บทที่ 270 – ความเสียใจ
เจ่าไห่ดูไม่ได้รีบร้อนอะไรเมื่อเขาได้เจอกาซอลแล้ว อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกของเจ่าไฟก็เดินทางช้าลงแล้ว พวกเขาสามารถตามกาซอลมาภายใน 2 ชั่วโมงเท่านั้น แต่ตอนนี้ก็ยังไม่ได้มีดลงเจ่าไหรู้ดีว่ากาซอลนั้น มีระดับความแข็งแกร่งอยู่ที่ระดับ 8 ถ้าหากเจ่าไห่ไม่ได้การช่วยเหลือจากเจ่าเหวินและเจ่าฉินอี้ เจ่าไหก็คงไม่สามารถเอาชนะกาซอลได้ง่ายๆแน่นอน
ในขณะเดียวกันตอนนี้เจ่าไห่ก็คิดที่จะจัดการกับเผ่าเฮคัสได้อย่างไร ตอนนี้คนในเผ่าของพวกเขาได้ตายไปเป็นจํานวนมาก และเขาก็ไม่รู้ที่จะทําอย่างไรต่อ
ถ้าพวกกาซอลหาพวกเขาเจอก่อนพวกเรา ฉันคิดว่ากาซอลจะใช้พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นทาส แต่ตอนนี้กาซอลก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะเขารู้ดีว่าต้องใช้เวลานานมากที่จะสร้างเผาขึ้นมาใหม่ ฤดูหนาวกําลังจะมาถึงดังนั้นหากไม่มีคนหนุ่มส่วนใหญ่ของพวกเขาก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะสามารถเตรียมอาหารให้เพียงพอและพวกเขายังไม่ได้อพยพไปยังที่ที่พวกเขาสามารถทนต่อความหนาวเย็นของฤดูหนาว ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ไม่น่าที่พวกเขาจะอยู่รอดในฤดูหนาวนี้
เจ่าไห่นั่งอยู่ในรถม้าขณะที่มองไปที่ลอร่าด้วยและพูดว่า “เธอคิดว่าเราควรจะทําอย่างไรลอร่า? เราควรจะปฏิบัติต่อผู้คนเผ่าของเผ่าเฮคัสอย่างไรเมื่อเจอพวกเขาแล้ว?”
ลอร่า เธอพูดว่า ” ตอนนี้พวกเขาคงคิดว่าตัวเองเป็นทาสไปแล้ว แม้ว่าเราจะช่วยชีวิตของพวกเขาก็ไม่อาจจะมีอะไรดีขึ้นมากนัก แต่พวกเขาก็ยังเป็นคนของเผ่าเฮคัสอยู่”
เจ่าไห่ถอนหายใจและถามว่า “ฉันสงสัยว่า ทุ่งหญ้ามีกฏของตัวเอง แต่ฉันไม่ได้คิดว่าเมื่อเผ่าที่พังลงจะกลายเป็นทาส อาจเป็นโอกาสเดียวในชีวิตของพวกเขา เราควรทําอย่างไรกับคนเหล่านี้? ส่งพวกเขาไปยังป้อมภูเขาเหล็กงั้นหรอ?”
ลอร่าก็สูญเสียเช่นกัน ไม่เหมือนสถานการณ์ก่อนที่พวกทาสได้ซื้อมาและไม่ได้มีปัญหาเรื่องความจงรักภักดีผู้คนเผ่าชนเผ่าใหญ่โกรธก็คือคนที่เคยพ่ายแพ้ในการต่อสู้ก่อนที่จะถูกทําให้เป็นทาส ยากที่จะบอกได้ว่าพวกเขาจํานวนมากยินดีที่จะเป็นทาสของพวกเรา
ลอร่ามองเจ่าไห่และพูดว่า ” พี่ไห่, วิธีการก็มีอยู่นะ เราควรนําพวกเขาไปสถานที่ของเผ่าราชา? ถ้าเราส่งพวกเขาให้เขา พวกเขาก็จะปลอดภัยและผ่านฤดูหนาวนี้ไปได้หรือเปล่า?”
เจ่าไห่ส่ายหัว “ไม่ ตอนนี้เรายังไม่รู้เกี่ยวกับท่าทีของเขาต่อการโจมตีเผ่าเฮคัส แม้ว่าเราจะพบเขา แต่เราก็ยังคงต้องระวังเขาแทนการใช้วิธีทันที ถ้าเรานําคนเผ่าหลวน ของชนเผ่าใหญ่เราจะอธิบายว่าพวกเขามาจากไหน? ถ้าเราบอกว่าพวกเขาถูกควบคุมโดยการบังคับ คนของเผ่าราชาคิดว่าเราอยู่นอกความช่วยเหลือเช่นเดียวกับมนุษย์ที่ได้รับการว่าจ้างจากศึกพองบูล? ทุ่งหญ้ามีกฏของตัวเอง ถ้าพวกเราคิดไม่ดี ฉันคิดว่าพวกเราคงจบได้ไม่ดีแน่ๆ”
ไม่นานนักเม็ก็พูดขึ้นมาว่า “ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอกนายน้อยเพราะพวกเขาไม่มีที่อื่นที่จะไปในตอนนี้และพวกเขาตอนนี้ก็ถือได้ว่าได้เป็นทาสไปแล้ว ดังนั้นปล่อยให้พวกเขาเป็นทาสของเราจะดีกว่า เรายังมีอาหารเพียงพอที่จะให้อาหารพวกเขา ดังนั้นทําไมไม่ให้พวกเขาไปอยู่ด้วย? ”
เจ่าไห่รู้สึกที่งในขณะที่ลอร่าพยักหน้าและพูดว่า “นี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดกาซอลและคนของเขาโจมตีพวกเขาและทําให้พวกเขาเป็นทาสของเขา ถ้าเราเอาชนะกาซอลได้เราก็จะได้พวกเขาทั้งหมดมาเป็นทาสของเรา”
เจ่าไห่พยักหน้า ในที่สุดเขาก็ได้พบสิ่งที่แตกต่างจากโลกในทวีปอาร์ค คนที่ได้รับสถานะทาสจะถือว่าเป็นสินค้าและเรียงลําดับตามความประสงค์ มันจะไม่เหมาะถ้ามองพวกเขาเป็นคนทั่วไป
เจ่าไห่ได้คิดที่จะปล่อยพวกเขาหลังจากการช่วยเหลือพวกเขา แต่เขาไม่เคยคิดว่าพวกเขาได้กลายเป็นทาสที่ได้รับการปฏิบัติเหมือนคนอื่นๆ ตั้งใจว่าพวกเขาชอบหรือไม่
ถ้าพวกเขาเป็นทาสก็จะไม่ยากที่จะดูแลด้วยการกํากับดูแลของ กรีนและเจ่าฉินอี้และซอบบี้ที่เฝ้าป้อมภูเขาเหล็ก เผ่ามอทอที่มาเป็นทาสพวกเขาจะไม่ได้คิดหนีไปไหน เพราะไม่สามารถทําได้
เจ่าไห่พยักหน้าและพูดว่า “ดีมาก ลองทําดูสิ ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะสามารถหนีไปได้ขณะที่ปู่กรีนและอีกหลายคนกําลังจัดการพวกเขา
ลอร่าพยักหน้า “เราจะต้องแจ้งให้พวกเขาและเตรียมตัวให้พร้อม พวกเขามีทั้งหมด 1000 คน การเตรียมการจะมีความจําเป็นมาก”
เจ่าไห่พยักหน้าและหันไปหาเม็ก “เม็ก, ไปบอกปูกรีนเกี่ยวกับเรื่องนี้” หลังจากนั้นเขาได้ส่งเม็กเข้าไปในมิติและจากที่นั่นไปยังป้อมภูเขาเหล็ก
เจ่าไห่และคนอื่นๆ ไม่ได้หยุด พวกเขาเดินช้าๆในทิศทางของ กาซอลเขารู้ว่ากาซอลไม่อาจจะรีบร้อนในเวลากลางคืนและเขาก็จะหยุดพักและพักผ่อน ถ้ากาซอลหยุดเมื่อไหร่เง่าไหก็สามารถโจมตีได้ทันที
เมื่อท้องฟ้าค่อยๆมืดลงขบวนรถของเจ่าไห่ ก็พุ่งไปข้างหน้าขณะที่นกอินทรีย์ยังคงติดตามการเคลื่อนไหวของกาซอลบนท้องฟ้า บางที่อาจเป็นเพราะกาซอลต้องการไปถึงสถานที่ของเผ่าราชาเร็วกว่าที่เขาและคนของเขาไม่ได้หยุดก่อนตอนกลางคืน
แม้ว่านี่จะค่อนข้างเป็นไปตามความคาดหมายของเจ่าไห่ แต่มันก็กลายเป็นเรื่องง่ายสําหรับนกอินทรีย์ในการติดตามเขาเพราะพวกเขาไม่ได้วิ่งไปมาในเวลากลางคืน
เมื่อท้องฟ้ามืดลงอย่างสมบูรณ์ เจ่าไห่รู้ว่าถึงเวลาแล้วที่จะเดินหน้าได้เนื่องจากไม่มีชนเผ่าที่อาจมาถึงและเห็นการต่อสู้ระหว่างเขากับกาซอลได้ในตอนนี้ และการหนีก็จะไม่ได้เกิดผลอะไรกับเขาแน่ๆ
ขบวนรถของเจ่าไห่เพิ่มความเร็วในขณะที่ เขาปล่อยซอบบี้ของเขา ตอนนี้เขาไม่ได้ปล่อยซอบที่อยู่ปกป้องแดนทมิฬออกมา แต่เขากับปล่อยเผ่าจาโกออกมา
พวกเขาเป็นซอบบี้ ดังนั้นความเร็วของพวกเขาจะไม่เร็วพอๆ กับทหารม้าแต่เดิม เจ่าไห่ใส่ขบวนเข้าไปในมิติในขณะที่เขา ลอร่าและเนียร์นั่งอยู่ภายในซอบบี้ตัวใหญ่
เนื่องจากเวลส์ไม่อยู่รอบตัวพวกเขาในเวลานี้ซอบบี้ทั้งหมดที่มีอยู่ในปัจจุบันนอกจาก ซอบบี้ตัวใหญ่อยู่ในสถานะซอบบี้ของพวกเขา
กาซอลนั่งลงด้วยความตกใจ ที่ด้านหลังของเขาในขณะที่ทหารของเขาก็ยังคงสั่งการเขา ส่วนใหญ่ขบวนของเขาอ่อนแอและผู้สูงอายุ ดังนั้นความเร็วของพวกเขาไม่เร็วมากนัก เมื่อไม่นานมานี้เขาได้ฆ่าคนมากมาย เพราะเขาไม่สามารถเดินได้อีกต่อไปเนื่องจากอายุของเขา
เผ่ามอทอรู้เรื่องกฎของทุ่งหญ้า ตอนนี้พวกเขาเป็นสมบัติของกาซอล กาซอลเป็นผู้รับผิดชอบการอยู่รอดของพวกเขา ถ้าพวกเขาไม่สามารถเอาชนะเขาได้พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกเหนือจากการยอมรับการเป็นทาสของพวกเขา
กาซอลรู้สึกว่าเขากําลังจะบ้าและอย่างแท้จริง ดังนั้นเขาไม่เข้าใจว่าทําไมสิ่งต่างๆจะ เกิดขึ้นเช่นนี้ เผ่าบัฟซึ่งได้รับความเห็นชอบอย่างดีจากเขาได้เข้าฐานใหญ่ของเขา เมื่อกาซอลได้ยินข่าวเขาก็โกรธมากจนไอเป็นเลือดออกมา
ในที่สุดแล้วกาซอลก็เข้าใจว่าเขาตกเป็นเหยื่อของกับดักของ เผ่ามูลตั้งแต่แรก เขารู้ว่าชีวิตของเขากําลังจะจบลงและจะไม่สามารถกลับไปที่เผ่าเฮ้สได้ ดังนั้นเขาจึงต้องการหาเผ่าราชา
เผ่าราชาไม่เคยพอใจกับวิธีการที่ผู้นําคนสําคัญของเผ่า, ทําสิ่งต่างๆ ด้วยการสนับสนุนของเฮคัส เขาได้พ่ายแพ้ต่อกฎของหัวหน้าเผ่าและได้รับการคัดค้านนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา กาซอลหวังว่าเขาจะใช้สิ่งนี้เพื่อขอยืมกองกําลังบางส่วนเพื่อสู้กับเผ่าบูลมูลไปจนสุดปลาย
จนถึงตอนนี้กาซอลก็รู้สึกเสียใจมาก เขาเสียใจอย่างแท้จริงที่ฆ่าพ่อของเขาและเขารู้สึกว่าเขาไม่ควรที่จะไล่ล่าเวลส์และเม็นเดซลง
ตอนนี้มีทหารม้าต่อสู้ 1500 คนที่เขายืมมาจากเผ่าบัฟ จะเป็นนักฆ่าของเขาหากพวกเขาไม่ได้ถูกสังหารโดยเวลส์และคนอื่นๆ
กาวซอลได้รับการบังตาด้วยอํานาจและเหตุผลของเขาได้รับการเอาชนะด้วยความโลภ เมื่อเขาคิดถึงสิ่งที่เขาได้ทํามีเพียงความเสียใจไม่มีที่สิ้นสุด
แต่ตอนนี้เขาไม่ได้เจอกับเวลส์ เขาแค่อยากจะขอยืมกองกําลังบางส่วนเพื่อเริ่มการโจมตีฆ่าตัวตายกับพวกนักรบของเผ่ามูล
ตอนนี้กาซอลก็เหมือนกับนักพนันที่สูญเสียความมั่งคั่งไปด้วยชีวิตของตัวเองที่เหลืออยู่ สิ่งเดียวที่เขาสามารถทําได้คือการโยนชีวิตของเขาที่ศัตรูของเขา
เหตุผลประการแรกคือเขาคิดว่ามีแนวโน้มว่าเขาจะสามารถยืมกองกําลังได้ขณะที่เผ่าราชาขัดแย้งกับหัวหน้าเผ่า ประการที่สองก็คือเขาอยากจะลดความแรงของเผ่าราชาการสูญเสียของเขาทําให้เขาตระหนักถึงสิ่งต่างๆมากมายที่เขาไม่เคยทําได้มาก่อน เขารู้ว่าเผ่าราชาไม่ใช่บุคคลที่เชื่อถือได้อย่างแท้จริง ถ้าวันเผ่าราชาจะมีอํานาจในวันหนึ่งเขาอาจจะขู่ว่าจะเป็นกฎของชนเผ่าบูชา Herculean ดังนั้นเขาต้องการที่จะยืมกองกําลังบางส่วนเพื่อที่จะทําให้จุดอ่อนของเผ่าราชาอ่อนแอลง
กาซอลได้คิดว่าจริงหรือไม่ว่าเขาสามารถยืมกองกําลังได้ แต่เมื่อมาถึงจุดนี้เขาก็หวังดีเท่านั้น เขาคิดว่าโอกาสของการยืมกองกําลังจะสูง ถ้าเขาไม่กดดันกองกําลังของเผ่าบัฟ, เผ่าราชาจะไม่มีวันได้ง่ายขึ้น แน่นอนว่าเผ่าราชาจะไม่เสี่ยงชีวิตของตัวเองในการสู้กับหัวหน้าเผ่า เขาควรจะยินดีที่จะเห็นว่ากาซอลเป็นหัวหน้าเผ่า
หากอ่านไม่รู้เรื่องก็ขออภัยด้วยนะครับ ช่วงนี้ต้องอ่านสอบนิดหน่อยครับ
