เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1868 ค่อยๆก้าวไปข้างหน้า
ที่นี่เป็นดินแดนรกร้าง พื้นเป็นดินสีเทาขาว ไม่มีต้นหญ้าแม้แต่ต้นเดียว
ฟางตี้เฉิงหว่านเมล็ดถั่วสีเหลืองออกไป
วังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์เก็บเมล็ดถั่วเอาไว้มากมาย ส่วนใหญ่เป็นเมล็ดถั่วเหลือง เมล็ดถั่วเขียวเมล็ดถั่วแดงและเมล็ดถั่วดํานอกจากนี้ยังมีเมล็ดถั่วลันเตาสีน้ําเงินและเมล็ดถั่วน้ําแข็งสีขาว
หลังจากปลูกเมล็ดถั่วเหล่านี้ได้ระยะหนึ่ง พวกมันจะเติบโตขึ้นเป็นทหารถั่วศักดิ์สิทธิ์ทุกประเภท
ไพ่ตายของวังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์ก็คือทหารถั่วศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้แต่มันต้องใช้เวลาเพาะปลูกและรอให้พวกมันเติบโต
ปัจจุบันฟางตี้เฉิงกําลังปลูกเมล็ดถั่วเหลือง หลังจากปลูกมัน มันจะเติบโตเป็นทหารถั่วเหลืองศักดิ์สิทธิ์
ตอนนี้เมล็ดถั่วเหลืองถูกปลูกไว้ที่นี่แล้ว
ฟางตี้เฉิงกระตุ้นใช้งานทั้งเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์และส่งลมที่ควบแน่นเป็นจอบสีเขียวอ่อนออกไปจอบสีเขียวอ่อนเริ่มพรวนดิน
หลังจากไม่นานฟางที่เฉิงก็โบกมือและทําให้ฝนตกลงมาจากท้องฟ้า
น้ําฝนหล่อเลี้ยงพื้นดินที่แห้งแล้งแห่งนี้
พื้นดินได้รับความชุ่มชื่น เมล็ดถั่วเหลืองเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลง
แต่การเปลี่ยนแปลงนี้ยังค่อนข้างช้า ฟางตี้เฉิงต้องใช้วิธีอื่น
ท่าไม้ตายอมตะถูกกระตุ้นใช้งาน แผ่นดินเกิดการสั่นสะเทือน คลื่นแสงสีเขียวมรกตราวกับคลื่นน้ําไหลไปตามพื้นดิน
เมล็ดถั่วเหลืองดูดซับคลื่นแสงสีเขียวและเดิบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ด้วยความเร็วนี้ ทหารถั่วเหลืองศักดิ์สิทธิ์จะแตกหน่อหลังจากหนึ่งวันหนึ่งคืน” ร่างแยกฟางตี้เฉิงของฟางหยวนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
เขากลับไปยังห้องโถงใหญ่ของวังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์
เขามองภาพวาดบนผนังและเห็นการเปลี่ยนแปลง
ภาพวาดบนผนังภาพนี้เคยเป็นดินแดนที่แล้งแห้ง แต่ตอนนี้ส่วนหนึ่งของมันเต็มไปด้วยถั่วงอก
นี่คือเส้นทางแห่งภาพวาดวังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์มีวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งภาพวาด ดินแดนในภาพวาดบนผนังไม่ใช่ภาพลวงตา นี่เป็นวิธีการที่น่าทึ่ง
ทหารถั่วศักดิ์สิทธิ์จะเติบโตขึ้นในภาพวาด หลังจากพวกมันเติบโตเต็มที่ พวกมันจะสามารถออกมาจากภาพวาด
“ดินแดนแห่งนี้รกร้างมาก แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา การปลูกถั่วไม่ต้องการดินที่อุดมสมบูรณ์มากนักนอกจากนั้นหลังจากปลูกถั่วมากขึ้น ดินในภาพวาดจะอุดมสมบูรณ์ขึ้น มันถือเป็นทรัพยากรอมตะประเภทหนึ่ง
“ค่าใช้จ่ายของมันคือทรัพยากรอมตะบนเส้นทางแห่งวารีและทรัพยากรอมตะบนเส้นทางแห่งไม้
มันคือท่าไม้ตายที่ฟางหยวนใช้ก่อนหน้านี้
ผลลัพธ์ของมันค่อนข้างดี แต่ราคาของมันก็สูงเช่นกัน โชคดีที่ข้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ข้าสามารถใช้ทรัพยากรของตระกูลฟาง
วังเมล็ดถั่วศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นสมบัติของฟางหยวนแล้ว ตระกูลฟางที่ไม่รู้ความจริงและยังช่วยจัดหาทรัพยากรให้กับฟางหยวนเพื่อสร้างทหารถั่วศักดิ์สิทธิ์
ในส่วนลึกของทะเลตะวันออก
ฐานทัพใหญ่ของเผ่ากู้
“เรียบร้อยแล้ว” ร่างแยกมนุษย์มังกรคู่ส่วยของฟางหยวนกล่าวด้วยหน้าผากที่เต็มไปด้วยเหงื่อ
ด้านหน้าเขามีมนุษย์มังกรกลุ่มหนึ่ง
พวกเขาพึ่งเปลี่ยนเป็นมนุษย์มังกร อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้มาจากเผ่ามนุษย์อสูรแต่มาจากเผ่ามนุษย์เงือก
“ขอบคุณท่านอู่ส่วยเป็นอย่างมากสําหรับความช่วยเหลือนี้ นี่คือของขวัญจากเผ่าของข้า ผู้อาวุโสโปรดรับมันไว้” ผู้อมตะหญิงเผ่ามนุษย์เงือกมอบทรัพยากรอมตะให้อู่ส่วยด้วยมือทั้งสองข้าง
“มันคือน้ําเน่าแข็ง มันสามารถใช้เลี้ยงดูกองทัพมดของข้า ขอบคุณสําหรับของขวัญชิ้นนี้” อู่ส่วยรับมันเอาไว้
เขาต้องเลี้ยงดูกองทัพมด หลังจากเริ่มเลี้ยงมด พวกมันขยายพันธุ์ด้วยความเร็วที่น่าสะพรึงกลัว
อู่ส่วยต้องใช้ทรัพยากรจํานวนมหาศาลแต่เขาได้รับความช่วยเหลือจากเผ่ามนุษย์อสูรและเผ่ามนุษย์เงือก
แน่นอนว่าอู่ส่วยไม่ได้รีดไถพวกเขาแต่ได้รับทรัพยากรมาจากการทําธุรกรรม
อู่ส่วยเปลี่ยนมนุษย์อสูรและมนุษย์เงือกเป็นมนุษย์มังกรเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน
ความแข็งแกร่งของข้าเพิ่มขึ้นทุกวัน มันชัดเจนมาก
“การติดต่อเผ่าก์ถือเป็นเรื่องดีแต่ตอนนี้ข้ายังสามารถสร้างสายสัมพันธ์กับเผ่ามนุษย์เงือก
“รวมกับอิทธิพลของบรรพชนทะเลปราณ ข้าจะสามารถควบคุมโลกผู้อมตะของทะเลตะวันออก
วังเงือกศักดิ์สิทธิ์ของทะเลตะวันออกเป็นมหาอํานาจที่มีรากฐานแข็งแกร่ง
นี่เป็นกองกําลังใหญ่เผ่ามนุษย์กลายพันธุ์หนึ่งเดียวในโลกใบนี้ เหตุผลเป็นเพราะมันได้รับการสนับสนุนจากเทพอมตะสวรรค์พิภพและสามารถดํารงอยู่มาจนถึงปัจจุบัน
แต่ถึงกระนั้นเผ่ามนุษย์เงือกก็ยังได้รับแรงกดดันจากทุกทิศทาง ก่อนหน้านี้สถานการณ์ของพวกเขาไม่คงที่จากการปราบปรามของกองกําลังเผ่ามนุษย์ของทะเลตะวันออกตอนนี้สงครามห้าภูมิภาคก่าลังจะเริ่มขึ้น ตัวตน ระดับสูงของเผ่ามนุษย์เงือกจึงต้องหาวิธีเอาชีวิตรอด
เมื่อสงครามห้าภูมิภาคปะทุขึ้น ความสมดุลที่เปราะบางก่อนหน้านี้จะพังทลายลง
อนาคตของเผ่ามนุษย์เงือกจะเลวร้ายมาก เนื่องจากพวกเขาเป็นเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ พวกเขาจะตกเป็นเป้าหมายแรกของกองกําลังเผ่ามนุษย์
มนุษย์เงือกส่วนหนึ่งมองเห็นโอกาสการเติบโตของเผ่ามนุษย์มังกร ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ลังเลที่จะเปลี่ยนตนเองเป็นมนุษย์มังกร
นี่เป็นเพราะวังเงือกศักดิ์สิทธิ์ให้ความช่วยเหลือเผ่ากู้อย่างลับๆมาตลอด ดังนั้นพวกเขาจึงได้เรียนรู้ความลับของเผ่ามนุษย์มังกรจากเผ่า
หลังจากรู้ถึงการเปิดเผยของวิญญาณชะตากรรมที่ว่าเผ่ามนุษย์มังกรจะปกครองโลก ชนชั้นสูงของเผ่ามนุษย์เงือกจึงเริ่มคิดถึงเรื่องนี้
นี่คือเหตุผลที่เผ่ามนุษย์เงือกเปลี่ยนตนเองเป็นมนุษย์มังกร
“วังเงือกศักดิ์สิทธิ์พยายามทุกวิถีทางเพื่อความอยู่รอดของพวกเขา
“พวกเขาสามารถคาดเดาความวุ่นวายที่จะเกิดขึ้นในอนาคต พวกเขาระวังตัวจากวงสวรรค์เป็นอย่างมากข้าต้องใช้เรื่องนี้ให้เป็นประโยชน์
บางทีขาอาจโน้มน้าวให้เผ่ามนุษย์เงือกส่งผู้อมตะเข้าร่วมในสงครามเมื่อวังสวรรค์เริ่มซ่อมแซมวิญญาณชะตากรรม
อู่ส่วยคิดอย่างลับๆ
ถ้ําสวรรค์นักรบอสูร
มันอยู่ในสถานการณ์อันตรายจากภัยพิบัติสัตว์อสูร
“เสี่ยวตู้ เจ้าต้องการทําสิ่งนี้จริงๆงั้นหรือ?” เจ้าเมืองภูผามองร่างแยกเจิ้งปัติของฟางหยวนด้วยความกังวล
เจิ้งปู่เงยหน้าขึ้นและกล่าวด้วยน้ําเสียงหนักแน่น “ถูกต้อง ท่านอาจารย์ ท่านได้รับบาดเจ็บสาหัสในสถานการณ์นี้เราไม่สามารถเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนั้น แต่หากเราปล่อยให้มันอาละวาดเมืองภูผาจะถูกทําลายล้างผู้คนจะล้มตายข้าต้องเสี่ยง!ตราบเท่าที่ขากลายเป็นนักรบอสูรที่แท้จริงข้าจะสามารถแสดงความแข็งแกร่งของอินทรีย์หางศรและกําจัดสัตว์ประหลาดที่น่ารังเกียจตัวนี้!”
เจ้าเมืองภูผามองเจิ้งปู่อยู่เป็นเวลานานและตระหนักว่าเขาไม่สามารถโน้มน้าวเด็กผู้นี้ “เอาล่ะเช่นนั่นก็ทํามัน”
เจิ้งปู่เริ่มกระบวนการก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะโดยไม่ลังเล
เจ้าเมืองภูผาและคนอื่นๆเฝ้ามองด้วยความกังวล มนุษย์ธรรมดาจํานวนนับไม่ถ้วนคุกเข่าอยู่บนพื้นและสวดภาวนาให้กับเจิ้งปู่ต์อยู่อย่างเงียบๆขณะเดียวกันนักรบอสูรหลายคนกําลังเสี่ยงชีวิตของพวกเขาเพื่อดึงดูดความสนใจของสัตว์ประหลาด
สิ่งที่ทําให้พวกเขารู้สึกมีความสุขก็คือดูเหมือนสัตว์ประหลาดตัวนั้นจะเริ่มเหนื่อยและเคลื่อนที่ช้าลง
แต่พวกเขาไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วสถานการณ์ปัจจุบันเป็นแผนการของฟางหยวนทั้งหมด
“ข้ามีส่วนหนึ่งของความทรงจําและรากฐานของร่างหลัก การก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่ข้าต้องแสดงเหมือนกําลังเสียงชีวิต ข้าไม่เพียงต้องหลอกทุกคนในเมืองภูผาแต่ข้ายังต้องหลอกจิตวิญญาณสวรรค์เลนของถ้ําสวรรค์นักรบอสูรแห่งนี้
กระบวนการทั้งหมดดําเนินไปอย่างไม่มั่นคง นั่นทําให้เจ้าเมืองภูผาและทุกคนเต็มไปด้วยความกังวลแต่มันไม่เกิดเหตุร้ายใดๆ ในที่สุดเจ๋งปัตําก็กลายเป็นผู้อมตะ
จากนั้นเจิ้งปู่ต์ก็แสดงความสามารถของเขาโดยการเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนั้น
“เสี่ยวตู้ทรงพลังมาก!”
“เสี่ยวตู้ เจ้าช่วยชีวิตทุกคนในเมือง”
“เสี่ยวด์ เจ้าอาจเป็นนักรบอสูรที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์!”
ผู้คนวิ่งเข้ามาหาเจิ้งปัต์และโยนเข้าขึ้นสู่อากาศอย่างมีความสุข
เจิ้งปู่กลายเป็นวีรบุรุษในดวงใจของทุกคนในเมือง ตอนนี้ชื่อเสียงของเขาไม่มีผู้ใดสามารถเปรียบเทียบได้อีก
นอกเหนือจากชาวเมือง เจ้าเมืองภูผาก็มองดูเหตุการณ์นี้ด้วยความพึงพอใจ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข
