Advent of the Archmage – ตอนที่ 303: ดยุคกับดอกไลแลคที่เบ่งบาน

สถานที่แห่งนี้อยู่ห่างจากหมู่บ้านใบสนประมาณสิบไมล์ อย่างไรก็ตาม, การต่อสู้ครั้งนี้ก็ทำให้เกิดเสียงอึกทึกและดึงดูดความสนใจเป็นอย่างมาก ที่นี่ไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว

 

“นานะ, ลากมันมาด้วย พวกเราจะออกเดินทางเดี๋ยวนี้” ลิงค์พูด

 

“รับทราบค่ะ”

 

นานะเดินนำหน้าแล้วใช้ดาบสั้นเขี่ยรอบๆร่างกายของเขาอย่างระมัดระวังเพื่อตรวจดูว่ามีอาวุธซ่อนอยู่ไหม หลังจากที่มั่นใจว่าไม่มีปัญหา, เธอก็ยกมังกรคนนี้ขึ้นมาด้วยมือข้างเดียว

 

จากนั้น, ลิงค์ก็นำทางโดยมีนานะคอยเดินตามหลัง พวกเขารีบออกเดินทาง, แล้ววิ่งเข้าไปในป่าเขียวชอุ่ม ป่าแห่งนี้ถูกปกคลุมด้วยพืชหนาทึบ ต่อให้มังกรคนนี้ร้องออกมาสุดเสียง, ก็คงจะไม่มีใครได้ยินเสียงของเขา

 

จากนั้นพวกเขาทั้งสองก็มาหยุดที่ต้นไม้ขนาดสามคนโอบแล้วลิงค์ก็พูดขึ้น “ทำลายเอ็นที่มือกับเท้าของมันซะ”

 

ชายคนนี้เป็นมังกรระดับสูงและมีความแข็งแกร่งอย่างน้อยเลเวล 8 ถ้าเขาฟื้นพลังกลับมาได้และตัดสินใจลอบโจมตี, ลิงค์กับนานะก็สามารถแพ้ในการต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย

 

พวกเขาต้องระวังเป็นพิเศษ

 

นานะทำตามคำแนะนำของลิงค์ในทันที เธอกวัดแกว่งดาบสั้นของเธออย่างรวดเร็วแล้วตัดแขนขาของนักรบมังกรคนนี้ออกไปครึ่งนึง, เธอตัดเนื้อทั้งหมดไปพร้อมกับเส้นเอ็น โกร์วทำได้แค่ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดในขณะที่นานะจัดการตามคำสั่งของลิงค์ ตอนนี้บาดแผลของเขานั้นร้ายแรงเกินกว่าที่จะตอบโต้ได้

 

ลิงค์ก็ไม่ได้รีบร้อนเช่นกัน เขาชี้ไปยังพื้นที่ที่อยู่ใต้ต้นไม้แล้วบอกนานะ, “ถอดชุดเกราะของมันออกแล้วจับไปนอนตรงนั้น”

 

นานะได้ปะทะกับนักรบมังกรคนนี้อย่างดุเดือดในระหว่างการต่อสู้ แม้ว่าเธอจะสร้างบาดแผลร้ายแรงให้กับร่างกายของเขาได้สำเร็จ, แต่ความแข็งแกร่งของนักรบเลเวล 8 คนนี้ก็ดูถูกไม่ได้เลย แขนขาของนานะเริ่มแสดงอาการบิดเบี้ยวและต้องการการซ่อมแซมโดยด่วน

 

นานะเป็นแค่หุ่นเชิดเวทมนตร์และไม่มีความรู้สึกเขินอาย เธอถอดชุดเกราะของนักรบมังกรอย่างรวดเร็วแล้ววางเขาลงบนเตียงใบไม้ที่อยู่ใต้ต้นไม้ จากนั้นลิงค์ก็เดินมาตรวจสอบแขนขวาของเธอ

 

