Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน – ตอนที่ 1426 การล่าถอยของฟงจิวเก้อ

“โฮก…”

ฟางหยวนเปิดปากและยิงลมหายใจมังกรดาบออกไป

ลมหายใจมังกรดาบเหมือนคลื่นแสงสีเงินที่พุ่งเข้าหาฟงจิวเก้อด้วยความเร็วสูง

ฟงจิวเก้อต้องหลบด้วยเพลงทางผ่านแสง

โดยปกติเมื่อฟงจิวเก้อใช้เพลงทางผ่านแสง นั่นก็หมายความว่าท่าไม้ตายต่อไปที่เขาจะใช้ก็คือนักรบเพลง

ท่าไม้ตายอมตะนักรบหยกเขียว!

ฟงจิวเก้อเรียกร่างแยกออกมา

ร่างแยกหยกเขียวพุ่งเข้าไปหามังกรดาบบรรพกาล

ฟงจิวเก้อพึ่งพาเพลงทางผ่านแสงเพื่อสร้างความได้เปรียบในการเคลื่อนไหวและด้วยประสบการณ์ในการต่อสู้อันยาวนานรวมกับจิตใจที่สามารถวิเคราะห์สิ่งต่างๆได้อย่างสงบ เขาจึงไม่ล้มเหลวในกระบวนการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตาย

แม้ลมหายใจมังกรดาบจะพุ่งเข้ามา ฟงจิวเก้อก็ยังไม่ตื่นตระหนก

ฟงจิวเก้อรู้ว่านักรบหยกเขียวไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฟางหยวน มันไม่สามารถทำลายเกราะหวนคืน

ฟงจิวเก้อใช้นักรบเพลงหยกเขียวเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของฟางหยวนเท่านั้น

นักรบเพลงหยกเขียวราวกับแมลงวันที่บินไปรอบๆฟางหยวนและขัดขวางเส้นทางการเคลื่อนไหวของเขา

หลังจากไม่นานฟางหยวนก็ต้องหันไปจัดการนักรบเพลงหยกเขียวอย่างจริงจัง

รูม่านตาของฟงจิวเก้อหดเล็กลง ฟางหยวนเปลี่ยนเป้าหมายเร็วเกินไป แต่ฟงจิวเก้อสามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน

ฟางหยวนเข้าประชิดตัวนักรบเพลงหยกเขียว

เขาใช้กรงเล็บมังกรดาบฟาดไปที่เป้าหมาย

รอยแตกร้าวปรากฏขึ้นบนร่างของนักรบเพลงหยกเขียวขณะที่มันบินกลับหลังราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่

แต่นักรบเพลงหยกเขียวยังไม่พังทลาย มันยังสามารถต่อสู้

“ช่างทนทานนัก” ฟางหยวนก่นเสียงเย็นชา

ในการต่อสู้ครั้งก่อน นักรบเพลงหยกเขียวไม่ได้โจมตี ดังนั้นเกราะหวนคืนจึงไม่สะท้อนสิ่งใดกลับไป เพียงกรงเล็บมังกรดาบยังไม่เพียงพอที่จะทำลายนักรบเพลงหยกเขียว

ท้ายที่สุดฟงจิวเก้อก็มีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าเทียบเท่ากับผู้อมตะระดับแปดขณะที่การป้องกันของนักรบเพลงหยกเขียวแข็งแกร่งกว่านักรบเพลงอื่นๆของเขา

หลังจากส่งนักรบเพลงหยกเขียวบินห่างออกไป ฟางหยวนก็หันกลับมาหาฟงจิวเก้อ

แต่ในเวลานี้ฟงจิวเก้อได้ปล่อยนักรบเพลงร่างที่สองออกมาแล้ว

นักรบเพลงสวรรค์พิภพ!

