– ผู้พิชิตห้องสมุดแห่งโอเรน (เชาว์ปัญญา +10)
“…….”
ซูฮยอก พูดไม่ออกหลังจากที่เขาตรวจสอบฉายา “ผู้พิชิตห้องสมุดของโอเรน” เขาคิดได้เพียง
“ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย หลังจากอ่านหนังสือเหล่านั้นทั้งหมด”
เงื่อนไขที่จะได้รับฉายา คือ การอ่านหนังสือทั้งหมด แต่มีเพียงค่าเชาว์ปัญญาพิเศษ 10 แต้ม ? เขาถูกทิ้งให้อยู่กับความรู้สึกว่างเปล่าหลังจากเปรียบเทียบเงื่อนไขการได้มาและเอฟเฟกต์ของฉายา
ซูฮยอก ปิดหน้าจอฉายาแล้วตรวจสอบตัวละครของเขา
เลเวล: 8
ประสบการณ์: 51%
พลัง: 2540
มานา: 26420
ความอิ่ม: 40%
ความแข็งแกร่ง: 14
ความว่องไว: 15
ความแข็งแรง: 48
“ แล้วก็เชาว์ปัญญา 1321……”
เมื่อมองดูเชาว์ปัญญาจํานวนมหาศาล เมื่อเทียบกับสถิติหลักที่น่าสมเพช ซูฮยอกได้แต่ยิ้มเล็กน้อย
ซูฮยอก ปิดหน้าจอตัวละครของเขาและเปิดคลังสินค้าหลังจากนั้น มันคือการเติมเต็มความอิ่มของเขาซึ่งต่ำกว่า 50%.
“ฉันไม่รู้ว่ามีอะไรเหลืออยู่บ้าง”
เขาบ่น ขณะที่หยิบขนมปังสองชิ้นออกมาจากคลังของเขา ยังมีเหลืออีกสามชิ้น หลังจากที่เขาหยิบออกมา
“ฉันควรซื้ออีกแล้วเหรอ?”
นี่ไม่ใช่ขนมปังที่เขาซื้อก่อนเข้าห้องสมุด ทั้งหมดนั้นเขากินภายในหนึ่งเดือน ก่อนที่จะซื้อเพิ่มซูฮยอก กินขนมปังที่เหลืออยู่ ขณะที่เขามองไปรอบ ๆ ห้องสมุด มันเต็มไปด้วยแสงประกาย เมื่อเขามาที่นี่เป็นครั้งแรก แต่หลังจากที่เขาอ่านหนังสือทุกเล่มมันก็ไม่มีประกายระยิบระยับให้เห็นอีกต่อไป
“ฮูว”
ซูฮยอก ถอนหายใจด้วยความพึงพอใจ หลังจากเปรียบเทียบกับห้องสมุดปัจจุบันและตอนที่เขามาที่นี้เป็นครั้งแรก ดังนั้นเขาจึงกินขนมปังของเขาทั้งหมด ในขณะที่เปรียบเทียบอดีตและปัจจุบันจากนั้นตรวจสอบเวลา
“ดูเหมือนว่าฉันต้องออกจากระบบ มันกําลังจะสายไว้ไปที่มาแทบในวันพรุ่งนี้”
ไม่จําเป็นต้องออกจากระบบในเวลานี้ แต่เขาไม่ต้องการทําลายสัญญากับตัวเอง หากไม่มีอะไรเร่งด่วนและโอเรน ก็เป็นสถานที่ที่คุณไม่สามารถกลับไปหลัง จากคุณออกไปได้ เป็นไปได้หลังจากลบไฟล์บันทึกของคุณเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะดูรอบ ๆ โอเรน ย่างช้า ๆ จากนั้นค่อยไปที่มาแทบ
***
ซูฮยอกออกจากแคปซูล ขณะที่เขาออกจากระบบ เมื่อรู้สึกถึงความเมื่อย เขาก็เริ่มยืดเส้นยืดสาย หลังจากยืดกล้ามเนื้อเสร็จ เขาก็เปิดคอมพิวเตอร์และตรวจสอบโทรศัพท์ของเขา มีข้อความจากพ่อแม่ของเขาและยอนจึง
“พวกเขาไม่สามารถกลับบ้านได้ในวันนี้”
เวลาต่างกัน แต่เนื้อหาเหมือนเดิม จากนั้นซูฮยอก ตรวจสอบข้อความของเพื่อน
ยอนจึง
– นายทํามันเสร็จหรือยัง?
ข้อความนั้นเรียบง่าย หลังจากเห็นข้อความ ซูฮยอกก็โทรหา ยอนจึง ทางโทรศัพท์
“เขากําลังเล่นเกมหรือ?”
ยอนจึง ไม่ตอบรับโทรศัพท์ของเขา ดังนั้นเขาน่าจะกําลังเล่นเกม ซูฮยอกฝากข้อความถึงเขาและไปที่หน้าหลักของแพนเจียบนคอมพิวเตอร์ของเขา เพื่อตรวจสอบว่ามีข่าวที่น่าสนใจหรือเปล่า
“ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วบอร์ดแจ้งให้ทราบละไม่”
อย่างที่คาดไว้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากตรวจสอบหน้าหลักซ้ำอีกครั้ง ซูฮยอกลุกขึ้นจากที่นั่งของเขาและไปที่ชั้น 3 ถึงเวลาออกกําลังกายแล้ว
***
ปี๊บ! ปี๊บ!
ซูฮยอก ตื่นขึ้นมาพร้อมกับเสียงเตือน เขาลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็วและ เริ่มเหยียดตัว เพื่อกําจัดความง่วงของเขา เมื่อเขาตรวจสอบโทรศัพท์ของเขา มีข้อความจากพ่อแม่ของเขาและยอนจึงอีกครั้ง แต่เขาตัวแข็งที่อในขณะที่เขาอ่านข้อความของพ่อแม่
“……. ?”
เขารู้สึกสงสัยหลังจากตรวจสอบข้อความแล้ว
“วันหยุด?”
มันเป็นข้อความเกี่ยวกับการไปเที่ยวพักผ่อน แน่นอนว่ามันไม่แปลก สิ่งที่แปลก คือ ปลายทาง
พ่อ
ไปที่แพนเจียเร็ว ๆ นี้
แม่
แม่ไม่รู้ว่าพ่อของลูก บอกลูกหรือเปล่า จะมีช่างเทคนิคแคปซูลมาเวลา 10.00 น.! สถานที่ติดตั้งเป็นห้องนั่งเล่น!
“แพนเจีย?”
ปลายทางวันหยุด คือ แพนเจีย
“พ่อแม่ของฉันเข้าไปในแพนเจีย?”
มันเป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินมัน
“เดี่ยว เนื่องจากแคปซูลกําลังจะมา พวกเขาจะเริ่มแล้วเหรอ?”
ซูฮยอก ตอบกลับข้อความและเปิดข้อความของยอนจึง
ยอนจึง
แสดงว่าในที่สุดนายก็ทําสําเร็จ! ดังนั้น เมื่อไหร่เราจะไปที่มาแทบ นายสามารถฝากข้อความถึงฉัน ฉันจะเข้าสู่ระบบในเวลาประมาณ 13.00 น.
“ช่างจะมาเวลาประมาณ 10 โมง”
ข้อความของแม่ของซูฮยอก บอกว่าช่างจะมาถึงเวลา 10.00 น.และ ยอนจึงจะเข้าสู่ระบบในเวลา 13.00 น.
ดูเหมือนว่าเขาจะได้คุยกับ ยอนจึง อีกครั้งในที่สุด ซูฮยอกวางโทรศัพท์หลังจากตอบข้อความ
“เวลาตอนนี้คือ……. 8 โมง”
เวลาปัจจุบัน คือ 8:00 น. เหลือ 2 ชั่วโมงจนกว่าจะมีการติดตั้งและ 5 ชั่ว โมงในการพบกับยอนจึง ซูฮยอกคิดในสิ่งที่เขาสามารถทําได้ในเวลานั้น
“อย่าเข้าสู่ระบบ อาจมีการโทรจาก ยอนจึง หรือช่างเทคนิค แล้วการออกกําลังกายล่ะ?”
***
“การติดตั้งเสร็จสิ้น ขออภัยที่ใช้เวลานานมาก”
ช่างพูดกับซูฮยอก หลังการติดตั้ง
“ไม่เลย ไม่มีปัญหา”
“หากมีปัญหาใด ๆ โปรดติดต่อ! ฉันจะมาทันที!”
ช่างเทคนิคส่งรายละเอียดการติดต่อกับซูฮยอก ขณะที่ยิ้มให้ความคิดเห็นของเขา
“ขอให้เป็นวันที่ดีนะ!”
