Immortal and Martial Dual Cultivation – ตอนที่ 213 ติดในภาพลวงตา

Immortal and Martial Dual Cultivation

ตอนที่ 213 ติดในภาพลวงตา

 

อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขาหลบหลีก,ยิ่งมีกระบี่บินเข้ามาหาเขา ท้ายที่สุด,มีบาดแผลน้อยใหญ่ปรากฏขึ้นบนร่างของเขา เลือดไหลหยดลงมาไม่หยุด

 

“ข้าจะป้องกันได้อย่างไร? พี่สาวหลิวเยว! ท่านได้ยินข้าหรือไม่?” เซี่ยวเฉินตะโกนออกมาอย่างกระวนกระวาย อย่างไรก็ตาม,นอกจากเสียงกระบี่ที่วูบผ่าน,ไม่มีเสียงอื่นในพื้นที่แห่งนี้

เร็วเข้า! เร็วเข้า! หากระบี่ของเจ้า! หากระบี่ของเจ้า! เสียงดังกังวาลดังขึ้นในจิตใจของเขาอีกครั้ง เดินหน้าเต็มกําลัง! ไป! ไป! ไป!

เซี่ยวเฉินกวาดมองไปรอบตัว มันเป็นกระบี่แสงที่ลอยตามกันมาติดๆ,กระบี่อีกเล่มหนึ่งอยู่ที่ไหน? เซี่ยวเฉินพยายามสองสามครั้งแต่ แหวนห้วงจักรวาลก็ไม่เปิดออก กระบี่ของเขาไม่ได้อยู่ที่นี่

ให้ตาย! ที่นี่มันอะไรกัน! เซี่ยวเฉินร้องคํารามเสียงดัง ไม่มีการหลบซ่อนอีกแล้ว! เซี่ยวเฉินหมุนเวียนสลักร่างพยัคฆ์มังกรและกระดูกในร่างของเขาก็ส่งเสียง เปรี้ยะ เปรี้ยะ” ออกมา หมัดพยัคฆ์มังกรถูกปล่อยออกไปอย่างต่อเนื่อง

 

กระบี่แสงที่บินเข้าหาเขาถูกซัดด้วยพลัง 6,000 กิโลกรัม พวกมันแตกสลายกลายเป็นเศษ,จางหายไปในตวามมืดมิด

อย่างไรก็ตาม,กระบี่แสงก็มาไม่จบสิ้น;พวกมันลอยมานับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะถูกบดขยี้ไปเท่าไหร่ ก็ยังมีกระบี่แสงอีกนับพันลอยเข้ามาหาเขา

กลับมาที่พื้นที่ประลองของยอดเขาฉิงหยุน,พื้นดินสั่นสะเทือน เซี่ยวเฉินนั่งอยู่กับพื้น,คิ้วขมวดแน่น,หน้าผากเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ดวงตาของเขาปิดสนิท,และเขาเผยสีหน้าเจ็บปวด,ราวกับกําลังฝันร้าย

 

สีหน้าของหลิวหรูเยว่เปลี่ยนไป นางพึมพํา “ข้าเป็นกังวลเกินไปหรือเปล่า? เย่เฉิน,เจ้าทําได้หรือไม่? หากระบี่ของเจ้าและกลับออกมา เจ้าทําได้!”

 

นิ้วมือของนางประสานกันแน่น มือของนางเปลี่ยนเป็นสีม่วงแต่นางก็ไม่ได้รู้สึกตัว เห็นชัดว่านางเป็นกังวลอย่างมาก

“พี่สาว! เกิดอะไรขึ้น?” เรื่องที่เกิดบนพื้นที่ประลองใหญ่โตเกินไป เมื่อหลิวสุยเฟิง ผู้ที่ถูกเสี่ยวไปไล่กวด เห็นถึงสถานการณ์,เขารีบพุ่งกลับมา

เสียวไป.ผู้ที่ไล่กวดหลิวสุยเฟิง,เห็นสีหน้าเจ็บปวดของเซี่ยวเฉิน ราวกับว่ามันสามารถสัมผัสได้ถึงความกังวลในจิตใจของเซี่ยวเฉิน สภาวะเมามายของมันจางหายไปในทันที

มันคํารามอย่างนุ่มนวลและกลายไปเป็นร่างเงาสีขาวพร้อมกับกระโดดตรงไปที่เซี่ยวเฉิน อย่างไรก็ตาม, ขณะที่มันกระโดดเข้าไป กระบี่สมบัติ 500 เล่มส่งคลื่นกระแทกน่ากลัวออกมา ทําให้เสี่ยวไปลอยกลับไป มันถูกโยนไปหล่นที่พื้นอย่างหนัก

“อ่าว!”