หลังจากผ่านไปหลายสิบรอบ ฟงจิวเก้อยังคงหลบการโจมตีของฟางหยวนด้วยเพลงทางผ่านแสงขณะที่เขาเรียกนักรบเพลงออกมาต่อสู้กับฟางหยวน

ฟางหยวนต่อสู้กับศัตรูห้าคนพร้อมกันแต่พลังการต่อสู้ของเขายังเต็มเปี่ยม ฟงจิวเก้อไม่สามารถทำสิ่งใดนอกจากล่าถอยอย่างต่อเนื่อง

‘เกิดสิ่งใดขึ้น?’

‘ฟางหยวนมีขีดจำกัดเมื่อเขาใช้งานเกราะหวนคืนครั้งก่อน’

‘แต่ตอนนี้เขาสามารถรักษาเกราะหวนคืนเอาไว้ขณะแปลงร่างเป็นมังกรดาบบรรพกาลและยังสามารถต่อสู้ได้อย่างยาวนานถึงเพียงนี้ เขาไม่มีขีดจำกัดเลยงั้นหรือ?’

ฟงจิวเก้อขมวดคิ้ว เขาจงใจใช้นักรบเพลงสร้างสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนเพื่อให้ฟางหยวนคิดวิธีการแก้ปัญหาอย่างต่อเนื่อง

มันเป็นไปได้ยากที่ฟางหยวนจะคิดและตอบสนองได้อย่างมีประสิทธิภาพในขณะที่เขาใช้ท่าไม้ตายที่ทรงพลังเช่นนี้

‘นี่หมายความว่าเขามีพัฒนาการที่น่าทึ่งในแง่ของการใช้ท่าไม้ตายต่อเนื่อง?’ ฟงจิวเก้อคาดเดา

เป็นเพียงเวลานี้ที่ร่างกายของฟางหยวนสั่นสะท้านขึ้น

ฟงจิวเก้อเห็นสิ่งนี้และรู้สึกมีความสุข ‘อย่าบอกว่าเขาถึงขีดจำกัดแล้ว’

แต่ในเวลาต่อมาฟงจิวเก้อกลับต้องโยนความคิดนี้ลงถังขยะ

เพราะฟางหยวนไม่ได้ถึงขีดจำกัดแต่เขากระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะหมื่นมังกร!

มังกรดาบบรรพกาลจำนวนนับไม่ถ้วนราวกับมหาสมุทรสีเงินปรากฏขึ้นและสร้างเป็นฉากที่ยิ่งใหญ่

นักรบเพลงทั้งสี่ถูกปิดล้อมและโจมตีจากทุกทิศทางก่อนจะถูกทำลายลงอย่างรวดเร็ว

ฟงจิวเก้อไม่สนใจพวกมัน เขายังใช้เพลงทางผ่านแสงเพื่อหลบหนีจากระยะโจมตีของฝูงมังกรดาบบรรพกาล

เวลาของเพลงทางผ่านแสงยังไม่หมด ฟงจิวเก้อยังมีเวลาสำหรับการต่อสู้

“เช่นนั้นลองรับท่านี้” ฟงจิวเก้อมองไปที่ฝูงมังกรดาบบรรพกาล

เขาวางฝ่ามือข้างขวาไว้บนหน้าอกข้างซ้าย จากนั้นนิ้วของเขาก็กดลงบนหน้าอกทำให้เกิดเสียงกลองอันแผ่วเบา

“ตุบ ตุบ ตุบ…”

เสียงกลองยังดำเนินต่อไปและกระจายไปทั่วสนามรบ

ฟงจิวเก้อไม่พบร่างจริงของฟางหยวนแต่เขาไม่จำเป็นต้องค้นหาเนื่องจากนี่เป็นท่าไม้ตายที่สามารถโจมตีเป็นวงกว้าง

ฟางหยวนอยู่ในระยะโจมตี เขาได้รับผลกระทบทันที หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นอย่างไม่สามารถควบคุม

ฟางหยวนตกตะลึง

แม้จะมีเกราะหวนคืนแต่มันกลับไม่สามารถป้องกันท่าไม้ตายนี้

‘ไม่ ผลกระทบส่วนใหญ่สะท้อนกลับไปแล้ว มีเพียงบางส่วนที่สามารถเจาะเกราะหวนคืนเข้ามาหาข้า ดูเหมือนวังสวรรค์จะสามารถถอดรหัสเกราะหวนคืนของข้าได้บางส่วน’

ฟางหยวนลอบถอนหายใจ

นี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ เขาใช้เกราะหวนคืนไปหลายครั้งแล้ว วังสวรรค์มีผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาชั้นยอดเช่นเทพธิดาจื่อเว่ย รวมกับกระดานหมากรุกกลุ่มดาว ไม่แปลกที่นางจะมีความก้าวหน้าเช่นนี้

“บึม บึม บึม…”

มังกรดาบบรรพกาลเริ่มระเบิดตัวเองทีละตัว

‘ท่าไม้ตายเสียงกลองหัวใจถูกมอบให้ข้าโดยวังสวรรค์ มันเป็นวิธีบนเส้นทางแห่งปัญญา เมื่อถูกโจมตี ความคิดของผู้อมตะจะถูกก่อกวน ท่าไม้ตายของฟางหยวนค่อนข้างซับซ้อน แล้วเขาจะทนได้นานเท่าใด?’ ฟงจิวเก้อรอคอยอย่างมีความหวัง

‘เป็นท่าไม้ตายที่น่าประทับใจ มันถูกออกแบบมาเพื่อโจมตีข้าโดยเฉพาะ’ ฟางหยวนพิจารณาถึงผลกระทบของท่าไม้ตายที่น่าเหลือเชื่อนี้

ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ ร่างแยกหมื่นตัวตนที่เกิดจากเจตจำนงของฟางหยวนถูกทำลายไปอย่างต่อเนื่อง

ร่างแยกเหล่านี้เป็นต้นกำเนิดของมังกรดาบบรรพกาลที่เขาใช้อยู่

‘ร่างแยกหมื่นตัวตนเหล่านี้เกิดจากวิญญาณบนเส้นทางแห่งปัญญาแต่นั่นก็ทำให้พวกมันอ่อนไหวต่อการโจมตีของฟงจิวเก้อ’

ฟางหยวนเฝ้ามองการสูญเสียของเขา

เกือบทุกลมหายใจ ร่างแยกของเขาจะแตกสลายไปหลายสิบร่าง

‘อย่างไรก็ตามร่างแยกส่วนใหญ่แตกสลายไปเพราะการรักษาเกราะหวนคืนและภูตมังกรดาบบรรพกาลของข้า ตั้งแต่ข้ากระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะหมื่นมังกร ร่างแยกเหล่านี้ก็เริ่มตายไปแล้ว’

ถูกต้อง

เหตุผลที่ฟางหยวนสามารถใช้เกราะหวนคืนและท่าไม้ตายอื่นๆพร้อมกันเป็นเพราะร่างแยกหมื่นตัวตนที่อยู่ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ

ตลอดเวลาที่ผ่านมาฟางหยวนประสบปัญหานี้ แม้เขาจะมีเกราะหวนคืนที่ทรงพลังแต่เขาไม่สามารถแบ่งจิตเป็นหลายทางมากเกินไป

ในการต่อสู้กับฟงจิวเก้อครั้งก่อน เขาได้รับแรงบันดาลในมาจากนักรบเพลง ดังนั้นเขาจึงสามารถคิดวิธีนี้

‘ด้วยการคงอยู่ของร่างแยกหมื่นตัวตน พลังการต่อสู้ของข้าเพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก’

มีปัญหาสองประการในการบรรลุเป้าหมายนี้

ปัญหาแรกคือร่างแยกหมื่นตัวตนไม่สามารถคิดได้เอง เขาต้องใช้วิธีบนเส้นทางแห่งปัญญาแก้ไข

