EP 532 พลังใหม่การย้อนวัย(REVERSE Vitality)
เวลาแปดโมงเช้า
ข้างนอกฝนเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ลมกระโชกแรงมากจนข้าวของกระจุยกระจาย
จากอาหารของพักของเกิงโยฮวกลับไปที่หอพักของดงซูบินและปิดประตู เขาโยนร่มและกระเป๋าไปที่ตู่ในห้องโถง ฉันตั้งใจจะลงไปกินข้าวเช้าที่ชั้นล่างเลยและร้านอาหารข้างทางก็ปิดไปหมดแล้ว ตอนนี้ดงซูบินไม่ต้องการโดนฝนดังนั้นเขาจึงยืดเอวของเขาและเอนตัวไปที่ขอบหน้าต่างอย่างช้าๆเพื่อดูฉากฝนตกจุดบุหรี่และจิบชาในมือของเขา
กลิ่นผงซักฟอกจางๆลอยเข้ามาในจมูกพร้อมกับกลิ่นของควัน
ดงซูบินมองลงมาอย่างสงสัย ดมจมูกและดมนิ้วระหว่างบุหรี่ กลิ่นหอมลอยมาจากข้างบน แต่วันนี้ไม่น่าจะมีคนซักเสื้อผ้าของเขา เมื่อคิดถึงภาพดงซูบินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขานึกถึงชุดชั้นในสีแดงเข้มนั้น ความชื้นที่ยังไม่แห้งมันยังมีกลิ่นหอมอบอวล
นี่มันแบบไม่ใช่ตะขอใช่ไหม
โอยจะบ้าตาย!
เขาเปลี่ยนมือที่ถือบุหรี่ สามนิ้วแตะและถูเล็กน้อยดงซูบินตอนนี้สมองของดงซูบินหยุดไม่ได้ถึงชุดชั้นในของเกิงโยฮวา มันทํามาจากวัสดุอะไร? ทําไมมันนุ่มลื่น และเนียนขนาดนั้น? มันน่าจะมาแบบไม่ซับน้ําฝ้ายแท้ ? สวัสดี ฉันคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย!
ทันใดนั้น ชั้นบนเขาเห็นร่างที่คุ้นเคยกําลังเดินไปตามทางเดินเข้าไปในลานบ้าน มันเป็นร่มสีด่า เมื่อมองจากด้านหลัง เขาเห็นกางเกงขายาวสีเทาและเสื้อสีขาว เขาเพิ่งเห็นเกิงโยฮวานายกเทศมนตรีสุดสวยออกมานอกหน้าต่าง ดงซูบินไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะออกไปในสภาพอากาศนี้
และกระพริบตาดูเหมือนว่าเกิงโยฮวากําลังเดินไปที่รถในขณะที่โทรหาใครสักคนอยู่ “ฉันไปที่เกิดเหตุทันที! ส่งรถพยาบาลเพิ่มอีกสองสามคัน!..
“ให้เจ้าหน้าที่ส่งคนไปเพิ่ม! ปิดถนน! อย่าปล่อยให้อุบัติเหตุทางรถยนต์เพิ่มขึ้น! ” “อะไรนะ ติดต่อเขาไม่ได้ เขากําลังทําอะไรให้ฉัน! ถ้าเขาไม่สามารถไปถึงที่เกิดเหตุภายในสิบนาที! เราได้เห็นดีกันแน่!”
“โทรทันที! ให้เจ้าหน้าที่ด้านความปลอดภัยไปรอไว้ก่อน! พยายามช่วยเหลืออย่างเต็มที่!”
ในบ้านของสมาชิกในครอบครัวของสํานักงาน เสียงตะโกนของเกิงโยฮวาดังขึ้น และทั้งอาคารก็เกือบจะได้ยิน หลายคนนั่งยอง ๆ ที่หน้าต่างและมองดู แวบแรกคือเกิงโยฮาวา รูปแบบการทํางานของเธอแข็งกระด้างและเด็ดเดี่ยวมาโดยตลอด หนักหน่วง น่าอึดอัดมาก คนที่เคยทํางานในเขตหนานฉางรู้เรื่องนี้ดี นอกจากนี้ นายกเทศมนตรีโยฮวา ยังเป็นหัวหน้าสํานักงานเขตกวางหมิงอีกด้วย เขามีความเข้าใจในสไตล์ของเขาอย่างลึกซึ้ง หัวหน้าเขต 11 ถึงกับทําอะไรไม่ออก นี่คือชายาที่หลายคนตั้งให้กับนากยกเทศมนตรีสาวสวยคนนี้
ดงซูบินได้ยินเสียงตะโกนที่ชั้นล่างและเข้าใจว่าอุบัติเหตุเกิดขึ้นอยู่ในระดับ A พบกับสภาพ
อากาศที่รุนแรงที่สุดขั่วมันคือหน้าที่ของผู้นําที่จะต้องรีบไปแก้ไข ความสวยงามของเธอกับเสียงที่เข็มแข็งกระจายไปทั่วพื้นที่พัก
ดงซูบินมีมักจะต่อต้านผู้นําประเภทนี้เสมอ แต่ครั้งนี้มันจะดูไร้เหตุผลไป เขายังคงชอบความ
เป็นผู้นําที่ยิ้มแย้มของเสี่ยวหลาน ตลอดเวลา อย่างน้อยมันก็เครียดน้อยลงมากที่จะอยู่กับเธอ เขาจะไม่ขยับเขยื้อนและจ้องมองคุณอย่างน่ากลัว ตอนนี้เขาอยู่ที่การดูแลของเกิงโยฮวาด้วยผู้นําที่อาจไม่ได้ตรงกับสไตล์การทํางานของเขา ดงซูบินรู้สึกปวดหัวเมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากบีบก้นบุหรี่ของเขา เขาก็หยิบมือถือขึ้นมา โทรศัพท์แล้วโทรหาโจวหยินหยู “สวัสดีค่ะ”
“ที่อําาเภอ มีอุบัติเหตุจราจรใช่ไหม”
“ดิฉันก็ได้ยินเหมือนกัน เหมือนว่าจะชนกันเมื่อช่วงเจ็ดโมงเช้า แปดคัน” “ถ้าอย่างงั้นช่วยกําชับเจ้าหน้าที่ให้ดูแลถนนส่วนหลักด้วยปลอดภัยไว้ก่อน เผื่อไว้ล่วงหน้า”
” โอเคเดี๋ยวดิฉันจะรีบโทรประสาน”
ดงซูบินวางโทรศัพท์ลง ทิ้งความคิดที่ฟุ้งซ่านในใจ และหยุดคิดถึงเรื่องน่าเบื่อเกี่ยวกับวัสดุในชุดชั้นในของเกิงโยฮซา เขาออกไปไหนไม่ได้ภายใต้ฝนตกหนักเช่นนี้ เขาควรทําอย่างไรในสองวันนี้ พักผ่อน? อีกอย่างผมไม่รู้ว่าการใช้การย้อนเวลากลับที่เพิ่งค้นพบใหม่คืออะไร ฉันบอกตลอดว่าไม่มีเวลาวิจัยแล้ว วันนี้เรามาดูใหม่กันต้องคิดให้ออกว่าต้องทําอย่างไร ทําไม่ได้ปล่อย ให้สิ่งนี้ไม่ได้รู้วิธีการใช้งาน. มันจะสิ้นเปลืองเวลาโดยเปล่าประโยชน์.
เมื่อเมนูที่เรียกว่าขึ้นเวลาที่เหลือเจ็ดนาทีและสิบวินาที. หลังจากที่ได้ใช้มันไปกับการหยุด
เวลาในช่วงของการเริ่มรับตําแหน่งใหม่
ตอนี้ดูเหมือนจะเหลือเวลาอยู่บ้าง
เมื่อคิดถึงคําสั่งย้อนกลับ! เวลาที่เหลือก็ลดลง
เหลืออีกเจ็ดนาทีเก่าวินาที!
เหลืออีกเจ็ดนาทีแปดวินาที!
เหลืออีกเจ็ดนาทีเจ็ดวินาที!
ดงซูบินเงยหน้าขึ้นทันที มองไปทางซ้ายและขวา มองขึ้นและลง แต่มันก็ยังเหมือนเดิมในการทดลองครั้งก่อน ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในชีวิตหลังย้อนกลับ!
เวลาหยุดลดลง!
หลังจากลากคางไปพักหนึ่ง ดงซูบินก็พูดย้อนกลับอีกครั้ง!
ฉัน ทําซ้ําหลายครั้งเป็นเวลาหนึ่งนาที
ห้านาที
สิบนาที
ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูเหมือนว่า จะะใช้เวลาที่เหลืออยู่และไม่มีผลเลย!
ปวดหัวจริงๆ!
เกิดอะไรขึ้นกับสิ่งนี้?
ภาษาจีนแปลว่าย้อนกลับ? แต่ก็ไม่ได้ส่งผลอะไร
หรือว่ามันใช่ไม่ได้? ทําไมวันภาษาอังกฤษถึงได้ผล แต่ภาษาจีนกลับไม่ได้ผล?
และพลังใหม่การย้อนกลับ/ย้อนวัย(reverse vitality) คืออะไรกันแน่น? ฉันคิดไม่ออกจริงๆ!
เวลาที่เหลือได้รับการทดสอบเพียงสองนาที ดงซูบินตัดสินใจหยุด มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่
จะกินแบบนี้มันเสียเวลาที่เหลืออยู่
ลองคิดดูอีกครั้งและลองอีกครั้งในภายหลัง
ดงซูบิน นอนบนขอบหน้าต่างและสูบบุหรี่ต่อไป สมองของเขาคิดเกี่บวกับการพลังย้อนกลับ
ใหม่.หรือเรียกว่าการกลับด้าน.. “…กลับด้าน…กลับด่าน…
หลังจากนั้นไม่นาน โจวหยินหยูก็โทรมาอีกครั้ง” ท่านเลขาธิการ.ฉันส่งคนลงไปแล้ว ทุกคนทางแยกปกติ รถไม่มากนัก”
ดงซูบินพยักหน้า “ก็ดี”
“มีค่าสั่งอะไรไหม”
กูลูลู่ กูลูลู่ ท้องตงเสวี่ยปืนก็ร้องขึ้นมา เขาหิว เขายิ้มและพูดว่า “ไม่น่าจะมีอะไรแล้วเกี่ยวกับงาน แต่ฉันมีเรื่องขอให้ช่วย พี่โจวคุณมีไข่อยู่ที่บ้านหรือไม่ ฉันจะขอสักสองฟอง?”
โจวหยินหยู กล่าวว่า “มีค่ะ คือ …”
ดงซูบินพูดตรงๆกับเธอ “พอดีว่าเมื่อเช้าจะลงไปทานข้าวแต่ฝนดันตกเลยไม่ได้ทานข้าวเลย ตอนนี้ตู้เย็นก็ไม่มีของกิน ฉันกังวลว่าจะกินอะไรดีฮ่าฮ่า”
“ไม่เป็นไรเดียวฉันจะน่าเอาขึ้นไปให้”
“ขอบคุณ”
“ไม่จําเป็นต้องขอบคุณก็ได้ค่ะ” ไม่โจวหยินหยูขึ้นไปชั้นบนพร้อมกับถุงผักใบใหญ่ดงซูบินเปิด
ประตูรอเธอ เมื่อเธอเห็นผักสดมากมายในมือของเธอ เธอ
อดยิ้มไม่ได้ “มันมากเกินไป ไข่สองฟองก็พอ” โจวหยินหยูซึ่งแต่งตัวอยู่ที่บ้านเดินเข้าไปในที่บ้านยิ้มๆ แล้วพูดว่า “กลัวฝนจะไม่หยุด เดี๋ยวพี่ไปหามาให้ ไม่เป็นไรค่ะ ที่บ้านยังมีค่ะที่รัก เมื่อวานเพิ่งไปตลาดผักมาค่ะ” และซื้อผักและเนื้อมามาก มันทําให้ฉันต้องดุเขา และยังกังวลว่าจะกินมากขนาดไหน ไม่ต้องเกรงใจ ไม่ต้องชงชาให้นะตะ“พับแขนเสื้อขึ้น โจวหยินหยูพูดอย่างกระตือรือร้น:”ฉันจะทําให้สุดฝีมือเลย”
ฟ้าร้องและไฟก็ดังขึ้น
ดงซูบินมองออกไปนอกหน้าต่างและพูดว่า “ฉันจะรบกวนคุณได้อย่างไร ฉันจะจัดการเอง” “ไม่เป็นไรค่ะ” โจวหยินหยูยิ้ม: “ไม่ต้องเกรงใจเลย ครอบครัวของฉันและฉันเป็นภรรยาและแม่ที่ดี การทําอาหารและซักผ้าเป็นของงานของฉันทั้งหมด คุณต้องประทับใจกับการทําอาหารของฉัน เอาล่ะ อันที่จริงฉันก็ยังไม่ได้กินข่าวเหมือนกัน ฮ่าฮ่า” เมื่อได้ยินเธอพูดอารมณ์ของดงซูบินก็ดีขึ้นเช่นกัน
“คุณก็ยังไม่ได้กินด้วยเหรอ?” ดงซูบินกลัวว่าสามีของเธอจะมีเข้าใจผิด ดังนั้นเขาจึงพูดว่า: “สามีคุณคงจะชอบมากเลยสินะ”
โจวหยินหยูยิ้มและส่ายหัวแล้วเดินตรงไปที่ห้องครัว ฉันมักจะไม่ไม่กินอาหารเช้าในวันหยุด
สุดสัปดาห์”
ห้านาทีต่อมา ไข่ลวกและโจ๊กสองชามถูกเสิร์ฟบนโต๊ะ
ฝีมือการทําอาหารของโจวหยินหยูนั้นดีมาก แต่แต่ละคนก็มีรสนิยมของตัวเอง รสชาติของเธออาจจะหนักกว่า และไข่ลวกก็เค็มเล็กน้อย แต่รสชาติก็โอเค
ดงซูบินไตร่ตรองอีกครั้ง
มันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร? ฉันเองก็พยายามทุกวิธีทางแล้ว
หรือว่าฉันไม่ได้สังเกตุมัน?
