ตอนที่ 22 จิงอวี๋ทีวี
เมืองเซินไห่ ในเขตเทคโนโลยีสมัยใหม่ ตึก B3 ชั้น 15 เป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่บริษัทจิงอวี๋เทคโนโลยี
บริษัทจิงอวี๋เทคโนโลยีจำกัด ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 2007 เป็นบริษัทเครือข่ายอินเทอร์เน็ตในพื้นที่ โครงการหลักของบริษัทได้แก่เกมออนไลน์ คลิปวิดีโอ และการ์ตูนเป็นต้น ในเดือนมิถุนายน ปี 2012 ได้เปิด ‘จิงอวี๋ทีวี’ อย่างเป็นทางการ กลายเป็นแพลตฟอร์มถ่ายทอดสดออนไลน์อันดับต้นของประเทศ
ตอนนั้นการถ่ายทอดสดออนไลน์ยังเพิ่งบุกเบิก ภายใต้แรงสนับสนุนมหาศาลของบริษัทจิงอวี๋เทคโนโลยี ‘จิงอวี๋ทีวี’ พัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด โดยเฉพาะด้านการถ่ายทอดสดเกมออนไลน์ ใช้เกมยอดนิยมสามเกมส์ได้แก่ CKG ฮีโร่ซิตี้ และแพลนเน็ต โอเวอร์ลอร์ด ช่วยเพิ่มส่วนแบ่งทางการตลาดให้สูงกว่า 70% และสร้างสตรีมเมอร์เก่งๆ ออกมากลุ่มใหญ่
กระแสความนิยมของการออกอากาศสดยิ่งทำยิ่งเปิดกว้างมากขึ้น ในตลาดโลกยังมีจระเข้ตัวใหญ่หลายตัวกำลังจ้องเนื้อชิ้นใหญ่อยู่ ‘จิงอวี๋ทีวี’ พบกับการต่อสู้แย่งชิงอย่างดุเดือด ผู้ออกอากาศหลักที่มีชื่อเสียงหลายคนถูกซื้อตัวไปในราคาสูง ความนิยมน้อยลงเรื่อยๆ
ในสภาพการณ์แบบนี้ ‘จิงอวี๋ทีวี’ ยังคงยึดมั่นการถ่ายทอดสดเกมออนไลน์อยู่อย่างนั้น ไม่เห็นความสำคัญของด้านบันเทิงหรือด้านการดำเนินชีวิตอื่นๆ ทำให้ส่วนแบ่งทางการตลาดตกฮวบลง จนถึงกับถูกเรียกว่า ‘เสียนอวี๋ทีวี[1]’
แน่นอนว่า ‘จิงอวี๋ทีวี’ ไม่ยอมถูกตีตราว่าเป็นปลาเค็ม ผู้บริหารจึงคิดและตัดสินใจอย่างเด็ดขาด เปลี่ยนแปลงพนักงานระดับกลางและระดับล่างที่ทำงานไม่เอาไหน พยายามให้เหมือนกับคู่แข่งอย่าง ‘ลานแสงดาว’ และ ‘เทียนคงออนไลน์’ แย่งส่วนแบ่งทางการตลาดมาได้ ถึงจะประคับประคองฐานอำนาจไว้ได้อย่างทุลักทุเล
รายได้ของ ‘จิงอวี๋ทีวี’ คิดเป็นมากกว่า 65% ของรายได้ทั้งหมดในบริษัทจิงอวี๋เทคโนโลยี ด้วยเหตุนี้บริษัทที่ควบคุมเว็บไซต์กับสำนักงานใหญ่ของบริษัทจึงอยู่ในชั้นเดียวกัน มีพนักงานมากกว่าร้อยคน
แม้จะเป็นเวลาใกล้ช่วงบ่ายแก่ๆ แล้ว แต่พนักงานควบคุมดูแลเว็บไซต์หลายสิบคนยังยุ่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ของตัวเอง ไม่มีใครลุกขึ้นยืดเส้นยืดสายออกกำลังกายเคลื่อนไหวหรือดื่มน้ำกันเลย บรรยากาศดูเคร่งเครียดไปหมด
“เยส!”
จู่ๆ พนักงานสาวที่สวมชุดกระโปรงสีขาวนั่งอยู่ในตำแหน่งของตัวเองก็กระโดดลุกขึ้น เธอดีใจจนยกกำปั้นโบกไปมา แสดงถึงความยินดีและตื่นเต้นอย่างชัดเจน
เพื่อนร่วมงานอายุน้อยข้างๆ เห็นแล้วถามอย่างสงสัยว่า “พี่ซานซาน พี่เจอเรื่องอะไรดีๆ หรือไง”
สาวออฟฟิศที่ชื่อซานซานยิ้มแล้วตอบว่า “ฉันคว้าตัวผู้ออกอากาศหน้าใหม่ที่มีแนวโน้มว่าจะดังมาได้คนหนึ่ง!”
เสียงของเธอดังก้อง เพื่อนร่วมงานคนอื่นต่างได้ยินกันทั่ว แล้วเริ่มซุบซิบกันไปมา
“ยินดีด้วยนะซานซาน!”
“คว้ามาจากที่ไหน ชื่ออะไร”
“เป็นคนที่มีแนวโน้มจะดังจริงเหรอ ตอนนี้คนหน้าใหม่มีตั้งเยอะแยะ อย่าดูแค่ผิวเผินภายนอกนะ!”
“ประเภทไหน เกม ร้องเพลง หรือไลฟ์โชว์”
“ซานซานเลี้ยงข้าว!”
ซานซานหัวเราะ “ให้เลี้ยงข้าวไม่มีปัญหา ฉันไปรายงานหัวหน้าก่อน เซ็นสัญญาอย่างเป็นทางการแล้วค่อยบอกพวกเธอ!”
เธอกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปถึงด้านในสุดในสำนักงาน
ที่นั่นคือห้องทำงานของหัวหน้าผู้ดูแล ‘จิงอวี๋ทีวี’ อู่หงหมิง ตอนที่ซานซานพุ่งตัวเข้าไปในห้องเหมือนพายุหมุน หัวหน้าผู้ดูแลคนนี้กำลังก้มหน้าก้มตาอยู่กับตารางรายงานการทำงานในมือ
“หัวหน้า!”
ซานซานเรียกอย่างตื่นเต้น ทำให้อู่หงหมิงต้องวางเอกสารในมือลงจนได้ เขาบีบนวดหัวคิ้วอย่างจนปัญญา ทำหน้านิ่งขรึมถามว่า “อู่ซานซาน เธออายุเท่าไรแล้ว ทำไมยังชอบทำตัวเหมือนเด็กอยู่เรื่อย บุ่มบ่ามซุ่มซ่าม!”
อู่ซานซานแซ่อู่ ตัวเขาเองก็แซ่อู่ ทั้งสองเป็นญาติกัน เพราะเหตุนี้อู่หงมิงถึงเข้มงวดกับอู่ซานซานมากกว่าปกติ เพราะเกรงว่าคนอื่นจะมองว่าเขาให้ท้ายญาติตัวเอง
อู่ซานซานจบมหาวิทยาลัยมาสามปีแล้ว มาทำงานใน ‘จิงอวี๋ทีวี’ ได้ไม่นาน นิสัยของเธอสดใสและซุกซนทำให้อู่หงหมิงปวดหัว ต้องคอยอบรมสั่งสอนเธออยู่เป็นประจำ
แต่ดูแล้วไม่ค่อยได้ผลเท่าไร อีกทั้งอู่ซานซานยังมีสัมพันธ์อันดีกับเพื่อนร่วมงานมาก
เมื่อถูกคุณอาของตัวเองดุเอา อู่ซานซานแลบลิ้นใส่ก้มหน้าก้มตาแล้วพูดว่า “หัวหน้า ฉันไปคว้าตัวผู้ออกอากาศหน้าใหม่ที่มีแนวโน้มจะโด่งดังมาได้คนหนึ่ง ตอนนี้กำลังจะคุยเรื่องสัญญา!”
ความสัมพันธ์ทางสายเลือดเป็นเรื่องหนึ่ง เรื่องงานก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ต้องแยกแยะให้ชัดเจน ดังนั้นในบริษัท เธอจึงต้องเรียกเขาเหมือนกับเพื่อนร่วมงานทุกคนว่า ‘หัวหน้า’
อู่หงหมิงเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้ง ‘จิงอวี๋ทีวี’ แล้วก็ยังเป็นพนักงานเก่าแก่ที่มีรากฐานมั่นคงในบริษัทจิงอวี๋เทคโนโลยี
“เมื่อกี้เธอเรียกซะเสียงดัง หูฉันไม่ได้หนวกนะ!”
เจ้าหน้าที่เก่าแก่ต่อว่าอย่างไม่สบอารมณ์ “ครั้งนี้เชื่อใจได้ไหม อย่าเที่ยวไปหาคนแบบครั้งก่อนมาเชียว…”
พอถูกอู่หงหมิงขุดคุ้ยเรื่องเก่าที่น่าอายของตัวเอง อู่ซานซานถึงกับหน้าแดง
ครั้งก่อนเธอไปคว้าตัวผู้ออกอากาศหน้าใหม่มา ผลสุดท้ายมองพลาดไป ฝ่ายนั้นเป็นพวกซื้อยอดแฟนคลับ โชคดีที่การคัดกรองของอู่หงหมิงเข้มงวดมากถึงรู้ว่ามีปัญหา ในท้ายที่สุดก็ไม่ได้ก่อให้เกิดความเสียหายใดแก่บริษัท
ในฐานะเว็บไซต์ที่มีชื่อเสียงเก่าแก่ ‘จิงอวี๋ทีวี’ ยังต้องเผชิญหน้ากับแรงกดดันทางธุรกิจอย่างสูง แต่การค้นหาคนเข้ามาก็ยังต้องระมัดระวังให้มาก รักษาระดับมาตรฐานที่ว่ายอมขาดคนดีกว่าได้คนห่วยๆ ไว้
เธอพยายามแก้ต่างว่า “หัวหน้า ผู้ออกอากาศคนนี้ไม่เลวจริงๆ เขาโดนลานแสงดาวปิดห้องออกอากาศเพราะปัญหาเรื่องสัญญา ถ้าฉันไม่บังเอิญไปอยู่ในกลุ่มแฟนคลับ ไม่งั้นคงดึงตัวเขามาไม่ได้หรอก!”
“ลานแสงดาว? สัญญามีปัญหา?”
หว่างคิ้วของอู่หงหมิงขมวดคิ้วจนเป็นเส้นสามขีด ตอบว่า “เอาข้อมูลของเขามาให้ฉันดูหน่อย”
สามารถดึงตัวคนจากเว็บไซต์คู่แข่งอย่าง ‘ลานแสงดาว’ มาได้ แน่นอนว่าเป็นเรื่องดี แต่คนที่ได้มาต้องเป็นคนที่เชื่อถือได้ หากเป็นคนหยิ่งโอหังหรือคนโลภโมโทสัน ต่อให้เก่งกาจแค่ไหน อู่หงหมิงก็ไม่อยากได้
อู่ซานซานรีบตอบว่า “ฉันใส่ข้อมูลในไฟล์แนบมาให้แล้ว คุณเปิดดูก็เห็น”
อู่หงหมิงพยักหน้า ผ่านระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ เขาดูไฟล์เอกสารในคอมพิวเตอร์ของอู่ซานซานได้โดยตรง นี่เป็นอีกหนึ่งขอบเขตอำนาจของหัวหน้าผู้ดูแลที่คนอื่นทำไม่ได้
อู่ซานซานเล็งลู่เฉินไว้นานแล้ว ดังนั้นเธอจึงเตรียมข้อมูลไว้พร้อมสรรพ ทั้งจำนวนผู้ติดตามลู่เฉิน จำนวนคนดูการถ่ายทอดสดใน ‘ลานแสงดาว’ รวมทั้งเงินรางวัลที่ได้ แฟนคลับในกลุ่มดาวรวมถึงกลุ่มแชทในเฟยซวิ่นเป็นต้น
สิ่งสำคัญที่สุดก็คือไฟล์คลิปวีดีโอถ่ายทอดสดสองตอน!
ตอนแรกเริ่ม อู่หงหมิงดูข้อมูลเบื้องต้นของลู่เฉินแล้วขมวดคิ้วแน่นอีกครั้ง
เพราะข้อมูลของลู่เฉินน้อยนิด เพิ่งเปิดห้องแสดงสดออนไลน์ได้สองสามวันเท่านั้นเอง จำนวนผู้ติดตามก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่จำนวนตัวเลขแบบนี้เหมือนข้อมูลปลอมแปลงธรรมดา ไม่น่าจะใช้ได้จริง
ส่วนจำนวนคนดู มูลค่าเงินรางวัล และแฟนคลับพวกนั้น อู่หงหมิงยังดูไม่ออกว่ามีแนวโน้มจะเป็นผู้โด่งดังได้อย่างไร
ผู้ออกอากาศหน้าใหม่ขนาดนี้ จะถูก ‘ลานแสงดาว’ บังคับปิดห้องทิ้งเพราะเรื่องสัญญาที่มีปัญหาจริงหรือ?
เขาสงสัยว่าหลานสาวตัวเองกำลังลุ่มหลงมัวเมาอยู่หรือเปล่า!
ด้วยความรับผิดชอบ อู่หงหมิงคลิกเปิดดูคลิปวีดีโอถ่ายทอดสด
“…ผมขอมอบผลงานเพลงของผมให้ทุกคน ในเพลงที่มีชื่อว่า ‘เธอผู้เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉัน’ หวังว่าทุกคนจะชื่นชอบครับ!”
เสียงใสบริสุทธิ์ของลู่เฉินสะท้อนออกมาจากลำโพงคอมพิวเตอร์ในชั่วอึดใจต่อมา
ผลงานเพลงแต่งเอง?
อู่หงหมิงตาลุกวาว รู้สึกสนใจในทันที เขาเร่งเสียงของคอมพิวเตอร์ให้ดังขึ้น
“พรุ่งนี้เธอจะนึกออกไหม ในไดอารี่ที่เธอเขียนไว้เมื่อวาน”
“พรุ่งนี้เธอจะจำได้ไหม เธอที่ชอบร้องไห้ที่สุด”
“พวกอาจารย์คงลืมไปแล้ว…”
ทำนองของเพลง ‘เธอผู้เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉัน’ เคล้าคลอไปกับเสียงร้องใสบริสุทธิ์เจือความเศร้าของลู่เฉิน ดังออกมาจากลำโพงคุณภาพดี ทั้งออฟฟิศฝ่ายปฏิบัติการตกอยู่ในความเงียบทันที
เสียงคลิกเม้าส์ไม่มี เสียงเคาะแป้นพิมพ์หายไป เสียงเพลงที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ทำให้ทุกคนถูกดึงดูดแน่นิ่ง และตั้งใจฟังเพลงที่นำพวกเขากลับไปสู่ห้วงเวลาในความทรงจำวัยแรกรุ่น
พนักงานของฝ่ายปฏิบัติการส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่มสาว ความทรงจำในช่วงมัธยมต้น มัธยมปลาย และมหาวิทยาลัยยังชัดเจนดี ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงมีปฏิกิริยากับเพลงนี้ แม้จะเป็นแค่วรรคสั้นๆ ก็ตาม
ขณะฟังเพลงไป อารมณ์ที่สวยงามกับความโหยหาที่ควรค่าแก่การระลึกถึงผุดขึ้นมาในใจอีกครั้ง ทำให้พวกเขาลืมงานที่อยู่ตรงหน้าไปเสียสนิท
เพลงจบลง ทุกอย่างเงียบงัน
อู่หงหมิงปิดวิดีโอ
อู่ซานซานเริ่มร้อนรน “หัวหน้า ข้างหลังยังมีต่อนะ คุณดูต่อสิ!”
“เพลงนี้เพลงเดียวก็พอแล้ว!”
คิ้วที่เคยขมวดแน่นของอู่หงหมิงคลายลง ถามว่า “เธอแน่ใจนะว่านี่…อืม เป็นผลงานเพลงแต่งเองของลู่เฟย เงื่อนไขอะไรที่ทำให้เขากับลานแสงดาวบาดหมางกันจนถูกปิดห้อง เธอรู้ไหม”
เพียงเพลงธรรมดาเพลงหนึ่ง ไม่เพียงพอจะทำให้อู่หงหมิงตัดสินใจ แต่การร้องและเล่นดนตรีของลู่เฉินดีมาก ทั้งยังมีรูปลักษณ์ที่ดูดี ความสามารถ พรสวรรค์และอิทธิพลสามอย่างนี้มีครบ มีโอกาสจะโด่งดังได้สูงมาก!
เขากล้าพูดได้เลยว่า ‘ลานแสงดาว’ พลาดดาวดวงใหม่ดวงหนึ่งไปแล้ว!
……………………………………………………………………………………..
[1] จิงอวี๋ หมายถึงปลาวาฬ ส่วนเสียนอวี๋ หมายถึงปลาเค็ม
