ปั่ก!
กระสุนทั้งหลายเหมือนหินที่ปาใส่ผ้าสนามพลังงานที่ก่อตัวขึ้นไม่ได้ทนทานขนาดที่จะทำให้กระสุนสะท้อนกลับได้ แต่มันใช้แรงต้านเพื่อลดความเร็วของกระสุนลง หลังจากทะลุผ่านชั้นหมอกหนาสีดำมามันก็ตกลงพื้นราวกับไม่มีแรงและไม่สามารถสร้างความเสียหายใดๆแก่ชูฮันได้
ทั้งเก้าคนประหลาดใจอย่างมากกับภาพที่ได้เห็นและไม่ทันที่พวกเขาจะได้มีเวลาคิดหรือตอบสนอง ชูฮันก็วิ่งพุ่งเข้าใส่พร้อมกับขวานยักษ์ ขณะที่หมอกทึบหนาสีดำยังคงอยู่ทำให้ต่างฝ่ายต่างมองไม่เห็นการเคลื่อนไหวของกันและกัน แต่เนื่องจากชูฮันพึ่งพาการรับรู้อย่างแน่นอนจากสนามพลังงานของตนเอง ดังนั้นเขาจึงรู้ตำแหน่ง การเคลื่อนไหว หรือแม้แต่การแสดงอารมณ์ของทั้งเก้าคนได้อย่างง่ายๆ ฮั้วะ~
ด้านหน้าของมือปืนสองคนจู่ๆก็มีหมอกสีดำแผ่กระจายคลุมทั้งคู่อย่างฉับพลัน ตามมาเสียงอากาศที่ถูกขวานยักษ์ตัดผ่าน
พุฟ!
ราวกับหั่นผักปลายด้ามคมของขวานซิ่วโหลฟาดลงที่หัวของมือปืนทั้งสองคนอย่างจัง แถมปืนของคู่ก็ยังพังไม่เหลือชิ้นดี
ทั้งสองคนตายคาที่ในทีเดียวในเวลาเพียงแค่สองวินาทีเท่านั้น!
ที่เหลืออีกเจ็ดคนรีบยกอาวุธของตัวเองขึ้นมาทันทีโดยไม่สนว่าชูฮันอยู่ตรงไหน ทุกคนรีบโจมตีใส่หมอกสีดำข้างหน้าอย่างสะเปะสะปะ บางคนก็กระหน่ำยิงปืนใส่รัวๆหวังว่าจะโดนชูฮันเข้าสักทาง
ชูฮันยังคงการต่อสู้ด้วยวิธีแบบก่อนหน้านี้เขาพุ่งไปด้านหน้าพร้อมกับขวานซิ่วโหล
พัฟ!พัฟ!
เสียงเลือดระเบิดทะลักการตายของฝ่ายศัตรูนั้นรวดเร็วยิ่งกว่าระเบิดซะอีก!
ภายในสนามพลังงานของชูฮันชูฮันรู้สึกว่าการเชือดมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ระยะสูงพวกนี้ทำให้เขาเปรียบเสมือนพระเจ้าที่บันดาลทุกสิ่งได้ ต่อให้อีกฝ่ายมีปืนก็ทำอะไรชูฮันไม่ได้
ภายในเวลาแค่หนึ่งนาทีชูฮันฆ่าทั้งเก้าคนเรียบร้อย หลังจากนั้นเขาก็สลายสนามพลังงานไป
และในตอนที่สนามพลังงานของชูฮันกำลังจะสลายไป——
ปัง!ตึง! ปั่ก!
เสียงยิงปืนดุดันจนสนั่นหูส่วนชูฮันก็กลิ้งหนีลูกกระสุนแทบไม่ทัน
คิดจะเอาเปรียบคนไม่มีปืนงั้นเหรอ? ชูฮันซ่อนตัวอยู่หลังลำต้นไม้สูง เขากำลังใช้การรับรู้ของวิวัฒนาการระยะ 6 เพื่อสังเกตจำนวนคนที่กำลังวิ่งเข้ามาและการกระจายกำลังต่อสู้ของศัตรู
ศัตรูยี่สิบคนและทั้งหมดมีปืนในมือและถ้าให้ชูฮันเดามันคงจะมีกองกำลังขนาดใหญ่ที่จะกำลังตามหลังมา
ตอนนี้มาก่อนยี่สิบคนเพราะเสี่ยวเซียวต้องการให้ชูฮันแอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าะรอด
และหลังจากนั้น….
โดยไม่มีวี่แววจู่ๆก็มีปืนโผล่ออกมาจากไหนไม่รู้มาอยู่ในมือของชูฮันซึ่งมันเป็นปืนแบบเดียวกับที่ทั้งยี่สิบคนมีในมือเลย ดังนั้นความจริงที่ชูฮันออกมาจากสนามพลังงานก็ไม่ใช่เรื่องสูญเปล่า
ชูฮันดึงสลักปืนอย่างมีทักษะเขาไม่ได้เล็งเลยสักนิดเพียงแค่ยกปืนขึ้นไปทางตำแหน่งของศัตรูและง้างนิ้วรอเพื่อเหนี่ยวไกปืน
ปัง!
ปืนถูกยิงออกไปและสมาชิกคนหนึ่งของฝ่ายศัตรูก็ถูกกระสุนเจาะเข้าตรงกลางระหว่างคิ้ว!
แววตาของชูฮันไม่มีแม้แต่คลื่นความเปลียนแปลงเล็กน้อยเขายังอยู่ในท่าเดิม สีหน้าเรียบเฉยติดเย็นชา นิ้วยังคงง้างค้างไว้ในอีกทิศทางหนึ่ง ความห่างของเวลาในแต่ละนัดแทบจะเป็นไปไม่ได้สำหรับคนทั่วไป!
ปัง!
เป็นเสียงยิงปืนอีกครั้งตามมาร่างของฝ่ายศัตรูที่ล้มลง
แค่นัดเดียว…เทพเจ้าแห่งการยิงงั้นเหรอ?
คนสองคนตายแทบจะในทันทีทันใดส่งผลให้เหล่าเพื่อนพ้องตกใจหวาดกลัว แหกปากส่งเสียงกรีดร้องด้วยความวิตกกังวล
เฉินช่าวเย่?
ไม่มีทาง?
นั่นคือชูฮัน!
ชูฮันแสยะยิ้มปืนในมือถูกดึงสลักอีกครั้งและในตอนที่กระสุนกำลังจะออกจากลำกล้องปืน
ปัง! แต่ละนัดคือการคร่าชีวิตคนคนหนึ่ง…
ชูฮันมีความแม่นยำของระยะ6 และพวกคนที่ไม่กลัวตายก็ยังกล้าเข้ามาใกล้จนเข้าสู้ระยะความแม่นยำในการยิงของชูฮัน
มาวัดกันให้รู้ดูว่าใครแม่นกว่ากัน!
มือปืนยี่สิบคนเดิมทีคิดว่าพวกมันได้เปรียบและสามารถถล่มยิงใส่ชูฮันได้สบายๆเพราะชูฮันตัวเปล่าและไม่มีอะไรป้องกันตัวเลยแต่แล้วพอชูฮันพลิกโอกาสและฉวยปืนมาพร้อมระดมยิงใส่ทั้งยี่สิบคนแทน
กระบวนการทุกอย่างดูเหมือนเรียบง่ายและไม่มีอะไรยุ่งยากทว่ามีแต่หวังไคที่ซ่อนอยู่ในกระเป๋าชูฮันที่รู้ดีว่าชูฮันต้องสลายสนามพลังงานด้วยความเร็วสูงขนาดไหน!
ปืนที่เรียกได้ว่าล้ำหน้าที่สุดและทรงพลังที่สุดในตอนนี้เป็นปืนที่พัฒนาขึ้นมาเพื่อต่อกรกับซอมบี้ระยะสูงโดยตรง อาวุธที่รุนแรงเช่นนี้แน่นอนว่าถ้าถูกนำมายิงใส่มนุษย์มันจะต้องสร้างความเสียหายร้ายแรงอย่างแน่นอน! เมื่อต้องเจอกระสุนที่ระดมยิงจากทั้งปืนยี่สิบกระบอกเช่นนี้แถมยังกวาดยิงใส่ชูฮันไม่ยั้งทำให้แม้แต่ชูฮันที่เตรียมตัวพร้อมไว้อยู่แล้วก็แทบหนีไม่รอดเหมือนกัน
เพราะงั้นในตอนช่วงที่หลบหนีชูฮันก็ยังได้รับบาดเจ็บอยู่ดี มีกระสุนเจาะเข้าที่ขาข้างซ้ายและอีกนัดที่หัวไหล่ข้างขวา
มันทะลุเป็นรูลึกเลือดมากมายไหลทะลักออกมา!
หากสีหน้าของชูฮันกลับไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเลยแถมยังอาศัยเผลอยิงปืนกราดใส่ทั้งยี่สิบคนจนตายพร้อมกันหมด
แน่นอนว่าอาวุธรุนแรงและประสิทธิภาพสูงขนาดนี้แรงดีดสะท้อนกลับของมันไม่มีทางน้อย
ดังนั้นหลังจากที่ชูฮันยิงออกไปยี่สิบนัดแขนข้างขวาก็เริ่มสั่นอย่างแรง กล้ามเนื้อเริ่มฉีกขาด!
ชูฮัน!พวกคนข้างหลังกำลังไล่ตามมา! ขณะที่ชูฮันกำลังใช้สมาธิอยู่กับการยิงและฝ่ายคู่ต่อสู้ยี่สิบคน หวังไคก็คอยสังเกตการณ์รอบๆเพื่อระวังหลังให้ชูฮัน
ชูฮันเมื่อได้ยินคำบอกของหวังไคก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากหยิบหวังไคออกมาจากกระเป๋าและโยนเข้าใส่ศัตรูที่มาใหม่อีกสามสิบคนที่กำลังเข้ามาใกล้
พั้วะ!
หน้าของหวังไคซีดเผือดมันสับสนและทำตัวไม่ถูกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน
นี้ชูฮันโยนมันออกมางั้นเหรอ?!
ศัตรูสามสิบคนที่กำลังเข้ามาใกล้พร้อมอาวุธในมือทันทีที่เห็นชูฮันโยนวัตถุบางอย่างสีขาวมาตรงหน้า พวกเขาก็เริ่มชะลอฝีเท้าและค่อยๆเพ่งสายตาสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ระเบิด?หรือกับดัก?
หวังไคที่ตกลงพื้นทั้งตัวเลอะด้วยดินโคลน หน้าตาเหลอหลาและเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
ชูฮันหมดหนทางจริงๆในครั้งนี้ทว่าไม่ทันไรร่างของชูฮันก็ปรากฏขึ้นอย่างกระทันข้างกายศัตรูพร้อมกับขวานยักษ์และแผลโชกเลือด
ปั่ก!
ไม่ลังเลที่จะโจมตี!
พลั่ก!ฉึก!
แรงอัดรุนแรงและขวานคมกริบฟาดลงใส่ศัตรูทันทีจนร่างขาดเป็นสองท่อน!
ชูฮันสะบัดเลือดที่ติดบนขวานออกสีหน้าเรียบนิ่งเต็มไปด้วยจิตสังหารรุนแรง จากนั้นก็เปลี่ยนองศาและพุ่งเข้าจัดการศัตรูคนต่อไปทันที!
