Advent of the Archmage Chapter 461: สร้างโชคลาภอย่างเงียบๆ
บนทะเล
เรือรบเฟิร์ดทั้งสามกําลังลากวัตถุขนาดยักษ์อยู่และแล่นไปตามทะเลอย่างช้าๆ พวกเขาไม่ได้มุ่งหน้าไปทางเฟิร์ดและไม่คิดที่จะทิ้งเจ้าสิ่งนี้เอาไว้ที่นั่น ไม่อย่างนั้น ทั้งโลกจะรู้ว่าพวกเขาขโมยเกาะของไฮเอลฟ์, และนั่นจะทําให้มีปัญหาตามมามากมาย
สําหรับของแบบนี้, มันจะเป็นการดีกว่าหากเก็บเอาไว้สร้างโชคลาภให้ตัวเองอย่างเงียบๆ
พวกเขาล่องเรือเป็นเวลาสามวัน, และคอยหลบเลี่ยงเรือลําอื่นอย่างระมัดระวัง ในช่วงพลบค่ําของวันที่สาม, เรือรบทั้งสามก็มาจอดที่อ่าวเงียบสงบทางตอนใต้ของเฟิร์ด มันอยู่ห่างจากดินแดนประมาณหกไมล์
“เอาหล่ะ, พวกนายทุกคนกลับไปที่ท่าเรือได้แล้ว จําเอาไว้นะ, ไม่เคยมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นในวันนี้!” ลิงค์พูดกับแจ็คเกอร์, ที่อยู่บนเรือรบ
“รับทราบครับ!” แจ็คเกอร์ทําความเคารพลิงค์
ซ่ว เรือรบเริ่มออกตัวมุ่งหน้าไปยังท่าเรือเฟิร์ด ลิงค์ยืนอยู่บนเหมืองที่กําลังลอยอยู่, และเฝ้ามองพวกเขาจนลับสายตาออกไป
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆและเริ่มใส่พลังมังกรเข้าไปในเกาะแร่แห่งนี้ หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที, พลังมังกรก็กระจายอยู่ในเกาะแร่อย่างเท่าเทียมกัน เขาใช้พลังไปมากกว่า 10,000 แต้มตลอดกระบวนกา
“บิดเบือนมิติ: สนามพลังต้านแรงโน้มถ่วง!”
ด้วยเสียงอิ่มเบาๆ, วงแหวงอันเบาบางที่เต็มไปด้วยรูนก็กระกระจายไปตามพื้นผิวโดยมีลิงค์เป็นจุดศูนย์กลาง สองวินาทีต่อมา, มันก็ปกคลุมทั่วทั้งเกาะแร่
ครั้งแรกที่ลิงค์ใช้บิดเบือนมิติคือป้อมกระดูกที่อยู่ทางเหนือ ตอนนั้นมันยังเป็นการบิดเบือนมิติอย่างง่ายๆอยู่เลย, แต่ตอนนี้มันซับซ้อนและละเอียดกว่าเมื่อก่อนมาก เวทย์นี้ได้เกิดขึ้นมาจากความเข้าใจและประสบการณ์ใหม่ๆเกี่ยวกับมิติที่ลิงค์ได้เรียนรู้มา
รูนคงอยู่เป็นเวลาสองวินาที จากนั้นหินหนักหนึ่งร้อยตันนี้ก็เริ่มลอยขึ้น ซูว, ซ่ว น้ําที่อยู่รอบๆถูกล้างออกไป, และเผยให้เห็นรูปร่างที่แท้จริงของเกาะแร่อย่างช้าๆ
ตอนแรก, เกาะแร่มีขนาดกว้าง 300 ฟุตและสูง 900 ฟุต หลังจากที่ลิงค์เปลี่ยนมันด้วยเวทย์เสริมพลัง, ปริมาตรของมันก็เพิ่มขี้นอีกแปดเท่าและใหญ่ขึ้นอีกสองเท่า
ในตอนที่เกาะขนาดยักษ์นี้ลอยอยู่ในอากาศ 60 ฟุต, มันแทบจะเหมือนกับเมืองลอยฟ้าเลย!
พลังมังกรที่เขาเพิ่มเข้าไปนั้นได้ผลาญในอัตรา 500 แต้มต่อวินาที ลิงค์รู้ว่าเขาไม่สามารถคงมันไว้ได้นานนัก ด้วยการใช้ความคิด, เขาก็ผลักเกาะแร่ไปทางเฟิร์ดด้วยความเร็ว 120 ฟุตต่อวินาที
นิ้ว, ฟื้ว ลมกรรโชกดังเข้ามาในหูลิงค์ มันคือเสียงของหินขนาดยักษ์ที่กําลังฉีกอากาศ
หลังจากผ่านไปประมาณ 20 วินาที, ลิงค์ก็เข้ามาบริเวณพื้นดินได้หนึ่งพันฟุต และลิงค์ก็ไม่สามารถไปต่อได้อีกแล้ว เขาคลายพลังแล้วหินยักษ์ก็ร่วงลงมา สองวินาทีต่อมา ก็มีระเบิดเกิดขึ้น พื้นดินสั่นสะเทือนและเกาะแร่ก็แตกเป็นชิ้นใหญ่ๆมากมาย
ลิงค์ประเมินดูแล้วว่าถ้าเขาใช้สนามพลังต้านแรงโน้มถ่วงยกของหนักๆขึ้นไปบนฟ้า 2,500 ฟุตแล้วเหวี่ยงมันลงมา, พลังของมันจะเทียบเท่ากับเวทย์ระดับตํานานได้เลย
แต่ก็แน่นอนว่า, การทําแบบนั้นมันคงจะโง่เกินไปหน่อย ถ้าเขาถูกขัดขวางในขณะที่กําลังยกอยู่, เขาคงจะเจอปัญหาได้ เขาแค่คิดขําๆ
สถานที่ที่ลิงค์เลือกนั้นอยู่ห่างไกลมาก ดินที่นี่ทั้งแข็งและไม่อุดมสมบูรณ์ดังนั้นจึงไม่มีใครอาศัยอยู่แถวนี้ แล้วก็แน่นอนว่า, ไม่มีใครรู้สึกถึงความวุ่นวายนี้ด้วย
ในตอนที่โยนเกาะแร่ลงมา, ลิงค์ก็ใช้สนามพลังลอยลงมาอย่าง
ช้าๆ
ในขณะที่กําลังลง, เขาก็คิดขึ้นมาได้อย่างกระทันหันว่าเขาควรจะใช้สนามพลังในการสร้างเวทมนตร์ให้เขาเคลื่อนย้ายได้เร็วขึ้น ก่อนหน้านี้เขาไม่กล้าใช้มันเพราะอัตราฟื้นฟูมานาของเขาช้าเกินไป เวทย์ต่อสู้นั้นจะผลาญมานาเป็นจํานวนมากและตกเป็นเป้าโจมตีได้ง่าย แต่ตอนนี้, พลังมังกรของเขาฟื้นฟูที่อัตรา 30 แต้มต่อวินาที ถ้าเขาสร้างเวทย์ที่ใช้พลังมังกรไม่ถึง 30 แต้มขึ้นมา, เขาก็จะสามารถเคลื่อนย้ายได้โดยไม่เหนื่อย
แผนนี้ดีใช้ได้เลย ฉันจะรีบพัฒนามันในตอนที่มีเวลา มันต้อนยึดหยุ่นและรวดเร็วให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ อย่างน้อย, มันก็ต้องสูสีกับร่างมังกรของฉัน…เดี๋ยวนะ, ถ้าฉันเพิ่มสนามพลังนี้ให้กับร่างมังกรของฉันหล่ะ, ฉันก็จะเร็วขึ้นอีกใช่ไหม?
ยิ่งลิงค์คิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่, มันก็ยิ่งน่าสนใจมากขึ้นเท่านั้น
หลังจากนั้น, เขาก็ลงมาบนก้อนหิน เขามีพลังมังกรเหลืออยู่ประมาณ 3,000 แต้ม ดังนั้นเขาจึงเติมเข้าไปอีกครั้ง, แล้วเขาก็ไปที่หินที่อยู่รอบๆแร่
“สนามพลังฮิกส์!”
