หิมะเริ่มรุนเเรงมากขึ้นเรื่อย ๆ เย่เฉินเฟิง เหมือนกับทหารผ่านศึก เขานั่งในหลุมน้ำเเข็ง เเละ กำลังปกป้องหญิงสาวน้ำเเข็ง อย่างเงียบ ๆ
“ข้าจะรวบเเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็งเข้ากับปราณดาบได้ยังไง?”
เพื่อเพิ่มความเเข็งเเกร่ง เย่เฉินเฟิง พยายามที่จะผสานเเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็งเข้ากับปราณดาบของเขา
ถึงเเม้ว่าเขาจะได้รับความช่วยเหลือจาก สมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ เขาก็ยังคงมีปัญหาระหว่างการทดลองผสานอยู่
“ดูเหมือนว่าการนำเเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็งผสานเข้ากับปราณดาบจะไม่ใช่เรื่องง่ายเลย”
เย่เฉินเฟิงคลำหาทางอยู่ตลอดเวลา ไม่ใช่ว่ามันผสานเข้าด้วยกันไม่ได้ เเต่ดูเหมือนเขายังเข้าใจพลังของเเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็งไม่เพียงพอ
เเนวคิดที่อยู่เหนือ ‘ศักยภาพ ‘ นั้นมีเพียง ผู้ใช้จิตอสูรระดับราชันย์ ขึ้นไปเท่านั้นที่จะสามารถรวมเเนวคิดเข้ากับ ‘ศักยภาพ’
เเต่เพราะ เย่เฉินเฟิง มีการดำรงอยู่ของ สมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ กฏเกณฑ์ทั้งหมดเหล่านั้นล้วนไม่สามารถผูกมัดเขาไว้ได้
ขณะที่ เย่เฉินเฟิง กำลังควบคุมสมองกลืนกินศักดิ์สิทธิ์ เเละทำการทดลองผสานเเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็งเข้ากับปราณดาบ จู่ ๆ เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังงานที่พวยพุ่งออกมา
“พลังวิญญาณที่รุนเเรงนี้มัน เธอกำลังจะบุกทะลวงระดับขั้นพลัง ?”
พลังงานสวรรค์ปฐพีจำนวนมากได้ทำให้ เย่เฉินเฟิง ตื่นจากภาวะจมดิ่งในความคิดของเขา
วินาทีต่อมา เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังวิญญาณที่เเพร่กระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง จนทำให้เขารู้สึกตื่นตะลึงอย่างมาก
“หวังว่าจะไม่มีสัตว์อสูรที่น่ากลัวอยู่เเถวนี้ไม่งั้นดูท่าคงจะลำบากอย่างมาก”
เย่เฉินเฟิง ไม่คิดเลยว่า หญิงสาวน้ำเเข็งจะทะลวงระดับขั้นพลังในตอนนี้ ดังนั้น เขาจึงต้องตื่นตัวตลอดเวลาเพื่อเฝ้าระวังภัยอันตรายให้กับเธอ
“นั่นมัน!”
ขณะที่ เย่เฉินเฟิง กำลังกวาดสัมผัสวิญญาณไปโดยรอบเพื่อป้องกันหญิงสาวน้ำเเข็ง จู่ ๆ เขาก็เห็นเงาร่างที่คุ้นเคยเเละไม่อยากจะพบในเวลานี้มากที่สุด
“น้องชายเราพบกันอีกครั้ง”
เยวี่ยหนิงซาน ในชุดขนสัตว์สีขาวได้ปรากฏตัวขึ้นเเละเดินไปยังทิศทางเบื้องหน้าของ เย่เฉินเฟิง
เเม้ว่าเสียงของ เยวี่ยหนิงซาน จะอยู่ไกล เเต่ก็คมชัดมาก เย่เฉินเฟิง ได้ยินเสียงที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าของเธอ
“เจ้าต้องการจะฆ่าข้าหรือไม่?”
เย่เฉินเฟิง ได้ซ่อนรูปแบบก่อตัว ของหญิงสาวน้ำเเข็ง ไว้ที่มืออยู่ก่อนเเล้ว ดังนั้นเขาจึงกล่าวถามเธอด้วยความระมัดระวัง
“เจ้าทำให้ข้าเสียเวลาอยู่ตั้งนาน เเล้วเจ้าคิดว่าข้าไม่อยากจะฆ่าเจ้างั้นเหรอ?”ริมฝีปากที่เย้ายวนของ เยวี่ยหนิงซาน ยกขึ้นเล็กน้อย เเละเธอได้เผยเจตนาฆ่าออกมาทางคำพูด”เเต่ถ้าเจ้าเต็มใจมอบสมบัติที่ได้รับมาจากภูเขาเเห่งนี้ บางที ข้าอาจจะใจดี ไม่เพียงเเต่ไว้ชีวิตเจ้า อีกทั้งยังให้ประโยชน์กับเจ้าบางอย่าง”
“เเม้ว่าระดับการบ่มเพาะพลังของเจ้าจะสูงกว่าข้า เเต่ในวันนี้มันเเตกต่างออกไปเจ้าไม่สามารถฆ่าข้าได้”เย่เฉินเฟิง กล่าวออกมาอย่างเย็นชาใส่อีกฝ่าย
“เห…เจ้าบุกทะลวงกลายเป็นผู้ใช้จิตอสูรระดับปฐพีขั้น 3 ถึงอย่างนั้นเจ้าคิดว่าจะสามารถจัดการข้าได้ ? เพียงเเค่ลมหายใจเดียวของข้าก็สามารถดับชีวิตของเจ้าได้เเล้ว”เยวี่ยหนิงซาน ไม่ได้สนใจ เย่เฉินเฟิง เธอปล่อยประกายความเยือกเย็นออกมาทางสายตา
“หึ่ม ถ้าเจ้าไม่กลัวตายก็เข้ามา”เย่เฉินเฟิง จ้องมองไปที่ เยวี่ยหนิงซานอย่างจงใจ”ถ้าเจ้าไม่กลัวว่า ผู้อาวุโสที่กำลังจะบุกฝ่าทะลวงกลายเป็นผู้ใช้จิตอสูรระดับราชันย์อยู่ล่ะก็ เช่นนั้นก็เข้ามา มาดูกันว่า เจ้าหรือข้าที่จะตายกันเเน่”
“ทะลวงกลายเป็นผู้ใช้จิตอสูรระดับราชันย์?”
ใบหน้าของ เยวี่ยหนิงซานได้เเข็งค้าง เธอไม่คาดคิดเลยว่า ในภูเขาหิมะที่ไม่คุ้นเคยนี้จะมีตัวตนของผู้เชี่ยวชาญระดับราชันย์ปรากฏขึ้น
เเต่ทว่า เยวี่ยหนิงซาน ก็กัดริมฝีปากของเธอ ความลับของ เย่เฉินเฟิง น่าดึงดูดเกินไป เธอเชื่อว่าสมบัติที่ เย่เฉินเฟิง ครอบครองอยู่ มีค่าอย่างมาก เพราะเพียงเเค่ผ่านไปไม่นาน เย่เฉินเฟิง กลับสามารถทะลวงระดับขั้นพลังกลายเป็นผู้ใช้จิตอสูรระดับปฐพีขั้น 3 ได้
“เช่นนั้นข้าจะฆ่าเจ้าเเละรับเอาสมบัติของเจ้าไปก่อนที่ผู้อาวุโสคนนั้นจะทะลวงระดับขั้นพลังเสร็จ!”
เยวี่ยหนิงซาน ได้ปล่อยจิตอสูร จิ้งจอกหิมะสามหางของเธอออกมา กลิ่นอายที่ทรงพลังได้สะกดตรึงร่างของ เย่เฉินเฟิง
“เจ้าไม่กลัว ผู้อาวุโสคนนั้นจะตื่นขึ้นมาเเละฆ่าเจ้าหรือไม่?”
เย่เฉินเฟิง กล่าวเตือนอีกฝ่าย เขาไม่คิดเลยว่า เยวี่ยหนิงซาน จะกล้าบุกโจมตีเขา
“ข้าบอกไปเเล้วว่าข้าจะจัดการเจ้าก่อนที่ผู้อาวุโสคนนั้นจะทะลวงระดับขั้นพลังเสร็จ!”
เยวี่ยหนิงซาน ได้ปะทุพลังออกมา เเละ พุ่งเข้าใส่ เย่เฉินเฟิง ในทันที
“เหอะ ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ช่วยไม่ได้!”
“รูปแบบก่อตัว คลื่นระเบิดกัมปนาท!”
เห็นเยวี่ยหนิงซาน พุ่งเข้ามา เย่เฉินเฟิง ได้จุดชนวนรูปแบบก่อตัวที่ซ่อนอยู่ในฝ่ามือของเขา เพื่อโจมตีเธอโดยตรง
“บึ้ม!”
พลังของรูปแบบก่อตัวได้ปะทุขึ้นเเละพวยพุ่งกระเเทกเข้าใส่หน้าอกของ เยวี่ยหนิงซาน
“ไม่ดีเเล้ว!”
เยวี่ยหนิงซานไม่คิดเลยว่า เย่เฉินเฟิง จะซ่อนรูปแบบก่อตัวเอาไว้ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อยจากนั้นก็ผสานเข้ากับจิตอสูรจิ้งจอกหิมะสามหางเพื่อสร้างเกราะป้องกันให้กับร่างกายของตนเอง
เเต่พลังของรูปแบบก่อตัวของหญิงสาวน้ำเเข็งนั้นเเข็งเเกร่งเกินไปทำให้ร่างผสานจิตอสูรของ เยวี่ยหนิงซาน ถูกทำลาย เเละส่งเธอบินลอยออกไปพร้อมกับพ่นโลหิตออกมาจำนวนมาก
“เเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็ง”
หลังจากใช้รูปแบบก่อตัวทำให้ เยวี่ยหนิงซาน ได้รับบาดเจ็บหนัก เย่เฉินเฟิง ไม่ได้ให้โอกาสเธอพัก เขาได้ควบคุมน้ำที่อยู่รอบกายของ เยวี่ยหนิงซาน เพื่อตรึงร่างกายของเธอ
“ปราณดาบเเท้จริง!”
วินาทีต่อมา ปราณดาบที่น่ากลัวก็ได้ปะทุออกจากร่างของ เย่เฉินเฟิง พละกำลังที่มากกว่า 120,000 จิน ได้พุ่งใส่ เยวี่ยหนิงซาน ที่ถูกตรึงอยู่กับที่
“ปั้ง!”
เยวี่ยหนิงซาน ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีอีกครั้ง คราวนี้โลหิตจำนวนมากได้ปกคลุมไปทั่วร่างกายของเธอเเละทำให้เธอล้มลงไปกับพื้น
“เจ้า ข้าจะฆ่าเจ้าให้ได้!”
เยวี่ยหนิงซาน ระเบิดความโกรธออกมา เธอเพิกเฉยต่ออาการบาดเจ็บทั้งหมด เเละ สั่งให้ จิตอสูรจิ้งจอกหิมะสามหางพุ่งโจมตีใส่ เย่เฉินเฟิง
“เเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็ง”
เห็นจิ้งจอกหิมะสามหางพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว เย่เฉินเฟิง ได้พุ่งตัวหลบหนี จากนั้นเขาก็ควบคุมเเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็งเพื่อจัดการโจมตีมัน
“ปั้ง!”
จิ้งจอกหิมะสามหางได้ปล่อยพลังวิญญาณของมันออกมาเพื่อหวังจะทำลาย เเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็งของ เย่เฉินเฟิง เเต่ทว่า ในตอนนี้ เย่เฉินเฟิง ได้หยิบดาบเขี้ยวมังกรออกมา เขาได้พยายามรวบรวมความเข้าใจทั้งหมด เเละปลดปล่อยเเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็งเพื่อหลอมรวมเข้ากับปราณดาบของเขาเพื่อโจมตีใส่จิ้งจอกหิมะสามหางจนมันกระเด็นลอยไปไกล
“ในที่สุด เเก่นเเท้วิญญาณเยือกเเข็ง เเละ ปราณดาบ ก็สามารถหลอมรวมเข้าด้วยกันได้ในที่สุด”
เย่เฉินเฟิง จ้องมองไปที่ จิ้งจอกหิมะสามหาง เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก เขารู้สึกว่าพลังของปราณดาบเยือกเเข็งนั้นสามารถเทียบเคียงพลังกับผู้ใช้จิตอสูรระดับปฐพีขั้น 6 สูงสุด ได้
“ผสานจิตอสูรจิ้งจอกหิมะสามหาง!”
เห็น จิ้งจอกหิมะสามหาง ถูกโจมตีโดย เย่เฉินเฟิง เยวี่ยหนิงซาน กลายเป็นตกตะลึง เธอได้ฝืนผสานจิตอสูรอีกครั้ง
ขณะที่ เธอบังคับผสานจิตอสูรอีกครั้งเเละเตรียมจะพุ่งจัดการ เย่เฉินเฟิง จู่ ๆ คลื่นพลังพิสดารที่รุนเเรงก็ได้พวยพุ่งออกมาจากถ้ำ เสียงกรีดร้องของพลังทำให้ เยวี่ยหนิงซาน ต้องสั่นกลัวอย่างหนักหน่วง
เสียงที่ปรากฏขึ้นนี้ ไม่เพียงเเต่ทำให้ เยวี่ยหนิงซาน รู้สึกตกตะลึง เเม้เเต่ เย่เฉินเฟิง เขาก็รู้สึกได้ว่าเเก้วหูของเขาเหมือนจะเเตกโลหิตสายนึงได้ไหลออกมาจากหูของเขา
“สารเลวน้อย วันนี้ข้าจะปล่อยเจ้าไปก่อน หากคราวนี้เราพบกันอีก ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปจนกว่าจะฆ่าเจ้าได้”
เยวี่ยหนิงซาน ได้จ้องมองไปที่ถ้ำหิมะอีกครั้งก่อนที่จะเผยสายตาเย็นชาจ้องมองไปที่ เย่เฉินเฟิง เเละหายตัวไปอย่างรวดเร็ว
