เล่ม 9 ตอนที่ 6 : โศกนาฏกรรมของสามพี่น้องหมูน้อย (3)
ไม่ช้า บุคซิลพลันสบตาเข้าหาอาร์ค ดวงตานั้นแทบหลั่งสายเลือดและน้ำตาออกมา บุคซิลวิ่งเข้าหาอาร์คด้วยสภาพน่าเวทนา
“โฮ อาร์คนิม! ยินดีนักที่เจอตัว!”
“หือ… พวกนายมาทำอะไรที่นี่กันล่ะ?”
อาร์คหรี่ตาขณะจ้องพวกเขาตรงหน้า บุคซิลตอบกลับด้วยเสียงถอนหายใจหนักหน่วงขณะน้ำตาหยาดหยดผ่านใบหน้า
“พวกเรามาหาอาร์คนิม”
“ฉันเหรอ?”
“ใช่ อันที่จริง ไม่ใช่อาร์คนิมได้รับการสนับสนุนจากแฟนคลับหรือ?”
“แล้วยังไง?”
“แล้วยังไง? พวกเราที่เป็นแฟนคลับต่างรู้สึกยินดีที่จะได้เห็นอาร์คนิมขึ้นเวทีอีกสักครั้ง ทว่าสมาชิกของพวกเรานั้นต่างเริ่มถอนตัวเพราะพวกเขาไม่ได้รับชมเรื่องราวเช่นนั้นอีก”
“แล้ว? เลยอยากมายกเลิกการบริจาค?”
“มะ-ไม่ใช่! ไม่มีทางเป็นแบบนั้นอย่างแน่นอน อย่างไรแล้วพวกเรานับถืออาร์คนิมจากใจจริง แต่เป็นเพราะพวกเราผ่านความยากลำบากมามากจนกระทั่งได้พบเจอกันอีกครั้งหนึ่ง พวกเรากำลังคิดอยู่ว่าถ้าหากโปรโมทอาร์คนิมเพิ่มจะได้รับสมาชิกเพิ่มหรือไม่? เพราะงั้นแล้วพวกเราจึงยึดแนวคิดนี้ ไม่ใช่ว่าการเดินทางผจญภัยของอาร์คนิมก็วิเศษหรอกหรือ? ถ้าหากพวกเราจัดทำวิดีโอการผจญภัยอันน่าตื่นตาตื่นใจ เช่นนั้นแล้วเหล่าสมาชิกคงต้องประทับใจมากแน่ และการบริจาคของพวกเราจะยิ่งเพิ่มขึ้นถ้าหากจำนวนสมาชิกมีมากขึ้น”
บุคซิลถูไถมือไปมาขณะพยายามชักแม่น้ำทั้งห้า
“เป็นยังไงบ้างครับ? เป็นความคิดที่ดีเลยใช่ไหม? หลังพวกเรารวบรวมสมาชิกที่คิดเห็นเช่นเดียวกันนี้มาได้ พวกเราจึงเริ่มออกค้นหาอาร์คนิม พวกเราคิดนำความสำเร็จของอาร์คนิมมาใช้เป็นหลักฐานยืนยันเรื่องราว ด้วยความบังเอิญ… เป็นความบังเอิญแท้จริง… พวกเราได้ยินข่าวลือมาว่าอาร์คนิมเข้ามายังป่าสีแดงสุดท้ายพวกเราจึงตามมาและมาอยู่ที่นี่”
บุคซิลปาดเช็ดน้ำตาด้วยแขนเสื้อพร้อมเผยสีหน้าน่าเวทนา
“ฮึก รู้ไหมครับว่าพวกเราต้องเผชิญปัญหามากมายแค่ไหนกว่าจะผ่านมาถึงที่นี่ได้ ที่พวกเราอดทนมาได้ก็เพื่อได้พบเจอกับอาร์คนิม นับว่าเป็นความภาคภูมิใจของพวกเรายิ่งนัก”
“ลูกพี่!”
