Infinite Competitive Dungeon Society – บทที่ 67 – ชนเผ่ามังกร หลิน (5)

Infinite Competitive Dungeon Society - บทที่ 67 – ชนเผ่ามังกร หลิน (5)

บทที่ 67 – ชนเผ่ามังกร หลิน (5)

“ก๊าซซซ!”
“ก๊าา!”

โครงกระดูกได้ทำตามคำสั่งของอัศวินโครงกระดูกและเข้ามาโจมตีฉัน อย่างไรก็ตามหอกของฉันมันได้พุ่งออกไปแล้ว โครงกระดูกที่อยู่ในเส้นทางนั้นได้แตกกระจายเป็นชิ้นๆโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย พวกมันได้แตกกระจายออกเป็นชิ้นๆโดยที่ไม่ได้ทำให้หอกช้าลงเลย

ตามปกติอัศวินโครงกระดูกคงจะไม่มีเวลาแม้แต่จะหลบมัน เขาได้รีบที่จะยกดาบของมันขึ้น แต่ว่าหอกของฉันได้อยู่ที่ใบ้หน้าของมันแล้ว ดาบของมันได้กระเด็นขึ้นไปบนท้องฟ้า ในขณะที่หอกของฉันก็เจาะทะลุหมวกได้อย่างดีเยี่ยมและระเบิดออกมาด้วยสายฟ้า

[ติดคริติคอล!]

[ก๊าค๊ากก! มนุษย์!]

อัศวินโครงกระดูกได้ร้องออกมาสั้นๆ หมวกของมันได้แตกกระจายออกไปเป็นชิ้นๆและหัวกระโหลกของมันก็ได้ถูกเปิดเผยออกมา หอกเงินก็ยังคงติดคาอยู่ที่หน้าผากที่แตกของมันในขณะที่ประกายสายฟ้าออกมาด้วย จากนั้นดวงตาของมันก็ได้ลุกโชนสว่างจ้าขึ้น มันได้คำรามออกมาและดึงหอกออกไปเหวี่ยงทิ้งกับพื้น จากนั้นมันก็ส่ายหัวอย่างรุนๆและปัดเศษหมวกออกไป ในเวลาเดียวกันไพก้าก็ออกมาจากหอกเงินและตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

[กรี๊ด! นายปฏิบัติกับสุภาพสตรีได้แย่มาก]

“ไพก้ากลับมา!”

[โอเค!]

เมื่อได้กลืนโพชั่นขนาดกลางลงไป ฉันก็หยิงหอกดินดำขึ้นมา

“เจ้าโครงกระดูกขี้ขลาด! หยุดกลัวแล้วมาต่อสู้กับฉันได้แล้วนะ!”

[คุณได้ใช้ยั่วยุ! ศัตรู ‘เกือบ’ ทั้งหมดที่อยู่ใกล้ๆจะเข้ามาหาคุณ]

“ก๊าซซซ….ฆ่านักทำลายกระโหลก”
“ฉันจะแสดงให้เห็นเองว่ากระดูกของฉันแข็งแค่ไหน”
“การเข้าใจถึงความอันตรายและถอนตัวมันไม่ใช่ความขี้ขลาดแต่เป็นความกล้าหาญ”

ในขณะที่โครงกระดูกส่วนใหญ่ได้พุ่งเข้ามาหาฉันอย่างเกลียดชัง ก็มีพวกมันบางส่วนที่พูดคำพูดที่ชาญฉลาดออกมาและถอยกลับไป ไม่ว่ายังไงก็ตามฉันก็ได้ใช้เท็มเพรสในการจัดการกับพวกมันทั้งหมดในทีเดียว เสียงแตกหักของโครงกระดูกได้ดังไปทั่วสนามรบ

[ลุกขึ้นอีกครั้งและฆ่าเหล่าศัตรู! การตื่นของโครงกระดูก!]

“เฮ้ นายจะเข้ามาสู้แล้วหรอ?”

