[เมื่อ ords=nζ(X,s)=(i ∈ Z)Σ(−1)^(i+1)·dimQ·Ki'(X)(n) ถูกสร้างขึ้น จะมี Cq(D,k)= { (f(x1),···, f(xn)) ∈ Fnq|f(x) ∈ Fq[x], dedf(x) ≤ k-1…] ณ สำนักงานภายในอาคารแผนกคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัยจินหลิง ชูลทซ์และสมาชิกใหม่ของทีมวิจัยทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่กำลังยืนอยู่หน้ากระดานไวท์บอร์ดและจ้องไปที่สมการที่เขียนอย่างแน่นหนาเต็มกระดาน หลังจากผ่านไปห้านาที ลู่โจวก็ลูบคางและประเมิน “ เป็นความคิดที่น่าสนใจ” เพเรลมานพยักหน้าเห็นด้วยกับลู่โจวและพูดต่อ “ จริง นี่เป็นความคิดที่ใหม่มากๆ” ฟาลติ้งส์ไม่ได้พูดอะไร แต่การแสดงออกทางสีหน้าของเขาแสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขาเห็นด้วยเช่นกัน ชูลทซ์ยิ้มและพูดว่า “นี่คือสิ่งที่ผมค้นพบตอนศึกษาพื้นที่เมตริก และการค้นพบนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ผมสร้างทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่ ผมใช้เวลาหนึ่งปีในการทำให้มันสมบูรณ์แบบ หากเราสามารถหานิพจน์ที่แน่นอนสำหรับ Cq(D, K) และแทนที่ในสมการที่ 4 ได้เราก็สามารถเชื่อมโยง H(v) กับแรงจูงใจที่ลดไม่ได้ได้” ลู่โจวพยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ เราสามารถศึกษาการสลายตัวของผลรวมโดยตรงของทฤษฎีแรงจูงใจโดยใช้ฟังก์ชัน H(v) ได้” ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์ที่ไม่เคยชอบยกย่องผู้อื่นก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประทับใจในความฉลาดชูลทซ์ ทฤษฎีพื้นที่เมตริกที่สมบูรณ์ของเขามีบทบาทมากๆ ในทฤษฎีแรงจูงใจ สิ่งที่น่าทึ่งไปกว่านั้นคือเมื่อเทียบกับนักวิชาการอย่างเพเรลมานที่ชอบศึกษาเงียบๆ คนเดียวแล้วนั้น ชูลทซ์ถือว่าเป็นนักสื่อสารทางวิชาการที่ดีกว่ามาก โดยทั่วไปแล้วการโน้มน้าวนักวิชาการคนอื่นๆ ให้มีส่วนร่วมในด้านการวิจัยนั้นยากพอๆ กับการวิจัยด้วยตัวเอง ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่ามันจะเป็นโจทย์ทางคณิตศาสตร์ที่ซับซ้อนหรือง่าย มันก็ต้องใช้เวลานานกว่าจะเข้าใจสมการได้อย่างถ่องแท้ ผู้คนจะศึกษาสมการก็ต่อเมื่อพวกเขาคิดว่ามันสำคัญมากพอ ชูลทซ์ยิ้มให้กับการอนุมัติของลู่โจวและกล่าวว่า “พอพูดถึงเรื่องนั้นแล้ว ผมยังไม่ได้ตั้งชื่อวิธีการนี้เลย” ลู่โจวไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ทฤษฎีการประยุกต์ใช้คู่ของปวงกาเรเป็นไง? ผมเห็นว่าส่วนสำคัญของทฤษฎีนี้คือการวางนัยทั่วไปของทฤษฎีความเป็นคู่ของ ปวงกาเรเกี่ยวกับจำนวนโคโฮโมโลยีหลายมิติน่ะ” “ มันยากเกินไปที่จะจำนะ ขอชื่อสั้นๆ แบบที่เป็นที่นิยมในทุกวันนี้ เช่น…” ชูลทซ์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ทฤษฎีการพับเป็นไง? จากมุมมองที่เป็นนามธรรม เรากำลังพับชุดของนิพจน์พีชคณิตอยู่” เมื่อลู่โจวได้ยินชื่อนี้ เขาก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย เขาคิดว่าชื่อนี้ไม่เกี่ยวข้องกับทฤษฎีบทเลยสักนิดเดียว ส่วนเฉินหยางและเพเรลมานไม่ได้สนใจเรื่องเล็กน้อยๆ แบบนี้เท่าไหร่ ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์เห็นด้วยกับลู่โจวเป็นอย่างมาก เขาส่ายหัวและพูดว่า “คุณเป็นคนรุ่นมิลเลนเนียลชอบตั้งชื่อที่มันแฟนซีๆ ผมคิดว่าชื่อศาสตราจารย์ลู่ค่อนข้างดีแล้วนะ” ลู่โจว “…” แม้ว่าเขาจะมีความสุขที่ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์เห็นด้วย แต่เขารู้สึกเหมือนกับว่าฟาลติ้งส์กำลังบอกว่าเขาแก่ ทุกคนในสำนักงานต่างนิ่งเงียบ หานเมิ่งฉีจ้องไปที่สมการบนไวท์บอร์ดและขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอรู้สึกว่าเกือบจะเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เหอชางเหวินขมวดคิ้วด้วยสีหน้าจริงจัง ส่วนหลี่โม่นั้น… เขาอึ้งสนิทไป นานแล้วที่เขาคิดว่าเขาอยู่ใกล้กับพรมแดนของคณิตศาสตร์มากๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลู่โจวให้เขาเข้าร่วมโปรเจกต์ทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่ เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถเป็นนักวิชาการที่ยอดเยี่ยมได้คนหนึ่ง แต่นี่เป็นการระเบิดใหญ่ความภาคภูมิใจของเขาตูมใหญ่ ลืมเรื่องการปรึกษากับผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ไปได้เลย เขาไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าคนพวกนี้กำลังพูดถึงอะไรอยู่ ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนเหล่านี้เป็นผู้ชนะเลิศเหรียญฟิลด์ … น่าทึ่งจริงๆ! หลี่จงมองไปที่กระดานไวท์บอร์ดและกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เขาพูดว่า “พี่… พวกเขาได้ค่า k ในสมการที่ 8 ยังไง? ฉันไม่เห็นจะเข้าใจเลย” “ แค่ให้ตั้งใจก็พอ” เหอชางเหวินบอกขณะที่จ้องมองไปที่ไวท์บอร์ดข้างหน้า หลี่โม่คิดว่าเขากำลังขัดการคิดของเหอชางเหวิน ดังนั้นเขาจึงเงียบไป หลังจากนั้นไม่นาน เหอชางเหวินก็ขมวดคิ้วและก้มหน้าลง เขาถามหานเมิ่งฉีเบาๆ “พวกเขาได้สมการที่ 1 และ 2 มายังไง? คุณเคยเห็นพวกมันมาก่อนมั้ย?” หานเมิ่งฉีตอบว่า “…ฉันคิดว่ามันเป็นผลพวงจากข้อคาดการณ์ของไวล์นะ” หลี่โม่ “…” … ลู่โจวบอกโครงสร้างเพื่อแก้สมการทั้งหมด ในขณะที่วิธีการที่เสนอโดยชูลทซ์นั้นให้คำตอบสำหรับปัญหาเฉพาะสำหรับโครงสร้างเท่านั้น อันที่จริงวิธีการนี้สันนิษฐานว่าข้อคาดการณ์เรขาคณิตเชิงพีชคณิตที่มีชื่อเสียงของเบลินสัน-โบลช-คาโต นั้นเป็นความจริง การพิสูจน์สมการนี้ไม่ใช่เรื่องยาก ชูลทซ์ใช้เวลาเพียงหนึ่งปีในการพยายามหาข้อพิสูจน์ หากไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าข้อคาดการณ์ของเบลินสัน-โบลช-คาโต เป็นความจริง วิธีการ ‘พับ’ ของเขาก็จะไร้ประโยชน์ไปในทันที แต่เนื่องจากลู่โจวอยู่ที่นี่ด้วย ชูลทซ์จึงไม่ต้องกังวลอะไร สมการนี้ง่ายกว่าสมมติฐานของรีมันน์อย่างแน่นอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับลู่โจวแล้ว ไม่มีใครหาหลักฐานเก่งไปกว่าลู่โจวอีกแล้ว การอภิปรายยังคงดำเนินต่อไป ลู่โจวกำลังเสนอวิธีเชื่อมโยงกลุ่ม K ที่มีลำดับสูงของเส้นโค้งวงรี E กับค่าคงที่การวิเคราะห์เพื่อพิสูจน์ของคาดการณ์ของเบลินสัน-โบลช-คาโต ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็มีเสียงดังขึ้น แม้ว่าเขาไม่อยากรับสาย แต่มันอาจเป็นสายสำคัญ เมื่อลู่โจวเห็นว่าเฉินยู่ซานเป็นคนที่โทรมา เขาคิดว่าอาจมีบางอย่างเกิดขึ้นที่สตาร์สกายเทคโนโลยีอย่างแน่นอน เขากดรับสายและพูด “เดี๋ยวผมทำให้นะ สำหรับงาน” ชูลทซ์ยิ้มและพูดว่า “แน่นอน ผมยังต้องใช้เวลาคิดเกี่ยวกับวิธีการของคุณอยู่ดี” ลู่โจวพยักหน้าและเดินไปตามทางเดินในออฟฟิศ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและได้ยินเสียงของเฉินยู่ซานผ่านโทรศัพท์ทันที “ ไปดูที่เว่ยป๋อ!” ……………………………
[เมื่อ ords=nζ(X,s)=(i ∈ Z)Σ(−1)^(i+1)·dimQ·Ki'(X)(n) ถูกสร้างขึ้น จะมี Cq(D,k)= { (f(x1),···, f(xn)) ∈ Fnq|f(x) ∈ Fq[x], dedf(x) ≤ k-1…]
ณ สำนักงานภายในอาคารแผนกคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัยจินหลิง
ชูลทซ์และสมาชิกใหม่ของทีมวิจัยทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่กำลังยืนอยู่หน้ากระดานไวท์บอร์ดและจ้องไปที่สมการที่เขียนอย่างแน่นหนาเต็มกระดาน
หลังจากผ่านไปห้านาที ลู่โจวก็ลูบคางและประเมิน
“ เป็นความคิดที่น่าสนใจ”
เพเรลมานพยักหน้าเห็นด้วยกับลู่โจวและพูดต่อ
“ จริง นี่เป็นความคิดที่ใหม่มากๆ”
ฟาลติ้งส์ไม่ได้พูดอะไร แต่การแสดงออกทางสีหน้าของเขาแสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขาเห็นด้วยเช่นกัน
ชูลทซ์ยิ้มและพูดว่า “นี่คือสิ่งที่ผมค้นพบตอนศึกษาพื้นที่เมตริก และการค้นพบนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ผมสร้างทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่ ผมใช้เวลาหนึ่งปีในการทำให้มันสมบูรณ์แบบ หากเราสามารถหานิพจน์ที่แน่นอนสำหรับ Cq(D, K) และแทนที่ในสมการที่ 4 ได้เราก็สามารถเชื่อมโยง H(v) กับแรงจูงใจที่ลดไม่ได้ได้”
ลู่โจวพยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ เราสามารถศึกษาการสลายตัวของผลรวมโดยตรงของทฤษฎีแรงจูงใจโดยใช้ฟังก์ชัน H(v) ได้”
ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์ที่ไม่เคยชอบยกย่องผู้อื่นก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประทับใจในความฉลาดชูลทซ์
ทฤษฎีพื้นที่เมตริกที่สมบูรณ์ของเขามีบทบาทมากๆ ในทฤษฎีแรงจูงใจ
สิ่งที่น่าทึ่งไปกว่านั้นคือเมื่อเทียบกับนักวิชาการอย่างเพเรลมานที่ชอบศึกษาเงียบๆ คนเดียวแล้วนั้น ชูลทซ์ถือว่าเป็นนักสื่อสารทางวิชาการที่ดีกว่ามาก
โดยทั่วไปแล้วการโน้มน้าวนักวิชาการคนอื่นๆ ให้มีส่วนร่วมในด้านการวิจัยนั้นยากพอๆ กับการวิจัยด้วยตัวเอง
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่ามันจะเป็นโจทย์ทางคณิตศาสตร์ที่ซับซ้อนหรือง่าย มันก็ต้องใช้เวลานานกว่าจะเข้าใจสมการได้อย่างถ่องแท้ ผู้คนจะศึกษาสมการก็ต่อเมื่อพวกเขาคิดว่ามันสำคัญมากพอ
ชูลทซ์ยิ้มให้กับการอนุมัติของลู่โจวและกล่าวว่า “พอพูดถึงเรื่องนั้นแล้ว ผมยังไม่ได้ตั้งชื่อวิธีการนี้เลย”
ลู่โจวไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ทฤษฎีการประยุกต์ใช้คู่ของปวงกาเรเป็นไง? ผมเห็นว่าส่วนสำคัญของทฤษฎีนี้คือการวางนัยทั่วไปของทฤษฎีความเป็นคู่ของ ปวงกาเรเกี่ยวกับจำนวนโคโฮโมโลยีหลายมิติน่ะ”
“ มันยากเกินไปที่จะจำนะ ขอชื่อสั้นๆ แบบที่เป็นที่นิยมในทุกวันนี้ เช่น…” ชูลทซ์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ทฤษฎีการพับเป็นไง? จากมุมมองที่เป็นนามธรรม เรากำลังพับชุดของนิพจน์พีชคณิตอยู่”
เมื่อลู่โจวได้ยินชื่อนี้ เขาก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย เขาคิดว่าชื่อนี้ไม่เกี่ยวข้องกับทฤษฎีบทเลยสักนิดเดียว
ส่วนเฉินหยางและเพเรลมานไม่ได้สนใจเรื่องเล็กน้อยๆ แบบนี้เท่าไหร่
ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์เห็นด้วยกับลู่โจวเป็นอย่างมาก เขาส่ายหัวและพูดว่า “คุณเป็นคนรุ่นมิลเลนเนียลชอบตั้งชื่อที่มันแฟนซีๆ ผมคิดว่าชื่อศาสตราจารย์ลู่ค่อนข้างดีแล้วนะ”
ลู่โจว “…”
แม้ว่าเขาจะมีความสุขที่ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์เห็นด้วย แต่เขารู้สึกเหมือนกับว่าฟาลติ้งส์กำลังบอกว่าเขาแก่
ทุกคนในสำนักงานต่างนิ่งเงียบ
หานเมิ่งฉีจ้องไปที่สมการบนไวท์บอร์ดและขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอรู้สึกว่าเกือบจะเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
เหอชางเหวินขมวดคิ้วด้วยสีหน้าจริงจัง
ส่วนหลี่โม่นั้น…
เขาอึ้งสนิทไป
นานแล้วที่เขาคิดว่าเขาอยู่ใกล้กับพรมแดนของคณิตศาสตร์มากๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลู่โจวให้เขาเข้าร่วมโปรเจกต์ทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่ เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถเป็นนักวิชาการที่ยอดเยี่ยมได้คนหนึ่ง
แต่นี่เป็นการระเบิดใหญ่ความภาคภูมิใจของเขาตูมใหญ่
ลืมเรื่องการปรึกษากับผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ไปได้เลย เขาไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าคนพวกนี้กำลังพูดถึงอะไรอยู่
ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนเหล่านี้เป็นผู้ชนะเลิศเหรียญฟิลด์ …
น่าทึ่งจริงๆ!
หลี่จงมองไปที่กระดานไวท์บอร์ดและกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เขาพูดว่า “พี่… พวกเขาได้ค่า k ในสมการที่ 8 ยังไง? ฉันไม่เห็นจะเข้าใจเลย”
“ แค่ให้ตั้งใจก็พอ” เหอชางเหวินบอกขณะที่จ้องมองไปที่ไวท์บอร์ดข้างหน้า
หลี่โม่คิดว่าเขากำลังขัดการคิดของเหอชางเหวิน ดังนั้นเขาจึงเงียบไป
หลังจากนั้นไม่นาน เหอชางเหวินก็ขมวดคิ้วและก้มหน้าลง เขาถามหานเมิ่งฉีเบาๆ “พวกเขาได้สมการที่ 1 และ 2 มายังไง? คุณเคยเห็นพวกมันมาก่อนมั้ย?”
หานเมิ่งฉีตอบว่า “…ฉันคิดว่ามันเป็นผลพวงจากข้อคาดการณ์ของไวล์นะ”
หลี่โม่ “…”
…
ลู่โจวบอกโครงสร้างเพื่อแก้สมการทั้งหมด
ในขณะที่วิธีการที่เสนอโดยชูลทซ์นั้นให้คำตอบสำหรับปัญหาเฉพาะสำหรับโครงสร้างเท่านั้น
อันที่จริงวิธีการนี้สันนิษฐานว่าข้อคาดการณ์เรขาคณิตเชิงพีชคณิตที่มีชื่อเสียงของเบลินสัน-โบลช-คาโต นั้นเป็นความจริง
การพิสูจน์สมการนี้ไม่ใช่เรื่องยาก ชูลทซ์ใช้เวลาเพียงหนึ่งปีในการพยายามหาข้อพิสูจน์
หากไม่มีทางพิสูจน์ได้ว่าข้อคาดการณ์ของเบลินสัน-โบลช-คาโต เป็นความจริง วิธีการ ‘พับ’ ของเขาก็จะไร้ประโยชน์ไปในทันที
แต่เนื่องจากลู่โจวอยู่ที่นี่ด้วย ชูลทซ์จึงไม่ต้องกังวลอะไร
สมการนี้ง่ายกว่าสมมติฐานของรีมันน์อย่างแน่นอน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับลู่โจวแล้ว
ไม่มีใครหาหลักฐานเก่งไปกว่าลู่โจวอีกแล้ว
การอภิปรายยังคงดำเนินต่อไป
ลู่โจวกำลังเสนอวิธีเชื่อมโยงกลุ่ม K ที่มีลำดับสูงของเส้นโค้งวงรี E กับค่าคงที่การวิเคราะห์เพื่อพิสูจน์ของคาดการณ์ของเบลินสัน-โบลช-คาโต ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็มีเสียงดังขึ้น
แม้ว่าเขาไม่อยากรับสาย แต่มันอาจเป็นสายสำคัญ
เมื่อลู่โจวเห็นว่าเฉินยู่ซานเป็นคนที่โทรมา เขาคิดว่าอาจมีบางอย่างเกิดขึ้นที่สตาร์สกายเทคโนโลยีอย่างแน่นอน เขากดรับสายและพูด
“เดี๋ยวผมทำให้นะ สำหรับงาน”
ชูลทซ์ยิ้มและพูดว่า “แน่นอน ผมยังต้องใช้เวลาคิดเกี่ยวกับวิธีการของคุณอยู่ดี”
ลู่โจวพยักหน้าและเดินไปตามทางเดินในออฟฟิศ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและได้ยินเสียงของเฉินยู่ซานผ่านโทรศัพท์ทันที
“ ไปดูที่เว่ยป๋อ!”
……………………………
