ตอนที่ 61 บินให้สูงขึ้น!
เมื่อมีแฟนคลับที่ชอบดังนั้นก็ต้องมีแฟนคลับที่แอนตี้เป็นธรรมดา
ตั้งแต่ลู่เฉินถ่ายทอดสดใน ‘จิงอวี๋ทีวี’ ความนิยมของเขาเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ อวี๋แฟนคลับก็มีเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง มีแนวโน้มที่ดีมาก จึงยากที่จะไม่ไปขัดตาพวกแอนตี้แฟนคลับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
พวกแอนตี้แฟนคลับมีอยู่ทุกที่ ไม่ว่าจะในเกม ในฟอรัม กลุ่มเฟยซวิ่นหรือว่าในห้องถ่ายทอดสด มักจะเห็นความมีตัวตนของร่างเงาสองสามคนอยู่เสมอ พวกเขาจะพ่นพิษออกมาไม่ยั้ง สร้างข่าวลือโดยไม่สนใจความผิดถูก ยั่วยุให้เกิดสงครามดุเดือด ใครดังก็ดับคนนั้น!
กลุ่มแอนตี้แฟนคลับมีความซับซ้อนมาก บางคนก็ว่างจัด บางคนก็มีนิสัยขี้อิจฉามาแต่เกิด หรือบางทีก็มาจากผู้เข้าแข่งขัน
ห้องถ่ายทอดสดของลู่เฉินเคยมีกลุ่มแอนตี้แฟนคลับเข้ามาอยู่สองสามครั้ง แต่เนื่องจากพลังของผู้ควบคุมสามคนรวมทั้งหลี่ไป๋ด้วย ดังนั้นจึงไม่เกิดคลื่นลมมากเท่าไร
แต่ไม่เหมือนกันกับสถานการณ์ในครั้งนี้อย่างสิ้นเชิง เขาเพิ่งจะเล่นและร้องเพลง ‘วัยเจิดจรัส’ จบไป ท่ามกลางบรรยากาศที่สวยงามอบอุ่นนึกถึงเรื่องราวในอดีตของทุกคน จู่ๆ ก็มีข้อความของกลุ่มแอนตี้แฟนคลับมากมายนับไม่ถ้วนโผล่ขึ้นมา ซึ่งผิดปกติมากอย่างเห็นได้ชัด
“ผู้ดำเนินรายการขยะ ไสหัวออกไปจากจิงอวี๋เลย!”
“เพลงนี้ไม่เพราะเลยจริงๆ เป็นการดูถูกหูของฉันมาก!”
“เหอะๆ เทียบกับชิงเอ๋อร์เบบี้ของพวกเราแล้ว ขยะชัดๆ!”
“พี่ฉุนฉิงร้องเพลงได้เพราะมาก ทุกคนรีบไปสนับสนุนกัน!”
“ถ้าจะพูดถึงการดีดกีตาร์และร้องเพลง ต้องดูพี่ซันถึงจะดีกว่า ไอ้นี่สู้พี่ซันไม่ได้เลย!”
“ไปกันเถอะๆ ห้องถ่ายทอดสดนี้น่าเบื่อ!”
“ฉันจะไปดูอวี่เก๋อเก๋อ…”
ตอนที่ข้อความของกลุ่มแอนตี้แฟนคลับเพิ่งจะปรากฏขึ้นมา พวกแฟนคลับของขุนศึกตระกูลลู่ก็ไม่ทันได้ตอบโต้ ถึงอย่างไรผู้ชมที่ดูออนไลน์หลายแสนคนก็มีความคิดที่แตกต่างกันไป เป็นเรื่องที่ธรรมดามาก จึงไม่มีใครสนใจ
นอกจากนี้ในห้องถ่ายทอดสดก็ยังมีผู้ดูแล แค่คลิกเมาส์ครั้งเดียวก็กำจัดแอนตี้แฟนคลับออกไปได้แล้ว
แต่ตอนที่ข้อความนับสิบ นับร้อย นับพันเด้งขึ้นมา ไม่ว่าใครต่างก็มองออกถึงปัญหา
ท่านลู่เฟยถูกแฮกเหรอ
แฟนคลับมากมายจึงเต็มไปด้วยความโมโห รู้สึกเหมือนกับตอนที่กำลังจะชิมชานมอุ่นๆ สักแก้ว จู่ๆ ก็เห็นแมลงวันลอยขึ้นมาจากในแก้ว และรู้สึกสะอิดสะเอียนทันที!
พวกเขาจึงรีบตอบโต้กลับด้วยความแค้นทันที
“พวกแอนตี้มาจากไหน ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!”
“ไอ้พวกแอนตี้ขอให้ตายกันทั้งบ้าน!”
“ชิงเอ๋อร์เบบี้อะไรกัน ก็แค่ชอบทำตัวแอ๊บแบ๊ว ยังกล้ามาเทียบกับท่านลู่เฟยของพวกเราเรอะ”
“ไสหัวไปๆๆ! ไอ้พวกแอนตี้เฮงซวย!”
“ผู้ดูแลทำอะไรอยู่ ทำไมยังไม่เตะพวกแอนตี้ออกไปอีก บล็อก IP ไปเลย!”
“ดังแล้วมีคนชอบและไม่ชอบ สงสัยมีคนเห็นท่านลู่เฟยดังแล้วจึงอิจฉา!”
“คนพวกนี้น่าเกลียดจริงๆ…”
อันที่จริงผู้ดูแลทั้งสามคนได้เริ่มเคลื่อนไหวนานแล้ว บล็อกและเตะออกไปจากห้อง แต่จำนวนของพวกแอนตี้มีมากเกินไป พวกเขาจึงรับมือไม่ทัน ผลลัพธ์จึงไม่ค่อยดีเท่าไร
หลี่ไป๋รีบส่งข้อความลับมาหาลู่เฉิน
“ระวังนะ มีคนจงใจมาหาเรื่องพวกเรา อย่าไปหลงกลล่ะ!”
พวกแอนตี้แฟนคลับในแพลตฟอร์มของห้องถ่ายทอดสด ถนัดใช้วิธีเสี้ยมให้คนทะเลาะกันมากที่สุด แสร้งทำตัวเป็นแฟนคลับอย่างจงใจแล้วก็เข้าไปในห้องถ่ายทอดสดพูดต่อว่าคนอื่น ยั่วยุให้เกิดสงครามใหญ่ระหว่างแฟนคลับทั้งสองฝ่าย
ถึงแม้ว่าวิธีแบบนี้จะต่ำทรามมาก แต่เนื่องจากอายุของพวกแฟนคลับที่ไม่ได้มีสติสัมปชัญญะมากเกินไป พูดแค่สองสามคำก็โมโหแล้ว ไม่สนว่าข้อเท็จจริงเป็นอะไรทั้งนั้น ผลสรุปก็คือแพ้ทั้งสองฝ่าย
หลี่ไป๋ใช้เวลานานเล่นอยู่ในห้องถ่ายทอดสด จึงคุ้นเคยกับลูกไม้พวกนี้เป็นอย่างมาก และครั้งนี้เขาก็ได้พนันกับคนอื่นไว้ ถึงแม้จะตกลงข้อกำหนดของเงินรางวัลแล้ว แต่ก็ไม่ได้บอกว่าห้ามใช้วิธีเล่นงานอย่างอื่น
เขากระทั่งเดาออกว่าผู้บงการอยู่เบื้องหลังมีกี่คน
แต่ตอนนี้ หลี๋ไป๋ไม่สามารถอธิบายกับลู่เฉินได้มากนัก เพราะแบบนี้มันจะรบกวนอารมณ์ของอีกฝ่ายได้ง่ายมาก กระทบต่อผลของการถ่ายทอดสด และถ้าหากลู่เฉินโกรธจนหลุดสติ อย่างนั้นก็เท่ากับหลงกลแล้วจริงๆ!
ความกังวลของหลี่ไป๋ก็มีเหตุผล แต่เขาประเมินลู่เฉินต่ำเกินไป
ลู่เฉินไม่หลงกลง่ายๆ หรอก และเขาก็เห็นวิธีแบบนี้มาเยอะ ไม่ต้องให้หลี่ไป๋มาเตือน เขาก็ระวังตัวเหมือนกัน
เขาจึงรีบพูดกับไมค์ทันที
“ขอให้ทุกคนใจเย็นๆ นะครับ อย่าเล่นตามอารมณ์ของพวกแอนตี้แฟนคลับ ทุกคนอย่าไปทะเลาะที่ห้องถ่ายทอดสดของผู้ดำเนินรายการคนอื่นนะครับ เพราะแบบนั้นจะตรงกับความต้องการของพวกแอนตี้แฟนคลับครับ!”
ลู่เฉินวางกีตาร์ลง เผยรอยยิ้มที่มั่นใจและผ่อนคลายบนใบหน้า
“และก็ไม่ต้องทะเลาะหรือด่าคนอื่น เพราะนี่คือสิ่งที่พวกแอนตี้แฟนคลับถนัดที่สุด พวกเขาเคยชินกับการใช้วิธีที่ไร้ยางอายของตัวเอง ดึงคนอื่นให้ไปอยู่ในระดับเดียวกันกับพวกเขา จากนั้นก็ใช้ประสบการณ์ที่หน้าด้านไร้ยางอายสารพัดเอาชนะคู่ต่อสู้”
“พวกเราไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับพวกเขา…”
“พวกเราควรจะอยู่ที่สูงแล้วก้มลงมองพวกเขา เวลานี้แค่ยิ้มเล็กน้อยก็พอแล้ว”
“ก็เหมือนกับผม ยิ้มเหยียดหยามเล็กน้อย!”
รอยยิ้มของเขาแฝงไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม แต่เหล่าแฟนคลับก็ไม่ได้รังเกียจกลับเป็นว่าเห็นแล้วรู้สึกตลกมากกว่า
“ฮ่าๆๆ ท่านลู่เฟยพูดถูก!”
“ดูถูกพวกแอนตี้แฟนคลับ!”
“กรุณาดูรอยยิ้มเหยียดหยามของผม!”
“ทักษะขั้นสูง การดูถูกของลู่เฟย เกิดความเสียหาย +1000 กระทบกระเทือนจิตใจ +9 ทำร้ายแอนตี้แฟนคลับ +500%”
“พวกเขาเคยชินในการใช้ความหน้าด้านของตัวเอง…ฮ่าๆ ท่านลู่เฟยพูดได้ดีมาก!”
“คำพูดมีเหตุผลน่าเชื่อถือแบบนี้ ฉันขอซื้อนะ ใครก็ห้ามแย่งฉัน!”
“อยากให้เล่นด้วยเรอะ นี่คือการเหยียดหยามสติปัญญาของพวกเรา!”
“สนับสนุนผู้ดำเนินรายการ…”
ทิศทางของข้อความถูกพลิกผันโดยลู่เฉิน การเขียนข้อความของแอนตี้แฟนคลับถูกข้อความเย้ยหยันที่ปรากฏขึ้น มาเป็นจำนวนมากบดขยี้จนเละ และแฟนคลับมหาเศรษฐีสองสามคนจึงมอบเรือบรรทุกเครื่องบินเป็นรางวัล เพิ่มความน่าเกรงขามเกทับอีกฝ่าย!
เมื่อเทียบกับผู้ชมออนไลน์กว่าหกแสนคนกับความน่าเกรงขามและอำนาจของเหล่าสมาชิกขุนศึกตระกูลลู่แล้ว แอนตี้แฟนคลับนับร้อยนับพันคนจึงทำตัวโอหังได้แค่สองสามวินาทีเท่านั้น ไม่ว่าอยากจะชักนำหรือหาเรื่อง ก็ถูกกำหนดให้แพ้อย่างราบคาบ
วิธีการโต้กลับของลู่เฉิน ไม่ได้มีเพียงเท่านี้!
เขาถนัดอะไรที่สุด
ก็คือการร้องเพลง!
อย่างนั้นก็ใช้เสียงเพลงตอบโต้พวกที่มีจิตใจอัปลักษณ์!
“คืนนี้ผมดีใจและมีความสุขมาก เพราะมีการสนับสนุนจากพวกคุณ ปาฏิหาริย์ที่ไม่กล้าคาดฝันได้เกิดขึ้นกับผม ทำให้ผมติดอันดับที่สิบเอ็ด บนการจัดอันดับฮอตฮิตของเว็บไซต์ในหน้าแรก!”
“แต่สิ่งที่ผมอยากจะพูด ยังไม่พอ…”
“เพราะพวกเรามีความกล้าหาญเป็นที่สุด เพราะพวกเรามีความกระตือรือร้นมากที่สุด เพราะพวกเราเป็นทีมที่รักกัน!”
“ดังนั้น พวกเราทุกคนจงบินให้สูงขึ้นไปพร้อมๆ กันครับ!”
พอสิ้นเสียง ลู่เฉินก็ยื่นมือไปจัดกล้องและไมค์อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็กอดกีตาร์แล้วลุกขึ้นยืน
เพราะว่าเพลงนี้ จะต้องยืนร้อง!
“…
ชีวิตก็เหมือน
แม่น้ำใหญ่สายหนึ่ง
บางครั้งก็เงียบสงบ
บางครั้งก็บ้าคลั่ง
ความเป็นจริงก็เหมือน
พันธนาการอย่างหนึ่ง
ผูกมัดฉันไว้
ไม่อาจดิ้นรน
…”
เสียงร้องเพลงเริ่มขึ้นด้วยเสียงทุ้มต่ำดูหดหู่ เนื่องจากหงุดหงิดและมีแรงกดดัน
แต่ความหดหู่นั้นเป็นช่วงเวลาอันสั้น แรงกดดันยิ่งมีมากการสะท้อนกลับก็ยิ่งรุนแรง การเปลี่ยนท่วงทำนองดนตรีอันฮึกเหิมก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น!
“…
ชีวิตที่เหมือนกับปริศนาก็เหมือนกับมีดที่แหลมคม
ทำร้ายฉันให้บาดเจ็บทุกๆ ครั้ง
ฉันรู้ว่าความสุขแบบไหนที่ฉันต้องการ
อยู่บนท้องฟ้าที่สูงขึ้นไปบนนั้น!
ฉันจะบินให้สูงขึ้น
บินให้สูงขึ้น!
เต้นรำอย่างบ้าคลั่ง
หลุดพ้นจากพันธนาการ!
ฉันจะบินให้สูงขึ้น
บินให้สูงขึ้น
ม้วนปีกกระพือลมพายุ
ตามเสียงร้องเรียกในหัวใจ
บินให้สูงขึ้น!
…”
เวลาสองทุ่มห้าสิบเจ็ดนาที ห้องถ่ายทอดสดของลู่เฟยใน ‘จิงอวี๋ทีวี’ ความนิยมขณะออนไลน์คือ 647,310
มีผู้ชมจำนวนล้นหลาม โดยเฉพาะพวกแฟนคลับที่คุ้นเคยและติดตามลู่เฉินมาตลอดทาง ต่างตกตะลึงอ้าปากค้าง!
เพราะสิ่งที่พวกเขาเห็นในตอนนี้ ไม่ใช่ลู่เฉินคนเดิม
ลู่เฉินที่ร้องเพลงดีดกีตาร์เพลง ‘ธุลีรักในสายลม’ ‘เธอที่เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉัน’ ‘ซินเดอเรลล่า’ อย่างลึกซึ้งคนนั้น
กับลู่เฉินวัยหนุ่ม เลือดร้อน โอหังในตอนนี้…กลับมีพลังในการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่แข็งแกร่งมาก!
เสียงเพลงของเขาไม่ได้สะอาดสดใสอีกต่อไป แต่เป็นเสียงแหบทรงพลังไร้ที่สิ้นสุดของผู้ที่ผ่านโลกมาอย่างโชกโชน เป็นพลังที่สูงขึ้นเรื่อยๆ!
พวกเขาไม่เคยฟังเพลงใหม่นี้มาก่อน เป็นสไตล์ที่แตกต่างจากเพลงบัลลาดพื้นบ้านสองสามเพลงก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง
นั่นเป็นสไตล์เพลงร็อค!
ประหลาดใจก็ประหลาดใจ สะเทือนใจก็สะเทือนใจ ทุกคนตื่นเต้นดีใจเหมือนกันหมด!
โดยเฉพาะพวกแอนตี้แฟนคลับหลายคนที่หาเรื่องเมื่อครู่ พอได้ยินผลงานเพลงร็อคอันฮึกเหิมจนเลือดลมพลุ่งพล่านในตอนนี้ ในใจของพวกเขาก็รู้สึกได้ใจ มีความสุขสนุกสุดๆ!
ไม่จำเป็นต้องทะเลาะ ไม่จำเป็นต้องดูถูกหรือวิจารณ์ เยาะเย้ยหรือเสียดสีอีกฝ่าย แต่ยืนหยัดในการเป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริง!
ก็เหมือนกับเสียงร้องเพลงของเพลงนี้…
“ฉันจะบินให้สูงขึ้น บินให้สูงขึ้น! เต้นรำอย่างบ้าคลั่ง หลุดพ้นจากพันธนาการ!”
“ฉันจะบินให้สูงขึ้น บินให้สูงขึ้น! ม้วนปีกกระพือลมพายุ ตามเสียงร้องเรียกในหัวใจ บินให้สูงขึ้น!”
“บินให้สูงขึ้น บินให้สูงขึ้น…”
ต่อหน้าหน้าจอจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน บรรดาผู้ชมต่างก็ซาบซึ้งกับเสียงร้องเพลงของลู่เฉิน เลือดลมพลุ่งพล่านอยู่ภายในร่างกายของพวกเขา ความกระตือรือร้นของพวกเขาถูกเผาจนถึงขีดสุด พวกเขาพิมพ์ข้อความมากมาย มอบลูกบอลปลาเป็นจำนวนมาก เพื่ออยู่เป็นเพื่อนลู่เฉิน…
บินให้สูงขึ้น!
…………………………………………………………………………
Ink Stone_Fantasy
ข้อความถึงนักอ่าน
Ink Stone_Fantasy
เพลง 飞得更高 โดย 汪峰 https://www.youtube.com/watch?v=3dqtWbaaLzY&ab_channel=GraalEra