ปัญหาที่สองคือแม้ร่างแยกจะสามารถคิด มันก็ยังไม่สามารถรวมเป็นความคิดเดียวกันกับเขา

ดังนั้นฟางหยวนจึงแก้ปัญหาโดยใช้วิญญาณอมตะรักตัวเองและวิญญาณอมตะความใคร่เพื่อใช้ท่าไม้ตายอมตะที่สามารถสร้างเจตจำนงของตนเองจำนวนมหาศาล

ทั้งสองปัญหาได้รับการแก้ไขโดยวิธีการบางอย่างจากมรดกของราชันภูเขาม่วง มันเรียกว่าท่าไม้ตายอมตะรวบรวมความคิด!

แน่นอนว่าแม้ทั้งสองปัญญาจะได้รับการแก้ไขแต่ฟางหยวนยังต้องพึ่งพาความสำเร็จระดับปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งปัญญาเพื่อดัดแปลงท่าไม้ตายอมตะหมื่นตัวตนขึ้นสู่ระดับใหม่ทั้งหมด

‘ฟงจิวเก้อ ท่าไม้ตายของเจ้ายังไม่เพียงพอ’ ฟางหยวนหัวเราะเย้ยหยันอยู่ภายในใจ

เพราะเขาเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี

เขาเตรียมร่างแยกนับล้านร่างเอาไว้ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ

การตายของร่างแยกเพียงไม่กี่ร่างไร้นัยสำคัญอย่างสิ้นเชิง

ท่าไม้ตายอมตะภาพอนาคตสามลมหายใจ!

ท่าไม้ตายอมตะหมื่นมังกร!

ท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิต!

กลิ่นอายของวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนปะทุออกมาจากร่างของฟางหยวน

มันเป็นการแสดงที่ยิ่งใหญ่

“เป็นไปได้อย่างไร?” ฟงจิวเก้อตกใจมาก “ฟางหยวนสามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะมากมายในเวลาเดียวกันได้อย่างไร!?”

เขาตกตะลึงไปอย่างสมบูรณ์

มันเป็นไปไม่ได้!

เขาเคยคิดว่าฟางหยวนไม่สามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะได้เกินสองหรือสามท่า แต่สิ่งที่ฟงจิวเก้อเห็นทำให้เขาตระหนักได้ในที่สุดว่าฟางหยวนมีพัฒนาการที่เกินกว่าจินตนาการของเขาไปไกลมาก

จุดอ่อนที่ฟางหยวนเคยมีไม่มีอยู่อีกต่อไป ตอนนี้เขามีเพียงความแข็งแกร่งเท่านั้น

คลื่นมังกรดาบบรรพกาลยังอยู่

ภาพอนาคตสามลมหายใจทำให้ฟางหยวนมีความรู้สึกที่เฉียบแหลม ขณะเดียวกันดาบประหารชีวิตที่ได้รับการสนับสนุนจากร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งดาบก็เป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ต่อฟงจิวเก้อ

ฟงจิวเก้อกัดฟันแน่น เขาไม่ได้ถอยกลับแต่ก้าวไปข้างหน้าและพุ่งเข้าไปหาฝูงมังกรดาบบรรพกาล

“บึม บึม บึม…”

เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ฟงจิวเก้ออาละวาดอยู่ในฝูงมังกรดาบบรรพกาลจำนวนนับไม่ถ้วน

แต่เขากลับตกใจมากขึ้นเรื่อยๆ

‘นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ฟางหยวนควบคุมพวกมันได้อย่างสมบูรณ์ ตอนนี้เขายังไม่ได้ใช้ความสามารถทั้งหมด ข้าอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้ ข้าต้องไปเดี๋ยวนี้!’ ขณะที่เพลงทางผ่านแสงยังทำงานอยู่ ฟงจิวเก้อตัดสินใจล่าถอย

เขาถูกบังคับให้ถอยโดยฟางหยวนเพียงผู้เดียว!