บทที่ 829 ดูการกระทำของคุณ
“งั้นฉันก็ช่วยไม่ได้ ไม่งั้นคุณก็ให้ หซู่หนาน30 ล้านโดยตรงไปเลย”
“คุณคิดว่าฉันจะมี30 ล้านเหรอ”ฉินซีอยากจะร้องไห้
ตอนนั้นที่เธออยู่กับลู่เซิ่นเพื่อเงินก็จริง แต่เงินพวกนั้นเอาไปใช้หนี้คุณแม่หมดแล้ว
และเงินเดือนของเธอก็ไม่ได้มาก 30ล้านสำหรับเธอในตอนนี้ มันเป็นตัวเลขที่เยอะมากๆ
“ผู้ชายของคุณมี”
“อย่าพูดถึงเขาอีก”ฉินซีปิดหู
อานหยันหัวเราะเบาๆ และพูดอย่างมีสติว่า”ฉันไม่มีเงิน30ล้าน และถึงมีฉันจะไม่ยืม เพราะฉันไม่ได้ชอบหซู่หนาน ก็ไม่ชอบหซู่เป่ยด้วย”
“เอาล่ะ ขอฉันคิดก่อนนะ”
“ไม่ต้องคิดแล้ว ฉันบอกคุณนะ อีก1ชั่วโมงเที่ยวบินของลู่เซิ่นก็จะถึงแล้ว คุณจะไปรับเขาที่สนามบินตอนนี้ทันแน่นอน”
ฉินซี…
“แต่ถ้าเขารู้ว่าคุณจะใช้เงิน30ล้านไปช่วยน้องชายของคนที่คุณชอบ อยากรู้ปฏิกิริยาของลู่เซิ่นหลังจากรู้ถูกนอกใจจัง…”
“ออกไป–”
ฉินซีรีบออกไป เธอจะมีเพื่อนร้ายแบบนี้ได้ยังไง เพื่อนไม่ดีชัวร์
แต่ตามข้อมูลที่เพื่อนให้มา สุดท้ายเธอก็มาที่สนามบิน
ระหว่างทาง ฉินซีได้รับโทรศัพท์จากหซู่หนาน ผู้ลักพาตัวเพิ่มเงินการขู่กรรโชกเป็น50 ล้านแล้ว
“หซู่หนาน… “ฉินซียิ่งเสียใจภายหลังไปอีก
“ฉันยืมเงิน10ล้านจากตระกูลฉินแล้ว ส่วนที่เหลือ ฉันจะหาทางต่อ”
ฉินซีไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี ต่อให้เธอของให้ลู่เซิ่นช่วย แต่เขาน่าจะไม่ยอมช่วยก็ได้
“ไม่ว่ายังไงก็ตาม ฉันจะไม่ปล่อยให้หซู่เป่ยเกิดเรื่องแน่นอน คุณก็อย่าโทษตัวเองนะ”เมื่อพูดคุยกับฉินซีในขณะนี้ น้ำเสียงของหซู่หนานก็เริ่มอ่อนโยนขึ้น
“หซู่หนาน ฉัน… “
กำลังจะพูดอะไร ร่างสูงที่เดินผ่านมาทำให้ฉินซีหยุดพูดทันที
ลู่เซิ่นก็เห็นเธอเหมือนกันและหยุดเดิน
ถ้าเขาจำไม่ผิด ที่เธอเรียกคือ”หซู่หนาน”
“ฉันวางสายก่อนนะ เดี๋ยวติดต่อกันใหม่”
ฉินซีวางโทรศัพท์และเงยหน้าขึ้น ก็เห็นสายตาที่เย็นชาของผู้ชาย
“รอหซู่หนานเหรอ”เขาพูด
“ไม่ใช่สิ ฉันกำลังรอคุณอยู่”ฉินซีจับแขนของลู่เซิ่น
ลู่เซิ่นขมวดคิ้ว ดึงมือออก แล้วขึ้นรถอย่างเย็นชา…
ยังโกรธอยู่เหรอ ฉินซีขมวดคิ้วอย่างก้มใจ
เมื่อเห็นว่าประตูรถกำลังจะปิด เธอจึงวิ่งไปเบียดเข้าไปในรถ
ลู่เซิ่นทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิม ฉินซีมองเขา อยากพูดอะไรแต่ก็ไม่ได้พูด
“ลู่เซิ่น ไม่มีใครไปทำธุระที่ต่างเมืองกับคุณเหรอ”ฉินซีถาม
เมื่อกี้ตอนลู่เซิ่นออกมา เหมือนมีแต่เขาคนเดียว ยังคิดว่าเขาจะพาสูหวั่นหรือผู้หญิงคนอื่นไปด้วย
ลู่เซิ่นไม่ได้ตอบ
ฉินซีถามต่อ”ทำไมคุณไม่บอกให้ฉันมารับคุณละ ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน … “
เสียงหยุดทันที ฉินซีเงียบทันที
จะบอกว่าได้อานหยันตรวจสอบตารางของลู่เซิ่นไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด
“ไม่ใช่เพราะอะไร”ตอนนี้ ลู่เซิ่นยอมเงยหน้าขึ้นและมองเธอสักที
ฉินซีกลืนน้ำลายและพูดมั่วว่า”ถ้าไม่ใช่ฉันมารอคุณที่นี่ทั้งวัน คุณคงต้องกลับบ้านคนเดียวแล้วแหละ”
ฉินซีแกล้งสูดดมจมูก และมองลู่เซิ่นอย่างอ่อนแอ
“คุณกินซุปเผ็ดเสฉวนไปและรอฉันไปที่สนามบินเหรอ”ลู่เซิ่นกล่าว
เมื่อได้ยินแบบนี้ ฉินซีก็ตกตะลึงไป ลู่เซิ่นรู้ได้ยังไงว่าเธอเพิ่งกินซุปเผ็ดเสฉวนที่บ้านอานหยัน
“กลิ่นแรงมาก”ลู่เซิ่นพูดตามตรง
ฉินซีก็เหมือนมะเขือม่วงที่เหี่ยวไป
ในวินาทีถัดมา มือเล็กๆถูกจับไว้ ฉินซีมองลู่เซิ่นอย่างหน้าซีด
บนหน้าเธอมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า”ฉันไม่ดีใจ”
“เธอต้องมีอะไรแน่ เกิดอะไรขึ้น”
โดยปกติแล้ว ฉินซีอยู่ห่างจากเขาเท่าที่จะทำได้ นี้เป็นครั้งแรกที่มาสนามบินรับเขา ลู่เซิ่นจะไม่รู้เธอคิดอะไรได้ยังไง
ฉินซีกัดริมฝีปากและไม่พูดอะไร
ลู่เซิ่นค่อยๆปล่อยมือเล็ก ของเธอ แต่ฉินซีรีบจับมันไว้แน่นๆ
“ก่อนหน้านี้ฉันไปแอบถ่ายรูปดาราชายคนหนึ่งมา แต่ว่าบังเอิญถ่ายภาพที่เขาต่อสู้กันด้วย แล้วรูปพวกนี้ก็หลุดออกไปแล้ว ดาราชายโดนกรรโชก 50 ล้าน…”
“คุณสนิทกับดาราชายคนนั้นมากเหรอ”ลู่เซิ่นขมวดคิ้ว
“ไม่เลย”
“อืม”บนหน้าของลู่เซิ่นไม่มีการแสดงออกใดๆเลย
“คนที่กรรโชกเป็นคู่แข่งของบริษัทนายหน้า อีกฝ่ายต้องการให้ดาราชายเจ๊ง”ฉินซีกล่าวต่อ
“อืม”ลู่เซิ่นยังไม่แสดงออกเหมือนกัน
“เขาก็น่าสงสารมากเลย”ฉินซีถอนหายใจ
ในวินาทีต่อมา คางของเธอถูกบีบอย่างรุนแรง ฉินซีก็เลยต้องเห็นดวงตาที่ลึกล้ำและมืดมนคู่นั้น
“คุณชอบดาราชายคนนั้นเหรอ”น้ำเสียงของลู่เซิ่นเย็นชามาก
“ไม่ชอบสิ ฉันแค่คิดว่าฉันเป็นสาเหตุส่วนหนึ่งของเรื่องนี้ ถ้าจะทำให้ชื่อเสียงของคนอื่นต้องเสียหาย ฉันคงรู้สึกผิดแย่เลย”ฉินซีพูดเบาๆ
เมื่อพูดจบ มือที่จับคางของเธออยู่ถึงค่อยๆเบาลง
แต่เขายังทำหน้าตึงอยู่
“อยากให้ฉันช่วย ก็บอกตรงๆ”ลู่เซิ่นพูดความจริงออกมา
ฉินซีไม่ได้พูดอะไร ตอนนี้เธอไม่มีทางออก ไม่รู้จะทำยังไงดี
ไม่คาดหวังว่าลู่เซิ่นจะช่วย แต่ก็หวังว่าเขาจะช่วย
“แล้วคุณจะช่วยไหม ”
“มันขึ้นอยู่กับการกระทำของคุณ “ลู่เซิ่นบอกสั่นๆ
ในวินาทีถัดมา ฉินซีก็จับปกเสื้อของเขาและมองเขาด้วยดวงตาที่เอ่อล้น เธอรู้อยู่แล้วว่าลู่เซิ่นหมายถึงว่ายังไง
แต่มีบางเรื่อง เธออยากบอกเขาให้ชัดเจนไปก่อน ไม่งั้นถ้าลู่เซิ่นรู้เรื่อง เขาอาจโกรธมากกว่านี้ก็ได้
“หซู่เป่ย เป็นน้องชายของผู้ชายที่ฉันเคยชอบ”
ในวินาทีถัดมา สีหน้าของลู่เซิ่นก็มืดมนทันที
ยกมือขึ้นและผลักมือของฉินซีที่รอบคอของเขาอยู่ออกไปอย่างเย็นชา น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยเยาะเย้ย”เพราะฉะนั้นคุณผู้หญิงลู่มาขอร้องฉันเพื่อคนรักเก่าเหรอ”
น้ำเสียงของเขาไม่มีความโกรธมาก แต่ฉินซีอดไม่ได้ที่จะหดคอเบาๆ เธอก้มหัวลดไม่กล้ามองดวงตาของลู่เซิ่นต่อ”ไม่ใช่คนรักเก่าสักหน่อย เราไม่เคยอยู่ด้วยกัน คุณอย่ามั่ว แค่รูปถ่ายถูกหลุดออกไปฉันก็มีความผิดส่วนหนึ่ง ฉัน… “
ลู่เซิ่นไม่ยอมให้เธอหนีสายตาไป และยื่นมือยกคางของเธอขึ้นอีกครั้ง”เพราะฉะนั้นที่คุณช่วยเขา เป็นเพราะว่าเขาเป็นน้องชายของหซู่หนานเหรอ”
ลู่เซิ่นตอบสนองอย่างรวดเร็วและส่ายหัวทันที”ไม่ใช่สิ ถ้าเป็นคนแปลกหน้า เพราะฉันถึงเดือดร้อนตัว
ฉันก็จะอยู่เฉยๆไม่ได้แน่นอน”
ที่เธอพูดไม่ได้เป็นความจริงทั้งหมด แค่มองสีหน้าของลู่เซิ่น ถ้าฉินซีปฏิเสธช้ากว่านี้ อย่าพูดว่าให้เขาช่วยเลย ตัวเองก็คงเดือดร้อนไปด้วยแน่
ดูเหมือนลู่เซิ่นจะพอใจเบาๆที่เธอปฏิเสธอย่างแน่วแน่ อย่างน้อยสีหน้าของเขาก็ดีขึ้น แต่เขาพูดอย่างเย็นชาเล็กน้อยว่า”ถ้าฉันปฏิเสธล่ะ”
ฉินซีทำหน้าอย่างเสียใจทันที”งั้น… งั้นฉันคงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตเลย … ”
ดวงตาของลู่เซิ่นเฉียบคม เขารู้ว่าฉินซีคิดยังไงอยู่แล้ว และพูดอย่างเย็นชาว่า”ในเมื่อคุณอยากช่วยหซู่หนาน งั้นก็ยืมเงินไปเองแล้วกัน”
