GMC ตอนที่ 684 เต็มกำลัง
“คำราม ~!”
เมื่อพลังงานหายไปร่างของปิงหยางก็หายไป สิ่งที่ปรากฏคือสัตว์ร้ายที่ดูน่ากลัวและมีแสงสีน้ำเงินเปล่งออกมาจากร่างของมัน
“นี่คือ…”
วานเฉิงและคนอื่นๆทำการป้องกันนักเรียนของพวกเขา
“ อย่างที่ฉันคิดไว้” ซูฮ่าวอธิบายด้วยความผิดหวังและหมดหวัง “ ไม่กี่ปีที่ผ่านมาฐานลับได้ทำการทดลองนี้ แม้ว่าจะมีความวุ่นวายครั้งก่อนหน้านี้ก็ตาม แต่การทดลองหนึ่งของพวกเขาประสบความสำเร็จโดยไม่คาดคิดและมันก็คือปิงหยาง!”
“ การทดลองนั่น!”
การแสดงออกของทุกคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย
โดยเฉพาะผู้ที่เคยได้ยินเหตุการณ์นี้มาก่อนพวกเขาแสดงความโกรธเกรี้ยว ปิงหยางเป็นผู้รอดชีวิตที่สามารถหนีจากฐานนั้นได้สำเร็จ แต่ไม่มีใครคิดว่าเขาจะเป็นผลิตภัณฑ์ที่ประสบความสำเร็จเช่นกัน!
“ การทดลองบ้าๆนั่นมีกรณีที่ประสบความสำเร็จด้วยงั้นหรอ” ชายคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะถาม
“ แล้วสิ่งที่เรียกว่าความสำเร็จ…”
ทุกคนหันกลับไปมองสัตว์ร้ายตรงหน้าพวกมัน เด็กคนนี้ที่ชื่อปิงหยางหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยทิ้งไว้เพียงสัตว์ร้ายที่ดูน่ากลัวตัวนี้!
“คำราม ~!”
ปิงหยางสังเกตสายตาของทุกคน เมื่อกรงเล็บของเขากระแทกพื้นพื้นดินก็สั่นสะเทือนเกิดเป็นอยแยกที่กระจายไปรอบๆ เหล่าอัจฉริยะในปัจจุบันเริ่มหน้าซีดด้วยความกลัว
ปรากฏการณ์ดังกล่าวน่ากลัวเกินไป!
วูป~
เมื่อมองไปที่เหล่ามดที่อยู่ข้างหน้า ปิงหยางก็ฟาดกรงเล็บลงโดยไม่ต้องมีความเมตตาใดๆ คราวนี้เป้าหมายคือทุกคนตรงหน้าเขา!
“ป้องกัน”
วานเฉิฃตะโกนออกมาก่อนที่จะรีบพุ่งไปข้างหน้า
บูม!
ด้วยเสียงอันดังปัง ดาบปรากฏออกมาจากวานเฉิงตามด้วยทุกคนที่ปล่อยทักษะต้นกำเนิดประเภทป้องกันตามลำดับ อย่างไรก็ตามแม้จะเป็นการร่วมกันเมื่อกรงเล็บของปิงหยางมาถึงพวกเขาทุกคนก็ตกตะลึง
แก็ก!
แก็ก!
แรงกดดันมากจนเกินไป
ด้วยการใช้พลังของเขาเพียงอย่างเดียวเขาก็สามารถปราบปรามทุกคนได้! เมื่อพลังทั้งสองปะทะกันนักเรียนทุกคนและเอสเปอร์โดเมนถูกบังคับให้ต้องล่าถอยทันที
มันมากเกินกว่าที่พวกเขาจะจัดการได้!
นี่คือพลังที่แท้จริงของปิงหยาง?
วูป!
เพียงแค่กรงเล็บของเขา ทุกคนได้รับบาดเจ็บมากมาย!
ทุกคนเงียบไป!