ทันใดนั้น,ความเดือดดาลปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเสี่ยวไป ดวงตาสีดําของมันเปลี่ยนเป็นสีแดง… มันคํารามเสียงดังและกระแสพลังพลุ่งพล่านถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างของมัน

หลิวหรูเยว่กดเท้าของนางดีดตัวออกจากพื้นและลงมือในทันที นางปรากฏขึ้นด้านหลังของเสี่ยวไปและฟันไปที่หลังคอของมันด้วยมือของนาง,ทําให้มันสลบไปก่อนที่จะบ้าคลั่ง

“บั้ม…”

ลมพายุพัดผ่านบริเวณพื้นที่ประลอง พื้นที่สว่างกลายเป็นมีดสลัว แรงสั่นสะเทือนกลายเป็นหนักขึ้น พวกมันส่งเสียงดังไม่หยุด

หลิวสุยเฟิงไม่เข้าใจว่ากําลังเกิดอะไรขึ้น เขากลายเป็นกังวลพร้อมกับพูดขึ้น “พี่สาว เกิดอะไรขึ้นกันแน่? เกิดอะไรขึ้น?”

หลิวหรูเยว่อุ้มเสียวไปที่หมดสติไว้ในอ้อมอกของนางและกล่าวขึ้น “ข้าใช้กระบี่ทั้ง 500 เล่มรวมถึงผลึกหินปีศาจที่อยู่ใต้พื้นที่ประลองเพื่อเปลี่ยนเจตนารมณ์กระบี่โบราณให้เป็นค่ายกลกระบี่สัมบูรณ์โบราณขนาดเล็ก”

 

หลิวสุยเฟิงตกตะลึงตัวซีด “ค่ายกลกระบี่สัมบูรณ์โบราณ! เย่เฉินอยู่ที่ใจกลางของค่ายกล! มันจะเป็นอะไรหรือไม่?”

 

ใบหน้าทรงเสน่ห์ของหลิวหรูเยว่เผยความสงบนิ่ง “มันอ่อนกว่ามากเมื่อเทียบกับค่ายกลกระบี่สัมบูรณ์โบราณของจริง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะฝืนเข้าสู่สภาวะฟังเสียงของดาบและสื่อสารกับมันโดยไม่มี ความเสี่ยงใดๆ”

“กระนั้นเจ้าควรจะบอกกล่าวกับเขาก่อน เขายังไม่ได้เตรียมใจ ข้าเกรงว่าเขาจะหลบหนีออกมาไม่ได้”

หลิวหรูเยวพูดขึ้นลอยๆ “มันยังมีบางสิ่งที่จะไร้ประโยชน์หากเจ้ารู้ล่วงหน้า ตราบใดที่เจ้าสามารถตามหากระบี่ของตัวเองเจอ,ค่ายกลกระบี่สัมบูรณ์โบราณก็จะพังทลายไปเอง”

 

ฟัง

“ถึงเวลานั้น,บางทีเขาอาจจะสามารถเข้าใจถึงสภาวะแรก เสียงของดาบ!”

กระบี่แสงนับไม่ถ้วนยิงไปที่เซี่ยวเฉินในพื้นที่มืดมิด เซี่ยวเฉินผสานพยัคฆ์และมังกรเข้ากับร่างของเขา และเขาพึ่งพาพลังการที่แข็งแกร่งของเขาทุบกระบี่แสงที่บินเข้าใส่เขา

“บูม! บูม! บูม!”

เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง,ก้องกังวาลไปในพื้นที่มืดมิดไร้ขอบเขต แม้ว่าเซี่ยวเฉินจะสบายดีในตอนนี้เขาเป็นกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งถึงเพียงใด,จุดที่เขาหมดซึ่งพลังงานมันก็ต้องมาถึง

เมื่อถึงตอนนั้น เมื่อกระบี่แสงนับพันแทงทะลุหัวใจของเขา เขาคงไม่มีทางรอดไปได้

 

เร็วเข้า! เร็วเข้า! ชักกระบี่! ชักกระบี่

 

เสียงดังกังวาลดังขึ้นมาอีกครั้ง เอื้อยอยู่ในหูของเขา ไอ้เจ้าก็ได้แค่พูด มือข้าว่างเปล่า,ข้าจะชักกระบี่มาจากไหน?

“แหวนห้วงจักรวาลก็ไม่ตอบสนอง ต่อให้เจ้าพูดกรอกหูข้าอีกเป็นพันครั้ง,กระบี่ก็ไม่ออกมา” เซี่ยวเฉินอดไม่ได้ที่จะสาปด่าออกมา อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครตอบคําถามของเขา เสียงกังวาลยังคงดังออกมาอย่างต่อเนื่อง

 

สงบใจ สงบใจ…เซี่ยวเฉินพยายามอย่างที่สุดเพื่อกดอารมณ์ลง ในสถานการณ์ความเป็นความตาย,จิตใจของเขาต้องชัดเจน

 

นับตั้งแต่ที่เขาเข้ามาในโลกแห่งนี้ มันรู้สึกเหมือนกับเขาอยู่ในสภาวะกระวนกระวาย มันก่อกวนระบบความคิดของเขา เซี่ยวเฉินตามปกติจะไม่ฉุนเฉียว

เร็ว! เร็ว! ชักกระบี่ของเจ้า

เสียงกังวาลดังขึ้นมาอีกครั้ง ราวกับเสียงกระซิบปีศาจ เซี่ยวเฉินตั้งสติและคุมลมหายใจให้เป็นปกติ และทําทําอย่างที่สุดเพื่อรักษาจิตใจให้แจ่มชัดเพื่อที่เขาจะไม่ถูกรบกวนจากเสียงนั้น

อย่างนี้นี่เอง! หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง,เซี่ยวเฉินบรรลุแจ้ง เขาเผยรอยยิ้มเงียบสงบและเยือกเย็น เสียงมาจากกระบี่

เสียงมาจากกระบี่ หรืออีกนัยหนึ่ง,ตามเสียงเจอกระบี่

ความแน่วแน่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเซี่ยวเฉิน เสียงมาจากไหน? ไม่ใช่ว่ามาจากหัวใจของเขา?

“พยัคฆ์หมอบมังกรซ่อน!”

เซี่ยวเฮินตะโกนออกมาและตั้งท่าพยัคฆ์มังกร เมื่อเขาไขว้แขน,พยัคฆ์และมังกรผสานเข้ากับร่างของเขา ทันใดนั้น เขาสามารถป้องกันเผชิญหน้ากับพลังมหาศาล,ไม่เกรงกลัวภูผาหรือธารา

“แคร้ง! แคร้ง! แคร้ง! แคร้ง!”

กระบี่แสงที่บินเข้ามาถูกป้องกันด้วยม่านแสง,กระบี่แสงสั้นอย่างต่อเนื่อง เซี่ยวเฉินดันไปข้างหน้าด้วยแขนของเขาและผลักกระบี่แสงทั้งหมดกลับไป

“ฟู่ว ฟิ่ว!”

เซี่ยวเฉินคว้าโอกาสในตอนที่พวกมันไม่สามารถโจมตีเข้าได้ใช้นิ้วทั้งห้าจุ่มลงไปในหน้าอกของเขา,ราวกับว่ามันเป็นมีดคม เลือดไหลทะลักราวกับน้ําพ,ไหลออกอย่างต่อเนื่อง

เมื่อเสียงกระวนกระวานกังวาลนั้นดังออกมาจากหัวใจของเขา,กระบี่เล่มนั้นก็ต้องอีกที่นี่เช่นกัน พื้นที่นี้ไม่น่าจะใช่พื้นที่ธรรมดา มันจะต้องเป็นภาพลวงตาจิต

 

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่ามันจะเป็นจิตภาพลวงตา,หากตกตายลงที่นี่มันมีความเป็นไปได้ว่ากายเนื้อของเขาจะตกตายลงไปเช่นกัน ถึงกระนั้นเซี่ยวเฉินก็ไม่ได้มีตัวเลือกอื่นเขาต้องเสี่ยงทักอย่างไปกับความพยายามในครั้งนี้

 

ทันใดนั้นมีแสงรุ่งโรจน์สว่างขึ้นในในตําแหน่งหน้าอกของเซี่ยวเฉิน ความเจ็บปวดของเซี่ยวเฉินบรรเทาลงพร้อมกับดึงมือขวาของเขาออกมาอย่างช้าๆ

ร่างเด็กผู้หญิงเรืองแสงออกมาพร้อมกับมือขวาของเซี่ยวเฉินอย่างช้าๆ เมื่อเด็กสาวออกมาอย่างสมบูรณ์,บาดแผลบนหน้าอกของเซี่ยวเฉินก็ไยไปอย่างรวดเร็ว

“ หรือนี่คือกระบี่ที่ซ่อนอยู่ในใจของข้า?” เซี่ยวเฉินพึมพํา เขามองไปที่เด็กสาวด้วยสีหน้าตกตะลึง

ยอดเขาฉิงหยุน,พื้นที่ประลอง,ภายในค่ายกลกระบี่

 

กระบี่เงาจันทร์ที่วางอยู่ข้างตัวของเซี่ยวเฉินสั่นไหวอย่างต่อเนื่อง มันชักตัวเองออกจากฝักพร้อมกับเสียง แว่ง” และร่ายรําไปในอากาศ

ทันทีที่กระบี่เงาจันทร์ออกมาจากฝัก,ทั่วทั้งค่ายกลกระบี่สัมบูรณ์ โบราณก็หยุดสั่นไหว

“ฉัวะ!”

ทันใดนั้นเซี่ยวเฉินก็ลืมตาขึ้นและกดเท้าลงดีดตัวออกจากพื้น เขากระโดดขึ้นไปในอากาศและคว้าจับกระบี่เงาจันทร์ที่กําลังร่าย

เซี่ยวเฉินมีท่าที่นิ่งสงบพร้อมกับขับไปที่ด้ามกระบี่ด้วยมือขวาของเขา นิ้วชี้และนิ้วกลางของมือซ้ายของเขาลูบคมกระบี่จากล่างไปสู่บน

ขณะที่นิ้วของเซี่ยวเฉินเลื่อนผ่านคมกระบี่, คมกระบี่เรืองประกายแสงรุ่งโรจน์ เมื่อนิ้วของเขาเลื่อนไปถึงปลายกระบี่ ทั่วทั้งคมกระบี่กระเปล่งประกายแสงแวววาว

หลังจากที่ประกายแสงจางหายไป คมกระบี่ของกระบี่เงาจันทร์เปลี่ยนเป็นสีขาวอย่างสมบูรณ์ คมกระบี่เป็นประกายด้วยแสงเย็นมันคมยิ่งกว่าที่เคยเป็นมา

 

เมื่อเซี่ยวเฉินรู้สึกถึงพลังงานที่อยู่ในกระบี่เงาจันทร์,เขาเผยรอยยิ้มออกมา เขากล่าวขึ้น “ผนึกถูกปลดออกมาเล็กน้อย กระบี่เงาจันทร์เปลี่ยนจากอาวุธวิญญาณรระดับลึกล้ําขั้นสูงมาเป็นอาวุธวิญญาณระดับปฐพีขั้นต่ํา”

เมื่อหลิวหรูเยว่ ผู้ที่อยู่ด้านข้างเห็นการเปลี่ยนรูปของกระบี่เงาจันทร์เป็นไปได้สมบูรณ์ใบหน้าของนางก็ผ่อนคลายลง นางวางเสี่ยวไปลงบนพื้นเบาๆ

“เวง! เวง! เวง!”

ในที่สุดการสั่นสะเทือนบนพื้นที่ประลองก็หยุดลง กระบี่โบราณทั้ง 500 เล่มดึงตัวออกจากพื้นอย่างเป็นระเบียบและกลับเข้าฝักของพวกมัน

เซี่ยวเฉินลงมาถึงพื้นอย่างช้าๆ เขายึดแขนไปและฝักกระบี่ก็ลอยเข้ามา เขาเผยรอยยิ้มบางเบาพร้อมกับเก็บกระบี่เข้าใกและเดินตรงไปที่หลิวหรูเยว่

“เจ้าพบกระบี่ของเจ้าหรือไม่? เจ้าสัมผัสได้ถึงลมหายใจและชีพจรของกระบี่หรือไม่?” หลิวหรูเยาถามเซี่ยวเฉิน

เซี่ยวเฉินส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และกล่าวขึ้น “ข้าพบมันแต่ข้าไม่รู้สึกถึงอะไรเป็นพิเศษ กระบี่เงาจันทร์แตกต่างจากที่ข้าจินตนาการไว้”

 

เมื่อเซี่ยวเฉินตกการจะมองรูปร่างของเด็กสาวที่ปรากฏตัวขึ้นในพื้นที่มืดมิดให้ชัดเจน,เด็กสาวก็กลายเป็นประกายแสง นับไม่ถ้วนก่อนที่จะจางหายไป จากนั้นเขาก็กลับมาสู่ความเป็นจริง

หลิวหรูเยว่เผยสีหน้างุนงงอย่างชัดเจนนางคิดไม่ตก นางพูดขึ้น “เจ้าพบกระบี่ของเจ้าในพื้นที่แห่งนั้นแต่ทําไมเจ้าถึงไม่เข้าสู่สภาวะฟังเสียงของดาบและสื่อสารกับมัน?”

 

เซี่ยวเฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้น “บางที่วิธีการอาจจะคลาดเคลื่อน พวกเราสามารถลองดูอีกทีในวันพรุ่งนี้”

“ก็คงทําได้เพียงแค่นั้น” หลิวหรูเยวพยักหน้าก่อนที่จะกล่าวต่อ “ใช่แล้ว การทดสอบศิษย์แก่นกลางกําลังจะเริ่มขึ้นในอีกครึ่งเดือน เจ้าควรไปเตรียมตัวสักเล็กน้อย ใช้แต้มสะสมของเจ้าไปรับทักษะต่อสู้ที่ห้องสมุดยอดเขาฉิงหยุน”

“ข้าจะให้สุยเฟิงพาเจ้าไปที่ห้องสมุดในวันพรุ่งนี้ เจ้าควรกลับไปพักผ่อนก่อน ในขณะเดียวกันก็คิดไปด้วยว่าทักษะต่อสู้แบบใดที่เจ้าต้องการ

 

Immortal and Martial Dual Cultivation

Immortal and Martial Dual Cultivation

เซี่ยวเฉินได้ซื้อ ‘ตำราบ่มเพาะพลัง’ มาจากเถาเป่าพร้อมกับเม็ดยาเซียนที่จะทำให้เซี่ยวเฉินเข้าสู่โลกแห่งเซียนได้ ถึงกระนั้นเขาได้เขาได้ฝึกฝนตามตำรามากว่าสามปีแต่กลับไม่มีความคืบหน้าแม้แต่น้อย เขาจึงตัดสินใจที่จะกินเม็ดยาเซียนเข้าไปและมันทำให้เขาข้ามภพไปเกิดในร่างของเด็กหนุ่มที่มีชื่อเดียวกับเขา ไปสู่โลกทวีปเทียนหวู่ไปสู่โลกที่ถูกปกครองด้วยศิลปะการต่อสู้ไปสู่จุดเริ่มต้นใหม่ของเขา ผู้แต่ง : 月如火 Reach the peak of immortal cultivation and become able to run amok without fear! Use the power of martial arts to rule the world and defeat heroes! The weather changes at the whim and wave of a palm. He who cultivates both immortal techniques and martial arts, who could possibly defeat him! Xiao Chen is a shut-in who purchased a ‘Compendium of Cultivation’. Soon after, he crossed over into the Tianwu World, a world ruled by martial arts. He then refined pills, drew talismans, practiced formations, crafted weapons and cultivated the Azure Dragon Martial Soul that had not been seen for thousands of years. This is a story that tells of an exciting and magnificent legend!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset