God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1370

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง

หลังจากการซักถามซูเหลียงอิง เซี่ยปิงก็ล่วงรู้ถึงข้อมูลทุกอย่าง รวมถึงกลอุบายที่ฝ่ายตรงข้ามต้องการที่จะใช้กับตนเองเช่นกัน นอกจากนี้เขาก็ได้รู้ว่าสถานที่เพาะปลูกข้าวคริสตัลอยู่ที่ใด

ปัง!

เซี่ยปิงได้ใช้ฝ่ามือตบออกไป สังหารซูเหลียงอินไปในทันที บุคคลที่วางแผนมิดีมิร้ายเช่นนี้สมควรตาย

ยิ่งไปกว่านั้นทักษะผนึกวิญญาณนั้น อย่างมากก็สามารถที่จะควบคุมผู้คนได้เพียงแค่เก้าคนเท่านั้น เขาไม่ต้องการที่จะให้สิทธิที่จำกัดเช่นนี้สิ้นเปลืองไปกับซูเหลียงอิง

หลังจากที่ได้สังหารฝ่ายตรงข้าม ผนึกวิญญาณก็ได้ควบแน่นขึ้นมาอีกครั้ง ผนึกสีทองก็ได้กลับมาสู่ส่วนลึกของจิตวิญญาณเซี่ยปิงอย่างรวดเร็ว ผนึกสีทองนี้จะไม่หายไปเพราะการตายของฝ่ายตรงข้าม

จนถึงตอนนี้ ผู้พิทักษ์ทั้งเก้าของเมืองคริสตัลและผู้ปกครองเมืองล้วนถูกสังหารไป พลังอำนาจระดับสูงของเมืองแห่งนี้ได้ถูกกวาดล้างไปทั้งหมด

ทหารของเมืองคริสตัลที่อยู่รอบๆก็หวาดกลัวจนหลบหนีออกไป การที่แม้แต่ผู้ปกครองเมืองซึ่งเป็นยอดฝีมือในระดับเปลวไฟที่แท้จริงก็ถูกสังหารไปนั้น การที่พวกเขาทหารที่ต่ำต้อยกล้าที่จะเข้าไปเผชิญหน้ากับฝ่ายตรงข้ามนั้น ก็คงจะเป็นการนำพาความตายไปสู่ตนเอง

“ไปเถอะ”

เซี่ยปิงได้ส่งยานดาราจักรไปรับเจียงยารุและคนอื่นๆ จากนั้นก็ได้ปล้นชิงทรัพย์สมบัติทั้งหมดของผู้พิทักษ์ทั้งเก้าและผู้ปกครองเมือง อีกทั้งยังใช้โอกานี้ในการปล้นชิงทรัพย์สมบัติของหอคอยเซียงยุ่นมาเช่นกัน

อย่างรวดเร็ว เขาก็ได้เดินทางออกไปจากเมืองคริสตัล เดินทางไปที่สถานที่เพาะปลูกข้าวคริสตัล

ด้วยข้อมูลที่ได้รับมาจากซูเหลียงอิงนั้น สถานที่ที่ข้าวคริสตัลเติบโตอยู่นั้นเหมือนกับว่าจะเป็นเขตภูมิภาคทางเหนือของดาวเคราะห์แห่งนี้ สถานที่แห่งนั้นเป็นความลับสุดยอดและเป็นฐานทัพลับที่สำคัญที่สุดของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง

ถึงแม้ว่าฐานแห่งนั้นจะมีมาตรการป้องกันที่ดีในระดับหนึ่ง ทว่ามันก็ไม่ได้แตกต่างไปจากการป้องกันของเมืองคริสตัลมากนัก ดังนั้นเขาจึงไม่กังวลว่าจะพบเจอกับอันตรายใดๆในฐานแห่งนั้น

ระยะที่ห่างออกไป เหล่าโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงที่หลบซ่อนอยู่กำลังมองดูเซี่ยปิงและคนอื่นๆที่เดินทางออกไปจากเมืองคริสตัล พวกเขาต่างก็กัดฟันอย่างแน่น มีความรู้สึกที่เคียดแค้น

“จบสิ้นกัน ท่านผู้ปกครองเมืองและผู้พิทักษ์ทั้งเก้าถูกสังหารไป นี่มันเป็นเรื่องใหญ่โตที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน”

“รีบรายงานสำนักงานใหญ่โดยเร็ว รายงานท่านผู้นำ ไม่สามารถปล่อยให้เจ้าอู๋ไท่โต่วนี่หลบหนีออกไปได้อย่างแน่นอน”

“การที่สร้างปัญหาในอาณาเขตของพวกเขากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงนั้น เจ้าอู๋ไท่โต่วนี่จะต้องชดใช้!”

โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็กัดฟันพูดออกมา พวกเขาได้ถ่ายทอดข้อความออกไปทันที รายงานสถานการณ์นี้ให้สำนักงานใหญ่ได้รับรู้ เพราะว่าถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นหนึ่งในฐานทัพที่สำคัญของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง ไม่ว่าจะเกิดสัญญาณของปัญหาใดๆพวกเขาต่างก็ให้ความสำคัญอย่างมาก

ทว่าต่อให้จะให้ความสำคัญอย่างไรก็ยังคงเปล่าประโยชน์ ภายในระยะเวลาอันสั้นนั้นกองกำลังเสริมของพวกเขาไม่สามารถที่จะมาถึงได้ทัน

…………..

ในช่วงเวลานี้ ณ ฐานทัพทางเหนือของดาวคริสตัล

ที่นี่มีดินแดนกว่าหมื่นไร่ ล้อมรอบด้วยรั้วเหล็กขนาดใหญ่ อีกทั้งยังมีค่ายกลป้องกันขนาดใหญ่ที่ถูกติดตั้งไว้ หลีกเลี่ยงการที่ยอดฝีมือบางคนจะต้องการเข้ามาสำรวจสถานที่แห่งนี้

เรียกได้ว่ามาตรการป้องกันของฐานทัพแห่งนี้เข้มงวดอย่างมาก ยอดฝีมือของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมหาศาลได้รวมตัวกันอยู่ในสถานที่แห่งนี้

ทว่าข่าวของสถานการณ์ในเมืองคริสตัลนั้นก็ยังไม่ได้มาถึงสถานที่แห่งนี้ เพราะว่าท้ายที่สุดแล้วเมืองคริสตัลนั้นก็อยู่ห่างจากที่นี่พอสมควร อีกทั้งสิ่งต่างๆก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเกินไป พวกเขาจึงไม่ได้เตรียมพร้อมรับมือ

ในตอนนี้กลุ่มของทหารกำลังพูดคุยกัน

“โอ้ ช่างน่าเบื่อจริงๆ อีกหนึ่งวันที่ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย”

“สิ่งที่เจ้าพูดนี้มันหมายความว่าอะไรกัน? เจ้าต้องการที่จะให้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นอย่างนั้นหรือ?”

“ไม่ใช่เช่นนั้น การที่ข้าเข้าร่วมกับกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงนั้น เดิมทีข้าคิดว่าจะได้ออกลาดตระเวน ปล้นชิงทรัพย์สมบัติมามากมาย ทว่ามีที่ไหนที่จะคิดได้ว่าจะถูกประจำการให้คุ้มกันอยู่ในสถานที่บัดซบแห่งนี้”

“มีอะไรที่ไม่ดีกัน ที่นี่คือฐานทัพที่สำคัญที่สุดของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง การที่คุ้มกันสถานที่แห่งนี้นั้นถือว่าเป็นคุณงามความดีที่ยิ่งใหญ่”

“คุณงามความดีตูดข้าสิ ที่นี่คือฐานทัพลับสุดยอด ยิ่งไปกว่านั้นดาวคริสตัลก็ยังเป็นหนึ่งในสำนักงานใหญ่ของกลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง มีการคุ้มกันที่แน่นหนา เป็นระยะเวลากว่าหนึ่งร้อยปีที่ไม่มีใครรุกรานเข้ามาที่นี่ การที่ไม่มีใครรุกรานเข้ามานั้น มีที่ไหนที่พวกเราจะได้สร้างคุณความงามดีขึ้นมา”

“พูดถูก ผู้ที่รุกรานเข้ามาในสถานที่แห่งนี้นั้นมีเพียงแค่ความตายเท่านั้นที่รออยู่ หากไม่ใช่บุคคลที่โง่เขลาจริงๆ ก็คงจะไม่กล้าเข้ามา”

