ผู้ชมเงียบมาก พวกเขาเงียบไม่ใช่เพราะจบการแข่งขันแต่เพราะมาร์วินฆ่าไวท์จริงๆ!
ความแข็งแก่รงถูกทำลายในท้ายที่สุด มันได้กลายเป็นเปราะบางหลังจากที่โจมตีด้วยลวดสีเงิน มาร์วินตัดหัวของไวท์ออกต่อหน้าผู้ชมกลุ่มใหญ่ ๆหลังจากนั้นสักครู่ผู้ชมก็โผล่เข้ามา
“ผู้ชายคนนี้ไม่กลัวการตอบโต้กลับของตระกูลยูนิคอร์นเลยเหรอ?”
“ลักษณะการฆ่าของคนๆนี้มีอำนาจเหนือกว่าจริงๆ … มันน่ากลัวมาก”
“หุบเขาริเวอร์ไวท์เป็นเพียงอาณาเขตเล็ก ๆ ในชายแดน จะเทียบได้กับตระกูลยูนิคอร์นได้อย่างไร? แม้ว่าเขาจะเป็นหนึ่งในทายาทหลายคนแต่ตระกูลยูนิคอร์นจะไม่ปล่อยให้เขาไป”
“เด็กหนุ่มคนนี้เป็นคนบ้าไปแล้ว? เหรียญเก้าเดือนจะไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้! “
คำพูดของพวกเขามีความร้ายแรงมาก
ตระกูลยูนิคอร์นเป็นหนึ่งในห้าตระกูลพ่อมดชั้นนำบนชายฝั่งตะวันออก พวกเขามีพ่อมดระดับ 3 และอัศวินระดับที่ 2สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่เกาะคริสตัลบนขอบของทะเลดาบ แม้ว่าจะห่างจากทางใต้เพียงเล็กน้อย แต่หากพวกเขาต้องการส่งกองกำลังก็จะสามารถกำจัดสถานที่เล็ก ๆ เช่น หุบเขาริเวอร์ไวท์ได้ พวกเขาจะต้องผ่านอ่าวอัญมณีแล้วผ่านเมืองริเวอร์ชอว์ วิธีการที่พวกเขาเห็นมันวิธีการจัดการของมาร์วินนี้ไม่ฉลาดเลย แน่นอนเขาอาจจะกำจัดไวท์ออกแล้วชนะการแข่งขัน ถ้าพวกเขาชนะการแข่งขันไวท์จะมีเพียงความเสียใจกับมาร์วินไม่มีอะไรมาก การตายของไวท์จะปลุกระดมความโกรธของครอบครัวตระกูลยูนิคอร์น!
…
ด้วยความตายของไวท์การแข่งขันจบลงแล้ว เนื่องจากเป็นการแข่งขันและไม่ใช่การต่อสู้ในชีวิตจริงมาร์วินจึงไม่มีสิทธิ์ที่จะปล้นสิ่งของของไวท์ได้ นี่เป็นสิ่งเดียวที่มาร์วินรู้สึกเซ็ง ผู้ชายคนนี้มีหลายสิ่งที่ดีเเละน่าสนใจ เมื่อเขาออกจากพื้นที่การแข่งขันเวย์นเดินมาตื่นเต้นเเละกอดพี่ชายอย่างเต็มแรง! หน้าของนายฮานเซอร์เปลี่ยนเป็นซีด
“ทำไมคุณถึงฆ่าเขา?” เขาถาม.
“ข้าจะไม่พูดเหตุผลเป็นครั้งที่สอง” มาร์วินยิ้ม “ข้าได้สอบถามข้อมูลในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมานี้ ไวท์เป็นหนึ่งในสมาชิกของบลูมอร์ฟีน ไม่จริงหรือ? “
ฮานเซอร์ถอนหายใจ “แต่การทำเช่นนี้จะทำให้คุณตกอยู่ในอันตรายมากตระกูลยูนิคอร์นเป็นตระกูลของเบเฮมอธ “
เบเฮมอธ?
มาร์วินยิ้ม เขาไม่คิดอย่างนั้น
เกาะคริสตัลที่ขอบทะเลดาบอยู่ใกล้อ่าวอัญมณีและใกล้กับเกาะภูเขาไฟมาก มังกรแดงโบราณจะถูกปลุกให้ตื่นขึ้นโดยแผ่นดินไหวในไม่เกินครึ่งเดือน เขาจะระบายความเสียหายไปทั่วทั้งฝั่งตะวันออก ฝั่งตะวันออกมีตำนานว่าไม่ให้ต่อสู้กับมันและปราสาทคริสตัลของตระกูลยูนิคอร์นจะเป็นเป้าหมายแรกของการปล้นสะดมอันเนื่องมาจากความใกล้ชิดของพวกเขา!
มาร์วินจำเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจน ตระกูลยูนิคอร์นเป็นตระกูลพ่อมดอันทรงเกียรตินี้เคยถูกทำลายไปเกือบหมดก่อนที่ภัยพิบัติครั้งใหญ่จะมาถึง เนื่องจากมังกรแดงโบราณที่ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างมีเพียงผู้ดีที่น่าสงสารเพียงไม่กี่คนที่หลงทางอยู่ข้างนอกเเละรอดชีวิตมาได้และเริ่มสร้างตระกูลใหม่ของพวกเขา เห็นได้ชัดว่ามังกรแดงโบราณนั้นไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดี มีคนบอกว่าตระกูลยูนิคอร์นใช้ทุกสิ่งทุกอย่างและบังคับให้มังกรแดงออกไป มังกรดังกล่าวเงียบไปกว่าครึ่งปีและหลังจากนั้นก็เกิดภัยพิบัติขึ้นมา
…
หลังจากการตายของไวท์แล้วตระกูลอาจส่งส่วนเล็กๆของกองกำลังของพวกเขาเพื่อจัดการกับหุบเขาริเวอร์ไวท์แต่มันอาจเป็นไปได้ว่าจะเป็นมือสังหารที่พยายามตามล่ามาร์วิน เพราะสถานที่จะส่งกองกำลังไปยังหุบเขาริเวอร์ไวท์อันไกลโพ้นนั้นไม่น่าจะเป็นเช่นนั้น สำหรับเวย์นตราบใดที่เขาอยู่ในดินแดนตึกทรีริงเขาก็จะปลอดภัยมาก
“ถ้าพวกเขาส่งนักฆ่าคนนี้มาข้าก็จะหวังว่าเราจะได้เจอกัน!”
มาร์วินกำลังรออยู่ เพราะเขาจะเลื่อนระดับขึ้นเร็วๆนี้!
…
ขณะที่พวกเขาพร้อมจะออกไปพ่อมดสวมชุดสีม่วงจู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าพวกเขา
“ขุนนางบารอนมาร์วินขึ้นเบื้องบนอยากพบคุณ”
การแสดงออกของฮานเซอร์มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย เขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของตึกแอชดังนั้นเขาเห็นได้ชัดว่าเข้าใจความหมายของพ่อมดสีม่วงพวกนี้! ชุดสีม่วงนี่เป็นเพียงบางส่วนที่มีเพียงสมาชิกของพ่อมดชั้นนำเท่านั้นที่ใส่! การกระทำของพวกเขาเป็นตัวแทนของหัวหน้าใหญ่ของตึกแอช การตัดสินใจของฮาธ่าเวย์ที่เขากล่าวว่าน่าจะเป็นฮาธ่าเวย์
ฮานเซอร์มองไปที่มาร์วินท่าทางของเขาก็เปลี่ยนเป็น “ข้ารู้ว่าคุณมีความสัมพันธ์กับฮาธ่าเวย์”
“เข้าใจเเล้ว”.
มาร์วินพูดอย่างใจเย็นว่า ” นำทางไปเลย ข้าจะติดตามคุณเพื่อไปพบกับเบื้องบน. “
…
ชั้นบนสุดของตึกแอช พื้นไม้สีน้ำตาลที่ทำความสะอาดอย่างดี โซฟา ไวน์แดงและผ้าม่านสีขาว ทั้งสามสีมีการจัดเตรียมด้วยภาพที่คมชัด นกแก้วสีเขียวยืนนิ่งอยู่ ผู้หญิงขี้เกียจกำลังนอนลงบนโซฟา เธอมีผมบลอนด์ สวมชุดนอนบาง ๆ คลุมร่างของเธอ ต้นขาสีขาวของเธอถูกเปิดเผยต่อสายตาของมาร์วิน
” มาร์วินแห่งหุบเขาริเวอร์ไวท์โปรดให้ความสำคัญกับคุณหญิงฮาธ่าเวย์”
มาร์วินมุ่งเน้นและทักทายด้วยมารยาทอันสูงส่ง ในระบบของพันธมิตรพ่อมดทางใต้ของตึกแอช หัวหน้าใหญ่คือฮาธ่าเวย์ และถ้าเธอไปถึงระดับตำนานเธอจะสร้างอาณาเขตของตัวเองขึ้นมาในถิ่นทุรกันดารและกลายเป็นขุนนางมาร์ควิซทันทีสำหรับการเป็นขุนนางดิวค์ในฝั่งตะวันออกทั้งหมด เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงที่ว่าทวีปเฝยหนานกว้างใหญ่และมีจำนวนอสุรกายบ้าคลั่งระหว่างเมืองต่างๆ การก่อตัวของกองกำลังที่ทรงพลังหลายอย่างไม่ใช่จักรวรรดิก็คือการเป็นพันธมิตรกัน
“เจ้าไม่จำเป็นต้องสุภาพเกินไปขุนนางบารอนมาร์วินคุณและฉันรู้ว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่ไร้สารสำหรับคนที่เเข็งแกร่ง.”
ฮาธาเวย์พูดด้วยเสียงต่ำดวงตาทั้งสองข้างของเธอจู่ ๆ ก็ให้ความสนใจกับมาร์วิน “วันนั้นคุณจำฉันได้ใช่มั้ย?”
มาร์วินก็เงียบไปชั่วขณะหนึ่งแล้วพูดว่า ” ข้ามีทักษะการรับรู้ค่อนข้างแปลก … “
ฮาธ๋าเวย์หัวเราะ
“การรับรู้ของเจ้ามีค่าค่อนข้างมากในเรื่องนี้เจ้าได้รับพรมาสินะ”
“อ่าาา” มาร์วินยักไหล่ “ไม่นานที่ผ่านมาข้ามีความฝันที่ยาวนานมาก มีหลายคนในฝันและสิ่งต่างๆมากมาย โปรดให้อภัยข้าด้วยข้าได้พบคนที่โดดเด่นจำนวนมากในความฝันของข้า …เเละคุณอยู่ในหมู่พวกเขา. “
“ฝัน?” ฮาธาเวย์ตกตะลึง
“ความฝันแบบไหน?”
“นี่เป็นการยากที่จะอธิบาย แต่มันทำให้ข้าเปลี่ยนไปหมด ” มาร์วินพยายามจะอธิบายเเบบไม่คลุมเครือที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
เขาไม่สามารถพูดได้ว่าเขาจะย้ายร่างมานั่นไม่กตลกไปเหรอ?
“ฉันเข้าใจ.”
ฮาธาเวย์ไม่ได้ถามคำถามแต่แสดงความเข้าใจแทน “เจ้าเป็น [นักพยากรณ์] จริงๆสินะ”
เอ๋?
นักพยากรณ์หรือ
การแสดงออกของมาร์วินไม่เปลี่ยนไปแต่เขารู้สึกตกใจ เขาคาดหวังว่าฮาธาเวย์จะรอให้เขาอธิบายแต่ไม่คาดคิดว่าเธอจะเป็นคนตัดสินเองแทนเขา
เขารีบคว้าโอกาสที่จะถามว่า “นักพยากรณ์เหรอ? สิ่งนี้หมายความว่าอะไร?”
ฮาธาเวย์หยุดและมองลึกลงไปที่มาร์วิน “บางคนสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆได้”
“บางคนได้รับพรจากชะตากรรมและสามารถมองเห็นเหตุการณ์ร้ายแรงที่ยังไม่เกิดขึ้นได้”
“[นักพยากรณ์] มีหลายวิธีในการมองเห็นอนาคต การมองด้วยความฝันคือหนึ่งในนั้น”
” ฉันก็เป็นนักพยากรณ์ดังนั้นฉันจึงมองหาเจ้าในวันนี้”
มาร์วินขมวดคิ้ว
“คุณช่วยบอกข้าได้ไหมว่าคุณเห็นอะไร?”
ฮาธาเวย์ไม่ได้ซ่อนมัน แต่เธอจ้องที่มาร์วิน “ฉันเห็นการทำลายล้าง”
“การทำลายล้างเหรอ?” รอยยิ้มของมาร์วินยิ้มเล็กน้อย
“ทางทิศตะวันออกถูกปกคลุมด้วยเปลวไฟ, มอนสเตอร์อาละวาด , เมืองถูกทำลายจากกระแสของมอนสเตอร์.”
“ยุคของพ่อมดสิ้นสุดลง คนตายเยอะมากในเฝยหนานพวกเขาไม่มีข้อโต้แย้ง ฉันเห็นคนตายมากเกินไป “
“รวมถึง … ฉันเองด้วย”
“มีเงาเข้ามาใกล้ฉัน และฉันไม่สามารถทำอะไรกับความแข็งแก่รงของมันได้ “
ลมกระโชกแรงพัดกระหน่ำ ชั้นบนของตึกแอชก็เย็นลงอย่างฉับพลัน ได้ยินเรื่องราวของฮาธาเวย์มาร์วินรู้สึกตะลึงมาก ในท้ายที่สุดเขาได้ย้ายร่างมาอย่างแท้จริงหรือว่าโลกนี้เป็นแค่ความฝัน? เขาสามารถจดจำสิ่งเหล่านี้ได้หรือไม่เพราะเขาเป็นนักพยากรณ์? ชีวิตก่อนหน้านี้เป็นภาพลวงตางั้นหรือ?
…
‘ไม่ถูกต้อง! นักพยากรณ์ไม่มีความสัมพันธ์กับข้า! ข้ามาร์วินมาร์วินจากดาวโลก! ‘
เขาก็ส่ายหัวตกใจเเละเหงื่อออก คำพูดของฮาธาเวย์เกือบทำให้จิตใจของเขาสับสน เขาเช็ดเหงื่อและเน้น ด้วยเสียงแหบแห้งเขาจึงถามว่า “ทำไมต้องบอกข้าด้วยหล่ะ?”
ฮาธ่าเวย์ลุกขึ้นยืนจากโซฟา เธอสูงกว่ามาร์วินที่ยังไม่โตเต็มที่เล็กน้อย
เธอดึงมือของมาร์วินและดึงเขาขึ้นมาที่โต๊ะ
วิธีที่ฉันคาดการณ์ไว้ในอนาคตคือการดูผ่านลูกแก้วคริสตัลนี้ “
“ฉันกำลังมองไปที่อนาคตของฉันตั้งแต่เมื่อนานมาแล้ว แต่ทุกครั้งที่ฉันมองชะตากรรมของฉันฉันจะจมลงในความสิ้นหวังมากขึ้น เพราะฉันไม่สามารถกำจัดเงานี้ได้ ฉันรู้สึกว่าเป็นเวรกรรมที่จะต้องตาย “
“แต่ไม่กี่วันก่อนหน้านี้หลังจากที่คุณปรากฏตัวขึ้นที่ตึกทรีริงฉันก็มองอีกครั้ง แต่คราวนี้ฉันเห็นผลลัพธ์ที่แตกต่างกันออกไป “
ฮาธ่าเวย์ค่อยๆยกผ้าสีขาวบนลูกบอลคริสตัลออกมา มีฉากวุ่นวายอยู่ภายในลูกบอลคริสตัล ฉากสุดท้ายหยุดอยู่กับรูปมนุษย์ คนนั้นมีกริชคู่อยู่บนเข็มขัดของเขาและถือกระดานอยู่ในมือ เงากำลังนอนอยู่ข้างหน้าเขา
“นี่คือ … ” ปากมาร์วินเริ่มติดขัด
“เจ้าฆ่าเขา”
ฮาธาเวย์ชี้ไปที่เงานั้นและพูดว่า “ไม่นานมานี้ชายคนนี้ฆ่าแอนโธนี่”
“แต่ในชะตากรรมที่ฉันเห็นเจ้าฆ่าเขา”
“นี่คือเหตุผลที่ฉันกำลังมองหาเจ้า”
