ลิงค์ยังคงใจเย็นมากๆ เพราะถ้าอีกฝ่ายสังเกตุเห็นความหวาดหวั่นของเขา, เขาคงจะถูกโจมตีในทันที และนั่นคงจะเป็นจุดจบของพวกเขาทั้งสาม
สมองของเขากำลังทำงานอย่างหนัก, ตอนนี้ข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวของฉันคืออะไรหล่ะ? ใช่แล้ว, เวลาไง, เวลาอยู่ข้างฉัน ยิ่งฉันยืดเรื่องออกไปได้นานเท่าไหร่, มันก็ยิ่งดีสำหรับฉัน, แต่ว่าฉันจะทำได้ยังไงหล่ะ? โดยทั่วไปแล้ว, ฉันคงต้องทำให้ศัตรูกลัวฉันสินะ แต่ว่า, เวทย์มิติของฉันอ่อนแอเกินไป นี่มันยังไม่พอหรอก…เดี่ยวนะ, ฉันยังมีไพ่ตายอยู่อีกใบนึงนี่!
เขาคิดวิธีหลุดพ้นจากสถานการณ์นี้ได้แล้ว
ลิงค์จ้องไปยังดยุคมังกรแดงที่กำลังใกล้เข้ามา จากนั้นเขาก็หัวเราะเบาๆ “แกจะเหลือพลังซักเท่าไหร่กันเชียวหลังจากที่ระเบิดพลังออกมาติดกันมากขนาดนี้?”
ดยุคโอซีริสเขม่นตาแล้วพูด “พอที่จะจัดการกับเจ้าก็แล้วกัน!”
แม้ว่าเขาจะพูดออกมาอย่างนั้น, แต่เขาก็ยังถูกลิงค์ข่มขวัญได้อยู่ดีเพราะเขาไม่มีความเข้าใจในเวทย์มิติ เขาหยุดเดินด้วยความรู้สึกกลัวที่ว่าลิงค์อาจจะยังมีไพ่ตายเหลืออยู่ในมือ
“ถ้างั้นจะลองดูก็ได้นะ” ลิงค์เอามือจับดาบของลอร์ดพายุและเริ่มใส่มานาเข้าไปในดาบ จากนั้นเขาก็พึมพำออกมา “ขอยืมมือหน่อยสิ ท่านไม่ต้องทำอะไรมากหรอก, แค่ปล่อยตัวตนออกมานิดหน่อยก็พอแล้ว”
ถ้าดาบเล่มนี้ไม่ยอมช่วยเหลือเขา, ลิงค์ก็คงจะต้องใช้แผนการอื่นอย่างการทำให้เกิดจุดมิติเอกพจน์เพื่อสลักความกลัวเข้าไปหในหัวใจของโอซีริส
แต่ก็โชคดีที่, ดาบของลอร์ดพายุนั้นไม่ได้ทำให้ลิงค์ผิดหวัง เขาพูด “ตอนนี้ข้าอ่อนแอมากๆ มานาแค่นี้ไม่พอหรอก เอามาให้ข้าอีกสิ!”
ลิงค์ยังมีมานาเหลืออยู่ 3,500 แต้ม พอได้ยินแบบนี้, เขาก็ส่งมานาแทบทั้งหมดเข้าไปในดาบโดยไม่ลังเล
หลังจากนั้น, ดาบของลอร์ดพายุก็ส่งเสียงโหยหวน ด้วยการกระตุกเล็กน้อย, หน้าตาทื่อๆของมันก็เปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์ มันกลายเป็นดาบสีโอปอลแวววาว มีกระแสลมสามวงกำลังหมุนอยู่ในร่องดาบ มีรูนจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฎขึ้นในอากาศรอบๆในขณะที่สายลมเชี่ยวกราดเริ่มส่งเสียงโหยหวนไปทั่วทั้งป่า
โอซีริสตกตะลึงกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันนี้ เขาถามอย่างลุกลี้ลุกลน “นี่มันดาบอะไรกัน?”
ลิงค์จับด้ามดาบและพูดอย่างใจเย็น “ชื่อเต็มของดาบเล่มนี้ก็คือตุลการแห่งพายุ, เจ้าแห่งสายฟ้า ดินแดนของผู้ลบเสียง ฉันพยายามที่จะไม่ใช้ดาบเล่มนี้มาโดยตลอดเพราะฉันไม่พบศัตรูที่แข็งแกร่งพอ แต่ว่า, ตอนนี้พอได้มาเจอกับแก…ผมเชื่อว่า, ดยุคมังกรแดงผู้แข็งแกร่งน่าจะทำให้ท่านพอใจได้ใช่ไหม?”
ส่วนแรกนั้นพูดกับโอซีริส, ในขณะที่ส่วนที่สองพูดกับวิญญาณดาบของลอร์ดพายุ
ครืน! ดาบส่งเสียงโหยหวนอีกครั้งนึงในขณะที่กระแสลมรอบๆตัวลิงค์หมุนอย่างรุนแรง ความเข้มข้นของลมในป่านั้นรุนแรงขึ้น, ทำให้เมฆมารวมกันในท้องฟ้า จากนั้นฟ้าก็ผ่าลงมาตรงใกล้ๆเท้าของดยุคมังกร
โอซีริสรู้สึกหวาดกลัว เขาอดก้าวไปข้างหลังไม่ได้ มีความไม่เชื่ออยู่บนใบหน้าของเขา
“เจ้าครอบครองดาบของลอร์ดพายุได้ยังไง?” โอซีริสอ้าปากค้างด้วยความตกใจ เขารู้จักดาบเล่มนี้!
เหตุผลนั้นง่ายมาก ด้วยความที่เป็นเผ่าพันธุ์ในตำนาน, มังกรจึงมีอายุขัยที่นานมากและมีการบันทึกประวัติศาสตร์ที่ดี ในด้านนี้, มีแค่เผ่าพันธุ์เดียวเท่านั้นที่พอจะแข็งความรู้กับพวกเขาได้, และนั่นก็คือไฮเอลฟ์
ยกตัวอย่างง่ายๆ, โอซีริสนั้นมีชีวิตมา 2,356 ปีแล้ว และเมื่อผนวกกับรากฐานทางวัฒนธรรมที่แข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์, จึงเป็นธรรมดาที่เขาจะเป็นคนรอบรู้มากๆ มันไม่ใช่เรื่องน่าแปลกเลยที่เขาจะรู้จักดาบของลอร์ดพายุ
และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงกลัวด้วย
ลิงค์พอใจกับปฏิกิริยาของเขา จากนั้นเขาก็ชักดาบออกมาและจ้องไปที่โอซีริสด้วยสายตาเด็ดขาด, เหมือนกับว่าเขากำลังมองศัตรูที่ตายไปแล้ว
“มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันครอบครองมันได้ยังไง เพราะที่สำคัญกว่านั้นก็คือ, วันนี้มันจะเป็นดาบที่เอาไว้ใช้ตัดหัวของแก!”
ในตอนที่เขาพูดคำสุดท้ายออกมา, น้ำเสียงของเขาก็สั่นสะเทือนด้วยจิตสังหาร มีสายฟ้าผ่าลงมาจากสวรรค์อีกครั้งตามมาด้วยเสียงฟ้าร้อง
สิ่งที่จะแสดงตัวตนระดับนี้ออกมาได้มีแค่อุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น
โอซีริสถอยหลังไปอีกก้าว
เอลินก็พูดไม่ออกเช่นกัน เธอกระซิบกับลิงค์ “นี่, ทำไมเจ้าถึงไม่ใช้อาวุธที่แข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่แรกหล่ะ”
ลิงค์ยิ้มอย่างขมขื่น เอลินไม่รู้ว่าดาบเล่มนี้หยิ่งทะนงขนาดไหน ที่มันยอมช่วยอาจจะเป็นเพราะมันตัดสินใจว่าลิงค์กำลังจะตายก็ได้ นอกจากนี้, ถ้าไม่ใช่เพราะการใช้เวทย์มิติบั่นทอนจิตใจของโอซีริสอย่างช่ำชองของเขา, ดาบเล่มนี้เพียงอย่างเดียวก็อาจจะไม่พอที่จะหลอกเขาก็ได้
แน่นอนว่า, สิ่งเหล่านี้อยู่แค่ในความคิดของเขา เขาไม่สามารถพูดต่อหน้าเอลินได้
เขาแค่ยิ้มแล้วพูดออกมา “ดาบศักดิ์สิทธิ์นั้นมีวิญญาณสถิตอยู่ ฉันใช้ท่านตามใจไม่ได้หรอกนะ เหตุผลหลักที่ดาบเล่มนี้ตัดสินใจเคลื่อนไหวนั้นเป็นเพราะว่าศัตรูของพวกเราแข็งแกร่ง”
จากนั้นเขาก็ถอนหายใจแล้วหัวเราะเบาๆ “โอ้ดาบศักดิ์สิทธิ์, วันนี้ท่านจะได้ดื่มเลือดมังกร!”
