Ark ตอนที่ 381 : หัวร้อน
อย่างกะทันหัน เบรดเริ่มร้องตะโกนออกมาก่อนหน้าต่างข้อมูลจะปรากฏตรงหน้า
ท่านแก้ปริศนาผิดพลาด
“ผะ-ผิดพลาด? เรเดียน! นี่เรื่องอะไรกัน?”
“อย่าถามฉันสิ นี่ฉันยังไม่ทันแตะตัวปริศนาเลยด้วยซ้ํานะ!”
เรเดียนแทบจะกรีดร้องออกมาเพราะความตึงเครียด แสงสว่างจากดวงตาของรูปปั้นพลันส่องสว่างวาบเข้าใส่พวกเขา ทั้งสอง โดยทันทีพวกเขาคล้ายตกลงสู่ความมืดมิด ผ่านไป เพียงชั่วครู่หนึ่ง เบรดมองรอบด้านอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา รอบด้านของเขาตอนนี้กําลังสว่างขึ้นทีละน้อย
“ข้างนอก… พวกเราอยู่ข้างนอก… พวกเราโดนไล่ออกมา”
“สองเดือน…. เวลาสองเดือนที่พวกเราลงทุนลงแรงไป…”
เรเดียนพึมพําอย่างอ่อนแรงขณะมองไปรอบด้านด้วยสีหน้าว่างเปล่า คนทั้งสองรู้สึกคล้ายโดนพรากวิญญาณออ กจากร่าง
“ใจเย็นลงก่อนนะครับ ตอนนี้ขอทุกท่านเชิญดื่มและมารวมตัวกันตรงนี้นะครับ ทางทีมงานจะตรวจนับคนครับ”
“หือ? เสียงคนงั้นเหรอ?”
เบรดเพ่งฟังเสียงดังกล่าวก่อนจะหันไป คนหลายสิบกําลังรวมตัวกันรอบโบราณสถานที่ซึ่งดันเจี้ยนตั้งอยู่กันอย่างเอะ อะ เบรดกลายเป็นสับสนขณะเอ็นพีซีร่างสีน้ําเงินเดินเข้า มาใกล้
“เอ? เหมือนไม่เคยเห็นพวกคุณนะ? เป็นนักท่องเที่ยวหรือเปล่าครับ?”
“นักท่องเที่ยว?”
เบรดเอ่ยถาม เอ็นพีซียิ้มให้ก่อนอธิบาย
“คุณยังไม่เคยลองสินะ ตั้งแต่ที่ซอแทนดาลปรากฏขึ้นในโลกกลาง คนต่างถิ่นจํานวนมากก็ปรากฏตัวขึ้น นั่นจึงเป็น เหตุผลว่าทําไมพวกเราจึงใช้ปลากระเบนบินได้เพื่อนําเที่ยวร อบซอแทนดาลอย่างปลอดภัย อยากลองไหมครับ?”
ผ่านไปชั่วครู่เบรดยังไม่คล้ายเข้าใจเรื่องราวว่าเอ็นพีซีตรงหน้าพูดกล่าวเรื่องอะไรอยู่ ที่นี่คือซอแทนดาล สถานที่ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเรียกว่าโลกใต้พิภพมันเป็นดันเจี้ยนอันตราย ซึ่งหากสัมผัสอะไรสักอย่างผิดพลาดจากคนภายนอก หากที่นี้อยู่ในทวีปหลักพวกเขาคงต้องเตรียมมาตรการป้องกันเอาไว้ พวกเขาจะว่าจ้างทหารรับจ้างหลายคนเพื่อกีดกันผู้อื่นไม่ ให้เข้ามาทว่าตอนคนทั้งสองเข้าดันเจี้ยนซอแทนดาลยังคงเป็นโลกใต้พิภพคนปกติทั่วไปไม่มีทางพบเจอมัน แน่ ดังนั้นแล้วเบรดกับเรเดียนจึงคิดว่ามาตรการป้องกันไม่ค่อยสําคัญเท่าไหร่และเข้าดันเจี้ยนไปโดยไม่กังวลถึงสิ่งใด
อะไรนะ?”
“ครับ? อันที่จริงหนึ่งในนักท่องเที่ยวของเราพบสถานที่แห่งนี้ซึ่งคล้ายคลึงกับดันเจี้ยน พวกเขาจึงไปสัมผัสอะไรสักอย่างเข้า… ทุกอย่างกะทันหันมากจนปรากฏเป็นแสงสีแดงแล้วโดนผลักกระเด็นออกมา ฮ่าฮ่า แต่อย่าได้ห่วงไปค รับ โชคยังดีที่คนนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด… โอ้ ได้ โปรดอย่าเข้าใจผิดไป ครั้งนี้เป็นเพียงแค่อุบัติเหตุเท่านั้นเอง ผมสามารถรับประกันได้ว่าสถานที่แห่งนี้ปลอดภัยสําหรับนักท่องเที่ยวแน่นอนครับ”
“สวรรค!”
เสียงร่ําร้องจากปากของเบรดดังออกขณะเอ็นพี่ซีอธิบาย ให้ฟังเบรดแม้โง่เง่าแต่ฟังจนถึงตอนนี้ก็เข้าใจเรื่องราวขึ้นมา บ้างแล้วเป็นพวกเขาตรงหน้านี้เอง หลังผ่านไปสองเดือนในที่สุดพวกเขาก็ไปถึงจุดตรวจแห่งสุดท้าย ทุกความพยายา มที่ผ่านมาจะได้รับตอบแทนหากแก้ไขปริศนาสุดท้ายและ นํามาซึ่งสมบัติแต่แล้วมันกลับไม่สําเร็จเพราะเอ็นพีซีและพวกนักท่องเที่ยวโง่เง่าตรงหน้า
“ต้องฆ่าให้หมด!”
เบรดตัวสั้นขณะนําเอาดาบปลายปืนออกมา แม้ว่าเบรดจะเป็นคนโง่เพียงใดแต่เขาก็คือความภาคภูมิใจของบริสทาเนียคนหนึ่ง!
“เหวอ ทะ-ทําอะไรกันครับ? อัก!”
“อะไรของหมอนั่น?”
“มันฆ่าไกด์!”
“เหวอ หมอนั่นจะฆ่าพวกเราด้วยงั้นเหรอ?”
“นี่มันเรื่องบ้าอะไร? กระทั่งซอแทนดาลยังมีการฆ่าผู้เล่น?”
“แต่พวกเรามีสิบคน อีกฝ่ายก็แค่คนบ้าเพียงคนเดียวเท่านั้น”
เบรดเข้าหานักท่องเที่ยวตรงหน้าขณะกวัดแกว่งดาบโดยทันที ท่ามกลางนักท่องเที่ยวผู้มาซอแทนดาล บ้างก็เลเวล 150และส่วนน้อยที่เลเวล 250 เพราะงั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ผู้เล่นฆาตกรจะสามารถจัดการพวกเขาได้ นั่นคือสิ่งที่ นักท่องเที่ยวคิด ทว่า…
“เฮือก อะ-อะไรกัน! ความเสียหายบ้าอะไรกันเนี่ย?”
“ไอ้หมอนี่ มันเลเวลเท่าไหร่กันแน่? ดาบยังฟันแทบไม่เข้า!”
“พลังป้องกันของมันสูงมากโจมตีด้วยเวทมนตร์!”
“ขะ-เข้าใจแล้ว”
นักเวทหลายคนจึงเริ่มร่ายเวทกันโดยทันที
“เหอะ รับนี้ไป! บ้าบอที่สุดคิดเหรอว่าฉันคนนี้จะกลัว? คิดเหรอว่าเรื่องจะจบง่าย ๆ? กล้าดียังไงถึงมาทําลายสิ่งที่ฉันพยายามลงทุนลงแรงไป? แล้วคิดใช้งานเวทมนตร์ไฟต่อ หน้าฉันคนนี้? มาดูกันว่าไฟของใครแข็งแกร่งกว่ากัน! เพิ่มความเร็วร่ายเวท! เปลวเพลิงโลกันตร์ รับไปภูเขาไฟปะ
หลังจากเบรดกลายเป็นบ้าเลือด เรเดียนก็เริ่มร่ายเวทอันเหนือล้ําออกมาถึงตอนนี้พื้นเริ่มปริแตกแยกออกเกิดลาวาปะทุออกเข้ากลืนกินเหล่านักท่องเที่ยว มันเป็นความเสียหายที่มหาศาล! มันคือเวทมนตร์ไฟที่มีถึงเจ็ดวงเวท
“ปะ-ปีศาจ! ปีศาจแม่มด!”
พลังชีวิตของพวกนักท่องเที่ยวต่างเหือดแห้งจนต้องหนีกระจายกันหลายทิศทาง ทว่าเบรดกับเรเดียนไม่คิดหยุดการ โจมตีและคิดกวาดล้างพวกเขาให้หมด
“เหอะ บ้าบอที่สุด! ยังระบายแค้นไม่สะใจเลย!”
เบรดดึงอาวุธออกจากร่างของผู้ตาย เรเดียนก็พยักหน้ารับเห็นด้วย
“แน่นอนอยู่แล้ว ไอ้เจ้าพวกนี้บังอาจกล้าแตะจมูกแม่มดที่กําลังหลับอยู่เชียว?”
“ว่าอะไร? ขนจมูกเธอโดนดึงเหรอ?”
“หุบปากไอ้คนโง่เง่า! นี่ใช่เวลามาเล่นตลกไหม? หรือต้องให้ล้างหน้าล้างตากันด้วยลาวาสักยก?”
“เอ่อ ไม่หรอก ฉันไม่ได้ต้องการลาวา”
“เหอะ…”
เรเดียนปุ๋ยปากไปพร้อมสีหน้าไม่พอใจ
“คิดถึงเรื่องหลังจากนี้ดีกว่า พวกเราต้องล้างบางบริษัทท่องเที่ยวที่กล้ามาบกเบิกที่นี่ ไม่สิ พวกเราจะปล่อยให้มันอ ยู่สุขสบายไม่ได้ จริงด้วยไอ้บ้าที่ไหนกันที่มันทําให้โลกใต้ พิภพไปปรากฏในโลกกลาง? หมอนั่นแหละเป็นคนทําให้เรื่องราวมันแย่ลง ต้องหาตัวแล้วจัดการให้ได้!”
“ว่าอะไร? ธุรกิจท่องเที่ยวนี้ไม่น่าจะเกี่ยวกับคนที่ทําให้โลกใต้พิภพปรากฏเลยนี่?”
เบรดเกศีรษะขณะเรเดียนส่งสายตาคมกริบกลับมาให้
“นี่นายโง่หรือโง่? ไม่เคยมองอะไรให้มันขาดเลยหรือยังไง?”
“ก็รู้กันอยู่”
“งั้นเลิกทําตัวโง่แล้วตามฉันมาก็พอ จะยังไงพวกเราก็กลายเป็นคนไม่ดีและฆาตกรไปแล้วเพราะหมอนั่น… พวกเราต้องไล่ล่าหมอนั่นจนถึงสุดขอบนรกเพื่อล้างแค้น! เหอะ ฉันจะสั่งสอนมันเองว่าแม่มดขาวแห่งบริสทาเนียคือใคร”
โกรธขนาดนี้คงหยุดไว้ไม่อยู่แล้วสินะ”
เบรดที่ไม่อาจทําอะไรได้จึงเพียงแค่เกาศีรษะ
“เอาเถอะ ก็ไม่ใช่เรื่องแย่อะไร อย่างน้อยได้มีที่ให้ระบายความเครียดตรงนี้บ้าง มันคงจะดีถ้าจะได้เจอใครสักคนที่ แข็งแกร่ง ไม่รู้หรอกนะว่าเป็นใครแต่คนที่ทําให้โลกใต้พิภพ ปรากฏในโลกกลางได้ย่อมต้องแข็งแกร่งอยู่แล้ว หีหีหี ตอนนี้แค่ตามเรเดียนไปเดี๋ยวก็เจอหมอนั่นเอง
ครืน- นิ้ว นิ้ว
เสียงของนกนางนวลและคลื่นที่ปะทะดังให้ได้ยินจากใน เมืองขนาดเล็กสถานที่แห่งนี้คือเมืองท่าเรเบนซึ่งตั้งอยู่ทาง ตะวันออกของชอร์เดนเบิร์กสถานที่นี้ถูกใช้เป็นท่าเรือนิร นามมาก่อน ทว่าตอนนี้ได้แปรเปลี่ยนไปแล้ว หัวข้อสดใหม่และร้อนแรงในตอนนี้คือซอแทนดาลที่อยู่ทางตะวันออก เร เบนนับว่าเป็นท่าเรือซึ่งอยู่ใกล้ที่สุดสําหรับเดินทางไปซอ แทนดาล ดังนั้นแล้วผู้เล่นหลากหลายรวมทั้งเอ็นพีซีที่ต้องการมุ่งหน้าไปยังซอแทนดาลจึงไหลหลั่งมายังเรเบนอย่างม หาศาล
