Advent of the Archmage – ตอนที่ 345:เหตุผลที่มักจะเกลียดคนที่น่าสมเพช

อันเดดที่อยู่บนบัลลังก์ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้าๆ เขามีใบหน้าที่ซูบผอมและเบ้าตาที่ลึกโบ๋ว มันดูเหมือนกับหนังหุ้มกระดูกเลย

 

ดวงตาของเขาส่องแสงจางๆ ดูเหมือนว่าเขากำลังคาดหวังในสิ่งที่เขาเพิ่งจะพูดไปอยู่ เขากำลังรอคอยการกลับมาของสิ่งที่เรียกว่า “ที่รัก”

 

แต่ก็เห็นได้ชัดว่ากลุ่มของลิงค์นั้นไม่ใช่ที่รักของเขา

 

“ดูท่าจะไม่ดีแล้วนะ” สคินอร์สพึมพำ “ชายคนนี้จะต้องเปลี่ยนเราเป็นรูปปั้นแน่ๆ”

 

แมวดำมองเขาอย่างรังเกียจ โดยที่ไม่สนใจอะไรเขา มันหันไปหาลิงค์และพูด “ชายคนนี้เหมือนกับเจ้า เขาเป็นนักเวทย์มิติ ระวังตัวด้วย”

 

ลิงค์ยิ้มอ่อนๆ ประสบการณ์ก่อนหน้านี้ได้บอกเขาว่าสถานการณ์นั้นเหมือนกับตอนที่อยู่ในเกมส์ กษัตริย์ราตรีเองก็อาจจะเหมือนกับในเกมเช่นกัน

 

เขานั้นได้ทำภารกิจกษัตริย์ราตรีมามากกว่า 100 ครั้งและเขาก็คุ้นเคยกับมันมากๆ

 

พูดตามตรงเลย กษัตริย์ราตรีนั้นแข็งแกร่งมากๆ เขามีเลเวล 8 และเขาก็เป็นนักเวทย์ ซึ่งนักเวทย์จะต้องรวดเร็วและใจเย็นเหมือนกับสายน้ำและไม่ถูกรบกนจากภายนอก ยังไงก็ตาม กษัตริย์ราตรีไม่มีคุณสมบัติพวกนี้ ดังนั้นในสายตาของลิงค์ เขาจึงจัดการได้ง่ายมากๆ

 

“จริงๆแล้ว พวกเราอาจจะไม่ต้องสู้กับเขาหรอก”

 

 

ระหว่างที่เขาพูด ลิงค์ก็ก้าวไปข้างหน้า เขาเดินไปหากษัตริย์ราตรีและทำความเคารพอย่างสุภาพ จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่รูปวาดของผู้หญิงขนาดยักษ์ที่อยู่บนกำแพงและพูด “ฝ่าบาท พวกเรามาที่นี่เพื่อนำข่าวเรื่องคนรักของท่านมาส่งครับ”

 

ผู้หญิงในรูปวาดนั้นมีส่วนสูงประมาณ 30 ฟุต ภาพวาดนั้นเป็นภาพของสาวสวยในชุดเดรสที่อยู่ในวัง เธอนั้นมีอายุประมาณ 30 ปีและมีผิวหนังสีครีมพร้อมกับดวงตาอันบริสุทธิ์ราวกับไพลิน คิ้วของเธอโค้งเหมือนกับว่ามันกำลังยิ้มอยู่ แต่ว่ามันก็ไม่มีความอบอุ่นอยู่ในดวงตาของเธอเลย

 

แถมเธอยังถือคทาอยู่อีกด้วย และที่คอของเธอก็มีสร้อยคอทอเรียมสีแดงเข้ม สัญลักษณ์ที่สร้อยคอนั้นบ่งบอกว่ามันคืออุปกรณ์เวทมนตร์ ซึ่งนั่นหมายความว่าผู้หญิงคนนี้เองก็เป็นนักเวทย์เช่นกัน และเมื่อดูจากรูปร่างของคทาก็บอกได้เลยว่าเธอเก่งกาจมากๆ เธอน่าจะมีเลเวล 6 เป็นอย่างต่ำ แม้ว่าเธอจะดูอายุแค่ 30 ก็ตาม

 

ผู้หญิงแบบนี้ไม่สมควรที่จะไม่มีชื่อเสียง ในความเป็นจริง ลิงค์ได้ทำภารกิจความเศร้าของกษัตริย์ราตรีมามากกว่า 100 ครั้งจนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับบุคคลแต่ละคนที่เคยปรากฎตัวออกมา

 

กษัตริย์ราตรีนั้นเป็นราชาผู้ร่ำรวยของอาณาจักรทางตอนเหนือเมื่อ800ปีก่อน และเขาก็เป็นนักเวทย์ด้วยซึ่งเขาเชี่ยวชาญในเวทย์มิติมากๆ เขาได้แต่งงานกับนักเวทย์ที่มีความสามารถพอๆกัน-ผู้หญิงที่อยู่ในรูปวาด ชื่อของเธอคือวิเวียน เธอนั้นเป็นจอมเวทย์ตั้งแต่ยังวัยเยาว์และเป็นคนที่กษัตริย์ราตรีรักมากๆ

 

มันสามารถกล่าวได้เลยว่ากษัตริย์ราตรีนั้นมีทุกอย่างที่มนุษย์ต้องการ ความร่ำรวย พลัง และความรัก ชีวิตของเขานั้นสมบูรณ์แบบ

 

ในปีแรกของการแต่งงาน พวกเขานั้นรักกันอย่างหวานแหวว ในปีที่สอง กษัตริย์ราตรีได้จมปลักอยู่กับปริศนาของเวทย์มิติ เขานั้นได้ทำการค้นคว้าทั้งวันทั้งคืนและไม่สนใจภรรยาของเขา

 

ในขณะที่เขาค้นคว้าเวทมนตร์อยู่ วิเวียนและอัศวินที่มีชื่อว่าแลนสลอตก็ได้เป็นคนดูแลอาณาจักร พวกเขานั้นได้คุยปรึกษาเรื่องการเมืองด้วยกันอยู่บ่อยครั้ง

 

ในตอนแรก พวกเขามีสัมมาคารวะต่อกัน และมักจะปรึกษากันในห้องสมุด แต่เมื่อนานวันเข้า พวกเขาก็รู้สึกว่าห้องสมุดนั้นมันเล็กเกินไปและเก้าอี้ก็นั่งไม่สบาย พวกเขาจึงเริ่มไปปรึกษากันบนเตียง

 

ในวันหนึ่งหลังจากเวลาผ่านไป 1 ปี กษัตริย์ราตรีได้บังเอิญไปเจอภรรยาของเขากำลังมีxxxกับอัศวินที่เขาไว้ใจที่สุด เขาจับพวกเขาได้คาหนังคาเขา

 

เมื่อเห็นว่าโดนทรยศต่อหน้าต่อตา กษัตริย์ราตรีจึงขยี้แลนสลอตที่กำลังนอนอยู่บนตัวของภรรยาของเขาเป็นผุยผงด้วยเวทย์มิติ สำหรับวิเวียน เขาขังเธอเอาไว้ในหอคอยเวทมนตร์และเธอก็เริ่มใช้ชีวิตแบบถูกขังอยู่ในนั้นตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา

 

ยังไงก็ตาม วิเวียนเองนั้นก็เป็นจอมเวทย์ ครึ่งปีต่อมา เธอก็ได้หนีออกจากคุกและหายตัวไป

 

กษัตริย์ราตรีนั้นรู้สึกเสียใจกับการกระทำของเขาในทันที เขาคิดว่าเขาทำรุนแรงเกินไปและส่งคนมากมายออกตามหาภรรยาของเขาแต่ก็ไม่มีประโยชน์

 

การตามหาภรรยาและขอร้องให้เธอให้อภัยนั้นได้กลายเป็นความปรารถนาที่ไม่มีวันตายของกษัตริย์ราตรี และชีวิตครึ่งหลังของเขาก็ได้กลายเป็นโศกอนาถกรรมในที่สุด

 

เมื่อได้ยินคำพูดของลิงค์ ดวงตาสีเงินของกษัตริย์ราตรีก็กระพริบเบาๆ เสียงที่ดูใจเย็นก็ได้เปลี่ยนเป็นเร่งรีบในทันที “หืม เจ้านำข่าวของวิเวียนมาให้ข้าอย่างงั้นหรอ? บอกข้ามา นางอยู่ที่ไหน?”

 

ก่อนหน้านี้ลิงค์ได้เอามือข้างนึงไว้ที่หลังของเขา ตอนนี้เขาได้แบมือและยื่นมันออกมา มีสร้อยคอที่เหมือนกับของวิเวียนในรูปวาดอยู่ในมือเขา

 

ลิงค์ได้สร้างมันขึ้นมาเมื่อ 30 วินาทีก่อน สร้อยคอเวทมนตร์นั้นมีเลเวลแค่ 4 มันจึงเป็นของง่ายๆเหมือนกับการหายใจเมื่อยู่ต่อหน้าจอมเวทย์เลเวล 8 และนักเสริมพลังอย่างลิงค์

 

พอเห็นสร้อยคอนี้ กษัตริย์ราตรียิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ เขาลุกขึ้นจากบัลลังก์และเดินมาหาในทันที ในขณะที่เขาก้าวแต่ละก้าว ดวงตาของเขาก็จ้องมายังสร้อยคอที่อยู่ในมือลิงค์ “นี่มันสร้อยคอเวทมนตร์ของวิเวียนชัดๆ เจ้าไปได้มันมาจากที่ไหน? นี่นางสั่งให้เจ้ามาส่งข้อความให้กับข้าอย่างงั้นหรอ?”

 

มืออีกข้างของลิงค์ก็อยู่ที่หลังเขาเช่นกัน มันถือคทาเพลิงพิโรธแห่งสวรรค์เอาไว้อยู่ “ใช่ครับ” เขาพูด”เธอฝากบอกผมมาว่าเธอให้อภัยกับท่านแล้วแต่ว่าเธอก็ไม่ได้มีความรู้สึกกับท่านอีกต่อไปแล้ว เธอนั้นขอร้องให้ท่านปล่อยเธอไปและให้เธอเป็นอิสระ!”

 

คำพูดนั้นโจมตีกษัตริย์ราตรีเข้าเต็มๆ เขาเดินสะดุดและแทบจะยืนไม่ไหว “โอ้ นั่นต้องเป็นสิ่งที่เธอพูดแน่ๆ ที่รักของข้า เจ้าตัดสินใจแบบนี้จริงๆหรือ? สิ่งที่ข้าทำลงไปไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนใจของเจ้าได้เลยสินะ?”

 

น้ำเสียงของกษัตริย์ราตรีนั้นเต็มไปด้วยความสลดใจ หมดหนทางและความเจ็บปวดแสนสาหัส ความรู้สึกของเขานั้นเป็นของจริง

 

ที่ด้านหลังของเขา สคินอร์สพึมพำขึ้นมา “ข้าก็สงสัยอยู่ว่าทำไมเขาถึงได้สร้างอะไรอย่างเช่นประตูแห่งการโกหกขึ้นมา ข้าไม่อย่างจะเชื่อเลยว่าเขาเป็นคนที่น่าสงสารที่ถูกทรยศโดยผู้หญิงอันเป็นที่รัก”

 

เมอลินดาก็เริ่มพูดขึ้นมาพร้อมน้ำตา “เขาน่าสงสารมากเลย”

 

นานะยังคงสงสัยอยู่ “ทำไม? ทำไมเขาถึงอยากอยู่กับวิเวียน? ดูเหมือนว่าเขาอยู่ตัวคนเดียวก็สบายดีนะ”

 

แมวดำทำปากยู่ เขากระโดดออกมาจากคอของนานะและเอาปลาแห้งที่ลิงค์เตรียมเอาไว้ให้ออกมาจากกระเป๋าของนานะอย่างเชี่ยวชาญ เขากินและพูด “ความรักของมนุษย์นั้นมักจะน้ำเน่าเสมอแหล่ะ”

 

เห็นได้ชัดว่ากษัตริย์ราตรีไม่ได้ยินสิ่งที่สคินอร์สและคนอื่นๆพูด หลังจากที่ฟื้นตัวขึ้นมาได้ เขาก็เริ่มทำตัวน่ากลัว กัดฟันของเขาและพูด “วิเวียน เจ้าช่างโหดร้าย! เจ้าเป็นคนทรยศข้าก่อน แต่กลับไม่มีอะไรที่ทำให้เจ้าให้อภัยข้าได้เลยอย่างงั้นหรอ? ข้าน่าจะฆ่าเจ้าซะ ถ้าข้าฆ่าเจ้า เจ้าก็จะไม่มีโอกาสได้หักอกข้า!”

 

ในระหว่างที่เขาพึมพำกับตัวเอง เขาก็เงยหน้าขึ้นมามองลิงค์ “และเจ้า, ไอผู้ส่งสาร ข้าเฝ้ารอมาอย่างเนิ่นนานเพื่อข้อความทำร้ายจิตใจเช่นนี้รึ เจ้ามันคนบาป! ข้า-”

 

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ลิงค์ก็ได้เอาคทาของเขาออกมาและชี้ไปที่กษัตริย์ราตรี “ยับยั้ง!”

 

ลิงค์กะเอาไว้แล้วว่ากษัตริย์ราตรีจะต้องสติแตก เขานั้นเป็นคนที่เห็นแก่ตัว การที่วิเวียนไปมีxxxกับอัศวินนั้นไม่ได้มาจากการที่เขาไม่สนใจเพียงอย่างเดียว แต่ว่ามันเป็นเพราะกษัตริย์ราตรีเห็นแก่ตัวด้วย เขานั้นสนใจเฉพาะความรู้สึกของตัวเองและไม่ค่อยสนใจวิเวียนเลย มันสามารถเห็นได้จากทุกการกระทำ และเมื่อเวลาผ่านไป เธอก็เริ่มที่จะทนไม่ไหว

 

ตอนนี้ ลิงค์ได้ลงมือก่อนและได้ข้อได้เปรียบที่สำคัญ

 

พรึ่บ บอลมิติได้ระเบิดออกและยับยั้งกษัตริย์ราตรีเอาไว้

 

“ผมขอโทษนะ ตัดมิติ!” ลิงค์ใส่มานาเข้าไปโดยไม่ลังเล

 

ตู้ม ตู้ม ตู้ม วงแหวนระลอกคลื่นได้ปรากฏขึ้นในลูกบอลมิติ และความถี่ของมันก็เพิ่มขึ้นอย่างน่ากลัว สนามพลังนั้นวุ่นวายมากๆเหมือนกับน้ำท่วม มันค่อยๆชำระล้างกษัตริย์ราตรีอย่างต่อเนื่อง

 

ความเร็วในการร่ายเวทย์ของลิงค์นั้นเร็วเกินไปจริงๆ นอกจากนี้ เขามีเลเวลเท่ากับกษัตริย์ราตรีดังนั้นเขาจึงต้องโจมตีก่อน การกระทำของเขานั้นใกล้เคียงกับการลอบโจมตีและกษัตริย์ราตรีก็ไม่มีโอกาสเลยแม้แต่น้อย

 

เสี้ยววินาทีต่อมา แสงในดวงตาของกษัตริย์ราตรีก็อ่อนลง หลังจากผ่านไปอีกเสี้ยววินาที ร่างกายของเขาก็ได้สลายไปด้วยเวทย์ตัดมิติและกลายเป็นผงสีขาว

