Advent of the Archmage Chapter 430: ความโลภของไฮเอลฟ์
ไบรอันถูกขังอยู่ในเวทย์ลอยของหนึ่งในผู้อาวุโสของไฮเอลฟ์
ราชินีไฮเอลฟ์ขมวดคิ้วพร้อมกับมองไปที่ลิงค์ “เกิดอะไรขึ้นที่นี่?”
“มันฆ่าราเวนน่า!” ไบรอันตะโกน ก่อนที่ลิงค์จะมีโอกาสได้ตอบเสียอีก หลังจากพูดจบ ไบรอันก็พ่นเลือดออกมาจากปากและมองมาที่ลิงค์อย่างเกลียดชัง ถ้าเกิดว่าการจ้องมองสามารถฆ่าคนได้ ลิงค์คงจะตายซ้ําตายซ้อนไปหลายรอบแล้ว
ไบรอันเสียหน้าอย่างมาก ในตอนแรก เขามาเพื่อแก้แค้นให้กับหลานสาวของเขา ยังไงก็ตาม ตอนนี้ความโกรธแค้นของเขาที่มีต่อลิงค์ได้ขึ้นไปสู่ระดับใหม่หลังจากที่เขาถูกทําให้พ่ายแพ้อย่างหมดรูปต่อหน้าต่อตาราชินีและผู้อาวุโส
สีหน้าของราชินีไฮเอลฟ์เองก็ดูจริงจังขึ้น
เธอไม่ได้คิดถึงการตายของราเวนน่าเลย ก่อนหน้านี้ซักพัก เธอได้รับรายงานว่าไบรอันได้ใช้ประตูเทเลพอร์ทของไฮเอลฟ์
ในบรรดาเหล่าไฮเอลฟ์ ประตูนี้ได้ถูกปิดเอาไว้เป็นความลับในฐานะอาวุธทางกลยุทย์ที่สามารถเทเลพอร์ทใครไปที่ไหนก็ได้ในฟิรุแมน ซึ่งการที่นักเวทย์ระดับตํานานใช้มันนั้น แสดงให้เห็นว่านี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆที่สามารถมองข้ามได้ง่ายๆ
ในตอนที่เธอเห็นว่าเป้าหมายในการเทเลพอร์ทคือเฟิร์ด เธอก็กลัวว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้นและรีบเรียกไฮเอลฟ์อาวุโส 2 คนไปกับเธอในทันที
และพอเธอมาถึงท่าเรือ เธอก็เห็นศพที่ถูกแยกส่วนเป็นชิ้นๆ ยังไงก็ตาม ด้วยความที่ส่วนหัวของศพหายไป เธอจึงไม่ได้เอะใจว่านั่นคือศพของราเวนน่า
เธอคิดไม่ถึงเลยว่าราเวนน่าจะมาตายด้วยน้ํามือของลิงค์ นี่มันคงจะเป็นปัญหาแน่ๆ
ราเวนน่าไม่ได้เป็นแค่หลานสาวของไบรอันเท่านั้น เธอยังเป็นสมาชิกของราชวงค์ไฮเอลฟ์อีกด้วย แม่และยายของเธอนั้นต่างก็เป็นลูกหลานที่สืบเชื้อสายตรงมาจากราชวงค์ไฮเอลฟ์กันทั้งคู่
ในความเป็นจริง ราเวนน่าควรจะถูกพิจารณาให้เป็นเจ้าหญิงไฮเอลฟ์ด้วยซ้ํา เธอนั้นเต็มไปด้วยความสามารถตั้งแต่ตอนที่ยังสาวและได้ขึ้นมาถึงเลเวล 9 ในตอนที่เธอมีอายุได้ 48 ปี ยังไงก็ตาม เพราะสายเลือดของเธอ เธอจึงไม่มีคุณสมบัติที่จะสืบทอดบัลลังก์ แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังคงมีชื่อเสียงในเกาะรุ่งอรุณ และไม่มีใครที่ไม่รู้จักเธอด้วย
ไฮเอลฟ์หลายคนได้บอกกันอย่างลับๆว่าราเวนน่านั้นอาจจะได้เป็นนักเวทย์ระดับตํานานคนต่อไปของเอลฟ์ก็ว่าได้
แต่ตอนนี้ คนที่มีความสามารถอย่างราเวนน่ากลับมาตาย ด้วยน้ํามือของลิงค์ ไม่ใช่แค่เธอเท่านั้นที่โมโห ไฮเอลฟ์อาวุโสทั้งสองคนเองก็ได้รับผลกระทบจากข่าวนี้เช่นกัน
ไบรอันเปิดปากพูดต่อ “และไม่ใช่แค่ฆ่าเธอเท่านั้นนะ มันยังทรมานเธออย่างโหดร้ายอีกด้วย องค์ราชินี ข้าจะต้องแก้แค้นให้กับหลานสาวของข้าให้จงได้!”
ราชินีไฮเอลฟ์ทําสีหน้าเคร่งขรึมในตอนที่มองลิงค์ “ท่านลิงค์ นั่นเป็นเรื่องจริงรึเปล่า?”
ลิงค์ส่ายหัวของเขา “ฉันไม่ได้ฆ่าเธอ”
ไบรอันเถียงในทันที เขาพยายามลุกขึ้น “มันโกหก! ข้าได้เห็นสถานที่เกิดเหตุแล้ว ที่นั้นมีออร่าอยู่แค่ 2 จุด ซึ่งก็คือราเวนน่ากับมัน! ถ้าเกิดว่าไม่ใช่มันจะให้ข้าคิดว่าราเวนน่าทรมานตัวเองจนตายรึไง?” ในตอนที่เขาพูดจบ ไบรอันก็หยิบคฑาสํารองออกมาและเตรียมพร้อมที่จะลงมือ
ยังไงก็ตาม ในตอนที่ได้ฟังคําพูดของลิงค์ ราชินีไฮเอลฟ์กับผู้อาวุโสทั้งสองก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ซึ่งเหตุผลนั้นง่ายมาก ถ้าเกิดว่าลิงค์เป็นคนทําจริงๆ เรื่องมันคงจะไม่มีวันคลี่คลายได้ในวันนี้
และถ้ามันไม่คลี่คลาย พวกเขาทั้งสี่ก็ไม่น่าจะได้กลับไปแบบเป็นๆ
พอเห็นว่าไบรอันยังแสดงท่าที่ว่าจะพูดต่อ ราชินีไฮเอลฟ์ก็ส่งสัญญาณให้เขาเงียบ เธอมองไปที่ลิงค์และถาม “ท่านลิงค์ ท่านช่วยเล่าเหตุการณ์ให้ฟังหน่อยได้ไหม?”
ในที่สุดลิงค์ก็ผ่อนคลายลง นี่คือการกระทําที่ถูกต้องถ้าพวกเขาต้องการจะคุยเพื่อแก้ปัญหาเรื่องนี้กันจริงๆ
ลิงค์พยักหน้าและเริ่มเล่าย้อนไปตั้งแต่ตอนที่เขาพบโจรขโมยผนึกลับของนักเวทย์ระดับตํานานเกเวล ตอนที่เขาพบและต่อสู้กับราเวนน่า ไปจนถึงตอนที่เขาบอกว่าเทพแห่งการทําลายล้างนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องในการต่อสู้ด้วย
ลิงค์ยกมือขึ้นพูด “นี่คือเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด ฉันขอสาบานด้วยชื่อของเทพแห่งแสงเลยว่าทุกเรื่องที่ฉันพูดเป็นความจริง”
“คําสาบานช่วยอะไรเจ้าไม่ได้หรอก ไหนหล่ะหลักฐาน?” ไบรอันปฏิเสธคําสาบานของลิงค์
ลิงค์นั้นเป็นนักเวทย์ระดับตํานานที่สามารถเดินทางข้ามมิติได้ สําหรับคนแบบเขา การสาบานนั้นไม่มีความหมายอะไร
“หลักฐานทั้งหมดได้ถูกเทพแห่งการทําลายกําจัดทิ้งไปหมดแล้ว เขาแข็งแกร่งมาก แม้กระทั่งคริสตัลความทรงจําที่ฉันบันทึกเอาไว้ก็ถูกลบออกจนหมด ดูสิ ไม่มีอะไรอยู่ข้างในเลย”
ลิงค์หยิบคริสตัลโปร่งแสงออกมาจากกําไลมิติของเขา และยื่นมันให้ดู
พอเห็นคริสตัล ไบรอันก็หัวเราะ “เหอะ! เจ้าเอาเศษคริสตัลที่ไม่เคยใช้ออกมา แล้วบอกว่าหลักฐานถูกลบทิ้งไปอย่างงั้นหรอ? มันไม่เห็นช่วยพิสูจน์อะไรเลย เจ้าอยากพูดอะไรก็พูดไปเถอะ แต่ในสายตาของข้าเจ้านั่นแหล่ะคือคนที่ทรมานหลานสาวข้าจนตาย!”
ลิงค์เบื่อที่จะคุยกับไบรอันแล้ว อดีตตํานานคนนี้ถูกความแค้นบังตา การพยายามพูดคุยกับเขาด้วยเหตุผลนั้นมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย
ราชินีไฮเอลฟ์เงียบมาพักนึงแล้ว และในที่สุดเธอก็ได้พูดขึ้นมา “ท่านลอร์ด พวกเราสามารถเชื่อใจท่านได้ไหม?”
ในตอนที่เธอพูด เธอก็จ้องตาลิงค์อย่างจริงจัง
ลิงค์ไม่ได้หลบสายตาของเธอ และพูดอย่างเยือกเย็น “ถ้าเกิดว่าฉันฆ่าราเวนน่าจริง ฉันคงไม่เหลือศพเธอเอาไว้หรอก และฉันก็ไม่จําเป็นต้องทรมานเธอด้วย ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าฉันอยากฆ่าเธอจริงๆ ไบรอันก็คงไม่ได้ยืนอยู่ที่นี่แล้ว และพวกคุณทั้งสามคนก็จะไม่มีโอกาสได้ถามคําถามกับฉันแบบนี้ด้วย”
ในตอนที่เขาพูดจบ เขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ, เตรียมพร้อมรับผลที่เลวร้ายที่สุด
ไบรอันหัวเราะอย่างเย็นชา “ไม่มีอะไรในโลกที่เป็นไปไม่ได้ ใครจะไปรู้หล่ะว่าเจ้าคิดอะไรอยู่”
ยังไงก็ตาม ในครั้งนี้เขาถูกราชินีไฮเอลฟ์พูดขัด “เข้าใจแล้ว! ถ้างั้นก็ถือว่าเรื่องจบลงตรงนี้! ลิงค์ไม่ได้ฆ่าราเวนน่า แต่เธอถูกเทพแห่งการทําลายฆ่า” ไบรอันอยากจะ เถียง แต่ว่าเขาก็สัมผัสได้ว่าราชินีที่มีอายุน้อยกว่าเขา 200 ปีโมโหขึ้นมาแล้ว ไม่ว่ายังไงเธอก็ยังคงเป็นราชินี และเขาก็จะต้องไว้หน้าเธอ
ราชินีไฮเอลฟ์แสดงสีหน้าขอโทษและพูด “ลอร์ดลิงค์ นี่คือความรับผิดชอบของเผ่าเรา ราเวนน่านั้นโลภมาก เรื่องนี้ข้าไม่มีข้อแก้ตัว ดังนั้นโปรดให้ข้าได้ชดเชยเรื่องนี้กับท่านด้วย”
ราชินีหยิบหนังสือเล่มนึงออกมา
“นี่เป็นสมบัติอันล้ําค่าที่เผ่าเราเก็บเอาไว้ มันถูกเขียนขึ้นโดยนักเวทย์ระดับตํานานดาร์ฟาเมื่อ 800 ปีก่อน โปรดรับมันเป็นค่าชดเชยเถิด”
หนังสือเวทมนตร์ลอยไปหาลิงค์ และลิงค์ก็รับมันเอาไว้ที่ปกของมัน มันเขียนเอาไว้ด้วยตัวหนังสือสีทองเข้มว่า “สมอมิติ” ลิงค์เปิดมันแบบผ่านๆและรู้สึกประทับใจกับสิ่งที่เขาอ่านมาก
ลิงค์รู้สึกพอใจกับของตอบแทนมากและพูดออกมา “ฉันยอมรับคําขอโทษ เอาไบรอันกลับไปกับพวกคุณด้วย ส่วนเรื่องคทา ก็ได้ ฉันจะคืนให้”
ลิงค์โยนคทาสัมผัสของฟิโอน่าคืนให้ไบรอัน
ไบรอันรับมันไว้ สีหน้าของเขาเย็นชาและมืดมน ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าเขากําลังคิดอะไรอยู่
ราชินีไฮเอลฟ์เดินออกมาข้างหน้าและส่งสัญญาณ “ลอร์ดลิงค์ ถ้าท่านไม่ว่าอะไร ข้าขอคุยด้วยเป็นการส่วนตัวจะได้ไหม?”
ลิงค์รู้ว่าราชินี้ต้องการที่จะถามเกี่ยวกับมิลด้า ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าเป็นการตกลง
หลังจากเดินไป 90 ฟุต ราชินีไฮเอลฟ์ก็สร้างบาเรีย ป้องกันเสียงและถาม “ตอนนี้มิลด้าเป็นยังไงบ้าง?”
“เธออยู่ในอารากู่ และได้เข้าสู่ระดับตํานานแล้ว หุ่นเชิดของฉันก็อยู่กับเธอด้วย และฉันก็ได้ทิ้งหินโลโค่เอาไว้กับเธอ ซึ่งมันสามารถใช้เทเลพอร์ทฉันไปหาเธอได้ ถ้าเกิดว่ามีอันตรายเกิดขึ้น เธอสามารถใช้มันเพื่อติดต่อกับฉันได้ แต่ว่ามันก็นานมาแล้ว และฉันก็ยังไม่ได้ข่าวอะไรเลย” ลิงค์ตอบ
ไม่มีข่าวไหนที่เป็นข่าวดีเลย
ราชินีไฮเอลฟ์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ขอบคุณ มากถ้าเป็นไปได้ท่านช่วยบอกที่อยู่ของหินโลโคให้กับข้าจะได้ไหม? บางทีข้าอาจจะสามารถช่วยเหลือเธอได้”
แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นแม่ของมิลด้าและสมควรที่จะรู้ตําแหน่งของเธอ แต่ลิงค์นั้นก็ยังคงพิจารณาถึงนัยยะแฝงอื่นๆด้วย และในท้ายที่สุด เขาก็พยักหน้าเป็นการตกลง เขาหยิบหินรูนออกมาและใส่พลังมังกรเข้าไป ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เขาก็ใส่พิกัดทางมิติลงไปด้วย
“เอาสิ่งนี้ไปให้นักเวทย์มิติ เขารู้ว่าควรทําอะไรกับมัน” ลิงค์ยื่นหินรูนให้ เขาจ้องไปที่ดวงตาของราชินีไฮเอลฟ์อย่างรุนแรง เขาสังเกตเห็นว่าในดวงตาที่แทบจะเหมือนกับของมิลด้านั้น มีร่องรอยของความดีใจอยู่
มันไม่ใช่สิ่งที่จะปรากฏขึ้นในสีหน้าของคนเป็นแม่ ลิงค์ถอนหายใจ เขาคิดว่าราชินี้มีจุดประสงค์แอบแฝงอยู่ ยังไงก็ตาม เขาไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ เรื่องบางเรื่องก็ไม่ควร จะหยิบมาพูด ถ้าเกิดว่าอีกฝ่ายคิดจะล้ําเส้น เขาก็คงต้องคิดหาวิธีเอาคืนพวกเขา
“เข้าใจแล้ว” ราชินีไฮเอลฟ์เก็บหินปูนไป จากนั้นเธอก็พูดต่อ “สิ่งที่ไบรอันทําไปนั้นเป็นเพราะนั่นคือหลานสาวของเขา นับจากนี้ไป ข้าจะคอยจับตาดูเขาและห้ามไม่ให้เขาคลั่งอีก เรามาจบเรื่องนี้กันแบบดีๆจะได้ไหม?”
ลิงค์หันไปมองไบรอัน ที่กําลังจ้องมาทางเขาด้วยความเกลียดชัง มีความเกลียดชังอยู่ในดวงตาสีเขียวเข้มของเขาอย่างชัดเจน
พอเห็นสายตาแบบนั้น ลิงค์ก็รู้แล้วว่าตอนนี้เขาได้กลายเป็นศัตรูอันดับหนึ่งของไบรอันแล้ว ยังไงก็ตาม ในเมื่อราชินีไฮเอลฟ์ได้ให้สัญญาแล้วว่าเธอจะคอยจับตาดู ไบรอันให้ลิงค์ก็พยักหน้า “สําหรับฉัน เรื่องนี้มันจบไปตั้งนานแล้ว ฉันจะทําเป็นว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกันนะ”
“ขอบคุณมาก” ราชินี้ตอบ
จากนั้น ร่างกายของลิงค์ก็ถูกหุ้มด้วยแสงสีขาว ในตอนที่แสงสีขาวหายไป ลิงค์ก็เทเลพอร์ทไปแล้ว เหลือเอลฟ์แค่สี่คนที่อยู่ในหุบเขา
“องค์ราชินี ราเวนน่าไม่ควรตายอย่างสูญเปล่านะ” ไบรอันประท้วง
ราชินีไฮเอลฟ์มองไปที่เขาอย่างเย็นชาและถาม “แล้วเจ้าต้องการให้ข้าทําอะไร?”
ไบรอันกัดฟันพูด “ พวกเราจะต้องลงโทษลิงค์! เขาเป็นฆาตกรและเขาก็อยู่เหนือการควบคุม เขาจะต้องตาย!”
“ต่อให้เขาเป็นฆาตกร เรื่องนี้ก็จบไปแล้ว!” ราชินีพูดโดยที่ไม่เหลือพื้นที่ให้เขาเถียง “ราเวนน่าตายในดินแดนของเฟิร์ด และเธอก็มาที่นี่เพื่อขโมยหนังสือ นี่เป็นความอับอายของเผ่าพันธุ์ของเรา!”
“ราเวนน่าจะไปขโมยหนังสือได้ยังไง! เธอไม่ต้องการมันด้วยซ้ํา!” ไบรอันประท้วง
ในตอนที่เขาพูดเรื่องนี้ หนึ่งในไฮเอลฟ์อาวุโสก็พูดขึ้น “ข้าเกรงว่ามันจะเป็นความจริงนะ ข้าสามารถสัมผัสถึงผนึกลับของเกเวลได้จากสถานที่ใกล้ๆนี้ ซึ่งมันเป็นข้อพิสูจน์ว่าสิ่งที่ลิงค์พูดนั้นเป็นความจริง”
การมีอยู่ของผนึกลับนั้น เป็นหลักฐานที่ไม่หนักแน่นพอ ไบรอันต้องการที่จะท้วงให้มากกว่านี้ แต่เขาก็ตระหนักได้ว่าตอนนี้เขาไม่มีเหตุผลแล้ว หลังจากที่คิดอยู่พักนึง เขาก็ถอนหายใจและพูดออกมา “ลิงค์คงไม่มีประโยชน์กับเผ่าพันธุ์เราแล้ว แต่เขาก็ไม่ใช่ภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ หนังสือนั้นเป็นเหตุผลที่ดีในการจัดการกับเขา”
ไฮเอลฟ์เคยเป็นผู้ปกครองทวีปนี้เมื่อ 1,000 ปีก่อน พวกเขากดขี่ทุกคนที่พวกเขาต้องการ และตอนนี้ลิงค์ก็กําลังยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และพวกเขาก็ไม่มีหนทางที่จะหยุดเขา เขาเป็นภัยคุกคามต่อพวกเอลฟ์ ถ้าเกิดว่ามันจําเป็น พวกเขาก็จะต้องลงมือจัดการเขา
ในตอนที่ไบรอันพูดจบ ไฮเอลฟ์ทั้งสามก็เงียบอยู่ในความคิดของตัวเอง
หลังจากนั้น ราชินีไฮเอลฟ์ก็พูดขึ้นมา “พวกเราจะคุยเรื่องนี้กันทีหลัง ตอนนี้ข้าได้พิกัดของอารากู่มาแล้ว หลังจากที่พวกเรากลับไป ข้าจะไปติดต่อกับมิลด้าก่อน จากที่ข้าเห็นความหนาแน่นของมานาในอาราคู่นั้นสูงมากๆ ถ้าเกิดว่าพวกเราสามารถเปิดประตูมิติไปที่นั่นได้ พวกเราก็จะผลิตผู้เชี่ยวชาญระดับตํานานได้มากมาย และในตอนนั้น ลิงค์ก็จะไม่ใช่ภัยคุกคามของพวกเราอีกต่อไป และพวกเราก็จะสามารถกู้คืนความรุ่งโรจน์ของเผ่าเรากลับมาได้ด้วย!”
พอได้ฟังแบบนี้ ไฮเอลฟ์ผู้อาวุโสทั้งสองก็แสดงสีหน้าตื่นเต้นออกมา ไบรอันเองก็ยิ้ม แต่ว่าสายตาของเขานั้นเย็นชา แน่นอนว่าไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่
ในตอนนั้นเองลิงค์ก็กลับมาที่ท่าเรือและพบกับเฟลิน่า
“โจรคนนั้นหลอกล่อเก่งมากเลย ข้าพลัดหลงกับมันแล้ว” เฟลิน่าพูดด้วยความท้อใจ
“ไม่เป็นไรหรอก ไปกันเถอะ พวกเราจะกลับไปที่หอคอยเวทมนตร์
ลิงค์จะไปเตรียมตัวสร้างอุปกรณ์เวทมนตร์ ซึ่งมันคืออุปกรณ์ที่สามารถตรวจจับความเปลี่ยนแปลงของมิติในฟิรุแมนได้ เมื่อไหร่ก็ตามที่มีคนพยายามเปิดประตูมิติ สําหรับข้ามมิติ เขาก็จะตรวจจับมันได้ด้วยอุปกรณ์ชิ้นนี้
ถึงแม้ว่าเขาจะให้พิกัดกับพวกไฮเอลฟ์ไป แต่เรื่องมันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เขาจําเป็นต้องคอยดูความเคลื่อนไหวของพวกไฮเอลฟ์
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นพันธมิตรกัน แต่ไฮเอลฟ์ก็อยู่คนละเผ่า และพวกเขาก็มีส่วนที่เหมือนกับดาร์กเอลฟ์ ซึ่งนั่นคือเรื่องที่ไม่สามารถมองข้ามได้
