Ark The Legend – ตอนที่ 376 : สามสิ่งมหัศจรรย์ชิ้นสุดท้าย

ตอนที่ 376 : สามสิ่งมหัศจรรย์ชิ้นสุดท้าย

หลังจัดการเรื่องราวเรียบร้อย อาร์คตอนนี้เลเวล 314 แล้ว เขาได้ทําภารกิจใหญ่สําเร็จหลังต่อสู้กับเผ่านาคูจัก ตอนนี้ยังเหลือภารกิจอีกสองอย่างให้เขาทํา หนึ่งนั้นจะสําเร็จเมื่อเขาไปยังอาณาจักรบริสทาเนีย และอีกหนึ่งภารกิจก็ขึ้นอยู่กับเวลา เมื่อซอแทนดาลปรากฏในโลกกลาง สมาชิกเผ่าบารันจํานวนหนึ่งก็กลับมา ขณะที่อีกส่วนหนึ่งก็ขออยู่ที่หมู่บ้านแลนเซลต่อ ดังนั้นแล้วกาเลนจึงยินดีมาก อัตราความสําเร็จของภารกิจจึงเป็น 95% ที่เหลืออีก 5% สมควรเติมเต็มได้อย่างรวดเร็วหากอาร์คออกไปตระเวนหาผู้คนสักหน่อย

“ที่เหลือตอนนี้ก็รอส่งมอบพอร์ตอัญเชิญ จากนั้นค่อยกลับซอแทนดาลงั้นสินะ?”

ปัญหาที่เหลือของพอร์ตอัญเชิญก็แค่จ่ายเงินจํานวน 1,400 เหรียญทอง

“แต่มันไม่ได้จบเท่านั้น เราต้องไปยังสถานที่ที่ราซาคและเดดริคโดนบังคับส่งกลับไป เฮ้อ น่าเสียดายจริงๆ เงินที่เราอุตส่าห์รวบรวมมา… แถมยังต้องไปตามตัวเจ้าพวกนั้นกลับไม่ต่างไปตามหาเด็กหนีเรียนเลยทีเดียว

อาร์คถอนหายใจขณะเดินวนไปรอบ เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีเรื่องยุ่งยากหลังซอแทนดาลปรากฏในโลกกลาง แต่จะให้เขาข้ามทะเลไปทุกครั้งที่สมุนปีศาจตายเพื่อรับตัวกลับก็ใช่เรื่อง

“ช่วยไม่ได้แหละนะ เราก็ไม่ชินกับการต้องอยู่คนเดียวไว้ พอพอร์ตอัญเชิญเรียบร้อยค่อยหาสถานที่ เหวอ อะ-อะไร กันเนี่ย?”

ถึงตอนนี้ อาร์ครู้สึกคล้ายโดนดูดเข้าไปในเครื่องดูดฝุ่นก็ไม่ปาน เพียงชั่วครู่เขาได้มาปรากฏในสถานที่ซึ่งมีเหรียญทองตกลงจากฟ้าไปทั่ว อาร์คถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะสั่นศีรษะ ที่นี่ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากโลกแห่งจิตวิญญาณของอาร์ค หากเขามาที่นี่ก็ชัดเจนว่าตัวการจะเป็นใครอื่นไม่ได้ อิกดราซิลและยูซูเรียกําลังนั่งอยู่ไม่ห่างออกไปนัก

“อะไรกันครับเนี่ย? ถึงกับเข้ามาในโลกแห่งจิตวิญญาณของคนอื่นโดยไม่ขอได้ด้วยเหรอ? ทําผมตกใจหมด!”

[ฮ่าฮ่าฮ่า ต้องขออภัย]

อิกดราซิลยิ้มอย่างยินดีให้

[ข้าเรียกแล้ว หลายครั้งด้วย แต่เจ้าไม่ตอบต่างหาก]

“เรียกเหรอครับ?”

[เจ้าไม่รู้สึกหรือ?]

พอพูดออกมาเขาก็คล้ายรู้สึกได้ว่ากระเป๋าเคยสั่นก่อนหน้านี้ แต่ตอนนั้นก็เพียงนึกว่าคิดไปเองเลยไม่สนใจอะไร

ถ้าเป็นแบบนั้นก็หมายความว่ากิ่งไม้ศักดิ์สิทธิ์ไม่ต่างจาก โทรศัพท์มือถือที่เปิดโหมดสั่นเอาไว้ ถ้าหากพวกเขาคิดจะติดต่อจริงสมควรเปิดโหมดส่งเสียงริงโทนถึงจะถูกต้อง

(อิกดราซิล นี่ไม่ใช่เวลาพูดเล่นเรื่องพวกนี้)

ยูซูเรียกล่าวขัดคํา

แม้ยูซูเรียจะดูเป็นหญิงสาว แต่แท้จริงแล้วอายุไม่ต่างกับอิกดราซิล แต่ไม่ใช่ว่าพละกําลังของอิกดราซิลโรยราไปเพราะให้โปโช้ได้กําเนิดใหม่หรอกหรือจึงชราภาพเช่นนี้? อิกดราซิลพยักหน้ารับก่อนเอ่ยคําถัดไป

[ถูกต้องแล้ว อาร์ค ข้าต้องการขอบคุณอีกครั้งที่ช่วยเหลือยูซูเรีย แต่ที่ข้ามาเพราะมีเรื่องหนึ่งที่เจ้าโดนชายสีแดงหลอกลวง]

“ครับ? หลอก?”

ใบหน้าของอาร์คตึงเครียดขณะชายสีแดงถูกนึกย้อนเข้ามาภายในความทรงจํา ชายสีแดงนับเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งจน เขาไม่อาจต่อกรได้ นอกจากนี้ พาหนะบินได้ขนาดใหญ่ที่หายไประหว่างพายุมิตินั้นก็ทําเอาเขาจิตใจหนักอึ้งไม่น้อย

[ความจริงแล้วก็หลังพูดคุยกับยูซูเรียข้าจึงได้ทราบเรื่องราวทั้งหมด ในอดีต ชายสีแดงเคยมายังโลกบาดาลเพราะมังกรต้องสาป แต่เป้าหมายของเขาไม่ใช่มาเพื่อปลดปล่อยนิดฮอกก์ เป้าหมายแท้จริงคือการตามหากิ่งไม้ศักดิ์สิทธิ์)

“กิ่งไม้ศักดิ์สิทธิ์?”

[ถูกต้อง เป้าหมายของชายคนนั้นคือการฟื้นคืนชีพให้ยูซูเรีย แต่ในตอนนั้นข้าได้ส่งถ่ายพลังทั้งหมดไปยังโปโป้ ชายคนนั้นเลยไม่อาจได้รับสิ่งที่ต้องการ]

“เดี๋ยวนะครับ จุดประสงค์ของชายสีแดงคือการฟื้นคืนชีพให้ยูซูเรีย? ทําไมกันล่ะครับ?”

[เรื่องนี้ให้ข้าอธิบายเอง]

ยูซูเรียลุกขึ้นมายืนสนทนาต่อหน้าอาร์คที่กําลังสับสน

[เจ้าคงได้ยินเรื่องราวเบื้องหลังแล้วว่าทําไมซอแทนดาล ถึงจมลงสู่มิติที่ปั่นปวนใช่หรือไม่? มันเป็นเพราะข้าใช้พลังจนหมดสิ้นเพื่อหยุดยั้งเวทมนตร์อันน่ากลัว แต่มันไม่ได้มีเพียงเท่านั้น]

ยูซูเรียคล้ายกําลังนึกย้อนอดีตที่ผ่านมา

[มันเป็นสิ่งที่ชั่วช้ายิ่ง และข้าก็ลืมเลือนมันไปจนกระทั่ง ซอแทนดาลฟื้นคืนกลับมา เหตุผลแท้จริงที่ข้าผนึกซอแทนดาล… มันก็เพื่อผนึกป้อมปราการลอยฟ้าของดาร์คลอร์ดรือวิกเจนส์เบิร์ก หากรือวิกเจนส์เบิร์กยังคงอยู่ในโลกกลาง กองกําลังแห่งความมืดจะทําลายล้างทุกสายพันธุ์ในโลกกลางจนสิ้น รือวิกเจนส์เบิร์กมีพลังอํานาจเพียงพอที่จะกวาดล้างโลกกลางให้เป็นเศษซาก

“ป้อมปราการลอยฟ้ารือวิกเจนส์เบิร์ก? หรือว่าจะเป็นพาหนะใหญ่ยักษ์กลางอากาศนั้น?”

[ถูกต้อง นั่นคือร่างของรือวิกเจนส์เบิร์กที่ซึ่งบัลลังก์ของดาร์คลอร์ดประทับอยู่ ในตอนที่เวทมนตร์สุดท้ายถูกใช้ออก รือวิกเจนส์เบิร์กได้ตั้งเป้าหมายไว้ที่ซอแทนดาล ข้าจึงผนึกมันเอาไว้โดยการทําให้ทั้งซอแทนดาลจมลงสู่ห้วงมิติ จุดประสงค์ของชายสีแดงแท้จริงไม่ใช้ฟื้นคืนชีพให้ข้า แต่เพื่อปลดพันธนาการของรือวิกเจนส์เบิร์ก]

“รือวิกเจนส์เบิร์ก? เดี๋ยวนะครับ? งั้นเป้าหมายสุดท้ายของชายสีแดงคืออะไร?”

[ข้าไม่ทราบว่าชายผู้นั้นคือใคร แต่เป้าหมายย่อมต้องเป็นการฟื้นคืนชีพให้ดาร์คลอร์ด นั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ข้านึกออก และตอนนี้ชายคนนั้นก็จะยิ่งกระหายต่อการฟื้นคืนชีพมากขึ้นเมื่อได้รับรือวิกเจนส์เบิร์กไว้ในครอบครองแล้ว]

ภายในศีรษะของอาร์คเริ่มคิดอย่างเร็วที่หลังได้ยินเรื่องราวที่ยูซูเรียเล่า

ตอนนี้เขาเข้าใจเรื่องราวของชายสีแดงมากขึ้นแล้ว ชายสีแดงวางแผนโดยมีจุดประสงค์สองอย่างหนึ่งคือรุกรานซอแทนดาลโดยใช้เผ่านาคูจักเพื่อเก็บกู้รือวิกเจนส์เบิร์ก เพราะอาร์คปลูกยูซูเรียที่ป้อมปราการฮามาน เขาจึงสามารถหยุดยั้งแผนการรุกรานซอแทนดาลได้ แต่ท้ายที่สุดชายสีแดงก็สําเร็จเป้าหมายแท้จริงคือเก็บกู้รือวิกเจนส์เบิร์กกลับคืน นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทําไมชายสีแดงถึงเอ่ยว่าสําเร็จครึ่งหนึ่ง)

“ไอ้หมอนั่น!”

ความโกรธของเขาพวยพุ่งออกมาอีกทางหนึ่ง เขาก็เข้าใกล้ได้รับข้อมูลตัวตนของชายสีแดงมากขึ้น แม้อีกฝ่ายจะไม่ใช่เอ็นพีซี แต่อาร์คก็ยังคิดว่าชายสีแดงเป็นผู้เล่นที่มีความเกี่ยวข้องกับการผ่านบททดสอบของโกลบอลเอ็กซอร์ ทว่าจะสําเร็จหรือไม่ ไม่สิ เขายิ่งมั่นใจมากขึ้น เขาไม่เชื่อว่าผู้เล่นธรรมดาจะมีทั้งเลเวลและทักษะที่สูงถึงเพียงนั้น นอกจากนี้ อีกฝ่ายยังเป็นผู้ดําเนินเนื้อเรื่องในนิวเวิลด์ ดังนั้นแล้วก็ควรคิดไม่ใช่หรือว่าอีกฝ่ายเป็นคนที่มีความเกี่ยวข้องกับเกมในเชิงลึกหรือเปล่า?

ไม่รู้หรอกนะ แต่หมอนั่นอาจเป็นผู้ดูแลของเหล่าผู้เข้าทดสอบและคอยมอบคะแนนการประเมินให้ครั้งหน้าที่เจอกันเราต้องทําให้ดีกว่านี้

อาร์คกล่าวคํามั่นภายในใจ อย่างไรแล้วหากอีกฝ่ายเป็นผู้ดูแลก็หมายความว่าต้องมาเก็บข้อมูล

“พอจะทราบไหมครับว่าชายคนนั้นกําลังจะทําอะไรภายหลังจากนี้?”

[ข้าไม่มั่นใจ และเจ้ายังมีเรื่องสําคัญยิ่งกว่าชายคนนั้นให้คิด]

“ครับ? พูดถึงเรื่องอะไรกันเหรอครับ?”

[นั่นเป็นเหตุผลแท้จริงที่พวกเราเรียกเจ้ามา]

อิกดราซิลเอ่ยขึ้นด้วยน้ําเสียงเคร่งเครียด

[จําเรื่องที่ข้าเคยบอกครั้งก่อนได้หรือไม่? ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะหาชิ้นส่วนสุดท้ายของสามสิ่งมหัศจรรย์ซึ่งผู้กล้ามาบันหลงเหลือไว้ในโลกกลาง]

“ครับ มันน่าจะอยู่ต่างมิติ… เอ่อ? เดี๋ยวนะครับ? ต่างมิติงั้นเหรอ?”

อิกดราซิลพยักหน้า

[ถูกต้อง เป็นดังที่เจ้าคิด ข้ารู้สึกถึงการคงอยู่ของหนึ่งในสามสิ่งมหัศจรรย์หลังซอแทนดาลกลับคืนสู่โลกกลาง]

“มะ-มันอยู่ที่ไหนกันครับ?”

อาร์คโพล่งถามอิกดราซิลออกมา เขาไม่ได้คิดเรื่องสามสbjงมหัศจรรย์ชิ้นสุดท้ายมาพักหนึ่งแล้ว แต่หากเขาพบนั่นก็หมายถึงจะได้รับพลังอันมหาศาล หลังได้รับชิ้นส่วนทั้งสาม เขาจะได้เลื่อนระดับอาชีพขึ้นเป็นขั้นที่สอง แบบนั้นแล้วเขาต้องพอมีทางต่อกรกับชายสีแดงได้แน่ แต่อิกดราซิลกลับเผยสีหน้าคลุมเครืออยู่บ้าง

เรื่องนั้น ข้าไม่ทราบตําแหน่งแน่ชัด มันอยู่ห่างจากข้าไปราวสองพันหกร้อยกิโลเมตรในซอแทนดาล

[เหอะ เจ้าคุ้นเคยกับผู้กล้ามาบันด้วย? นอกจากพวกแรคคูนแล้ว ข้าไม่เห็นว่าเจ้าจะคุ้นเคยกับเผ่าพันธุ์สัตว์อสูรอื่นอีก เจ้าจะเข้าใจถึงมรดกที่เหลือไว้โดยผู้กล้ามาบันได้อย่างไร? แต่ก็น่าประหลาดใจที่เจ้าถึงกับกล้าเอ่ยขึ้นว่ามันอยู่ตรงไหนต่อหน้าคนที่รู้ดีกว่า]

[นี่ อย่าหักหน้ากันสิ…]

อิกดราซิลจ้องมองยูซูเรียด้วยสีหน้าไม่สบายใจนัก อาร์คที่ฟังบทสนทนาอยู่จึงเอ่ยถามอย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยวนะครับ แบบนั้นก็หมายความว่า ยูซูเรียทราบว่า หนึ่งในสามสิ่งมหัศจรรย์อยู่ห่างแค่ไหนชัดเจนกว่าเหรอครับ?”

[ข้ารู้ดีเลยล่ะ ประมาณเจ็ดร้อยกิโลเมตรจากจุดที่ข้าอยู่

“แบบนี้นี่เอง!”

ดวงตาของอาร์คสุกสว่างขณะพยักหน้ารับ

ต้นไม้โลกอาจไม่เข้าใจทฤษฎีการคาดคะเน เพราะสองพันหกร้อยกิโลเมตรจากอิกดราซิล และเจ็ดร้อยกิโลเมตร จากยูซูเรีย ถ้าหากวาดเป็นเส้นทั้งสองทับซ้อนกันก็จะสามารถพบเห็นขอบเขตที่ชัดเจนมากขึ้นได้ สถานที่ซึ่งคงอยู่ ภายในเส้นทั้งสองที่ลากเอาไว้ หรือก็คือ หากใช้แผนที่เขาจะสามารถคาดเดาสถานที่โดยคร่าวของหนึ่งในสามสิ่งมหัศจรรย์ชิ้นสุดท้ายได้ อาร์คที่คิดได้จึงนําแผนที่ออกมาและก็พบตําแหน่งสองแห่ง ทว่า มันเป็นสถานที่ซึ่งไม่แสดงในแผนที่ของเขา และมันเป็นบริเวณที่อยู่อีกด้านของซอแทนดาล

[โห เจ้า… ดูฉลาดกว่าที่เห็นนะเนี่ย

ว่าอะไร? ฉลาดกว่าที่เห็น? ไม่ใช่ว่าเรื่องพวกนี้เป็นความรู้พื้นฐานหรือยังไงกัน? แต่ช่างเถอะ ความรู้พื้นฐานคงเอามาพูดในนิวเวิลด์กับต้นไม้โลกที่ไม่เคยเข้าสถาบันศึกษาไม่ได้

[ตอนนี้ชัดเจนแล้วว่าชายสีแดงพยายามฟื้นคืนชีพให้ดาร์คลอร์ด ต้องมีใครลุกขึ้นยืนหยัดเพื่อหยุดยั้งผู้กล้าในทวีปมีมากมาย แต่มีเพียงเจ้าที่สืบทอดมรดกของผู้กล้ามาบัน และรู้ถึงแผนการมากพอที่จะขัดขวาง]

ทุกคําพูดกล่าวเป็นการผลักดันให้เขาต้องเดินไปบนเส้นทางนี้ อย่างไรก็ดี มันเป็นเรื่องที่ต้องทําแน่นอนอยู่แล้ว จากนั้นอาร์คจึงออกจากโลกแห่งจิตวิญญาณและกลับไปยังกิรัน

“ตอนนี้เป้าหมายของหมอนั่นก็ชัดเจนแล้ว ชายสีแดงย่อมต้องปรากฏตัวอีกครั้งในช่วงเวลาที่เราไม่พึงปรารถนา ก่อนที่จะเป็นแบบนั้น เราต้องจัดการปัญหาเรื่องสมุนปีศาจ ให้เรียบร้อย จากนั้นจึงค่อยไปหาสามสิ่งมหัศจรรย์ชิ้นสุดท้าย ไปยังซอแทนดาล..”

เขากําลังก้าวเดินออกไปด้านหน้าด้วยความกระตือรือร้น แต่แล้วอย่างกะทันหัน อาร์คได้ยินเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ดังเข้าโสดประสาท ทําไมถึงต้องมีคนรบกวนตอนเขากําลังตั้งอกตั้งใจด้วยกัน? อาร์คที่อารมณ์เสียในฉับพลันจึงหัวร้อน คิดเมินเฉย แต่ถ้าหากเป็นสายจากโรงพยาบาลจะทํายังไง อาร์คจึงต้องออกจากเครื่องเล่นเพื่อไปรับสาย

“สวัสดีครับ”

“ใช่อาร์คนิมหรือเปล่าครับ?”

ฮยอนอูขมวดคิ้วหลังได้ยินเสียงจากปลายสาย

โรงพยาบาลคงไม่มีทางรู้ไอดีเกมของเขาแน่

“ครับ? คุณคือ?”

“ผมชื่อโฮมย็องฮวัน ทํางานที่แผนกวางแผนของโกลบอลเอ็กซอร์ทครับ!”