[ฆ่ามัน]

ไอห่ารากนี่ เขาได้เมินฉัน! ด้วยการเฝ้ามองโครงกระดูกที่เพิ่มกลับมามากขึ้นมันได้ทำให้ฉันรู้สึกว่ากำลังปวดหา มันไม่เหมือนกับซอมบี้โครงกระดูกมันสามารถที่จะสร้างความเสียหายให้กับฉันได้บ้าง นั่นหมายความว่าฉันไม่สามารถจะเมินมันทั้งหมดและมุ่งตรงไปหาอัศวินโครงกระดูกเลยได้ ในกรณีแบบนี้…

“เท็มเพรส!”

หลังจากที่ใช้เท็มเพรสไปอีกครั้งโครงกระดูกส่วนใหญ่ก็หมดสภาพไปไม่สามารถจะต่อสู้ได้ จากนั้นฉันก็พุ่งเข้าไปหาอัศวินโครงกระดูก ฉันได้มาถึงเบื้องหน้าของมันก็ที่จะได้ทันร่ายเวทย์

“มาสู้กับฉัน!”

[ลุกขึ้นอีกครั้งและ….แอ๊ก!]

“ฉันบอกว่าให้มาสู้กับฉันไง!”

เจ้านี้มันได้หุบปากลงไปเมื่อมันกำลังเสียเปรียบ! ฉันได้ตัดขาม้าโครงกระดูกไปตั้งแต่ช่วงเข่า จากนั้นฉันก็แทงหอกของฉันออกไปอย่างต่อเนื่อง อัศวินโครงกระดูกไปป้องกันหอกและตะโกนออกมา

[ลุกขึ้นอีกครั้งและฆ่า….แอ๊ก!]

“มาลองดูกันเถอะแกจะร่ายมันไปได้นานแค่ไหนกัน!”

ทุกๆครั้งที่มันเหวี่ยงดาบหนึ่งครั้งฉันก็จะแทงหอกออกไปสามครั้ง หนึ่งครั้งที่หัวของม้า อีกครั้งหนึ่งที่ดาบของอัศวินโครงกระดูก และครั้งสุดท้ายที่ใบหน้าของมัน! หลังจากนั้นหลายครั้งม้ามันก็ไม่สามารถจะทนกับความเจ็บปวดของการโจมตีได้และได้แตกกระจายเป็นชิ้นๆ อัศวินโวกระดูกได้กลายมาเป็นไร้คำพูดเมื่อมาอยู่บนพื้น

แน่นอนว่าเพราะว่าความสูงที่ต่างกันเกินกว่า 60 เซนติเมตร ฉันก็เหมือนกับเด็กที่เงยหน้าขึ้นไปมองผู้ใหญ่

[ลุกขึ้นอีกครั้ง…อ๊ากก!]

“ฉันเบื่อที่จะได้ยินมันแล้วนะ ไอเวรเอ้ย!”

แม้ว่าในขณะที่มันกำลังร่ายเวทย์ มันก็สามารถที่จะป้องกันฮีโรอิค สไตรค์ได้ด้วยดาบ บางทีอาจจะเป็นเพราะว่ามันเป็นอาวุธของบอสประจำชั้นมันก็เลยไม่ได้พังไป แม้อย่างนั้นมันก็ต้องถอยหลังไปหลายก้าวจากแรงปะทะ

“ดี ถ้างั้นก็ร่ายเวทย์ต่อไป!”

มันคงจะไม่มีใครที่ควรจะถูกถอดออกจากการเป็นอัศวินไปมากกว่าเจ้านี่อีกแล้ว! ฉันได้กัดฟันแน่นและโจมตีไปที่อัศวินโครงกระดูกซึ่งมันได้ทำให้ฉันรำคาญตั้งแต่เริ่มแล้ว ไม่เหมือนกับบอสชั้นที่ 25 แต่ถึงแบบนั้นมันก็ไม่สามารถจะต่อสู้กับฉันได้อยู่ดี

[ติดคริติคอล!]
[ติดคริติคอล!]
[ติดคริติคอล!]

[ก๊าซซ! เจ้า นักทำทำลายกระโหลก!]

เกราะของอัศวินโครงกระดูกได้เริ่มที่จะพังลง มันเป็นผลมาจากการที่มันไม่สามารถจะป้องกันการโจมตีของฉันได้ ถ้ามันไม่ได้มีร่างกายเป็นกระดูก มันก็คงจะช้ำไปทั้งตัวแล้ว

“ฮ่าห์”

[ติดคริติคอล!]

[ก๊าซ ก๊าซซซซซ!]

ในท้ายที่สุดแล้วมันก็ยังคงไม่สามารถที่จะร่ายเวทย์ได้ และด้วยการโจมตีอย่างหนักหน่วงและต่อเนื่องได้ทำให้เกราะอกของมันแตกออกไป ซึ่งทำให้มันร้องออกมาอย่างไม่สามารถจะอดทนได้ ทันทีหลังจากนั้นการเคลื่อนไหวของฉันก็ได้หยุดลง ฉันสงสัยว่ามันอาจจะเป็นทักษะใช้หยุดเวลา แต่ว่าปรากฏว่ามันไม่ใช่มันเป็นเพียงแค่การทำให้การเคลื่อนไหวของฉันช้าลงอย่างมาก

[อัศวินโครงกระดูกได้ใช้ทักษะ ‘อันเดตคำรวม’! ผู้ที่ยังมีร่างกายที่มีชีวิตอยู่เหลือความเร็วเพียง 5% ของความเร็วสูงสุด!]

“ห า า า า า า!”

อ่า แม้แต่การพูดของฉันก็ยังช้าลง! โชคดีที่ฉันได้เริ่มเรียนรู้การใช้ทักษะโดยที่ไม่ต้องพูดออกมาแล้ว ฉันได้ใช้ทักษะความเร็วศักดิ์สิทธิ์ เมื่อฉันสังเกตุว่ามันทำสำเร็จฉันก็ดำเนินการต่อทันที

“ว๊ากกกกกกก!”

[คุณได้ใช้วอคลาย! สมาชิกในปาตี้ทุกคนได้รับการเคลียสถานะด้านลบ ทุกคนในปาตี้พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 50% ในระยะเวลาหนึ่ง และได้เข้าสู่สถานะสุดยอดเกราะไม่สกสะท้านกับการโจมตีของศัตรู]

ความรู้สึกอ่อนแอที่ได้ปกคลุมตัวของฉันมันได้หายไป มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันไม่อยากจะนึกถึงมันอีกเลย ฉันได้ปลดปล่อยความตรึงเครียดออกไปจากบ่าและเล็งหอกของฉันไปที่หอกของมัน

“แกได้ตายไปแล้ว”

[ดะ ได้ยังไง? อันเดตคำรามของฉัน!]

“ตาย!”

จากนั้นฉันก็ได้โจมตีไปเรื่อยๆ อีกครั้ง และอีกครั้งจนกว่าที่หัวกระโหลกของมันจะแตกออกมา ในครั้งนี้ฉันได้ทำให้มันไม่มีโอกาสได้ปริปากซักนิดเพื่อที่จะป้องกันไม่ให้มันทำอะไรแปลกๆอีก โครงกระดูกตัวอื่นๆที่ยังรอดอยู่ก็ได้ถอยห่างออกไป

“ฉันก็แค่ต้องการอย่างจะฆ่าตัวตายเงียบๆน่ะ”
“อย่าแม้แต่หายใจนะ! เดี๋ยวเขาจะเห็น!”
“ฉันไม่ต้องการที่จะถูกฆ่าโดยเขา…ถ้างั้นเขามาฆ่ากันและกันเถอะ”
“นั่นแหละๆ”

[ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่! คุณได้เอาชนะบอสประจำชั้นอัศวินโครงกระดูกด้วยตัวคนเดียว!]

[คุณได้กลายเป็นเลเวล 31 คุณได้รับคุณสมบัติที่จะก้าวไปสู่ชั้นที่ 31]

[คุณได้รับโบนัสสเตตัส 5 แต้ม]

[คุณได้รับฉายา ‘ผู้พิฆาตอัศวินโครงกระดูก’ สเตตัสทั้งหมดของคุณเพิ่มขึ้นอย่างถาวร 1 แม้ว่าจะไม่ได้สวมใส่ฉายานี้]

[คุณได้กลายเป็นระดับเงิน 6 ขอแสดงความยินดีด้วย!]

[คุณได้เอาชนะอัศวินโครงงกระดูกด้วยตัวคนเดียว คุณได้รับรางวัลพิเศษ ‘เกราะส่วนบนของอัศวินโครงกระดูก’]

[คุณได้รับ 50000 ทอง]

[เลือกรางวัลของคุณ]
[1.หนังสือเวทย์การขับขี่]

ฉันได้มองไปรอบๆและทิวทัศน์ที่เงียบสงบก็ได้อยู่ในสายตาของฉัน โครงกระดูกทั้งหมดมันได้หายตัวไปและทุกสิ่งทุกอย่างในที่นี่ได้โล่งว่างเปล่ามีเพียงแสงจันทร์ที่ส่องลงมา ‘ฟู่’ ด้วยการถอนหายใจออกมา ฉันก็กลับไปตรวจสอบรางวัลการจู่โจม หนังสีอเวทย์การขับขี่?

[คุณได้เรียนการขับขี่ คุณสามารถจะนั่งและขี่ม้า ช้าง เปกาซัส รถ รถถัง … ได้ในการต่อสู้ และข้อเสียทั้งหมดของการขี่พวกมันเหล่านั้นจะหายไป]

มันเป็นเวทย์ที่น่าทึ่งมาก มันครอบคุมสัตว์ขี่และแม้แต่รถถังอีกด้วย! มันทำให้ฉันรู้สึกว่าเวทย์นี้มันน่าอัศจรรย์มากกว่าเทคนิคอื่นๆซะอีก ความรู้และเทคนิคของการ ‘ขับขี่’ ได้ฝังลึกเข้าไปในใจของฉัน ตราบเท่าที่มันสามารถจะขี่ได้ ฉันก็จะรู้วิธีขี่มัน โชคไม่ดีที่มันไม่มีวิธีการขี่กันดั้ม เมื่อตระหนักได้ว่าไม่มีกันดั้มในโลกใบนี้ ฉันก็ได้รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

“รางวัลของการจู่โจมเพียงลำพังมันพิเศษจริงๆ…ถ้างั้นตอนนี้กลับดีกว่า

[นายท่านหอก!]

“โอ้ จริงสิ”

ด้วยการเตือนของไพก้า ฉันก็ได้ไปหยิบหอกเงินที่โยนออกไปในตอนแรก จากนั้นฉันก็เปิดประตูออกไปจากพื้นที่นี้ มันมีชั้นขายของอยู่ห่างออกไปพวกไม่กี่ก้าวเท่านั้น หลินได้ขยี้ตาอย่างมากหลังจากที่เห็นฉันเดินออกมา เมื่อฉันได้ปิดประตู ปากของเขาก็ได้อ้ากว้าง ซึ่งนั่นทำให้บุหรี่ของเขาล่วงไปบนพื้น

“นะ นาย…!”

“นายลืมชื่อของฉันหรอ?”

“นาย ผะ ผ่านหรอ? ในการลองเพียงครั้งเดียว?”

“ใช่แล้ว”

“นะ หนึ่ง หนึ่ง…”

หลินเกือบจะดูเหมือนไม่สามารถจะหายใจออกมาได้ในขณะที่ทำปากพะงาบๆซ้ำไปซ้ำมา หางของเขาก็ได้เหวี่ยงไปรอบๆเช่นกัน

“กี่คน? กี่คนที่ผ่านมา? ไม่สิมันจะต้องสิบคน! แล้วนายรวบรวมคนสิบคนได้ในวันเดียวได้ยังไง? ปกติแล้วมันจะต้องใช้เวลา 4 วันสำหรับการรวบรวมคน 10 คน…!”

“เอ๊ะ? นายกำลังพูดอะไร?”

ฉันแปลกใจจริงๆเลยว่าเขากำลังพูดถึงอะไร

“นายบอกให้ฉันเคลียร์มันด้วยตัวคนเดียวนะ นายจำไม่ได้แล้วหรอ?”

“เมื่อนตอนนั้นฉันบอกว่าเคลียร์ดันเจี้ยนแน่นอน แต่ที่ฉันหมายถึงก็คือพวกชั้นปกติ นายจะไปเคลียร์บอสประจำชั้นด้วยตัวคนเดี…ตัวคนเดียวหรอ?”

“ใช่แล้ว”

หลินได้ปิดปากแน่น ฉันได้เอียงหัวของฉันในขณะที่จัดการอัพแต้มเสตตัสและยืดเส้นเพื่อที่จะไปสู้กับบอสอีกครั้ง ทันใดนั้นหลินก็ถามออกมา

“ตั้งแต่ชั้นที่ 25! นายจู่โจมด้วยตัวคนเดียวหรอ?”

“ใช่”

“ฮ่าห์…นั่นมันหมายว่าจำนวนทักษะในนาฬิกาพกพาของนายคือ?”

“ห้า”

“….”

หลินได้หยิบบุหรี่อันใหม่ออกมาและใส่ไปในปาก

“ผู้หญิงคนนั้น เธอส่งฉันมาดูแลนายเพราะวัตถุประสงค์นี้…!”

“โรเล็ตต้าหรอ? ทำไม?”

“เธออาจจะคาดหวังให้ฉันกับนายพนันกัน แล้วก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะเป็นยังไง…”

ฉันได้คิดว่าเขาเข้าใจผิดและหัวเราออกมา ในทางกลับกันหลินมีท่าทางที่พูบึ้ง เขาไม่ได้สูบบุหรี่ที่อยู่ในปากแต่เขาได้แทะมัน ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจลึกออกมา

“ฉันผิดเองแหละมันเป็นเพราะาฉัน ชิ แต่ว่า…นายก็ไม่เลวเลยนะฮีโร่ของโลก”

“ฉันบอกว่าอย่าเรียกฉันแบบนั้น”

ฉันไม่รู้ล่ะ เพียงแค่นายจะไปได้ไกลแค่ไหนเท่าที่นายต่อการกันนะ หลินคนนี้จะคอยเฝ้ามองนายเอง”

“ว้าว นั่นมันก็เหมือนกับสิ่งที่โรเล็ตต้าได้พูดเลย”

“…อ่า…อย่างนั้นหรอ..?”

ฉันได้คิดว่ามันเป็นแบบนั้น แต่การแสดงออกของหลินได้กลายเป็นยิ่งกว่าแย่ แม้ว่าฉันจะอยากถ่ายภาพหน้าของหลินตอน ก่อน-หลัง ก็ตาม แต่ฉันก็โชคร้ายที่ไม่ได้พกกล้องมา แล้วก็มันไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องพกกล้องเข้ามาในดันเจี้ยนอีกด้วย

เมื่อคิดถึงมันแล้ว ฉันก็นึกไปถึงหมูป่าที่อยู่ในช่องเก็บของของฉัน ฉันจะต้องทำยังไงกันมันดี ถ้าฉันขายมันบนโลกคนอื่นๆก็จะรู้ได้ในทันที และมันก็ไม่น่าจะพอกับชั้นในดันเจี้ยน…

‘เอ่อ ตอนนี้ฉันจะต้องเก็บมันเอาไว้สินะ’

Infinite Competitive Dungeon Society

Infinite Competitive Dungeon Society

ICDS, 무한경쟁던전사회
Score 7.8
Status: Ongoing Type: Author: , , Artist: Released: 2015 Native Language: Korean
อ่านนิยาย Infinite Competitive Dungeon Society เรื่องย่อ : เหตุการณ์ดวงจันทร์แฝดคือจุดเริ่มต้นชองการเปลื่ยนแปลงทุกอย่าง เพราะการปรากฏตัวของมอนสเตอร์และดันเจี้ยนในสังคมยุคใหม่ และผู้ที่ใช้ความสามารถของเขาต่อสู้กับมัน โลกได้กำลังเผชิญหน้ากับประวัติศาสตร์ครั้งใหม่ นี่คือกำเนิดขึ้นของแหล่งพลังงานชนิดใหม่ๆ และอาชีพดั้งเดิมมากมายได้หดหายไป สามัญสำนึกปกติได้ถูกเปลื่ยนแปลงไปและจินตนาการได้กลายมาเป็นความจริง

Comment

Options

not work with dark mode
Reset