ในจังหวะนี้เอง, เวลาก็ประจวบเหมาะพอดี มังกรจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ได้มาถึงแล้ว ลิงค์เห็นพวกเขากำลังบินมาทางนี้ มีประมาณ 30 คนและดูเหมือนว่าหนึ่งในนั้นจะมีขนาดพอๆกับโอซีริสด้วย
จากนั้นลิงค์ก็ก้าวมาข้างหน้า, และชี้ดาบไปที่โอซีริส
โอซีริสร่ายบาเรียคริสตัลแดงรอบตัวเขาในทันที เขาไม่กล้าปะทะกับอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ในตำนานแบบนี้ เขาเลือกที่จะตั้งท่าป้องกันในทันที
อย่างไรก็ตาม, อันที่จริงลิงค์ไม่เหลือไม่มานาแล้ว ดังนั้นเขาจะปล่อยการโจมตีได้ยังไงกันหล่ะ?
เขาถือโอกาสนี้ดื่มยาฟื้นมานาขั้นสูงเข้าไปอีกขวด หลังจากที่ฟื้นมานามาได้ 2,000 แต้ม, เขาก็ร่ายเวทย์ข้ามมิติโดยไม่ลังเล
แสงสีขาวห่อหุ้มร่างของลิงค์, เอลิน, นานะและเฟลิน่าที่บาดเจ็บหนัก, และพวกเขาก็หายตัวไปในทันที
จากนั้นพวกเขาก็ปรากฎตัวอีกครั้งในระยะที่ห่างออกไปประมาณหนึ่งไมล์
ในตอนที่พวกเขาถึงพื้น, ลิงค์ก็คุกเข่าลงอย่างหมดท่า พิษจากยาฟื้นฟูมานาขั้นสูงกำลังส่งผลกับเขาอย่างรุนแรง แต่ว่ามันก็โชคดีที่, เขายังมีน้ำทิพย์เอลฟ์อยู่กับตัวด้วยขวดนึง
เขาดื่มน้ำทิพย์เข้าไปครึ่งขวดด้วยมือที่สั่นเทาและรู้สึกสบายท้องขึ้นในทันที จากนั้นเขาก็ส่งน้ำทิพย์ที่เหลือให้เอลินและขอให้เธอป้อนมันให้เฟลิน่า
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, เขาก็เห็นมังกรจำนวนนึงบินผ่าน, กำลังพุ่งไปทางโอซีริส
ลิงค์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนที่จะนอนแผ่หลาบนพื้นและหัวเราะ “โถโอซีริส, นายคงจะไม่มีวันลืมฉันไปตลอดชีวิตแน่ๆเลย, ถูกไหม?”
ซึ่งเขาก็คิดไม่ผิด โอซีริสได้จดจำใบหน้าของลิงค์เอาไว้ในส่วนลึกที่สุดของความทรงจำของเขาแล้ว เขาจะไม่มีวันลืมเลยว่าเขาเคยถูกนักเวทย์มนุษย์คนนี้ปั่นหัว ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่, เขาจะทำทุกสิ่งเพื่อล้างความอัปยศนี้
เขาสาบานเอาไว้ชั่วชีวิต!
โอซีริสจ้องไปที่มังกรที่กำลังใกล้เข้ามา เขารู้ว่ามังกรตัวใหญ่ที่สุดนั้นคือดาโวซัส, หนึ่งในสามีของราชินีมังกรแดงเหมือนกับเขา
ถ้าโอซีริสอยู่ในสภาพเต็มเปี่ยม, เขาคงจะมีความมั่นใจในการเอาชนะดาโวซัส อย่างไรก็ตาม, ลิงค์ได้ผลาญเรี่ยวแรงของเขามากเกินไป เขาไม่ได้อยู่ในสภาพที่เพียบพร้อมพอที่จะต่อสู้กับดาโวซัส
ในตอนนั้นเอง, ผลของเวทย์มิติของลิงค์ก็หายไป โอลิซ่าถูกปลดปล่อยจากเงื้อมมือของเวทย์มิติในที่สุด นักเวทย์มังกรสาวคนนี้จ้องมาที่เขาด้วยน้ำตานองหน้า, กำลังหวังให้เขาพาเธอไปด้วยอย่างเห็นได้ชัด
อย่างไรก็ตาม, โอซีริสส่ายหัวในขณะที่พูด “โอลิซ่า, ข้าขอโทษ”
เขาไม่มีวันหนีการไล่ตามของดาโวซัสไปได้ถ้าพาคนอื่นไปด้วย
หลังจากนั้น, เขาก็กางปีกแล้วรีบออกจากฉากไปอย่างรวดเร็ว
เขาไม่สามารถอยู่ในหมู่บ้านมังกรได้อีกแล้ว เขาควรจะไปหลบภัยในดินแดนของอิเซนดิลันรึเปล่านะ?
พูดตามตรง, เขาไม่อยากอยู่กับมังกรเสียสติคนนั้นเลย นอกจากนี้, เขายังอ่อนแอกว่าอิเซนดิลันและจะจบลงด้วยการเป็นหนึ่งในลูกน้องของเขาอย่างแน่นอน…ชิ, ตอนนี้ข้าให้ความสำคัญกับการหนีของข้าก่อนก็แล้วกัน
จากนั้นโอซีริสก็บินด้วยความเร็วสูงสุด
อย่างไรก็ตาม, หลังจากที่ผ่านไปพักนึงเขาก็รู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ เขามองไปข้างหลังและรู้ตัวว่าดาโวซัสกำลังไล่ตามเขา เขากำลังใกล้เข้ามาแล้ว!
“ดาโวซัส, เจ้าตามข้ามาทำไม?” โอซีริสถาม แม้ว่าเขาจะทำความผิดร้ายแรง, แต่ข่าวก็ไม่ควรแพร่กระจายเร็วขนาดนี้ ดาโวซัสน่าจะยังไม่รู้ แล้วทำไม, เขาถึงไล่ตามมาอย่างไม่ลดละแบบนี้หล่ะ?
“ข้าแค่อยากจะถามเจ้าหน่ะ โอซีริส, เจ้าหนีทำไม? ทำไมเจ้าถึงโจมตีมังกรสาวคนนั้น?” ดาโวซัสตะโกนถามขณะที่เขาไล่ตาม
พอเจอกับคำถามเหล่านี้ โอซีริสก็ตกอยู่ในความเงียบและบินต่อไปพร้อมกับส่ายหัว
โชคไม่ดีที่, เขาเสียแรงมากเกินไป เขาช้ากว่าดาโวซัส, ที่มีพลังเต็มเปี่ยม
ยี่สิบนาทีต่อมา, โอซีริสก็มาถึงพรมแดนของหมู่บ้านมังกร หมอกวงกตอยู่เบื้องหน้าของเขาแล้ว
เขากำลังจะออกไปจากหมู่บ้านมังกรในตอนที่เขาได้ยินเสียงลมหอนจากข้างหลังเขา เขาไม่เร็วพอที่จะหลบการโจมตีนี้, และครึ่งวินาทีต่อมา, เขาก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดอันคมกริบที่แทงทะลุหลังของเขา หลังจากนั้น, พลังอันรุนแรงก็ถาโถมใส่เขาจากข้างบน, กดเขาตรงไปที่พื้น
ตูม! มังกรยักษ์สองตัวร่วงลงมาจากท้องฟ้า, แรงกระแทกของพลังนั้นคล้ายกับดาวตก
หลังจากที่ฝุ่นซาลง, ดาโวซัสก็จับหัวของโอซีริสด้วยกรงเล็บของเขา, และกดเล็บของเขาเข้าไปในเกล็ดของโอซีริส จากนั้นเขาก็เข้าไปใกล้ๆหูแล้วกระซิบ “เจ้ารู้ไหม? การได้เหยียบหัวเจ้าแบบนี้เป็นสิ่งที่ข้าอยากทำมาตลอดเลยหล่ะ อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้อิเซนดิลันเป็นบ้าไปแล้วและเจ้าก็ทำเรื่องโง่ๆแบบนี้, ข้าจะได้กลายเป็นสามีเพียงคนเดียวขององค์ราชินีสินะ 555, นี่แหล่ะคือโชคชะตา!”
ดาโวซัสหัวเราะอย่างวางท่า หลังจากนั้น, เขาก็ง้างกรงเล็บและเหวี่ยงมันไปทางโอซีริส, พยายามที่จะทำให้เขาหมดสติ
ความคิดของดาโวซัสนั้นง่ายมาก ถ้าโอซีลิสมีความผิด, ซึ่งเขาก็ทำความผิดจริงๆ เขาจะสูญเสียตำแหน่งดยุคไปอย่างแน่นอนถ้าเขาถูกพากลับไปที่วิหารมังกร แล้วจากนั้นดาโวซัสก็จะเป็นดยุคแค่คนเดียวที่เหลืออยู่
อย่างไรก็ตาม, เขาไม่สามารถจินตนาการถึงความโหดร้ายที่โอซีริสทำไปได้เลย ผลลัพธ์เดียวที่โอซีริสจะได้รับก็คือการถูกจองจำชั่วนิรันดร์ถ้าเขาถูกพากลับไปที่วิหารมังกร แล้วเขาจะยอมรับผลลัพธ์แบบนั้นได้หรอ?
ในฐานะสามีของราชินีมังกรแดงและหนึ่งในมังกรตัวผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุค, เขายังคงรักษาความเร่าร้อนเอาไว้ได้อยู่แม้ว่าจะใช้ชีวิตมา 2,000 ปีแล้ว เขาจะทำลายสิ่งที่เขาไม่สามารถเอามาได้ ดังนั้น, ถ้าเขาไม่สามารถหนีได้, เขาก็จะลากคนไปตายกับเขาด้วย!
โอซีริสหันกลับมาอย่างกระทันหันและจ้วงกรงเล็บของเขาเข้าไปในหัวใจของดาโวซัส หลังจากนั้น, เขาก็ปล่อยพลังทั้งหมดออกมา
ดาโวซัสตกตะลึงกับเหตุการณ์นี้และป้องกันตัวเองด้วยพลังทั้งหมดตามสัญชาตญาณ
แกร้ก! ฉัวะ!
มีเสียงบางอย่างหักดังขึ้น นี่เป็นเสียงคอของโอซีริสที่ถูกกรงเล็บของดาโวซัสหัก หลังจากนั้น, ก็มีเสียงอะไรบางอย่างกระเซ็นออกมา นี่เป็นเสียงหัวใจของดาโวซัสที่ถูกกรงเล็บของโอซีริสขยี้
“นี่เจ้า…ทำไมกัน?” ดาโวซัสจ้องไปที่โอซีริสด้วยความไม่เชื่อ โอซีริสไม่ได้ทำลายแค่หัวใจของเขาเท่านั้นแต่ยังทำลายอวัยวะภายในทั้งหมดที่อยู่ในอกของเขาด้วย พลังมังกรของโอซีริสได้เปลี่ยนอวัยวะภายในทั้งหมดของเขาให้กลายเป็นข้าวต้ม ต่อให้เป็นมังกรที่แข็งแกร่งแบบเขาก็คงจะไม่สามารถทนบาดแผลนี้ได้
อย่างไรก็ตาม, เขาไม่สามารถทำความเข้าใจได้ เขาคิดว่านี่เป็นแค่เรื่องเล็กๆ, และคิดไม่ถึงเลยว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้
โอซีริสเองก็ได้รับบาดเจ็บร้ายแรงจากการที่คอหัก ประกายในดวงตาของเขาหายไปอย่างรวดเร็วในขณะที่เลือดทะลักออกมาจากปากของเขา จากนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ “เจ้าคิดจริงๆหรอว่าข้าจะปล่อยให้ราชินีเป็นของเจ้าเพียงคนเดียว? พวกเราจะตายไปด้วยกันเนี่ยหล่ะ!”
จากนั้นดยุคมังกรทั้งสองคนก็นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น
ลิงค์ยังไม่รู้ว่ามีเหตุการณ์ใหญ่แบบนี้เกิดขึ้น มังกรแดงจำนวนนึงได้บินลงมาใกล้ๆเขา, พวกเขาแต่ละคนนั้นมีความแข็งแกร่งอย่างน้อยเลเวล 8 หนึ่งในนั้นมีร่างกายใหญ่โตมากๆโดยมีความยาวกว่า 60 ฟุต เขาจ้องมาที่ลิงค์และพูดอย่างเย็นชา “ข้าคือนายกของสภามังกรแดง, เพทตาลอง ราชินีมังกรแดงเชิญเจ้าไปที่วิหารมังกร”
ท่าทีที่เย็นชานั้นเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่มังกรอาวุโส พวกเขาไม่เป็นมิตรกับลิงค์, แต่ลิงค์ก็ทำได้แค่ไม่สนใจเท่านั้น, เนื่องจากพวกเขามีประสบการณ์มากเกินไป มังกรอาวุโสที่เด็กที่สุดก็มีอายุอย่างน้อย 2,000 ปีแล้ว พวกเขาได้เห็นโลกมามากเกินกว่าที่จะจินตนาการได้
ลิงค์เคยได้รับการปฏิบัติแบบนี้มาก่อนตอนที่อยู่ในเกมส์ เขาไม่ได้คิดอะไรกับมันแล้วพยักหน้าในขณะที่พูดออกมา “ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ”
มังกรอายุน้อยจำนวนหนึ่งมาหาลิงค์แล้วก้มหัวให้ลิงค์, นานะ, แล้วก็เอลินขี่ เฟลิน่าเองก็ถูกพาขึ้นหลังของมังกรอย่างระมัดระวัง
จากนั้นพวกเขาก็ออกเดินทางไปที่วิหารมังกร