“เรือข้ามฟากที่มุ่งหน้าไปซอแทนดาลกําลังจะออกจากท่า ผู้เดินทางทุกท่านที่ซื้อตั๋วไปยังซอแทนดาลเรียบร้อย แล้วโปรดไปที่ดาดฟ้าเรือเรือข้ามฟากนี้เป็นเที่ยวสุดท้ายของวันนี้แล้วครับ”
เอ็นพีซีผู้จัดการท่าตะโกนเสียงดังเพื่อให้ทุกคนได้ยิน เรือข้ามฟากนี้สามารถบรรจุคนได้ราวสองร้อย และหากนักเดิ นทางมาสายก็จะต้องรออีกสี่ชั่วโมงกว่าจะมีเรืออีกลําออ กจากท่าในช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น ผู้เล่นเริ่มรวมตัวกันเมื่อได้ยินเสียงประกาศของเอ็นพีซี ขณะนั้นเอง ร่างสูงแต่ผอมบางของพ่อค้าคนหนึ่งก็ปรากฏกายขึ้น
“สกปรกชะมัด”
พ่อค้าที่กําลังบ่นออดแอดอยู่นี้กําลังจ้องมองผู้เล่นหลายคนที่ยืนออกันตรงหน้า พ่อค้าคนนี้เป็นใครอื่นไม่ได้นอกจาก อิสยูรัมผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าหน่วย SWAT ที่หนึ่งของโลก ความเป็นจริงและอิสยูรัมตอนนี้ก็กําลังจ้องมองสมาชิกร่วม ปาร์ตี้ในตอนนี้ มีหลายเหตุผลว่าทําไมอิสยูรัมจึงต้องเข้าร่วมปาร์ตี้กับพวกเขา ย้อนกลับไปตอนที่อิสยูรมเพิ่งไปถึงกิรัน
อิสยูรัมได้ใช้เวลาไปมากเพื่อสํารวจทั่วทั้งกิรัน เขาต้องการหาตัวชิดให้เจอเพื่อหวังล้างแค้นอีกฝ่ายที่แทงด้านหลัง เขาและวิ่งหนีหายทว่าซิดได้ออกจากกิรันไปแล้วตั้งแต่ตอน
ที่ก่อการ จนท้ายที่สุดอิสยูรัมที่ไร้ทางเลือกอื่นจึงได้แต่จํายอมกล้ํากลืนเรื่องราว
“เหอะ ไว้เจออีกที่จะได้เห็นดีกัน ครั้งหน้าจะบดขยี้ให้เละ!”
ทว่าอิสยูรัมยังไม่ทราบว่าสถานที่ซึ่งเรียกว่านิวเวิลด์เป็นเช่นไร อิสยูรัมได้รับสืบทอดตัวละครจากคนที่ทํางานก่อนหน้าและต้องติดแหงกอยู่ที่หมู่บ้านในภูเขาจนกระทั่งถึงตอน นี้ เพราะงั้นแล้วกิรันจึงกลายเป็นเมืองแรกที่เขามาถึงมัน เป็นเมืองแห่งพ่อค้า ไม่สิไม่เกินเลยนักที่จะกล่าวว่ามัน คือสมรภูมิทางการค้า! มันเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยพ่อค้ามากมายผู้ซึ่งไม่คิดลังเลหากมีโอกาสได้ฉ้อฉลสักครั้งและหน้าใหม่อีกทั้งยังมือใหม่อย่างอิสยูรัมก็ไม่ต่างอะไรกับอาหารอันแสนหวาน
“เคยเห็นไอเทมที่ดีขนาดนี้มาก่อนไหม?”
พ่อค้าที่เข้าหาเขาคือหนึ่งในพวกนักต้มตุ้น แน่นอนว่าอิสยูรัมแค่ไม่สนใจก็ได้ แต่เขาไม่ได้โง่ขนาดนั้น เขาที่เป็นถึงนายตํารวจจึงทราบท่าทีของอีกฝ่ายคล้ายไม่ปกติ ทว่านี้ไม่ใช่โลกจริง แม้ว่าบางเทคนิคกลโกงจะมีพื้นฐานจากโลกความเป็ นจริง แต่ก็ยังมีอีกเยอะซึ่งสามารถใช้งานได้แค่นิวเวิลด์ มีวิธีการหลอกหลวงหลายสิ่งอย่างทั้งทักษะในเกมและสิ่งที่ระบบของเกมเปิดช่องให้! อิสยูรัมไม่ทราบเรื่องทักษะหรีอว่าระบบเลยแม้แต่น้อยก็เหมือนกับตอนที่เขาทําเงินสูญไป กับอะไรหลายอย่าง ขายของโดยไม่คิดซื้อเครื่องดื่มมึนเมาราคาแพง…
เพราะเหตุนั้น อิสยูรัมจึงต้องสูญเสียสิ่งที่ผู้เล่นคนก่อนทิ้งไว้ให้ไปมากในเวลาเพียงไม่กี่คืนอิสยูรัมที่ประสบเหตุกับตัว จึงทราบถึงวิกฤตดี
“ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป กระทั่งเงินซื้อข้าวต้มเราก็จะไม่เหลือ”
แน่นอนว่ามีเหตุผลที่อิสยูรัมยังอยู่ที่กิรัน จุดประสงค์ของอิสยูรัมคือการเล่นเกมเพื่อหาข้อมูลข่าวสารน่าสงสัยตามที่สํานักงานตํารวจต้องการ ทว่าอิสยูรัมกลับได้ตระหนักแล้วว่าหากเพียงแค่เดินไปรอบกิรันไม่มีทางได้รับอะไรอย่างที่ หวังแน่ ความเป็นจริงไม่ง่าย เป็นเพราะโลกนี้คือเกมที่มีระบบควบคุมเอาไว้
“เหมือนที่คิดไว้ พื้นฐานเกมนี้คือศิลปะการต่อสู้”
หากเขาเริ่มต้นจากเลเวลหนึ่ง เขาคงได้เรียนรู้ทักษะหลากหลายและระบบข้อมูลพื้นฐาน แต่อิสยูรัมกลับต้องเริ่มต้นที่เลเวล 150 โดยขาดซึ่งภูมิความรู้พื้นฐาน และยังไม่ทรา บว่าเงินในเกมนี้สําคัญเพียงใดและสามารถใช้ทําอะไรได้ ดังนั้นแล้วอิสยูรัมจึงต้องทําการเรียบเรียงข้อมูลผ่านการเรียนรู้ พื้นฐานของนิวเวิลด์เพื่อมีชีวิตรอดตั้งแต่นั้นอิสยูรัมก็ออกล่าในช่วงเวลากลางวัน ช่วงตอนเย็นก็จะไปแวะพักที่โรง เตี้ยมหรือไม่ก็กิลด์เพื่อหาข่าวสารเรื่องทักษะและระบบในเกม ที่แห่งนี้มีโอกาสให้เขาพัฒนาได้ไขว่คว้ามากมาย หลัง ผ่านไปราวหนึ่งเดือนโชคดีนักที่อิสยูรัมได้เข้าใจพื้นฐานบ้างแล้ว
“ที่ที่ดี อะไรกัน ไม่เห็นว่าจะดีขนาดนั้นเสียหน่อยนี่”
ระหว่างที่พักอยู่ในโรงเตี้ยม เขาได้เริ่มการฝึกเพื่อปรับตัวอันที่จริงอิสยูรมที่เก็บตัวอยู่ในโรงเตี้ยมก็ดื่มเครื่องดื่มมึนเมาไปไม่น้อยเช่นกัน และก็เหมือนโชคกลั่นแกล้ง อิสยูรัมไม่อาจเข้าใจคําพูดของผู้เล่นอื่น
“จริงสิ ต้องหาตัวรักษา (แต่ถ้ามันคุมไม่ไหวก็คงต้องเตะ ออก) ทุกคนจะได้รวมตัวกันลงดันเจี้ยนแล้วใช้ (เกมเร็ว) ถ้าเจอพวกมอนสเตอร์เป็นฝูงก็คอยใช้ (ทักษะเพิ่มพลังชีวิตสูงสุ ด) แต่ถ้าสถานการณ์เกินควบคุมพวกเราก็ค่อยใช้ (ระเบิดทําลาย) แล้วคอยหนี้”
อิสยูรัมคิดว่ามันเป็นภาษาจีนหรือไม่ก็ภาษาญี่ปุ่นอะไร ทํานองนั้นมันทําให้เขาต้องลงทุนลงแรงศึกษาเทคโนโลยีของเกมมากขึ้นว่าผู้เล่นพวกนั้นพูดถึงอะไรจนทําเอาเขาเริ่มเข้าใจได้และอิสยูรัมตอนนี้ก็เริ่มจะมั่นใจขึ้นบ้าง ทว่าเขายัง ไม่เข้าใจดีพอว่ายังมีอันตรายอยู่อีกมากต่อให้รู้ระบบของเกมแล้วก็ตาม
.