แขนข้างนี้เป็นส่วนที่ทนทานที่สุดในร่างกายของนานะ หลังจากการต่อสู้กับนักรบมังกร, แขนข้างนี้ก็แสดงความผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด, แถมข้อต่อก็ดูเหมือนจะเคลื่อนออกจากตำแหน่งเดิมเล็กน้อยด้วย แม้ว่านานะจะถูกเสริมพลังด้วยฟังก์ชันฟื้นฟูตัวเองเอาไว้, แต่ฟังก์ชันนี้ก็ยังมีขีดจำกัดมากๆ ความเสียหายที่เกิดกับแขนขาในตอนนี้นั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งที่นานะไม่สามารถซ่อมโดยใช้ความสามารถซ่อมแซมตัวเองได้

 

จากนั้นลิงค์ก็จับข้อมือของนานะด้วยสองมือของเขาแล้วปล่อยเวทย์เปลี่ยนรูป เขาซ่อมแซนรูนเวทมนตร์ที่เสียหายตามข้อต่อและแขนอย่างช้าๆ

 

นานะนอนแน่นิ่งในขณะที่เธอจ้องลิงค์ด้วยดวงตาสดใสของเธอ ลิงค์อดหัวเราะไม่ได้กับสีหน้าอันใสซื่อของเธอ แม้ว่าเธอจะเป็นแค่หุ่นเชิดเวทมนตร์, แต่เธอก็เป็นพวกพ้องที่ซื่อสัตย์และแข็งแกร่ง เธอได้ช่วยเหลือลิงค์มามากมายตลอดการเดินทางของเขา

 

ลิงค์เองก็เก่งขึ้นและละเอียดมากขึ้นเช่นกัน

 

ความผิดปกติของแขนนั้นไม่ได้ร้ายแรงและสามารถฟื้นฟูได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นลิงค์ก็ย้ายไปที่ขาขวา นักรบมังกรนั้นมักจะมีกำลังขาที่แข็งแกร่งกว่ากำลังแขน นอกจากนี้, นานะก็ยกขาของเธอขึ้นมาป้องกันตัวตามสัญชาติญาณและไม่ได้คำนวนเอาไว้ด้วย, ซึ่งมันก็ทำให้ความผิดปกติร้ายแรงกว่ามาก ไม่ว่าใครก็คงจะเห็นความผิดปกติที่ข้อต่อเข่า, สะโกะและแม้กระทั่งกระดูกสันหลังของเธอได้อย่างชัดเจน,

 

จากนั้นลิงค์ก็เพิ่มความแข็งแกร่งของเวทย์เปลี่ยนรูปและเริ่มทำงานกับส่วนนี้

 

ในขณะที่เขาทำงาน, นานะก็ถามขึ้น “นายท่าน, นานะบาดเจ็บหรอ?”

 

“ใช่, แต่ไม่ได้ร้ายแรงเท่าไหร่หรอก เธอจะกลับมาเป็นปกติในหนึ่งนาที” ลิงค์ตอบ

 

“เป้าหมายคนนี้มีรูปแบบการต่อสู้ที่แปลกมาก นานะไม่เคยเจอคนแบบนี้มาก่อนเลย” นานะชี้ไปที่นักรบมังกรในขณะที่เธอพูด

 

เขาถือดาบอยู่ชัดๆแต่เขากลับใช้หมัดและเตะเป็นอาวุธหลักของเขา แถมเขายังเล่นเล่ห์กลทุกรูปแบบด้วย, ไม่ว่าจะเป็นการหลอกล่อเธอด้วยการโจมตีหลอกหรือข่มขู่เธอด้วยกลยุทธ์อื่น เธอแทบจะตามเทคนิคการต่อสู้ระดับสูงนี้ไม่ทันเลย ถ้าไม่ใช่เพราะความได้เปรียบทางความเร็วของเธอ, เธอก็คงจะพ่ายแพ้อย่างแน่นอน

 

“เธอต้องทำความคุ้นเคยกับมันให้ได้นะ เธอจะได้พบคู่ต่อสู้แบบนี้อีกมากมายในอนาคต” ลิงค์พูด

 

นี่คือความแตกต่างระหว่างผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้กับนักรบทั่วๆไป ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้นั้นไม่ได้มีแค่ความสามารถในการต่อสู้ที่น่าหวาดกลัวเท่านั้นแต่ยังเชี่ยวชาญในการวางอุบายด้วย มันอาจจะดูไร้ศีลธรรมและไม่สง่างาม, แต่มันก็มักจะก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ดี ดูเหมือนว่านานะจะขาดประสบการณ์ในการต่อสู้กับคู่ต่อสู้แบบนี้

 

นานะยังแข็งแกร่งไม่พอ ทักษะการต่อสู้ระยะประชิดของเธอยังอ่อนแออยู่มาก ฉันจะแก้ไขจุดนี้ยังไงดีนะ? ลิงค์คิด

 

ในการต่อสู้แบบนี้, ข้อได้เปรียบด้านความเร็วของนานะจะเป็นจุดอ่อนร้ายแรง ถ้าฝ่ายตรงข้ามพุ่งเข้าใส่เธอหัวชนฝา, เธอก็อาจจะจัดการได้ในตอนแรก อย่างไรก็ตาม, หลังจากการต่อสู้นั้น, ร่างกายของเธอคงจะได้รับความผิดปกติร้ายแรงและจะไร้พลังเมื่อเจอกับศัตรูคนที่สอง

 

หลังจากที่คิดอยู่ซักพัก, ลิงค์ก็เหลือบมองไปที่มีดจุดแตกหัก, ซึ่งผูกติดอยู่กับต้นขาของเขา ถ้านานะถือมีดจุดแตกหักในมือซ้ายแทนที่จะถือเสียงเพรียกแห่งป่าหล่ะก็, นักรบมังกรคนนี้คงจะพ่ายแพ้ไปแล้ว และที่สำคัญกว่านั้น, มีดจุดแตกหักนี้ถือได้ง่ายกว่าและเหมาะสำหรับการต่อสู้ระยะประชิดด้วย

 

พอคิดได้, ลิงค์ก็ส่งมีดจุดแตกหักให้นานะแล้วพูด, “นับจากนี้ไปไม่ต้องใช้เสียงเพรียกแห่งป่าแล้วนะ เอานี่ไปใช้แทน! ถ้าศัตรูเริ่มต่อยหรือเตะอีกครั้ง, ให้เอามีดนี้แทงศัตรูได้เลย!”

 

นานะยังคงนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นและแค่ยื่นมือออกมารับมีดเฉยๆ เธอเล่นกับมันอยู่พักนึงก่อนที่จะคืนมีดให้กับลิงค์ในขณะที่พูด “มีดเล่มนี้น่าเกลียดเกินไป; นานะขอปฏิเสธที่จะใช้มัน”

 

ลิงค์พูดไม่ออก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นานะดื้อ ดูเหมือนว่าเธอจะมีความรู้สึกผูกพันธ์กับสิ่งของในอดีต ยกตัวอย่างเช่น, เธอเคยเรียกร้องขอใส่ชุดต่อสู้ในอดีต อย่างไรก็ตาม, หลังจากที่สวมเกราะหนังไปได้พักนึง, เธอก็หยุดบ่นถึงมัน

 

ซึ่งนี่ก็ทำให้ลิงค์นึกถึงเรื่องสำคัญบางอย่าง ถ้าหุ่นเชิดเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ไม่ยอมใช้อาวุธที่ดูธรรมดาแบบนี้—งั้น, ก็แค่เปลี่ยนหน้าตาของมันก็พอแล้วสินะ

 

ในตอนนั้นเอง, ลิงค์ก็ซ่อมแซมร่างกายของนานะเสร็จแล้ว จากนั้นเขาก็รับมีดคืนแล้วเอาทองคำลึกลับชิ้นๆเล็กๆออกมาหนึ่งชิ้น นี่คือเศษวัสดุที่เคยใช้สร้างปืนเพลิงยักษ์ให้เซลีน จากนั้นเขาก็ละลายทองคำลึกลับด้วยเวทมนตร์แล้วเอาไปติดที่มีดจุดแตกหักก่อนที่จะตกแต่งมันด้วยรูปแบบอันประณีต, เหลือเอาไว้แค่ตัวคมมีดเท่านั้นที่ยังคงเดิม

 

หลังจากการปรับแต่งเล็กน้อย, มีดธรรมดาก็กลายเป็นมีดที่สวยงามในทันที

 

“โอเครึยัง?” ลิงค์ส่งมีดกลับไปให้นานะ

 

นานะยิ้มด้วยความพอใจในขณะที่เธอรับมีด จากนั้นเธอก็ทำตามลิงค์แล้วผูกมีดจุดแตกหักเอาไว้ที่ต้นขาของเธอ แต่ว่า, เธอก็ยังไม่ยอมทิ้งเสียงเพรียกแห่งป่าในมือซ้ายของเธออยู่ดี

 

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, เสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดก็ดังขึ้น นักรบมังกรฟื้นแล้ว เขาพบสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาในขณะที่จ้องลิงค์ด้วยสายตาอันดุร้าย เขากัดฟันพูด “เจ้าเป็นใคร?”

 

โดยไม่รอคำสั่งจากลิงค์, นานะก็ชักมีดออกมาแล้วพุ่งไปด้วยความเร็วสูง เธอจ่อคมมีดไปที่หัวใจของนักรบ และหากเธอสัมผัสได้ถึงความผิดปกติ, เธอก็จะเคลื่อนไหวโดยไม่ลังเล

 

ลิงค์เองก็เดินไปหาด้วยรอยยิ้มอ่อนๆบนใบหน้าของเขา, เขาพูด “มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันเป็นใคร สิ่งที่สำคัญก็คือแกเป็นใคร? แล้วแกวางแผนที่จะทำอะไรต่างหากหล่ะ? ฉันสนใจมากเลยนะ, แล้วฉันก็คิดว่าองค์ราชินีก็คงจะสนใจเหมือนกัน”

 

ในตอนแรก, นักรบคนนี้ดูเยือกเย็นและสงบนิ่ง อย่างไรก็ตาม, ในตอนที่ลิงค์พูดถึงองค์ราชินี, นักรบมังกรคนนี้ก็ตัวสั่น, และม่านตาก็กระตุก

 

“ข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังพูดเรื่องอะไร!” เขาตอบคำถามอย่างร้อนตัว

 

ลิงค์หัวเราะในขณะที่เขาเอาจดหมายหนังออกมาจากชุดเกราะของนักรบมังกร “หยุดเสแสร้งเถอะ นายคิดว่าจดหมายนี้ไปปรากฎที่กล่องจดหมายตรงถนนบูลสโตนหมายเลข 92 ได้ยังไงหล่ะ? ฉันนี่แหล่ะที่เป็นคนเอาไปวางไว้เอง”

 

โกร์วเบิกตากว้างจ้องไปที่ลิงค์ ครั้งนี้เขาระวังตัวมากๆแล้ว อันที่จริง, เขาพบจดหมายนี้ตั้งแต่สองวันก่อน อย่างไรก็ตาม, เขากลัวว่ามันอาจจะมีอะไรไม่ชอบมาพากล, ดังนั้นก็เลยไม่ยอมไปรับมัน และพอผ่านไปสองวันเขาก็ตัดสินใจว่ามันปลอดภัยพอที่จะเคลื่อนไหวแล้ว แต่เขาก็หารู้ไม่ว่าคนๆนี้มีความอดทนมากกว่าเขา, และเฝ้ารอเขาให้มากินเหยื่อ

 

เขาก็คล้ายกับปลาที่ว่ายอยู่ในน้ำ, วนเวียนอยู่รอบๆอาหารเป็นเวลานานและในที่สุดก็ตัดสินใจเข้าไปหาความตาย

 

หลังจากที่เงียบไปพักใหญ่ๆ, เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “ข้าไม่เหลือทางเลือกแล้วสินะ เจ้าไม่ตต้องถามอะไรข้าหรอก เพราะข้าจะไม่บอกอะไรทั้งนั้น หนทางที่ข้าจะเลือกก็มีแค่ความตาย…”

 

พอพูดจบ, นักรบมังกรก็กระอักเลือด เลือดนี้เป็นสีดำและส่งเสียงซู่วในตอนที่มันออกมาจากปากของเขา, ทำให้เกิดควันลอยขึ้นไปในอากาศ

 

นักรบคนนี้ตัดสินใจฆ่าตัวตายจริงๆ พิษนี้ต้องอยู่ในปากของเขามาโดยตลอดแน่ๆ

 

เขาหัวเราะเบาๆในขณะที่พูดคำพูดสุดท้ายออกมา “ขอให้องค์ราชินีปลอดภัย”

 

เขาหมดลมหายใจ

 

นี่ต้องใช้จิตใจที่แน่วแน่ขนาดไหนกันนะ?

 

ลิงค์ขมวดคิ้วในขณะที่จ้องไปที่นักรบมังกร ฝ่ายตรงข้ามเคลื่อนไหวเร็วเกินไป เขาไม่มีเวลาหยุดมันเลย ด้วยวิธีนี้, เงื่อนงำที่เขาเพิ่งจะได้มาก็ถูกตัดทิ้ง

 

อย่างไรก็ตาม, แม้ว่านักรบคนนี้จะไม่ได้ให้ข้อมูลกับเขาเลย, แต่ลิงค์ก็ยังสามารถกำหนดแนวทางการสืบสวนต่อไปได้จากสิ่งที่อยู่บนร่างกายของเขา

 

ลิงค์ดมกลิ่นจดหมายหนังอุ่นๆที่อยู่ในเสื้อเกราะของนักรบมังกร มันไม่มีกลิ่นดอกไลแลคอยู่เลย ซึ่งนี่ก็หมายความว่าคนที่ให้ภารกิจกับมังกรทั่วไปโพลอทในวันนั้นไม่ใช่นักรบมังกรคนนี้, แต่เป็นคนอื่น

 

จากนั้นลิงค์ก็ตรวจสอบอาวุธของเขา

 

นี่คือใบมีดมังกรคุณภาพสูงที่ช่างฝีมือดีสร้างขึ้นมา อย่างไรก็ตาม, อีกฝ่ายนั้นระวังตัวมากๆและกำจัดรอยตำหนิกับเครื่องหมายของอาวุธออกไปหมดเลย ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะย้อนไปถึงต้นตอของมันได้

 

แต่นี่ก็ยังไม่ใช่ทั้งหมด

 

ลิงค์เริ่มตรวจสอบรองเท้าบูท พูดให้ชัดกว่านี้ก็คือ, เขากำลังตรวจสอบคราบดินที่อยู่ตรงพื้นรองเท้า

 

นักรบคนนี้เดินทางมาไกลอย่างเห็นได้ชัด มีชั้นของดินมากมายติดอยู่ที่พื้นรองเท้าของเขาซึ่งแต่ละชั้นนั้นก็มีความแตกต่างกันเล็กน้อย คนทั่วไปคงจะไม่สามารถบอกถึงความแตกต่างนี้ได้, อย่างไรก็ตามนี่เป็นงานที่ง่ายมากสำหรับนักเวทย์

 

ลิงค์ตรวจสอบพวกมันอย่างระมัดระวังและใช้เวทย์ตรวจจับในตอนสุดท้ายเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม

 

แถมลิงค์ยังใช้เวทย์นำทางด้วย

 

นี่เป็นแค่เวทย์ลึกลับเลเวล 2 ลิงค์เรียนรู้เวทย์นี้เอาไว้ใช้ติดตามศัตรู แต่ด้วยความที่มันเป็นเวทย์ระดับต่ำ, มันจึงไม่ได้ผลในตอนที่ใช้กับนักเวทย์หรือนักรบระดับสูง อย่างไรก็ตาม, มันก็ได้ผลมากๆเมื่อใช้กับงานง่ายๆอย่างการติดตามต้นกำเนิดของตัวอย่างดินบนพื้นรองเท้าของนักรบมังกรคนนึง

 

หลังจากร่ายเวทย์นี้, ลิงค์ก็รู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ในภวังค์ จากนั้น, หมอกจางๆก็ปรากฎขึ้นในทัศนวิสัยของเขา, นำพาเขาไปยังสถานที่ที่นักรบมังกรคนนี้จากมา

 

“นานะ, แทงหัวใจของมันซะ, แล้วพวกเราจะออกเดินทางกัน”

 

“รับทราบค่ะ” นานะโจมตีทะลุหัวใจของนักรบมังกรอย่างรวดเร็วเพื่อกำจัดภัยคุกคามที่จะไล่ตามลิงค์มาในภายหลัง

 

ลิงค์เดินไปได้ 18 ไมล์ก่อนที่เขาจะมาถึงป่าแห่งนึงในที่สุด ดูเหมือนว่าร่องรอยจะมาหยุดที่ตรงนี้ อย่างไรก็ตาม, ลิงค์ไม่ได้ตื่นตระหนกและสังเกตุรอบๆอย่างระมัดระวัง

 

ป่าแห่งนี้ตั้งอยู่บนที่สูง เมื่อมองจากจุดนี้, จะสามารถเห็นปราสาทหินอันงดงามที่อยู่ห่างออกไปเล็กน้อยได้อย่างชัดเจน

 

มีแผ่นหินอยู่ที่หน้าปราสาทด้วย ลิงค์ใช้เวทย์ตาอินทรีย์เพื่อเพิ่มทัศนวิสัยของเขา คำที่เขียนอยู่บนแผ่นหินนั้นอ่านว่า “ดินแดนของดยุคโอซีริส”

 

มีพื้นที่มากมายรอบๆปราสาทหินในขณะที่มีเกษตรกรเผ่ามังกรหลายคนกำลังทำงานหนักอยู่ ทั้งดินแดนนี้ดูร่มเย็น, เงียบสงบและเป็นปกติมาก

 

อย่างไรก็ตาม, ภาพนี้ก็ได้ยืนยันความสงสัยของลิงค์ว่าสถานที่แห่งนี้คือจุดเริ่มต้นของแผนการอันชั่วร้าย!

 

ทั้งสองฝั่งถนนที่มุ่งตรงไปยังปราสาทหิน, แล้วก็ในสวนของปราสาทนั้นมีดอกไลแลคอยู่ ดอกไม้นับพันดอกกำลังเบ่งบานอย่างเต็มที่อยู่ในพื้นที่แห่งนี้

 

พอเห็นภาพนี้, ข้อความจากระบบเกมส์ก็เด้งขึ้นมาในทัศนวิสัยของลิงค์

 

ภารกิจ: ผู้บงการ สำเร็จ

ผู้เล่นได้รับค่าโอมนิ 100 แต้ม

เปิดภารกิจขั้นที่สอง: สืบสวน

รายละเอียด: เข้าไปในดินแดนของดยุคโอซีริสแล้วสืบหาเหตุจูงใจที่แท้จริงของเขา, และได้รับหลักฐานสำคัญเกี่ยวกับการทรยศของดยุค หมายเหตุ, คุณต้องไม่ถูกดยุคจับได้!

รางวัล: ค่าโอมนิ 200 แต้ม

 

ลิงค์มีค่าโอมนิอยู่ 660 แต้มแล้ว นอกจากนี้, ตัวอักษรของภารกิจนี้ก็เป็นสีแดงเลือด, แสดงให้เห็นถึงความอันตรายและความยากของมัน

 

ยังไงซะ, ดยุคคนนี้ก็อาจจะเป็นบุคคลระดับตำนานและน่าจะมีเลเวลอย่างน้อย 9  แล้วเขาก็คงจะมีลูกน้องมากมายด้วย ถ้าลิงค์พลาดแม้แต่ครั้งเดียว, เขาก็อาจจะหนีออกมาจากปราสาทแห่งนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ

 

หลังจากที่พิจารณาอยู่สักพัก, ลิงค์ก็ตัดสินใจรับภารกิจนี้, แต่เขาต้องใช้เวลาในการวางแผนซะก่อน

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset