บทที่ 1042 มีความหวัง
มาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้ายังไม่รู้ว่าตัวเองถูกคนจงใจทำลาย ฉินซึ่งเทียนคงเป็นคนโง่แล้วมั้ง
เขาให้คนไปสอบถามมาแล้ว ที่สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์ของจีนมาตรวจสอบกะทันหัน เพราะว่ามีจะมีคนรายงาน
แต่ว่ากระบวนการรายงานสามารถดำเนินไปได้อย่างรวดเร็ว ต้องมีคนอยู่เบื้องหลังช่วยแน่
คนแรกที่เขาสงสัยก็เป็นฉินซี
แต่ยังไงเขาก็ยังแปลกใจอยู่เบาๆ
ฉินซีรู้สถานการณ์ทางการเงินของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปบ้างก็จริง แต่ตัวเองก็ระวังเธอมาก แทบไม่เคยให้โอกาสเธอเข้าถึงทางบัญชีของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปเลย เธอเอาเอกสารมาไปรายงานจากไหนละ
อีกอย่างเพียงเธอคนเดียว กระบวนการรายงานไม่สามารถปิดบังได้ดีและรวดเร็วได้ขนาดนี้ จนเขาไม่ได้รับข่าวอะไรเลย
เบื้องหลังนี้ … ต้องมีตระกูลลู่ช่วยแน่นอน
อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิดจริงๆ ในช่วงบ่ายเมื่อการฉ้อโกงทางการเงินของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปออกข่าวในหนังสือพิมพ์ต่างๆ บริษัทลู่ซื่อได้ประกาศว่าความสัมพันธ์ร่วมมือกับบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปจบแล้ว
จริงๆแล้วสัญญาของทั้งสองบริษัทเสร็จไปตั้งนานแล้ว ฉินซึ่งเทียนยังโทษฉินซีอย่างนักเพราะเธอไม่มีความสามารถทำให้บริษัทลู่ซื่อสั่งซื่อต่อได้ แต่บริษัทลู่ซื่อเลือกที่จะประกาศข่าวในเวลานี้ ในสายตาของคนอื่น อาจเป็นเพราะเรื่องอื้อฉาวของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป บริษัทลู่ซื่อจึงต้องรีบประกาศถอนตัวไป
แต่ในสายตาของฉินซึ่งเทียน บริษัทลู่ซื่อทำแบบนี้ เป็นการท้าทายชัดๆเลย
ประกาศไปทางอ้อมว่า ฝีมือของบริษัทลู่ซื่อเอง
บริษัทลู่ซื่อ บริษัทลู่ซื่ออีกแล้ว
ฉินซึ่งเทียน โกรธมาก
ตอนนี้บริษัทฉินซื่อกรุ๊ปเดือดร้อนมาก ทุกอย่างที่เกิดขึ้น บริษัทลู่ซื่อช่วยอยู่เบื้องหลังตลอด
แต่ไม่ว่าฉินซึ่งเทียนจะโกรธแค่ไหนกับพฤติกรรมของบริษัทลู่ซื่อก็ตาม เขาก็ไม่สามารถทำอะไรกับ บริษัทลู่ซื่อได้
เพราะว่าบริษัทลู่ซื่อกับบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน
ฉินซึ่งเทียนอยากจะชนะบริษัทลู่ซื่อ ก็เท่ากับเอาก้อนกรวดไปชนก้อนหิน
ดังนั้นฉินซึ่งเทียนเอาความโกรธทั้งหมด ไปลงที่ฉินซีแทน
ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ จะมีปัญหามากมายขนาดนี้ได้ยังไง
คนอย่างฉินซึ่งเทียนไม่มีวันสำนึกความผิดของตัวเองเด็ดขาด ปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้นของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปในตอนนี้ เพราะการกระทำของเขาต่างหาก
การตัดสินใจโดยประมาท การกำกับดูแลองค์กรที่ไม่มีประสิทธิผล และเลือกที่จะฉ้อโกงทางการเงินเพื่อปกปิดความผิดพลาดของเขา เป็นเหตุผลที่ผลักบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปไปถึงขนาดนี้
เพียงแต่ว่าฉินซึ่งเทียนไม่มีวันเข้าใจหรอก เพราะฉะนั้นเขาจึงเลือกฉินซีเป็นเป้าหมายในการแก้แค้นของตัวเอง สั่งคนไปไล่ตามฉินซี คิดว่าจะหาเรื่องเธอสักหน่อย
ไม่คิดว่าก่อนที่จะหาเจอฉินซี แต่ทำให้เขารู้ข่าวสำคัญก็คือฉินซีและลู่เซิ่นหย่ากันแล้ว
เมื่อฉินซึ่งเทียนทราบข่าวนี้ เขาก็แทบจะหัวเราะออกมา
ตอนแรกเขายังกังวลว่าฉินซีมีตระกูลลู่คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง เขาแค่คิดจะสั่งสอนฉินซีเบาๆ
แต่ในเมื่อทั้งสองคนได้หย่าร้างกันแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรอีก
ฉินซึ่งเทียนก็ฉินซึ่งเทียน ไม่มีทางลงมือทำอะไรอยู่แล้ว แค่หาโอกาสที่จะบอกให้ฉินเฉิงรู้ข่าว
คนโง่อย่างฉินเฉิงต้องกระตือรือร้นอยู่แล้ว ตัดสินใจที่จะผูกฉินซีกลับมาและสั่งสอนอย่างเต็มที่ทันที
แต่ฉินซึ่งเทียนแค่ทำท่าเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น และยอมรับแผนของเขาอย่างเงียบๆ เมื่อคนขอฉินซึ่งเทียนหาเจอฉินซี เขาก็บอกให้ฉินเฉิงทราบ
สำหรับฉินเฉิงจะสั่งให้ใครไปทำเรื่องนี้และทำยังไง ฉินซึ่งเทียนไม่คิดจะเข้าร่วมเลย
ผู้เก่าคนนี้ฉลาดเหลือเกิน ยิ่งเขาไม่เข้าร่วมน้อยแค่ไหน ถ้าในอนาคตจะสืบขึ้นมา เขาจะไม่จะเกี่ยวข้องเท่าไหร่
โดยไม่คิดว่าฉินเฉิงไม่ได้เรื่อง คนที่เขาหามาก็ไม่ได้เรื่องเหมือนกัน คนมาถึงหน้าบ้านแล้ว ยังปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ได้อีก
ฉินซึ่งเทียนไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องลงมือทำเอง
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ฉินซึ่งเทียนโกรธมากขึ้น อยากจะจังฉินเฉิงมาตบตีเหลือเกิน
เมื่อสีหน้าของเขาดูไม่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ โทรศัพท์ในมือก็ดังขึ้น
“ท่านประธานฉิน หาเจอคนแล้วครับ”
…
แม้ว่าฉินซีคิดไว้ว่ามอเตอร์ไซค์จะได้เปรียบด้านความเร็ว แต่ไม่คิดว่าจำนวนของมอเตอร์ไซค์จะมากขนาดนี้
เธอเลี้ยวอย่างยากลำบากและกำลังจะเพิ่มความเร็ว และพบว่ามีเสียงของมอเตอร์ไซค์ที่ปากซอยที่อยู่ไม่ไกล
ฉินซีตัดสินใจออกไปจากทางอื่นทันที
แต่ยังไม่ทันได้เลี้ยวพวงมาลัย ทางออกก็ถูกปิดไว้แล้ว มีมอเตอร์ไซค์หลายคันจอดอยู่ข้างหน้าเธอแล้ว
ฉินซีมองไปกระจกหลัง
-อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด มีมอเตอร์ไซค์สองสามคันขับตามมาแล้ว
ฉินซียิ้มอย่างเย็นชาและเหยียบคันเร่งขับข้ามไปเลย
ขับรถพุ่งไปข้างหน้าเลย
มอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ข้างหน้าเธอดูเหมือนจะไม่คิดว่าเธอจะทำแบบนี้ พวกเขาจึงถอยกลับไปโดยไม่รู้ตัว
การถอนตัวดังกล่าวทำให้ฉินซีมีความหวังเล็กน้อย
เมื่อพวกเขาถอยหลัง ทำให้ฉินซีมีหวังเล็กน้อย
เธอไม่ได้ปล่อยคันเร่งเลย และรถก็ขับเข้าไปทางคนเหล่านี้อย่างเร็วเต็ม ราวกับว่าเธอกำลังจะสู้ตาย ถ้าต้องพุ่งชนพวกเขาก็ไม่ยอมแพ้แน่
หลายคนที่บนมอเตอร์ไซค์ก็ตกใจมาก เหยียบคันเร่งและหนีไปอีกทางอย่างรวดเร็ว
ถนนตรงหน้าก็ว่างเปล่าทันที
ฉินซีหัวเราะเยาะ
เธอรู้ดีที่สุดว่าทัศนคติที่ฉินซึ่งเทียนมีต่อคนรับใช้เป็นยังไง บอดี้การ์ดของตระกูลฉินเหล่านี้ก็ทำเพื่อเงินเดือนเท่านั้น ไม่มีใครอยากเอาชีวิตของตัวเองไปเสี่ยงหรอก
ดังนั้นเมื่อเธอทำแบบนี้ ก็ทำให้เธอมีหวังจะรอดจริงๆ
แต่เธอรู้ดีว่า โอกาสนี้มีได้แค่แป๊บเดียวเอง
เธอนึกภาพออกว่า ฉินซึ่งเทียนจะโกรธแค่ไหนหลังจากรู้เรื่อง จะให้ค่าจ้างได้มากแค่ไหน เพื่อผลักดันให้คนที่ไม่กลัวตายมาจับเธอไป
แต่ฉินซีมีแผนอยู่แล้ว
ดังนั้นหลังจากที่คนกลุ่มนี้หลบหนีไป ฉินซีก็ไม่ได้รีบขับรถออกไป แต่เลี้ยวเข้าไปอีกซอยหนึ่งอย่างคาดไม่ถึง
——แต่ซอยนี้ไม่ใช่ทางที่จะออกจากเมืองเก่า แต่เป็นทางเข้าไปในเมือง
ผู้คนที่ขี่มอเตอร์ไซค์ตามหลังเธอมา ต่างก็มองหน้ากัน ไม่รู้ว่าฉินซีคิดจะทำอะไร แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาที พวกเขาก็ได้ยินเสียงของฉินซึ่งเทียนที่มาจากอินเตอร์คอม”ใครสามารถห้ามเธอได้ ได้รับหนึ่งล้าน” รีบเหยียบคันเร่งอย่างรวดเร็วและพุ่งไปข้างหน้า
หลังจากเลี้ยวเข้ามา ความเร็วของฉินซีก็ลดลงเล็กน้อย
นี่เป็นถนนขายของกินในย่านเมืองเก่า ซึ่งมีชื่อเสียงในตลาดกลางคืน แต่ตอนนี้ยังสว่างอยู่ ก็เลยไม่มีผู้คนบนถนนเท่าไหร่ แต่แผงขายของและเครื่องมือถูกเก็บไว้ เพื่อรอให้กลางคืนจะได้เปิดขายของอย่างเร็ว
นี่คือสิ่งที่ฉินซีต้องการ
เธอแอบพูดคำขอโทษในใจ ตั้งใจว่าจะมาชดเชยพวกเขาภายหลัง
-จากนั้นก็ขับรถตรงไปและวิ่งเข้าไปในรถขายของกินเหล่านี้
รถเข็นขายของไม่ได้เบา และประสิทธิภาพของรถฉินซีคันนี้ก็เฉยๆ หลังจากชนไปรถเข็นขนมไปหลายคันเห็นได้ชัดว่าด้านหน้าของรถของเธอจมลงเยอะ
การเคลื่อนที่ของรถเข็นตงลงดังมาก พ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้ส่วนใหญ่ก็พักอยู่ใกล้ๆ เมื่อได้ยินเสียงก็ยืนหน้าออกมา
เมื่อเห็นว่าเครื่องมาหากินของตัวเองถูกชนล้มลง อดไม่ได้ที่จะออกมาห้ามรถของฉินซีทันที