หินอ่อนนุ่มเหมือนกับน้ําในทันที และแร่แม่เหล็กก็เริ่มฝังเข้าไปใน “หินน้ํา” หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที, แร่ทั้งหมดก็ถูกซ่อนอยู่ในหินน้ําที่ว่านี้
หลังจากจัดการเสร็จเรียบร้อย, ลิงค์ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก หีหี, ต่อให้ไฮเอลฟ์รู้เรื่องนี้ ฉันก็สามารถพูดได้ว่ามัน เป็นแร่ของเฟิร์ด พวกเขาไม่มีหลักฐานอะไรและไม่สามารถเอามันไปได้ด้วย พวกเขาทําได้แค่จ้องมองมันเท่านั้นแหละ
ที่นี่อยู่ห่างจากเมืองมอดไหม้ประมาณ 30 ไมล์ ลิงค์กระโดดลงมาจากหินและเริ่มวิ่งไปทางเฟิร์ด เขาเร็วมากจนเขาสามารถกลับเมืองได้ภายในเวลาสิบนาที
พอกลับมาถึง, ลิงค์ก็บอกตําแหน่งของแร่แม่เหล็กให้กับลูซี่ เธอจะจัดการเรื่องหลังจากนี้เองในขณะที่ลิงค์กลับไปยังหอคอยเวทมนตร์ของเขา
แม้ว่าร่างกายของเขาจะแข็งแรง, แต่เขาก็ยังรู้สึกเหนื่อยล้าจากการทํางานในช่วงหลายวันมานี้ ที่ชั้นบนสุด, เขาเติมน้ําร้อนลงไปในอ่าง เขาพักผ่อนอยู่ในน้ําร้อนเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงก่อนที่เขาจะฟื้นพละกําลังกลับมา
ในขณะที่กําลังนอนแผ่อยู่ในนั้น, เขาก็ได้ยินเสียงกริ้กจากทางเข้าห้องโถง เซลีนกลับมาแล้ว เธอขึ้นเรือไปลงท่าดังนั้นเธอจึงช้ากว่าเล็กน้อย
พอเห็นว่าลิงค์กลับมาแล้วและยังอยู่ในห้องน้ํา, เธอจึงรีบแก้ผ้า แล้วเดินเข้าไปข้างใน พอเข้ามานั่งตรงข้ามลิงค์, เธอก็ชําละล้างร่างกายของตัวเองในขณะที่พูดไปด้วย “ลิงค์, ฉันจะเริ่มเรียนเวทย์เสริมพลัง!”
ลิงค์หัวเราะ “ฉันหวังว่าเธอจะไม่รีบเบื่อไปซะก่อนนะ”
“ฉันไม่เบื่อหรอกหน่า! ดูที่มานาของฉันสิ” เซลีนว่ายไปหาลิงค์ แล้วเข้าไปกอดเขา เธอยื่นมือออกมาแล้วปล่อยมานา หลังจากนั้นบอลแสงสีน้ําเงินเข้มก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามืออันอ่อนนุ่มของเธอ
ในตอนที่แสงนี้ปรากฏขึ้น, ลิงค์ก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ นี่คือสัญญาณที่บ่งบอกว่าจิตใจของเขาได้รับผลกระทบ เขาเป็นนักเวทย์ระดับตํานานและมีจิตใจที่แข็งแกร่ง มันเป็นเรื่องน่าประหลาดใจจริงๆที่จิตใจของเขาได้รับผลกระทบง่ายขนาดนี้
เขาศึกษาลูกบอลมานา แล้วก็ต้องคาดไม่ถึง, มันมีเลเวล 7 และ มีสีน้ําเงินเข้ม, ถ้าเขาตั้งใจมองดูดีๆ, เขาจะเห็นรูนจํานวนนับไม่ถ้วนกําลังไหลเวียนอยู่ข้างใน
มันแข็งแกร่งมาก ไม่แปลกใจเลยที่เซลีนมีพรสวรรค์ในด้านการทํานาย สายเลือดเวทมนตร์นี้พิเศษจริงๆ..นี่คือพลังของเวลาสินะ ถ้าฉันว่าง, ฉันจะต้องศึกษามันให้ได้ลิงค์คิดอยู่ในใจ ไม่แปลกใจเลยที่โนโซม่า, เจ้าแห่งนรก, จะพยายามทําทุกอย่างเพื่อพาตัวลูกสาวคนนี้กลับไปที่นรก ถ้าฝึกดีๆ, เซลีนจะต้องกลายเป็นทหารที่แข็งแกร่งจนน่าหวาดกลัวอย่างแน่นอน
“เป็นไงหล่ะ? ฉันแข็งแกร่งไหม?” เซลีนถามอย่างภาคภูมิใจ “นักเวทย์ทุกคนในหอคอยเวทมนตร์อ่อนแอกว่าฉัน ยกเว้นแค่เอเลียร์ดที่เก่งกว่าฉันนิดหน่อย” เธอเก็บมานาของเธอแล้วเอาศรีษะมาพิงหน้าอกของลิงค์ พร้อมกับลูบไล้ไปตามกล้ามเนื้อของเขา, และพิมพ์ออกมา “พอฉันเรียนเวทย์เสริมพลังแล้ว, ฉันจะปรับแต่งยีนยักษ์ของฉันจนมันกลายเป็นอาวุธระดับตํานาน และเมื่อถึงตอนนั้น, แม้แต่นายก็จะเอาชนะฉันไม่ได้ 555”
เธอมองการไกลจริงๆและลิงค์ก็ต้องสนับสนุนเธอ “มานาของเธอพอสําหรับการเรียนเวทย์เสริมพลังจริงๆนั่นแหล่ะ ฉันจะเขียนเวทย์มนตร์ให้ แล้วเธอก็เอาไปศึกษาดูนะแล้วถ้ามีคําถามอะไร, ก็เขียนมา แล้วฉันจะตอบให้ตอนกลางคืน”
เซลีนรู้สึกพอใจ “ฉันรู้ว่านายจะสนับสนุนฉัน เอานี่, รางวัลสําหรับนาย”
เธอหันมาแล้วนั่งลงบนตักลิงค์…หลังจากนั้นสักพัก, เซลีนก็เหนื่อยจนหลับไป ลิงค์รู้สึกสดชื่น เขากลับไปที่ห้องสมุดแล้วเริ่มเขียน
คืนนี้เป็นค่ําคืนที่เงียบสงบ
เช้าวันต่อมา, ลูซี่ก็เข้ามารายงานเกี่ยวกับแร่แม่เหล็ก ขอบตาของเธอดําคล้ํา; บางทีเธอน่าจะไม่ได้นอนเลย พอส่งคําภีร์ให้ลิงค์, เธอก็พูดออกมา “ลอร์ดคะ, พวกเราสร้างเหมืองและจัดสรรค์หน้าที่งานขุดเหมืองเรียบร้อยแล้ว ตามแผนที่วางเอาไว้, เหมืองนี้จะช่วยสนับสนุนด้านการเงินของพวกเราไปได้อีก 18 เดือน”
“สิบแปดเดือนหรอ…แค่นั้นก็พอแล้วหล่ะ” ลิงค์พยักหน้า เขารู้สึกพอใจกับเรื่องนี้มาก มันเพียงพอแล้วสําหรับเขาในการสร้างอุตสาหกรรมการเสริมพลังให้เป็นเสาหลักของเฟิร์ด
มีอุปสรรคอยู่สองเรื่องในการทําเรื่องนี้ให้สําเร็จ: นักเสริมพลังกับไฮเอลฟ์
ในตอนนี้, อุปกรณ์เสริมพลังใหม่ๆจะมาจากพวกไฮเอลฟ์แทบทั้งหมด มันคือตลาดผูกขาดอย่างแท้จริง และลิงค์ก็กําลังจะขโมยส่วนแบ่งธุรกิจจากพวกเขา
นี่คงจะเป็นการแข่งขันแต่ว่ามันจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ ตอนนี้, เขาจําเป็นต้องหานักเสริมพลังจํานวนมากให้ได้ก่อน แล้วเขาจะไปหาที่ไหนหล่ะ? นอกจากฝึกคนในหอคอยเวทมนตร์ของเขาแล้ว, อีกแหล่งนึงก็คงจะเป็นสถาบันเวทมนตร์ทั้งหลาย ในบรรดาสถานศึกษาเหล่านี้, สถาบันเวทมนตร์อีสโควฟคือแหล่งที่สําคัญที่สุด
พอเห็นสีหน้าที่เหนื่อยล้าของลูซี่, เขาก็แตะเธอเบาๆแล้วร่ายเวทย์รักษาของมังกร, ฟื้นพลัง
ฟื้นพลัง
เวทย์รักษาระดับตํานานเลเวล 10
พลังมังกร: 1,200 แต้ม
ผล: พลังมังกรจะเปลี่ยนเป็นธาตุแสงและเติมเข้าไปในร่างของเป้าหมาย มันสามารถฟื้นพละกําลังของเป้าหมายได้อย่างมหาศาล ระยะเวลาจะลดลงไปถ้าเป้าหมายมีเลเวลสูง มันสามารถอยู่ได้อย่างมากที่สุด 30 วัน
(หมายเหตุ: ของขวัญจากราชินีมังกรแดง)
ลูซี่ทํางานหนักตลอดทั้งวันทั้งคืนและหาวอยู่ตลอดเวลา ศรีษะของเธอทั้งหนักและมึนไปหมด แต่พอได้รับเวทย์นี้, เธอก็สั่นสะท้านไปทั้งตัวและความเหนื่อยล้าก็หายไปจนหมด เธอมีชีวิตชีวาขึ้นกว่าเดิมหลายร้อยเท่า, ราวกับว่าเธอมีเรี่ยวแรงไม่มีวันหมด
เธอรู้ว่านี่คือพลังของเวทมนตร์ “ขอบคุณค่ะ”
ลิงค์ยิ้ม “ไม่เป็นไร, อย่าฝืนตัวเองหล่ะ มีตั้งหลายเรื่องที่เธอสามารถแบ่งให้คนอื่นทําได้ เธอเป็นผู้จัดการคนสําคัญที่สุดของฉันนะ”
“ข้าจะจําใส่ใจเอาไว้ค่ะ” หัวใจของลูซี่รู้สึกอบอุ่น อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้เธอกลับมามีเรี่ยวแรงเต็มที่แล้ว ในตอนที่เธอออกมาจากห้องของลิงค์, เธอก็รีบตรงกลับไปทํางาน
ลิงค์หัวเราะเบาๆ ที่เมืองมอดไหม้และดินแดนทั้งหมดสามารถพัฒนาไปได้เร็วขนาดนี้ก็เป็นเพราะผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์เหล่านี้
ตอนนี้, ลิงค์มีเค้าโครงการเสริมพลังและการเสริมพลังพื้นฐานแล้ว เขาใช้เวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการสรุปพวกมันให้เป็นหนังสือ หลังจากที่บอกให้เซลีนรู้, เขาก็ขึ้นรถม้าและเริ่มตรงไปทางสถานที่จอดเรือเหาะในเทือกเขามอดไหม้
หลังจากขึ้นเรือเหาะ, ลิงค์ก็พูดขึ้น “ไปสถาบันเวทมนตร์อีสโควฟ”
ถ้าเขาอยากจะหาผู้มีพรสวรรค์จากสถาบันแห่งนี้, เห็นได้ชัดว่า เขาจําเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากอาจารย์ของเขาเอร์เรร่า หนังสือทั้งสองเล่มที่เขาพกมาด้วยนั้นคือหนังสือการเสริมพลังขั้นพื้นฐาน ลิงค์เตรียมที่จะเผยแพร่พวกมันเพื่อสร้างชื่อเสียงที่ดีให้กับงานเขียนของเขา
หลังจากนี้, เขาวางแผนจะเขียนหนังสือเวทย์เสริมพลังขั้นกลาง และขั้นสูง, และยังรวมถึงขั้นเชี่ยวชาญด้วย เขาจะเก็บหนังสือระดับสูงพวกนี้เอาไว้เป็นความลับ พวกมันจะกลายเป็นตัวแปรสําคัญในการสร้างข้อได้เปรียบให้กับโรงงานที่เขาวางแผนไว้
