ภารกิจการซ้อมรบได้ทำการบันทึก
ในวันต่อมา รีเพลย์ได้แสดงต่อรัฐมนตรีฉิน ในรูปแบบของการเล่นซ้ำเสมือนจริง
หลี่เกาเหลียงและทหารอีกเก้านายได้กลายเป็น NPC
ตอนนี้ได้มีลู่โจวถึงสองคน คนหนึ่งอยู่ในรูปของ NPC ที่กำลังยืนอยู่ในห้องบัญชาการ และอีกคนหนึ่งเป็นตัวของเขาเองซึ่งกำลังยืนอยู่ข้างรัฐมนตรีฉินขณะที่ทั้งคู่ชมการต่อสู้
คำพูดปลุกกำลังใจได้จบลงแล้ว
หลังจากหลี่เกาเหลียงประกาศให้ทีม ‘ได้เริ่ม’ การต่อสู้ ลู่โจวก็นำรัฐมนตรีฉินไปที่ห้องบัญชาการของยานอวกาศ พวกเขาจะได้ดูการต่อสู้ทั้งหมดจากในห้องนี้
การต่อสู้กับสวอมโอสต์เป็นเรื่องที่น่าเศร้า
แม้ว่าลู่โจวจะเคยเห็นการต่อสู้นี้มาก่อนแล้ว แต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่ทำหน้าแหยเมื่อหลี่เกาเหลียงถูก ‘ฆ่า’
เมื่อรัฐมนตรีฉินเห็นกรงเล็บแหลมคมฉีกทะลุเกราะของทหาร คิ้วของเขาก็กระตุกขึ้น
“มัน…เจ็บมั้ย?”
อุปกรณ์ที่รัฐมนตรีฉินเชื่อมต่อนั้นแตกต่างจากอุปกรณ์เพื่อการทดลอง
เขาสัมผัสได้ถึงลมร้อนที่พัดผ่านใบหน้าของเขา
ทุกอย่างให้ความรู้สึกเหมือนจริงมากจนเขารู้สึกแยกแยะสิ่งนี้กับความเป็นจริงไม่ได้
เขารู้สึกหนาวเหน็บไปทั้งกระดูกเมื่อเห็นฉากโศกนาฏกรรมของทหารเหล่านี้ เขากำหมัดแน่น
ลู่โจวกล่าวว่า “ไม่ พวกเขาไม่เจ็บหรอก”
ลู่โจวยืนอยู่หน้าคอนโซลโฮโลแกรมในขณะที่เขาเอื้อมมือออกไปและเคาะขึ้นไปในอากาศ เขามองดูทุกสิ่งที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยกระจายไปรอบตัวเอง และพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ
“คุณลองนึกถึงครั้งสุดท้ายที่คุณฝันสิ สิ่งเร้าที่ระบบประสาทสามารถทนได้ในความฝันนั้นมีจำกัดของมันอยู่ ไม่ว่าจะเป็นความเจ็บปวด ความร้อน หรือสัมผัสก็ตาม เมื่อสิ่งเร้าได้ไปถึงระดับสูงสุดของระบบประสาทของคุณ คุณจะไม่รู้สึกอะไรเลย และคุณจะตื่นจากความฝัน
“อุปกรณ์เสมือนจริงก็เหมือนกับการฝัน หากความรู้สึกเจ็บปวดหรือความรู้สึกอื่นๆ อยู่ในระดับที่สูงกว่าเกณฑ์ ผู้ใช้จะสูญเสียการเชื่อมต่อกับตัวแยกสัญญาณประสาทและตื่นขึ้นทันที”
รัฐมนตรีฉินรู้สึกโล่งใจกับการอธิบายนี้
รีเพลย์การต่อสู้ได้จบลงแล้ว
รัฐมนตรีฉินถอดหมวกและยืนขึ้น
“ผมมองมันในแง่ดีกับเทคโนโลยีนี้นะ” เขาจ้องไปที่ลู่โจวครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “จริงๆ แล้วนี่ยังไม่สมบูรณ์แบบใช่ไหม?”
“ถูกต้องครับ”
คนอื่นอาจปล่อยไป แต่สำหรับลู่โจวเขาพูดตรงๆ
“อันที่จริงผมกำลังคุยเรื่องนี้กับหลี่เกาเหลียงเมื่อวาน แม้ว่าระบบเสมือนจริงจะสามารถจำลองภารกิจการฝึกซ้อมได้ก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถมาแทนที่การฝึกด้วยกระสุนจริงได้ สิ่งต่างๆ เช่น หน่วยความจำของกล้ามเนื้อและสัญชาตญาณในสนามรบนั้นไม่สามารถเรียนรู้ได้ในโลกเสมือนจริง”
รัฐมนตรีฉินพยักหน้า
“ผมเข้าใจที่คุณพูดนะ”
ตราบใดที่เครื่องจักรไม่สามารถแทนที่มนุษย์ในสนามรบได้อย่างสมบูรณ์ ระบบ VR ก็ยังมีข้อจำกัดอีกมากมาย
แต่การนำมันไปใช้ในด้านการป้องกันประเทศก็น่าสนใจมาก
หากสถานทูตต่างประเทศถูกเข้ายึด พวกเขาก็ต้องการเพียงแผนที่ ภาพวาดทางสถาปัตยกรรม และความฉลาด จากนั้นก็ทำการจำลองทางยุทธวิธีหลายครั้งๆ ก่อนทำภารกิจช่วยเหลือจริง
นี่จะเพิ่มประสิทธิภาพของพลร่มด้านการบินและอวกาศอย่างมากแน่นอน
ลู่โจวหยุดสักครู่แล้วพูด
“…นอกเหนือจากแอปพลิเคชันที่จำกัด เทคโนโลยียังมีความต้องการด้านฮาร์ดแวร์ด้วย มันเป็นเรื่องยากสำหรับคอมพิวเตอร์ทั่วไปในการจัดการกับการประมวลผลข้อมูลระดับนี้ ดังนั้นจึงต้องมีระดับเซิร์ฟเวอร์ไม่ให้ไม่น้อยกว่าระดับซูเปอร์คอมพิวเตอร์ ไม่อย่างนั้นนั้นระบบเสมือนจริงจะไม่สามารถทำงานได้อย่างเสถียร
“อย่างไรก็ตามแม้ว่าการคำนวณที่จำเป็นจะมีจำนวนมาก แต่ผมเชื่อว่าหากเราปรับระบบปฏิบัติการให้เหมาะสมแล้วล่ะก็ เราก็จะลดการคำนวณที่จำเป็นลงไปได้
“แน่นอนว่าถึงแม้จะแก้ปัญหานี้ไม่ได้ แต่มันก็ไม่ส่งผลกระทบต่อเทคโนโลยีนี้ คลาวด์คอมพิวติงเป็นหนึ่งสิ่งที่สำคัญในการพัฒนาของอินเทอร์เน็ต หลังจากที่มี 5G งานคอมพิวเตอร์ก็สามารถส่งต่อไปยังเซิร์ฟเวอร์กลางได้ ในขณะที่หมวกกันน็อคทำหน้าที่เป็นเครื่องรับสัญญาณ”
หลังจากที่รัฐมนตรีฉินได้ยินลู่โจว เขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ และถามอย่างจริงจังว่า “ผมต้องขอบคุณคุณจริงๆ ”
“ไม่จำเป็นเลยครับ” ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “ผมมีความสุขถ้ามันถูกใช้ให้ถูกที่ถูกทาง”
รัฐมนตรีฉินพยักหน้าและพูด
“มั่นใจได้เลย”
…
รัฐมนตรีฉินไม่ได้อยู่ที่สถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูงเป็นเวลานาน หลังจากพูดคุยกับลู่โจวเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการใช้โลกเสมือนจริงการป้องกันประเทศเขาก็ขึ้นเครื่องบินกลับไปปักกิ่ง
ผู้อำนวยการหลี่จากสำนักงานป้องกันราชอาณาจักรก็ได้มาที่นี่ในวันนี้เช่นกัน หลังจากที่ลู่โจวกลับมาจากการส่งรัฐมนตรีฉิน ผู้อำนวยการหลี่ก็ยิ้มและพูด
“เขาไปแล้วเหรอ?”
“ใช่ครับ…” ลู่โจวนั่งลงบนโซฟาแล้วพูดว่า “ที่แผนกมีแผนจะสั่งซื้อระบบ VR หลายชุด และพวกเขาต้องการให้เราจัดทำโปรแกรมฝึกอบรมสำหรับพวกเขา—”
ผู้อำนวยการหลี่กล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ผมไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องพวกนี้หรอก”
ลู่โจวยิ้มและกล่าวว่า “มันไม่ใช่ความลับใหญ่โตอะไรหรอก…โอเค มันควรจะเก็บเป็นความลับ แต่คุณมีสิทธิ์ที่จะรู้เรื่องนี้ใช่ไหม?”
ผู้อำนวยการหลี่ไอและพูดว่า “ใช่แหละ…แต่ผมคิดว่าคุณควรระวังเอาไว้นะ”
“ก็ได้ ผมพูดผิด”
ผู้อำนวยการหลี่เปลี่ยนเรื่องและถามว่า “พอพูดถึงเรื่องนี้แล้ว การดำเนินการเอาการจำลองภาพเสมือนจริงมาใช้กับสนามพลเรือนเป็นอย่างไรบ้าง?”
ลู่โจวคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวว่า “การรวบรวมการจำลองภาพเสมือนจริงจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว ไม่ว่าจะเป็นการใช้งานทางการทหารหรือพลเรือน อย่างไรก็ตามผมยังไม่รู้ว่าจะเผยแพร่เทคโนโลยีนี้ต่อสาธารณะอย่างไรดี”
แน่นอนว่าถ้ามันถูกปล่อยออกไปมันจะทำลายระบบอินเทอร์เน็ตสมัยใหม่อย่างแน่นอน
ไม่เพียงแต่จะเปลี่ยนความเข้าใจของผู้คนเกี่ยวกับอินเทอร์เน็ต แต่ยังเปลี่ยนวิธีที่ผู้คนโต้ตอบและใช้งานอินเทอร์เน็ตไปโดยสิ้นเชิง
เทคโนโลยีแบบนี้ย่อมนำมาซึ่งความปั่นป่วนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอน
อันที่จริงลู่โจวเองก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าประชาชนพร้อมที่จะเห็นเทคโนโลยีนี้หรือเปล่า
ผู้อำนวยการหลี่พยักหน้าและจิบชา
หลังจากนั้นสักพัก เขาพูดขึ้น
“จำสิ่งที่ผมพูดถึงได้ไหม?”
ลู่โจว “อะไรเหรอ?”
“เกี่ยวกับการเผยแพร่เทคโนโลยีนี้สู่สาธารณะ ที่จริงแล้วเราได้จัดประชุมกันก่อนที่ผมจะมาที่นี่”
ผู้อำนวยการหลี่หยุดชั่วครู่และกล่าวว่า “คำแนะนำของเราคือเทคโนโลยีนี้เป็นประโยชน์ต่อสังคมเป็นส่วนใหญ่ คุณไม่จำเป็นต้องรอให้มันสมบูรณ์แบบก่อนจะปล่อยมันออกไปข้างนอกหรอก
“ถ้าคนอื่นแก้ปัญหาเทคโนโลยีนี้และเผยแพร่มันออกไปก่อนคุณล่ะ!”
………………………
