Advent of the Archmage – ตอนที่ 47: สมุดเล่มเล็กแสนโสมมของ วิกเตอร์

ลูซี่ ไม่ใช่แค่คนๆเดียวที่สังเกตุเห็นสมุดหนังสีแดงเล่มนั้น, แจ็คเกอร์ กับ กิลเดิร์น เองก็เห็นมันด้วย

 

แจ็คเกอร์ ไม่ได้คิดอะไรกับมันมากนัก, กลับกันกับ, กิลเดิร์น เขาหัวเราะแล้วพูดออกมา “ฉันว่ามันไม่ได้แย่นะ—ฉันไม่เคยคิดเลยว่า วิกเตอร์ จะเป็นคนแบบนั้น, แต่ฉันชอบมันนะ”

 

ลูซี่ จ้องไปที่เขาเพราะสิ่งที่เขาพูด

 

ลิงค์ แค่ส่ายหัวของเขา “มันไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะ”

 

ทั้งสามไม่เข้าใจสิ่งที่ ลิงค์ กำลังสื่อ “ท่าน ลิงค์, ท่านสังเกตุเห็นอะไรบางอย่างในสมุดเล่มนั้นหรอครับ?” แจ็คเกอร์ ถาม

 

ลิงค์ พยักหน้า, จากนั้นก็ถาม ลูซี่, “เธอพบสมุดเล่มนี้ในห้องทำงานของ วิกเตอร์ ใช่ไหม?”

 

“ใช่, มันกางเอาไว้อยู่บนโต๊ะ” ลูซี่ พยักหน้า, แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าทำไม ลิงค์ ถึงถามคำถามแบบนั้นก็ตาม

 

กางไว้บนโต๊ะหรอ? บางที วิกเตอร์ อาจจะรีบหนีจนลืมเอามันไปด้วยก็ได้นะ หรือไม่ก็, เขาจำตำแหน่งที่ซ่อนสมบัติทั้งหมดของเขาได้และไม่จำเป็นต้องใช้สมุดเล่มนี้คอยเตือนเขา แล้วก็เป็นไปได้ด้วยว่าเขามั่นใจว่าไม่มีใครสามารถแกะรหัสที่ซ่อนลับที่อยู่ข้างในได้ต่อให้คนๆนั้นพบมันในภายหลังก็ตาม

 

อย่างไรก็ตาม, ลิงค์ มั่นใจว่าสมุดเล่มนี้ต้องเก็บแผนที่ที่ซ่อนสมบัติเอาไว้แน่ๆ เพราะตอนที่อยู่ในเกมส์, สิ่งนี้มันดูเหมือนสมุดเล่มนั้นจริงๆ สมุดที่อยู่ในเกมส์, เต็มไปด้วยเนื้อหาลามกที่เก็บข้อความเกี่ยวกับที่ซ่อนของที่ วิกเตอร์ ปล้นมาเอาไว้ แต่แน่นอนว่า, ภายในเกมส์, เนื้อหาที่ลามกอนาจารนั้นได้ถูกตัดออกไป, ดังนั้นมันจึงไม่ได้เปิดเผยเหมือนกับเนื้อหาจริงที่อยู่ที่นี่

 

ลิงค์ ถามอีกครั้ง “ถ้างั้นฉันขอถามคำถามนึง พวกนายคิดว่า วิกเตอร์ เป็นผู้ชายหื่นกามไหม?”

