Advent of the Archmage Chapter 397: ปีศาจอันน่าหวาดกลัว
โลกใต้ดินของเมืองลาริเอลนั้นสามารถไปได้ทุกทิศทาง หากคนแปลกหน้าเข้ามาในนี้คงจะหลงทางในสิบนาทีอย่างแน่นอน ลิงค์เองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
แต่ก็โชคดีที่, เขามีคนนําทาง
“ไปทางซ้าย” ยับบ้านําทาง
“พวกเรากําลังจะไปที่ไหน?” ลิงค์ถาม ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, เขาก็ตั้งใจฟังเสียงรบกวนข้างหลังเขา มีเสียงเท้ามากมาย ทหารหลายคนได้ตามเขาเข้ามาในอุโมงใต้ดิน
อย่างไรก็ตาม, อุโมงนี้ซับซ้อนมากๆ ยังไม่มีปีศาจตัวไหนตามเขาทันเลยได้
เจ้าตัวเล็กอธิบายด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา “พวกเรากําลังจะไปที่พื้นที่บําบัดน้ำเสีย มันคือส่วนที่ลึกที่สุดและซับซ้อนที่สุด แล้วที่นั่นก็มีวาล์วน้ำที่แข็งแรงอยู่เยอะด้วย ถ้ามีผู้รอดชีวิตอยู่, พวกเขาก็น่าจะไปอยู่ที่นั่นกัน”
“เข้าใจแล้ว” ลิงค์มุ่งหน้าต่อ
หลังจากเดินทางไปได้ประมาณ 300 ฟุต, ลิงค์ก็ตระหนักได้ว่าเสียงรบกวนข้างหลังเขาเบาลงมากแล้ว ต้องขอบคุณผังเส้นทางที่ซับซ้อน, ลิงค์จึงสลัดผู้ไล่ตามหลุดได้อย่างง่ายดาย
เขาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกแล้วเดินหน้าต่อ
“ทางซ้าย..ระวังด้วยนะ!” ยับบ้าพูดขึ้นอย่างกระทันหัน
การเตือนของเธอนั้นไม่จําเป็น ลิงค์รู้สึกตัวตั้งแต่ก่อนหน้านั้นแล้ว, จากนั้นปีศาจระดับต่ำตัวนึงก็พุ่งออกมาจากหัวมุมข้างหน้า ลิงค์เหวี่ยงดาบของเขาแล้วตัดศรีษะของปีศาจ
เขาเลี้ยวตรงมุมนั้นแล้วเห็นห้องกว้าง 150 ตารางฟุต ยับบ้าร้องเสียงแหลมกับภาพที่เห็นแล้วซุกหน้าเข้าไปในไหล่ของลิงค์, เธอไม่อยากเห็นอะไรอีก ลิงค์เองก็เขม่นตาของเขา
ห้องนี้เต็มไปด้วยศพ มีศพยับบ้าประมาณ 20 คนและปีศาจระดับต่ำอีกสี่ตัว มีแม้กระทั่งปีศาจดาบเปลือกดําด้วยหนึ่งตัว พื้นที่นี้เต็มไปด้วยเศษลําไส้กระจัดกระจาย แขนขาที่หัก, และปืนเวทมนตร์ที่ฟังแล้ว ปีศาจดาบเปลือกดําเองก็ตายไปแล้วเช่นกัน มันถูกยับบ้าคนนึงโจมตีด้วยการระเบิดตัวตาย
ศพของยับบ้าคนนั้นเละไม่เหลือชิ้นดี มีแค่ใบหน้าเสี้ยวนึ่งเท่านั้นที่ยังเหลืออยู่ เขายัดระเบิดใส่ปากปีศาจดาบ, แล้วระเบิดหัวของมันกระจุย
“ฮืออออ, ฮืออ” เจ้าตัวเล็กเริ่มส่งเสียงร้อง เธอหันกลับมานิดนึงแล้วเห็นใบหน้านั้น “ข้ารู้จักเขา เขาชื่อเฟอร์เรียน, เป็นพันตรี เขาเป็นคนที่กล้าหาญ, ฉลาด, และมีศักยภาพมากจริงๆ เขากําลังจะได้เป็นผู้บัญชาการเรือเหาะอยู่แล้ว”
ลิงค์ลูบหลังของเธอแล้วเดินหน้าต่อ
มีประตูที่แข็งแรงมากๆอยู่สุดห้องใต้ดินนี้ มีรูนสิบห้าจุดเปล่งแสงสลัวออกมารอบประตู ลิงค์มองไปที่มันแล้วตระหนักได้ว่านี่คือรหัสผ่าน ถ้าเขาเปิดรูนด้วยคําสั่งที่ไม่ถูกต้อง, ประตูก็จะไม่เปิด
“ยัยจิ๋ว, รู้รหัสผ่านไหม?” ลิงค์ถามในขณะที่กําลังตรวจสอบรูน
“อย่าเรียกข้าแบบนั้นนะ ข้าชื่อแลนนี่ แล้วข้าก็ไม่รู้รหัสผ่านด้วย, แต่ว่าพวกเราสามารถไปทางอื่นได้” เธอพูด
แต่ลิงค์ก็ไม่ได้ขยับไปไหน เขายังตรวจสอบรูนอยู่
“ไม่มีประโยชน์หรอกหนา เจ้าเปิดมันไม่ได้หรอก มันคือล็อคเวทมนตร์ วิธีการใส่รหัสเข้าไปนั้นมีเป็นหมื่นๆรูปแบบ, เจ้าไม่มีทางรู้รหัสผ่านได้หรอก แถมประตูนี้ยังใช้โลหะที่ทนทานที่สุดของเผ่าเรา มันแข็งแรงมากจริงๆและ…อ้าว, เจ้ารู้รหัสผ่านได้ยังไงกัน?”
ในขณะที่แลนนี่กําลังพูด, ลิงค์ก็เริ่มสัมผัสรูนแล้ว ในตอนที่เธอพูดจบ, ก็มีเสียงกริ้กเบาๆดังมาจากประตูโลหะแล้วมันก็เปิดออกอย่างเงียบๆ
“มันคือรูนล็อคปรับปรุงใหม่, แต่มันก็ไม่ได้ยากขนาดนั้นหรอก อย่าลืมสิว่าฉันเป็นนักเวทย์”
ลิงค์เข้าไปในอุโมง, แล้วเขาก็เห็นรูนที่อยู่ข้างหลังประตู หลังจากผ่านไปสิบวินาที, เขาก็กดมันเบาๆ ด้วยเสียงกริ้ก, ประตูก็ปิดลงอีกครั้ง
แลนนี่พูดไม่ออก หลังจากผ่านไปพักใหญ่ๆ, เธอก็พูดออกมา “แล้วเจ้ารู้ทักษะดาบได้ยังไงกัน? แถมเจ้ายังดูคล่องแคล่วมากเลยนะ?”
“ฉันศึกษาในตอนที่มีเวลาว่างหน่ะ…ชู่วว…อย่าเพิ่งพูด พื้นที่นี้ไม่ปกติ” ลิงค์กระซิบ
มีทางเดินยาวอยู่ข้างหลังประตู, พร้อมกับท่ออีกมากมาย พวกมันน่าจะเป็นระบบน้ำเสีย พวกมันดูไม่ได้รับความเสียหายอะไร, แต่ลิงค์สังเกตุเห็นว่าความถี่มิติในนี้ดูแปลกไปเล็กน้อย
เขาเดินไปด้านข้างแล้วลองสัมผัสกําแพง มือของเขากลับมาพร้อมกับชั้นฝุ่นสีขาวเทา
แลนนี่ก็รู้สึกว่ามันแปลก “กําแพงนี้ถูกเสริมด้วยเวทมนตร์เปลี่ยนรูป มันน่าจะแข็งแรงและเรียบเนียนนะ มันมีฝุ่นได้ยังไงกัน?”
“มันน่าจะเกิดจากระลอกมิตินะ” ลิงค์พูด
เขาเริ่มตรวจสอบอย่างระมัดระวัง หลังจากที่ผ่านไปประมาณสิบวินาที, เขาก็เดินถอยกลับมาแล้วกระซิบ “มีปีศาจมิติปรากฏตัวขึ้นที่นี่…ดูตรงนี้สิ”
มีรอยเท้าอยู่บนพื้นมากมาย ส่วนใหญ่นั้นมีขนาดเล็กและเป็นรอยลาก, ซึ่งรอยเท้าพวกนี้น่าจะเป็นของพวกยับบ้าที่กําลังหนี และข้างหลังรอยเท้าพวกนี้ก็คือรอยเท้าที่มีขนาดใหญ่กว่าสามเท่า
“รอยเท้านี่เป็นรูปสี่เหลี่ยมคางหมูและกว้างมากๆ แถมยังมีกรงเล็บด้วย นี่มันลักษณะของปีศาจมิติ ตัดสินจากออร่าที่ยังหลงเหลืออยู่, รอยเท้าพวกนี้น่าจะมาจากเมื่อหนึ่งวันก่อน ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องรีบแล้วหล่ะ!”
ลิงค์เร่งความเร็วขึ้น
หลังจากเดินทางไปได้อีกประมาณ 200 ฟุต, ศพยับบ้าคนแรกก็ปรากฏขึ้นบนพื้น มีแค่ร่างกายท่อนบนของเขาเท่านั้นที่ยังเหลืออยู่ ดวงตาของเขาเบิกกว้างในขณะที่ร่างเล็กๆของเขาถูกผ่าด้วยของมีคมบางอย่าง มีปืนคาบศิลาอยู่ข้างๆเขา, ในสภาพที่ถูกหักเหลือครึ่งเดียว ในระยะใกล้ๆ, กําแพงเป็นรอยไหม้สีดํา มันแตก, และมีเศษหินอยู่บนพื้น
หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที, ลิงค์ก็ได้ข้อสรุป “ยับบ้าที่กําลังหนีพบว่ามีคนไล่ตามพวกเขา นักรบคนนี้ถูกทิ้งเอาไว้เพื่อหยุดยั้งปีศาจ เขาถูกปีศาจมิติจัดการ, แต่เขาก็ถือโอกาสนี้ใช้ระเบิดพลีชีพ มีหยดเลือดสีดําอยู่ตรงนี้ ปีศาจน่าจะได้รับบาดเจ็บเหมือนกัน”
ลิงค์หยิบปืนคาบศิลาขึ้นมา พอเห็นหน้าตัดที่ราบเรียบ, เขาก็ขมวดคิ้ว “ปีศาจตัวนี้แข็งแกร่งมาก ฉันเกรงว่ามันน่าจะมีเลเวล 9 นะ มันคงจะเป็นงานยากระดับนึงแล้วหล่ะ”
ถ้าพวกเขาต่อสู้เผชิญหน้ากัน, ลิงค์คงจะไม่กลัวอะไร แต่ว่า, ปีศาจมิตินั้นชอบซ่อนตัวในหลืบมิติเพื่อลอบโจมตี และถ้ามีอะไรผิดพลาด, พวกมันก็จะกลับไปซ่อนในหลืบมิติเช่นกัน ปีศาจมิตินั้นเป็นปีศาจนักฆ่าที่รวดเร็วมากๆ มันนับว่าเป็นตัวปัญหาก็ว่าได้
และที่สําคัญกว่านั้น, ตอนนี้ลิงค์ใช้เวทมนตร์ไม่ได้ ถ้าเขาสามารถใช้เวทย์มิติได้, เขาก็สามารถใช้ฉีกมิติเพื่อกําจัดปีศาจได้ถ้ามันพยายามหนีไปซ่อนในมิติ
น่าเสียดายชะมัด
“พวกเราจะไล่ตามไปรึเปล่า?” แลนนี่ถามอย่างหวาดกลัว เธอหวังว่าลิงค์จะสามารถช่วยคนของเธอได้, แต่เขาบอกว่ามีปีศาจเลเวล 9 อยู่ข้างหน้า นี่มันน่ากลัวเกินไป
“แน่นอนสิ, แต่ฉันจําเป็นต้องเตรียมตัวก่อนนะ”
พอพูดจบ, ลิงค์ก็มองไปที่มุมๆนึงแล้วคิด, รับรางวัล
ฟุบ เสื้อกับกางเกงร่วงลงมาจากท้องฟ้า พวกมันคือผ้าคลุมนักฆ่าและกางเกงนักฆ่า
ลิงค์คลายผ้าที่มัดแลนนี่แล้ววางเธอลงบนพื้น จากนั้นลิงค์ก็ถอดชุดเกราะหนังของเขา แล้วสวมเสื้อผ้าชุดใหม่, เขาอธิบาย, “ฉันเพิ่งสร้างอุปกรณ์สองชิ้นนี้ขึ้นมาใหม่และไม่เคยสวมมันมาก่อนเลย ดูเหมือนว่าตอนนี้ฉันต้องใช้พวกมันแล้วหล่ะ”
ครั้งนี้เขาพูดอย่างเยือกเย็น อุปกรณ์โผล่ขึ้นมาเฉยๆราวกับว่าเขาเอามันออกมาจากที่เก็บของต่างมิติ แลนนี่, นั้นเป็นคนช่างสังเกตุ, แต่เธอก็ไม่ได้สงสัยอะไรเลย
ในตอนที่ลิงค์เปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อย, เธอก็ศึกษาเขาแล้วอดถามไม่ได้ “มันคือผ้าคลุมหรอ? สวยดีนะ”
มันสวยจริงๆ ตัวผ้านั้นเป็นวัสดุสีน้ำเงินเข้ม หากมองดีๆ จะเห็นริ้วสีเงินเข้มที่ดูงดงามมากมาย มีแสงสีน้ำเงินอ่อนอยู่รอบผ้าคลุมด้วย พอมองดูใกล้ๆแล้ว, จะเห็นจุดแสงจํานวนนับไม่ถ้วนวนอยู่รอบๆ
ลิงค์ไม่ได้สังเกตุเห็นรูปร่างนี้ เขาตรวจสอบรายละเอียดผ้าคลุมก่อนเป็นอันดับแรก
ผ้าคลุมนักฆ่า (ชุดเซ็ท)
อีพิค
สถานะในตอนนี้ : 2/6
ผลที่หนึ่ง: ต้านทานเวทมนตร์เพิ่มขึ้น 80% ตราบใดที่มันไม่ได้รับผลกระทบจากสื่อนําเวทมนตร์ของผู้ร่ายเวทย์
ผลที่สอง: เอฟเฟคเงา ในตอนที่ผู้ร่ายเวทย์ยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน, บอลหมอกกว้างสามฟุตจะปรากฏขึ้นจากร่างกายของผู้ใช้ ผลนี้สามารถป้องกันผู้ร่ายจากการถูกโจมตีส่วนสําคัญของร่างกายได้
ผลที่สาม: เปิดใช้สถานะ “เตรียมพร้อม” ภายใต้สถานะนี้, ผู้ร่ายสามารถร่ายเวทมนตร์ไหนก็ได้ในทันที ผลนี้สามารถใช้ได้หนึ่งครั้งต่อสิบวัน
ลิงค์มองไม่ที่กางเกง
กางเกงเองก็มีผลสามอย่าง ต้านทานเวทมนตร์และผลเงาเหมือนกับผ้าคลุม และผลที่สาม, ที่เรียกว่า “เทพความเร็ว” ซึ่งเป็นผลที่แตกต่างกัน
เทพความเร็ว, ผู้เล่นสามารถเปิดใช้สถานะนี้และเพิ่มความเร็วขึ้นสามเท่า ผลนี้มีระยะเวลาหนึ่งชั่วโมงแต่ต้องใช้เวลาฟื้นฟูเป็นเวลาหนึ่งเดือน
ผลนี้ดีใช้ได้เลย ลิงค์สามารถใช้มันเพื่อโจมตีหรือป้องกันก็ได้ ถ้าความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นสามเท่า, เขาก็จะใกล้เคียงกับนานะ หลังจากที่เวทมนตร์ของเขาฟื้นฟูกลับมา เขาก็สามารถใช้สถานะนี้ควบคู่ไปกับข้ามมิติได้และจะไม่มีใครไล่ตามเขาได้อีก
ชุดเซทนี้ยังมีคุณสมบัติของตัวเองด้วย ใส่สองชิ้นก็เปิดใช้มันแล้ว ลิงค์มองดูแล้วเห็นวงรัศมีอยู่
มันคือรัศมีโฟกัส รัสมีนี้อยู่ถาวรและมีระยะ 30 ฟุต ภายในรัศมี, ใครก็ตามที่ผู้ร่ายเวทย์โฟกัสจะได้รับผลพิเศษ ความเร็วของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นสิบเปอร์เซนต์และความเร็วการร่ายเวทย์ของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นห้าเปอร์เซนต์
ไม่เลวเลยนี่ ด้วยชุดเซทนี้, เขารู้สึกมั่นใจกับการจัดการปีศาจมิติเลเวล 9 มากขึ้น
“ไปกันเถอะ เธอเดินตามหลังฉันได้ใช่ไหม?” ลิงค์ถาม
“ได้สิ ข้าใช้ปืนคาบศิลาเก่งนะ” แลนนี่เอาปืนคาบศิลาออกมาจากซองหนังที่อยู่ที่ขาของเธอแล้วควงมัน
ทั้งสองเดินหน้าต่อ
หลังจากเดินทางไปได้ประมาณ 300 ฟุต, ก็มีประตูอีกบาน มันมีรูนอยู่ด้วย, แต่พวกมันไม่ได้เปล่งแสงแล้ว
แลนนี่มองมันด้วยความแปลกใจ “ประตูฟังหรอ เป็นไปได้ยังไงกัน? แล้วเจ้าจะใช้รูนพวกนี้ได้ยังไง?”
ลิงค์ไม่ได้พูด แล้วมองหาวิธีผ่านประตู เขาลองใช้ดาบราชามังกรพิโรธ มันมีเสียงซู่วแล้วไม่ยอมให้ผ่าง่ายๆ, แต่เขาก็ยังคงออกแรงลงไปที่ดาบ ดูเหมือนว่านี่จะเป็นวิธีที่ง่ายที่สุด
เขาใช้เวลาสิบนาทีและในที่สุดเขาก็ผ่าประตูได้ จากนั้นทั้งสองคนก็ปืนเข้าไปข้างใน
พอเข้ามาข้างในแล้ว, แลนนี่กับลิงค์ก็ตกตะลึงกับสิ่งที่อยู่หลังประตู
กําแพงที่นี่เละเทะ มีเศษหินแตกอยู่ทุกที่, ขวางอุโมงเอาไว้อยู่ มีคราบเลือดสีดําอยู่บนพื้นมากมาย และที่ดึงดูดความสนใจมากที่สุดก็คือชิ้นส่วนดําๆที่ดูเหมือนกับหางจิ้งจก
พอเห็นสิ่งนี้, ลิงค์ก็สร้างเหตุการณ์ขึ้นมาใหม่ในความคิดของเขาแล้วอดชื่นชมไม่ได้, “แข็งแกร่งมากจริงๆ!”
พวกยับบ้านั้นฉลาดมาก พวกเขารู้คุณสมบัติของปีศาจมิติและผนึกประตูเอาไว้ พวกเขาบังคับให้ปีศาจเทเลพอร์ทโดยใช้ความสามารถมิติของมัน และในตอนที่มันปรากฏตัวออกมาจากหลืบมิติ, ระเบิดก็ปะทุขึ้น
ซึ่งระเบิดนั้นทําให้ปีศาจมิติได้รับบาดเจ็บหนัก หางของมันถึงกับขาดเลยด้วย
ลิงค์เดินไปที่หางแล้วศึกษามัน หลังจากผ่านไปหนึ่งวินาที, สองวินาที, สามวินาที, เขาก็ขมวดคิ้ว “ไม่, หางนี้มันไม่ปกติ”
“มีอะไรหรอ?” แลนนี่รู้สึกกลัว
ลิงค์เงยหน้าขึ้นมองเธอ “ฉันดูถูกปีศาจตัวนี้เกินไปหน่อย ดูที่หางของมันสิ เกล็ดของมันมีคุณภาพดีมากและมีวงแหวนแสงสีฟ้าทองด้วย ปีศาจมิติธรรมดาจะไม่มีวงเหวนนี้ ถ้าฉันคิดไม่ผิด, นี่ต้องเป็นของตระกูลราชวงศ์แน่ๆ!”
แลนนี่ก็ค่อนข้างมีความรู้เช่นกัน ดวงตาของเธอเบิกกว้าง “นี่เจ้าจะบอกว่า, มันคืออสุรกายมิติอย่างงั้นหรอ?”
อสุรกายมิติ
ราชวงศ์ปีศาจมิติ
พรสวรรค์ราชวงศ์: แทงสูบวิญญาณ ทุกๆชีวิตที่ฆ่าไป, อสุรกายมิติสามารถเปลี่ยนส่วนหนึ่งของวิญญาณของเป้าหมายให้เป็นพลังของตัวเองได้ เพื่อปกป้องพลังอันบริสุทธิ์ของพวกมัน, อัตราจึงไม่ได้สูงมาก, แต่มันก็เพิ่มขึ้นอย่างมั่นคง, โดยเฉพาะในสนามรบ อสรุกายมิตินั้นสามารถฆ่าสิ่งมีชีวิตจํานวนมหาศาลได้ในระยะเวลาอันสั้น
“ไม่แปลกใจเลยที่ปีศาจมิติตัวนี้มีเลเวล 9 ถ้ามันมีเลเวล 8 ในตอนที่ถูกอัญเชิญมา, มันก็ต้องฆ่ายับบ้าไปมากกว่า 3,000 คนแล้วแน่ๆ พวกเราต้องรีบไล่ตามมันแล้ว!”
ปีศาจตัวนี้ออกล่าอย่างไม่ลดละ มันเป็นไปได้สูงมากที่ปีศาจตัวนี้กําลังจะก้าวสู้เลเวลต่อไป
