ตอนที่ 256 ตกม้าด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
เพียงชั่วพริบตา ใบดาบก็กลายเป็นสีม่วง
มันเป็นภาพที่แปลกตา
เมื่อถึงจุดนี้ สามารถได้ยินเสียงจากอากาศ หลังจากนั้นไม่นาน ร่างหนึ่งพุ่งลงมาจากฟ้า
ทันใดนั้นดาบไร้ร่องรอยเริ่มเคลื่อนไหว ราวกับมันเชื่อมต่อกับสิ่งที่อยู่รอบๆ มันส่งเสียงออกมา…
จากนั้นก็บินไปทางร่างนั้น
“ตายซะ!” เสียงอันเคร่งขรึมดังขึ้น จากนั้นน้ำตกสีเงินที่เหมือนเชื่อมต่อกับทองฟ้าก็ปรากฎขึ้นมา
กลางน้ำตก มีแสงสีม่วงส่องออกมา
ภูเขาและแม่น้ำ
รองแม่ทัพที่จับกุม ฉิน ซูเหลียน และ ฟาง เฮ่าเตอ อยู่ หน้าซีดทันที่เมื่อเห็นว่าอะไรที่โจมตีมาทางเขา
เขารู้สึกถึงอันตรายจากแสงสีม่วง สัมผัสได้ถึงความแหลมคมที่สามารถตัดผ่านทุกสิ่งในโลกได้ เขารู้สึกเสียวไปถึงสันหลัง
จิตใต้สำนึกของเขาสั่งให้หนี …
อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกเหมือนมีบางอย่างพันธนาการเขาเอาไว้ นอกจากนี้ยังมีพลังอันน่าหวาดหวั่นกดทับตัวเขาทำให้เคลื่อนไหวไปไหนไม่ได้ ราวกับเขายืนอยู่ใต้น้ำตก
“โอ้พระเจ้า!” รองแม่ทัพกรีดร้อง จากนั้นเขาก็รู้สึกว่าหน้าผากของเขาถูกเจาะโดยบางอย่าง
โลกรอบตัวเขาค่อยๆมืดลง
เขาเหมือนเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามา เขาถือดาบสีม่วงอยู่ในมือ
“ฟาง … ฟาง เจิ้งจือ?! “
ฟาง เจิ้งจือ หยุดอยู่ข้างๆรองแม่ทัพ เขาไม่สนใจคำพูดสุดท้ายของรองแม่ทัพ
เขายืนเผชิญหน้ากับ ฉิน ซูเหลียน และ ฟาง เฮ่าเตอ “ท่านพ่อ ท่านแม่ … ข้าทำให้ท่านต้องผิดหวัง! “
…
ดวงอาทิตย์ค่อยๆปรากฎขึ้นมา ณ ยามรุ่งสางของหมู่บ้านภูเขาทางเหนือ หมู่บ้านกลายเป็นสีทอง แต่ก็มีรอยสีแดงสาดกระเซ็นไปทั่ว
มันคือเลือด เลือดที่เปลื้อนโคลน
ชาวบ้านทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อเห็น ฟาง เจิ้งจือ ล้มคุกเข่าลง ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป
แม่ทัพตวัดดาบเพื่อป้องกันน้ำตก ส่วนรองแม่ทัพที่หน้าผากเป็นรูก็ค่อยๆล้มลงไปกับพื้น…
“เขาตายแล้วเหรอ?”
ชาวบ้านทั้งหมดรวมทั้ง จาง หยางปิง ต่างไม่เชื่อ พวกเขาได้ต่อสู้กับรองแม่ทัพมาอย่างยากลำบาก
คนที่แข็งแกร่งเช่นเขาได้ตายไปแล้วงั้นหรือ?
จากหวาดกลัว ตกใจ…อารมณ์ของพวกเขาพลันเปลี่ยนไปเป็นแปลกใจ มีความสุข และกังวล
พวกเขารู้สึกประหลาดใจที่ ฟาง เจิ้งจือ ฆ่าคนแข็งแกร่งเช่นนี้ได้ อย่างไรก็ตาม พวกเขานั้นต่างอยากรู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ จะประสบความสำเร็จขนาดไหนในอนาคต เขาต้องการให้ ฟาง เจิ้งจือ พบกับสิ่งที่ดีที่สุด
นี่คือจิตวิญญานของหมู่บ้านภูเขาทางเหนือ!
