หลังการต่อสู้อันดุเดือดตอนบ่าย ในที่สุดการบรรยายก็จบลงตอนห้าโมงเย็น
ปกติแล้ว ข้อคาดการณ์สำคัญแบบนี้ เพื่อเป็นความทรงจำผู้จัดงานประชุมจะจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำเป็นการฉลอง
อย่างไรก็ตามทุกคนเหนื่อยกันมาก ไม่ต้องพูดถึงพรุ่งนี้มีงานประชุมอีก พวกเขาจึงได้แต่รอจนถึงพรุ่งนี้ถึงได้ลิ้มลองแชมเปญแห่งชัยชนะ
หลังลู่โจวทานมื้อค่ำเสร็จ เขาก็ได้กลับห้องพักสักที เขาตรงไปที่เตียงเลย
การบรรยายจบลงแล้ว
จากปฏิกิริยาของผู้ชม ดูเหมือนชุมชนวิชาการจะยอมรับวิทยานิพนธ์ของเขา
ส่วนสถาบันเคลย์ พวกเขาอาจจะยังวิจัยวิทยานิพนธ์ของเขา แต่มันก็คงใช้เวลาไม่นานนักที่พวกเขาจะยอมรับวิทยานิพนธ์ฉบับนี้
ไม่ว่ายังไงโปรเจกต์วิจัยสมการนาเวียร์-สโตกส์ก็จบลงแล้ว ปมในใจของลู่โจวคลายออกสักที
แม้ว่าลู่โจวจะเหนื่อยมาก แต่เมื่อเขาคิดถึงตอนบรรยาย เขาก็อดยิ้มไม่ได้
จู่ๆ ลู่โจวก็จำได้ว่าเขาไม่ได้โพสต์บนเว่ยป๋อมาพักใหญ่แล้ว
“…ฉันทำแบบนี้กับแฟนคลับได้ยังไง”
ลู่โจวยิ้มแล้วพลิกตัว จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์จากกระเป๋า
เรื่องที่มีความสุขก็ควรนำไปแบ่งปันกับคนอื่น
ลู่โจวเปิดโทรศัพท์แล้วพิมพ์ลงไป จากนั้นเขาก็กด ‘ส่ง’ เพื่อแบ่งปันความสุขกับแฟนคลับ
[หลังทำงานหนักมาครึ่งปี ในที่สุดก็สำเร็จแล้ว!]
มีความคิดเห็นตอบกลับมาทันที
[โอ้ว ทำไมเทพลู่ถึงตื่นเช้าจัง?]
[ไอ้โง่ ที่นู่นตอนกลางคืน]
[ฉันสงสัยว่าเทพลู่ทำอะไรตอนกลางคืน? (แสยะยิ้ม) (แสยะยิ้ม)]
[โอ้ คราวนี้เทพลู่ไม่แสร้งถ่อมตน!]
ลู่โจว “…”
พวกคุณพูดเรื่องอะไรกัน?
หมายความว่าไงแสร้งถ่อมตน?
ฉันเป็นคนแบบนั้นที่ไหน?!
ลู่โจวอ่านความคิดเห็น จากนั้นเขาก็ปิดโทรศัพท์แล้ววางโทรศัพท์ไว้โต๊ะข้างเตียง
ที่รีโอเดจาเนโรดวงอาทิตย์เพิ่งตกดิน ซึ่งหมายความว่าที่จีนเพิ่งเช้าตรู่ มีคนไม่มากนักที่เห็นโพสต์เว่ยป๋อของเขา
ความคิดเห็นก็เหมือนของดอง ยิ่งรอนานแค่ไหน มันก็อร่อยเท่านั้น
ลู่โจวนอนอยู่บนเตียง เขาหลับตา
ก่อนที่เขาจะหลับ เขามีเรื่องสำคัญต้องทำ
เขากระซิบ “ระบบ”
ไม่นาน สติของเขาก็เข้าสู่มิติสีขาวบริสุทธิ์
…
[ขอแสดงความยินดีด้วยที่ทำภารกิจสำเร็จ!]