 

ทั้งสามมองหน้ากันก่อนที่จะส่ายหัว

 

จากสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้มาจนถึงตอนนี้, มั่นใจได้เลยว่า วิกเตอร์ ไม่ใช่คนดี, แต่ก็แน่นอนว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายหื่นกาม เพราะภายในอ่าวเสียงสะท้อน, ไม่มีผู้หญิงอยู่เลยสักคน ในความเป็นจริง, ข่าวลือที่ไม่ดีของ วิกเตอร์ มีแค่การปล้น, การฆ่า, การจขู่กรรโชกและอื่นๆ, แต่สำหรับเรื่องผู้หญิงนั้น, ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ค่อยสนใจเลย แล้วทำไมเขาถึงมีสมุดที่โสโครกแบบนี้วางแผ่หลาอยู่บนโต๊ะทำงานของเขากัน

 

ลิงค์ พูดต่อ “ฉันคิดว่าพวกนายทุกคนน่าจะเคยได้ยินข่าวลือเรื่องที่ซ่อนสมบัติของ วิกเตอร์ ใช่ไหม?”

 

วิกเตอร์ ได้ซ่อนสมบัติจำนวนมากเอาไว้, แต่ความลับก็มักจะออกมาผ่านข่าวลือเสมอ ใครก็ตามที่รู้อะไรเกี่ยวกับภราดรแห่งความมืดก็จะเคยได้ยินมัน

 

ทหารรับจ้างทั้งสามคนพยักหน้า, ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังและความสนุกสนาน พวกเขาเดาได้ว่า ลิงค์ พยายามจะบอกอะไร, แต่พวกเขาแต่ละคนก็ยังคงเงียบอยู่, เฝ้ารอให้ ลิงค์ เปิดเผยการค้นพบของเขา

 

พอ ลิงค์ หยุดทิ้งคำใบ้, เขาก็เปิดหน้าแรกของสมุดแล้วเริ่มอ่านมันออกมาดังๆ

 

พูดตามตรง, ไดอารี่อีโรติดเล่มนี้เขียนได้ดีใช้ได้เลยทีเดียว— มันเต็มไปด้วยเนื้อหา, เต็มไปด้วยความละเอียดอ่อน, ความชัดเจน, และการอุปมาอุปมัยของตัวตนของผู้หญิง แต่ละหน้าระเบิดออกมาด้วยกามารมณ์และความปราถนา, และผู้หญิงแต่ละคนก็ถูกนำชีวิตที่สดใสมาเขียนไว้บนกระดาษ

 

ในตอนที่ ลิงค์ อ่านจบ, ใบหน้าที่หม่นหมองของ แจ็คเกอร์ ก็มีสีแดงขึ้นมาเล็กน้อย, กิลเดิร์น เม้มริมฝีปากของเขา, ส่วน ลูซี่ ก็ดูอึดอัดอย่างเห็นได้ชัดขณะที่เธอเอาขาที่เรียวยาวของเธอมาหนีบกันเอาไว้

 

ลิงค์ แกล้งทำเป็นว่าเขาไม่เห็นปฏิกริยาของพวกทหารรับจ้าง, จากนั้นเขาก็ถามอย่างใจเย็น “แล้วตอนนี้, พวกนายคิดว่ายังไงหล่ะ?”

 

แจ็คเกอร์ รู้สึกเขินเกินกว่าที่จะพูดอะไร, ใบหน้าของ ลูซี่ แดงก่ำ, แล้วเธอก็ยังคงเงียบด้วยเหมือนกัน กิลเดิร์น หัวเราะออกมาเบาๆแล้วพูดออกมา “ทั้งหมดนั่นมันไม่เลวเลยจริงๆ, ตอนนี้ฉันรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวจนอย่างไปซ่องเรดมิลแล้วเนี่ย”

 

ลิงค์ จ้องไปที่ กิลเดิร์น, จากนั้นก็พูดออกมา “ไม่มีใครจับข้อความลับที่อยู่ในนี้ได้เลยหรอ?”

 

“ข้อความลับหรอ? ข้อความลับอะไร?” ลูซี่ อดที่จะถามไม่ได้ ทั้งหมดที่เธอจับได้คือเนื้อหายที่หื่นกามที่อยู่ข้างใน

 

ก็ได้ ลิงค์ เหนื่อยกับการให้เบาะแสพวกเขาแล้ว, ดังนั้นเขาจึงอธิบายรายละเอียดให้พวกเขาฟัง “ถ้าฉันเดาถูก, สมุดเล่มนี้ก็คือแผนที่ของที่ซ่อนสมบัติลับมากมายของ วิกเตอร์ พวกนายเห็นบันทึกเรื่องแรกไหม, มันบอกไว้ตรงนี้ว่าเขาไปที่เมืองสปริงเพื่อเที่ยวหาความเพลิดเพลิน, แต่นั่นเป็นแค่ฉากหน้า มีความหมายซ่อนอยู่ในข้อความนี้” จากนั้น ลิงค์ ก็พลิกหน้ากระดาษ “ฟังนี่นะ, วิกเตอร์ บอกว่าเขาจ้องไปที่ลำธารเล็กๆที่ไหลออกมาระหว่างเรียวขาของผู้หญิง ในความเป็นจริง, เขาอาจจะหมายถึงลำธารเล็กๆที่ไหลอยู่ใจกลางของป่าเกอร์เวนท์ก็ได้ เขาบอกว่าข้างๆลำธารมีตุ่นหื่นกามสามตัวอยู่, ฉันคิดว่าตุ่นพวกนี้คือเครื่องหมายที่เขาทำเอาไว้นะ— บางทีอาจจะเป็นหิน, หรือไม่ก็อาจจะเป็นต้นไม้—ถึงแม้ว่าฉันจะคิดว่าพวกมันน่าจะเป็นต้นไม้ก็เถอะ เพราะต้นไม้มันไม่โดดเด่น มันจะไม่ดึงดูดความสนใจที่ไม่ต้องการ”

 

ทหารรับจ้างทั้งสามมองอย่างกระตือรือร้นขณะที่ ลิงค์ พูดต่อ

 

“และสุดท้าย, เขาบอกว่าเขาโลมเลียลำธารระหว่างขาของเธอแล้วพบว่ามีบางอย่างโผล่ออกมา, สิ่งที่เขาหมายถึงก็คือตำแหน่งที่ถูกทำเครื่องหมายเอาไว้ด้วยต้นไม้ใหญ่สามต้น, ซึ่งมันน่าจะมีเกราะเล็กๆอยู่ใจกลางของแม่น้ำนะ, และที่นั่นก็คือที่ที่เขาฝังสมบัติของเขาเอาไว้”

 

เมื่อ ลิงค์ อธิบายจบ, บางอย่างก็ผุดขึ้นมาในความคิดของ ลูซี่ “เดี๋ยวนะ, ฉันคิดว่าฉันเคยเห็นที่แบบนั้นมาก่อน ใช่แล้ว, มันอยู่ห่างไปไม่กี่ไมล์จากที่นี่ พวกเราเคยเดินผ่านตรงนั้นกันมาก่อน ขนาดฉันยังพูดออกมาเลยว่าต้นไม้ใหญ่สามต้นนั้นมันสวยงามขนาดไหน แจ็คเกอร์, กิลเดิร์น, พวกนายจำที่แห่งนั้นไม่ได้หรอ?”

 

แจ็คเกอร์ กับ กิลเดิร์น พยักหน้าพร้อมกัน มันเพิ่งผ่านไปแค่สองอาทิตย์ก่อน

 

“ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ ในเมื่อมันอยู่ห่างไปแค่ไม่กี่ไมล์, ทำไมพวกเราไม่ไปตรวจสอบดูตอนนี้เลยหล่ะ?” ลิงค์ พูดพลางหัวเราะออกมา

 

อ่าวเสียงสะท้อนคือที่ซ้อนที่แท้จริง, เพราะมันไม่น่ากังวลเรื่องการถูกปล้นต่อให้พวกเขาทิ้งทุกๆอย่างเอาไว้ที่นี่โดยไม่มีใครช่วยดูแลก็ตาม ทหารรับจ้างทั้งสามเห็นด้วยกับมุมมองของ ลิงค์ ในเรื่องนี้

 

หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที, ทั้งสี่ก็มาถึงจุดที่เป็นลำธารที่ถูกทำเครื่องหมายเอาไว้ด้วยต้นไม้ใหญ่ทั้งสาม พวกเขาขุดพื้นบนเกาะที่อยู่ใจกลางของลำธาร, และหลังจากที่ผ่านไปไม่นาน, พวกเขาก็พบหีบสมบัติในที่สุด ในตอนที่พวกเขาเปิดหีบ, มันก็เต็มไปด้วยเหรียญทอง ซึ่งพอนับดูแล้ว, พวกเขาก็พบว่ามันมีอยู่ทั้งหมด 150 เหรียญทอง!

 

ทหารรับจ้างทั้งสามคนรู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาเต้นระรัวกับหีบสมบัติของพวกเขา นี่เป็นแค่สมบัติลับกล่องแรก พวกเขาก็พบเงินถึง 150 เหรียญทองแล้ว! ไม่น้อยไปกว่าครึ่งของสมุดสีแดงเล่มนั้นเต็มไปด้วยการผจญภัยที่หื่นกาม! พอทั้งสามคิดถึงเหรียญทองจำนวนมากที่พวกเขาจะได้ในอนาคต ก็ทำให้ใบหน้าของพวกเขากลายเป็นสีแดง

 

“ลิงค์, ทำไมไม่จุดซ่อนสมบัติจุดต่อไปให้พวกเราเลยหล่ะ?” แจ็คเกอร์ ถาม เขาได้อ่านสมุดโน้ตแล้ว แต่ก็จับข้อความที่ซ่อนเอาไว้ในนั้นไม่ได้เลย แต่ในสายตาของนักเวทย์ที่โดดเด่นคนนี้, มันได้เปลี่ยนให้เป็นสิ่งอื่นทั้งหมด สมุดโน้ตลามกได้กลายเป็นแผนที่ขุมทรัพย์! ซึ่งนี่ได้พิสูจน์แล้วว่านักเวทย์ฉลาดขนาดไหน—พวกเขาสมควรได้รับความยำเกรงและความเคารพอย่างแท้จริง!

 

ลูซี่ กับ กิลเดิร์น เองก็พยักหน้าด้วยความคาดหวัง สำหรับพวกเขาแล้ว, พวกเขาพบว่าการล่าสมบัติแบบนี้เป็นสิ่งที่น่าสนใจและน่าตื่นเต้น!

 

ลิงค์ เปิดผ่านหน้าสมุดดูแล้วนับได้ 18 เรื่อง, ซึ่งนี่ก็หมายความว่ามีหีบสมบัติซ่อนอยู่ 18 กล่อง และนี่ก็คือความแตกต่างอีกอย่างนึงระหว่างเกมส์กับโลกจริง ภายในเกมส์, คุณจะพบหน้าของสมุดแบบสุ่ม, แต่ที่นี่, การค้นพบเพียงครั้งเดียว คุณก็จะค้นพบต่ำแหน่งทั้งหมดที่ วิกเตอร์ ซ่อนสมบัติของเขาเอาไว้

 

เขายิ้มแล้วพูดออกมา “ฉันทำแน่พวกนายไม่ต้องห่วงหรอก แม้ว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะล่าสมบัติกับพวกนายก็ตาม แต่ตอนนี้, กลับไปที่อ่าวเสียงสะท้อนกันก่อนเถอะ”

 

ที่ซ่อนสมบัติแห่งแรกถูกพบได้โดบง่าย, และมันก็อยู่ไม่ไกลด้วย, แต่นั่นก็เป็นแค่โชคของพวกเขาเท่านั้น เพราะสมบัติที่เหลืออาจจะไม่ถูกพบได้โดยง่าย ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะเรียกว่าสมบัติลับไปทำไม วิกเตอร์ ต้องซ่อนพวกมันไว้ในภูเขาสูงและถนนที่อ้างว้างแน่ๆ—เพราะนั่นเป็นสถานที่ที่คนธรรมดาไม่กล้าไป ซึ่ง ลิงค์ ไม่ได้วางแผนที่จะเสียเวลามากขนาดนั้นในภารกิจที่ไม่มันคงเช่นนี้

 

แล้วพวกเขาทุกคนก็กลับมาที่อ่าวเสียงสะท้อนอีกครั้ง, และทหารรับจ้างทั้งสามก็เริ่มเก็บของที่พวกเขาปล้นมา พวกเขาเก็บพวกมันเอาไว้ในกระสอบผ้าลินิน, จากนั้นก็จัดการกับศพของพวกโจร

 

พวกเขาไม่มีทางที่จะขุดหลุมที่ใหญ่พอที่จะฝังโจรทุกคนได้, ดังนั้นพวกเขาจึงเผาศพแทน, รวมทั้งร่างที่ถูกทำลายจนเละเทะของ วิกเตอร์ ด้วย เขาได้กลายร่างด้วยเวทย์มนตร์ปีศาจ และพวกทหารรับจ้างก็คงจะทำใจให้สงบไม่ได้จัดกว่าพวกเขาจะเผาร่างของเขา

 

ทหารรับจ้างได้ลืมเรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวกับรางวัลจากสภาเมืองริเวอร์โควฟไปแล้ว มีแค่คนโง่เท่านั้นที่จะทำให้รู้ว่าพวกเขาเอาชนะภราดรแห่งความมืดได้แล้ว, ซึ่งมันจะดีที่สุดที่พวกเขาจะเก็บเรื่องราวทั้งหมดไว้กับพวกเขาเอง เพราะถ้าข่าวของพวกเขาแพร่กระจายออกไป, ผู้คนก็จะรู้ว่าพวกเขามีแผนที่สมบัติของ วิกเตอร์, และนั่นก็จะทำให้พวกเขาเข้าไปเจอปัญหามากมายกับผู้คนที่ต้องการจะแย่งแผนที่ที่อยู่ในมือของพวกเขา และนั่นก็ทำให้พวกเขาทุกคนเห็นด้วยว่าภารกิจทั้งหมดนี้ควรจะเก็บเป็นความลับของพวกเขาตลอดไป

 

ณ จุดนี้, ลิงค์ ได้ถอดรหัสข้อความทั้งหมดที่ซ้อนไว้ในสมุดโน้ต พวกมันบางส่วนดูคลุมเครืออย่างแท้จริงและยากที่จะถอดรหัส, แต่สำหรับ ลิงค์ มันก็แทบจะไม่เป็นปัญหาอะไรเลย เขาแค่ต้องอ่านมันสักสองสามครั้งก่อนที่ข้อความที่ซ่อนไว้ของ วิกเตอร์ จะชัดเจนสำหรับเขา

 

ลิงค์ เขียนทุกๆอย่างลงไปและมอบสมุดโน้ตให้กับ แจ็คเกอร์ “ถ้าสมบัติที่ซ่อนไว้แต่ละกล่องเก็บเงินไว้ 150 กล่อง, ถ้างั้นมันก็ต้องมีเหรียญทองทั้งหมดอย่างน้อย 2700 เหรียญทอง”

 

2700 เหรียญทอง บวกกับ 1400 เหรียญทองที่พวกเขาเก็บมาก่อนหน้านี่, ก็จะรวมกันทั้งหมด 4100 เหรียญทอง— นี่มันโชคดีจริงๆ ลิงค์ รู้ว่าพ่อของเขา, ถึงแม้จะเป็น ไวส์เคานต์, เขาก็ไม่มีทางหาเงินได้มากขนาดนี้ ต่อให้เขาขายทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขา, เขาก็คงจะมีแค่ประมาณ 1000 เหรียญทองเท่านั้น ข่าวลือเกี่ยวกับความมั่งคั่งของ วิกเตอร์ เป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน!

 

ดวงตาของทหารรับจ้างทั้งสามคนเบิกกว้าง นี่คือจำนวนเงินที่พวกเขาไม่แม้แต่จะจินตนาการได้!

 

หลังจากที่ชะงักกันไปนาน, แจ็คเกอร์ ก็เป็นคนแรกที่ทำลายความเงียบ “ลิงค์, ท่านวางแผนที่จะแบ่งมันยังไงครับ?”

 

ลูซี่ กับ กิลเดิร์น เองก็มองไปที่ ลิงค์ เช่นกัน, ดวงตาของพวกเขาทั้งคู่เต็มไปด้วยความคาดหวังและความไม่สบายใจ พวกเขาไม่มีอะไรอย่างอื่นในความคิดของพวกเขาในตอนนี้นอกจากหวังว่า ลิงค์ จะทำให้พวกเขาได้ส่วนแบ่งที่ดีงาม

 

ลิงค์ ได้วางแผนเอาไว้ในหัวแล้ว เขาพูดออกมา “ฉันไม่มีเวลาล่าสมบัติทั้งหมดนั่นหรอก, เพราะฉะนั้นฉันเลยอยากจะพึ่งพวกนายทั้งสามคน ถ้าหาพวกมันพบแล้ว, พวกนายก็เอามาให้ฉัน 1500 เหรียญทองแล้วกัน จากนั้นในตอนที่ทักษะด้านเวทย์มนตร์ของฉันดีพอ, ฉันจะแบ่งอุปกรณ์เวทย์มนตร์คุณภาพดีให้พวกนายแต่ละคนไปฟรีๆ แน่นอนว่า, พวกนายเลือกที่จะไม่ให้ 1500 เหรียญทองกับฉันก็ได้นะ ในกรณีนั้น, ฉันจะเอา 200 เหรียญทองพวกนี้ไปในตอนนี้, แล้วพวกเราจะแยกกันที่นี่เลย” เขาเป็นลูกชายของชนชั้นสูง— 1500 เหรียญทองก็พอแล้วสำหรับค่าเล่าเรียนของเขา

 

ลิงค์ ยังคงสงบนิ่งเหมือนเช่นเคยในตอนที่เขาพูดถึงเรื่องส่วนแบ่ง ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ค่อยเห็นค่าโชค 1500 เหรียญทองเท่าไหร่ ดูเหมือนว่า, สำหรับ ลิงค์ แล้ว, มันไม่สำคัญเลยว่าเขาจะได้เงินหรือไม่ เพราะถึงยังไงเขาก็ไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว

 

และนั่นก็ไม่ได้ไกลจากความจริงเลย แม้ว่าเขาจะมีแผนที่สมบัติอยู่, เขาก็คงจะไม่ทำให้ตัวเองลำบากด้วยงานล่าสมบัติพวกนั้น ความสนใจทั้งหมดของเขาในตอนนี้คือวิทยานิพนธ์ด้านเวทย์มนตร์ เขาไม่ต้องการเสียเวลาสักนาทีเดียวในการทำงานกับมัน, เพราะฉะนั้นไม่ต้องพูดถึง, การอุทิศเวลาและพลังงานอย่างมากในการแสวงหาเหรียญทอง

 

ถ้าไม่ได้รับค่าเทอม, เขาก็คงจะไม่ทำให้ตัวเองยุ่งยากกับพวกภราดรแห่งความมืดตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้เขาทำภารกิจเสร็จแล้ว, เขาไม่สามารถปล่อยของที่ปล้นมาและรางวัลทั้งหมดไปเฉยๆได้, ดังนั้นเขาจึงเล่นอุบายกับพวกทหารรับจ้าง, และใช้อุปกรณ์เวทย์มนตร์คุณภาพดีมาเป็นการถอนตัว

 

ในความเป็นจริง, ความซื่อสัตย์เป็นสิ่งสำคัญ, แต่การที่ภารกิจสำเร็จ, โดยเฉพาะอย่างยิ่งภารกิจที่มีเงินจำนวนมากแบบภารกิจนี้, การยึดติดกับความซื่อสัตย์ของคนในทีมของคุณก็เป็นแค่การกระทำโง่ๆเท่านั้นและมันก็เป็นไปได้มากที่จะชักชวนให้เกิดการทรยศของสมาชิกในทีมของคุณ!

 

ความซื่อสัตย์สามารถทดสอบได้, แต่ถ้ามันถูกทดสอบด้วยสิ่งล่อใจที่น่าหลงใหลเช่นนี้, มันก็อาจจะพังลงได้อย่างง่ายดายเช่นกัน!

 

แผนการที่ดีจริงๆคือการพึ่งพาคนที่มีความซื่อสัตย์ทางศีลธรรมและจากนั้นก็ล่อลวงพวกเขาด้วยรางวัล ซึ่งนั่นจะรับประกันโอกาสของความสำเร็จได้สูงขึ้น

 

ลิงค์ มั่นใจว่าทหารรับจ้างทั้งสามคนนี้จะถูกล่อลวงด้วยข้อเสนอ 1500 เหรียญทองแลกกับอุปกรณ์เวทย์มนตร์ 3 ชิ้นคุณภาพเยี่ยมที่ออกแบบมาอย่างดีด้วยฝีมือของนักเวทย์

 

อุปกรณ์เวทย์มนตร์คุณภาพเยี่ยมที่ออกแบบมาอย่างดีนั้นจะทำให้พวกเขาได้เปรียบในการต่อสู้อย่างแน่นอน ซึ่งนี่เป็นข้อดีที่แม้แต่เงินก็ไม่สามารถซื้อได้!

 

สำหรับคำถามเกี่ยวกับทักษะด้านเวทย์มนตร์ของ ลิงค์ นั้น, แจ็คเกอร์ กับคนที่เหลือไม่เคยสงสัยเลยว่าสักวันหนึ่งเขาจะดีพอที่จะทำได้ไหม เขาเป็นนักเวทย์ที่แข็งแกร่งแม้ว่าจะอายุน้อย แล้วนับจากนี้ไปเขาจะแข็งแกร่งมากขึ้นอีกเท่าไหร่กันหล่ะ?

 

พวกเขาเคยต่อสู้ร่วมกันกับ ลิงค์ มาแล้ว, เพราะฉะนั้นพวกเขาไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับความซื่อสัตย์ของเขา ถ้าเขาต้องการเงินจริงๆ, เขาสามารถฆ่าพวกเขาในตอนนี้ได้อย่างง่ายดายด้วยเวทย์มนตร์ของเขาแล้วเอาทุกๆอย่างไปก็ได้

 

ทหารรับจ้างทั้งสามคนปรึกษากันเองอย่างเงียบๆอยู่ครู่หนึ่ง, จากนั้น แจ็คเกอร์ ก็ยืนขึ้นแล้วหยิบเหรียญทอง 300 เหรียญและอีก 100 เหรียญจากหีบสมบัติใส่เข้าไปถุงเงินแล้วส่งให้กับ ลิงค์ แล้วเขาก็ให้สัญญา “ท่าน ลิงค์, พวกเราสัญญว่าพวกเราจะส่งเงิน 1500 เหรียญทองให้ท่านให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกเราจะทำได้!”

 

“ฉันจะอยู่ที่โรงแรมรีเวอร์โควฟนะ” ลิงค์ ไม่ได้จับถุงเงิน, แต่เขาใช้มือแห่งนักเวทย์ยกมันขึ้นแทนเพราะมันค่อนข้างจะหนักอยู่พอสมควร

 

“ถ้างั้นลาก่อนนะ แล้วก็โชคดี” ลิงค์ หันหลังกลับแล้วเดินออกไปจากอ่าวเสียงสะท้อน, ถุงเงินลึกลับลอยห่างไปจากเขาไม่กี่ฟุตตลอดทาง

 

ในตอนที่เขาออกไปจากอ่าวเสียงสะท้อน, ทหารรับจ้างทั้งสามคนก็รู้สึกว่าพวกเขาได้เห็นและได้รับประสบการณ์ที่มหัศจรรย์และน่าพิศวงอย่างมากในเวลาแค่วันเดียว

 

“แจ็คเกอร์, นายมั่นใจนะว่ามันดีแล้วที่จะให้เขา 1500 เหรียญทองหน่ะ?” กิลเดิร์น รู้สึกลังเลเล็กน้อย

 

ลูซี่ จ้องไปที่เขาแล้วพูดออกมาในทันที “ไอโง่! เด็กหนุ่มคนนั้นจะกลายเป็นนักเวทย์ที่แข็งแกร่งได้สักวันนึงอย่างแน่นอน ตอนนี้เขาอาจจะไม่ค่อยมีเงิน, แต่นี่จะทำให้มันเป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเราในการเป็นมิตรกับเขานะ! หรือนายวางแผนว่าจะเป็นทหารรับจ้างธรรมดาๆไปตลอดชีวิตของนาย?”

 

แจ็คเกอร์ พยักหน้า “ลูซี่ พูดถูก พวกเราไม่สามารถอยู่เป็นกลุ่มทหารรับจ้างฟลามิงโก้กลุ่มเล็กๆแบบนี้ไปตลอดกาลได้หรอก ฉันต้องการให้พวกเราขยายใหญ่ขึ้นแล้วกลายเป็นกลุ่มทหารรับจ้างขนาดใหญ่จนเป็นคู่แข่งกับกองกำลังทหารรับจ้างหนามแห่งความรุ่งโรจน์จากแดนเหนือได้!”

 

“ก็ได้, ถ้างั้นให้เงินเขาเถอะ” กิลเดิร์น ยักไหล่ ด้วยเหตุผลบางประการ,  เขายังคงรู้สึกอึดอัดและมีปัญหากับการเสียเงิน 1500 เหรียญทองให้กับนักเวทย์

 

ในอีกด้านหนึ่ง, ในตอนที่ ลิงค์ ออกมาจากอ่าวเสียงสะท้อน, เขาก็เก็บเงินเข้าไปในจี้เก็บของของเขาในทันที เขาเอาเงินออกมาแค่ 5 หรือ 6 เหรียญทองเท่านั้นเพื่อใช้จ่ายสิ่งที่จำเป็น เขากำลังรู้สึกร่าเริงและผิวปากออกมาขณะที่เดินเตร่กลับมาที่เมืองรีเวอร์โควฟ

 

เขาเชื่อในดุลพินิจของตัวเขาเอง, เขามั่นใจว่าทหารรับจ้างทั้งสามคนจะส่งเงินมาให้เขา แม้ว่าพวกเขาจะไม่พบเหรียญทองมากพอจากสมบัติที่ซ่อนอยู่, เขาก็มั่นใจว่าพวกเขาจะหาวิธีอื่นเพื่อเอาเงินมาให้เขา

 

นี่เป็นเพราะเขาเห็นไฟที่จุดประกายขึ้นมาในดวงตาของพวกเขาในตอนที่เขากล่าวถึงอุปกรณ์เวทย์มนตร์ เขารู้ว่าพวกเขาตั้งเป้าที่จะเป็นทหารรับจ้างที่ดีกว่านี้มากขนาดไหน!

 

ด้วยสิ่งนั้น, เขามั่นใจว่าเรื่องของค่าเล่าเรียนนั้นเขาจะชำระได้ในที่สุด

 

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset