค่ะ” สติปัญญาของนานะนั้นกำลังเพิ่งขึ้นเรื่อยๆเพราะเธอได้เรียนรู้อย่างต่อเนื่อง เธอแอบเข้าไปในเตนท์แล้วแบกผู้ชายร่างกำยำออกมาในเวลาครึ่งวินาที เธอเร็วและเงียบมากจนแทบจะเหมือนกับโจรมืออาชีพ
นี่เป็นการลักพาตัวที่สมบูรณ์แบบ
“ไปที่ป่านอกหมู่บ้านกันเถอะ!” ลิงค์โบกมือของเขา, และทั้งสามก็ออกมาจากหมู่บ้านห้วยไม้อย่างเงียบๆ พวกเขาเข้าไปในป่าและไม่หยุดจนกระทั่งเดินทางมาได้ประมาณหนึ่งไมล์
ตุ้บ นานะโยนมังกรลงพื้น
นี่เป็นครั้งแรกที่เอลินได้ลักพาตัวใครสักคนในช่วงกลางดึก มันทั้งรู้สึกน่ากลัวและตื่นเต้น, ใบหน้าเล็กๆของเธอเป็นสีแดงระเรื่อ, และดวงตากลมโตของเธอก็เปล่งประกาย “ลิงค์, ตอนนี้เอายังไงต่อ? พวกเราควรขู่ตัดแขนเขาหรือแทงตาของเขาสักข้างไหม?”
ลิงค์ไม่รู้ว่าจะตอบกลับไปยังไงดี “มันไม่ได้ซับซ้อนขนาดนั้นหรอก เขาก็เป็นแค่มังกรทั่วไปที่รู้จักแค่เล่ห์เหลี่ยมพื้นๆ ด้วยความอดทนทางจิตใจของเขานั้น, การเอาความจริงจากเขามันไม่ใช่เรื่องยากหรอก”
จากนั้น, เขาก็เตรียมน้ำเย็นแล้วสาดมันใส่หน้ามังกร
มังกรคนนี้น่าจะอายุประมาณ 30 ปี เขามีหนวดหงอกๆสีขาวและสูงประมาณหกฟุตพร้อมกับมีกล้ามเต่งตึง ถ้าเขาเป็นมนุษย์, เขาก็คงจะมีศักยภาพที่ยอดเยี่ยมสำหรับการเป็นนักรบ, แต่ในหมู่บ้านมังกรนั้น, เขาก็อยู่แค่ระดับทั่วๆไป
พอถูกกระตุ้นด้วยน้ำเย็น, ลมหายใจของเขาก็เร็วขึ้น, และเขาก็เริ่มขยับ ครึ่งนาทีต่อมา, เขาก็ลืมตาขึ้น
“เอ่อ…เกิดอะไรขึ้น?” เขายังสับสนอยู่ในขณะที่ลุกขึ้นนั่ง, และเอามือกุมหัว
ด้วยการใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้, ลิงค์ก็เดินเข้ามาหาแล้วเอาดาบลอร์ดพายุจ่อคอของมังกรคนนี้ “โพลอท!” เขาพูด “เจ้าถูกจับได้แล้ว! ราชินีจะลงโทษเจ้า!”
มังกรคนนี้ชื่อโพลอท; ซึ่งลิงค์ได้ไปสืบมาก่อนหน้านี้
พอได้ยินชื่อของเขาและน้ำเสียงที่เย็นชา, พร้อมกับมีดาบเย็นเฉียบจ่ออยู่ที่คอของเขาและการพูดถึงราชินีมังกรแดง, สติของโพลอทก็แตกกระเจิง เขาก้มกราบและตะโกนตามสัญชาตญาณ “ปล่อยข้าไปเถอะ! ปล่อยข้าไป! ข้าไม่ได้ทำอะไรเลยนะ!”
นี่เป็นการตอบสนองตามสัญชาตญาณอย่างสมบูรณ์และมันก็เป็นการเปิดเผยตัวตนของเขาด้วย เขาเป็นแค่มังกรทั่วไปและอาจจะเป็นแค่สปายที่มีความสำคัญน้อยที่สุดสำหรับมังกรระดับสูงคนนั้น
หลังจากที่กรีดร้องเสร็จ, เขาก็ได้สติในที่สุด เขามองไปรอบๆและพบว่าเขาอยู่ในป่าต่างถิ่นพร้อมกับมีคนสามคนยืนอยู่เบื้องหน้าเขา มีมนุษย์ผู้ชายตัวผอมบางคนนึง, สาวน้อยที่สูงแค่ครึงนึงของเขา, และหญิงสาวผอมบางอีกคนนึง นี่เป็นกลุ่มที่แปลกประหลาด, และพวกเขาก็ไม่ใช่ผู้ส่งสารของราชินีอย่างแน่นอน
โพลอทมีความกล้าขึ้นมาเล็กน้อย “พวกเจ้าเป็นใคร?” เขาถามอย่างระมัดระวัง “ที่นี่คือหมู่บ้านมังกร พวกเจ้าไม่กลัวกฎขององค์ราชินีเลยรึไง?”
ลิงค์หัวเราะ แทนที่จะตอบคำถามของโพลอท, เขากลับพูดต่อ “โพลอท, พวกเรารู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับนายแล้ว มีใครบางคนบอกให้นายมาที่หมู่บ้านห้วยไม้และให้ความสนใจกับวิหารมังกร ซึ่งเขาได้เสนอทองมังกรแดงให้นายถุงนึง, ถูกไหม?”
โพลอทนั้นเป็นแรงงานชั่วคราวของละครสัตว์คณะนี้, แต่ในระหว่างวันนั้น, เขากลับใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย ซึ่งนี่ไม่ได้เหมาะสมกับรายได้ของเขาในฐานะคนงานเลย, ดังนั้นมันก็หมายความว่าเขาต้องมีรายได้เสริมแน่ๆ และนั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำไมลิงค์ถึงบอกว่าเขาได้รับถุงทอง
“จะ…เจ้าพูดอะไรไร้สาระ”
เยี่ยม หากตอบสนองอย่างนี้ก็หมายความว่าลิงค์เดาถูกแล้ว, และมันก็ทำให้เขาถือไพ่สูงกว่าและสามารถควบคุมทิศทางการสนทนาได้
สีหน้าของลิงค์ค่อยๆเปลี่ยนไป, แล้วเขาก็โยนถุงทองให้ “หนึ่งร้อยทองมังกรแดง ฉันต้องการจะรู้ข้อมูลของคนๆนั้น บอกฉันมา, แล้วทั้งหมดนี้จะเป็นของนาย ถ้านายไม่ยอมบอกฉันหล่ะก็, พวกเราจะพานายไปที่วิหารมังกร ซึ่งฉันมั่นใจเลยว่าพวกมังกรระดับสูงคงจะมีวิธีการเพียบเลยหล่ะในการเปิดปากของนาย”
ด้วยเงินและคำขู่นี้, โพลอทก็ดูลังเลในทันที หลังจากผ่านไปพักใหญ่ๆ, เขาก็พูด “ไม่, ข้าทรยศเขาไม่ได้ เขาแข็งแกร่ง, แล้วเขาจะฆ่าข้า”
ลิงค์เย้ยหยัน “เห้อ, โง่จริง นายไม่รู้หรอว่ามันทำอะไรเอาไว้?”
โพลอทหวาดผวา สติของเขากระเจิงไปหมดแล้ว ในขณะที่มองลิงค์, เขาไม่ได้ตอบกลับแต่ดูเหมือนว่าเขาจะรอให้ลิงค์ตอบคำถามให้เขา
“มันวางแผนลอบสังหารราชินี!” ลิงค์ได้ทิ้งระเบิดอันหนักหน่วงให้กับเขา
“ห้ะ…นะ…นี่มันเป็นไปไม่ได้หรอก!” โพลอทตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด ราชินีมังกรแดงนั้นสูงส่งจนไม่สามารถแตะต้องได้ การลอบสังหารราชินีนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัว!
ลิงค์หัวเราะอย่างเย็นชา “แล้วทำไมมังกรระดับสูงถึงบอกให้นายช่วยหาข้อมูลให้แทนที่จะมาที่วิหารมังกรด้วยตัวเองหล่ะ?”
โพลอทไม่ได้ตอบคำถามในครั้งนี้ เขาก็เป็นแค่มังกรทั่วไป เมื่อหนึ่งเดือนก่อน, มีชายสวมหน้ากากคนนึงมาเคาะประตูบ้านของเขาแล้วให้เงินจำนวนนึงเพื่อขอให้เขาช่วยทำอะไรบางอย่าง เพราะเงินนั่น, เขาก็เลยตอบตกลงแม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่สบายใจก็ตาม ซึ่งนี่เป็นเรื่องแปลกจริงๆฐและเขาก็สามารถบอกได้เลยว่าชายสวมหน้ากากคนนั้นเป็นนักรบมังกรที่แข็งแกร่ง ซึ่งมันไม่ถูกต้องเลยที่คนที่แข็งแกร่งขนาดนั้นจะมาขอให้คนไม่สำคัญอย่างเขาทำเรื่องเล็กๆแบบนี้
ตอนนี้, มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นจริงๆ กำแพงป้องกันทางจิตใจของโพลอทพังครืนในชั่วพริบตา
ลิงค์ไม่ได้เร่งเขา เอลินต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง, แต่ลิงค์ก็หยุดเธอเอาไว้ เขารู้ว่านี่ใกล้จะสำเร็จแล้ว ในตอนที่มังกรคนนี้ไตร่ตรองทุกอย่างเสร็จ, เขาก็จะพูดออกมา
ไม่กี่นาทีต่อมา, โพลอทก็ยอมแพ้จริงๆ เขาถอนหายใจ “ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเขาเป็นใคร จู่ๆเขาก็มาเคาะประตูบ้านของข้า, แล้วโยนเงินให้กองนึง, และขอให้ข้าช่วย ข้าคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องสำคัญ, มันก็แค่การจับตาดูวิหารมังกร, ดังนั้นข้าก็เลยตอบตกลงไป”
“ในเมื่อมันอยากให้นายคอยช่วยเป็นหูเป็นตาให้, นายก็ต้องมีวิธีติดต่อมันใช่ไหม?” ลิงค์ถามต่อ
“มีอยู่วิธีนึง เขาบอกว่าถ้ามีเรื่องผิดปกติที่วิหารมังกรหล่ะก็ ข้าจะต้องเขียนจดหมายและส่งมันไปที่ 92 ถนนบลูสโตนในหมู่บ้านใบสน”
นี่เป็นเงื่อนงำที่สำคัญมากๆ, และลิงค์ก็จำมันเอาไว้ จากนั้นเขาก็ถามต่อ, “นายเคยอาศัยอยู่ที่ไหน?”
“ข้าเคยอาศัยอยู่ในหมู่บ้านใบสน” โพลอทตอบโดยไม่คิดอะไร “มันอยู่ห่างจากที่นี่ประมาณ 30 ไมล์, ตรงไปทางตะวันออกของหมู่บ้านห้วยไม้”
“นักรบมังกรคนนี้มีลักษณะเด่นตรงไหนบ้าง? มีอะไรพิเศษไหม?” ลิงค์ถามอย่างรวดเร็วโดยไม่ให้เวลาลังเลเลย
“ที่สะดุดตาที่สุดก็คงจะเป็นอาวุธของเขา มันเป็นดาบสีน้ำเงิน หลังดาบสลักเป็นรูปมังกร, และคมดาบก็กึ่งโปร่งใส มันเปล่งแสง—”
ลิงค์ตัดบทสนทนาก่อนที่เขาจะพูดจบ “ไม่ใช่อาวุธสิ ฉันหมายถึงตัวเขา!”
ในเมื่อชายคนนั้นระวังตัวมากขนาดนี้, เขาก็คงจะไม่เปิดเผยอาวุธที่เป็นเอกลักษณ์แบบนั้นอย่างแน่นอน แต่ถ้าเขาทำ, มันก็หมายความได้อย่างเดียวว่ามันคือเบาะแสที่จะคอยชี้นำผู้ไล่ตามให้ไปผิดทาง แถมมันยังสามารถใช้ใส่ร้ายคนอื่นได้อีกด้วย
อุบายแบบนี้มันหยาบเกินไป เห็นได้ชัดว่าลิงค์ไม่ตกหลุมพราง
โพลอทตกตะลึง จากนั้นเขาก็ตอบ “เขาหรอครับ? อืมม…เขาตัวสูงจริงๆ, อย่างน้อยก็สูงกว่าข้าประมาณครึ่งหัว ผมของเขาเป็นสีแดง, แต่จริงๆแล้วมันมืด, มืดจนเกือบดำเลย แล้วก็มีกลิ่นดอกไลแลคอ่อนๆด้วย แล้วก็…เอ่อข้านึกได้แค่นั้นหล่ะครับ”
เขาบอกสามลักษณะ: ส่วนสูง, สีผม, และกลิ่นไลแลค
มังกรสามารถเปลี่ยนลักษณะทางกายภาพของตัวเองได้ดังนั้นเขาจึงมองข้ามเรื่องส่วนสูงกับสีผมไป มีแค่กลิ่นไลแลคเท่านั้นที่สามารถใช้ได้
สรุปแล้ว, ลิงค์ได้เงื่อนงำมาแค่สามอย่างในระหว่างกระบวนการนี้: วิธีติดต่อ, ความจริงที่ว่าเขาปรากฎตัวครั้งสุดท้ายที่หมู่บ้านใบสน, และกลิ่น
ส่วนเรื่องอื่นๆนั้นใช้การไม่ได้เลย
พอคิดอยู่พักนึง, ลิงค์ก็พูดขึ้น “ฉันไม่จำเป็นต้องใช้นายแล้ว กลับไปทำสิ่งที่นายต้องทำเถอะ และอย่าให้คนอื่นรู้ถึงตัวตนของพวกเราด้วย, เข้าใจไหม?”
“เข้าใจแล้ว, เข้าใจแล้ว ข้าจะไม่พูดอะไรอีกต่อให้ข้าจะตายก็ตาม” มังกรให้สัญญาในขณะที่ชำเลืองตามองถุงเงิน
“รับไปสิ” ลิงค์อนุญาติ
“ขอบคุณนะ, ขอบคุณมากจริงๆ” โพลอทรีบหยิบถุงเงินขึ้นมาแล้วยัดใส่เสื้อของเขา
ลิงค์เหล่มองนานะและส่งสัญญาบางอย่าง จากนั้นนานะก็ทำให้เขาหมดสติแล้วพาเขากลับไป
นานะตรงไปกระแทกคอของไพลอทในทันที จากนั้นเธอก็เอาเขาแบกขึ้นไหล่แล้วจากไป สามนาทีต่อมา, นานะก็กลับมา “นานะพาเขากลับไปแล้วและเขาก็ยังไม่ฟื้นด้วย”
“เอลิน, กลับไปที่หมู่บ้านห้วยไม้แล้วจับตาดูโพลอทให้หน่อยนะ” ลิงค์พูด
โพลอทอาจจะดูเหมือนมังกรทั่วไป, แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น, ศัตรูก็อาจจะแอบติดต่อเขาอย่างลับๆ และถ้าเอลินคอยจับตามองเขา, มันก็เป็นไปได้ที่จะพบเบาะแสอื่น
แถม, เฟลิน่าอาจจะมาหาพวกเขาที่โรงแรมมังกรราตรีก็ได้ และถ้าเอลินอยู่ที่นั่น, เฟลิน่าก็จะสามารถตามหาพวกเขาได้
“แล้วนายหล่ะ?”
“นานะกับฉันจะไปตรวจสอบหมู่บ้านใบสน”
ศัตรูคนนี้เป็นคนระมัดระวังตัวแต่ก็ยังทิ้งร่องรอยบางอย่างเอาไว้อยู่ ลิงค์มีความรู้สึกว่าถ้าเขาสืบหาต่อไป, เขาอาจจะเปิดโปงแผนการร้ายครั้งใหญ่เข้าก็ได้
