Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน – ตอนที่ 1279 ความตายที่ใกล้เข้ามา

เทพปีศาจหวนคืน  บทที่  1279 ความตายที่ใกล้เข้ามา

แปลโดย  iPAT  

“มู่หลิงหลาน !” ไป่เฉินเทียนและเว่ยหลิงหยางตะโกนอย่างพร้อมเพรียงด้วยความโกรธ

มู่หลิงหลานกัดฟันและว่ายเข้าไปหาจ้าวเหลียนหยุนก่อนจะผลักนางเข้าสู่อ้อมแขนของหม่าหงหยุน

“พวกเจ้าต้องมีชีวิตที่ดี !”

หลังกล่าวจบคำ  มู่หลิงหลานหันกลับมาคว้าเอวของปีศาจอมตะเซี่ยหูเอาไว้

ปีศาจอมตะเซี่ยหูดิ้นรนอย่างหนักแต่เขายังถูกผลักออกไป

หม่าหงหยุนและจ้าวเหลียนหยุนรอดพ้นจากสถานการณ์อันตรายในครั้งนี้ไปได้ในที่สุด

“เร็วเข้า  ไปเร็ว !” หม่าหงหยุนจับจ้าวเหลียนหยุนขณะที่หัวใจของเขาเต้นอย่างรุนแรง

“บัดซบ !” ปีศาจอมตะเซี่ยหูเตะยอดอกของมู่หลิงหลานและส่งเขาลงไปใต้น้ำ

ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าของปีศาจอมตะเซี่ยหูเหนือกว่ามู่หลิงหลานมาก

หลังจากทั้งหมดมู่หลิงหลานเป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ด  แล้วเขาจะแข่งขันกับผู้อมตะระดับแปดได้อย่างไร ?

ในไม่ช้าเขาก็พ่นเลือดออกมาและตายอยู่ในแม่น้ำหวนคืน

เมื่อเห็นสหายเสียชีวิตเช่นนี้  ผู้อมตะภาคกลางต่างรู้สึกปวดร้าว

“มู่หลิงหลาน  ข้าจะจดจำการเสียสละของเจ้า  วังสวรรค์จะจดจำเจ้า !” เว่ยหลิงหยางกรีดร้องและพุ่งเข้าไปหาปีศาจอมตะเซี่ยหู

ปีศาจอมตะเซี่ยที่ถูกขัดขวางโดยมู่หลิงหลานลอยมาอยู่ในกลุ่มที่สาม

เขาถูกกลุ่มผู้อมตะภาคกลางโจมตีด้วยความโกรธ

“สามี !” ท่านหญิงหว่านซูรีบเข้าไปช่วย

ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอยู่ชั่วครู่และถูกกระแสน้ำผลักดันให้กลับไปพบกับกลุ่มที่สี่ของอิงอู๋เซี่ย

นี่ทำให้เกิดฉากการต่อสู้ที่ชุลมุนวุ่นวายขึ้นในแม่น้ำหวนคืน

ไป่เฉินเทียนและคนอื่นต่างตกใจ

ผู้อมตะที่ยิ่งใหญ่สูญเสียท่าทีที่สง่างามและต่อสู้อยู่ในน้ำราวกับคนป่า

แต่มันสายเกินไปแล้วที่ไป่เฉินเทียนจะสอดมือเข้าไป

ในไม่ช้าเลือดสีแดงก็อาบย้อมแม่น้ำหวนคืน  ซากศพของผู้อมตะจำนวนมากลอยไปตามกระแสน้ำ

“อิงอู๋เซี่ย !” ฟางหยวนมาถึงในที่สุด

“นายท่านของเราอยู่ที่ใด ?” อิงอู๋เซี่ยตะโกนถามเมื่อเขาพบปีศาจอมตะเซี่ยหูท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย

“ต้นน้ำ !” ปีศาจอมตะเซี่ยหูตอบ

ปรากฏว่าขณะที่ปีศาจอมตะเซี่ยหูและมู่หลิงหลานกำลังต่อสู้กัน  ราชันภูเขาม่วงแยกตัวออกไปเพื่อตามจับหม่าหงหยุนและจ้าวเหลียนหยุนน

ด้วยเหตุนี้ปีศาจอมตะเซี่ยหูจึงสามารถต่อสู้กับกลุ่มผู้อมตะภาคกลาง ในความเป็นจริงนี่คือแผนการกีดขวางศัตรูของพวกเขา

เมื่ออิงอู๋เซี่ยได้รับคำตอบ  เขารีบว่ายไปข้างหน้าทันที  ไห่ลั่วหลันและคนอื่นๆก็เช่นกัน

ฟางหยวนตะโกน  “อิงอู๋เซี่ย  เจ้าจะไปที่ใด ?”

อิงอู๋เซี่ยถอนหายใจกล่าว  “ไท่เป่ยหยุนเฉิง !”

“พวกเจ้าไปก่อน !” ไท่เป่ยหยุนเฉิงตอบสนองทันที  เขาพุ่งเข้าไปหาฟางหยวนด้วยความแน่วแน่และไม่สนใจความตาย

ฟางหยวนถูกขัดขวาง

อิงอู๋เซี่ย  ไห่ลั่วหลัน  และไป่หนิงปิงพยายามหลบหนี

“บึม  บึม  บึม …”

การโจมตีของฟางหยวนทรงพลังมาก  ในไม่ช้าไท่เป่ยหยุนเฉิงก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส

แต่ไท่เป่ยหยุนเฉิงเตรียมใจมาแล้ว  เขาจับตัวฟางหยวนเอาไว้พร้อมกับใช้ฟันกัดและศีรษะกระแทก

ฟางหยวนถูกพัวพันอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง

ในสถานการณ์ที่เร่งด่วน  เขาอุทาน  “ตาแก่เป่ย ! เจ้ายังจำเหตุการณ์ในแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงได้หรือไม่ ?”

ไท่เป่ยหยุนเฉิงตะลึงกับถ้อยคำที่คุ้นเคยเหล่านี้และเปิดช่องว่างทันที

ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้นด้วยความเหี้ยมโหด  เขาใช้นิ้วแทงไปที่ดวงตาของไท่เป่ยหยุนเฉิงอย่างไร้ปรานี

ไท่เป่ยหยุนเฉิงได้รับบาดเจ็บสาหัส  เลือดไหลออกมาจากดวงตาของเขา

ฟางหยวนฉวยโอกาสโจมตีเป็นครั้งสุดท้ายและทำให้ไท่เป่ยหยุนเฉิงหยุดเคลื่อนไหว

เขาตายแล้ว !

“ฮืม !” ฟางหยวนยักไหล่และสะบัดร่างของไท่เป่ยหยุนเฉิงออกไปก่อนจะรีบว่ายน้ำไล่ล่าอิงอู๋เซี่ยอีกครั้ง

ในช่วงเวลานี้กลุ่มของปีศาจอมตะเซี่ยหูกับเว่ยหลิงหยางได้แยกออกจากกันแล้วเนื่องจากทั้งสองฝ่ายต่างประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่

ไป่เฉินเทียนมองแม่น้ำหวนคืนจากด้านบนและสามารถเห็นสถานการณ์ได้อย่างชัดเจน

หม่าหงหยุนและจ้าวเหลียนหยุนยังเป็นผู้นำ

ราชันภูเขาม่วงอยู่ในลำดับที่สอง

กลุ่มของอิงอู๋เซี่ยอยู่ในลำดับที่สาม

ฟางหยวนเป็นลำดับที่สี่

ปีศาจอมตะเซี่ยหูและท่านหญิงหว่านซูอยู่ในลำดับที่ห้า

เว่ยหลิงหยางและผู้อมตะภาคกลางอยู่ที่หก

หม่าหงหยุนและจ้าวเหลียนหยุนอยู่ด้านหน้าแต่ไม่มีผู้ใดปกป้องพวกเขาอีกต่อไป

ลำดับที่สอง  ราชันภูเขาม่วงเป็นศัตรู  ลำดับที่สาม  กลุ่มของอิงอู๋เซี่ยก็เป็นศัตรู  ลำดับที่ห้า  ปีศาจอมตะเซี่ยหูก็ยังเป็นศัตรู

หากไม่มีทางเลือก  ไป่เฉินเทียนต้องพึ่งพาฟางหยวนเท่านั้น

“เพียงปกป้องสองคนที่อยู่ด้านหน้า  เจ้าจะได้รับมิตรภาพจากภาคกลางและวังสวรรค์ !”

“เจ้าสามารถร้องขอสิ่งใดก็ได้  หากเจ้าต้องการวิญญาณอมตะหรือทรัพยากรในการบ่มเพาะ  วังสวรรค์สามารถตอบสนองเจ้าได้ทั้งหมด !”

“ตราบเท่าที่เจ้าปกป้องหม่าหงหยุนและจ้าวเหลียนหยุน !”

‘เป็นเช่นนี้อีกครั้ง …’ ฟางหยวนลอบถอนหายใจอยู่ภายใน

เขานึกถึงสถานการณ์ในแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือ

เวลานั้นเขาต้องเลือกเช่นกัน  หากเขาเลือกที่จะช่วยหม่าหงหยุน  มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อเขา

สถานการณ์ในเวลานี้คล้ายกับครั้งนั้น

แต่ฟางหยวนยังนิ่งเฉย  เขาเพียงว่ายน้ำต่อไป  เขาตั้งใจกำจัดกลุ่มของอิงอู๋เซี่ยและลืมเรื่องของหม่าหงหยุนไปก่อน

แต่สิ่งที่ตามมาคือทางตัน

ยิ่งเคลื่อนที่ไปข้างหน้ามากเท่าใด  มันก็ยิ่งยากลำบากมากเท่านั้น

“คุณหนูเสี่ยวหยุน  เราต้องอดทน  ข้าเชื่อว่าเรายังมีโอกาส !” หม่าหงหยุนพูดให้กำลังใจจ้าวเหลียนหยุน

แม่น้ำเย็นมากแต่อ้อมกอดของหม่าหงหยุนกลับทำให้จ้าวเหลียนหยุนรู้สึกอบอุ่น

ความอบอุ่นนี้เป็นแรงผลักดันที่ยิ่งใหญ่สำหรับนาง  นางกัดฟันและสู้ต่อไป

ด้านหลังพวกนางคือราชันภูเขาม่วง

‘หม่าหงหยุน  จ้าวเหลียนหยุน  ฮ่าฮ่า  ตราบเท่าที่ข้าจับพวกเจ้าได้  ข้าจะสามารถควบคุมปีศาจอมตะเซี่ยหู  เมื่อเวลานั้นมาถึง  ข้าจะให้เขาจัดการอาณาจักรแห่งความฝันของภาคใต้ !’ ราชันภูเขาม่วงวางแผน

“ปกป้องท่านสีม่วง !” อิงอู๋เซี่ยตะโกน

“ที่รัก  ฟื้นได้แล้ว !” ปีศาจอมตะเซี่ยหูกล่าวด้วยความกังวล

ท่านหญิงหว่านซูหมดสติไปแล้ว  นางได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการต่อสู้ก่อนหน้า

ปีศาจอมตะเซี่ยหูรู้สึกลังเล

เขากัดฟันและหยุดว่ายน้ำ  เขาอุ้มท่านหญิงหว่านซูเอาไว้และปล่อยให้กระแสน้ำกวาดพวกเขาออกไป

เว่ยหลิงหยางอนุญาตให้ปีศาจอมตะเซี่ยหูจากไป  เพราะนี่คือสิ่งที่พวกเขาต้องการอยู่แล้ว

ปีศาจอมตะเซี่ยหูออกจากแม่น้ำหวนคืนและใช้วิญญาณอมตะรักษาอาการบาดเจ็บของภรรยาอย่างรวดเร็ว

