Chapter 15: มาตรฐานของพลังวิญญาณ
ในสนามเด็กเล่นทุกคนมองไปที่แสงสีม่วงที่พุ่งออกมาต่อหน้าต่อตาด้วยความไม่เชื่อ
“ ถัง…ถังเกอ มรดกทางจิตวิญญาณ…เจ็ด”
ไม่ใช่ว่าอาจารย์ไม่ต้องการประกาศระดับ แต่เขารู้สึกตะลึงเกินไปที่จะไม่พูดติดอ่างหลังจากได้เห็นมรดกจิตวิญญาณระดับเจ็ดเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขา
ทุกคนในสนามเด็กเล่นรวมถึงครูและหัวหน้าหมู่บ้านต่างพูดอะไรไม่ออก
หูคุนที่เพิ่งได้ส่องแสงสีเหลืองแวววาวในการทดสอบก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาแทบจะร้องออกมาเมื่อผลของถังเกออกมา
“นายคือถังเกอหรือเปล่า”
ถังเกอพยักหน้าด้วยความสับสน
ฟางเจ๋อยิ้มอย่างหนักจนใบหน้าของเขาแทบจะแยกออกจากกัน ด้วยความดีใจเขาตบไหล่ถังเกออย่างแรง “นายจะมาติดตามฉันตั้งแต่นี้ต่อไป”
จากนั้นฟางเจ๋อก็หันไปหาหัวหน้าหมู่บ้าน “หมู่บ้านน้ำสวรรค์ จะได้รับรางวัลสำหรับการเพิ่มความสามารถนี้ อุปกรณ์ทรัพยากรทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าตั้งแต่วันนี้ หัวหน้าหมู่บ้านจะได้รับ ยาวิญญาณสวรรค์,เบ็ดปะการังเลือด, ผลไม้ทะเลสีแดงเข้ม …”
ด้วยความตื่นเต้นที่ฟางเจ๋อประกาศในสิ่งที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน หัวหน้าหมู่บ้านแทบจะเป็นลม
หานเฟยมีความสุขมากกับถังเกอเมื่อเขาเห็นเขาถูกพาตัวไป
ในที่สุดหัวหน้าหมู่บ้านก็ควบคุมสติได้หลังจากความตื่นเต้น เขาตะโกนว่า “ทำแบบทดสอบต่อไป!”
“หูคุน มรดกทางจิตวิญญาณ ระดับสามคุณภาพสูง”
หลังจากนั้นผลลัพธ์ก็น่ากลัวทันที ผู้ที่มีมรดกทางจิตวิญญาณระดับหนึ่งคุณภาพต่ำดูแย่มาก หมายความว่าพวกเขาสามารถเป็นชาวประมงระดับหกเท่านั้นที่ดีที่สุดในชีวิตของพวกเขา
เหอเสี่ยวหยู่กล่าวว่า “ถ้ามรดกทางจิตวิญญาณของคุณต้องดีกว่าระดับหนึ่งคุณภาพสูงคุณคุณถึงจะเป็นผู้เชี่ยวชาญการตกปลาได้ เอาล่ะถึงตาเราแล้ว”
หานเฟยตระหนักถึงบางสิ่งเมื่อเขาเห็นแสงสีเหลืองสดใสที่เสี่ยวยูปล่อยออกมา ผู้ที่มีแสงสีเหลืองจะไม่สูงกว่าระดับสี่
ตามที่เขาคาดไว้อาจารย์ประกาศว่า “เหอเสี่ยวยู มรดกทางวิญญาณระดับสามคุณภาพสูง”
พ่อของเสี่ยวยูรู้สึกตื่นเต้นมาก ลูกสาวของเขาติดอันดับหนึ่งในห้าของนักเรียนพันคน เขาเกือบจะหัวเราะออกมาด้วยความพึงพอใจ
หานเฟยเดินไปข้างหน้าด้วยความเงียบ
หวังเจ๋อมองไปที่เขาและพูดว่า “วางมือของนายบนหินวัดและปล่อยวิญญาณของนายเข้าไป”
มันเป็นกระบวนการง่ายๆ หานเฟยเห็นว่าหินเปล่งประกายอย่างไม่มีนัยสำคัญ
“ห้ะ”
หวังเจ๋อพูดด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย “หานเฟย มรดกทางจิตวิญญาณ: ระดับหนึ่งคุณภาพสูง”..
