EP 535 ท้าทาย!
เช้า.
ชุมชนหลิวเซียน
“มาถึงแล้ว!”
“หลีกทา อย่าขวางทาง!”
“อย่าขวางหน้า ถอยไป! เร็วเข้า!”
“หนึ่งหยวน! สินค้าทั้งหมดในร้านนี้ ลดราคา 1 หยวน!”
เสียงตะโกนและเสียงกริ่งรถดังขึ้นเรื่อยๆ สภาพแวดล้อมในชุมชนนั้นวุ่นวายมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ปลายลานซึ่งครึ่งหนึ่งของอาคารถูกสร้างขึ้นบนกําแพงด้านหลัง คนงานเคลื่อนย้ายกําแพงอิฐปิดกั้นถนนหลายสาย ส่งผลกระทบต่อการเดินทางของผู้อยู่อาศัยอย่างจริงจัง ดงซูบินและโจวหยินหยูเดินเข้าไปในชุมชนและเห็นว่าการก่อสร้างยังคงดําเนินต่อไป มีคนงานไม่มาก มีเพียงสองคนเท่านั้น อิฐและทรายกองอยู่บนพื้น แม้ว่าพวกเขาจะพิงกําแพง แต่ก็มีลมกระโชกแรง ลมพัดมาก็ยังรุนแรงอยู่
มีผู้อาวุโสและป้าที่เดินผ่านไปมาเพียงไม่กี่คนเริ่มบ่น
“ทําไมถึงมีบ้านสร้างขึ้นมาอีก ใครเป็นคนทํา อย่าให้คนอยู่ได้?” “ใครกันนอกจากเสี่ยวกุ้ย ฉันได้ยินมาว่าเขากําลังจะเปิดแผงขายของ”
“หืม หาเงินสินะ”
“ตอนนี้ ชุมชนนี้มันแออัดมากๆเลยนะ ชาวบ้านที่นี้ก็ไม่คิดเลยว่าจะไม่เหลือถนนให้คนอยู่อาศัยแถวนี้เดินกันแล้ว”
“ใครจะไปสนใจ สําหรับเสี่ยวกุ้ยและครอบครัวของเขามีญาติเป็นคนใหญ่คนโตในเขตแห่งนี้ และก็ไม่เห็นต้องแคร์เลย ขนาดเรื่องร้องเรียนก่อนน่านั้นก็ถูกจัดการได้สบาย”
โจวหยินหยูไม่สามารถทนที่จะกุมใบหน้าของเธอได้อีกต่อไป และกระซิบ: “เสี่ยวกุยนี้แหละเป็นลูกพี่ลูกน้องของรัฐมนตรีซู”
“เหมือนว่าปัญหาพวกนี้จะขับข้องใจใครหลายๆคร” ใบหน้าของดงซูบินก้มลงเล็กน้อย แล้ว เขาก็มองดูอาคารรอบๆ อย่างรดเร็ว “คุณลุง คุณป้า อยู่ต่ออีกหน่อยเถอะ”
ชายชราและหญิงชราหันกลับมามอง “มีอะไรหรือเปล่าพ่อหนุ่ม
ดงซูบินเดินตามพวกเขาออกจากซอยไป ชี้ไปทางด้านหลัง “ทําไมที่นี่สภาพแวดล้อมแย่จัง” ชายชราพ่นลมหายใจ “มันเป็นอย่างงี้มาหลายปีแล้วละ บ้านเรือนแอดอัดรกไปหมดจนผู้อยู่อาศัยดังเดิมที่นี้เอื้อมระอาไปหมดแล้ว!”
