Infinite Competitive Dungeon Society – บทที่ 156 – หอกโกลาหลสีชาด(6)

Infinite Competitive Dungeon Society - บทที่ 156 – หอกโกลาหลสีชาด(6)

บทที่ 156 – หอกโกลาหลสีชาด (6)

“ฮวาหยาจัดการพวกมัน”

“ผะ ผึ้ง แตน….หว่าาาา”

ฉันได้ยินเสียงของอะไรบางอย่างที่ล้มลง วอร์คเกอร์ก็ได้บอกกับฉันอย่างรวดเร็ว

“โอ้… มัสติฟอร์ดหยุดเคลื่อนไหวไปแล้ว”

“นั่นมันไม่ดีเลยนะ”

ฉันต้องการที่จะทำให้ฮวาหยาฟื้นขึ้นมา แต่ว่าแตนยักษ์นั้นเร็วเกินกว่าที่ฉันจะเมินมันได้ ฉันจะต้องป้องกันแตนในขณะที่ฮวาหยากำลังฟื้นตัว

“ริยู ช่วยที”

[อือ เมฆคริสตัล]

เวทมนตร์ธาตุของริยูได้สร้างคริสตัลน้ำแข็งขึ้นมาจำนวนนับไม่ถ้วน อนุภาคที่มองไม่เห็นก็ได้กลายเป็นหมอกเมฆและขยายตัวต่อไป

“TK นี่เป็นความสามารถของนายหรอ น่าทึ่งจริงๆ”

“มันเป็นพลังของหมาป่าที่ฉันขี่อยู่ เธอมีชื่อว่าริยู ดูไว้ให้ดีนะมันเพิ่งจะเริ่มเท่านั้น”

ฝูงแตนได้บินเข้ามาในเมฆนี้ พวกมันได้ช้าลงไปในทันทีที่เข้ามา คริสตัลน้ำแข็งได้ติดอยู่กับร่างกายและปักทำให้พวกมันช้าลงอย่างมาก ซึ่งนี่ก็เพียงแค่เป็นจุดเริ่มต้น

“ไพก้าแสดงรูปธรรม!”

[กำลังรออยู่เลย]

สปิริตออร่าได้ถูกยกเลิกไป และไพก้าที่สวมใส่ชุดเดรสสีดำสวยงามได้ปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศ เธอรู้ดีว่าจะต้องทำอะไร ด้วยรอยยิ้มเธอได้ถือแส้สายฟ้าเอาไว้ ฉันได้ดื่มมานาโพชั่นลงไปและตะโกนออกมา

“เผาพวกมันเลย”

[โซ่สายฟ้า!]

เมฆคริสตัลที่คลุมร่างแตนอยู่ได้กลายเป็นพายุเมฆในทันที คลื่นสายฟ้าได้แลบโผล่ขึ้นมาในท้องฟ้าและเผาเหล่าแตนไป ยังไงก็ตามพวกแตนมันยังมีอยู่จำนวนมากและยังมีแมลงที่คลานออกมาจากรูที่ตะขาบสร้างขึ้น แม้ว่าพวกมันจะเป็นมอนสเตอร์ที่ถูกจัดอยู่ในระดับ SS ทั้งหมด แต่ว่าพวกมันไร้ซึ่งมารยาทจริงๆ พวกมันปรากฏตัวกันออกมาเป็นกลุ่มแทนที่จะมาทีละตัว

ฉันได้ได้เหวี่ยงหอกไปรอคอยระยะเวลามานาโพชั่นหมดลง พ่อ วอร์คเกอร์และเยอึนก็ยังลดจำนวนพวกมันลง ฉันรู้สึกดีใจมากที่พาเป็ปเปอร์มาด้วย เขามีปืนพกอยูู่ในมือแต่ละข้าง นอกเหนือจากในตอนเติมกระสุนแล้วเขาได้ยิงกระสุนออกไปอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา การโตมตีของเขาได้ช่วยหยุดพวกแมลงที่จะเข้ามาร จากนั้นเองฮวาหยาก็ได้ฟื้นมา

“ฮวาหยาช่วยที”

“อ๊า ฉันเกลียดที่แบบนี้มาก….”

มันดูเหมือนว่าเธอจะรู้สึกดีขึ้นแล้วหลังจากที่เธอตื่นขึ้นมาหลังจากเป็นลม แม้ว่าเธอจะร้องไห้ไปในขณะที่กอดฉันไป เธอก็ได้ถือคทาเอาไว้ซึ่งคทาของเธอได้กลายเป็นร้อนสีแดงและมานาของเธอก็ได้เพิ่มขึ้นในทันที จากนั้นมานาก็กลับเข้าไปในร่างกายของเธอและไหลลงไปในลูกแก้ว ตาสีทองได้กระพริบอยู่ตลอดเวลาและเปล่งแสง จากนั้นฉันก็รู้สึกว่ากองทัพแมลงได้หันมาสนใจฮวาหยา

“ทุกคนเตรียมตัวโจมตี”

ฮวาหยาได้ตะโกนออกมาและโยนลูกแก้วขึ้นไป ฉันได้รู้ในทันทีว่าไม่ใช่ฮวาหยาที่ดึงความสนใจของพวกมันแต่กลับเป็นลูกแก้ว ลูกแก้วได้เปล่งแสงวูบวาบสีทองออกมารัวๆก่อนจะกระจายมันไปทุกทิศทาง

[ก๊าซซซซซซ]

[กี้ๆๆๆๆ]

ทั้งแมลงที่บินหรืออยู่บนพื้นต่างก็หยุดนิ่ง ฉันคิดว่ามันเป็นเวทย์ข่มขูอะไรบางอย่าง แต่แล้วจากนั้นฮวาหยาก็พูดอะไรบางอย่างออกมา

“ฉันได้ผูกพวกมันทั้งหมดด้วยกัน ตัวที่มีแสงนี้ทั้งหมดจะได้รับความเสียหาย 10% ภายใน 10 วินาทีต่อมา”

“นั่นมันเป็นทักษะที่โกงมากเลยนะ”

“มันเป็นพลังของลูกแก้ว”

“นั่นมันไอเทมโกง”

แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ยอมที่จะเสียเวลา 10 วินาทีไป ฉันได้ปล่อยออร่าลงไปในหอก ซึ่งเพลิงสีดำได้เริ่มเผาอยู่บนหอก ฉันได้ให้มานาส่วนที่เหลือกับไพก้าและตะโกนออกไป

“ไพก้าโจมตีมันเพียงตัวเดียวแบบเต็มกำลัง”

[ศรสายฟ้า]

สายฟ้าของไพก้าได้ถูกยิงออกไปเผาผึ้งใกล้ๆโดยไม่เหลือแม้แต่ขึ้เท้า แมลงที่อาบด้วยแสงของลูกแก้วได้เริ่มร้องและถูกเผา สมาชิกปาตี้คนอื่นๆก็ได้ใช้โอกาสนี้ในการโจมตีเป้าหมายหนึ่งด้วยพลังเต็มที่

[ก๊าซซซซซซซซ]

[ก๊าาาาาาาาา]

ผลมันเป็นที่น่าตกใจมาก พวกมันไม่ได้เพียงแค่หยุดเคลื่อนไหวเท่านั้น พวกมันกำลังจะตายไป จากนั้นฉันก็ได้โฟกัสไปที่พลังในหอกของฉัน ก่อนที่เวลา 10 วินาทีจะผ่านไปนั้นเอง…

“นี่จะเป็นการโจมตีครั้งสุดท้าย….”

ข้างหน้าของฉันเป็นเต่าทองที่มีขนาดใหญ่มาก เพราะว่าพลังสายฟ้าของไพก้าทำให้มันไม่สามารถจะขยับได้ ฉันได้เล็งหอกของฉันที่ท้วมไปด้วยเพลิงสีดำไปที่มันและแทงไปที่หลังของมันทันที

[ก๊าซซซซซซซซซซ]

การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของฉันฮีโรอิค สไตรค์! ด้วยพลังทั้งหมดของฉันที่ใส่ลงไปในหอกทำให้หอกแทงทะลุเต่าทองและเผามันไปโดยสมบูรณ์ เพราะแบบนี้เองมานาของฉันจึงว่างเปล่า ยังไงก็ตามฉันสามารถที่จะจัดการการโจมตีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดภายใน 10 วินาทีได้ พวกแมลงตัวอื่นๆก็ควรจะได้รับความเสียหายหนักเช่นกัน

ฉันไม่เคยสนใจเดียวกับเพลิงโกลาหลมาก่อนเลย ซึ่งฉันคิดกับมันว่าเป็นเพียงแค่ลักษณะเท่านั้น แต่ว่ามันเป็นเพลิงสีดำที่รุนแรงเมื่อฉันใส่ออร่าบริสุทธิเข้าไป ฉันเพิ่งจะสังเกตุเห็นเพราะแต่ก่อนฉันมักจะใช้สปิริตออร่า อย่างที่คิดเอาไว้เลยอาวุธระดับตำนานไม่ใช่สิ่งที่ธรรมดา มันได้เผาเต่าทองไปในทันทีซึ่งเห็นได้ชัดเลยว่ามันทรงประสิทธิภาพมาก

“วูวว เหนื่อยจัง”

หลังจากที่ดึงหอกกลับมา ฉันก็นั่งลงไปในพื้นทันทีและรอมานาโพชั่นคูลดาวน์เสร็จ ยังไงก็ตามก่อนที่ฉันจะได้ทำอะไรฉันก็รู้สึกได้ถึงพลัง รูเดียได้รักษาให้กับฉัน ฉันได้เงยหน้าข้นเพื่อขอบคุณเธอ

และฉันก็นิ่งไป

“พระเจ้า…”

“ชินนายทำอะไร?”

“นั่นอะไรนะลูกชาย”

“…TK นายน่าทึ่งมาก!”

ทุกๆคนดูตกตะลึงมาในขณะที่พวกเขาพูดออกมา ในขณะเดียวกันฉันก็ตกตะลึงด้วยเช่นกัน ฉันไม่สามารถจะพูดอะไรออกมาได้เลยจริงๆ มันเพียงเพราะฉันเพิ่งตระหนักได้ว่า…ผลของเพลิงโกลาหลเมื่อถูกใช้โดยไม่มีสปิริตออร่า ด้วยออร่าที่บริสุทธิ

[ก๊าซซซซซซซซ]

[กี้ๆๆๆ]

[กั๊กกกก]

เหล่าแมลงทั้งหมดที่อาบแสงของลูกแก้วกำลังถูกเผาด้วยเพลิงสีดำ ไม่ว่าพวกมันจะกรีดร้องหรือดิ้นรนยังไงไฟก็ไม่มีท่าทีจะดับลงไป

พวกมันได้ร้องออกมาอย่างไม่สิ้นสุดและพยายามจะต่อต้านกับเพลิง แต่ว่าด้วยดาเมจที่มันได้รับจากสมาชิกคนอื่นๆอีกมันก็อยู่ได้ไม่นานนัก กองทัพแมลงจำนวนนับไม่ท้วนได้ตายลงไปทั้งหมด

เพลิงได้ลุกขึ้นและก็หายไป

ฮวาหยาได้ตะโกนออกมา

“นั่นมันเป็นทักษะโกง”

“มะ ไม่มันเป็นพลังของหอกโกลาหล”

“นั่นมันไอเทมโกง”

เวรเอ้ย เธอได้ย้อนคำพูดของฉันมา…! ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้เพลิงโกลาหลที่ถูกเพิ่มเข้ามาในหอกของฉัน ฉันเพียงแต่คิดว่ามันเป็นเพลิงปกติที่ธรรมดา ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ามันจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าสปิริออร่าของไพก้า ฉันเพิ่งจะตระหนักได้ถึงพลังของมัน

เพลิงที่ไม่มีวันดับลงจนกว่าเป้าหมายจะตาย ไม่ว่านั่นมัน….คือสิ่งที่โกงหรอกหรอ?

“กรี๊ด”

“เวร”

ทันใดนั้นพื้นดินก็เริ่มสั่นและแตกออกมา ซากศพมอนสเตอร์ระดับ SS ได้ตกลงไปในรอยแยกนั้น แม้ว่าสิ่งที่มีค่าเหล่านี้จะตกไปโดยที่ไม่ได้อะไรเลย พวกเราก็ทำอะไรไม่ได้ พื้นดินใต้เท้าของเราก็แตกออกเช่นกัน

“อึก โอ ผืนดิน”

คทาของรูเดียได้ส่องแสงออกมา พื้นดินที่แยกออกได้ลดลงและดินก็โผล่กลับขึ้นมาช่วยพวกเราไว้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับรูเดียที่จะควบคุมแผ่นดินได้ รูเดียได้เม้มปากและตะโกนออกมาในขณะที่ชี้คทาลงพื้น

“มีบางอย่างอยู่ข้างล่าง….!”

“ตั้งแต่ที่แมลงทั้งหมดได้ตายไปแล้วมันน่าจะเป็นบอส”

“ขอร้องล่ะอย่าได้เป็นแมงมุม ได้โปรดเถอะอย่าเป็นแมงมุมเลยนะ…!”

ด้วยคำของรูเดีบ ฮวาหยาก็ยังเริ่มเหงื่อตกและพึมพัมออกมา ดูเหมือนว่าคำอธิฐานจะได้ผล เขาขนาดใหญ่ได้โผล่ออกมากจากนั้นก็มีเขาอันที่สอง

หัวที่น่าประทับใจก็โผล่ออกมามันได้ถูกปกคลุมไปด้วยหมวดและก็ยังมีเพราะอยู่บนร่างกายขนาดหลายสิบเมตรของมัน มันเกือบจะเหมือนกับเทพแห่งความตายจากนรก เปลวเพลิงสีดำได้ปกคลุมร่างกายของมันทำให้มันดูน่ากลัวยิ่งขึ้น

[อูววววววววววววววว…]

มันเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยการประกาศศักดินาและปลูกฝังความกลัวให้กับผู้ฟัง แม้ว่าฉันจะไม่ได้รับผลกระทบก็ตามที ฉันได้ส่ายหัวและตะโกนออกไป

“ด้วงกว่าง….”

มะ มันเป็นสิ่งที่่น่าแปลกใจมากไหม?”

ฉันได้เมินรูเดียที่อยู่ด้านหลังและจับหอกของฉันแน่นพร้อมกลืนน้ำลายลงไป มันดูจะไม่ใช่เรื่องง่ายเลย มันไม่เพียงแต่จะมีขนาดที่มหีมาเท่านั้น แต่เพลิงสีดำที่เผาอยู่รอบๆตัวมันได้เพิ่มแรงกดดันยิ่งขึ้น มันสามารถจะเป็นไปได้ไหมว่า…ไม่สิมันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะ?

เนื่องจากขนาดตัวของมันทำให้ใช้เวลาอยู่พักหนึ่งกว่ามันจะออกมาจากดินได้หมด ยังไงก็ตามเราได้ยืนอยู่รอบๆอย่างงงๆรอให้มันปากฏตัว ไม่มีใครคิดที่จะเข้าไปโจมตีมัน พวกเราต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่ดูจะเหนือกว่ามาก เรา… เรา….

และแล้วในที่สุดมันก็ได้ออกมาจากพื้นดินโดยสมบูรณณ์ มันดูเหมือนกับว่าพื้นดินจะร้อนขึ้นทันที มันได้เงยหน้าขึ้นและสังเกตพวกเรา มันเกือบจะเหมือนกับจักพรรดิแห่งท้องฟ้าได้มองลงมาบนพื้นดิน เพลิงสีดำที่ปกคลุมร่างกายของมันได้โหมกระหน่ำราวกับว่ามันจะเผาเราเพียงแค่มองไป เพราะเพลิงนี้ทำให้มันดูมีแรงกดดันเพิ่มขึ้นจนทำให้เราต้องถอยหลังไปหน่อยหนึ่ง มันได้คำรามออกมาทันที

[อูวววววววววววววววว….]

จากนั้นได้ล้มลงไป

[คุณได้เอาชนะบอสมอนสเตอร์ของดันเจี้ยนลอร์ดปีศาจด้วงกว่าง]

[ทอง 4,000,000 ทองจะถูกแบ่งออกไปอย่างเท่าเทียม คุณได้รับทอง 500,000]

[คังชินได้มีผลงานมากที่สุด เลือกรางวัลของคุณ]

ด้วยแบบนี้พวกเราได้เคลียร์ดันเจี้ยนระดับ SS ในอเมริกา ดวงตาของลอร์ดไซครอปนี้มันน่าทึ่งจริงๆ!

Infinite Competitive Dungeon Society

Infinite Competitive Dungeon Society

ICDS, 무한경쟁던전사회
Score 7.8
Status: Ongoing Type: Author: , , Artist: Released: 2015 Native Language: Korean
อ่านนิยาย Infinite Competitive Dungeon Society เรื่องย่อ : เหตุการณ์ดวงจันทร์แฝดคือจุดเริ่มต้นชองการเปลื่ยนแปลงทุกอย่าง เพราะการปรากฏตัวของมอนสเตอร์และดันเจี้ยนในสังคมยุคใหม่ และผู้ที่ใช้ความสามารถของเขาต่อสู้กับมัน โลกได้กำลังเผชิญหน้ากับประวัติศาสตร์ครั้งใหม่ นี่คือกำเนิดขึ้นของแหล่งพลังงานชนิดใหม่ๆ และอาชีพดั้งเดิมมากมายได้หดหายไป สามัญสำนึกปกติได้ถูกเปลื่ยนแปลงไปและจินตนาการได้กลายมาเป็นความจริง

Comment

Options

not work with dark mode
Reset