โรงแรมยักษ์หลับ
แมวดำเริ่มพูดแล้วจริงๆ มาโซสสับสนกับฉากนี้แต่เขาก็เรียกสติกลับมาได้อย่างรวดเร็วแล้วพูด “หืม, นี่ข้าจับพระเจ้าได้จริงๆหรอเนี่ย?”
ลิงค์พยักหน้าแล้วพูด “นายสามารถบอกได้จากวิธีการที่เขาพูดนะ มีแค่พระเจ้าเท่านั้นที่จะเรียกพวกเราว่ามนุษย์”
จากนั้นมาโซสก็ลูบหนวดของเขาในขณะที่หัวเราะไปด้วย “ข้าสามารถโม้เรื่องนี้ให้ลูกหลานได้สองสามรุ่นเลยนะเนี่ย”
แมวดำส่งสายตาอันเย็นชาให้เขาก่อนที่จะเยาะเย้ย “สองสามรุ่นงั้นหรอ? แค่เจ้าใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้ก็น่าจะถือว่าโชคดีแล้วนะ”
มาโซสนึกถึงความหนักหน่วงของสถานการณ์ได้อย่างกระทันหัน ดูเหมือนว่าแมวดำจะไม่สนใจเขาหลังจากที่ส่งสายตามาให้
จู่ๆมาโซสก็รู้สึกหนาวที่หลังของเขา แม้ว่าตอนนี้แมวตัวนี้จะอยู่ในสภาพเสื่อมโทรม, แต่เขาก็ยังเป็นพระเจ้า ถ้าเขาฟื้นพลังกลับมาได้, มาโซสก็จะมีปัญหาอย่างแน่นอน
“ข้ารู้สึกไม่ดี ขอตัวกลับไปพักก่อนนะ” มาโซสพูดแล้วรีบออกไปอย่างรวดเร็ว
มีแค่ลิงค์กับเฟลิน่าเท่านั้นที่ยังอยู่ในห้อง
ลิงค์ไม่กลัวแมวดำตัวนี้ เขานั่งอยู่ที่โต๊ะแล้วสังเกตุแมวอย่างสงสัยก่อนที่จะถาม “จะให้ผมเรียกท่านยังไงดีหล่ะ? ผมยังเรียกท่านว่าอีโลดิมได้อยู่ไหม?”
“ชื่อมันก็เป็นแค่นามแฝง จะเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะ” แมวดำกลับมาอยู่ในสภาพเฉื่อยชาอีกครั้ง เขาไม่ได้จ้องไปที่ซุปปลาที่อยู่ไกลจากเขาอีกแล้ว, แต่จมูกของเขาก็ยังขยับอยู่บ่อยๆ
“ทำไมท่านถึงหลบหน้าพวกเราหล่ะคะ?” เฟลิน่าถาม
“ก็ข้าอยากทำ เจ้าจะทำไมหล่ะ?” แมวดำพูดอย่างหมดความอดทน
“ผมกลัวว่าจะไม่ใช่แค่นั้นหน่ะสิครับ” ลิงค์เอาคทาเคาะโต๊ะเบาๆ, ทำให้เกิดเสียงแกร๊กๆ เขามีสีหน้าเยือกเย็นในขณะที่จ้องไปยังอีโลดิมด้วยสายตาไม่สะทกสะท้าน ไม่มีใครรู้ว่าลิงค์กำลังคิดอะไรอยู่
อีโลดิมรู้สึกผิดเมื่อได้เห็นใบหน้าของลิงค์ เขาเน้นเสียงหนักในทันที “ก็เหมือนกับที่ข้าพูดนั่นแหล่ะ, มันไม่ใช่เรื่องของพวกเจ้าซักหน่อย!”