“ทําไมพวกนายทุนพวกนี้ทําเช่นนั้นได้ล่ะ?” ดงซูบินถาม “พวกนั้นไม่มีใบอนุญาตประกอบธุรกิจสักหน่อย”
“ชายหนุ่ม คงไม่ใช่คนแถวนี้ใช่ไหม” หญิงชราถอนหายใจ: “พ่อหนุ่ม ถ้าพวกเขาทําการระเบียบล่ะก็ มันคงจะไม่ยุ่งเยิงเช่นนี้หรอก มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่ตึกพวกนี้มันจะงอกขึ้นมาได้ พวกนายทุนทั้งหลายนั้นเห็นแก่ตัวกว้านซื้อที่แถวนี้ไปหมด คนในชุมชนบางคนทนไม่ได้ก็ปล่อยให้พวกนั้นเช่าแทน ที่นี้มันไม่มีใบอนุญาตเลย ทั้งหมดมันเป็นสิ่งผิดกฎหมาย”
ดซูบินจึงถามข้อมูลต่อไปว่า, “ยังไม่มีใครตรวจสอบเลย” ? ” ”
“พวกนั้นหรอใครละจะตรวจสอบ” หญิงชราทําท่าทางไม่พอใจและพูดว่า : ” เห็นบ้านใหม่นั้น ไหมที่พึงสร้า นั้นก็เป็นบ้านของคนมีอิทธิพลในระแวกนี้ มันขวางทางจราจรมาและยังไม่เสร็จ คนที่เป็นเจ้าของก็คือเสี่ยวกุ้ย และยังมีร้านอีกสามร้าน ร้านหนึ่งให้เช่าร้านตัดเสื้อ และอีกด้านเป็น แผงขายอาหาร มันเป็นอย่างงี้มานานแล้ว ใครจะไปสน ณ จุดนี้ หญิงชรากระซิบ :”ครอบครัวซูเองก็มีการสร้างบ้านเลื่อมออกมา แม้แต่กําแพงลานบ้านของคนอื่นก็ถูกรื้ออก เมื่อไม่กี่ปีก่อน ผู้อยู่อาศัยที่ด้านหลังบ้านปฏิเสธที่ปจะตกลง ผลที่ได้คือเสี่ยวกุ้ยสั่งคนไปจัดการ ซึ่งคนพวกนั้นเป็นคน แก่และเด็ก ๆ ถูกตีเข้าโรงพยาบาล ดูสิ่งที่คนแซ่ซูทําสิ ”
สีหน้าของดงซูบินเปลี่ยนไปทันที” ทําร้ายร่างกายหรอ “?
ชายชราตอบแล้ว พูดว่า:” อย่างที่รู้กันดีเสี่ยวกุ้ยเป็นพวกอันธพาล เอาล่ะ เราต้องไปกันแลว” “โอ๋ โลกนี้”
ผู้อาวุโสสองคนส่ายหัวขณะที่พวกเขาเดินจากไป
โจวหยินหยูหันไปหาดงซูบินและกล่าวว่า “ก่อนที่คุณจะมา พื้นที่แห่งนี้มีการรายงานปัญหามากที่สุดในเขตของเรา ทุกเดือนมีรายงานมากมายจากคนในชุมชนทั้งเรื่องเส้นทางสัญจนและสุขอนามัยมีทั้งหมด ได้รับผลกระทบมากมาย ผลกระทบต่อการรื้อถอนและมีเพียงธุรกิจเหล่านี้ที่มีผลประโยชน์ที่ขัดแย้งกันของคนจํานวนน้อย เช่น เสี่ยวกุ้ยเป็นขวางหนามที่ใหญ่ที่สุด เขาสามารถยกเลิกคําสั่งการรื้อถอนได้ .”
ขณะที่โจวหยินหยูกําลังพูด ทันใดนั้นก็มีเสียงดังอยู่ไกลๆ
“*** มาแล้ว!”
“ถอยไป!”
“ที่นี่คนเยอะจัง พวกเขาจะทําอะไร”
ผู้คนจากพ่อค้าบางคนเดินออกไปทีละคนด้วยใบหน้าที่เย็นชา
จากระยะไกลหยูหลงเฟิงและเกาหมิงเฟิงรองผู้อํานวยการสํานักงานเขตสองคนและคนสอง
สามคนจากที่สํานักงานเขตที่อยู่ข้างหลังพวกเขา เลขานุการและเจ้าหน้าที่ของชุมชนหลิวเซียนและเผิงกัง กลัวอุบัติเหตุจึงน่าตัว ** ** *ตามมาด้วย กลุ่มคนประมาณสิบคนในช่วงปีแรกๆ ของพวกเขาเดินเข้าไปในชุมชน
ผู้ปฏิบัติงานหลายคนตั้งคณะกรรมการธุรกิจขึ้นมา และในที่สุดก็จัดสรรให้ธุรกิจ และได้ออกหนังสือแจ้งการบังคับรื้อถอนอย่างผิดกฎหมาย
หนึ่งครอบครัว…
หา…
สิบ…
ชุมชนเต็มไปด้วยเสียงดังและพ่อค้าบางคนเริ่มตะโกนในเวลานั้น!
“ท่าไม! ทุบหาไม่!”
“ฉันพึงทําไปเมื่อปีก่อน! คงไม่อยากมีปัญหาใช่ไหม”
“บอกแล้วไง!ที่นี่คือบ้านของเรา! ถ้าใครกล้ามีปัญหาเห็นดีกันแน่! ใครกล้ารื้อต้องผ่านศพฉันไปก่อน!”
