บทที่ 1597 ปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งกาลเวลา
อาณาจักรแห่งความฝันบนเส้นทางแห่งกาลเวลา
ฟางหยวนกลายเป็นผู้อมตะระดับหกในรูปลักษณ์ของเด็กหนุ่มหน้าตาดีผู้หนึ่ง
ชั้นแสงสีขาวที่ปกคลุมอยู่บนร่างกายของเขาค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆอย่างมีเสถียรภาพ
อย่างไรก็ตามในจังหวะนี้ร่างกายของเขากลับสั่นสะท้านขึ้นอย่างกะทันหัน กลิ่นอายของเขากลายเป็นปั่นปวน มันเหมือนกับตึกสูงที่ถล่มลงสู่ขุมนรก
“พรวด!”
ฟางหยวนพ่นเลือดคําโตออกมาจากปาก
“ข้าล้มเหลวอีกครั้ง” เขาเปิดเปลือกตาขึ้น
เขาล้มเหลวในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะย่อเวลามาสามครั้งแล้ว นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาระดับหกที่ใช้สนับสนุนท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา
ด้วยความล้มเหลวสามครั้งติดต่อกัน รากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณของฟางหยวนจึงได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก จิตวิญญาณสามสิบล้านของเขาลดลงมาอยู่ในยี่สิบเก้าล้าน
นี้ไม่ใช่อาณาจักรแห่งความฝันของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ หลังจากทั้งหมดความเสียหายทางจิตวิญญาณที่เกิดจากอาณาจักรแห่งความฝันของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ไร้สาระเกินไป
ฟางหยวนไม่รู้สึกท้อแท้ จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ยังลุกไหม้อยู่ในตัวเขา
โดยยังไม่ต้องกล่าวถึงสิ่งใด เพียงท่าไม้ตายอมตะย่อเวลาก็มีค่ามากแล้ว มันไม่เพียงสามารถสนับสนุนท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา แต่มันยังสามารถใช้สนับสนุนท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาอื่นๆ
การสํารวจอาณาจักรแห่งความฝันล้มเหลว ดวงวิญญาณของฟางหยวนถูกบังคับให้ออกจากอาณาจักรแห่งความฝัน
วิญญาณความเด็ดเดี่ยว!
ฟางหยวนนําวิญญาณความเด็ดเดี่ยวออกมาและใช้มัน
ก่อนหน้านี้เขามีเสบียงสํารองไว้มากมาย แต่ตอนนี้เขาต้องใช้มันอย่างชาญฉลาด
ฟางหยวนเหลือวิญญาณความเด็ดเดี่ยวไม่มาก เขาวางแผนที่จะใช้มันในการฟื้นฟูจิตวิญญาณเท่านั้น ด้วยเหตุนี้การบ่มเพาะจิตวิญญาณจึงต้องหยุดชั่วคราว
ในความเป็นจริงการบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณไม่ใช่เรื่องสําคัญของเขาอีกต่อไป สิ่งสําคัญของเขาในเวลานี้คือการเข้าไปในสายธารแห่งกาลเวลาและรับมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดง นั่นเป็นแผนการที่สมเหตุสมผลที่สุด
ฟางหยวนต้องไปที่นั่นเร็วๆนี้
ประการแรก ยิ่งเขารอนานเท่าใด ปัญหาก็จะยิ่งมากเท่านั้น ศัตรูของเขาคือวังสวรรค์ที่มีรากฐานล้ำลึก ผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่อาจตื่นขึ้นได้ทุกเมื่อวังสวรรค์เตรียมกับดักไว้ในสายธารแห่งกาลเวลา ยิ่งปล่อยเวลาผ่านไปนานเท่าใด กับดักก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
ประการที่สอง ฟางหยวนคาดหวังว่ามรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงจะสามาถต่อต้านวังสวรรค์และป้องกันการฟื้นตัวของวิญญาณชะตากรรม แต่ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดที่มรดกของเทพปีศาจบัวแดงไม่สามารถช่วยเขาได้ เขาต้องวางแผนอื่น ดังนั้นฟางหยวนจึงต้องรับมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงให้รวดเร็วที่สุด นั่นจะทําให้เขามีเวลาเตรียมตัวและสามารถรับมือกับอนาคตได้ดีขึ้น
แม้การบ่มเพาะจิตวิญญาณจะหยุดลงหรือเขาจะขาดแคลนพลังงานอมตะ ฟางหยวนก็ไม่สนใจ แน่นอนว่าเขาไม่ได้เพิกเฉยต่อพวกมัน เขามีวิธีจัดการปัญหาเหล่านี้อยู่แล้ว เมื่อภูเขาตงฮันฟื้นตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์ ทุกอย่างจะกลับสู่สภาวะปกติ
นอกเหนือจากวิธีนี้ฟางหยวนยังไม่มีวิธีอื่นที่สามารถแก้ปัญญาดังกล่าว
ในปัจจุบันภูเขาตงฮันฟื้นตัวขึ้นประมาณสามสิบถึงสี่สิบส่วนแล้ว แต่ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ มันยังไม่สามารถผลิตวิญญาณความเด็ดเดี่ยว
หลังจากพักผ่อนชั่วครู่ ฟางหยวนก็เข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝันอีกครั้ง คราวนี้เขาประสบความสําเร็จในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะย่อเวลา กล่าวได้ว่าความล้มเหลวสามครั้งก่อนหน้าไม่ได้ไร้ประโยชน์ ความล้มเหลวแต่ละครั้งทําให้ฟางหยวนเข้าใกล้ความสําเร็จมากขึ้นเรื่อยๆ
ในที่สุดฟางหยวนก็เข้าใจท่าไม้ตายอมตะย่อเวลาอย่างสมบูรณ์
แน่นอนว่าท่าไม้ตายนี้อาจไม่สามารถใช้งานได้ในโลกแห่งความเป็นจริง ท้ายที่สุดแล้วความฝันกับความจริงก็เป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน
ฟางหยวนเข้าใจเรื่องนี้อย่างชัดเจน อย่างไรก็ตามด้วยแสงแห่งปัญญา เขาจะสามารถเลียนแบบและสร้างท่าไม้ตายที่ใช้งานได้จริงในที่สุด
ฉากแรกของอาณาจักรแห่งความฝันถูกคลี่คลายและทําให้ควมสําเร็จบนเส้นทางแห่งกาลเวลาของฟางหยวนเพิ่มขึ้นอีกครั้ง
“ก่อนหน้านี้ข้าเป็นผู้เชี่ยวชาญบนเส้นทางแห่งกาลเวลา แต่หลังจากผ่านฉากนี้ความสําเร็จของข้าเพิ่มขึ้นอีกเล็กนอย ตอนนี้ข้าเข้าใกล้ระดับปรมาจารย์แล้ว”
ในฉากที่สองของอาณาจักรแห่งความฝัน ฟางหยวนเริ่มฝึกฝนท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา
นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะที่ยากกว่าท่าไม้ตายอมตะหมื่นตัวตน
ฟางหยวนต้องใช้สมาธิอย่างมากในการฝึกฝน ในไม่ช้าเขาก็รู้สึกมึนงง กลุ่มก้อนความคิดในใจของเขาถูกใช้ไปอย่างรวดเร็ว มันเหมือนกับบ่อน้ําที่แห้งเหือด
แต่ฟางหยวนยังอดทนฝึกฝนต่อไป เขาฝึกซ้อมอย่างต่อเนื่องเพื่อมุ่งสู่เป้าหมาย ระหว่างการฝึกซ้อม เขาได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง
ดวงวิญญาณของฟางหยวนออกจากอาณาจักรแห่งความฝันและกลับเข้าร่าง อย่างไรก็ตามครั้งนี้มันทําให้เขาตกใจมากเพราะไม่เพียงรากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณที่ได้รับผลกระทบแต่เขายังสูญเสียอายุขัยอีกด้วย!
“ความล้มเหลวในการสํารวจอาณาจักรแห่งความฝันต้องจ่ายด้วยอายุขัย!?” นี่เป็นการค้นพบครั้งใหม่ของฟางหยวน แม้เขาจะสูญเสียอายุขัยไประดับหนึ่ง แต่เขาก็มีความสุขมาก สิ่งสําคัญคือเขามีวิญญาณอายุยืน เขาไม่มีปัญหาเรื่องอายุขัย แน่นอนว่าหากเป็นผู้อมตะคนอื่นๆ พวกเขาจะมีความคิดที่แตกต่างออกไป
ฟางหยวนได้รับบาดเจ็บถึงสี่ครั้งก่อนที่เขาจะประสบความสําเร็จในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะตัดเวลาในอาณาจักรแห่งความฝัน
อาณาจักรแห่งความฝันนําฟางหยวนเข้าสู่ฉากที่สาม
ชายชราปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง “หกปีผ่านไปในที่สุดเจ้าก็สามารถเรียนรู้ท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา ไม่เลว แต่เรายังต้องทดสอบในการต่อสู้จริง”
ฟางหยวนป้องหมัดขึ้น “โปรดชี้แนะด้วย”
ชายชราหัวเราะ “ผู้อมตะระดับเจ็ดหลีชิ้นเป็นมือขวาของคนผู้นั้น ตอนนี้สัตว์อสูรบรรพกาลหลายตัวกําลังสร้างความปั่นป่วนขึ้นในภาคใต้ เขาจะออกมาจัดการพวกมัน จงไปฆ่าเขาซะ!”
ฟางหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาเป็นเพียงผู้อมตะระดับหก โดยปราศจากรากฐานที่ แข็งแกร่ง เขาจะฆ่าผู้อมตะระดับเจ็ดได้อย่างไร?
สิ่งเดียวที่เขาสามารถพึ่งพามีเพียงท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา
ก่อนที่ฟางหยวนจะคิดมากไปกว่านั้น วิสัยทัศน์ของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยเปลวเพลิง มีบางคนยืนอยู่ท่ามกลางกองเพลิงและกําลังมองมาที่ฟางหยวน “เจ้าเป็นสมาชิกตระกูลโป้ที่ยังเหลือรอด ฮืม! ตาย!”
หลังกล่าวจบคํา เปลวเพลิงสีแดงก็พุ่งเข้าโจมตีฟางหยวนราวกับคลื่นยักษ์
ฟางหยวนเร่งล่าถอย ในช่วงเวลาสําคัญเขากระตุ้นใช้งานวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่ง าลเวลาที่อยู่ในมิติช่องว่างของตน
พริบตาต่อมาเปลวเพลิงก็กลืนกินเขาเข้าไป
ฟางหยวนเสียชีวิตในสนามรบ
การสํารวจอาณาจักรแห่งความฝันล้มเหลว ดวงวิญญาณของฟางหยวนกลับเข้าร่างพร้อมกับอาการบาดเจ็บทางจิตวิญญาณ
อาณาจักรแห่งความฝันนี้ค่อนข้างไร้สาะ การต่อสู้เริ่มขึ้นทันที นั่นทําให้ฟางหยวนไม่มีเวลาตอบสนอง
“ยิ่งไปกว่านั้น นอกจากท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา ข้าสามารถใช้ได้เพียงวิญญาณอมตะที่เฉพาะเจาะจงบนเส้นทางแห่งกาลเวลาและไม่สามารถใช้ท่าไม้ตายอื่น”
ฟางหยวนรู้สึกไม่พอใจ
วิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาทั้งหมดของคนผู้นี้ล้วนเป็นวิญญาณอมตะระ ดับหกด้วยการใช้วิญญาณอมตะระดับหกเพียงลําพัง มันจะสามารถต่อต้านผู้อมตะระดับเจ็ดได้อย่างไร? นอกจากนั้นเปลวเพลิงสีแดงของฝ่ายตรงข้ามยังเป็นท่าไม้ตายอมตะระดับเจ็ด
“ดูเหมือนข้าต้องตอบโต้ด้วยท่าไม้ตายอมตะตัดเวลาเท่านั้น” ฟางหยวนตัดสินใจ
หากนี่เป็นชีวิตจริง ฟางหยวนจะต่อสู้อย่างระมัดระวัง แต่อาณาจักรแห่งความฝันเป็นกรณีที่แตกต่างออกไป
หลังจากไม่นานฟางหยวนก็เข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝันอีกครั้ง
เปลวเพลิงสีแดงมาถึงตัวเขาอย่างรวดเร็ว แต่ฟางหยวนไม่หลบ เขาใช้ท่าไม้ตายอมตะตัดเวลาทันที
มีดบางๆก่อตัวขึ้นก่อนจะพุ่งออกไปด้วยแสงอันคมชัด
“หือ? ท่าไม้ตายนี้” หลี่ซิ่นตกใจและล้มลง เปลวเพลิงสีแดงพุ่งขึ้นและเผาเขาจนไหม้เกรียม
ฟางหยวนตกตะลึง
‘ท่าไม้ตายนี้ช่างน่าทึ่งนัก! มันสามารถสังหารผู้อมตะระดับเจ็ดได้อย่างง่ายดายแม้หลี่ซิ่นจะมีวิธีป้องกันตัวก็ตาม ดูเหมือนมันจะไม่อ่อนแอหากใช้ในโลกของความเป็นจริงเช่นกัน’
ด้วยการตายของหลี่ซิน อาณาจักรแห่งความฝันจึงสลายไป
ฟางหยวนผ่านฉากที่สามของอาณาจักรแห่งความฝันและกลายเป็นปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งกาลเวลา!
