OPEN A CLINIC TO CULTIVATE MYSELF – ตอนที่ 38 อึดยังกับแมลงสาบ

บทที่ 38 อึดยังกับแมลงสาบ

ในขณะที่แสงไฟหายไป หนิงเถาได้หันไปมองยังประตูทางเข้า แต่มันก็มืดจนเขามองไม่เห็นอะไรเลย

“เกิดอะไรขึ้น?” หลินชิงวู่รู้สึกประหม่าและหวาดกลัวอย่างมาก

ทันใดนั้นเองหนิงเถาก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารีบใส่แคปซูลกลับเข้าไปใน “ดิน” สีน้ำเงินที่เขาได้ตัดออกมาก่อนหน้านี้ ก่อนที่จะเก็บมันไว้ในกระเป๋ากางเกงของเขา

วืด!

ทันใดนั้นก็มีเสียงลมดังขึ้นมา

วิกฤตการณ์ที่รุนแรงอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ในตอนนี้มันได้ปรากฏตรงหน้าของหนิงเถาในพริบตา!

เขาได้หลบไปตามสัญชาตญาณทันทีที่เขาได้ยินเสียงลม เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมากแต่มันก็ยังช้าไปเล็กน้อย

ปัง!

กําปั้นได้โจมตีถูกหนิงเถาอย่างจังและแรงอันน่ากลัวก็ได้ส่งเขาบินกลับหลัง เขาได้กระแทกเข้าไปในผนังด้านหลังโต๊ะก่อนที่เขาจะกระเด้งกลับมาที่พื้น ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงแผ่กระจายไปทั่วทุกเส้นประสาทของร่างกายและทําให้เขาสงสัยว่าหน้าอกของเขากลายเป็นเหมือนเศษแก้วที่แตกบนพื้นไหม?!

” หมอหนิง? หมอ – อ่า!” หลินชิงวู่ส่งเสียงกรีดร้องออกมาอย่างฉับพลัน จากนั้นหนิงเถาได้ยินว่ามีเสียงกระทบพื้นเกิดขึ้นแต่มันเบากว่าเขามากนัก

เมื่อเสียงนี้จบลงหนิงเถาก็เริ่มเป็นกังวลกับหลินชิงวู่ขึ้นมาแต่เขาที่ไม่สามารถมองเห็นได้ก็ไม่รู้ว่าจะทํายังไงเช่นกัน

โชคดีที่เขามีวิธีของตัวเองในการมองในที่มืด เมื่อความคิดเกิดร่างกายก็ขยับตามทันที เขาได้เปิดใช้ทักษะการมองเห็นและดมกลิ่น ในขณะที่ทักษะนี้ถูกเปิดใช้เขาก็เห็นเมฆสีที่มีสีสันและกลิ่นที่นับไม่ถ้วน รัศมีพวกนั้นทําให้การมองเห็นในที่มืดของเขาดีขึ้นมา และเขายังสามารถรู้ได้ว่าตอนนี้หลินชิงวู่เป็นยังไงบ้าง

นอกจากนี้เขายังเห็นคนที่รอบโจมตีพวกเขาเช่นกัน – สรุปแล้วเป็นชายชราที่เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย!

ชายชราเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดูแตกต่างจากก่อนหน้านี้มาก เดิมเขาไม่ได้สวมแว่นตาแต่ตอนนี้เขาได้สวมมันและดูเหมือนว่าแว่นตานี้จะมีความสามารถในการช่วยให้เขาเห็นในที่มืดได้

ช่วงเวลาที่หนิงเถาหันไปมองชายชรา ชายชราก็ได้กระโดดขึ้น มือผอมๆของเขามุ่งไปที่หัวของหนิงเถาในระยะทางที่สั้นที่สุด แน่นอนว่าถ้ามันประสบความสําเร็จหัวของเขาคงจะระเบิดเหมือนแตงโมถูกรถทับอย่างแน่นอน

การโจมตีของอีกฝ่ายนั้นถึงตาย ดูเหมือนว่าเขาจะพยายามฆ่าหนิงเถาจริงๆ!

หนิงเถาเห็นแบบนั้นก็รีบหลบออกมาทันที

มือของชายชรากระแทกพื้นและจากนั้นกระเบื้องเซรามิกที่แข็งแรงก็แตกออก ก่อนที่มันจะกลายเป็นเศษซากที่บินไปทุก

“โอ้!” ในที่สุดชายชราก็ส่งเสียงออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้คาดหวังว่าหนิงเถาจะหลบการโจมตีของเขาในความมืด

หนิงเถาได้กลิ้งตัวลงไปบนพื้นแล้วลุกขึ้นด้วยแรงเฉื่อยที่มี เขาเองก็ตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเช่นกัน เพราะเขาไม่เคยเห็นใครที่สามารถบดขยี้กระเบื้องบนพื้นได้ง่ายๆเหมือนชายชรามาก่อน เขาลองคํานวณดูแล้วแรงที่ชายชราใช้นั้นคงไม่ต่ำกว่ารู้ 500 กิโลกรัม

“คุณเป็นใคร? แล้วคุณต้องการอะไร?”

“นายสามารถเห็นฉัน?” ชายชราถามออกมาอย่างไม่แน่นอน

เขาไม่รู้ว่าหนิงเถาสามารถมองเห็นออร่าที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของเขาได้ มันเหมือนกับสีไฟของตะเกียงที่มีสีสันสดใส ดังนั้นหนิงเถาไม่เพียงแต่เห็นรูปร่างของอีกฝ่ายเท่านั้น แต่ยังมองเห็น ตา จมูก ได้อีกด้วย!

อย่างไรก็ตามหนิงเถาเลือกที่จะไม่ตอบคําถามของอีกฝ่าย และเมื่อชายชราถามเขาเขามองไปทางซ้ายและขวาพยายามที่จะทําให้เขาไม่เห็น

ในตอนนี้หลินชิงวู่เองก็ได้ลุกขึ้นจากพื้นในที่สุด “คุณคือใคร?” เธอพยายามพูดออกมา “เห็นได้ชัดว่าคุณไม่ได้เป็นพนักงานของบริษัทของเรา ฉันขอเตือนคุณว่าคุณควรหยุดการกระทํานี้ หรือไม่ก็ลองให้ฉันโทรหาตํารวจ!”

เธอไม่พูดเปล่าแต่เธอได้หยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนที่จะปลดล็อคมันและนั้นทําให้เกิดแสงไฟจากโทรศัพท์สว่างออกมา

“เธอกําลังติดพันความตาย!” ชายชราที่เห็นแบบนั้นก็ตะคอกออกมาอย่างเย็นชา ก่อนที่จะเหวี่ยงแขนขวาของเขาตรงไปยังหลินชิงวู่

“ระวัง!” หนิงเถาพูดเตือนออกมา

แต่มันก็สายเกินไป

โทรศัพท์ที่อยู่ในมือของหลินชิงวู่ได้หลุดออกจากมือ ก่อนที่หมัดของชายชรานั้นจะไปถูกหน้าอกข้างขวาของเธออย่างจัง

“โอ๊ย!” หลินชิงวู่ร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด จากนั้นเธอพยายามนํามือไปกดตรงจุดที่โดนหมัดนั้น ก่อนที่เธอจะล้มหมดสติลงไป

วินาทีต่อมาก่อนที่หลินชิงวู่จะล้มตัวลงนอนบนพื้น ชายชรา ก็ได้เหวี่ยงมือออกมาอย่างต่อเนื่องและปาลูกดอกสามลูกบิน ไปที่หนิงเถาในรูปสามเหลี่ยม และความเร็วที่ลูกดอกนั้นทําได้ ทําให้ไม่สามารถหลบได้!

หนิงเถาได้เห็นสิ่งที่ชายชรากําลังทํา ดังนั้นเขาจึงสามารถหลบการโมตีในครั้งนี้ได้ไม่ยากนัก

ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!

ลูกดอกทั้งสามลูกพลาดเป้าและพุ่งไปจนกับผนัง

ก่อนที่หนิงเต่าจะทรงตัวเองได้ ชายชราก็ขยับตัวก่อนด้วยร่างผอมเพรียวของเขามันทําให้การเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายรวดเร็วเหมือนกระสุนปืน ไม่เพียงแค่นั้นเขาก็ได้เหวี่ยงแขนขวาเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่เข้าสู่หน้าอกของหนิงเต่าอีกครั้ง เสียงของกําปั้นและแขนถูกับอากาศเกิดเป็นเป็นเสียงขึ้นมา!

การชกดังกล่าวน่าจะทําลายประตูไม้ที่มีความหนาขนาด 3 นิ้มได้สบายๆ ไม่ต้องพูดถึงร่างกายของมนุษย์!

แต่แทนที่สิ่งนี้จะทําให้หนิงเถาหวาดกลัว กลับกันหนิงเถาได้สวนกลับมาด้วยกําปั้นของตัวเอง

เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นก็เกิดร่องรอยของการดูถูกเหยียดหยามขึ้นที่ใบหน้าของชายชรา เห็นได้ชัดว่าเขาดูถูกเป้าหมายตรงหน้ามากขนาดไหน

ปัง!

ปัง!

พวกเขาทั้งสองต่างก็ถูกต่อยเข้าที่หน้าอกในเวลาเดียวกัน

” พัฟ!” ทันใดนั้นหนิงเถาถ่มเลือดออกมาจากปากของเขา ก่อนที่ตัวของเขาเองจะถูกกระแทกลอยขึ้นไปในอากาศอีกครั้งและกระแทกชั้นหนังสือก่อนที่จะตกลงไปที่พื้น

ในทางตรงกันข้ามชายชรากลับถอยหลังไปเพียงสองก้าวเท่านั้น

“แกมีความสามารถจริงๆ เจ้าหนู!” ชายชราพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาไม่เปลี่ยนแปลง “แต่น่าเสียดายที่แกต้องตาย!”

หนิงเถาไม่ตอบกลับอะไร เขาลุกขึ้นจากพื้นก่อนที่เตรียมต่อสู้กลับไปอีกครั้ง

ชายชราที่เห็นแบบนั้นก็ทั้งตกใจและแปลกใจ ” ทําไมแกถึงกลับมายืนขึ้นได้กัน?”

หนิงเถาไม่ตอบกลับไปแต่เขาเลือกที่จะให้ความสนใจกับหลินชิงวู่แทน ร่างกายของหลินชิงวู่ยังคงถูกห่อหุ้มด้วยออร่าที่มีสีสันอยู่แต่มันดูอ่อนแอลงไปเล็กน้อย เขายังได้ยินเสียงลมหายใจของเธอซึ่งไม่ได้จางหายและมีความสม่ำเสมอ นั้นแสดงว่าเธอแค่สลบไปเท่านั้น และนั้นทําให้เขารู้สึกสบายใจมากขึ้น

“ แกถูกหมัดของฉันเข้าจังๆ มันน่าจะทําให้กระดูกซี่โครงหักอย่างน้อยสามสี่ อวัยวะภายในต้องมีเลือดออกและแกกําลังจะตายจากการมีเลือดออกภายในเร็วๆนี้ มันจะดีกว่าถ้าแกเข้ามาให้ชายชราคนนี้ฆ่าเพื่อหยุดความเจ็บปวด” ชายชราทําท่าราวกับว่าเขาเป็นพระมาโปรดสัตว์

หนิงเถาที่ไม่ได้รู้สึกเจ็บอย่างที่คิด ก็ได้พูดขึ้นว่า “ทําไมคุณถึงมั่นใจแบบนั้นกัน? ไม่ใช้เพราะแค่มีกล้องมองกลางคืนก็ทําให้ตัวเองคิดว่าเป็นผู้ชนะแล้วหรอกนะ? และอะไรคือกระดูกซี่โครงหัก มีเลือดออกภายใน เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องไร้สาระชัดๆ!”

“ไม่! เป็นไปไม่ได้! ทําไมแกถึงไม่ได้รับบาดเจ็บกัน?” ชายชราตกตะลึงอย่างมากที่เห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้เป็นอย่างที่ตัวเองคิด

ไม่ใช่ว่าหนิงเถาจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เป็นเพราะเขาได้รับการรักษาอย่างรวดเร็วต่างหาก ด้วยพลังจิตวิญญาณที่เขามีมันได้ทําการรักษาอาการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นทันที ขนาดผู้ป่วยรายอื่นเขายังใช้เวลาไม่กี่นาทีก็สามารถรักษาให้หายจากโรคได้ ไม่ต้องพูดถึงตัวเองเลย เขาขอแค่เวลาไม่กี่วินาทีอาการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นก็ถูกรักษาให้หายดีแล้ว

นอกจากนี้พลังจิตวิญญาณของเขายังมีความสามารถในการป้องกันที่แข็งแกร่ง มันสามารถลดความเสียหายที่เขาได้รับมาได้อย่างมีประสิทธิภาพ และในฐานะที่เป็นเจ้าของคลินิกนภาแสนลึกลับ เขาได้ฝึกฝนวิธีการฝึกตนที่เป็นเอกลักษณ์และเป็นเจ้าของหนึ่งในพลังที่ทรงพลังที่สุด มันคงจะแปลกถ้าเกิดว่าเขาต้องมาบาดเจ็บด้วยเรื่องเล็กน้อยแค่นี้!

ชายชราฟื้นจากความประหลาดใจของเขาในไม่ช้า จากนั้นก็ก้าวเขาไปที่หนิงเถาอีกครั้ง “ แกเป็นคนแรกที่ไม่เจ็บหลังจากถูกหมัดโดยปืนใหญ่ของฉันไป ฉันต้องยอมรับว่าแกเป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง แต่ยังไงแกก็ถือว่าเป็นหนึ่งในเป้าหมายที่ต้องถูกจํากัด ดังนั้นยังไงแกก็ต้องตาย! “

หนิงเถาเอื้อมมือขึ้นมาเช็ดเลือดจากปากของเขา ก่อนที่จะพูดขึ้นว่า “ คุณพยายามพูดว่าจะฆ่าผมให้ได้ แต่คุณไม่ดูตัวเองเลยว่ามีอะไรปักอยู่ตรงหน้าอกตัวเอง”

ชายชราที่ได้ยินแบบนั้นก็ก้มลงไปมองอย่างรวดเร็ว และสิ่งที่เขาเห็นมันก็ทําให้หน้าบูดบึ้งทันที

มีเข็มสีเงินปักอยู่บนหน้าอกด้านขวาของเขาและมันกําลังสั่นเบาๆ แต่ที่สําคัญที่สุดคือเขาไม่สามารถรู้สึกถึงมันได้

“นี่เป็นเข็มแบบไหนกัน?” มีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจนบนใบหน้าของชายชรา

หนิงเถาตอบกลับมาเรียบๆว่า “มันเป็นเข็มศักดิ์สิทธิ์อันหนึ่ง”

“เข็มศักดิ์สิทธิ์? ไม่เคยได้ยินมาก่อน!” ชายชราหัวเราะออกมาอย่างกะทันหัน “ อย่าบอกนะว่านี้คือเหตุผลที่แกพยายามต่อสู้กับมาเมื่อกี้? เห็นๆอยู่ว่าเข็มแค่นี้ไม่สามารถทําร้ายฉันได้? ถ้าแกคิดจะใช้ลูกไม้นี้ทําให้ฉันกลัวละก็ถือว่าคิดผิดไปถนัดเลย!”

“ยิ่งคุณทําตัวเหมือนว่าไม่แคร์เท่านั้น คุณก็ยิ่งตายเร็วเท่านั้น” หนิงเถาพูดต่อว่า “ผมจะบอกคุณให้เอาบุญว่าเข็มของผมถูกฉาบยาพิษไว้ และผมก็เป็นคนเดียวที่สามารถรักษามันได้ในไม่ช้าคุณจะรู้สึกได้ถึงอาการคันแล้วเนื้อของคุณก็จะเปลี่ยนเป็นเนื้อเน่า และในที่สุดคุณก็จะตาย”

ชายชราตอบอย่างเหยียดหยามว่า “มีพิษอยู่บนเข็ม? และมีเพียงแกเท่านั้นที่สามารถล้างพิษได้? แกคิดว่าแกกําลังสร้างหนังอยู่เหรอไง??”

“เชื่อหรือไม่มันขึ้นอยู่กับคุณ” หนิงเถาพูดต่อว่า “นอกจากนี้ผมต้องบอกคุณว่าถ้าเข็มศักดิ์สิทธิ์ยังติดอยู่แบบนั้นมันใช้เวลาน้อยกว่าชั่วโมงกว่าที่พิษจะกําเริบ แต่ด้วยเหตุการณ์ที่กําลังเดินไปอยู่แบบนี้ ผมคิดว่าเวลามันจะเหลือน้อยกว่านั้น”

“แม่*!”

รอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปากของหนิงเถา “ถ้าคุณต้องการมีชีวิตอยู่ คุณควรที่จะสุภาพมากกว่านี้”

ชายชราใช้มือขวาของเขาไปยังตรงเข็มที่ปักอยู่ตรงอกข้างขวา ก่อนที่จะดึงมันและพุ่งไปยังหนิงเถา

ชายชราดําเนินการรวดเร็วจนหนิงเถาไม่สามารถหลบได้ เข็มนั้นจึงได้กระทบเข้าที่ใบหน้าของเขาอย่างจัง

ชายชราที่เห็นว่าเป้าหมายของตัวเองประสบผลสําเร็วก็ได้ปล่อยเสียงหัวเราะออกมา “ฮาฮาฮา! ตอนนี้แกเองก็ถูกพิษเหมือนกัน แล้วแบบนี้แกจะทํายังไง?”

หนิงเถาเอื้อมมือขึ้นไปดึงเข็มศักดิ์สิทธิ์ออกมา ก่อนที่เขาจะเก็บใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อสูทของเขาตามเดิม “คุณอาจไม่เชื่อเรื่องที่ผมจะพูดต่อไปนี้ แต่ผมต้องบอกว่าพิษนั้นไม่มีผลกับผมหรอก แต่กับคุณนั้นมันเป็นอะไรที่เข้ากันได้ดีมากเลย”

“ไอ้ลูกกระหร*! แกคิดว่าเรื่องหลอกเด็กแบบนี้จะทําให้ฉันเชื่อได้หรือไง?”

” เชื่อหรือไม่มันก็แล้วแต่คุณ”

ชายชราจ้องไปที่หนิงเถาอย่างฆ่าให้ตาย เขาใช้การเคลื่อนไหวเพียงสามครั้งเท่านั้น ก่อนที่จะมาปรากฏตรงหน้าของอีกฝ่าย

หนิงเถาที่เห็นแบบนั้นก็ได้หลบได้อย่างฉิวเฉียด หมัดที่พลาดเป้าของอีกฝ่ายได้พุ่งตรงไปยังชั้นวางหนังสือที่อยู่ด้านหลังก่อนที่มันจะระเบิดเป็นเศษซากไป!

“ไปตายซะ!” ด้วยเสียงคํารามชายชราทําให้หนิงเถาเสียงสมาธิไปช่วงสั้นๆ และนั้นทําให้เขาถูกเตะเข้าที่สีข้างอย่างจัง

ด้วยความแรงที่อีกฝ่ายทําได้ทําให้หนิงเถาได้ลอยไปกระแทกชั้นหนังสืออีกอันที่อยู่ไม่ไกล และนั้นทําให้เอกสารรวมไปถึงหนังสือได้กระจายอยู่ทั่วพื้น

เห็นได้ชัดว่าชายชราเป็นผู้ฝึกศิลปะต่อสู้มานานหลายปีหรืออาจจะหลายสิบปี เมื่อเทียบกับตัวเขาที่พึ่งจะก้าวเข้ามายังโลกใบใหม่นี้ มันช่างเป็นการชกข้ามรุ่นมากเกินไป ซึ่งถ้าเทียบทักษะและเทคนิคการต่อสู้นั้นหนิงเถาถือว่าเป็นรองอยู่ช่วงใหญ่ๆ แต่ในด้านของความอึดเขากับนําไปไกลมาก!

อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าความอึดจะไม่ได้ช่วยอะไรในสถานการณ์แบบนี้

หลังจากหนึ่งวินาทีบนพื้น หนิงเถาก็ได้ม้วนตัวและลุกขึ้นยืน พลังจิตวิญญาณของเขาอาจจะอ่อนแอในด้านการต่อสู้แต่ในด้านการรักษาถือว่าเป็นที่หนึ่ง คนอื่นไม่สามารถทนต่อการโจมตีแบบนี้ได้แม้แต่ครั้งเดียว แต่เขาสามารถทนได้หลายสิบครั้ง!

“แม่*! ฉันอยากจะรู้เหมือนกันว่าแกจะทนได้ซักกี่น้ำ!” ชายชราเริ่มที่จะเดินเข้าไปหาหนิงเถาอีกครั้ง

หนิงเถาเองก็ไม่ยอมที่จะถูกต่อยอยู่ฝ่ายเดียว ดังนั้นเขาจึงกําหมันของเขาและเตรียมต่อสู้กลับเช่นกัน

บูม!

บูม!

หนิงเถาถูกกระแทกขึ้นไปในอากาศและล้มลงอีกครั้ง

ชายชราเองก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนัก ก่อนหน้านี้เขาได้ถอยหลังไปสองก้าว แต่ในครั้งนี้เขากับถอยหลังไปมากจนตกใจ เขาฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มานานหลายทศวรรษและเก่งในเรื่องนี้ เขาสามารถฆ่าคนธรรมดาได้เพียงแค่การชกเพียงครั้งเดียวซึ่งถือว่าเป็นอะไรที่ทําให้เขาภูมิใจมาก และเขาก็ยึดมันเป็นป้ายโฆษณาการค้าของตัวเองมาตลอด

เขาที่รับงานครั้งนี้มาได้ศึกษาข้อมูลมาอย่างดี เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง แล้วทําไมเป้าหมายที่ควรจะจัดการได้ง่ายๆถึงลุกขึ้นจากพื้นซ้ำแล้วซ้ำอีกเหมือนแมลงสาบได้กัน!

หนิงเต่าลุกขึ้นจากพื้นอีกครั้งมองชายชราด้วยสายตาที่เย็นชา

“แม่*! รีบๆตายซะทีสิวะ!” ชายชราปล่อยเสียงคํารามและโจมตีหนิงเต่าอีกครั้ง

อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะเข้าใกล้หนิงเถาเขาก็หยุดและยกมือขวาขึ้นเพื่อกดตรงหัวใจของตัวเอง ครู่หนึ่งดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัยและความกลัว

หนิงเถาที่เห็นแบบนั้นก็แสดงรอยยิ้มที่เย็นชา “อย่างที่ผมพูดเอาไว้ เข็มของผมได้ฉาบยาพิษไว้ คุณได้ใช้แรงไปมากในการจัดการผมมันจึงทําให้พิษกําเริบเร็วขึ้น ” จากนั้นเขาก็หยุดพูดไปเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดต่อ “ถ้าไม่อยากตายก็คุกเข่าลงซะ! บอกผมมาว่าคุณเป็นใครและคุณกําลังทําอะไรที่นี่!”

“แกไม่รู้ว่าแกกําลังเล่นอยู่กับอะไร? แกจะต้องเสียใจกับมัน” หลังจากนั้นชายชราก็หันหลังกลับ และหลบหนีไปอย่างรวดเร็วก่อนที่จะหายตัวไปในความมืดในพริบตา

หนิงเถาไม่คิดที่จะตามเขาไป เขาเลือกที่จะเดินไปดูอาการของหลินชิงวู่ที่ยังนอนอยู่บนพื้นแทน