Legend of the mythological genes – ตอนที่ 354 ราชาลิงสุดหล่อแห่งถ้ำม่านน้ำ

ม่านน้ำไหลลงมาจากที่สูง จุดเริ่มต้นของน้ำตกไหลไปจนถึงแอ่งน้ำด้านล่าง ทำหน้าที่เป็นเสมือนกำแพงกั้นธรรมชาติปกป้องทางเข้าของถ้ำม่านน้ำและแยกอาณาจักรแห่งความสุขนี้ออกจากโลกภายนอก
ตราบใดที่ยังต้องการปกป้องทางเข้า พลังของสิ่งนี้สิ่งเดียวสามารถปิดกั้นคนหมื่นคนที่พยายามวิ่งเข้ามาที่นี่ได้
นี่เป็นสถานที่ที่ดีในการตั้งถิ่นฐานอย่างแท้จริง มันเป็นการปกป้องทางธรรมชาติและที่ตั้งของมันเองก็เป็นแนวป้องกันได้อย่างง่ายดาย
เฟิงหลินเดินไปรอบ ๆ พื้นที่ภายในถ้ำม่านน้ำรู้สึกกว้างใหญ่อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ มีโต๊ะหินและที่นั่งซึ่งทำมาจากหิน ดูเหมือนว่าถ้ำจะเชื่อมต่อกับทุกทิศทาง ขยายออกไปด้านนอกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด สามารถจุคนได้นับพัน ไม่มีฝนหรือลมผ่าน สถานที่แห่งนี้ปราศจากภัยธรรมชาติและสามารถอ้างได้ว่าเป็นที่อยู่อาศัยของเหล่าเซียน
แต่มีปัญหาเกิดขึ้น
ความเร็วของน้ำตกนั้นรุนแรงเกินไป ทำให้เกิดม่านน้ำ ซึ่งเป็นอุปสรรคจากธรรมชาติ
มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเฟิงหลินที่จะเข้ามาที่นี่เพราะเขามีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่ลิงตัวอื่นล่ะ?
ผลกระทบจากการไหลของน้ำรุนแรงมาก น้ำตกลงมาจากความสูง ลิงตัวน้อยที่อ่อนแอเหล่านั้นจะถูกน้ำซัดออกไปในมหาสมุทรอย่างแน่นอน
…
ตอนนี้เฟิงหลินมีตำแหน่งราชาลิงและเริ่มพิจารณาสิ่งต่าง แทนลิงตัวน้อยเหล่านั้นในความคุ้มครองของเขา
หลังจากได้สัมผัสกับอาณาจักรลวงตาในตำนานหลายครั้ง เขาก็มีประสบการณ์มามากแล้ว
เขาต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะเข้าใจแก่นแท้ของยีนในตำนานของเขาที่นี่และทำหน้าที่เป็นส่วนหนึ่งของซุนหงอคงอย่างแท้จริง โดยทำทุกอย่างเพื่อให้ถูกโลกภายนอกทอดทิ้งอย่างสมบูรณ์ เขาต้องมีสมาธิอย่างเต็มที่
การทำเช่นนั้นจึงจะสามารถค้นหาความหมายของยีนที่ปลุกขึ้นมาใหม่ได้ ซึ่งช่วยให้พวกเขาอยู่บนเส้นทางในตำนานของพวกเขา
มันเป็นเรื่องง่ายที่จะหมกมุ่นอยู่กับบทบาทนี้
ความยากที่แท้จริงคือต้องไม่จมลึกเกินไป จนไม่สามารถปลดปล่อยตัวเองได้
มีตัวละครในตำนานโบราณตัวใดที่ไม่เคยผ่านความยากลำบากมากมายมาก่อนที่พวกเขาจะปีนขึ้นสู่จุดสูงสุดบ้างล่ะ?
หากคนธรรมดาที่มีเจตจำนงไม่แข็งแกร่งพอเข้าสู่อาณาจักรลวงตา มันเป็นเรื่องง่ายมากที่สภาพจิตใจของพวกเขาจะแตกสลาย พวกเขาอาจจะไม่สามารถตื่นขึ้นมาอีกแล้วด้วยซ้ำ
หากใครจมอยู่นานเกินไปก็เป็นปัญหาเช่นกัน
เฟิงหลินเคยเข้ามาที่นี่หลายครั้ง ดังนั้นเขาจึงมีประสบการณ์มาก แม้ว่าร่างกายของเขาจะเป็นลิงหิน แต่ตัวตนของเขาก็ยังตราตรึงอยู่ในใจของเขา เขาเป็นมนุษย์ในยุคดวงดาว เฟิงหลิน
ทั้งตัวของเขามีขนสีทอง เขาว่องไวอย่างหาที่เปรียบมิได้ วิ่งผ่านพื้นที่นี้ ร่างของเขาทิ้งเงาไว้เบื้องหลังมากมาย
เฟิงหลินรู้สึกแปลกมากขึ้น เมื่อเขาสำรวจมากขึ้นเรื่อย ๆ
ถ้ำม่านน้ำแห่งนี้มีโครงสร้างเป็นของตัวเอง ดูเหมือนไม่ได้ก่อตัวขึ้นโดยธรรมชาติ รู้สึกเหมือนว่าสถานที่แห่งนี้ถูกดัดแปลงโดยใครบางคน ให้เป็นอาณาจักรแห่งความสุขสำหรับการบ่มเพาะ
ถ้ามันเป็นอาณาจักรแห่งความสุขสำหรับการบ่มเพาะจริงๆ จะต้องมีเขตควบคุมตามธรรมชาติ
เฟิงหลินคิดถึงจุดสำคัญนี้ หลังจากนั้นเขาก็หันไปจ้องที่แผ่นหิน
‘อาณาจักรแห่งความสุข ภูเขาผลไม้ อีกโลกหนึ่งในถ้ำม่านน้ำ’
(ใครเป็นคนเขียนประโยคเหล่านี้)
เฟิงหลินส่งพลังวิญญาณของเขาออกไป สำรวจแผ่นหิน เขาสัมผัสได้ในทันทีถึงพื้นที่กว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยหมอกไร้ตัวตน
สมบัติชิ้นเล็ก ๆ นี้เป็นสมบัติมิติที่มีพื้นที่ไร้ขอบเขตงั้นหรือ?
ฉากนี้คุ้นเคยมาก
แผ่นหินนี้อาจเป็นสมบัติทางจิตวิญญาณเซียนเทียนใช่หรือไม่?
เฟิงหลินไม่แน่ใจ แต่เขารู้ว่าตอนนี้ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขายังไม่มีทางที่จะหลอมสมบัตินี้ได้อย่างสมบูรณ์
เขาจะไม่คิดมากเกินไป ในตอนนั้นเขาทิ้งตราวิญญาณไว้และหลังจากที่เขาทำเช่นนั้นแล้ว เขาก็รู้สึกได้ถึงการเชื่อมต่อที่ลึกลับระหว่างเขากับถ้ำม่านน้ำ
 
“แยก!” หัวใจของเฟิงหลินปั่นป่วนเขาทำท่านิ้วชี้ไปที่ม่านน้ำ
 
จิตวิญญาณที่นี่อยู่ภายใต้คำสั่งของเขา และม่านน้ำก็เปิดออกเผยให้เห็นโลกภายนอก
เฟิงหลินหัวเราะในที่สุดก็ตอบคำถามที่กวนใจเขาไปได้สักพัก
ถ้ามันง่ายมากที่จะข้ามกำแพงที่เกิดจากน้ำตก ทำไมลิงเหล่านี้จึงต้องรอให้ลิงหินเกิดก่อนจึงจะเข้าไปได้?
แล้วทำไมตำนานถึงบันทึกว่าหลังจากที่พวกเขาเข้าไปครั้งเดียว ต่อจากนั้นจะเข้าและออกได้อย่างอิสระ?
สิ่งที่บันทึกไว้ในตำนานเป็นเพียงบทสรุปของความจริงทั้งหมด มีรายละเอียดที่ไม่เป็นที่รู้กันมากเกินไป
หากเฟิงหลินไม่ได้สัมผัสกับสิ่งนี้เป็นการส่วนตัว เขาจะไม่มีทางรู้ความจริงทั้งหมด
เฟิงหลินหัวเราะ เขากระโดดขึ้นไปในอากาศและออกจากถ้ำม่านน้ำ
ในขณะที่เขาอยู่ในอากาศ ทันใดนั้นเขาก็มีสีหน้างงงวย
ถ้ำม่านน้ำแห่งนี้เป็นพื้นที่บ่มเพาะ แต่ใครเป็นผู้สร้าง?
พระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้คำตอบ
สำหรับสิ่งนี้ เขาสามารถตรวจสอบได้อีกครั้งหลังจากที่เขาแข็งแกร่งขึ้นแล้วในอนาคต
…
“อะไรนะ?ท่านบอกว่าท่านได้แหวกม่านน้ำและเข้าไปในถ้ำแล้ว? เป็นไปไม่ได้!”
“ด้านหลังน้ำตกมี แต่กำแพงหินมันจะมีถ้ำได้ยังไง?”
“ถูกต้องเรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียงสิ่งที่บรรพชนโกหกเรา เขาแค่ต้องการทดสอบความกล้าของเรา”
…
เฟิงหลินเดินเข้าไปในฝูงลิงและเปิดเผยการค้นพบของเขา
ฝูงลิงรุมโจมตีเขาทันทีด้วยคำถามและความสงสัยของพวกมัน
เฟิงหลินไม่ได้อธิบายอะไรมากเกินไป เขาพูดอย่างใจเย็น“ นี่คือความจริง หากเต็มใจที่จะเข้าไปในถ้ำม่านน้ำกับข้าก็มากับข้าได้เลย หากไม่เต็มใจก็อยู่ที่นี่ในป่าท้อและรอให้สัตว์ป่ามากินพวกเจ้าเอา”
 
เขาไม่กังวลที่จะอธิบายเพิ่มเติมและเดินจากไป
ฝูงลิงเงียบลงทันที พวกมันจ้องมองกันและกัน
เกี่ยวกับเฟิงหลิน พวกมันยังคงเชื่อใจเขาเพราะเขาเป็นคนที่ราชาลิงแก่แนะนำ หลังจากลังเล ลิงบางตัวก็เริ่มเดินตามหลังเขา
 
“ มันเป็นเรื่องจริง มันเป็นเรื่องจริง!”
“ ถ้าเราอยู่ในถ้ำ เราคงไม่ต้องกลัวหมาป่า เสือ เสือดาวและสุนัขจิ้งจอกมารังแกพวกเราอีกแล้ว!”
“ราชาลิงจงเจริญ!”
…
ในไม่ช้าเสียงแห่งสรรเสริญด้วยความยินดีก็ดังขึ้นภายในน้ำตก น้ำเสียงของพวกเขาเต็มไปด้วยความสุขสนุกสนาน
เสียงของพวกเขาดังขึ้นและลอยไปไกล ไม่กี่อึดใจเหล่าลิงที่เหลือที่เลือกจะอยู่ในป่าท้อก็เหลือบมอง พวกมันลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะวิ่งตามมา
หลังจากที่ฝูงลิงรวมตัวกันจนหมดแล้ว พวกมันยืนอยู่นอกถ้ำม่านน้ำด้วยปากที่อ้ากว้างอย่างตกใจ
ม่านน้ำที่ทำหน้าที่เป็นกำแพงกั้น ถูกแยกออกจากกันโดยพลังจากสวรรค์ เปิดทางให้พวกมัน
ลิงเหลือบมองเข้าไปและต่างก็ตกตะลึง
เฟิงหลินยิ้ม “มากับข้า”
เขาเป็นผู้นำและกระโดดขึ้นไปในอากาศ
จี, จิ, จิ…
ลิงส่งเสียงร้องด้วยความตื่นเต้น และตามหลังเขาไปอย่างใกล้ชิด
ลิงทุกตัวมีความว่องไวมาก ระยะทางจึงไม่ใช่ปัญหาสำหรับพวกมัน
หลังจากลิงเข้ามาพวกมันก็เริ่มจ้องมองไม่หยุด จ้องมองไปรอบ ๆ ด้วยความหวาดกลัว
มีสะพานแผงเหล็กและหลังจากนั้น นั่นดูเหมือนจะเป็นที่อยู่อาศัย ข้างในนั้นมีเตาหิน ชามหิน แผ่นหิน เตียงหินและม้านั่งหิน ซึ่งสามารถมองเห็นเครื่องใช้หินทั้งหมด
ลิงต่างพูดคุยกัน มันยากที่จะปกปิดความตื่นเต้น
“ นี่จะเป็นบ้านพักสำหรับพวกเรา พื้นที่ตรงนี้สามารถบรรจุได้หลายพันคน แม้แต่ข้างในนี้ เราก็ยังสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณ”
“ถูกต้องในอนาคตเราจะไม่กลัวผู้ล่าพวกนั้นอีกต่อไป!”
“ราชาองค์ใหม่เก่งเหลือเกิน!”
…
เฟิงหลินนั่งบนบัลลังก์หินที่อยู่สูงที่สุด เขาจ้องมองลงไปที่ฝูงลิง และพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“ ทำไมพวกเจ้าถึงยังไม่เคารพราชาของพวกเจ้าอีกล่ะ?”
เสียงของเขาเหมือนเสียงระฆังทอง ทำให้จิตใจของลิงทุกตัวสั่นสะท้าน
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้ที่สามารถข้ามผ่านน้ำตกและเข้าไปในถ้ำม่านน้ำได้จะได้เป็นราชาลิงของเผ่าลิง นี่เป็นกฎที่พวกเขาปฏิบัติตามมาตั้งแต่สมัยโบราณ
มีไม่กี่ตัวที่รู้สึกไม่เต็มใจ แต่ในขณะนี้ พวกมันก็ทำได้เพียงกัดฟันและคุกเข่า ขณะที่ลิงทุกตัวตะโกนว่า “เราขอคารวะราชาผู้ยิ่งใหญ่!”
 
เฟิงหลินหัวเราะ เขาเข้าใจว่าตั้งแต่นี้ไป เขาจะควบคุมลิงเหล่านี้ได้
จากนี้ไปเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากราชาลิงในถ้ำม่านน้ำแห่งภูเขาผลไม้!