ฉากกลับมาสงบ
ช่วงเวลาที่ปิงหยางเปลี่ยนร่างเป็นสัตว์ร้ายด้วยการโจมตีด้วยกรงเล็บอย่างง่ายๆ การต่อสู้กลายเป็นฝั่งของเขาในทันที ความแข็งแกร่งนั้นมันอะไรกัน!
ป้องกันกรงเล็บของเขา
พวกเขาจะทำได้อย่างไร
ต่อหน้าพลังอันสมบูรณ์นี้ ความพยายามใดๆไร้ประโยชน์!
ใช่ปิงหยางที่เปลี่ยนร่างเป็นสัตว์เร้ายระดับจักรพรรดิ ความแตกต่างระหว่างสัตว์ร้ายระดับจักรพรรดิก็เป็นเช่นเดียวกับเอสเปอร์โดเมนระดับหนึ่งและเอสเปอร์โดเมนสูงสุด ความแตกต่างนั้นมีขนาดใหญ่มาก!
“ การทดลองนั้นสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งจนถึงระดับนี้เลยงั้นหรอ”
ทุกคนยิ้มอย่างขมขื่น
ต่อหน้าความแข็งแกร่งดังกล่าวความแข็งแกร่งอันเล็กน้อยของพวกเขานั้นเปรียบมิได้ อย่างไรก็ตามถ้า ปิงหยางมีความสามารถเช่นนี้ทำไมเขาถึงไม่ใช้มันในก่อนหน้านี้
“ เป็นเช่นนี้เอง”
ดวงตาของซูฮ่าวสว่างขึ้นทันที
สิ่งนี้คือความสงสัยของหลี่เตียนเตียน เหตุใดปิงหยางจึงไม่ได้รับผลกระทบเมื่อใช้ความสามารถเกรด S ตอนนี้เขาไขปริศนาได้แล้ว!
สัตว์ร้าย!
ผลข้างเคียงของการใช้ความสามารถเกรด S ที่น่ากลัวที่สุดคืออะไร
อายุไข!
แล้วอายุไขของสัตว์ร้ายมีมากแค่ไหน?
มันยาวกว่ามนุษแน่ๆแต่ยังไม่ทราบแน่ชัด! ใครจะคิดว่าการทดลองผสานมนุษย์กับสัตว์ร้ายในครั้งนี้จะสำเร็จกับปิงหยาง?
ปัง!
ปัง!
ปิงหยางก้าวไปข้างหน้าสองก้าว
ในขณะที่พื้นสั่นสะเทือนทุกคนก็ก้าวถอยหลังไปอย่างไม่รู้ตัว! มีเพียงวานเฉิงคนเดียวที่ยืนอยู่ในจุดเดิมโดยไม่แสดงอาการถอย อย่างไรก็ตามเขาไม่มีพลังพอที่จะหยุดปิงหยาง
ท้ายที่สุดเขายังคงเป็นแค่เอสเปอร์มืออาชีพ!
“ ถ้าฉันต้องการทำลายเมืองเกาหยวนก็ไม่มีใครหยุดฉันได้!” ปิงหยางคำรามเสียงดังสนั่น ด้วยออร่าและแรงกดดันของเขาทุกคนถูกกดดัน มีบางคนที่ทนไม่ไหวแล้วอาเจียนเป็นเลือด แม้แต่ซูฮ่าวก็ยังรู้สึกถึงแรงกดดันที่น่ากลัว
ช่องว่างด้านความแข็งแรงนั้นใหญ่จนเกินไป
ซูฮ่าวตระหนักดีว่ามันไม่ได้เป็นเพียงความแข็งแกร่งในร่างสัตว์ร้ายของปิงหยางแต่ยังรวมถึงความสามารถเกรด S ซึ่งต่างจากหลี่เตียนเตียนที่มักจะระมัดระวังในการใช้ความสามารถของเขา แต่ข้อจำกัดดังกล่าวไม่มีผลในกรณีของปิงหยางตอนนี้ปิงหยางปลดปล่อยศักยภาพทั้งหมดของความสามารถเกรด S ของเขา
“คำราม ~!”
