บทที่ 9 มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง
“ที่รัก หวานจัง”
“อื้อ คุณพูดอะไรไร้สาระเนี่ย！”
“หือ？ไม่ใช่เหรอ？ให้ผมชิมหน่อย……”
พอเสียงพูดจบ ริมฝีปากบางๆของมู่วี่สิงก็กดลงมา อื้อ รู้สึกใจเต้น……
“อ่าห์——”เวินจิ้งเจ็บจบลืมตาขึ้น สภาพแวดล้อมที่แปลกๆเข้ามาในสายตา ที่นั่งข้างๆคือหมอผู้หญิงกำลังฉีดยาให้เธอ
ไม่น่าล่ะเจ็บขนาดนี้！
“คุณทำอะไร”
เธอทุบหัวตัวเอง มู่วี่สิงล่ะ？เมื่อกี้เขาไม่ได้จูบกับเธออยู่เหรอ？
พอได้สติมา เธอก็ก้มลง ฝันนี่นา！เวินจิ้ง เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย！
“คุณเวิน คุณหมอมู่บอกว่าอารมณ์ของคุณไม่ค่อยมั่นคง ฉันเตรียมยาระงับประสาทให้”
“ฉันโอเคมาก”เวินจิ้งหรี่ตาแล้วรีบหดมือเข้า
“คุณเวิน คุณอย่ากดดันตัวเอง แบบนี้ไม่มีประโยชน์กับอาการป่วย”หมอผู้หญิงพูดอย่างดุๆ
“ฉันไม่ได้ป่วย คุณออกไปเดี๋ยวนี้”เวินจิ้งห่มผ้าห่ม โกรธจนหันหลังให้
ในสมองมีแต่เรื่องเมื่อคืน เหมือนว่าเธอเห็นร่างกายที่เซ็กซี่ของมู่วี่สิง……จากนั้นก็เป็นลม？
งั้นตอนนี้……เธอก้มลงมองเสื้อผ้าที่ตัว ดีที่ยังอยู่
หมอผู้หญิงหมดหนทาง เลยเรียกมู่วี่สิงเข้ามา เขาเพิ่งออกกำลังกายเสร็จ ใบหน้ายังมีเหงื่อไหล ผมเปียกหน่อยๆ ช่าง……หล่อมากเลย
“ทำไมไม่ให้ฉีดยาดีๆ？”มู่วี่สิงเข้ามา ลมหายใจของเขา เวินจิ้งหลบสายตาของเขา
“ฉันไม่ได้ป่วย”
“เมื่อคืนคุณเป็นลมไป แถมยังคิดไม่ซื่อกลับผมอีก”มู่วี่สิงอธิบาย
เวินจิ้งอาย มองเขาอย่างงงๆ คิดไม่ซื่อกลับเขา？
เธอคงไม่ได้ทำอะไรใช่ไหม……ในหัวก็มีภาพหนึ่งขึ้นมาแล้วหน้าของเธอก็แดง
เกาหัวอย่างละอาย เวินจิ้งหาข้อแก้ตัว“อาจจะเพราะสภาพแวดล้อมของที่นี่ที่ไม่เหมาะ……”
“ไม่ใช่ว่าเพราะตะลึงในความหล่อของผมเหรอ？”มู่วี่สิงเลิกคิ้ว ยิ้มออกมา
เวินจิ้งกำมือแน่น โดนจับได้แล้ว……ใครให้ร่างกายของมู่วี่สิงน่าหลงใหลขนาดนั้น！
“คุณก็รู้นี่！”เวินจิ้งโกรธจนหมุนตัวแต่ถูกมู่วี่สิงพลิกกลับมา
“ก็เลยมาฉีดยาให้คุณก่อน ไม่งั้นครั้งหน้าจะมึนไปอีก”เสียงของมู่วี่สิงอ่อนโยนมากเหมือนจะเอาใจหน่อยๆ
“ยังมีครั้งหน้านี่……”เวินจิ้งกังวล
“แน่นอน อย่าลืมสิ เราแต่งงานกันแล้ว”
เวินจิ้งนิ่งไปและก็ไม่รู้ว่ามู่วี่สิงไปเมื่อไหร่ จนกระทั่งแม่บ้านเรียกเธอให้ลงไปกินข้าวเช้า
เธอเปิดโทรศัพท์ เพิ่งนึกได้ว่าเมื่อคืนไม่ได้กลับบ้าน เจี่ยนอีไม่โทรมาตามเลย？
เธอไม่ห่วงว่าลูกสาวจะโดนลักพาตัวไปเหรอ？
เธอเริ่มโกรธหน่อยๆ ตอนนี้เอง วีแชทก็มีข้อความเข้ามา：ลูกรัก คืนวันแต่งงานเร้าใจมากใช่ไหม？
เวินจิ้ง：？？
เจี่ยนอีกำลังพูดอะไร……
พอเห็นว่าเวินจิ้งไม่ตอบ เจี่ยนอีก็โทรมาอย่างทนไม่ไหว“ลูกรัก รีบพูดมาว่าเมื่อคืนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแล้วใช่ไหม？”
“แม่ แม่พูดอะไรอยู่？”
“เมื่อคืนแกไม่ได้อยู่กับมู่วี่สิงเหรอ？”
“ใช่”เสียงของเวินจิ้งต่ำลง
“พวกแกยังไม่นอนด้วยกันอีกเหรอ？”
เวินจิ้งนิ่งไป เมื่อคืนเธอเป็นลม จะรู้ได้ไงว่ามู่วี่สิงได้นอนกับเธอไหม……
น่าจะไม่มั้ง？เสื้อผ้าเธอยังดีๆอยู่เลย ถ้านอนกันแล้ว เสื้อผ้าต้องถูกฉีกขาดไปสิ！
“แน่นอนว่าไม่ใช่”
“ไม่ใช่ว่าพวกแกแต่งงานกันแล้วเหรอ？”เจี่ยนอีถามต่อ
“แต่งแล้ว แต่ว่า……”เวินจิ้งตอบไป “แม่ ทำไมแม่ขี้เม้าท์แบบนี้ หนูจะไปทำงานแล้ว แค่นี้ก่อนนะ！”
