Legend of the mythological genes – ตอนที่ 98

การตรวจสอบด้วยพลังจิต
อย่างไม่คาดฝัน
การตกแต่งภายในของห้องปฏิบัติการที่ปิดล้อมนั้นว่างเปล่า แตกต่างกับข้างนอกอย่างสิ้นเชิง
ลูกบอลคริสตัลตรงกลางดึงดูดความสนใจของเฟิงหลิน
สภาพแวดล้อมภายในลูกบอลเป็นสุญญากาศที่ปราศจากเชื้อ ข้างในมีสารคล้ายกาว อย่างไรก็ตามวัตถุเหนียวๆนั่นไม่ได้ดูสวยงาม มันเบาและแห้งเหมือนโคลน
แต่เฟิงหลินสามารถบอกได้ทันทีว่าเป็นยาโบราณที่เขาเคยเห็นในบันทึกการวิจัย
 
“นั่นคือยาศักดิ์สิทธิ์โบราณ! ที่นี่มีเครื่องสแกนที่สามารถสแกนยาและแสดงองค์ประกอบและโครงสร้างของยาได้! คุณควรจัดการกับมันด้วยความระมัดระวัง อย่าสัมผัสถ้าไม่จำเป็น! หากคุณทำลายยาศักดิ์สิทธิ์โบราณ คุณไม่มีทางชดใช้ได้ต่อให้ต้องขายวิญญาณ! “แม้ว่าไอค์จะไม่ได้เข้าไปในห้องปฏิบัติการ แต่เขาก็เตือนเฟิงหลินอย่างจริงจัง
ในฐานะหัวหน้าหน่วยวิจัย ไอค์เคยเห็นยาศักดิ์สิทธิ์โบราณมาบ้างแล้ว แต่ไม่มีผลงานวิจัยของเขา
เด็กเหลือขอนี่จะทำอะไรได้?
เมื่อเห็นร่างของเฟิงหลินเดินเข้าไป สีหน้าเขาก็บิดเบี้ยวอย่างน่ากลัว
กำแพงโลหะปิดโดยทันที เฟิงหลินคือคนเดียวที่เหลืออยู่ในห้องปฏิบัติการสันโดษ มันเงียบมาก สภาพแวดล้อมเหมาะสำหรับการทดลอง
ห้องทดลองจะต้องมีกล้องตรวจสอบอยู่ภายใน ผู้จัดการของแฟรงค์กับหัวหน้าไอค์อาจกำลังดูเขาอยู่
เขาสังเกตอย่างละเอียดและเริ่มค้นคว้าเรื่องยาศักดิ์สิทธิ์โบราณ
เป็นอย่างที่เขาคาดไว้
ภายในสำนักงาน ภาพโฮโลแกรมกำลังฉายทุกย่างก้าว แฟรงค์และไอค์กำลังเฝ้าดูและเริ่มพูดคุยกัน
 
“ ไอค์ คุณคิดว่าเขาจะเจออะไรบ้างไหม” ผู้จัดการแฟรงค์พูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
“เป็นไปไม่ได้!” ไอค์ส่ายหัวและพูดว่า “เด็กคนนี้มีความสามารถ แต่ยาศักดิ์สิทธิ์โบราณต้องใช้เทคนิคในตำนานดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าใจ มีนักพันธุศาสตร์อย่างเป็นทางการมากมายที่นี่ แต่กลับไม่มีใครทำสำเร็จเลย เหตุผลหลักคือความแตกต่างด้านยุคสมัย ยาศักดิ์สิทธิ์โบราณอยู่ในสถานะของแข็ง ขณะที่น้ำยาอยู่ในรูปของเหลวมันอาจดูเหมือนว่าเพียงแค่สถานะที่เปลี่ยนไป แต่แก่นสำคัญกลับแตกต่างกันสิ้นเชิง!”
 
แม้ว่าในตอนนี้ เขาจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเฟิงหลิน แต่สิ่งที่เขาพูดเกี่ยวกับเฟิงหลินก็มีเหตุผลมาก
 
ผู้จัดการแฟรงค์ก็ไม่แปลกใจเช่นกัน “แม้ว่ามันจะไม่น่าเป็นไปได้ ฉันก็ยังหวังว่าเด็กคนนี้จะสามารถฝ่าฟันได้! เนื่องจากยาศักดิ์สิทธิ์โบราณนี้ถูกค้นพบจากโบราณสถาน ฉันก็ต้องการใช้ความรู้ของเขาเกี่ยวกับตำนานเพื่อดูว่าเขาจะสามารถเปิดเผยความจริงที่อยู่เบื้องหลังยาศักดิ์สิทธิ์โบราณได้ไหม คุณควรรู้ไว้ว่าสำนักงานใหญ่กำลังเร่งเอาคำตอบจากเรา พวกเขาต้องการดำเนินการตามแผนโดยเร็วที่สุด กองทัพปฏิวัติดาวอังคารมีความคืบหน้ามากขึ้น เมื่อไม่นานมานี้ ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังทำอะไรบางอย่าง สถานการณ์ในปัจจุบันเริ่มไม่ค่อยมั่นคงแล้ว!”
“ผมก็หวังเช่นนั้น!”
 
เสียงของทั้งสองค่อยๆเงียบลง
แน่นอนว่าเฟิงหลินไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในสำนักงาน เขากำลังศึกษายาศักดิ์สิทธิ์โบราณอย่างระมัดระวัง
เพียงเห็นมันด้วยตัวเอง เขาก็สามารถรู้ได้ว่ายาศักดิ์สิทธิ์โบราณนั้นลึกลับเพียงใด
ยาศักดิ์สิทธิ์โบราณนี้อยู่ในสภาพของแข็ง มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากน้ำยายีนปกติ
น้ำยายีนอยู่ในสถานะของเหลวเพราะจะทำให้ยาถูกดูดซึมอย่างรวดเร็ว
ยาที่เป็นของแข็งนี้ใช้งานยังไง?มันจะช่วยให้คนธรรมดาปลุกยีนในตำนานได้โดยไม่ทำให้ร่างกายระเบิดได้ยังไง?
นี่คือคำถามทั้งหมดที่เฟินหลินไตร่ตรองอยู่ในใจ
เขาเริ่มที่จะสแกนยาศักดิ์สิทธิ์โบราณด้วยเครื่องมือ แสงถูกฉายบนยาพร้อมแสดงข้อมูล
 
“คาร์บอน: 27.23%, ออกซิเจน: 21.54%, ปรอท: 18.25%, ทองแดง: 10.2% … … “
 
เฟิงหลินสังเกตผลการสแกน เขารับรู้องค์ประกอบต่างๆที่แสดงบนจอแสดงผล
เขาไม่พอใจกับผลการสแกน
กาแล็กซี่มีองค์ประกอบมากมาย มันจะดียังไงถ้ารู้สิ่งเหล่านี้?
กุญแจสำคัญคือการรู้รูปแบบการสังเคราะห์!
แต่มีบางอย่างแปลกๆเกิดขึ้มีเงาแปลกๆมากมายบนภาพที่สแกน มันเป็นภาพโครงสร้างวงกลมนับไม่ถ้วนที่เชื่อมโยงกัน แต่เขาก็ไม่อาจมองเห็นได้ชัดเจน
เฟิงหลินยังคงใช้เครื่องมือต่างๆภายในห้องปฏิบัติการ แต่ก็ไร้ผลลัพธ์
 
“ เขากำลังสแกนองค์ประกอบของยา!”
“ไม่ต้องใช้อะไรมาก! ยาศักดิ์สิทธิ์โบราณมีคุณสมบัติพิเศษ มันมีอนุภาควิญญาณมากเกินไป ซึ่งอาจรบกวนการทำงานของอุปกรณ์สแกน!”
 
แฟรงค์และไอค์สังเกตการเคลื่อนไหวของเฟิงหลินอย่างใกล้ชิด
เฟิงหลินค้นพบสิ่งหนึ่ง
กลุ่มอักขระที่อ่านไม่ออกปรากฏบนภาพ เป็นผลมาจากการเคลื่อนไหวผิดปกติของอนุภาควิญญาณ
อนุภาควิญญาณในยาศักดิ์สิทธิ์โบราณนั้นไม่ได้อยู่ในตาราง รบกวนรังสีที่ใช้แสกน การสอดแทรกทำให้เกิดความยุ่งเหยิงเนื่องจากไฟฟ้าสถิตแน่นสูงปกคลุมภาพทั้งหมด เป็นเรื่องยากที่มองเห็นความเป็นจริงได้
สิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับเขาเท่านั้น เฟิงหลินค้นพบในบันทึกการวิจัยว่าคนอื่นๆก่อนหน้าเขาก็มีปัญหาเดียวกัน พวกเขาทำได้เพียงใช้วิธีดั้งเดิมในการสำรวจผลของยา
 
พวกเขาได้นำตัวอย่างยาศักดิ์สิทธิ์โบราณมาทดลองในหัวข้อการทดลอง หลังจากสังเกตปฏิกิริยา นักวิจัยจึงตั้งสมมติฐานเรื่องผลกระทบของยาศักดิ์สิทธิ์โบราณ
วิธีนี้มีประสิทธิภาพต่ำเกินไป
เฟิงหลินรู้ว่าเขาต้องเป็นคนแรกที่จะได้คำตอบ ดังนั้นเขาไม่สามารถใช้วิธีนี้ในการสำรวจทีละขั้นตอนได้ มันช้าเกินไป การมองผ่านแก่นสำคัญของยาศักดิ์สิทธิ์โบราณคือทางเดียว
เขาต้องศึกษายาโบราณอย่างละเอียด!
น่าเสียดายที่เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์เหล่านี้ไม่ได้ผล เฟิงหลินคิดวิธีแก้ปัญหาไม่ออก
เขาคิดมากเกินไป พลังงานจิตของเขาไหลออกมาระหว่างคิ้วโดยไม่รู้ตัว
ทันใดนั้นเขาก็พบว่าพลังงานจิตสามารถตรวจจับทุกอย่าง ทำไมเขาถึงไม่ใช้มันในการตรวจสอบส่วนประกอบของยาศักดิ์สิทธิ์โบราณละ?
เมื่อคิดได้ เขาก็ทำตามนั้น
อย่างไรก็ตาม เพื่อป้องกันความลับของเขา เฟิงหลินทำตัวเหมือนว่าเขากำลังเฝ้าสังเกตข้อมูลผ่านเครื่องมือ ขณะที่ลอบปล่อยพลังจิตออกไปเงียบๆ
เขารู้สึกถึงความแตกต่างทันที
อนุภาควิญญาณและพลังงานจิตดูเหมือนจะมีการประสานกันอย่างยอดเยี่ยม ทำให้ไม่มีการรบกวนในระหว่างการสแกนทางจิต
ส่วนประกอบของยาศักดิ์สิทธิ์โบราณถูกนำเสนออย่างชัดเจน
เฟิงหลินรู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าองค์ประกอบภายในของยาศักดิ์สิทธิ์โบราณไม่ใช่โครงสร้างของโมเลกุลขนาดใหญ่ แต่มันประกอบด้วยสารที่มีลักษณะคล้ายคริสตัลจำนวนมาก
คริสตัลแต่ละอันเป็นอิสระจากกัน แต่รวมเข้าด้วยกันราวกับเป็นหนึ่งเดียว
เฟิงหลินรู้สึกประหลาดใจ โครงสร้างของตรรกะและวิทยาศาสตร์นั้นคืออะไร? มันดูเหมือนงานศิลปะ!
สิ่งนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะประสบความสำเร็จด้วยเทคโนโลยีการปรุงยายีนในปัจจุบัน มันเป็นการค้นพบครั้งใหญ่!
เฟิงหลินอดจินตนาการไม่ได้ว่าเทคโนโลยีการกลั่นที่ใช้นั้นวิเศษแค่ไหนกัน มันเป็นยาระดับจุลภาค
เทคนิคพระเจ้าอะไรกัน!
เขาไม่อาจเข้าใจได้ด้วยความสามารถปัจจุบัน
ด้วยเหตุผลที่แน่นอนนี้ เฟิงหลินรู้สึกว่าแผนกวิจัยและพัฒนากำลังไปผิดทาง หากพวกเขาไม่เข้าใจเทคโนโลยีที่แปลกประหลาดนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างผลกระทบของยาศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาอีกครั้ง การสำรวจก็จะไม่มีประโยชน์
เหมือนกบก้นบ่อ: ไม่ว่ามันจะฉลาดและสร้างสรรค์แค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถเห็นท้องฟ้าที่แท้จริงได้
เฟิงหลินเริ่มจดจ่อกับการสังเกตของเขาโดยใช้พลังงานจิต
ยิ่งเขาจดจ่อมากเท่าไหร่ การรับรู้ของเขาก็ยิ่งละเอียดมากขึ้นเท่านั้น
คริสตัลมีเหลี่ยมที่สมบูรณ์แบบ มีขอบไม่มากหรือน้อยเกินไป พวกมันเต็มไปด้วยความสวยงามของเลขาคณิต
 
ตุ้ม!ตุ้ม!ตุ้ม!
 
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกสั่นสะท้าน มันเบามาก แต่ก็หนักแน่น
เฟิงหลินไม่สามารถควบคุมสีหน้าเขาได้อีกต่อไป เขาเบิกตากว้าง รู้สึกว่าคริสตัลสั่นเล็กน้อยราวมีชีวิต นอกจากนั้นพวกมันยังขยับช้าๆเหมือนจุลินทรีย์ขนาดเล็ก
 
นี่ไม่ใช่ภาพลวงตา!
คริสตัลตรงหน้านี้มี…สนามแม่เหล็กชีวภาพ?
นี่มันอะไร?
เฟิงหลินตกใจมาก!
ไม่ใช่ว่านี่คือยากลั่นชีวิต?