“ไอ้น้อง!”
หมูน้อยทั้งสามพลันสวมกอดกันขณะร้องไห้โฮออกมา
‘เด็กน้อยพวกนี้คิดเหรอว่าจะหลอกเราได้?’
อาร์คจ้องมองสามพี่น้องหมูน้อยเล่นละครตรงหน้าขณะคิ้วเริ่มขมวดเข้าหากัน อาร์คไม่ได้ขำด้วยและไม่เชื่อเรื่องเล่าพวกนั้นสักนิด เขาทราบแต่แรกแล้วว่าพวกคนตรงหน้านี้มีเป้าหมายคือมรดกของมากาโรตั้งแต่อยู่ที่เซเลบริดแล้ว ทว่าอาร์คไม่ทราบว่าคนพวกนี้ตามตนเองมาได้อย่างไร ทว่าแรงจูงใจซ่อนเร้นนั้นมีอยู่เต็มเปี่ยมแน่นอน
‘ควรจะฆ่าพวกมันซะ’
แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีกันสามคน แต่ยังไงก็คือพ่อค้า ปัญหาอยู่ที่ถ้าหากฆ่าคนพวกนี้ไป เขาคงได้รับแนวโน้มด้านลบจนเป็นฆาตกร และดูแล้วคนพวกนี้คงไม่มีทางสลัดห่างแน่แม้เขาจะออกปากพูดไปก็ตาม
‘รอเดี๋ยวนะ ไม่ใช่ว่าพวกนี้เป็นพ่อค้างั้นเหรอ? ถ้างั้น…’
ฉับพลันอาร์คจึงผุดความคิดหาทางเอาเปรียบหมูน้อยทั้งสามได้ หลังพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วอาร์คจึงเดินเข้าไปใกล้
“ช่างน่าประทับใจ”
“หือ?”
“พอมาคิดว่าแฟนคลับของฉันถึงกับมีความประทับใจให้ตัวฉันมากถึงขนาดนี้… แต่ฉันคงไม่อาจรับคำขอเช่นนั้นได้เพราะมันจะเป็นภาระ กล่าวตามตรงนะ สถานที่แห่งนี้ยากลำบากแม้กระทั่งตัวฉันเอง ฉันไม่อาจเสร็จสิ้นงานของตัวเองและปกป้องพวกนายไปพร้อมกันได้ ในสถานการณ์เช่นนี้ อาจจะกลายเป็นพวกนายต้องตายเพราะฉันแล้ว”
“เรื่องนั้นอย่าได้ห่วง”
“ใช่ พวกเราไม่กลัวตายเสียหน่อย”
“พวกเรายินดีที่จะตายร่วมกับอาร์คนิม”
“พวกเราทำได้ กระทั่งให้วิ่งฝ่ากองเพลิง!”
“ทำได้ถึงเพียงนั้น?”
รอยยิ้มชั่วร้ายเริ่มปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของอาร์ค
“ก็ได้ งั้นฉันขอถามอะไรสักอย่าง พวกนายได้อัพเดทสถานที่เกิดใหม่เป็นที่นี่หรือยัง?”
“ไม่ นี่เป็นครั้งแรกที่มาที่นี่ เพิ่งมาถึงสดใหม่ร้อน ๆ เลย”
“งั้นก็อย่าได้ทำ”
“ว่าไงนะ?”
“ที่จริงฉันตกที่นั่งลำบากพอสมควร เป็นเพราะรวบรวมไอเทมจำนวนมากเพื่อนำไปขายจนตอนนี้กระเป๋าเต็ม โชคร้ายที่หมู่บ้านแห่งนี้ไม่อาจขายไอเทมได้ฉันเลยต้องแบกพวกนี้ไปต่อ”
“ละ-แล้ว?”
สามพี่น้องหมูน้อยพลันตระหนักได้ถึงเรื่องราวอะไรบางอย่าง
“ง่ายมาก หนึ่งในพวกนายก็รับมันไปแทนสิ”
“ที่นี่ขายไอเทมไม่ได้?”
“ไม่ได้ เพราะงั้นพวกนายต้องกลับไปยังโลกกลางและขายมันที่นั่น”
“เอ่อ? ตะ-แต่ว่า พวกเราไม่รู้ทางกลับ”
“ไม่ใช่บอกเหรอว่ายังไม่ได้อัพเดทสถานที่เกิดใหม่น่ะ?”
“…!”
สามพี่น้องหมูน้อยพลันทราบแล้วว่าความตั้งใจของอาร์คคืออะไรจนต้องตัวสั่น ใช่แล้ว ถ้าหากพวกเขายังไม่อัพเดทสถานที่เกิดใหม่เป็นในโลกแห่งนี้ พอพวกเขาตายก็ต้องกลับไปเกิดที่โลกกลางอย่างไม่ต้องสงสัย หรือก็คือ อาร์คกำลังบอกให้พวกเขาถือครองไอเทมไว้และไปตายซะ ที่จริง วิธีการนี้ก็มักนำมาใช้บ่อยครั้งในเกมออนไลน์ มันจะช่วยให้ประหยัดเวลาการกลับหมู่บ้านได้ เพราะแค่ตายเท่านั้นเอง แต่นั่นมันเกมอื่น ผู้เล่นส่วนใหญ่ไม่มีทางใช้วิธีดังกล่าวในนิวเวิลด์อย่างแน่นอนเพราะมันต้องเสียทั้งค่าประสบการณ์และค่าสถานะหากตายไป
“ไม่ใช่บอกเหรอว่าเป็นแฟนคลับฉันน่ะ? ไม่ใช่พวกนายหรอกหรือที่ตามมาจนถึงที่นี่ เรื่องแค่นี้ช่วยฉันไม่ได้เลย?”
“ตะ-แต่ว่า…”
“ไม่อยากได้วิดีโอที่ถ่ายระหว่างการผจญภัยแล้ว? สถานการณ์แบบนี้ฉันคงต้องกลับไปโลกกลางเพื่อขายของที่มี ถ้าหากฉันต้องกลับไปกลับมา ไม่ใช่ว่าจะกลายเป็นวิดีโอที่น่าเบื่อหรือยังไง? ยังไงก็ตามแต่ พวกนายไม่จำเป็นต้องใช้คนถึงสามคนเพื่อถ่ายวิดีโอสักหน่อยนี่”
สามพี่น้องหมูน้อยพลันตระหนักได้จนสีหน้าบิดเบี้ยว
“ขอพวกเราคุยกันสักครู่”
ท้ายที่สุด บุคซิลจึงนำพี่น้องของตนถอนตัวกลับไปพูดคุยกันภายใน อัลเมออคถึงกับร้องออกมา
“ละ-ลูกพี่ พวกเราจะทำยังไงดี?”
“อืม… หมอนี่มันชั่วร้ายนัก มันพิจารณาแล้วว่าชีวิตพวกเราไม่มีค่าอะไร แต่นั่นยังไม่ใช่สาระในความชั่วร้ายของมัน อย่างไรแล้วไอ้หมอนี่มีประสาทสัมผัสที่ดีเยี่ยม มันอาจรู้ตัวก่อนว่าเป้าหมายของพวกเราคืออะไรก่อนที่พวกเราจะได้ไปถึงจุดหมายปลายทาง หากเป็นแบบนั้นพวกเราก็จะไม่มีโอกาสอะไรเหลือแล้ว”
“แล้ว…?”
“อัลเมออค ครั้งนี้คงต้องให้นายลำบากหน่อยแล้ว”
บุคซิลกล่าวขณะวางมือที่ไหล่ของอัลเมออค
“หมายความว่าให้ฉันโดนฆ่างั้นสิ?”
“พวกเราไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าพวกเราไม่ทำตามที่มันว่า แบบนั้นมันก็จะเป็นฝ่ายจากไป และพวกเราจะไม่อาจลอบติดตามมันได้อีกเพราะเจอตัวพวกเราแล้ว พวกเราไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับคำร้องขอนี้ถ้าหากยังอยากตามติดมันต่อไป”
“ฮึก… น่ากลัวยิ่งนัก”
อัลเมออคเริ่มหลั่นรินน้ำตา
“ต้องขออภัย แต่พี่ชายจะไม่ให้การเสียสละของนายต้องสูญเปล่า ฉันจะทำให้ดีที่สุดเพื่อขโมยสมบัติมาให้ได้ เมื่อไร่ที่ถึงตอนนั้น พวกเราจะได้เป็นผู้หัวเราะในท้ายที่สุด”
“ฮึก เข้าใจแล้ว”
“ต้องขอโทษด้วย อย่าร้องไห้เลยน่า!”
สามพี่น้องหมูน้อยพลันร้องไห้โฮออกมาขณะสวมกอดซึ่งกันและกัน
“ตกลง เพราะพวกเรานับถืออาร์คนิม เช่นนั้นพวกเราจะยอมรับคำขอนั้น”
ผ่านไปพักหนึ่ง สามพี่น้องหมู่น้อยจึงกลับมาพร้อมดวงตาที่แดงก่ำ
“อา ดีเลย ขอบคุณมาก ฉันจะไม่ลืมเรื่องครั้งนี้แน่ งั้นมาลงนามสัญญากันเถอะ”
=====
ข้อตกลงแห่งพ่อค้า
อัลเมออคจะขายไอเทมที่อาร์คส่งมอบให้และส่งมอบเงินให้กับอาร์คผ่านทางกล่องจดหมายที่สมาคมเวทมนตร์ และจะไม่มีการคิดค่าบริการขายสินค้า ค่าดำเนินการทั้งหมดจะไม่นับเป็นค่าใช้จ่ายใด ๆ
=====
จากนั้น อาร์คจึงส่งสิ่งของทั้งหมดให้เมื่อได้รับสัญญาแล้ว
“งั้น… ไปก่อนนะ”
อัลเมออคมองพี่น้องของตนอีกครั้งขณะเผยน้ำตานองใบหน้าวิ่งออกไปหาความตาย
“ฮึก… อัลเมออค การเสียสละของนายจะไม่สูญเปล่า…”
บุคซิลและแซบจิลต่างน้ำตานองขณะรับชมพี่น้องของตนจากไป ทว่า อาร์คกลับเผยรอยยิ้มชั่วร้ายที่ใบหน้า
‘เหอะ เจ้าพวกนี้คิดจริงเหรอว่าเราจะปล่อยให้เล่นลูกไม้ตื้น ๆ แบบนี้ต่อไปได้ตลอดรอดฝั่ง?’
ทว่าอาร์คก็ไม่ได้คิดที่จะให้เรื่องราวจบลงตรงนี้ ยังมีมอนสเตอร์อีกมากมายในโลกใต้พิภพที่พร้อมจะดร็อปไอเทมให้เขา หรือก็คือ เมื่อใดที่กระเป๋าของเขาเต็มอีกครั้ง สถานการณ์แบบนี้ก็จะวนซ้ำกลับมาอีกครั้งหนึ่ง บุคซิลและแซบจิลจะกลายเป็นกระเป๋าฉุกเฉินให้เขาไปอีกระยะหนึ่ง ทุกครั้งที่กระเป๋าเต็ม เขาก็จะหาข้ออ้างส่งเจ้าพวกนี้ไปให้พ้นทาง ไม่สิ เขาไม่ต้องหาข้ออ้างอย่างจริงจังมากนักก็ได้ ตราบเท่าที่ได้รับหนังสือสัญญา เขาก็เพียงแค่ปล่อยให้เจ้าพวกนี้ตายไประหว่างการต่อสู้ก็ยังได้
‘เหลืออีกสอง หมายความว่าเรายังใช้วิธีนี้ได้อีกสองครั้ง!’
ตอนนี้เขาไม่ต้องกังวลเรื่องพื้นที่กระเป๋าไปอีกพักหนึ่งเลยทีเดียว
‘ต้องกำจัดเจ้าพวกนี้ก่อนที่จะออกค้นหาห้องทดลองของมากาโร’
ไม่เกินเลยนักหากจะพูดว่านี่คือความชั่วร้ายของเขาอย่างแท้จริง อาร์คเป็นคนโหดเหี้ยม เขาไม่เคยปราณีคนที่คิดร้ายต่อเขาอยู่แล้ว ทว่าปัญหามีอยู่อย่างหนึ่ง เขาไม่ทราบว่าคนพวกนี้เอาจริงแค่ไหน แค่ไหนเรียกว่าเอาจริง เพราะดูแล้วบุคซิลคงต้องบันทึกภาพของเขาระหว่างร่วมทางเพื่อให้เกิดความสมจริง ถ้าหากเขาถูกนำไปเผยแพร่ลงในกระดานข่าว เช่นนั้นจะกลายเป็นว่าอาร์คโดนเปิดเผยสถานที่อยู่แล้ว ถ้าหากเป็นแบบนั้นก็จะเกิดปัญหาขึ้นได้ เพราะอาร์คไม่คิดให้ตนต้องตกเป็นเป้าสนใจของผู้อื่น แต่ถ้าหากเขาปฏิเสธเรื่องนี้ไป งั้นก็จะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะให้คนพวกนี้ติดสอยห้อยตามไปอีก อย่างไรแล้วพอมาคิดดู ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องกังวลเรื่องนี้ไปพักหนึ่ง
“ว่าแต่ พวกนายคิดจะบันทึกวิดีโอยังไง?”
“หือ? โอ้ ก็ใช้ไอเทมสำหรับบันทึกวิดีโอน่ะสิ…”
บุคซิลนำไอเทมที่คล้ายกล้องดูดาวออกมา ในนิวเวิลด์สามารถซื้อหาไอเทมอย่างกล้องบันทึกวิดีโอได้ไม่ยากนัก
=====
กล้องวิเศษของเร็กกี้
กล้องวิเศษอันหรูหราที่ถูกทำขึ้นโดยสมาคมเวทมนตร์
ใช้หน่วยบันทึกเป็นคริสตัลความทรงจำ กล้องวิเศษนี้เป็นเทคโนโลยีที่สามารถใช้บันทึกเรื่องราวได้ ทว่าหน่วยความจำสามารถบันทึกได้สูงสุดหนึ่งชั่วโมง และจัดจำหน่ายแยกกับกล้องต่างหาก
=====
มันดูเป็นไอเทมราคาแพงสำหรับงานอดิเรกไร้สาระ แต่ก็เป็นที่นิยมในหมู่คู่รักที่มาเที่ยวในนิวเวิลด์กันไม่น้อย
“โห? งั้นฉันต้องเปลี่ยนร่างด้วยสินะ เพราะแฟนคลับรู้จักฉันในชื่อดาร์ควูล์ฟนี่นา”
ใช่ ถ้าหากเขาเปลี่ยนเป็นดาร์ควูล์ฟ แบบนั้นแล้วเขาจะกลายเป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่ใช่อาร์ค แบบนั้นแล้วปัญหาเรื่องวิดีโอที่จะถูกนำไปเผยแพร่ก็คลี่คลาย!
“เอาล่ะ ไปกันเลยไหม?”
อาร์คเปลี่ยนร่างเป็นดาร์ควูล์ฟพร้อมเผยรอยยิ้มให้พร้อมเขี้ยวในปาก หมาป่าและหมูน้อย… ช่างเป็นความสัมพันธ์แห่งโชคชะตายิ่งนัก