เสียงคำรามดังสนั่น กำแพงเมืองพังทลายลง
“ผนึก”
ปิงหยางผนึกพื้นที่โดยรอบทุกคน เขาไม่ได้ฆ่าใครแต่วางไว้ล้อมรอบ ด้วยเสียงที่น่ากลัวเขาเปล่งออกมาว่า “ฉันจะให้ทุกคนเป็นพยานว่าฉันทำลายเมืองเกาหยวนอย่างไร!”
บูม!
ปิงหยางก้าวไปข้างหน้า
ทุกคนรู้สึกหดหู่ ท้ายที่สุดการต่อสู้ก็จบลงเช่นนี้!
วานเฉิงพ่ายแพ้ สำหรับคนอื่นๆพวกเขาทำอะไรไม่ถูก หลังจากปิงหยางกลายเป็นสัตว์ร้ายเขาก็ทรงพลังมากจนทำให้พวกเขาสิ้นหวัง ไม่มีใครหยุดเขาได้!
“ เป็นไปได้ไหมที่เราจะทำได้แค่เฝ้าดูอย่างทำอะไรไม่ได้ในขณะที่เขาทำลายเมืองเกาหยวน?” หลี่โชวกล่าวอย่างหดหู่
ทุกคนเงียบ
ไม่มีใครอยากเห็นฉากนี้ แต่ใครจะหยุดเขาได้?
“ วานเฉิง?”
ทุกคนมองเขาโดยไม่รู้ตัว
วานเฉิงกำหนัดและกัดฟัน แม้แต่เขาก็ขยับไม่ได้ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไร ถึงตอนนี้ทุกคนตระหนักว่า วานเฉิงได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากปิงหยางทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้
“มันจบแล้ว…”
ทุกคนตัวสั่นขณะที่พวกเขามองปิงหยางที่เข้าใกล้เมืองเกาหยวนเรื่อยๆอย่างไม่เต็มใจ นั่นคือเมืองทั้งเมืองที่มีผู้คนนับล้าน!
บรรยากาศที่สิ้นหวังเริ่มแผ่กระจายเต็มบรรยากาศโดยไม่รู้ตัว
“ ไม่มีทางออกจากสิ่งนี้จริงๆงั้นหรอ?”
ซูฮ่าวมองร่างปิงหยางและสูดหายใจเข้าลึกๆจิตใจของเขาเต็มไปด้วยความคิดทุกประเภท ในขณะที่ความคิดมากมายไหลผ่าน ในที่สุดเขาก็ตัดสิน
“นี้…”
“ โอกาสสำเร็จต่ำเกินไป”
“ แต่บางทีฉันอาจทำได้”
ซูฮ่าวกัดฟัน “ไม่มีทางอื่นแล้ว ฉันจะใช้ทุกอย่างของฉัน!”
วุป!
จิตสำนึกของเขาเข้าสู่อาณาจักรสวรรค์ หลังจากนั้นไม่กี่ลมหายใจเขาก็กลับมา ซูฮ่าวมองปิงหยางซึ่งอยู่ในระยะไกลและไม่ลังเลที่จะเคลื่อนไหว
“ ผู้สร้างจักรวาล!”
บูม!
ร่างของปิงหยางหยุดลง
ออร่าที่ทรงพลังพุ่งไปข้างหน้าครอบคลุมซูฮ่าวและปิงหยาง ทันใดนั้นพวกเขาก็ยืนนิ่งขณะที่ล้อมรอบด้วยออร่าที่แปลกประหลาด
ทุกคนตกตะลึง
“นี่…”
“ปิงหยางถูกลากเข้าไปในภาพลวงตาที่สร้างโดยซูฮ่าว!”
“เขามันบ้า!”
ทุกคนกลัวการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของเหตุการณ์ นั่นคือเอสเปอร์โดเมนที่แข็งแกร่งกว่าซูฮ่าว! ไม่จำเป็นต้องพึ่งทักษะแก้ภาพลวงตา ตราบใดที่ศัตรูใช้เต็มพลังภาพลวงตาของซูฮ่าวจะถูกทำลายโดยไม่มีโอกาศใดๆ!
“ เขาบ้าไปแล้ว!”
“ เขาพยายามถ่วงเวลา? ถ้าเขาสามารถทำได้ จะมีใครมาช่วยเรางั้นหรอ”
ทุกคนรู้สึกหมดหวัง เมื่อมองดูซูฮ่าวและปิงหยางพวกเขาก็ยังไร้ความหวัง มีเพียงดวงตาของวานเฉิงและหลี่โชวเท่านั้นที่เปล่งแสงแปลกๆออกมา
ซูฮ่าวสามารถพลิกสถานการณ์ได้ราวกับสร้างปฏิหารอยู่เสมอ ครั้งนี้บางทีเขาอาจสามารถทำแบบเดิมได้อีกครั้ง
ในอาณาจักรสวรรค์ผู้คนที่ยุ่งกับการทำให้สัตว์ร้ายเชื่อง จู่ๆพวกเขาก็รู้สึกว่าท้องฟ้าสั่นไหวและเข้าใจได้ในทันทีว่าสัตว์ร้ายทรงพลังอีกตัวกำลังถูกส่งมาที่นี่
“ สัตว์ร้ายระดับจักรพรรดิ?”
ก่อนที่สัตว์ร้ายจะปรากฏขึ้นออร่าที่ทรงพลังก็เริ่มแพร่กระจายทั่วพื้นที่
“ ช่างเป็นออร่าที่แข็งแกร่งอะไรเช่นนี้” ชิหมิงซวนดีใจมาก “สัตว์ร้ายตัวนี้มีคุณสมบัติที่จะเป็นพาหนะของฉัน”
สำหรับชายร่างใหญ่ เขาทำได้เพียงมองชิหมิงซวนด้วยความรังเกียจ
บูม!
สัตว์ร้ายปรากฏตัว ชิหมิงซวนเป็นคนแรกที่พุ่งเข้าไป สำหรับคนอื่นๆพวกเขาทำได้แค่ถอนหายใจ เจ้าสัตว์ตัวนี้จะจับสัตว์ร้ายไปอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม …
ไม่มีใครคาดคิด…
บูม!
ชิหมิงซวนถูกส่งกระเด็นกลับมาด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเมื่อเขาวิ่งเข้าไปเสียอีก เขาตกลงบนพื้นอย่างน่าสงสารก่อเป็นหลุมขนาดใหญ่ขึ้น ฝูงชนเริ่มตกตะลึงและสิ่งที่ตามมาคือเสียงหัวเราะของพวกเขา
“ อาจารย์ชิ ช่างเป็นวิธีที่ยิ่งใหญ่ในการกลับมา”
“ใช่ๆ ระวังมิฉะนั้นคุณจะถูกเอาชนะโดยสัตว์ร้ายนั้นแทน”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ”
“ หุบปาก” ชิหมิงซวนพยายามลุกขึ้น แต่ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนซีดอย่างรวดเร็ว “หยุดหัวเราะได้แล้ว เมื่อกี้นี้ข้าใช้กำลังทั้งหมดแล้วแต่ไอ้เลวนั่นกลับไม่ได้บาดเจ็บอะไรเลย คราวนี้มันเป็นของจริง!”
“อะไรน่ะ?”
ทุกคนเบิกตากว้าง
บูม!
สัตว์ร้ายตกลง
ออร่าที่ทรงพลังของมันกวาดไปทั่วทุกคนทันที “ซูฮ่าวคุณยังวางแผนที่จะจับฉันไว้ในภาพลวงตาของคุณอีกงั้นหรอ? ครั้งที่แล้วฉันแค่เล่นกับคุณ คุณคิดว่าภาพลวงตาของคุณจะมีผลกับฉันหรือไง”
“ฮึ!”
ซูฮ่าวปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศ “คุณคิดว่านี่เป็นภาพลวงตาหรอ?”
“โอ้?”
ดวงตาของปิงหยางเผยความน่าสนใจ เมื่อออร่าของเขากระจายออกไปมีความตกใจบนใบหน้าของเขา เขาประหลาดใจกับการค้นพบของเขา “ที่นี่ให้ความรู้สึกเหมือนกับ… สถานที่ก่อนหน้า พลังของพื้นที่…ครั้งที่แล้วมันเป็นเพราะปัจจัยนี้ที่ทำให้ฉันต้องแพ้ไป น่าสนใจนี่ไม่ใช่ภาพลวงตา แต่เป็นเหมือนช่องว่าง”
“ แน่นอนเราไม่ได้อยู่ในภาพลวงตา” ซูฮ่าวพูดต่ออย่างเมินเฉย “ฉันไม่สนหรอกถ้าคุณต้องการฆ่าคนชุดดำ แต่การสังหารหมู่มันมากเกินไป คุณจะหยุดดื้อรั้นได้แล้ว “
“หยุด? น่าขำตายเระ!” ปิงหยางรู้สึกโกรธกับคำพูดของเขา “คุณนึกภาพออกไหมว่าฉันผ่านช่วงเวลาหลายปีมานี้ได้อย่างไร? คุณเข้าใจความทุกข์ของฉันไหม ทุกวันฉันรอคอยอย่างกระตือรือร้นเพื่อวันนี้! ความตายดีกว่ามีชีวิตอยู่! ฮ่าๆๆ คุณเข้าใจความรู้สึกนั้นไหม”
“ เมืองเกาหยวนจะต้องถูกทำลาย!” ในสายตาของปิงหยางจิตสังหารของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ “โดยการทำลายมันเท่านั้นที่ฉันจะไม่นึกย้อนกลับไปในสมัยนั้น! ฉันสามารถให้อภัยตัวเองได้ด้วยการทำลายเมืองนั่นเท่านั้น”
“ ถ้าอย่างนั้น…ฉันก็จะทุกข์ทรมาณอยู่เช่นนี้!” การแสดงออกของปิงหยางนั้นซับซ้อน
ความทุกข์ทรมาณนับหกปี!
เขาทำให้คนที่เขารักเสียชีวิตด้วยตัวเองใครจะเข้าใจความทุกข์ในใจของเขา? ทุกวันเขาอยากตายและโกรธตัวเอง ถ้าไม่ใช่เพราะความปรารถนาที่จะแก้แค้นเขา เขาคงตายไปแล้ว
“ มิฉะนั้น…คุณก็ต้องฆ่าฉัน!” ปิงหยางจ้องมองซูฮ่าว “ตราบใดที่คุณฆ่าฉันได้ทุกอย่างจะจบลง ฉันจะไม่โทษคุณตราบใดที่คุณทำได้!”
รูปลักษณ์ของปิงหยางดูเจ็บปวด
ซูฮ่าวถอนหายใจในใจ
“ คุณ มีพอพลังมากพอไหม” ปิงหยางมองซูฮ่าวอย่างเย็นชา “ถ้าไม่ ก็อย่ามาโอ้อวด ฉันจะทำลายเมืองเกาหยวน!”
บูม!
ท้องฟ้าสั่นสะเทือน
ในที่สุดพลังของปิงหยางก็ปะทุขึ้นในที่สุด ด้วยความสามารถเกรด S เมื่อสิ่งนี้การะจายไปทั่วทั้งอาณาจักรสวรรค์จะล่มสลายอย่างแน่นอน
โดยไม่ต้องสงสัยใดๆ!
![[WN] Tsukushita Garina Uchi no Yome ni tsuite Dere temo ii ka?](https://novel00.net/wp-content/uploads/2022/09/หหๅ-211x300.jpg "[WN] Tsukushita Garina Uchi no Yome ni tsuite Dere temo ii ka?")
