Gate of God – ตอนที่ 563 เรือนรับลอง!

ตอนที่ 563 เรือนรับลอง!
ดวงตาของฟาง เจิ้งจือ เป็นประกาย ก่อนที่มันจะหายไป
จากนั้นฟาง เจิ้งจือ ก็มองไปที่บนโต๊ะ ข้างกาน้ำชามีขวดสีขาวหยกอยู่
มันเป็นขวดหยกที่คุณภาพดีเป็นอย่างมาก
”ถึงเวลาแล้วหรือ?”ฟาง เจิ้งจือ พึมพัม เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับการสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายของนาง เขาเปิดขวดและเทเม็ดยาสีเขียวเข้มออกมา
”อึก!”
เขากลืนมันพร้อมกับชาอุ่นๆ
”เจ้าของร้าน!”ฟาง เจิ้งจือ ตะโกนเรียก
”ท่านต้องการอะไรเพิ่มงั้นหรือ?”เจ้าของร้านโผล่มาทันที แต่เขาไม่ได้เข้ามาในศาลา
”นำอาหารขึ้นชื่อของร้านท่านและชาที่ดีที่สุดมาให้ข้าหน่อยข้าเอากลับบ้านนะ!” ฟาง เจิ้งจือ สั่ง
”รอสักครู่ขอรับ!”เจ้าของร้านอาหารถามทันที
ไม่นานเจ้าของร้านก็เอาของที่ฟาง เจิ้งจือ ต้องการมาให้
ฟางเจิ้งจือ ยื่นมือออกไป
กระจกป้องกันใจปรากฎขึ้นมาแต่มันต่างจากของ ฉือ กูเหยียน แม้มันจะทำมาจากวัสดุเดียวกัน แต่กระจกอันนี้มีหินติดอยู่ หินรูปสีเหลี่ยม
มันเป็นหินที่มีชื่ออันพิเศษยิ่ง
กลืนกินโลก!
ฟางเจิ้งจือ ลูบหินขณะที่กำลังใช้ความคิด แต่ไม่นานเขาก็กลับมาสู่โลกความเป็นจริงก่อนจะเก็บอาหารและชาไป
ฟางเจิ้งจือ ยืนขึ้นและเดินออกจากศาลา
กลางดึก
ทั่วทั้งเมืองหลวงอยู่ภายใต้ความมืดมิด
แต่มีร่างหนึ่งเดินอยู่บนถนน
ช้าๆและมั่นคง
สุดท้ายเขาก็หยุดยืนที่ปลายทาง
อาณาจักรเซี่ยนั่นจัดการที่พักรับรองให้คนของดินแดนภูเขาทางใต้เป็นอย่างดีมันมีชื่อง่ายๆว่าเรือนรับรองทิศใต้
มันถูกออกแบบคล้ายกับวังของดินแดนภูเขาทางใต้เป็นอย่างมาก
ฟางเจิ้งจือ นั้นยืนอยู่ด้านนอกของที่นี่
ทหารยามแดนใต้ยืนคุ้มกันอยู่ด้านหน้าจ้องฟาง เจิ้งจือ เขม็ง
”องค์ราชินีนอนแล้วหรือยัง?”ฟาง เจิ้งจือ ถาม
”ไม่!”ทหารทุกคนตอบอย่างพร้อมเพียง
”บอกนางให้หน่อยว่าข้ามา”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
”นายน้อยฟางเชิญเข้ามาได้เลย ฝ่าบาทรอท่านอยู่สักพักหนึ่งแล้ว ทหารยามทั้งสี่พยักหน้า
”ขอบคุณ”ฟาง เจิ้งจือ ขอบคุณและเดินเข้าไปด้านใน
สำหรับหลายๆคนเรือนรับรองทิศใต้เป็นสถานที่ต้องห้ามถ้าไม่ได้รับอนุญาติจากองค์จักรพรรดิ แม้แต่รัฐมนตรีกรมพิธีการผู้ดูแลเรือนแห่งนี้ก็ไม่กล้าเข้ามาใกล้
แต่ตอนนี้ฟาง เจิ้งจือ กลับเข้าไปด้านในแล้ว
ไม่ว่าเขาจะเดินผ่านใครทุกคนต่างแสดงความเคารพให้เขา
”นายน้อยฟางเชิญทางนี้!”
”นายน้อยฟางทางนี้ขอรับ!”
”นายน้อยฟางเลี้ยวซ้ายด้านหน้า!”
”…”
ด้วยความช่วยเหลือของเหล่าทหารไม่นาน ฟาง เจิ้งจือ ก็มาถึงประตูที่มีลักษณะแตกต่างจากประตูอื่นๆ ด้านหน้ามีทหารยามหญิงยืนอยู่ถึงสี่นาย
”เชิญนายน้อยฟาง!”พวกนางดูเหมือนจะโล่งใจที่เห็น ฟาง เจิ้งจือ พวกนางเปิดประตูช้าๆด้วยความเคารพ ก่อนจะโค้งตัวให้
การได้รับความเคารพเช่นนี้…
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เขาตั้งใจจะนำอาหารและชายามเช้ามาให้นาง แต่ตอนนี้ยังมีเวลาอยู่บ้างกว่าพระอาทิตย์จะขึ้น
การที่ฉาน ยู่ ยังตื่นอยู่และคาดเดาว่าเขาจะมาหานั้นเป็นเรื่องแปลกไม่น้อย มันทำให้ ฟาง เจิ้งจือ สงสัย
พูดถึงแผน…
แน่นอนตอนนี้เขาไม่ได้มีแผนอะไรเขาแค่อยากให้ ฉาน ยู่ ได้ชิมอาหารรสเลิศบ้างก็เท่านั้น
ดังนั้นทำไมฉาน ยู่ จึงเดาได้ว่าเขาจะมาที่นี่?
ฟางเจิ้งจือ ก้าวเข้ามาในห้อง ฉาน ยู่ นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ นางยงคงสวมชุดที่ทำจากหนังสัตว์เช่นเคย
ในมือของนางถือหนังสือกฎแห่งเต๋าอยู่
”เจ้าอยู่ที่นี่แล้ว”ฉาน ยู่ ปิดหนังสือและนั่งตัวตรง ดวงตาของนางจ้องมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ
”อืม”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
แต่ตอนนี้เขารู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อยดึกๆดื่น เขาเข้ามาในห้องของหญิงสาว
”เชิญนั่ง”ฉาน ยู่ ชี้ไปที่เห้าอี้
”อา”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
”เจ้ามาหาข้ามีเรื่องอะไร?”ฉาน ยู่ ถามขึ้นมา นางไม่ได้พูดแบบเป็นทางการกับ ฟาง เจิ้งจือ
”ไม่มี”ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัว
”โอ้…”ฉาน ยู่ ตกอยู่ในความเงียบ ก่อนจะพูดออกมา “ให้ข้าสั่งให้คนรับใช้เตรียมอาหารให้ไหม?”
”ไม่ต้อง”ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหัวอีกครั้ง…….Aileen-novel
”เจ้าไม่หิวงั้นหรือ?”ฉาน ยู่ สงสัย
”ข้าเอาของกินมาบ้าง”ฟาง เจิ้งจือ นำอาหารออกมาพร้อมกับกาน้ำชา พร้อมกับแก้วสองใบ
ฉานยู่ มองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความประหลาดใจ นางเอื้อมมือไปหยิบขนม
ก่อนที่นางจะเอาเข้าปากตัวเอง
”อืมอร่อยใช้ได้” ฉาน ยู่ ชื่นชม ก่อนที่จะยกกาน้ำชาขึ้นและรินน้ำชาลงถ้วย
ก่อนที่นางจะจิบมัน
”ชายอดเยี่ยมยิ่งกว่าเสียอีก!”
จากนั้นนางก็เอาถ้วยชากลับมาวางบนโต๊ะ
”มันเป็นชาชั้นดีที่ข้าซื้อมาจากร้านอาหารในเมืองหลวง”ฟาง เจิ้งจือ อธิบาย
”เจ้ายังคงมีรสนิยมที่ดีตามเคย”ฉาน ยู่ พยักหน้าและจิบชาอีกครั้ง
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้สนใจอะไร เขาเพียงแค่นั่งผ่อนคลายบนเก้าอี้
แต่…
ฉานยู่ กลับเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
มีดสั้นในมือนางพุ่งไปที่คอของฟาง เจิ้งจือ
แต่มันไม่ได้แทงลงไปในคอของฟาง เจิ้งจือ
เพราะทันใดนั้นนางรู้สึกว่าร่างกายตัวเองราวกับเสียสมดุลและค่อยๆล้มลงไปหา ฟาง เจิ้งจือ
และตอนนั้นเองที่ฟาง เจิ้งจือ เลื่อนตัวหลบไปข้างๆ
”ตึง!”
ฉานยู่ ล้มลงคุกเข่าอยู่บนพื้น หัวของนางกระแทกเข้ากับต้นขาของ ฟาง เจิ้งจือ นางดูหงุดหงิดเป็นอย่างมาก
”ฝ่าบาท!”
”ฝ่าบาท!”
เสียงของทหารดังขึ้นก่อนที่พวกนางจะเปิดประตูเข้ามาดู
เวลาดูเหมือนจะหยุดไปชั่วขณะ
ฟางเจิ้งจือ มองไปที่ ฉาน ยู่ ส่วน ฉาน ยู่ มองไปที่ทหารทั้งสี่ พวกนางมอง ฟาง เจิ้งจือ และ ฉาน ยู่ ด้วยความตกตะลึง
”ข้าสมควรตาย!”
”ข้าสมควรตาย!”
”…”
ทหารทั้งสี่ตัวแข็งไปชั่วครู่ก่อนจะคุกเข่าลง
”ออกไปซะ!ถ้าไม่มีคำสั่งของข้าอย่าเข้ามาอีก!” ฉาน ยู่ ลุกขึ้นก่อนจะออกคำสั่ง
”รับทหาร!”ทหารทั้งสี่ตอบรับทันที
ฟางเจิ้งจือ ขยับไปด้านหน้า ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบขนมไปกิน
”หลังจากผ่านไปหนึ่งปีข้าคิดว่าเจ้าจะอ่อนโยนขึ้นสักนิดเสียอีก” ฉาน ยู่ พูดร้อมกับเลื่อนตัวไปนั่งบนเก้าอี้
”ข้าควรจะพูดประโยคนี้กับเจ้ามากกว่า”ฟาง เจิ้งจือ พูดขึ้นมา
เขาเกือบเชื่อแล้วว่าฉาน ยู่ จะอ่อนโยนขึ้นมาจริงๆ
เพียงแค่หนึ่งปีนางจะกลายเป็นกุลสตรีที่นั่งจิบชาอยู่เฉยๆได้ยังไงกัน?
”เจ้ามันไร้ยางอาย!”ฉาน ยู่ หงุดหงิดมาก ” ทำไมเจ้าไม่กลับไปที่แดนใต้เพื่ออธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้ข้าฟังบ้าง?”
”ข้าต้องทำงั้นรึ?”ฟาง เจิ้งจือ ถาม
”…”
”ถ้าเจ้าเชื่อใจข้าข้าก็ไม่จำเป็นต้องอธิบาย ถ้าเจ้าไม่เชื่อใจข้า ต่อให้ข้าพยายามอธิบายเจ้าแค่ไหน เจ้าก็ไม่มีทางยอมรับ” ฟาง เจิ้งจือ ตอบ
ฉานยู่ เงียบลง ก่อนที่นางจะพยักหน้าและถามอีกครั้ง “เจ้าเอาดาบที่ถิ่นฐานวานรน้ำแข็งไปแล้วใช่ไหม?”
”มันเป็นของข้านี่”ฟาง เจิ้งจือ ไม่ปฏิเสธ
”เจ้าไม่อยากพบข้าเลยงั้นหรือ?”
”ถ้าพวกเราพบกันเรื่องที่หน้าประตูวังวันนี้คงไม่มีทางเกิดขึ้น”
”ข้าจะออกจากเมืองหลวงภายในสิ้นเดือนนี้….มันจะทันไหม?”ฉาน ยู่ ไม่คิดจะสอบสวน ฟาง เจิ้งจือ ต่อ นางเก็บมีดสั้น
”สำหรับคดีแดนใต้นั้นไม่จำเป็นต้องใช้เวลาถึงหนึ่งเดือนข้าสามารถจัดการมันได้ภายในสามถึงสี่วัน” ฟาง เจิ้งจือ ตอบหลังจากคิดสักครู่
”เร็วขนาดนั้น?”ฉาน ยู่ ประลาดใจ
”ใช่”ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า
ฉานยู่ ไม่ได้แสดงความคิดเห็นหรือถามอะไรอีก นางหยิบขนมขึ้นมาและกินมันต่อ
ฟางเจิ้งจือ ยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
…
ตอนเช้า
แสงแรกสุดของวันส่องเข้ามาในห้องห้องหนึ่งในเรือนรับรองทิศใต้ในห้องมีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังเพลิดเพลินกับของกินและน้ำชาอยู่ มันเป็นฉากที่เงียบสงบอย่างมาก
แต่ตอนนี้ภายในเมืองหลวงกลับตึงเครียดเป็นอย่างมาก
ข่าวการมาถึงของซู ฉิง ได้ไปถึงราชาต้วนและ หลิน เทียนหลง เมื่อวันก่อน กล่าวอีกนัย ตอนนี้เจ้าหน้าที่ทั้งหมดต่างกลับไปที่บ้านแล้ว
นอกจากเจ้าหน้าที่บางคนที่อยู่ที่บ้านของราชาต้วนและหลิน เทียนหลง เมื่อวานก่อนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้
แต่…
เมื่อทุกคนตื่นขึ้นมาในตอนเช้าทุกอย่างก็เปลี่ยนไปพวกเขาไม่อยากจะเชื่อในข่าวที่ได้รับ
”ซูฉิง มาที่เมืองหลวงแล้ว!”
”เป็นไปได้ยังไง?ทำไมเขามาถึงเมืองหลวงได้รวดเร็วเช่นนี้?”
”นอกจากนี้เขายังเขียนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคดีแดนใต้เกิดอะไรขึ้นกัน?”
ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างไม่เข้าใจพวกเขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น
แต่พวกเขาต้องเชื่อ
เพราะข่าวดังกล่าวกระจายไปทั่วเมืองหลวงทั่วทั้งเหมืองมีใบประกาศแปะอยู่ มันเป็นคำสารภาพของ ซู ฉิง
มันมีทั้งจุดประสงค์รายละเอียดและหลักฐาน
”มันเป็นเรื่องจริงงั้นหรอ?!”
”ไม่มีทาง”
”พวกเราจะไม่เชื่อได้ยังไงแม้แต่กรมกฎหมายก็มีใบประกาศนี้แปะอยู่ มันเป็นลายมือของ ซู ฉิง พร้อมกับตราประทับของเขา!”
”เจ้ามั่นใจงั้นหรือ?”
ตอนนี้ทั่วทั้งเมืองต่างเต็มไปด้วยความสับสน
เพจหลัก: Gate of god TH