ทุกวันเสาร์, อาริสะจะไปบ้านยูซูรุและ เล่นเกม ทำอาหารเย็น จากนั้นก็กลับบ้าน
ความสัมพันธ์ดังกล่าวที่เป็นเวลาหลายเดือน
กลางเดือนมิถุนายน
“สวัสดี ต้องการอะไร, ตาแก่”
“ฉันต้องมีอะไรถึงสามารถโทรหาหลานชายของฉันเหรอเหรอ”
“ปู่เคยโทรหาฉันตอนที่ฉันโดยไม่มีอะไรต้องทำเหรอ? มีอะไรว่ามาเร็ว”
เมื่อยูซึรุตอบกลับ มันก็จริง แต่เขาบ่นว่าเขาไม่ต้องการให้เย็นชาขนาดนั้น
เมื่อความไม่อดทนของยูซึรุเหนื่อยที่จะทำมันอีกครั้ง …
“หลานรู้รึป่าวว่าวันในสัปดาห์หน้าเป็นวันอะไร?
“ผมไม่รู้”
“นี้มันไม่ใช่เรื่องที่หลานจะมาล้อเล่นเลยใช่มั้ย? มันเป็นวันสำคัญเลยนะ”
ถึงแม้จะเป็นวันสำคัญ แต่คุณก็ไม่รู้เรื่องที่ไม่รู้
เมื่อเขาสงสัยว่าวันนี้เป็นวันอะไร …
“วันเกิด เป็นวันเกิดลูกสาวของบ้านอามากิไง”
“เอ่อ อย่างไรก็ตาม… อย่างนั้นเหรอครับ?”
ก่อนการนัดดูตัว ข้อมูลเกี่ยวกับวันเกิดของเธอควรถูกเขียนเมื่อเธอเอาเอกสารของมาให้ฉันสิ
นายสามารถเห็นมันแต่มันน่าจะเร็วกว่าวันเกิดของยูซูรุเล็กน้อย
“แน่นอน … หลานจะให้ของขวัญเพื่อแสดงถึงการเป็นคู่หมั้นเหรอ? “
“ไม่……”
วันเกิดของเธอฉันไม่รู้อย่างสมบูรณ์
หากพวกเราเป็นคู่รักที่สนิทสนมกัน พวกเราควรรู้จักวันเกิดของกันและกัน
“ผมรู้สึกขอบคุณมาก ,ตาแก่ ใช่ ผมจะเตรียมของขวัญให้”
“อืม ……โชว์ความสามารถของนายออกมาหลานรัก”
“จากนั้นก็อยู่ต่อไปอีกหกปี แต่ผมจะไม่แต่งงานจนกว่าฉันจะจบการศึกษาจากวิทยาลัย”
ยูซูรุพูดแล้วก็วางสายไป
“แล้วผมต้องทำยังไง”
ยูซูรุถอนหายใจ