เผิงกังมักจัดการเรื่องนี้ข้อพิพาทเหล่านี้อยู่แล้ว และดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้าง “กําลังบอกว่าอย่างไงนะ! การก่อสร้างที่ผิดกฎหมายก็เป็นสิ่งผิดกฎหมาย คุณรู้ใช่ไหม? ”
หยูหรงเฟิงล่าวว่า”.. สายไฟวุ่นวายและถูกใช้ตามอําเภอใจของการผลิตไฟฟ้าและการป้องกันอัคคีภัยนั้นขาดความปลอดภัยสิน้ดี มันอาจก่อให้เกิดแล้วเกิดความเสียหายต่อชีวิตของผู้อยู่อาศัยโดยรอบได้ จึงมีคําสั่งให้มีการรื้อถอนอาคาร 16 ที่ผิดกฎหมายในพาด วันนี้ทุกคนต้องรื้อถอน ออกไปและโยกย้ายสิ่งปลูกเหล่านี้ไปให้หมด ไม่อย่างนั้นพวกคุณจะต้องเสี่ยงตาย ไม่เคยได้ยินหรือยังไงกันว่ามีคนได้รับบาดเจ็บจากการก่อสร้างที่ผิดกฎหมาย ทั้งหมดนี้เพื่อประโยชน์ของพวกคุณเอง!”
ร้านตัดเสื้อส่งเสียงดัง: “อื่นๆ มันก็เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วไม่น่าแปลกตรงไหนเลยอุบัติเหตุก็เกิดขึ้นได้ตลอดเวลานั้นแหละ!”
พ่อค้าอีกคนพูดว่า: “แล้วผลประโยชน์ของเราล่ะ? อ้า? เราเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยในชีวิตของใคร ว่ามาสิ? ห้ามรื้อ! ยังไงก็ต้องผ่านศพฉันไปก่อน!”
ในขณะนี้ ชายวัย 20 ปีเดินออกมาจากลานบ้าน เขาผอมและตัวดํามาก ทันทีที่เขาออกมา เขาก็จ้องไปที่เจ้าหน้าที่บนถนน แล้วพูดอย่างเย็นชากับ ด้สนดวงตาสีเข้ม: “มันเป็นธุรกิจของพวกเขา มันมีผู้คนเสียชีวิตในถนนสายอื่น ๆด้วย อย่ามายุ่งกับเรา! วันนี้ฉันอยากจะเห็นแล้วว่าใครกล้าที่จะรื้อพวกเขา!”
ทันใดนั้นก็มีคนอีกคนผมสีแดงและสีเหลืองบางคนก็เดินออกมาเห็นได้จากระยะทางหลายร้อยหลา
“พี่ซู””
“พี่กุ้ยซ๊!”
“ใครกล้าที่จะรื้อมันก็ลองดูสิ!”
เผิงกังมองดูและตะโกน: “เสี่ยวกุ้ย! นี้นายพูดเล่นกับฉันหรือเปล่า”
เสี่ยวกุ้ยที่ผอมเพรียวและตัวดํา มองดูเขาสิ “ผู้กํากับเผิง ฉันไม่ได้ต่อต้านคุณเลย ปัญหาเมื่อสองสามปีก่อนยังไม่ได้ตัดสินเลย ทําไมมันเกิดขึ้นอีกล่ะ? ถนนของคนอื่นมีอุบัติเหตุ แต่เราไม่มี ที่นี่! เขายังบอกด้วยว่าผู้เช่าอาคารพาณิชย์ของเราได้รับผลกระทบ ชีวิตคนอื่นปลอดภัย ใครได้รับผลกระทบยืนขึ้นและให้ฉันเห็น! ไม่เห็นเหรอว่าคนจํานวนมากไม่เห็นด้วยกับการรื้อถอนที่แห่งนี้ ” เกาหมินเฟิงกล่าวว่า: “หนังสือแจ้งการรื้อถอนได้ถูกส่งมายังทุกคนแล้วและวันนี้มีไว้สําหรับ ทุกคนเตรียมพร้อมทางจิตใจ อย่าเพิ่งไปต่อต้านรัฐบาล”
ซูเกาศีกล่าวว่า “รัฐบาลของคุณกําลังปิดทางค้าขาย เราเพื่อคนของเรา!” หลังจากพูดจบ เขาก็รับค่าบอกกล่าวจากเจ้าของร้านตัดเสื้อและปัดมัน แปรงถูกฉีกเป็นชิ้นๆ และโยนลงบนพื้น!
มีคนอีกนับสิบคนเห็นมัน และพวกเขาทั้งหมดฉีกจดหมายคําสั่ว!
ในระยะไกลใบหน้าของดงซูบินก็เย็นชาลงในทันที
