Gate of God – ตอนที่ 821 ลองเสี่ยง

　　 จักรพรรดินีน้อยอย่าบังคับข้า! แม้ท่านจะเป็นจักรพรรดินีน้อย แต่ข้ารู้ว่าท่านไม่ได้แข็งแกร่งนัก เทียบได้กับเหล่าอสูรธรรมดาเท่านั้น ถ้าข้าตั้งใจจะเอาชีวิตท่าน มันก็เป็นเรื่องง่ายมาก แม้แต่ท่านไป่ฉือก็ไม่สามารถหยุดข้าได้! ร่างสีดำกัดฟันแน่น เขาเป็นคนที่มีอารมณ์รุนแรงและดูเหมือนเขาจะพร้อมจะลงมือตลอดเวลา

　　 ถ้าเป็นแบบนั้นทำไมเจ้ายังไม่ลงมือซะล่ะ? หยุน ชิงวู ยังคงความสงบบนใบหน้า

　　 จักรพรรดินีน้อย…ท่านไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วหรือ? 

　　 ข้าไม่กลัวความตายยังไงก็ตาม ข้าไม่ต้องการวิ่งหาที่ตายเช่นกัน   หยุน ชิงวู ส่ายหัวเล็กน้อย และแหงนมองกลุ่มเมฆที่เคลื่อนตัว

　　ร่างสีดำสั่นเทาเขายังคงจ้องไปที่ หยุน ชิงวู ที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขาไม่อยากจะเชื่อว่านี้คือสิ่งที่เกิดขึ้น

　　เขายืนแน่นิ่งอยู่กับที่เขาพึ่งขู่ หยุน ชิงวู อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกเหมือนกับถูกนางควบคุมอย่างสมบูรณ์

　　ทำไมกัน?

　　ร่างดำไม่เข้าใจด้วยพลังในฐานะราชาอสูร เขาแทบจะไม่ต้องกระดิกนิ้ว ก็สามารถฆ่า หยุน ชิงวู ได้แล้ว จากนั้นก็หาข้ออ้างให้ตัวเอง

　　เช่นการที่เขาไม่สามารถปกป้องนางได้จากการต่อสู้กับเก้าขุนเขา

　　อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถทำอย่างที่คิดได้

　　มันแปลกมาก!

　　นอกจากนี้เขายังมั่นใจว่าเหตุผลที่เขาไม่สามารถทำได้ไม่ใช่เพราะสถานะของ หยุน ชิงวู ในทางกลับกันสถานะของนางไม่ได้มีค่าอะไรเลย เลือดผสมระหว่างอสูรกับปีศาจ

　　ยี่สิบปีที่ผ่านมาเผ่าอสูรรูถึงตัวตนของเด็กที่เกิดจากจักรพรรดินีอสูรไป่ฉือ กับจักรพรรดิปีศาจหยุน อย่างไรก็ตาม แทบจะไม่มีใครรับรู้ถึงการมีตัวตนของ หยุน ชิงวู เลย

　　จนกระทั่ง…

　　หยุนชิงวูเริ่มก้าวเดินไปยังดินแดนต่างๆด้วยกองทัพปีศาจของนาง นางเข้าไปที่บึงน้ำยักษ์ ตอนนั้นที่เผ่าอสูรพึ่งรับรู้ตัวตนของหยุนชิงวู

　　มันค่อนข้างตลก

　　ยิ่งกว่านันนางไม่ได้สืบทอดความแข็งแกร่งของเผ่าอสูรนางไม่ได้มีร่างกายเหมือนพวกอสูรแม้แต่น้อย

　　ยิ่งไปกว่านั้น…

　　นางไม่มีดวงตาปีศาจ!

　　เธอยังเป็นเทพองค์น้อยแห่งเผ่าพันธุ์ปีศาจ!

　　ช่างน่าขัน!

　　เมื่อหยุนชิงวูปรากฎตัวขึ้นครั้งแรกพวกเขาทั้งหมดคุกเข่าลง แต่ในใจกลับมีแต่ความเยาะเย้ย

　　แต่นางกลับสามารถโน้มนาวจักรพรรดิอสูรไป่ฉือได้นอกจากนี้นางยังใช้เพียงห้าราชาอสูรพิชิตหนึ่งในห้าสำนักได้ นี่เป็นสิ่งที่เผ่าพันธุ์อสูรไม่เคยทำได้มาก่อน จนนางปรากฎตัวขึ้น

　　ดูเผินๆอาจจะมองว่าเป็นโชคดีนาง

　　อย่างไรก็ตามอสูรทุกคนรู้ว่าเป็นเพราะการคาดการณ์เมื่อสามเดือนก่อนของหยุนชิงวู

　　สามเดือน!

　　หยุนิชิงวูลงมือเพียงครั้งเดียว

　　ไม่เพียงแต่การคาดเดาเวลาในการโจมตีของนางต้องแม่นยำเป็นอย่างมาก ถ้าล่าช้าหรือเร็วไปแม้แต่นิดเดียว ทุกอย่างจะกลายเป็นล้มเหลวทันที

　　ร่างสีดำคุกเข่าลงไปอีกครั้งและเอาหัวแนบพื้น

　　 ท่านต้องการจะฆ่าข้าจริงๆงั้นหรือ?  　　 อืม หยุนชิงวูพยักหน้า

　　 ทำไม?ในช่วงเวลาแบบนี้ ทำไมท่านไม่แสดงความเมตตาต่อข้า ข้าเป็นราชาอสูร… ร่างสีดำยังคงไม่ยอมรับ

　　 สงครามเกิดขึ้นตลอดการสังหารราชาอสูรหนึ่งคนก็เหมือนแค่ตัดนิ้วเท้าทิ้งเท่านัน อย่างไรก็ตามมันจะทำให้อสูรทุกตัวอยู่ในหน้าที่ของตัวเอง ไม่มีใครล้ำเส้น มีเพียงวินัยระดับสูงเท่านั้นที่จะทำให้เราชนะสงคราม! 

　　 วินัย?วินัย…ข้าเข้าใจแล้ว ดูเหมือนอสูรจะอยู่ในบึงน้ำนานเกินไป สะดวกสะบายเกินไปจนไม่ได้สนใจโลกภายนอก ท่านจักรพรรดินีน้อยพูดถูกต้อง! มีเพียงความตายของข้าเท่านั้นที่เป็นตัวอย่างให้อสูรอื่นๆได้!  ร่างสีดำในที่สุดก็เข้าใจความต้องการของหยุนชิงวู

　　 เมื่อสงครามจบข้าจะสลักชื่อเจ้าไว้บนแผ่นหินในฐานะวีรบุรษสงคราม! 

　　 ขอบคุณองค์จักรพรรดินีน้อย ข้ายังมีอีกความปรารถนา!  　　 ข้าจะล้างแค้นให้ลูกชายของเจ้าข้าจะลากฆาตกรของหอคอยหลิงหยุนไปที่หลุมศพลูกของเจ้า!  หยุนชิงวูพยักหน้า

　　 ข้าขอบคุณท่านแทนลูกชายข้าด้วยข้าขอลา  ร่างสีดำลุกขึ้นยืน

　　 อืม หยุนชิงวูพยักหน้า

　　ร่างสีดำไม่กล่าวอะไรมากเขาหันหลังและเดินจากไปในดวงตาของเขามีความแน่วแน่ แต่หลังจากเดินไปไม่นานเขาก็หันหลังกลับมา

　　 ท่านจะช่วยพาเผ่าอสูรกลับไปสู่ความยิ่งใหญ่อีกครั้งได้หรือไม่? 

　　 ข้าไม่สามารถตอบคำถามของเจ้าได้ทุกข้อแต่เจ้าคงไม่ต้องการให้เผ่าอสูรอยู่ในบึงน้ำ คอยหลบซ่อนตัวในเงามืดไปตลอดหรอกใช่ไหม?  หยุนชิงวูตอบด้วยการถามกลับ

　　 ข้าเข้าใจแล้ว…เป็นเกียรติของข้าที่ได้สละชีวิตเพื่ออนาคตของเผ่าอสูร! ร่างสีดำเดินไปตรงกลุ่มเงาที่ยืนอยู่บริเวณทางเข้าเก้าขุนเขา

　　 อสูรที่ไม่สามารถเห็นแสงอาทิตย์ได้จะยังคงเป็นอสูรอีกงั้นหรือ? หยุนชิงวูมองร่างที่เดินจากไป จากนั้นนางก็หันไปมองดวงอาทิตย์ยามเช้า

　　 ผิดหรือถูก… 

　　 ผู้ชนะจะได้เขียนประวัติศาสตร์เสมอ! 

　　หยุนชิงวูกำหมัดแน่นชุดของนางพัดไปตามสายลม

　　…

　　หอคอยหลิงหยุน

　　ดวงอาทิตย์ขึ้นสู่จุดสูงสุดของท้องฟ้า

　　ผู้หญิงสวมเสื้อสีเขียวหลายคนล้มอยู่หน้าหอคอยหลิงหยุนพวกนางบาดเจ็บสาหัส

　　หยกเขียวเองก็หมดลมหายใจไปแล้ว

　　หญิงสาวในชุดขาวอีกสองคนร่องรอยการบาดเจ็บเต็มตัวพวกนางแต่พวกนางยังคงจับดาบแน่น ดวงตาของพวกนางเต็มไปด้วยความเคียดแค้น

　　ฟางเจิ้งจือ ขมวดคิ้วขณะถือดาบไร้ร่องรอยอยู่ในมือ

　　เขาไม่กลัวผู้หญิงห้าคนที่พึ่งปรากฎตัวขึ้นเพราะตอนนี้เขากำลังมองไปที่ หลิน มู่ไป่

　　จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ล้มอยู่บนพื้นใบหน้าของเขาซีดขาว ราวกับกำลังจะตาย

　　อย่างไรก็ตามถึงตอนนี้…

　　ผู้หญิงที่ชื่อว่ายู่เอ๋อร์ก็ยังไม่ปรากฎตัว

　　ฟางเจิ้งจือ เริ่มรู้สึกโกรธ แม้ว่าทั้งหมดที่เขาทำคือการคาดเดา แต่เขาก็ตระหนักได้ถึงเรื่องหนึ่ง ความโหดเหี้ยมของหอคอยหลิงหยุน

　　ไม่อย่างนั้นหยกเขียวคงไม่เลือกทิ้งชีวิตตัวเองอย่างง่ายดาย

　　ผู้หญิงมักเป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนไหวมีผู้หญิงในประวัติศาสตร์มากมาย ที่ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อความรัก

　　แน่นอนว่าความรักสามารถรักษาความเกลียดชังได้เช่นกัน

　　การฝึกเต๋าไร้หัวใจก็เหมือนเป็นการปลูกฝังความเกลียดและโกรธเข้าไว้ในตัว

　　ผลลัพธ์ที่ออกมาช่างน่าเศร้า

　　ฟางเจิ้งจือ รู้สึกอึกอัดเมื่อเห็นเรื่องเหล่านี้ เขาไม่รู้ว่าคนอื่นจะรู้สึกอย่างไร แต่เขาเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับความรักไม่ว่าจะแบบไหนก็ตาม มันเป็นสิ่งที่มีค่า

　　อย่างไรก็ตามหอคอยหลิงหยุนใช้ประโยชน์จากเรืองพวกนี้ในการบ่มเพาะพลัง

　　มันเป็นวิธีที่ชั่วร้ายมาก!

　　แน่นอนทุกคนมีอิสระในการตัดสินใจเลือกแต่เขาไม่มีทางให้เรื่องพวกนี้มาทำร้าย ปิง หยาง

　　นางเกิดมาจากความรักแต่กลับถูกทิ้งเพราะเต๋าไร้หัวใจ?

　　ฟางเจิ้งจือ โกรธ ไม่ใช่เพราะหอคอยหลิงหยุนควบคุมศิษย์อย่างไร้หัวใจ แต่โกรธที่หอคอยหลิงหยุนใช้วิธีแบบนี้เป็นใหญ่ในแดนศักดิ์สิทธิ์

　　 ฟางเจิ้งจือ…ถ้าข้ายังไม่ได้เจอนาง…ช่วยฝังศพข้าไว้หน้าหอคอยหลิงหยุนด้วย เมื่อข้าตาย…  หลิน มู่ไป่ พยายามพูดออกมาด้วยความยากลำบาก เขาไม่สนใจคำเตือนของคังเยว่

　　 ท่านพ่อ!ท่านพ่ออย่าตายนะ! ข้าไม่ต้องการให้ท่านตาย ท่านแม่ต้องช่วยท่านแน่นอน นางต้องรักษาท่านได้…  ดวงตาของ ปิง หยาง เต็มไปด้วยน้ำตา

　　 ฮ่าฮ่าฮ่า…ฝันไปเถอะ! หลิน มู่ไป่ ยอมแพ้ได้แล้ว นายของข้าไม่เคยรักท่าน!  คังเยว่หัวเราะเยาะ

　　 ไม่ยู่เอ๋อร์รักข้า!  หลิน มู่ไป่ กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ

　　ฟางเจิ้งจือ ยังคงกำดาบไว้แน่น

　　เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างหลิน มู่ไป่ และยู่เอ๋อร์ ทำไมหลิน มู่ไป่ ถึงเชื่อมั่นขนาดนี้? 　　แต่เขารู้เรื่องอื่น

　　ความต้องการของปิง หยางในการเติมเต็มความปราถนาของหลิน มู่ไป่ ดังนั้นเขาจะทำเพื่อพวกเขา หลังจากที่คังเยว่และผู้หญิงอีกห้าคนออกมาเขามีวิธีเดียวเท่านั้นที่จะผ่านไปได้

　　ฝ่าพวกนางไป?

　　ฟางเจิ้งจือ เงยหน้าขึ้นไปเล็กน้อยเพื่อที่จะได้เห็นหอคอยได้ทั้งหมด

　　ก่อนที่จะมาที่นี่เขาไม่เคยคิดเลยว่ายู่เอ๋อร์จะเป็นผู้คุมหอคอย

　　หอคอยหลิงหยุน?

　　มันเป็นสถานที่ที่ลึกลับ

　　การที่จะขึ้นไปถึงด้านบนมันไม่ใชเรื่องง่ายเลย

　　ดังนั้นตอนนี้เขามีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น

　　 ยู่เอ๋อร์ท่านมันเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจ หน้ากลมใหญ่เป็นซาลาเปา ท่านเป็นปีศาจที่น่ารังเกียจ ท่านจะหลบอยู่แต่ในหอคอยด้วยความขี้ขลาดแบบนี้งั้นหรือ?  ไม่มีทางถอยกลับแล้ว ตอนนี้เขาต้องเสี่ยง

　　……………………………………..