ลิงค์แค่ถอนหายใจแล้วหันไปหาเฟลิน่าก่อนที่จะพูดออกมา “ช่างมันเถอะ, ยังไงซะพวกเราก็ไม่ได้รีบร้อนอยู่แล้ว พวกเราจะกินข้าวอย่างสงบแล้วค่อยคุยเรื่องที่เหลือพรุ่งนี้ก็แล้วกันนะ”
แน่นอนว่าเฟลิน่าไม่มีข้อคัดค้าน จากนั้นเธอก็เริ่มกินเนื้อปลาไหลเขียว ยังมีซุปปลาเหลืออยู่อีกเยอะ พวกเขาทั้งคู่กินด้วยความเพลิดเพลิน
ไม่กี่นาทีต่อมา, อีโลดิมก็อดใจไม่ไหวอีกแล้ว เขาเอนตัวมาที่ฝั่งนึงของกรงในขณะที่จ้องไปยังซุปปลาอย่างคาดหวัง, แล้วขอร้อง, “นี่เจ้ามนุษย์ มาทำข้อตกลงกันเถอะ”
นี่ไม่ได้มาจากความตะกละของเขาทั้งหมด หลังจากที่ถูกปิดผนึกพลัง, ก็มีแค่สิ่งนี้เท่านั้นที่เขาสามารถไล่ตามได้ในฐานะแมว
เขาจะสามารถทำอะไรได้อีกหล่ะ?
โดยปกติแล้ว, ในตอนที่เขาหิว, เขาก็ทำได้แค่ขโมยอาหารจากร้านค้าใกล้เคียง อย่างไรก็ตาม, เขาสามารถทำแบบนั้นได้แค่ครั้งคราวเท่านั้น เพราะถ้าเขาถูกจับได้, เขาก็คงจะตกอยู่ในสภาพที่น่าสมเพช แต่ถึงอย่างนั้น, เขาก็ไม่อยากตายอีกครั้งเหมือนกัน การฟื้นคืนชีพจากร่างไร้ชีวิตนั้นไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็น ในตอนที่เขาตายด้วยอุบัติเหตุในชีวิตก่อนหน้านี้, เขาต้องนอนอยู่ในสุสานเป็นเวลาหกเดือนก่อนที่จะมีแมวดำตัวนึงหลงเข้ามาในบริเวณนั้น
อดีตอันน่าสมเพชนั้นเจ็บปวดมากจนเขาไม่อยากนึกถึงมัน
หลังจากได้รับร่างของแมวดำ, เขาก็ทำได้แค่จับนกและแมลงเป็นอาหาร เขาต้องกินพวกมันดิบๆเพราะคงไม่มีใครเอาเหยื่อที่เขาล่ามาได้ไปทำอาหารให้ แม้ว่าเขาจะไม่ตายจากการอดอยาก, แต่ความรู้สึกไม่สบายจากการที่ท้องว่างนั้นก็สามารถทำให้เขาเป็นบ้าได้
เขาต้องอดทนกับความรู้สึกสะอิดสะเอียนทุกครั้งที่เขากินหนูเพียงเพื่อสนองความหิวโหยของเขา
เขารู้ว่าถ้าเขาขอร้องมนุษย์ด้วยรูปร่างที่น่ารักและน่าดึงดูดของเขา, เขาก็จะสามารถใช้ชีวิตที่ดีในฐานะสัตว์เลี้ยงได้อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม, เขาเป็นพระเจ้านะ! เขาจะทำเรื่องอย่างการขอร้องมนุษย์ได้ยังไง! นั่นมันบ้าแล้ว!
ลิงค์กำลังดูดก้างปลาในขณะที่เขาหันกลับมาพร้อมเสียงหัวเราะ “ท่านอยากกินสักหน่อยไหม?”
“มะ…ไม่ข้าไม่อยาก ข้าแค่อยากคุยเรื่องบางอย่างกับเจ้าเท่านั้น!” อีโลดิมใช้พลังใจเฮือกสุดท้ายระงับแรงกระตุ้นเอาไว้แล้วตอบกลับไปอย่างแน่วแน่, พร้อมกับส่ายหัวตลอดเวลา
จากนั้นลิงค์ก็เมินเขา
เฟลิน่าเริ่มสงสารแมวดำแล้ว เธอกระซิบ “นี่มันไม่ดีเลยนะ พวกเราแบ่งให้เขาสักหน่อยไม่ดีกว่าหรอ?”