ไป่เฉินเทียนรู้สึกประหม่า  เขาไม่สามารถจัดการปีศาจอมตะเซี่ยหูด้วยตัวเขาเพียงผู้เดียว  ผู้อมตะที่อยู่รอบข้างไม่มีประโยชน์  โดยปราศจากคฤหาสน์วิญญาณอมตะ  พวกเขาไม่สามารถเอาชนะผู้อมตะระดับแปดผู้นี้

“ข้าจะฆ่าเจ้าก่อน !” ปีศาจอมตะเซี่ยหูวางท่านหญิงหว่านซูที่ยังไม่ได้สติไว้ในมิติช่องว่างของเขาอย่างระมัดระวังก่อนจะพุ่งเข้าโจมตีไป่เฉินเทียน

ปีศาจอมตะเซี่ยหูเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของภาคเหนือ  ด้วยบุคลิกของเขา  เขาจะปล่อยโอกาสกำจัดศัตรูที่อ่อนแอเหล่านี้ได้อย่างไร ?

“อย่างมากก็แค่ตาย !” ไป่เฉินเทียนตัดสินใจ  เขาไม่ได้หลบหนีแต่พุ่งเข้าเผชิญหน้าโดยตรง

แต่เพียงเมื่อผู้อมตะระดับแปดทั้งสองกำลังจะต่อสู้กัน  พวกเขากลับสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่แข็งแกร่งของคนนอก

มันคือพังพอนหางสุนัข !

พังพอนหายสุนัขแบกผู้อมตะดำและผู้อมตะคลื่นสมุทรมาถึงแม่น้ำหวนคืนในที่สุด

Reverend Insanity

Reverend Insanity

มนุษย์มีความรอบรู้นับสิบหมื่นรูปแบบของวิญญาณซึ่งเป็นพลังงานต้นกำเนิดแห่งสวรรค์พิภพ เมื่อเจดีย์แห่งทวยเทพไร้ซึ่งความยุติธรรม ปีศาจจึงถือกำเนิด วันเวลาผ่านไป แต่ความฝันไม่เคยเปลี่ยนแปลง ชื่อของเขาถูกกล่าวขานหลังจากนักท่องเที่ยวแห่งกาลเวลาหวนฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง บนโลกที่แตกต่าง เขาเติบโตขึ้น บ่มเพาะพลังปีศาจ และกลายเป็นยมทูตผู้ใช้วิญญาณ วิญญาณกาลเวลา วิญญาณแสงจันทร์ วิญญาณอสนีสีทอง วิญญาณสุรา วิญญาณไหมดำ วิญญาณแห่งความหวัง….. ด้วยพลังอำนาจแห่งวิญญาณบาป เทพปีศาจจะครองภพและทำทุกสิ่งที่หัวใจของเขาปรารถนา! Humans are the spirit of all living beings, Gu are the essence of heaven and earth. With his three views* unrighteous, a demon is reborn. Former days are but an old dream, an identical name is made anew. The story of a time traveller who keeps on being reborn. A unique world that nurtures, refines, and uses Gu. Spring Autumn Cicada, Moonlight Gu, Liquor Worm, Great Qi Golden Light Worm, Slender Black Hair Gu, Hope Gu… And a great demon of the world that acts as his heart pleases! A story of a villain, Fang Yuan who was reborn 500 years into the past with the Spring Autumn Cicada he painstakingly refined. With his profound wisdom, battle and life experiences, he seeks to overcome his foes with skill and wit! Ruthless and amoral, he has no need to hold back as he pursues his ultimate goals. In a world of cruelty where one cultivates using *Gu – magical creatures of the world – Fang Yuan must rise up above all with his own power. Notes : *Gu is a legendary venomous insect, often used in black magic practices. It can take on the form of several insects, usually snakes, crickets, worms etc. *Three views = one’s world view, values of worth, and philosophy on life.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset