Gate of God – ตอนที่ 809 พ่ายแพ้

　　เพียงแค่แปปเดียว!

　　มันหมายความว่าอะไรกัน?

　　มันราวกับว่าคนที่ใช้เวลาเก็บตัวฝึกวิชามากถึงสามสิบปีแต่สุดท้ายกลับพบว่าวิชานั้น แม้แต่เด็กสามขวบก็ทำได้

　　ทุกอย่างพังพินาศ!

　　นี่คือความรู้สึกของผู้อาวุโสหยิงยู่ในตอนนี้ทั้งร่างกายและวิญญาณของเขาถูกทำลายย่อยยับ

　　ไม่ใช่เขาคนเดียวผู้อาวุโสทั้งสี่คนที่อยู่ตรงนั้น รวมไปถึงเหล่าศิษย์นับร้อยคนต่างก็คิดแบบเดียวกัน

　　 แปปเดียว?! 

　　 เชี่ยวชาญเต๋าผลึกน้ำแข็ง! 

　　 เขายังเป็นมนุษย์อยู่เหรอ? 

　　ศิษย์ของเก้าขุนเขารู้ดีว่ามันยากมากที่จะสามารถใช้เต๋าผลึกน้ำแข็งได้

　　อย่างไรก็ตามก้อนน้ำแข็งที่ลอยอยู่ในมือของ ฟาง เจิ้งจือ นั้นคล้ายกับเต๋าผลึกน้ำแข็งมาก ที่สำคัญไปกว่านั้น ฟาง เจิ้งจือ สามารถทำลายค่ายกลเก้าผลึกได้ สิ่งเดียวที่อธิบายเรื่องนี้ได้คือเขาสามารถใช้มันได้

　　มันคือความจริง

　　อย่างไรก็ตามมันยากที่จะยอมรับ

　　ทันใดนั้นเองแสงสว่างขึ้นตรงหน้าหยิงยู่

　　 ฉึก! ดาบที่ส่องแสงสีม่วงทะลุผ่านหัวใจหยิงยู่ต่อหน้าทุกๆคน พวกเขาได้สติกลับมาทันที

　　 ท่านหยิงยู่! 

　　 อาจารย์!!! 

　　ผู้อาวุโสสี่และศิษย์นับร้อยต่างส่งเสียงเรียก

　　ร่างของผู้อาวุโสหยิงยู่สั่นเทาในขณะที่เขาจ้องไปยังดาบไร้ร่องรอยจากนั้นก็จ้องไปยังแสงสีม่วงบนตัวดาบ ดวงตาของเขาเบิกกว้าง

　　 เจ้า… หยิงยู่ อยากจะพูดว่าที่นี่คือเก้าขุนเขา หนึ่งในห้าสำนักของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ นอกจากนี้ยังมีศิษย์นับร้อยยืนอยู่รอบตัว เขากล้าลงมือได้ยังไง

　　อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาเปิดปาก ไม่มีคำพูดใดออกมาแม้แต่น้อยนั่นเพราะ ฟาง เจิ้งจือ ฆ่าเขาไปแล้ว

　　เขากำลังจะตายใช่ไหม?

　　นี่เป็นครั้งแรกที่หยิงยู่ ถามตัวเอง ในขณะเดียวกัน มันก็เป็นครั้งสุดท้ายเช่นกัน

　　เขาไม่คิดเลยว่าจะต้องมาตายลงเช่นนี้เขาถูกแทงตายท่ามกลางเหล่าศิษย์นับร้อย

　　 ความจริงข้าโกหกท่าน ฟาง เจิ้งจือ พูดบางอย่างในขณะที่กระพริบตา เขาสังเกตุสีหน้าที่ไม่พอใจของหยิงยู่

　　 อะไร…อะไรนะ? ดวงตาของผู้อาวุโสสูงสุดเบิกกว้างขึ้นอีกครั้งดวงตาของเขาแดงก่ำร่างกายสั่นเทาอย่างรุนแรง เขาไม่รู้ทำไมจู่ๆ ฟาง เจิ้งจือ ถึงพูดเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม เขาอยากรู้ว่า ฟาง เจิ้งจือ โกหกอะไร

　　 ข้าโกหกท่านเรื่องที่เข้าใจเต๋าผลึกน้ำแข็งได้ภายในเวลาแปปเดียวความจริง… ในขณะที่ ฟาง เจิ้งจือ พูด เสียงของเขาก็ค่อยๆเบาลง

　　 ฮ่าฮ่า…ใช่…ในเวลาแค่นั้นเจ้าจะเข้าใจเต๋านั้นไ้ยังไงข้า หยิงยู่ ใช้เวลาทั้งชีวิต! ข้าไม่ได้ใจเย็น …พอ ก็เลยหลงกลแผนการของเจ้า เมื่อผู้อาวุโสหยิงยู่ได้ยินเช่นนั้ ท่าทีของเขาก็แข็งทื่อ และเขาเข้าใจสิ่งที่ ฟาง เจิ้งจือ อยากพูดในทันที

　　 ความจริงแล้วข้าตั้งใจจะพูดว่าแค่ชั่วพริบตาก็พอแล้ว ! ฟาง เจิ้งจือ โบกมือของเขา ในขณะที่มองหยิงยู่

　　 ชั่วพริบตา! 

　　 …ก็พอ! 

　　โลกทั้งใบตกอยู่ในความเงียบมีเสียงเดียวที่ดังสะท้อนไปทั่วทั้งเก้าขุนเขา… 　　อย่างไรก็ตามร่างกายของหยิงยู่สั่นเทาอีกครั้ง สีหน้าที่ซีดขาวกลายเป็นเขียวในขณะที่ริมฝีปากสั่นไม่หยุด พร้อมกับพูดอย่างกระอุกกระอัก  เจ้า…เจ้า… 

　　 อั่ก! เขาพ่นเลือดอีกคำหนึ่งออกมาจากนั้นร่างของหยิงยู่ก็ล้มลงไปด้านหลัง

　　 ท่านหยิงยู่! 

　　 อา…อาจารย์เหรอ! 

　　ผู้อาวุโสสี่และเหล่าศิษย์ต่างส่งเสียงเรียกพร้อมกันนอกจากนี้เมื่อเสียงของพวกเขาดังขึ้น ผู้อาวุโสสี่ก็จู่โจม

　　มันเร็วมาก!

　　ในระยะประชิดตัวแสงทั้งสี่ปรากฎขึ้นถัดจาก ฟาง เจิ้งจือ เกือบจะในทันที มันพุ่งเข้าหาเขาจากทุกทิศทาง

　　แต่ทันใดนั้นเองแสงสีแดงเลือดก็พุ่งขึ้นมาจากพื้นดิน ปกคลุมร่างของ ฟาง เจิ้งจือ อย่างสมบูรณ์

　　ขณะเดียวกัน… 　　พื้นดินแตกออกแสงสีแดงนับไม่ถ้วนค่อยๆส่องสว่างขึ้นจากพื้นดิน พวกมันแข็งตัวและกลายเป็นคมมีดในทันที

　　 ตูม! 

　　 อ้าก…  

　　 หลบเร็วนั่นคือเต๋าแห่งอาชูร่า! 

　　 อ้ากก!!! 

　　เสียงร้องแห่งความเจ็บปวดดังก้องไปทั่วในขณะนี้ ฟาง เจิ้งจือ ได้ทำให้เก้าขุนเขากลายเป็นเหมือนโรงฆ่าสัตว์

　　 ฉึก! แขนขวาของผู้อาวุโสที่ถือดาบถูกตัดด้วยคมดาบสีแดงเลือดแขนของเขาลอยไปในอากาศ

　　ผู้อาวุโสอีกสามคนก็ถูกส่งลอยกลับไปเช่นกันร่างของพวกเขาเต็มไปด้วยเลือด

　　ครึ่งนึงของเหล่าศิษย์ทั้งหมดได้รับบาดเจ็บสาหัสเกือบทั้งหมดมีบาดแผลบนใบหน้า

　　เสียงร้องดังขึ้นอย่างต่อเนื่องดังก้องไปทั่วเก้าขุนเขา　　 ดูเหมือนพวกท่านจะใช้พลังสร้างค่ายกลเก้าผลึกจนหมดแล้วใช่ไหม? ฟางเจิ้งจือ จับดาบของเขาและตวัดไปรอบๆ เขายืนอยู่ท่ามกลางการสังหาร ผมของเขาพริ้วไหวไปบนอากาศในขณะมองเลือดที่ไหลนองบนพื้นดิน

　　 ฟางเจิ้งจือ เจ้าต้องการฆ่าทุกคนในเก้าขุนเขาจริงๆหรือ? ผู้อาวุโสที่ถูกตัดแขนคุกเข่าลงแล้วมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ เลือดไหลออกมุมปากของเขา

　　เขาเปี่ยมไปด้วยความเกลียดชังเขาเกลียดที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ ในเวลาเดียวกัน เขาเกลียด ฟาง เจิ้งจือ เช่นกันและเขาไม่ต้องการอะไรอื่นนอกจากการฆ่า ฟาง เจิ้งจือ แต่เขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

　　นี่เป็นเพราะมันเป็นอย่างที่ ฟาง เจิ้งจือ พูด พวกเขาไม่มีแรงพอจะสู้กับ ฟาง เจิ้งจือ ตอนนี้ค่ายกลเก้าผลึกถูกดูกพลังออกไป

　　ดังนั้นพวกเขาจะต่อสู้ต่อไปได้ยังไง?

　　เขาไม่เต็มใจ　　เขาไม่เต็มใจจริงๆ

　　อย่างไรก็ตามวันนี้เก้าขุนเขาได้พ่ายแพ้ ผู้นำคนใหม่ของพวกเขา หยิงยู่ ตายไปต่อหน้าต่อตา เลือดสีแดงไหลนองอยู่เต็มพื้น

　　สิ่งที่เขาทำคือการเอ่ยถาม

　　เขาถามฟาง เจิ้งจือ ว่าต้องการฆ่าทุกคนในเก้าขุนเขางั้นหรือ!

　　ในขณะเดียวกันเขาอ้อนวอน เขาวิงวอนต่อเทพแห่งความตายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา ต่อคนที่พวกเขาเคยพยายามล่อลวง

　　ในฐานะเซียนนี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถพูดได้ อย่างไรก็ตาม รอบๆตัวเขา เหล่าศิษย์นับร้อยของเก้าขุนเขา เขาไม่มีทางเลือกนอกจากพูดออกมา

　　 ฟางเจิ้งจือ พวกเราแพ้แล้ว …และยอมรับความพ่ายแพ้นี้ อย่างไรก็ตาม พวกเราหวังว่าเจ้าจะไว้ชีวิตเหล่าศิษย์ของเก้าขุนเขา ถ้าเจ้าต้องการฆ่า ให้ฆ่าพวกเราสี่คน ตราบใดที่เจ้ายอมปล่อยพวกเขาไป พวกเราขอสัญญาในฐานะผู้อาวุโสของเก้าขุนเขา นับจากนี้หากเจ้าไปปรากฎตัวที่ไหน จะไม่มีคนของเก้าขุนเขาไปที่นั่น! 

　　ผู้อาวุโสอีกสามคนมองไปยังเหล่าศิษย์รอบๆจากนั้นพวกเขากกัดฟันและคุกเข่าลงเช่นกัน

　　 ข้าติดอยู่ในหม้อหลอมสายธารนานแค่ไหน? ฟางเจิ้งจือ มองผู้อาวุโสทั้งสี่ที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า แล้วมองไปยังดวงอาทิตย์ที่กำลังจะขึ้นฟ้า

　　 อา? ผู้อาวุโสทั้งสีหันมองหน้ากันพวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมเขาถึงถามเช่นนั้น จากนั้นไม่นานพวกเขาก็พูดขึ้นพร้อมกัน  จาก… ไม่ ตั้งแต่วันที่เจ้าลงหม้อ ผ่านมาแล้ว 49 วัน! 

　　 49วัน? นั่นหมายความว่ายังเหลืออีก 10 วัน…  ฟาง เจิ้งจือ หรี่ตาลงเล็กน้อยเขาจำได้ว่าตอนอยู่ที่ศาลาหยินหยาง เขาเหลือเวลาไม่ถึงสองเดือน

　　จากนั้นเขาใช้พลังไปมากที่ศาลาหยินหยางพวกเขาใช้เวลาพอสมควรในการพาตัวมาที่เก้าขุนเขา หลังจากคำนวนเวลาดู เวลาน่าจะผ่านไปสองเดือนแล้วตั้งแต่ถูกจับลงหม้อ

　　ตอนนี้…

　　ผ่านไป49 วัน

　　10วัน?

　　ฟางเจิ้งจือ เงยหน้าขึ้น เขาจับดาบไร้ร่องรอย ราวกับว่ากำลังคิดบางอย่าง

　　ในตอนนี้ความเงียบครอบงำเก้าขุนเขาอีกครั้ง

　　ไม่ว่าผู้อาวุโสสี่หรือเหล่าศิษย์ต่างก็จ้องมองไปที่ฟาง เจิ้งจือ และรอเขาตัดสินใจอย่างตั้งใจ

　　ความรู้สึกที่ชีวิตตกอยู่ในมือของผู้อื่นช่างน่ากลัวอย่างไรก็ตาม พวกเขาต้องยอมรับ เพราะที่นี่คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์

　　ไม่มีใครรู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว…

　　ฟางเจิ้งจือ ค่อยๆคลายมือออกจากดาบไร้ร่องรอย จากนั้นเขาก็มองไปที่ผู้อาวุโสทั้งสี่และพูดขึ้นว่า  ท่านได้ติดต่อกับศาลาหยินหยางบ้างไหม? 

　　 อะ…อา พวกเราป็นพันธมิตรกับศาลาหยินหยาง ถ้าเจ้า …คิด …ปัญหาที่นั่น พวกเรา … ผู้อาวุโสทั้งสี่หันมองหน้ากัน ท่าทีของพวกเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย

　　 งั้นช่วยถ่ายทอดข้อความถึงพวกเขาหน่อย ฟาง เจิ้งจือ พูดพร้อมกับโบกมือเล็กน้อย เขาขัดจังหวะท่าทีของผู้อาวุโสทั้งสี่

　　 ถ่ายทอดข้อความ? ผู้อาวุโสทั้งสี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

　　 บอกเต๋าฮุนแห่งศาลาหยินหยางว่าข้าขอแลกชีวิตด้วยความตาย นี่คือเส้นทางที่ข้าเลือก ดังนัันถ้า เหยียน ซิว ยังมีชีวิตอยู่ ข้าจะฆ่าหนึ่งคนของศาลาหยินหยาง! ถ้า เหยียน ซิว ตายแล้ว ข้าจะฆ่าพวกเขาทั้งหมด! หลังจาก ฟาง เจิ้งจือ พูดจบเขาก็เก็บดาบไร้ร่องรอย

　　 ฆ่า…ฆ่าทั้งหมด! เมื่อผู้อาวุโสทั้งสี่ได้ยิน สีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไป แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

　　ถ้าฟาง เจิ้งจือ พูดเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว พวกเขาคงจะหัวเราะเยาะในความผยองนั้น

　　จนกระทั่งวันนี้

　　เมื่อฟาง เจิ้งจือ พูดตอนนี้ พวกเขากลับเงียบสนิท ไม่มีใครกล้าพูดหรือเปิดปาก แม้แต่การเยาะเย้ยเพียงเล็กน้อย

　　พวกเขาอาจไม่รู้ฟาง เจิ้งจือ จะฆ่าพวกเขาด้วยวิธีไหน อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น

　　นอกจากนี้พวกเขามั่นใจว่า ถ้า ฟาง เจิ้งจือ กล้าพูดออกมา เขาจะทำมันแน่นอน

　　นั่นเพราะฟาง เจิ้งจือ ทำลงไปแล้ว เขาไปที่ศาลาหยินหยางด้วยตัวคนเดียว นอกจากนี้ เบื้องหลังเขายังมีนิกายเงาอยู่อีก

　　 ข้าขอยืมนกพวกท่านหน่อยได้ไหม? เสียง ฟาง เจิ้งจือ ดังขึ้นอีกครั้ง

　　 อา? ผู้อาวุโสทั้งสี่ไม่สามารถรักษาความสงบได้ อย่างไรก็ตามเมื่อได้ยิน ฟาง เจิ้งจือพวกเขาไม่รู้ว่ามันหมายความว่าอะไร

　　 ข้าหมายถึงอะไรก็ได้ที่เหมือนนกตัวที่ฉือ กูเหยียน ขี่ ข้าอยากได้สักตัว?  ฟาง เจิ้งจือ อธิบาย

　　 พวกเราเข้าใจแล้ว! ผู้อาวุโสทั้งสี่รีบตอบอย่างรวดเร็ว

　　 ข้าขอยืมหน่อยได้ไหม? ฟางเจิ้งจือ ถาม

　　 แน่นอนไม่มีปัญหา! ผู้อาวุโสพยักหน้าอย่างรวดเร็ว จากนั้นพวกเขาก็ออกคำสั่งให้ศิษย์ไปหาสัตว์ขี่มาให้ ฟาง เจิ้งจือ ทันที

　　ตอนนี้พวกเขามีเพียงเป้าหมายเดียวคือทำยังไงก็ได้ให้ ฟาง เจิ้งจือ ไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

　　ไม่นานสัตว์ร้ายที่มีดวงตาสีทองและเกล็ดสีเงินซึ่งดูเหมือนนกอินทรีถูกพาตัวมา

　　ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้พูดอะไรเขากระโดดขึ้นหลังของมันทันที

　　 แกว้ก! มันดูไม่พอใจกับการกระทำของฟาง เจิ้งจือ เท่าไรนัก มันกระพือปีกอย่างรุนแรง

　　ฉากนี้ทำให้ผู้อาวุโสทั้งสี่ตกใจ

　　สัตว์ขี่ที่พวกเขาหามาให้ฟาง เจิ้งจือ นั้นเป็นตัวที่ดีที่สุดในเก้าขุนเขา จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครเคยขี่มัน

　　เหตุผลที่พวกเขามอบมันให้กับฟาง เจิ้งจือ เพราะพวกเขากลัว ฟาง เจิ้งจือ ไม่พอใจ

　　อย่างไรก็ตามพวกเขาลืมไปว่าการจะฝึกมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

　　ถ้าฟาง เจิ้งจือ เกิดไม่พอใจขึ้นมา…

　　พวกเขาไม่อยากจะจินตนการถึงผลลัพธ์ที่ตามมา

　　แต่ทันใดนั้นเองพวกเขาเห็นแสงจำนวนมากปรากฎขึ้นที่หัวของมันี

　　จากนั้นร่างกายของมันก็สั่นเทาแสงสีทองในดวงตาของมันเปลี่ยนไป ก่อนที่มันจะบินขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างมั่นคง　　 เต๋าแห่งชีวิต! 

　　ทุกคนต่างมองภาพตรงหน้าด้วยความซับซ้อน

　　หลังจากเงียบไปสักพักในที่สุดผู้อาวุโสคนหนึ่งก็พูดออกมา เขาเชี่ยวชาญเต๋าแห่งการจุติทั้งหกไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน…หลังจากนี้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์คงต้องพบกับความวุ่นวาย! 

　　……………………………………..