ลิงค์ส่ายหัวแล้วพูด “เธอไม่ต้องสงสารเขาหรอก เขาไม่เห็นเคยสงสารพวกเราเลย”
ภายในใจของเขา, ลิงค์พูดเสริม, เธอไม่รู้หรอกว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่ ไอเจ้านี่ไม่ใช่คนที่ทำเป็นเล่นด้วยได้หรอกนะ
อย่างไรก็ตาม, ลิงค์ไม่ได้พูดเรื่องพวกนี้ออกมา พวกมันเป็นแค่การคาดเดาของเขา นอกจากนี้, เฟลิน่าก็คงจะไม่สามารถช่วยได้ด้วย ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องทำให้เธอรู้สึกกังวลโดยไม่จำเป็น
หลังจากมื้ออาหาร, ก็ยังมีอาหารเหลืออยู่มาก, แต่ลิงค์ก็ไม่ได้วางแผนจะแบ่งแมวดำเลยสักนิด เขาล้างคราบน้ำมันออกจากปากแล้วบอกกับเฟลิน่า, “รีบพักเถอะ, คืนนี้ฉันจะสอบสวนเขาสักหน่อย”
“โอเค” เฟลิน่าพยักหน้าก่อนที่จะออกไป ยังไงซะ, เธอก็ไม่รู้ว่าอุปกรณ์ระดับพระเจ้าทำงานยังไง ดังนั้นการให้เธอมาอยู่เฉยๆก็คงจะไม่ได้ประโยชน์อะไร
ในที่สุด, ก็เหลือแค่ลิงค์, นานะ, แล้วก็แมวดำที่อยู่ในห้อง
นานะนั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งนึงและกินปลาเข้าไปทีละนิด ดูเหมือนว่าเธอจะถูกมันดึงดูดอย่างต่อเนื่อง, เธอถึงกับเอาก้างมาเล่นด้วย ซึ่งลิงค์เองก็ยอมให้เธอเพลิดเพลินของเธอไปในขณะที่เขาเดินมาที่กรงแล้วกระซิบ “อิเซนดิลันมาหาท่าน ผมพูดถูกไหม?”
ดวงตาของแมวดำเบิกกว้าง, และม่านตาของเขาก็ขยาย เขาใช้เวลาถึงหนึ่งวินาทีเต็มก่อนที่จะเรียกสติกลับมาแล้วพูด “เขาเป็นมังกรแดง มันเป็นเรื่องปกติที่เขาจะสามารถตามหาข้าได้”
“ท่านสอนเวทย์ชุบชีวิตให้เขาด้วยใช่ไหม?” ลิงค์พูด
แมวดำตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง หลังจากที่ผ่านไปสิบวินาที, เขาก็พยักหน้าแล้วพูด “สำหรับมนุษย์เจ้าถือว่าเป็นคนที่ค่อนข้างฉลาดคนนึงเลยนะ เจ้าพูดถูกอีกครั้งแล้ว”
“เขาสัญญาว่าจะมอบอิสระให้ท่านหรอ?” คำถามของลิงค์อาจดูไม่ปะติดปะต่อกัน, แต่เขาก็รู้ดีว่าแมวดำสามารถเข้าใจเขาได้อย่างสมบูรณ์
“ไม่ใช่” แมวดำส่ายหัวก่อนที่จะพูดต่อ “เขาก็เป็นแค่หนอนยักษ์ในสายตาของข้า เขาไม่มีพลังพอที่จะมอบอิสระให้ข้าได้หรอก อิสระนั้นเป็นสิ่งที่ข้าต่อสู้เพื่อมัน เขาแค่เอาอาหารอร่อยๆมาให้ข้าเฉยๆจนข้าเผลอสอนเวทย์ชุบชีวิตให้เขาไป”
“เขาไม่รู้ผลที่จะตามมาอันโหดร้ายของเวทย์นี้ใช่ไหม?”
“เขาน่าจะรู้อยู่บ้างแหล่ะ, แต่, เขารู้ไม่ละเอียดหรอก และข้าเองก็ไม่คิดว่าเขาจะใช้มันบ่อยขนาดนี้…มันเป็นเวทย์ที่แข็งแกร่งจริงๆ เขาจะไม่สามารถช่วยตัวเองได้เลย และหากเขายังใช้มันต่อไปเรื่อยๆ, 555, นักเวทย์, เจ้าก็น่าจะรู้นะว่าอะไรจะเกิดขึ้น”
แมวดำไม่ได้ปกปิดแผนการของเขาเลย ซึ่งเหตผลนั้นง่ายมาก แผนการนี้เป็นเหมือนกับรถม้าที่ปล่อยออกไปแล้ว, และคนขับรถม้าก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากมังกรระดับตำนานอิเซนดิลัน ถนนข้างหน้านั้นเต็มไปด้วยหมอกและที่สุดทางก็มีแค่นรกเท่านั้น, แต่ดูเหมือนว่าอิเซนดิลันจะไม่ได้ตระหนักถึงมัน, แล้วพุ่งไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย
ไม่มีใครสามารถหยุดรถม้าคนนี้ได้ ในที่สุดมันก็จะตกลงไปในนรก
สีหน้าของลิงค์ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เขาพูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง, “จุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอิเซนดิลันก็คือความหยิ่งทะนง เขาไม่สนใจพลังของมนุษย์เลย ถ้าผมคิดไม่ผิด, เขาเพิ่งจะแพ้มา และตอนนี้ก็น่าจะได้รับบาดเจ็บหนักอยู่ใช่ไหม?”
แมวดำจ้องลิงค์แล้วถอนหายใจ “ถ้าไม่ใช่เพราะข้าไปเตือน, อิเซนดิลันก็อาจจะตายในเงื้อมมือของเจ้าจริงๆ แต่ว่านะ, ตอนนี้เจ้าไม่มีโอกาสแล้วหล่ะ”
ลิงค์ตกตะลึงกับประโยคนี้ เขาอ้าปากค้าง “นี่ท่านเพิ่งจะสอนเวทย์ศักดิ์สิทธิ์เวทย์ใหม่ให้เขาไปงั้นหรอ”
“555, ใช่แล้ว, แต่ข้าไม่มีรางวัลให้เจ้าหรอกนะ” แมวดำพูดในขณะที่ชำเลืองมองซุปปลาที่อยู่บนโต๊ะ เขาพูด, “ทำไมเจ้าไม่เอาซุปปลามาให้ข้าซักถ้วยในขณะที่มันยังอุ่นอยู่หล่ะ ถ้าข้ามีความสุขกับรสชาติของมัน, ข้าอาจจะพาเจ้าหนีไปด้วยก็ได้นะ และในส่วนของมนุษย์สัตว์นั้น, เจ้าควรจะปล่อยมันไปดีกว่า”
ลิงค์หัวเราะและนั่งนิ่งอยู่กับที่ จากนั้นเขาก็ถอนหายใจออกมา “เจ้าจิ๋ว, แกนี่รู้วิธีสร้างปัญหาดีจังนะ”
จากนั้นแมวดำก็พูด “มนุษย์, มั่นใจนะว่าเจ้าอยากจะพูดกับข้าแบบนี้?”
ลิงค์ไม่สนใจเขา และหันไปพูดกับนานะแทน “นานะ, เอามีดมาซิ”
นานะเอามีดจุดแตกหักออกมาในทันที
ด้วยการเอานิ้วลูบคมมีดของมีดจุดแตกหัก, ลิงค์ก็หัวเราะออกมา, “ฉันคิดว่าฉันไม่จำเป็นต้องบอกหรอกนะว่ามีดนี้พิเศษยังไง”
แมวดำถอยไปสองสามก้าวก่อนที่จะพยักหน้าแล้วพูด “มันสามารถทำลายจุดเอกพจน์ได้สินะ”
“ถ้างั้น, บอกมาหน่อยสิ มีดเล่มนี้สามารถทำลายวิญญาณอมตะของแกได้ไหม?” ลิงค์จ้องไปที่คมมีดอย่างน่ากลัวในขณะที่ใช้เวทย์เสริมพลังทำให้ส่วนนอกที่เป็นทองเรียบขึ้น
แล้วแมวดำก็ส่ายหัวอย่างแน่วแน่และพูด “ไม่มีประโยชน์หรอก วิญญาณอมตะของข้าไม่สามารถทำลายได้!”
อย่างไรก็ตาม, ลิงค์รู้สึกได้ว่าแมวดำจดจ้องอยู่ที่มีดตลอดเวลา, และตั้งท่าระวังตัวตามสัญชาติญาณ ซึ่งนี่ก็หมายความว่าเขาเห็นว่ามีดเล่มนี้เป็นอาวุธอันตรายที่อาจจะสามารถทำให้เขาบาดเจ็บอย่างถาวรได้
จากนั้นลิงค์ก็หัวเราะในขณะที่เยาะเย้ย “ฉันไม่ชอบฝากโชคชะตาของตัวเองเอาไว้ในมือของคนอื่นหรอกนะ, ต่อให้คนๆนั้นเป็นพระเจ้าก็ตามเถอะ ดังนั้น, ฉันก็เลยตัดสินใจว่าจะทดสอบมีดนี้กับวิญญาณอมตะของแก แล้วฉันก็จะลองใช้มีดนี้กับอิเซนดิลันด้วย จะได้รู้ว่ามันแข็งแกร่งจริงๆอย่างที่มันพูดจริงๆรึเปล่า แกคิดว่าแผนของฉันจะได้ผลไหม?”
ในขณะที่ลิงค์พูด, เปลวเทียนในห้องก็หรี่ลง, สร้างความกระจ่างถึงลางไม่ดีบนหน้าของเขา น้ำเสียงของเขาเองก็เบามาก, จนถึงจุดที่คนคิดว่าเขาถูกมนต์สะกด
ทุกๆประโยคของเขาได้ฝังความกลัวเอาไว้ในหัวใจของแมวดำ ในตอนที่เขาพูดจบ, แมวดำก็ถอยไปจนถึงสุดลูกกรง
ลิงค์ชำเลืองตามองแล้วพูดต่อ “ฉันเป็นนักเวทย์, และแน่นอนว่า, ฉันไม่ถนัดการเหวี่ยงมีด แต่ว่า, หุ่นเชิดเวทมนตร์ของฉันสามารถทำงานนี้ได้อย่างดีเป็นพิเศษเลยหล่ะ แถมเธอยังเร็วมากๆด้วย ต่อให้ฉันเปิดกรงและยอมให้แกหนีไปทั่วห้อง, แกก็คงไม่สามารถวิ่งได้เกินสามฟุตโดยไม่ถูกจับหรอก แต่ก็แน่นอนว่า, ฉันไม่ชอบกดดันให้คนอื่นตกอยู่ในสถานการณ์ที่หมดหนทาง, ดังนั้นฉันจะให้โอกาสแกนะ”
พอพูดจบ, ลิงค์ก็หันไปพูดกับนานะ “นานะ, เช็ดมือซะ ฉันต้องขอแรงเธอหน่อยแล้วหล่ะ”
“ได้ค่ะ, นานะอิ่มแล้ว” นานะเช็ดมือด้วยผ้าปูโต๊ะและรับมีดจุดแตกหักจากมือของลิงค์
จากนั้นลิงค์ก็หันไปหาแมวดำแล้วพูด “ฉันจะเปิดกรงละนะ พอฉันเปิดแล้ว, แกก็วิ่งหนีได้เต็มที่เลย หุ่นเชิดเวทมนตร์ของฉันจะพยายามไล่เจาะกะโหลกแกด้วยมีดเล่มนี้ แต่ถ้าแกสามารถหนีไปจากห้องนี้ได้, พวกเราจะไม่ไปรบกวนแกอีก”
จากนั้นลิงค์ก็เอามือไปจับประตูกรงเหล็กแล้วร่ายเวทย์เสริมพลังเพื่อเปลี่ยนโครงสร้างของตัวล็อคเหล็กทีละนิด
“นานะ, พร้อมรึยัง?” ลิงค์หัวเราะเบาๆ
“ก็แค่งานง่ายๆค่ะ” นานะเล่นกับมีดไปด้วยในขณะที่เธอพูด ภายใต้แสงจากเปลวเทียน, มีดได้สะท้อนไอเย็นเข้าไปในดวงตาของแมวดำ ดวงตาของนานะจ้องไปที่ประตูเหล็กตาไม่กระพริบ ในตอนที่แมวดำออกมาจากกรง, เธอก็จะทำตามคำสั่งของเจ้านายและจบชีวิตของมัน
จากนั้นลิงค์ก็หันไปหาแมวดำแล้วพูด “อีโลดิม, แล้วแกหล่ะ? แกพร้อมจะเผชิญหน้ากับชะตากรรมรึยัง?”
แมวดำตกอยู่ในความเงียบ, แต่มันก็ถอยห่างจากประตูกรง
ตอนนี้ประตูกรงเปิดแล้ว นานะจ้องไปที่ประตูอย่างกระตือรือร้น, แต่หลังจากที่ผ่านไปนาน, แมวดำก็ยังอยู่ข้างในกรงไม่ขยับไปไหน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีความตั้งใจที่จะหนีเลย
จากนั้นลิงค์ก็ยิ้มในขณะที่ถาม “เป็นอะไร? แกอยากได้อิสระไม่ใช่หรอ? ทำไมพอได้รับโอกาสแล้วถึงกลัวขึ้นมาหล่ะ?”
จากนั้นแมวดำก็นอนกับพื้นอย่างจนปัญญาในขณะที่พูด “มนุษย์, ก็ได้เจ้าชนะ เอาอาหารดีๆมาให้ข้า, แล้วข้าจะสอนเวทย์ศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งกว่าเวทย์ที่ข้าสอนอิเซนดิลันให้เอง”
“หึ, ดูเหมือนว่าแกจะยังเลือกความตายอยู่นะ” ลิงค์จ้องเขาด้วยความดูถูก
เวทย์ศักดิ์สิทธิ์พวกนี้จะเป็นอันตรายกับโลกฟิรุแมนไม่ทางใดก็ทางหนึ่งอย่างแน่นอน สมดุลของโลกจะปั่นป่วนอย่างมหาศาลในทุกๆครั้งที่ใช้ แล้วนี่ก็จะเร่งเวลาให้โลกจมลงสู่นรกเร็วขึ้น
ถ้าเขาใช้เวทย์ศักดิ์สิทธิ์พวกนี้ต่อสู้กับอิเซนดิลัน, โลกฟิรุแมนก็จะตกสู่การล่มสลายอย่างรวดเร็ว แม้ว่าลิงค์จะไม่เข้าใจการทำงานที่แท้จริงของเวทย์ศักดิ์สิทธิ์, แต่เขาก็สามารถเดามันได้อย่างง่ายดาย
ความสัมพันธ์ฉันมิตรไม่เคยมีอยู่ระหว่างลิงค์กับแมวดำ ผลประโยชน์ของพวกเขาตรงข้ามกันตั้งแต่แรกแล้ว, และพวกเขาก็ต้องเดินอย่างระวังมากๆเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองติดกับดัก ซึ่งนี่โดยเฉพาะกับลิงค์, ที่ยังเป็นมนุษย์และดูเหมือนจะเสียเปรียบในการต่อสู้ประลองปัญญานี้
ดังนั้น, เขาต้องโหดเหี้ยม
จากนั้นนานะก็เดินมาข้างหน้าพร้อมกับมีดในมือของเธอ, เธอพร้อมที่จะจบชีวิตของแมวดำตัวนี้แล้ว
แมวดำยอมแพ้ “หยุด, บอกให้เธอหยุดซะ! ข้าจะพูดความจริงแล้ว” จากนั้นลิงค์ก็ยื่นมือไปขวางทางนานะก่อนที่จะพูดอย่างเยือกเย็น “แกมีโอกาสอีกแค่ครั้งเดียวเท่านั้นนะ”
ลิงค์เยือกเย็นเกินไป เขาไม่ได้เปิดเผยอารมณ์เลยตลอดการสนทนานี้ ซึ่งนี่ทำให้แมวดำเป็นกังวลมากๆ เขาไม่รู้ว่าลิงค์จะกำจัดเขาจริงๆรึเปล่า ถ้าวิญญาณอมตะของเขาได้รับความเสียหายจากมีดจุดแตกหัก, อย่างน้อยที่สุดเขาก็จะได้รับบาดเจ็บร้ายแรง
เขาไม่สามารถรับความเสี่ยงนี้ได้
หลังจากที่ถอนหายใจออกมายาวๆ, แมวดำก็กระซิบ “มันหยุดไม่ได้แล้ว แผนการนี้มันไม่มีเบรคมาตั้งแตกแรกแล้ว”