หลังจากกินไข่ลวกนี้ดงซูบินก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและมองไปที่โจวหยินหยูที่กําลังทานโจ๊ก
อยู่และถามว่า “คุณรู้จักคํานี้ หรือป่าว”
โจวหยินหยูอายและพูดว่า “ภาษาอังกฤษ? ฉันไม่เคยเรียนมาเลย แต่ฉันพูดได้แต่ภาษารัสเซีย”
ดงซูบินยังยิ้มและลองใช้คําสั่งนี้อีกครั้งภายในใจ เหมือนเวลาของเขาก็ลดลงอีกแล้ว
เหลือเวลาหนึ่งนาทีห้าสิบแปดวินาที “…….
เหลืออีกหนึ่งนาทีห้าสิบเจ็ดวินาที”…
ดงซูบินรู้สึกว่าเวลากําลังลดลง ดังนั้นเขาจึงต้องการยกเลิกคําสั่งทันทีเพื่อป้องกันไม่ให้เวลา
ที่เหลือน้อยไปเสียเปล่า อย่างไรก็ตาม ก่อนที่คําสั่งเงียบ ๆ ของเขาจะถูกยกเลิก ฟ้าก็ร้องสั่นสะเทือน!
ดังก้อง!
ฟ้าร้องนี้รุนแรงมาก! มันดังเอามากๆ!
โจวหยินหยูตกใจจากเสียงฟ้าร้องบังเอิญทําแก้วน้ําหล่นบนโต๊ะอาหาร
แก้วน้ําแตกและแตกเป็นเสี่ยง!
โจวหยินหยูแสดงท่าทีประหม่าหลังจากชนะ เธอยืนขึ้นและพูดว่า “ขอโทษที่ค่ะ ดิฉันไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่เป็นไร ฮ่าๆ” ดงซูบินยิ้มมองลงมา และก้มลงมองดูเศษแก้ว, เหมือนว่าเขาจะยืมยกเลิกคําสั่งไป
หนึ่งนาทีห้าสิบวินาที…”
หนึ่งนาทีสี่สิบเก้าวินาที
หนึ่งนาทีสี่สิบแปดวินาที
เวลาที่เหลือลดลงเรื่อยๆ
แต่เมื่อดงซูบินอยากจะเอื้อมมือออกไปและยกบัลลาสต์แก้วขึ้นเบา ๆ ก็เป็นฉากที่เหลือเชื่อ
เกิดขึ้น เมื่อเห็นเศษแก้วสองสามชิ้นเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วจากพื้นดิน พวกมันรวมตัวกันอยู่ไม่ไกลจากฝ่ามือของเขาภายใต้การจ้องมองที่ตะลึงงันของดงซูบิน ทุบ ทุบ ทุบ และหลอมรวมกัน
เป็นแก้วอย่างรวดเร็วอย่างรวดเร็ว แก้วไม่มีรอยแตกเหมือนก่อนหน้านี้
เดียวฉันจัดการเก็บเอง!
ดงซูบินตะลึง เกิดอะไรขึ้น
นี่คือผลลัพธ์ของการ…ย้อนวัยอย่างงั้นหรอ?
***ความคิดเห็นผู้แปล ตอนช่วงหยุดพักก่อนที่เขาจะมาเข้ารับตําแหน่งดงซูบินได้พยายามค้นหาพลังใหม่ผ่านคําศัพท์ภาษาอังกฤษ จนเขาได้พลังใหม่มาคือการย้อนวัย ซึ่งต่างจากการย้อนกลับ(Back) เพราะการย้อนกลับคือการย้อนเวลา แต่พลังใหม่ของเขา เขาไม่ได้ย้อนเวลากลับไป และในตอนแรกเขาก็คิดอยู่ว่าพลังนี้คือพลังอะไรกันแน่ แต่เหมือนว่าเขาน่าจะรู้แล้วว่ามันใช้ประโยชน์อะไรได้ ***