ผลลัพธ์ที่ได้เป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่มีใครให้ความสนใจใด ๆ หวังเจ๋ออุทานเพราะเขาคิดว่าหานเฟยจะได้ระดับหนึ่งคุณภาพต่ำด้วยซ้ำ
แต่ทว่าไม่มีใครสังเกตเห็นว่ามีริ้วสีดำบนหิน มันแทบจะมองไม่ออก..
หวังเจ๋อไม่เห็น แต่หานเฟยสังเกตุเห็นมันได้
หานเฟยถอยมือออก “ท่านครับสีของมรดกจิตวิญญาณระดับสี่คืออะไรหรอครับ”
หวังเจ๋อตอบอย่างสบายๆ “น้ำเงิน…คนต่อไป!”
หานเฟยกลับมาด้วยความสับสน ต่ำกว่าระดับสี่มันเป็นสีเหลือง ระหว่างระดับสี่และระดับหกมันเป็นสีน้ำเงิน เหนือระดับเจ็ดมันเป็นสีม่วง แล้วสีดำที่เขาเห็นมันหมายถึงอะไรกันนะ?
“หานเฟยไม่ต้องกังวล ยังมีความหวังสำหรับนายน่า แม้ว่านายจะเทียบกับฉันไม่ได้ แต่นายก็ยังดีกว่าคนจำนวนมากนะ”
…
ในพื้นที่ฝึกฝนเหอเสี่ยวยูกล่าวว่า “นายจะต้องคล่องแคล่วมากกว่านี้ วิธีการต่อสู้ของนายรุนแรงเกินไป เราต้องเน้นเทคนิคมากขึ้น หากนายเทพลังวิญญาณทั้งหมดลงในอาวุธพลังวิญญาณของนายจะถูกใช้จนหมดหลังจากการโจมตีแค่สองสามครั้ง”
หานเฟยหยุดชะงัก “เราสามารถใส่พลังวิญญาณลงในอาวุธได้ด้วยหรอ”
เสี่ยวยูกล่าวว่า “แน่นอนสิ แต่เราส่วนใหญ่เราใช้พลังทางจิตวิญญาณในการฝุกฝนของเรา มันมีค่ามาก แต่อย่างไรก็ตามวิกฤตอาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อในการประมงดังนั้นนายอาจต้องใช้จิตวิญญาณลงไปกับอาวุธของนายและควรใช้ทุกจุดของมันให้เกิดประโยชน์สูงสุด”
หานเฟยประหลาดใจเมื่อเขาถามเกี่ยวกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับพลังวิญญาณ
เหอเสี่ยวหยู่มีพลังอยู่ 142 จุดแล้ว ในทางทฤษฎีเราสามารถกลายเป็นชาวประมงระดับเจ็ดได้หลังจากที่พลังของพวกเขาทะลุ 140 จุดอย่างไรก็ตามบางคนเลือกที่จะฝึกฝนตัวเองในระดับสูงสุดของระดับหก ว่ากันว่าคนที่เก่งที่สุดในหมู่บ้านสามารถมีพลังได้ถึง 159 จุดในขณะที่อัจฉริยะในเมืองที่ได้รับการฝึกฝนสามารถมีพลังได้ถึง 179 จุด
หัวใจของหานเฟยเต้นรัว “คุณแน่ใจหรือว่าคุณมี 120 จุดเมื่อคุณถึงระดับหก”
เหอเสี่ยวหยู่กล่าวว่า “ใช่แล้ว! มาตรฐานสำหรับระดับหกคือ 120 คะแนน”
หานเฟยสงสัยว่าแล้วพลัง 119 จุดของเขาหมายถึงอะไร เมื่อเขาตรวจสอบหม้อชำระล้างของปีศาจใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
ขีดจำกัดสูงสุดของพลังวิญญาณของเขาเปลี่ยนเป็น 121 จุด
หานเฟยพบว่ามันแปลกทำไมขีดจำกัดของมันถึงเพิ่มขึ้นสองจุดได้ล่ะ
เป็นเพราะซุปกลืนวิญญาณสองชามหรือเปล่า หรือเป็นเพราะเขาฝึกฝนร่างกายหลังจากกินซุปกลืนวิญญาณกันนะ
เมื่อคิดถึงเรื่องนั้นหานเฟยก็ยิ้มกว้าง “นี่เสี่ยวยูฉันขอยืมเบ็ดไม้ไผ่ของคุณได้ไหม”
เสี่ยวยูกล่าวว่า “อะไรนะ..นายอยากจะสู้อีกหรอ ฉันจะไม่ให้นายหรอก”
หานเฟยพูดว่า “ฟังนะฉันจะให้ซุปกลืนวิญญาณให้คุณทุกครั้งที่ยืมมา คุณคิดว่าดีไหม”