 

เขาตายแล้ว

 

นี่เป็นการต่อสู้ระหว่างนักเวทย์ ใครก็ตามที่สามารถโจมตีได้ก่อนและรวดเร็วกว่าก็จะชนะ ลิงค์ นั้นเป็นนักเวทย์สายต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงสามารถจัดการกับราชาอย่างกษัตริย์ราตรีที่เอาแต่หมกมุ่นในเรื่องความรักได้อย่างง่ายดาย

 

การต่อสู้นั้นจบลงในเสี้ยววินาที มันเร็วมากๆจนคนอื่นไม่ทันตอบสนองอะไรเลย

 

“ว้าว ฆ่าคนแบบไม่เตือนกันเลย” สคินอร์สรู้สึกเหมือนกับว่าเขาได้รับบทเรียน มันมักจะมีเหตุผลที่คนเราเกลียดคนที่น่าสมเพช เมื่อได้ยินคำพูดของกษัตริย์ราตรี เขาก็สมควรแล้วหล่ะที่จะได้รับจุดจบแบบนี้

 

เมอลินดาได้เสียน้ำตาให้กับกษัตริย์ราตรี หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเขา เธอก็รู้สึกสงสารขึ้นมาในทันที ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความเคารพในตอนที่เธอเห็นว่าลิงค์จัดการกับคู่ต่อสู้ได้เร็วปานสายฟ้าแล็บ “มาสเตอร์ลิงค์สุดยอดเกินไปแล้ว”

 

สำหรับแมวดำ เขานั้นยุ่งเกินกว่าที่จะพูดเพราะกำลังกินปลาแห้งอยู่

 

หลังจากที่กษัตริย์ราตรีตาย มิติทั้งหมดก็เริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลง เกิดระลอกวงแหวนขึ้นกลางอากาศ และสถานที่หลายแห่งก็เกิดรอยแตกขึ้นเหมือนกับแก้ว

 

ลิงค์ถอยไปรวมกับกลุ่มในทันทีและพูดเบาๆ “นี่เป็นมิติทับซ้อนทั้งหมดที่กษัตริย์ราตรีเป็นคนสร้าง ตอนนี้เขาตายแล้ว มันจะพังลงและเปลี่ยนรูปแบบ พวกเราต้องรีบออกไปแล้ว!”

 

“แต่ว่าพวกเราจะไปที่ไหนได้หล่ะครับ?” สคินอร์สเห็นว่าพื้นที่รอบๆนั้นเกิดการบิดเบี้ยวขึ้นทั้งหมด รอยแตกจะถูกสายฟ้าสีดำฟาดเข้าใส่ และทุกอย่างที่อยู่ระหว่างรอยแตกจะถูกทำลายทั้งหมด มันน่ากลัวมากๆ

 

“กรี้ด!” เมอลินดาร้องขึ้นมาเพราะว่ารอยแตกสีดำได้เกิดขึ้นที่ด้านหลังของเธอ มันห่างออกไปแค่ 10 มิลลิเมตร และยับบ้าหญิงก็เกือบจะสติแตกเพราะออร่าแห่งการทำลายล้างของมัน

 

“ตามฉันมา!” ลิงค์เรียก มานาพุ่งขึ้นรอบๆเขา และมีเสียงดังขึ้นเบาๆ ระลอกวงแหวนโปร่งแสงได้ปรากฏขึ้นจากตัวเขา มิติที่วุ่นวายภายในระลอกคลื่นนั้นสงบลงมาก อย่างน้อย มันก็ไม่มีรอยแตกสีดำเกิดขึ้น

 

ทั้งกลุ่มเริ่มที่จะวิ่งออกจากห้องไปพร้อมกับลิงค์

 

ลิงค์วิ่งไปที่ยอดของบัลลังก์ เขาเห็นหนังสือเวทมนตร์วางอยู่ที่ด้านซ้ายของมัน  เขามองไปที่มันและเห็นว่ามันมีชื่อว่า สิ่งมหัศจรรย์ของมิติและหยิบมันมาในทันที และยังมีรูปปั้นอัศวินที่อยู่ที่ด้านขวาของบัลลังก์กำลังทำท่าเชียร์แปลกๆอยู่ดี, มันไม่ได้ทำมาจากทองหรือเหล็ก เขาเก็บมันมาอย่างรวดเร็ว

 

จากนั้นเขาก็วิ่งไปที่ด้านหลังของบัลลังก์ มันมีพื้นที่เล็กๆกว้าง 6 ฟุตพร้อมกับมีผนึกเวทมนตร์อยู่ที่พื้น ทุกๆที่นอกจากตรงนี้เต็มไปด้วยความวุ่นวาย แสงได้ส่องออกมาจากผนึกเวทมนตร์ เป็นการบ่งบอกว่ามันยังทำงานได้ดีอยู่

 

“นี่เป็นผนึกเวทมนตร์ที่กษัตริย์ราตรีเอาไว้ใช้หนี เข้าไปและยืนตรงๆหล่ะ”

 

หลังจากที่ทุกคนเข้าไป ลิงค์เองก็วิ่งเข้าไปและเปิดใช้ผนึกเวทมนตร์

 

พรึ่บ แสงสีขาวสำหรับการเทเลพอร์ทสว่างขึ้น จากนัน้ทั้งกลุ่มก็ถูกปกคลุมด้วยแสงและค่อยๆหายไป พวกเขากำลังจะออกจากที่นี่

 

แต่ทันใดนั้นเอง เงาสีดำก็พุ่งมาจากประตูและส่งเสียงคำราม “พวกเจ้าอยู่ที่ไหน? อย่าคิดที่จะหนีนะ!”

 

เขาคือเทวดาตกสวรรค์

 

ด้วยความที่มิติทับซ้อนได้หายไป ประตูที่บันไดวนจึงหยุดทำงานเช่นกัน เขาใช้โอกาสนี้ในการบุกเข้ามาแต่ว่า…เขาไม่ควรเข้ามาในเวลานี้จริงๆ

 

ฟรึ่บบ! รอยแตกมิติโดนตัวเขาโดยไม่ทันตั้งตัว เทวาตกสวรรค์ได้ถูกโจมตีเข้าเต็มๆ และแขนของเขาก็หล่นลงมาอย่างง่ายดาย

 

“อ้ากก!” เขาร้องด้วยความเจ็บปวด และล้มลงไปกับพื้น

 

พรึ่บ ลิงค์ไม่ได้เห็นฉากจบ เวทย์เคลื่อนย้ายสำเร็จก่อน และทั้งกลุ่มก็ได้หายไปจากพระราชวังใต้ดิน เสี้ยววินาทีต่อมา พวกเขาก็ได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งที่ด้านบนสุดของหุบเขาโหยหวน

 

ปีศาจปีกโหยหวน 10 ตัวกำลังลาดตระเวนอยู่บนท้องฟ้าใกล้ๆกับพวกเขา ในตอนที่พวกมันเห็นกลุ่มของลิงค์ พวกมันก็หยุดและบินตรงมาหาในทันที

 

“ไปเร็ว!” ลิงค์ตะโกน

 

“ยังไงหล่ะครับ? พวกปีศาจมันมีมากเกินไป!” สคินอร์สร้องด้วยความตกใจ

 

ลิงค์หยิบรูปปั้นอัศวินที่เขาเอามาจากบัลลังก์ของกษัตริย์ราตรีออกมา นี่คือพาหนะที่เขาได้มันมามากกว่า 100 ครั้งภายในเกม-รูปปั้นไนติงเกล!

 

สำหรับสถานการณ์ในตอนนี้ รูปปั้นนี้เป็นอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ช่วยชีวิตอย่างแท้จริง!

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset