Advent of the Archmage – ตอนที่ 61: การโจมตีระยะโคตรไกล

เส้นทางในอ่าวใบไม้แดงทั้งคดเคี้ยวและคับแคบ พื้นที่หลังจากที่ผ่านริมแม่น้ำริเวอร์ฟิซมานั้นยากที่จะวางแผนการด้วยความที่มีป่าทึบคอยขวางทุกๆฝีก้าวของพวกเขา

 

แต่นั่นเป็นสิ่งที่แน่นอนที่ทำให้เส้นทางของ แอนดี้ ชัดเจนมากขึ้นเป็นพิเศษ

 

การเหยียบย่ำพุ่มไม้, เศษไม้ที่แตกเป็นชิ้นเล็กๆจากการหนีที่รีบร้อนของพวกเขา, และตำแหน่งที่ไม่เป็นธรรมชาติของพุ่มไม้— เบาะแสพวกนี้แสดงห้เห็นอยู่มากมาย

 

แจ็คเกอร์ ที่สวมเกราะเต็มตัวเคลียร์เส้นทางด้วยโล่ที่อยู่ในมือข้างหนึ่งและดาบที่อยู่ในมืออีกข้างหนึ่ง ในเวลานี้ไม่มีความหวาดกลัวอยู่ในหัวใจของเขาเลย

 

ด้วยความช่วยเหลือของเจ้าหญิง แอนนี่, พลังทำลายด้วยเวทยมนตร์ของ ลิงค์, และความสามารถที่แข็งแกร่งขึ้นของเขา— ผนวกกับอุปกรณ์ที่ซับซ้อนของเขา, สิ่งเหล่านี้ได้ช่วยค้ำจุนความกล้าหาญของเขา

 

แม้แต่พวกสมาคมก็ยังวิ่งหนีพวกเขา

 

เพื่อให้ไล่ตาม แจ็คเกอร์ ทัน, ลิงค์ จึงร่ายเวทย์รวดเร็วดั่งแมวให้กับ กิลเดิร์น และตัวเอง กิลเดิร์น รับหน้าที่เป็นคนสอดแนมที่อยู่แนวหลัง, เพราะทักษะนักแม่นธนูของเขาไม่ได้มีไว้เพื่อการต่อสู้แบบระยะประชิดที่อยู่ในพื้นที่จำกัด

 

พวกเขาเคลื่อนไหวผ่านไปอย่างรวดเร็ว

 

หลังจากผ่านไปสิบนาที, แจ็คเกอร์ ก็เป็นคนแรกที่มาถึงยอดเขาและภาพจากมุมสูงก็ทำให้เขาสังเกตุเห็นศัตรูได้อย่างง่ายดาย กลุ่มนั้นสวมชุดเกราะหนังสีน้ำตาล, คล้ายกับพวกโจรของสมาคมที่พวกเขากำจัดไปก่อนหน้านี้, ซึ่งกำลังวิ่งหนีอย่างเร็งรีบ

 

“นายท่าน, ศัตรูอยู่ตรงนั้นครับ!” แจ็คเกอร์ ชี้ไปข้างหน้า

 

ศัตรูอยู่ที่ตีนเขาและมีอยู่ประมาณ 15 คน พวกเขาเดินทางค่อนข้างเร็ว, แต่ก็ช้ากว่า ลิงค์ เนื่องจากภูมิประเทศที่ไม่มั่นคงของภูเขา, ทำให้พวกเขาต้องแหวกเส้นทางผ่านพืชภัณฑ์ที่เจริญเติบโตมากเกินไปอย่างต่อเนื่อง

 

อย่างไรก็ตาม, มีบางอย่างผิดปกติกับโจรกลุ่มนี้

 

ในทางทฤษฎี, พวกเขาควรจะวิ่งหนีเนื่องจากหวาดกลัวในอำนาจเวทย์มนตร์ของเขา  พอๆกับที่ แอนดี้ เป็นหัวหน้าที่น่าประทับใจที่ปลูกฝังความมั่นใจไว้ในคนของเขา, พวกเขาน่าจะหวาดกลัวและมีอาการประสาทหลอนมากกว่า

 

แต่ขณะที่โจรกลุ่มนี้กำลังเดินทางด้วยฝีเท้าที่ว่องไว, พวกเขากลับดูไม่เหมือนว่ากำลังหมดหวังเลย “แทนที่จะวิ่งหนี, ดูเหมือนว่าพวกมันกำลังล่าถอยมากกว่านะ” ลิงค์ ให้ความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างสองคำนี้

 

เป็นไปได้ยังไงกัน? ลิงค์ ลองคิดแบบพวกโจรกลุ่มนี้ดู ถ้าแผนลอบโจมตีที่วางไว้อย่างมีชั้นเชิงของเขาถูกศัตรูเอาชนะได้ง่ายๆ, มันก็น่าจะสร้างผลกระทบต่อกำลังใจของพวกโจรมาก, ต่อให้เป็นเขาก็คงจะวิ่งหนีไม่ลืมหูลืมตาอย่างแน่นอน