“เจิ้งจือ หนีไป! พวกเขาได้วางกับดักเอาไว้! “
“มีทหารอยู่ข้างนอกมากมาย! พวกเขาได้ล้อมรอบหมู่บ้านไว้หมดแล้ว “
“เจิ้งจือ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเรา! พวกเราจะตายก็ไม่เป็นไร! ชีวิตของเจ้าสำคัญมากกว่า วิ่งหนีไปซะ! “
เมื่อชาวบ้านทุกคนได้สติ ต่างตะโกนออกมาด้วยความกังวล ในใจของพวกเขา การที่ ฟาง เจิ้งจือ กลับมาไม่ใช่เรื่องดีเลยแม้แต่น้อย
ความรู้สึกของ ฟาง เจิ้งจือ ดำทมึนขึ้นทันที
เขายังจำได้เมื่อ 8 ปีที่แล้ว ตอนที่ได้พบกับ ฟาง เจิ้งจือ ตอนนั้น ฟาง เจิ้งจือ ยังเป็นแค่เด็ก แต่ หวัง อันฮุย รู้ว่าเด็กคนนั้นต้องมีอนาคตที่สดใสแน่นอน
แต่อย่างไรก็ตาม เขาแทบไม่เห็น ฟาง เจิ้งจือ อีกเลย หลังจากเขาถูกไล่ออกจาหมู่บ้านภูเขาทางใต้ เพราะด้วยหน้าที่ เขาจึงไม่สามารถละทิ้งหมู่บ้านนั้นได้
อย่างไรก็ตามเขาได้ยินเกี่ยวกับการล่าสัตว์ของ ฟาง เจิ้งจือ
ตอนนั้น หวัง อันฮุย ได้แต่ถอนหายใจให้กับตัวเอง เขารู้สึกเสียดายเด็กที่มีพรสวรรค์ที่จะไม่ได้ศึกษากฎแห่งเต๋า
จนกระทั่ง ฟาง เจิ้งจือ สอบได้อันดับ 1 ในระดับมณฑล
จากนั้นก็การทดสอบที่เมืองหลวงแม่น้ำแห่งความสัตย์
หวัง อันฮุย นั้นตกตะลึง และ อิจฉา คนที่ใช้เวลาส่วนมากอยู่แต่ในป่าทำไมถึงแข็งแกร่งขนาดนี้? เด็กคนนี้มีพรสวรรค์มากแค่ไหนกัน?
เมื่อเวลาผ่านไป หวัง อันฮุย ถูกย้ายไปที่ หมู่บ้านภูเขาทางเหนือ
เมื่อเขาพบ ฟาง เจิ้งจือ อีกครั้ง เขาก็รู้ดีว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าได้กลายเป็นนกอินทรีย์ที่ทะยานขึ้นไปบนฟ้าแล้ว
เขาตั้งใจจะปักหลักอยู่ที่นี่และสั่งสอน เขาจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวหมู่บ้านภูเขาทางเหนือและแผ่ขยายความภูมิใจของหมู่บ้าน
จากนั้น ข่าวที่ ฟาง เจิ้งจือ บรรลุระดับสะท้อนสวรรค์ก็เข้าถึงหูเขา
วันนั้น หวัง อันฮุย นั่งอยู่ใต่ดวงจันทร์ เขาดื่มเหล้าไปมาก และเดินไปทั่วหมู่บ้านเพื่อประกาศข่าว
แต่มันค่อนข้าง..
ชาวหมู่บ้านภูเขาทางเหนือไม่รู้ว่าระดับสะท้อนสวรรค์นั้นเป็นยังไง
“อาจารย์อะไรคือสะท้อนสวรรค์?”
“อาจารย์ ท่าช่วยแสดงให้พวกเราเห็นหน่อยว่าระดับสะท้อนสวรรค์เป็นยังไง?”
หวัง อันฮุย ได้เพียงแต่ยิ้มอย่างขมขื่น แสดงให้เจ้าเห็น? ตลอดชีวิตของข้ายังเข้าสู่วิถีแห่งเต๋าไม่ได้เลย ข้าจะแสดงให้พวกเจ้าเห็นได้ยังไง?
วันนี้ หวัง อันฮุย ได้เห็นว่าสะท้อนสวรรค์นั้นเป็นยังไง
น้ำตกอันทรงพลัง กลิ่นอายราวกกับศิลปะชิ้นเอก ถึงแม้ หวัง อันฮุย จะค่อนข้างเสียใจ ที่ ฟาง เจิ้งจือ ปรากฎตัวมาเพราะเขา
“เจิ้งจือ วิ่ง! แม่ทัพอยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์! “ หวัง อันฮุย วิ่งไปขวางระหว่าง ฟาง เจิ้งจือ และแม่ทัพ
เขายอมแลกชีวิตตัวเองเพื่อถ่วงเวลาให้ ฟาง เจิ้งจือ
หวัง อันฮุย คิดว่า ต่อให้ ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในระดับสะท้อนสวรรคื เขาก็อยู่เพียงขั้นเริ่มต้นเท่านั้นเขาจะต่อสู้กับแม่ทัพที่เชี่ยวชาญการสงครามได้ยังไง?
หน้าของแม่ทัพตึงเครียดขึ้น
เขาไม่คิดว่า ฟาง เจิ้งจือ จะฆ่ารองแม่ทัพได้รวดเร็วขนาดนี้
ที่สำคัญกว่าเขาไม่ได้หนีไป?
ตอนนี้…
นักปราชญ์ได้พยายามที่จะท้าทายอำนาจของเขา? เขาไม่อาจทนความอัปยศได้ มือของเขากำดาบแน่นมากยิ่งขึ้น เปลวเพลิงพุ่งขึ้นสูงไปบนท้องฟ้า จนก่อเกิดเป็นร่างของสิงโตที่กำลังอ้าปากกว้างแสดงให้เห้นเขี้ยวขนาดใหญ่
“ไปตายซะ!” แม่ทัพรู้ว่าที่ ฟาง เจิ้งจือ เลือกฆ่ารองแม่ทัพก่อนเพราะเรื่องความต่างของระดับพลังและอาศัยการปรากฎตัวอย่างกะทันหัน
ตอนนี้เขาคิดจะใช้พลังของเขาสั่งสอน ฟาง เจิ้งจือ
สิงโตไฟนั้นทรงพลัง, เขี้ยวสีแดงของมันพุ่งเป้าไปที่ลำคอของ หวัง อันฮุย
ทันใเนั้น ดวงจันทร์อันสดใสปรากฎขึ้นบนท้องฟ้า ขณะที่ดายสีเงินได้หยุดสิงโตเอาไว้
บางอย่างที่เป็นสีม่วงแปลกๆได้ทะลุร่างสิงโต
ก่อนจะพุ่งไปทางแม่ทัพโดยไม่สูญเสียความเร็วแม้แต่น้อย
แม่ทัพตกตะลึง เขาตอบสนองโดยการใช้ดาบป้องกันตัวเองทันที
“ตูมมม!” การโจมตีทำให้เกิดเสียงระเบิดขึ้น ส่งผลให้ร่างใหญ่ตกจากลังม้าไปที่พื้นดิน
ทำให้ตกลงจากม้าได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!
แม่ทัพนั้นไม่อยากจะเชื่อ เขามองไปที่ดาบ ความโกรธเกรี้ยวปะทะขึ้นในใจพร้อมกับที่เขากระอักเลือดออกมา
“เป็นไปได้ยังไงกัน?!” แม่ทัพตื่นตระหนก
เขารู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ อยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์ แต่เขาไม่รูเรื่องของ ฟาง เจิ้งจือ จากการทสอบระดับจักรพรรดิ นอกจากนี้เขาไม่รู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ ได้รับดาบไร้ร่องรอยของ เมิ่ง เทียน มา
ไม่ว่าเขาจะมีพรสวรรค์มากเพียงไหน แต่เขาก็อยู่ในระะดับสะท้อนสวรรค์ขั้นต้นเท่านั้น ในฐานะที่เขามีระดับพลังสูงกว่า ควรจะเอาชนะ ฟาง เจิ้งจือ ได้อย่าง่ายดาย
แต่ตอนนี้…
มันทำให้เขารู้ว่าเด็กหนุ่มตรงหน้านั้นไม่ใช่เพียงเด็กตัวน้อยๆ แต่เป็นเสือที่ดุร้ายพร้อมกับเขี้ยวเล็บอันแหลมคม
เขาไม่ได้คาดคิดมาก่อน
ผู้ได้คะแนนสูงสุดจากการทดสอบ!
ไม่มีใครคาดหวังว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้มาก่อน รองแม่ทัพอีก 2คน รวมกับชาวบ้านหมู่บ้านภูเขาทางเหนือล้วนตกตะลึง
“เกิดอะไรขึ้น?!”
“เขาไม่ใช่แม่ทัพงั้นรึ?”
“แม่ทัพจะตกลงจากม้า เพราะ ฟาง เจิ้งจือ โจมตีเพียงครั้งเดียวได้ยังไงกัน?นี่ … นี่มันไม่น่าเชื่อ! “
“ทรงพลังอะไรขนาดนี้!”
ชาวบ้านทุกคนพยายามจะเรียกสติของพวกเขา พวเขายินดีที่เห็น ฟาง เจิ้งจือ เติบโต และแข็งแกร่ง แต่พลังขนาดนี้ จะไม่น่าหวาดหวั่นเกินไปหน่อยหรือ?
เด็กหนุ่มจะเอาชนะแม่ทัพที่ผ่านการต่อสู้มามากมายได้ยังไงกัน?
หวัง อุนฮุย ยืนนิ่งอยู่กับพื้น เขายอมรับความตายแล้ว แต่สิ่งที่เขาเห็นทำให้มีความหวัง
เขาแปลกใจ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าเรื่องตรงหน้านี้เป็นไปได้ยังไง
“ลูกชายของข้า!”
“เจ้า… “
ฟาง เฮ่าเตอ และ ฉิน ซูเหลียน จ้องมองอย่างว่างเปล่าไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ต่อให้พวกเขาเป็นพ่อแม่ เขาก็ไม่รู้ว่าลูกชายเก่งกาจขนาดนี้ได้ยังไงกัน
“ท่านพ่อ ท่านแม่!” ฟาง เจิ้งจือ เมินแม่ทัพ และเดินไปหาทั้ง 2 คน อย่างรวดเร็ว เขาคุกเข่าลงและวางดาบไร้ร่องรอยไว้กับพื้น จากนั้นเขาก็ก้มลง
เขาไม่ได้ใช้ดาบตัดเชือก เขาค่อยๆแกะเชือกออกด้วยมือทั้งสองข้าง
ทุกๆการกระทำ …
ล้วนทำให้ชาวบ้านสะเทือนอารมณ์ไปกับสิ่งที่เห็น
ถ้ามีลูกชายแบบนี้ จะมีใครอยากได้อะไรไปมากกว่านี้อีกหรือไม่?
แม่ทัพไม่ได้กวน ฟาง เจิ้งจือ เขารีบมองไปที่รองแม่ทัพ 2 คนที่เหลืออยู่ ทั้ง 2 คนเข้าใจความหมายทันที
เขาหันไปและวิ่งออกจากหมู่บ้าน
รองแม่ทัพที่อยู่ในระดับสะท้อนสวรรค์เดินเข้าไปหาแม่ทัพ พยุงให้แม่ทัพลุกขึ้น
“ลูก หนีไปเร็ว! พวกเขายังคงมีกองทัพซ่อนไว้อยู่ … เจ้าเอาชนะพวกเขาไม่ได้หรอก นอกจากนี้พวกเขาได้ล้อมไว้หมด อย่าคิดทำอะไรโง่ๆ! “ ฉิน ซูเหลียน ดึงเชือกออกจากตัวเอง นางอยากกอด ฟาง เจิ้งจือ แต่ ฟาง เฮ่าเตอ หยุดนางไว้
“ท่านแม่!” ฟาง เจิ้งจือ ล้มคุกเข่า เขาเห็นตีนกาและรอยน้ำตาที่ขอบตาของแม่ตนเอง เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นว่าแม่ของตัวเองแก่แล้ว
เขารู้ว่าพ่อแม่คิดอะไรอยู่ อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาหนีไปตอนนี้ ความสำเร็จทั้งหมดของเขาก็ไร้ความหมาย
รางวัล ความสำเร็จ ตำแหน่ง ทั้งหมดล้วนไร้ความหมาย ถ้าไม่สามารถช่วยชีวิตพ่อและแม่ของตัวเองได้ !
“วันนี้ ใครก็ตามกล้าก้าวเท้าเข้ามาในหมู่บ้านภูเขาทางเหนือ คนนั้นจะต้องตาย!” ฟาง เจิ้งจือ ยกดาบ และมองไปที่แม่ทัพพร้อมกับพูดออกมา
หยดเลืดสีม่วงแปลกๆก่อนหน้านี้ ตอนนี้มันคลอบคลุมดาบทั้งหมด
ในขณะเดียวกัน ตาของ ฟาง เจิ้งจือ ก็ส่องแสงออกมา