“อย่างไรก็ตาม ข้าคิดว่าชีวิตที่สุขสบายและไร้ปัญหาเช่นนี้ก็ดีเหมือนกัน ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องฆ่าฟันกันตลอดเวลา ไม่จำเป็นที่จะต้องกังวลว่าจะถูกศัตรูโจมตี การที่จะเกษียณในสถานที่แห่งนี้ก็เป็นเรื่องที่ดี”

“ใช่ การที่เอาแต่ปล้นชิงผู้คนในทุกหนแห่งของจักรวาลนั้น บางทีสักวันอาจจะเผชิญเข้ากับยอดฝีมือที่แท้จริงก็เป็นได้”

“ก่อนหน้านี้ก็มีกัปตันคนหนึ่งที่เสียชีวิตไปไม่ใช่หรือ? พึ่งพาการที่ตนเองเป็นผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ คิดว่าตนเองยิ่งใหญ่ ไม่คาดคิดว่าปล้นชิงเรือโดยสารแล้วจะถูกผู้คุ้มกันของฝ่ายตรงข้ามจัดการเอาได้ ถูกหอกแทงเข้าไปจนตาย”

“ดังนั้นข้าจึงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดีกว่าหากจะอยู่ในฐานทัพแห่งนี้ ไม่จำเป็นที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับความอันตราย”

ทหารจำนวนมากต่างก็พยักหน้า เพราะว่าเป็นระยะเวลาหนึ่งร้อยปีแล้วที่ไม่มีใครโจมตีสถานที่แห่งนี้ ปลอดภัยอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ไม่มีใครคิดว่าตนเองจะเผชิญกับการโจมตีของศัตรูในสถานที่แห่งนี้ พวกเขาต่างก็คิดว่าตนเองกำลังใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ไม่ต้องเสี่ยงอันตรายใดๆ

“อย่างไรก็ตาม บางทีอาจจะมีสักวันที่พวกเราเผชิญกับการโจมตีของศัตรู ข้าคิดว่าพวกเราควรที่จะระมัดระวังตัวไว้ในระดับหนึ่งก็ดีเหมือนกัน” หวางหวูหนึ่งในทหารมีความคิดที่แตกต่างออกไป คิดว่าชีวิตนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอน

“แม่เจ้า มีบางคนที่บุกรุกเข้ามาที่นี่จริงๆ ทุกคนดูเร็ว มียานอวกาศที่ปรากฏขึ้นมาบนท้องฟ้าอย่างกะทันหัน” ทันใดนั้นก็มีทหารบางคนที่เงยหน้ามอง ค้นพบว่ามียานอวกาศที่ได้ออกมาจากหลุมหนอนและบินอยู่บนท้องฟ้า

อะไรนะ?!

โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็สะดุ้งตกใจ แต่ละคนต่างก็เงยหน้ามองขึ้นไป

“ศัตรูโจมตี ศัตรูโจมตี รีบรายงานผู้บัญชาการฐานทัพเร็ว!”

มีทหารที่ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง ส่งเสียงเตือนคนอื่นๆ

ติ้ด! ติ้ด! ติ้ด!

ทันใดนั้นบางคนก็ได้เปิดเสียงสัญญาณเตือนภัยขึ้นมาทันที แจ้งเตือนทุกๆคนที่อยู่รอบฐาน นี่เป็นเหตุการณ์การบุกรุกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เป็นเหตุการณ์ที่มีระดับความอันตรายสูง

“ไม่ต้องเป็นกังวล ต่อให้มีศัตรูบุกรุกเข้ามาแล้วอย่างไรกัน ที่นี่คือฐานทัพลับของพวกเรากลุ่มโจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดง ไม่ใช่แค่ติดตั้งค่ายกลไว้เป็นจำนวนมากเท่านั้น ทว่ายังมีอาวุธเลเซอร์มากมาย มีระบบป้องกันต่างๆนาๆ แม้แต่ผู้บ่มเพาะในระดับเปลวไฟที่แท้จริงที่เข้ามาที่นี่ก็จะต้องถูกยิงกลายเป็นรังผึ้งอย่างกะทันหัน เจ้าผู้บุกรุกเหล่านี้จะต้องตาย”

กัปตันคนหนึ่งได้พูดออกมา รักษาขวัญและกำลังใจของกองทหาร

“กัปตัน ข้าคิดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่เรียบง่ายเช่นนั้น ในเมื่อฝ่ายตรงข้ามกล้าเข้ามาที่ฐานทัพของพวกเรานั้น ข้าคิดว่าพวกเขาคงจะเตรียมการมาเป็นอย่างดี ครั้งนี้บางทีพวกเราอาจจะเผชิญกับความโชคร้ายมากกว่าความโชคดี” หวางหวูไม่ได้มองโลกในแง่ดี

ตึบ!

หลังจากที่พูดจบ โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากก็เห็นยานอวกาศที่พุ่งลงมา เป็นเหมือนกับอุกกาบาตก็ว่าได้ เจาะทะลวงผ่านค่ายกลไปอย่างกะทันหัน ปืนใหญ่เลเซอร์จำนวนนับไม่ถ้วนที่ยิงออกไปนั้นก็ไม่สามารถที่จะหยุดยานอวกาศลำนี้ได้

ภายในไม่กี่ลมหายใจ ยานอวกาศก็พุ่งชนทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเหมือนกับกระทิงก็ว่าได้ พึ่งพาอาศัยการที่ตนเองมีการป้องกันที่ไร้เทียมทาน ทำลายล้างอาวุธของฐานทัพแห่งนี้จนหมดสิ้น

ในตอนนี้ พลังงานที่ปกคลุมฐานทัพก็ได้พังทลายไป แตกกลายเป็นเสี่ยงๆ เผยให้เห็นสภาพดั้งเดิมของฐานทัพ ทุกๆที่ต่างก็ราบเป็นหน้ากลอง

“จบสิ้นกัน ครั้งนี้จบสิ้นกัน ไม่ว่าจะเป็นค่ายกลของฐานทัพแห่งนี้หรือว่าระบบการป้องกัน ทุกสิ่งทุกอย่างได้ถูกทำลายไปอย่างสมบูรณ์ พวกเราไม่มีอะไรที่จะสามารถต้านทานศัตรูได้อีกต่อไป” โจรสลัดผ้าคาดหัวสีแดงจำนวนมากต่างก็รู้สึกสิ้นหวัง พวกเขาต่างก็ต้องการที่จะหลบหนีออกไป

“อย่าเพิ่งถอดใจ”

กัปตันได้พูดขึ้นมาเพื่อรักษาขวัญและกำลังใจของกองทหาร มือของเขาได้โบกออกไป “ผู้บัญชาการฐานทัพของพวกเรายังไม่ได้เคลื่อนไหวออกมา เขานั้นเป็นถึงยอดฝีมือในระดับเปลวไฟที่แท้จริง มีพลังอำนาจที่เทียบได้กับผู้ปกครองเมืองคริสตัล แม้แต่บรรดารองผู้บัญชาการเองก็เป็นยอดฝีมือในระดับหล่อหลอมสมบัติ”

“การที่พวกเขาเคลื่อนไหวออกมานั้น ยานอวกาศลำนี้จะต้องระเบิดออกมาภายในไม่ถึงหนึ่งนาที พวกเรารอดูการแสดงที่ดีเถอะ”

เขาได้ตะโกนออกมา ห้ามปราบเหล่าทหารที่ต้องการจะหลบหนีออกไป

หากทหารเหล่านี้หลบหนีออกไปนั้น จากนั้นฐานทัพแห่งนี้ก็จะล่มสลายอย่างแท้จริง ในตอนนั้นสถานการณ์จะเป็นเหมือนกับแม่น้ำที่ไหลอย่างเชี่ยวกราก อยู่เหนือการควบคุม

 

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

God Level Demon | ระบบความเกลียดชังปีศาจ

บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!”บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ”บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”นักวิทยายุทธต่างๆของดวงดาวหยานหวงที่มีความฝันที่จะหักกระดูกของเจ้าเซี่ยปิงให้เป็นล้านๆชิ้นและดื่มเลือดของเขาให้หมดเซี่ยปิงเกาคาง: “ด้วยคะแนนความเกลียดชังที่มากขนาดนี้ ข้าจะเอาไปใช้ทำอะไรดี ข้าจะแลกเปลี่ยนคัมภีร์ที่ไร้เทียมทาน สิ่งประดิษฐ์จากสวรรค์หรือว่าวิชาบ่มเพาะอมตะ”

Options

not work with dark mode
Reset