EP 380 รถของสํานักงานคันใหม่!
By loop
ช่วงเช้า. สํานักงานส่งเสริมการลงทุน
ในฐานะหัวหน้าดงซูบินไม่จําเป็นต้องมาถึงที่ทํางานตรงเวลา เมื่อไปถึงหน่วยงานก็เวลา 9.30 น. กลุ่มใหญ่ มารวมตัวกันที่บริเวณด้านหน้าของหน่วยงาน รองหัวหน้าหน่วยงานซันซูริน ผู้อํานวยการสํานักงาน หลัวไห่ถิง, หลินปิงปิง, เจียงไห่เหลียงและผู้นําคนอื่น ๆ ทั้งหมด ยกเว้นหลิวดาฟารวมตัวกัน ดงซูบินเข้ามาใกล้และเข้าใจว่าทําไมรถใหม่เอี่ยมสองสามคัน โตโยต้าคัมรี่ สีดําสามคัน และบูกลิกเอ็มพิวี (มินิแวน) สีน้ําเงินหนึ่งคันจอด
ด้านหน้าของหน่วยงาน แม้แต่แผ่นป้ายทะเบียนก็พร้อม
“หัวหน้า “
“หัวหน้าซูบิน”
“อรุณสวัสดิ์ครับหัวหน้า”
พวกผู้นําเห็น ดงซูบินและทักทายเขา
ดงซูบินยิ้มและเดินไป “รถมาถึงเมื่อไหร่? นี่เร็วจัง”
“เอกสารเสร็จแล้ว พวกเขาก็ส่งรถไปทันที” ซันซูลี่ไม่ได้ทําหน้าหงิกเลยวันนี้ และอารมณ์ดี “ฮ่าฮ่า…เรากําลังจะไปทดลองขับ”
หลัวไห่ถิงกล่าวต่อ “เราขาดแคลนยานพาหนะ และฉันสั่งให้พวกเขารีบดําเนินการ นั่นเป็นเหตุผลที่เราได้รับรถเมื่อสองสามวันก่อน”
ดงซบินพยักหน้า “ดี. พวกมันค่อนข้างมีประสิทธิภาพ”
หลัวไห่ถิงพยายามดูดงซูบิน” นี่คือเครดิตทั้งหมดของคุณ หากคุณไม่ได้รับเงินทุนของเราจากฝ่ายการเงิน เราจะไม่มีเงินที่จะซื้อมันหัวหน้าหน่วยงานหลายแห่งได้ไปขอทุนอีกครั้งหลังจากได้ยินว่าฝ่ายการเงินให้เงินเราแล้ว แต่ไม่มีใครได้รับแม้แต่สตางค์เดียว ฮ่าฮ่าฮ่า… หัวหน้า พวกเขาปฏิบัติต่อคุณแตกต่างออกไป”
หลินปิงปิงหัวเราะ “หัวหน้าซูบินสามารถเอาชนะความยากลําบากใดๆก็ตามที่เขามาได้”
เจียงไห่เหลียงพยักหน้าด้วยข้อตกลง
ทุกคนเคยได้ยินเกี่ยวกับชัยชนะอันรุ่งโรจน์ของ ดงซูบินที่แผนกการเงิน เขาอยู่ที่แผนกการเงินเพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น และมันก็เป็นความโกลาหล เครื่องใช้ไฟฟ้าพัง เอกสารหาย ไฟดับ และเกือบทําให้เกิดไฟไหม้ พวกเขาไม่สามารถดําเนินการกับสิ่งรบกวนเหล่านี้ได้ ผู้นําสํานักงานส่งเสริมการลงทุนหัวเราะทุกครั้งที่นึกถึงวันนั้น ติ้งลี่โชคไม่ดีที่ได้พบกับดงซูบินดงซูบินไม่ได้ถูกเรียกว่า ‘เทพเจ้าแห่งความโชคร้าย” โดยเปล่าประโยชน์
ดงซูบินชี้ไปที่พวกเขา “ฮ่าฮ่า…ต่อด้วยคําเยินยอ”
หลัวไห่ถิงหัวเราะ “นี่คือจากก้นบึงของหัวใจของฉัน” เธอพูดและเอาผ้าปิดหูอย่างเซ็กซี่
เจียงไห่เหลียงเหลือบมองไปที่ หลัวไห่ถิง และยิ้ม
ดงซูบินได้ตอบกลับ “ฮ่าฮ่าฮ่า… เอาล่ะ ทําไมคุณถึงยังมองมาที่ฉัน? ไปและทดสอบรถ โอ้ ฉันต้องการทดลองขับ Camry ด้วย”
ทุกคนขึ้นรถอย่างตื่นเต้น
ดงซูบินเข้าไปในรถโตโยต้าคัมรี่อึม… ภายในสวยและเบาะนั่งก็สบาย
ดงซูบินกดหน้าต่างลง “ไปทดลองขับรถกันเถออะ เราสามารถส่งพวกมันกลับไปที่โรงงานได้หากมีปัญหากับรถยนต์
คัมรี่สองคันจะได้รับมอบหมายให้ดูแลแผนกธุรกิจที่หนึ่งและสอง หลินปิงปิง และ เจียงไห่เหลียงขึ้นรถคัมรี่อีกสองคน
ซันซูรินชอบนั่งรถคันใหญ่และตรงไปที่บกลิกเอ็มพีวี
หลัวไห่ถิงไม่ได้รับมอบหมายให้ขึ้นรถและยืนอยู่ที่นั่น
หลิน ผิงผิงเห็นแล้วรีบลงจากรถ “ผู้อํานวยการหลัว ไปทดลองขับกับรถคันนี้” หลัวไห่ถิงเป็นรุ่นพี่มาก และตําแหน่งของเธอเท่ากับซุนซูลี่ ผู้นําระดับล่างจะไปทดลองขับและปล่อยให้เธออยู่ที่นั่นได้อย่างไร? นอกจากนี้ เธอยังเป็นคนช่วยพวกเขารับรถก่อนหน้านี้
หลัวไห่ถิง โบกมืออย่างสง่างามและหัวเราะ “ไม่จําเป็น. คุณไปข้างหน้า ฉันขับรถไม่เก่ง”
“คุณจะคุ้นเคยหลังจากขับรถมาซักพัก ฉันไม่ค่อยได้ขับรถหลังจากที่ได้รับใบอนุญาตแล้ว” หลินปิงปิงดึงหลัวไห่ถิงไปที่รถ
ดงซูบินเห็นพวกเขาและโยนกุญแจให้พวกเขา “พี่หลัว…”
หลัวไห่ถิงเกือบสะดุดขณะจับกุญแจ “หัวหน้า?”
ดงซูบินชี้ไปที่รถของเขา “ไปขับรถของฉันไป”
“… อา… ฉันจะขับรถของคุณได้อย่างไร” หลัวไห่ถิงรู้ว่าดงซูบินกําลังพยายามช่วยเธอจากความอับอาย
“เบนซ์เอ็มพีวีของฉันมันสะดุดตามากเกินไป หลังจากที่ฉันซื้อมันมาแล้ว คณะกรรมการตรวจสอบวินัยไม่เคยละสายตาจากฉันเลย” ดงซูบินหัวเราะ “ฉันจะใช้คัมรี่คันนี้เพื่อทํางานส่วนใหญ่ในอนาคต และฉันจะทิ้งกุญแจเบนซ์ ไว้กับคุณเมื่อไม่ได้ใช้งาน คุณก็เก็บมันไว้ และหากใครจากแผนกสํานักงานจําเป็นต้องใช้ก็ดําเนินการต่อ ไม่จําเป็นต้องขออนุญาตจากฉัน”
หลัวไห่ถิงยิ้ม “ตกลง”
เจียงไห่เหลียงมองไปที่ หลัวไห่ถิงอย่างอิจฉา เบนซ์จะถูกจัดสรรให้กับฝ่ายสํานักงานในอนาคตหรือป่าว? คันนี้แพงกว่ารถทุกคันในสํานักงาน เขาเห็นหลินปิงปิงใช้รถของ หัวหน้าซูบิน ก่อนหน้านี้และต้องการยืมรถมาขับ แต่ตอนนี้ เขาต้องยืมมันจากหลัวไห่ถิง หัวหน้าดงปฏิบัติต่อหลัวไห่ถิงอย่างดี… หือ? มีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสองหรือไม่? ไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะลูกของหลัวไห่ถิงค่อนข้างโต
ผู้นําทุกคนมีรถคนละคัน
ซันซ์รินขับรถออกจากสํานักงานก่อน ตามด้วยเจียงไห่เหลียงดงซบินสามารถบอกได้ว่าพวกเขาเป็นนักขับที่มีประสบการณ์
หลินปิงปิงและหลัวไห่ถิงไม่มีประสบการณ์
หลินปิงปิงขับรถช้าๆ และกล้าที่จะขับรถภายในบริเวณของหน่วยงานเท่านั้น
หลัวไห่ถิงแย่กว่านั้น เธอขับรถไปข้างหน้าและข้างหลังไม่กี่เมตรก่อนที่จะหยุด เธอยังเหยียบคันเร่งหลัง จากที่เธอหยุด ดูเหมือนว่าเธอจะอยู่ในความงุนงง และดงซูบินสงสัยว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอขับรถหรือเธอกลัวที่ จะทําให้รถของเขาเสียหาย
ดงซูบินหัวเราะและไม่สนใจพวกเขา เขาขับคัมรี่ออกจากสํานักงาน ซึ่งรถคันนี้ค่อนข้างสวยแน่นอนว่ามันไม่สวยเท่าเบนซ์ของเขา แต่คัมรี่ก็ยังถือว่าขับได้ดี ดงซูบินตัดสินใจขับรถคันนี้ไปร่วมการประชุมของรัฐบาลเทศมณฑลในอนาคต
10.00 น.
ห้องประชุมชั้นบนสุดของสํานักงานส่งเสริมการลงทุน
ซันซูรินเริ่มรายงานก่อน เขาคุ้นเคยกับการติดต่อนักลงทุนเพียงลําพังและจะปล่อยให้ธุรกิจส่วนที่สองจัดการ ส่วนที่เหลือเมื่อลงนามในสัญญา หลังจากที่เขาทําเสร็จแล้ว เจียงไห่เหลียงรายงานความคืบหน้าในปัจจุบันของทีม ไม่กี่วันที่ดงซูบินไม่อยู่ แผนกธุรกิจที่สองได้นําข้อตกลงมูลค่าหลายล้านมาให้เป็นโครงการเก่าและเกี่ยวข้องกับโรงงานแปรรูปผลไม้ ในที่สุดพวกเขาก็ได้นักลงทุนสําหรับโครงการสองปีนี้
สุดท้ายคือตาของ หลินปิงปิง
หลินปิงปิงกล่าว “ส่วนธุรกิจที่หนึ่งกําลังติดตามสี่กรณีในขณะนี้ ความหวังมากที่สุดคือโรงงานแปรรูปมูลไก่ คุณเป็งได้ดําเนินการตรวจสอบอีกครั้งที่ไซต์งานแล้ว และไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เรากําลังเจรจาเรื่องสัญญา และคาดว่าการลงทุนจะอยู่ที่ประมาณ 10 ล้าน” ทีมของหลินปิงปิง ได้รับข้อตกลงนี้เพราะดงซูบิน ถ้าดงซูบินไม่โน้มน้าวลูกชายของเผิงเฟิง ให้ช่วยเขาเผิงเฟิงคงจะลงทุนในมณฑลต้าเฟิง
เจียงไห่เหลียงขมวดคิ้วและมองไปที่หลินปิงปิง ในอดีตแผนกธุรกิจ2 เป็นทีมที่ดีกว่าเสมอ แต่สิ่งนี้เปลี่ยนไปหลังจากดงซูบินมาถึงผลงานของหมวดธุรกิจ ที่หนึ่งนั้นเป็นส่วนธุรกิจที่สองอย่างมาก
หลังจากได้ยินความคืบหน้าของทุกคน ดงซูบินก็พยักหน้า พวกเขาได้รับเงินลงทุนประมาณ 30 ล้านหยวนในขณะนี้ อาจฟังดูเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเป้าหมาย 500 ล้านหยวน แต่พวกเขาทําได้ดี หน่วยงานสามารถรับเงินลงทุนจํานวนมากได้เพียงประมาณเดือนเมษายนหรือพฤษภาคมในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความก้าวหน้าของพวกเขาในปีนี้ดีขึ้นมาก และนี่เป็นสัญญาณที่ดี
หลังจากชมเชยแล้ว การประชุมก็ถูกยกเลิก
หลังการประชุม ดงซูบินเรียก หลัวไห่ถิงไปที่สํานักงานของเขา
ดงซูบินนั่งบนโซฟาและโบกมือให้ หลัวไห่ถิงนั่งลง “ผู้อํานวยการหลัว ฉันได้ตรวจสอบบันทึกก่อนหน้านี้แล้ว และงบประมาณของเคาน์ตี้ค่อนข้างจํากัด ไม่ใช่เรื่องง่ายสําหรับเราที่จะได้รับเงินทุนในครั้งนี้ และเราไม่ทราบว่ารัฐบาลมลฑลจะอนุมัติเงินงบประมาณเพิ่มเติมสําหรับเราในอนาคตหรือไม่” เหตุการณ์ของฝ่ายการเงิน ทําให้ ดงซูบินตื่นขึ้น โบนัสเพิ่มเติม 1% ที่เขาสัญญาไว้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับรัฐบาลมณฑล และรัฐบาลจะออกค่าคอมมิชชั่นตามปกติเท่านั้น นั่นเป็นเหตุผลที่ดงซูบินต้องคิดหาวิธีหาเงินเพิ่ม “ที่ผ่านมาหน่วยงานของเราพึ่งฝ่ายการเงินเพียงฝ่ายเดียวใช่หรือไม่? เราสามารถหาเงินเพิ่มได้อีกไหม?”
หลัวไห่ถิงส่ายหัว “ลักษณะหน้าที่ของเรา… ไม่อนุญาตให้เรามีรายได้ แต่…”
“แต่อะไรนะ?”
“หัวหน้าเหมิงพยายามที่จะได้รับการสนับสนุนในอดีต ซึ่งเป็นการรับเงินจากนักลงทุน”
ดงซูบินถาม “เรามีขอบเขตมากน้อยแค่ไหน?”
หลัวไห่ถิงยิ้ม “เราทําอะไรไม่ได้มาก ในเวลานั้น มีเพียงนักลงทุนคนหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้กับหัวหน้าเหมิงจากอีกมณฑลหนึ่งเท่านั้นที่สนับสนุนเงิน 20,000 หยวน หลังจากนั้นก็ไม่มีใครสปอนเซอร์อีกเลย นักธุรกิจมีกําไรและจะไม่ใช้จ่ายเงินโดยไม่มีผลประโยชน์ แน่นอนว่าบางคนต้องการจะอุปถัมภ์เรา แต่พวกเขามีแรงจูงใจอื่น พวกเขาต้องการทราบบรรทัดฐานของมลฑลผ่านการสนับสนุนของพวกเขา และต้องการให้เราให้สิทธิพิเศษแก่พวกเขา สิ่งนี้… มันละเมิดกฎระเบียบของเรา”
“โอ้…”
ดงซูบินถึงกับปวดหัว คราวนี้พวกเขาสามารถหาเงินได้ แต่คราวหน้าล่ะ? พวกเราจะหาเงินจากจุดไหนได้?