 

นี่กำลังจะบอกว่าโจรพวกนี้ยังยึดติดกับความหวังอยู่หรอ? หรือว่า, พวกมันมีพวกอื่นรอซุ่มโจมตีพวกเราอีก? หลายๆความเป็นไปได้ผุดขึ้นมาในความคิดของ ลิงค์

 

การซุ่มโจมตีไม่ใช่ปัญหาสำหรับ ลิงค์ เวทย์มนตร์ตรวจจับออร่าของเขาสามารถระบุตำแหน่งที่ซ่อนของศัตรูได้อย่างง่ายดาย

 

อย่างไรก็ตาม, ยังมีบางอย่างที่ไม่สมเหตุสมผล ลิงค์ ประมาณระยะทางระหว่างพวกโจรกับตัวเขา ตอนนี้เขาอยู่ในพื้นที่ที่สูงกว่าประมาณ 60 ฟุต ในขณะนั้น ลิงค์ ก็มีความคิดแว็บเข้ามาในหัว

 

ไม่เพียงแค่เขาจะมีข้อได้ทางพื้นที่ที่สูงกว่าเท่านั้น, แต่พวกโจรยังกระจุกตัวกันอย่างแน่นหนาอีกด้วย, นกหวีดของเขาจะทำเซอร์ไพรส์ที่ไม่ต้องการให้กับพวกเขาได้อย่างแน่นอน!

 

“ในเมื่อมันอาจจะเป็นกับดัก, ถ้างั้น พวกเราเริ่มโจมตีตั้งแต่ตรงนี้เลยและกัน!” ลิงค์ สั่ง “แจ็คเกอร์, นายไล่ตามต่อไปนะ, ส่วน กิลเดิร์น กับ ฉัน จะไล่ตามไปทีหลัง!”

 

“รับทราบครับ!” แจ็คเกอร์ เชื่อใจในตัว ลิงค์ อย่างแน่วแน่และเขาก็มุ่งหน้าไปหาพวกโจรโดยไม่คิดซ้ำเป็นครั้งที่สอง

 

“ดูหลังให้ฉันด้วยนะ” ลิงค์ พูดกับ กิลเดิร์น

 

กิลเดิร์น พยักหน้าและดึงมีดของเขาออกมา, คอยยืนคุ้มกันอยู่ข้างหลัง ลิงค์

 

ลิงค์ มุ่งเป้าไปที่พวกโจรและควักผงเหล็กขนาดพอดีมือออกมาจากกระเป๋า เขารู้สึกว่าคลื่นพลังงานเวทย์มนตร์กำลังแผ่เข้าไปในคทาคริสตัลเพลิงของเขาและ 0.2 วินาทีต่อมา, โลหะที่ลุกไหม้ก็ปรากฏขึ้นที่ส่วนยอดของคทาของเขา

 

โลหะหมุนด้วยความเร็วสูงและสร้างเสียงดังเหมือนนกหวีดที่เจาะผ่านป่าที่เงียบสงัด, อากาศกระเพื่อมรอบๆมันอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งมันคือพลังงานเวทย์มนตร์ที่ไหลเวียนอย่างต่อเนื่อง ปรากฏการนี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อพลังงานเวทยมนตร์, พลังงานธาตุ, และอากาศมีปฏิกริยาต่อกัน

 

กิลเดิร์น มองเวทย์มนตร์นั้นด้วยความอย่างเต็มที่, แต่ก็แฝงไปด้วยความหวาดกลัวในพลังของมัน

 

ส่วนในด้านของ ลิงค์, เขาถูกดูดเข้าไปในสภาพร่ายเวทย์ของเขาอย่างเต็มที่, และคำนวณมุมโจมตีในหัวของเขา

 

ในขณะนั้น, ลิงค์ เห็นภาพมากมายมาบรรจบกันที่ตำแหน่งที่ศัตรูอยู่ในขณะนี้ และเขายังเห็นภาพที่คลุมเครือมากมายที่บอกตำแหน่งที่เป็นไปได้ในอนาคตของพวกศัตรู

 

ระหว่างเขาและภาพพวกนี้คือเส้นพาราโบลายาวซึ่งบอกระยะยิงของเขา

 

ลิงค์ รู้แก่ใจดีว่านี่เป็นสิ่งที่เกมส์อินเตอร์เฟสมอบให้เพื่อสนับสนุนผู้เล่นในระหว่างที่ร่ายเวทย์, ไม่ใช่พลังของตัวเขาเอง

 

เกมส์อินเตอร์เฟสนั้นมีประโยชน์มาก ไม่เพียงแค่ให้ภารกิจที่ได้โอมนิพ้อยท์, แต่ยังช่วยเขาในการร่ายเวทย์ซึ่งเพิ่มความเร็วในการโจมตีของเขาอย่างมากอีกด้วย และตอนนี้, มันก็ยังช่วยให้เขาโจมตีได้แม่นยำขึ้นอีก

 

ฉันสงสัยจังว่าระบบสามารถทำอะไรได้อีก, ลิงค์ คิดอย่างคาดหวัง

 

ศัตรูเริ่มห่างจากระยะสายตาของเขา ลิงค์ ปรับมุมการร่ายเวทย์ของเขาเล็กน้อย และโดยไม่คิดเป็นครั้งที่สอง, เขาก็ยิงเวทย์มนตร์ที่ทรงพลังของเขาออกไป!

 

ฟิ้ววว~ นกหวีดพุ่งออกไปด้วยเสียงแหลมสูงและพุ่งผ่านชั้นบรรยากาศ, ไปโดนพวกโจร

 

600 ฟุตเป็นระยะที่ไกลมากจริงๆสำหรับการร่ายเวทย์ ที่ระยะ 300 ฟุต, ลิงค์ แทบจะไม่สามารถควบคุมการโจมตีได้, และที่ระยะ 600 ฟุต, ลิงค์ แทบจะไม่สามารถคงสภาพเวทยมนตร์เอาไว้ได้ มันเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะไม่ทำให้เวทย์มนตร์สลายไป

 

นี่เป็นความแตกต่างระหว่างเวทย์มนตร์กับอาวุธจำพวกปืน, ธนู, และลูกดอก เวทยมนตร์สลายได้ง่ายกว่าและยากที่จะควบคุม!

 

เพื่อรักษาความเสถียรของเวทยมนตร์, นักเวทย์ต้องมีสมาธิและควบคุมพลังของเขาอยู่เสมอ ระยะโจมตีที่ไกลที่สุดขึ้นอยู่กับเทคนิคของนักเวทย์และแรงใจของนักเวทย์

 

โดยปกติ, การสนทนากับวิญญาณอยู่ในขอบเขตการศึกษาเรื่องลึกลับ, และความแข็งแกร่งของมันก็ยากที่จะบอกเป็นปริมาณ หากตัดสินจากพลังของ ลิงค์ ในตอนนี้, การรักษาการโจมตีด้วยเวทย์มนตร์ให้เกินกว่า 600 ฟุตเป็นขีดจำกัดของเขาแล้ว

 

มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะควบคุมวิถีการโจมตีของเขาที่ระยะนั้น

 

ความสำเร็จของการโจมตีระยะไกลนี้ ส่วนใหญ่แล้วขึ้นอยู่กับการประมาณค่าของเขาก่อนที่จะสูญเสียการควบคุมเวทยมนตร์ของเขาไป

 

ลิงค์ เชื่อมั่นในระบบเกมส์อย่างเต็มที่ และด้วยเส้นบอกระยะยิงที่แสดงขึ้นมาก็ทำให้เขาโจมตีโดนเป้าหมายได้สำเร็จ

 

ที่ตีนเขา

 

 

แอนดี้ ไม่รู้ถึงความตายที่กำลังใกล้เข้ามา หลังจากที่นักเวทย์ในผ้าคลุมสีดำสัญญาว่าจะช่วย, ก็ทำให้เขาหายกังวลเรื่องนักเวทย์ที่ไล่ตามเขามา ลิงค์ แข็งแกร่ง, แต่เขาเองก็มีนักเวทย์ที่แข็งแกร่งอยู่ฝ่ายเขาเช่นกัน

 

ตอนนี้, เขาแค่ต้องทำตามแผนที่วางเอาไว้กับนักเวทย์ในผ้าคลุมสีดำเพื่อล่อ ลิงค์ ให้มาติดกับดักที่พวกเขาสร้าง

 

ในตอนที่ ลิงค์ ปรากฏตัวที่ยอดเขา, แอนดี้ รู้สึกมีความสุขมาก, กับดักได้ถูกติดตั้งไว้ที่กลางทางลงเขา ตราบเท่าที่ศัตรูของเขาไล่ตามพวกเขาต่อ, พวกเขาก็จะตกเป็นเหยื่อของกับดักที่พวกเขาวางเอาไว้อย่างปราณีต

 

แอนดี้ ลดฝีเท้าของเขาลงเพื่อที่เขาจะสามารถหันกลับไปช่วยนักเวทย์ในผ้าคลุมสีดำในตอนที่กับดักทำงานได้

 

“ไม่มีใครสามารถทำให้ฉันดูแย่ขนาดนี้ต่อหน้าคนของฉันได้ ในตอนที่ฉันจับแกได้, ฉันจะทำให้แกเสียใจที่ได้เกิดมา!” แอนดี้ นึกถึงวิธีทรมานหลายพันวิธีที่เขารู้จักและสาบานว่าจะใช้พวกมันทั้งหมดกับ ลิงค์

 

ทันใดนั้น, ก็มีเสียงดังขึ้นดึงเขาออกมาจากความคิดของเขา

 

“ซ่อนหลังต้นไม้! เร็วเข้า!”

 

น้ำเสียงฟังดูกังวลและหยาบๆ, แต่ก็ฟังดูคุ้นเคย— มันคือเสียงของนักเวทย์ในผ้าคลุมสีดำ!

 

แอนดี้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เขาก็เชื่อว่านักเวทย์ในผ้าคลุมสีดำจะทำให้เขาปลอดภัย เขาพุ่งเข้าหาต้นไม้ที่อยู่ห่างไปประมาณ 1 ฟุตและมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณครึ่งนึง

 

ในขณะนั้น, เขาก็ได้ยินเสียงนกหวีดอันน่ากลัวที่แสนคุ้นเคยดังเข้าไปในหูของเขา

 

เสียงแหลมดังกระหึ่มไปทั่วบริเวณรอบๆและตูม! แอนดี่ รู้สึกถึงคลื่นไอร้อนที่พุ่งผ่านป่ามา,  มันทำลายความเงียบสงบอย่างรุนแรง และมันก็ตามมาด้วยเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดและความสิ้นหวัง

 

เขาโผล่ออกมาจากจุดที่เขาซ่อนและได้เห็นฉากที่น่าสะอิดสะเอียน ที่สถานที่ที่เขาเคยอยู่, สมาชิกที่เหลืออยู่ 14 คนของสมาคมนอนอย่างไร้ความรู้สึกอยู่บนพื้น ห้าคนในบรรดาพวกเขาตายทันทีขณะที่อีก 9 คนที่เหลือได้รับบาดเจ็บ ในบรรดาพวกเขา, มีห้าคนที่โชคดีพอที่ได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยแต่ก็ถูกครอบงำด้วยความกลัวและเสียกำลังใจทั้งหมดไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

โจรของสมาคมลดการป้องกันลงและเกาะติดกันเป็นกลุ่มเล็กๆเพราะพวกเขาคิดว่าศัตรูอยู่ไกลมาก

 

แต่พวกเขาก็ไม่ได้รู้เลยว่าเวทย์นกหวีดของ ลิงค์ จะทำลายพวกเขาเกือบทั้งกลุ่ม

 

ไม่สิ, ในความเป็นจริง, มันจะทำลายทั้งกลุ่ม!

 

หัวใจของ แอนดี้ เต้นในอัตราที่แทบบ้า, ในตอนที่เขาต้องการจะเตือนสมาชิกที่เหลือให้แยกกันและหาที่กำบัง, เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นอีกครั้ง

 

“ซ่อนเร็ว! การโจมตีมาอีกครั้งแล้ว!”

 

ด้วยความเร็วปานสายฟ้าแลบ, แอนดี้ ถอยไปอยู่ข้างหลังต้นไม้ต้นเดิม

 

เสียงนกหวีดดังขึ้นอีกครั้ง, ตามมาด้วยเสียงระเบิดที่ทำให้หูอื้อและทำให้เศษหินและฝุ่นละอองกระจายไปทั่วทุกที่

 

ความแตกต่างเดียวก็คือมันขาดเสียงกรีดร้อง ครั้งนี้, มันเงียบอย่างสมบูรณ์

 

แอนดี้ รู้สึกหมดหวัง ดาบแห่งความมืดที่เขาใช้ความพยายามในการฝึกฝนอย่างมากกลายเป็นแค่ประวัติศาสตร์ไปแล้วในตอนนี้

 

ในตอนท้าย, พวกเขาทุกคนก็ไร้ประโยชน์เมื่อเผชิญหน้ากับเวทย์มนตร์

 

เวทย์มนตร์เป็นพลังที่น่ากลัวขนาดนี้เลยหรอ? หรือมันเป็นนักเวทย์ที่น่ากลัวกัน? นี่ฉันไปทำให้คนที่ไม่สมควรเล่นด้วยโกรธเข้าซะแล้วหรอ? แอนดี้ เริ่มตั้งคำถามกับการตัดสินใจของเขา ความคิดของเขาปั่นป่วน

 

เวทย์มนตร์ของ ลิงค์ เกินกว่าที่ แอนดี้ คาดการณ์เอาไว้ทุกๆด้าน ภายใต้การโจมตีที่น่ากลัว ความพยายามของ แอนดี้ ที่ฮึดขึ้นมาอีกครั้ง, ก็เป็นแค่สิ่งที่ไร้ประโยชน์

 

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset