Genius Doctor Black Belly Miss – ตอนที่ 1683 – 1684

ตอนที่ 1683  ลุกจากที่ (1)
จื่อจินเงยหน้าขึ้นมองจวินอู๋เสียที่นั่งลงแล้วสายตาของนางก็เหลือบไปเห็นคนที่นั่งลงด้านหลังจวินอู๋เสีย
ไม่ใช่ครั้งแรกที่จื่อจินได้เห็นคนคนนั้นนางรู้ว่าเย่ฉาปลอมตัวอยู่ แต่ไม่รู้ทำไม วันนี้นางรู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัว “เย่ฉา” เปลี่ยนไป ปกติเย่ฉากับเย่กูไม่ค่อยพูดหรือยิ้ม และมักจะทำให้คนรู้สึกถึงความกดดันและเย็นชา แต่ “เย่ฉา” วันนี้กลับยิ้มมุมปากได้อย่างเป็นธรรมชาติ แม้ว่าจะเป็นรอยยิ้มบางๆ แต่ก็ทำให้คนรู้สึกว่ามันน่ากลัวและเลือดเย็น บรรยากาศก็ดูเหมือนกดดันยิ่งกว่าเดิม จนแทบรู้สึกได้ถึงอันตราย เพียงแค่นั่งตรงข้ามกับเขา จื่อจินก็รู้สึกหนาวเย็นไปทั้งหลัง นางงอหลังลงโดยไม่ได้ตั้งใจ
“เจ้าเรียกเย่ฉามาด้วยหรือ?”จื่อจินงงเล็กน้อย จวินอู๋เสียตัดสินใจว่าจะไม่ให้เย่ฉากับเย่กูเข้าร่วมงานเลี้ยงวันนี้ไม่ใช่หรือ?
[ทำไมจู่ๆถึงได้เปลี่ยนใจแล้วล่ะ?]
“อืม”จวินอู๋เสียตอบนิ่งๆ ราวกับว่าไม่มีสิ่งใดผิดปกติ
จื่อจินมองจวินอู๋เสียอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็มองไปที่ “เย่ฉา” ไม่สามารถสลัดความรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติออกไปได้ แต่เย่ฉาเป็นลูกน้องของจวินอู๋เสีย ย่อมไม่ดีหากนางจะถามมากเกินไป
“เมื่อกี้ตอนที่เจ้าออกไปเจ้าพลาดฉากเด็ดแล้ว” จื่อจินเลิกสนใจเรื่องนี้แล้วก็พูดขึ้น
“หืม?มีเรื่องอะไร?” จวินอู๋เสียเลิกคิ้วเล็กน้อย กวาดมองไปทั่วห้องโถงเพื่อหาเบาะแส และพบว่ากู่อิ่งที่นั่งอยู่ข้างๆกู่ซินเยียนหายไปจากงานเลี้ยงแล้ว ที่นั่งของเขาว่างเปล่า
จื่อจินหัวเราะเบาๆและพูดว่า“ดูเหมือนจูเก๋ออินจากวิหารมังกรจะเล็งคุณหนูของวิหารมารโลหิตเอาไว้ เมื่อกี้อาศัยว่าได้เหล้าเข้าปากไประหว่างงานเลี้ยง เขาก็วิ่งเข้าไปคุยกับกู่ซินเยียน โชคร้าย พูดไปได้ไม่กี่คำก็โดนกู่อิ่งไล่กลับมา ไปๆมาๆ ทั้งสองฝ่ายก็ดูท่าทางไม่ดีเอามากๆ สุดท้ายกู่ซินเยียนก็พูดขึ้นมาว่า กู่อิ่งดื่มมากเกินไปแล้ว ให้เขากลับไปพักผ่อน แต่ข้าเห็นว่าตอนนั้นตาของกู่อิ่งใสชัดเจนดี ดูไม่เมาเลยสักนิด เขาแสดงออกชัดเจนเลยว่าไม่ไว้หน้าจูเก๋ออินแล้ว ตอนที่กู่อิ่งออกไป สีหน้าเขาดูไม่ดีเลย”
ในฐานะศิษย์ของวิหารหยกวิญญาณจื่อจินย่อมอยากให้เกิดความโกลาหลวุ่นวายขึ้นในสิบสองวิหาร ยิ่งวุ่นวายมากเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น นี่เป็นการแสดงที่นางไม่อยากพลาดอย่างแน่นอน
จวินอู๋เสียฟังคำพูดของจื่อจินอยู่เงียบๆตามที่คาดไว้ จูเก๋ออินที่นั่งอยู่ไม่ไกลนักมีสีหน้าบึ้งตึง และกู่ซินเยียนก็ก้มหน้าตลอดเวลาโดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่านางคิดอะไรอยู่ในใจ แต่ก็ดูเหมือนที่จื่อจินพูด
แต่ว่า……
จวินอู๋เสียยังรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
นางเคยเจอกับกู่อิ่งมาก่อนกู่อิ่งไม่ใช่คนที่จะเชื่อฟังใคร ด้วยนิสัยของกู่อิ่ง ถ้าเขาไม่พอใจจูเก๋ออิน ต่อให้บนหัวของจูเก๋ออินแบกรัศมีประมุขน้อยวิหารมังกรอยู่ เกรงว่ากู่อิ่งก็ไม่ลังเลที่จะทำให้เขากระอักเลือดไปสามฟุตตรงนั้นแหละ รวมทั้งตัดสัมพันธ์กับจูเก๋ออินต่อหน้าทุกคนด้วย ยิ่งกว่านั้นกู่ซินเยียนพูดแค่ไม่กี่คำก็กลับไปแล้ว นี่ไม่ใช่นิสัยของกู่อิ่งเลย
นอกจากนั้น……
จวินอู๋เสียมองไปที่กู่ซินเยียนในตอนนั้นกู่ซินเยียนก็เงยหน้าขึ้นมาพอดี ใบหน้าของนางซีดเล็กน้อย สายตาว่างเปล่าของนางกวาดมองไปรอบห้องโถงใหญ่ พอสบตาจวินอู๋เสียเข้า นางก็สะดุ้งเล็กน้อย แล้วรีบก้มหน้าลงดื่มเหล้าต่อ
[กู่อิ่งออกไปโดยไม่ก่อเรื่องอะไรเพราะคำพูดของกู่ซินเยียนจริงหรือ?]
จวินอู๋เสียไม่รู้สึกเลยสักนิดว่ากู่ซินเยียนจะมีอิทธิพลต่อกู่อิ่งมากขนาดนั้น ตอนที่กู่ซินเยียนและกู่อิ่งอยู่ด้วยกันนั้น จวินอู๋เสียเห็นได้ไม่ยากเลยว่ากู่ซินเยียนกลัวกู่อิ่งจากก้นบึ้งของหัวใจ