[รายละเอียด: ให้คำตอบที่สมเหตุสมผลในตัวของการมีอยู่และความราบรื่นของสมการนาเวียร์-สโตกส์]
[การประเมินขั้นสุดท้าย: S+]
[รางวัลภารกิจ: แต้มประสบการณ์คณิตศาสตร์สี่แสนแต้ม แต้มประสบการณ์ฟิสิกส์: หนึ่งแสนแต้ม แต้มทั่วไปห้าร้อยแต้ม ตั๋วเสี่ยงโชคหนึ่งใบ]
เพราะอย่างไรเสียมันก็เป็นปัญหารางวัลมิลเลนเนียม
แต้มประสบการณ์คณิตศาสตร์สี่แสนแต้มมากกว่าแต้มประสบการณ์ที่ได้จากข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคถึงสองเท่า
แต้มประสบการณ์ฟิสิกส์หนึ่งแสนแต้มทำให้ลู่โจวประหลาดใจเช่นกัน
ลู่โจวไม่เสียเวลาเปล่า เขากล่าวทันที “ระบบเปิดแผงคุณสมบัติ!”
แสงสีน้ำเงินกะพริบผ่านหน้าจอ แผงคุณสมบัติที่อัปเดตแล้วของลู่โจวก็ปรากฏตรงหน้า
[
A. คณิตศาสตร์: ระดับ 7 (44,000/1.2 ล้าน)
B. ฟิสิกส์: ระดับ 4 (133,215/200,000)
C. ชีวเคมี: ระดับ 3 (24,000/100,000)
D. วิศวกรรม: ระดับ 2 (0/50,000)
E. วัสดุศาสตร์: ระดับ 4 (13,000/200,000)
F. วิทยาการพลังงาน: ระดับ 2(0/50,000)
G. วิทยาการสารสนเทศ: ระดับ 1 (3,000/10,000)
แต้มทั่วไป : 3,975 (ตั๋วเสี่ยงโชคหนึ่งใบ)]
คณิตศาสตร์เพิ่มระดับแล้ว!
อย่างไรก็ตามความดีใจของเขาอยู่ได้ไม่นานนัก
ลู่โจวเห็นแต้มประสบการณ์แล้วอดรู้สึกสิ้นหวังไม่ได้
แต้มประสบการณ์หนึ่งล้านสองแสน!
ฉันต้องทำภารกิจอะไรเนี่ยถึงจะได้แต้มประสบการณ์มากขนาดนี้…
ลู่โจวสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเลือกเสี่ยงโชค
ครั้งนี้ลู่โจวไม่รู้เปอร์เซ็นต์เสี่ยงโชค ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าเขาจะได้อะไร
เมื่อเขาแตะหน้าจอโปร่งใส วงล้อรูเล็ตก็เริ่มหมุน
ลู่โจวหลับตา สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วลืมตาขึ้นมาอย่างฉับพลัน
“หยุด!”
แรงเฉื่อยของวงล้อทำให้มันหมุนไปอีกสองสามรอบก่อนจะหยุดลง
มีตัวหนังสือปรากฏตรงกลางหน้าจอข้อมูลโปร่งใส
[ขอแสดงความยินดีด้วยท่านได้รับรางวัล ‘พิเศษ’]
[ได้รับ : ‘ไข่อิสเตอร์’]
ลู่โจว “?!”
ไข่อิสเตอร์คืออะไรเนี่ย?
ลู่โจวแทบอดใจรับรางวัลไม่ไหว เขาสงสัยว่าเจ้าไข่อิสเตอร์ของระบบคืออะไรกันแน่ ทันใดนั้นไข่สีรุ้งก็ปรากฏในมือเขา
เขาหมุนไข่เล่นพักใหญ่แต่ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
สิ่งเดียวที่เขารู้ก็คือมันเป็นไข่อิสเตอร์
ลู่โจว “…”
บัดซบ!
มันเป็นแค่ไข่สีสันสวยงาม!
เจ้าสิ่งนี้ไม่มีคุณสมบัติพิเศษอะไรเลยเหรอ?
ลู่โจวจำตอนแรกที่เขาได้รับรางวัล ‘พิเศษ’ ได้ มันเป็น ‘สิ่งขอบคุณที่มาอุดหนุน’ ลู่โจวแทบเอียนกับมุกตลกของระบบ
ถ้าเขาไม่ได้รับ ‘ชั่วโมงแห่งการเกิดแรงบันดาลใจ’ เขาคงสงสัยว่ารางวัลพิเศษเป็นเหมือน ‘ขยะ’ ระบบแค่เล่นตลกร้ายกับเขา
ลู่โจวเอาไข่ใส่กลับช่องเก็บของ จากนั้นเขาก็เห็นว่าเขามีของหลายอย่างในช่องเก็บของที่ฝุ่นเริ่มเกาะแล้ว
อย่างโล่ไนโตรเจน หรือเศษซากหมายเลขสองที่ดูเหมือนรูบิก เขายังไม่มีเวลาศึกษาเศษซาก ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่ามันคืออะไร
ถ้าเขามีปืนสแกนเนอร์ล่ะก็นะ
ลู่โจวถอนหายใจแล้วปิดแถบช่องเก็บของ
เขาผ่านภารกิจแล้วได้รับรางวัลแล้ว และตอนนี้ก็ถึงเวลารับภารกิจใหม่
ลู่โจวดูแผงประเมินภารกิจ S+ แล้วกดที่แผงภารกิจ
ไม่นาน ภารกิจที่อัปเดตแล้วก็ปรากฏตรงหน้าสายตา
[เปิดใช้งานภารกิจรางวัล (ยกเลิกได้ตลอดเวลาโดยไม่เสียแต้มทั่วไป)]
[คำอธิบาย: เนื่องจากโฮสต์มีความเข้าใจต่อสมการนาเวียร์-สโตกส์อย่างลึกซึ้งและโฮสต์มีความสามารถในการแก้สมการเชิงอนุพันธ์ย่อยโดยใช้วิธีเรขาคณิตเชิงอนุพันธ์ มีการเปิดเส้นทางใหม่ในสาขากลศาสตร์ของไหล เครื่องมือแมนิโฟลด์ Lและทอพอโลยีเป็นการปฏิวัติการวิจัยปรากฏการณ์ความปั่นป่วนอุทกพลศาสตร์เช่นกัน!]
[สิ่งที่ต้องทำ: สร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของปรากฏการณ์ความปั่นป่วนพลาสมาในเครื่องสเตลล่าร์เรเตอร์]
[รางวัล: 1-??? แต้มประสบการณ์สาขาวิชา ตั๋วเสี่ยงโชคหนึ่งใบ (พิเศษ 100%)]
ลู่โจวคาดหวังกับภารกิจนี้ไว้สูง
ถ้าภารกิจรางวัลนี้เป็นเหมือนครั้งก่อนที่เขาแค่ได้รับรางวัลระดับประเทศก็พอ มันคงยอดเยี่ยมมาก
น่าเสียดายระบบไม่ปล่อยให้เขาหลุดจากเบ็ดง่ายขนาดนั้น
ไม่ใช่แค่นั้น แต่ภารกิจรางวัลนี้ค่อนข้างยากจริง
ปรากฏการณ์ความปั่นป่วนเป็นส่วนที่ยากที่สุดของกลศาสตร์ของไหล และจนถึงตอนนี้ นักฟิสิกส์ก็ทำได้แค่สร้างแบบจำลองโดยประมาณของปรากฏการณ์นี้เท่านั้น
และปรากฏการณ์ความปั่นป่วนของพลาสมาก็ซับซ้อนยิ่งกว่าของไหลอื่นเสียอีก
อย่างไรก็ตามแม้ว่ามันจะเป็นภารกิจที่ยาก แต่ลู่โจวก็มั่นใจว่าเขาแก้ปัญหานี้ได้
เขาพิชิตสมการนาเวียร์-สโตกส์ไปแล้ว ในสาขากลศาสตร์ของไหล ยังมีอะไรที่เขาทำไม่ได้อีก?
ไม่ต้องพูดถึงเลยว่า คณิตศาสตร์ประยุกต์เป็นจุดแข็งของเขา
เขาออกจากมิติของระบบแล้วกลับโลกความเป็นจริง
ลู่โจวรู้สึกถึงพลังอันอ่อนโยนกระจายไปทั่วเยื่อหุ้มสมองก่อนที่เขาจะรู้สึกมึนไปพักหนึ่ง
ลู่โจวเพลิดเพลินไปกับมันอยู่เงียบๆ ไม่นานเขาก็หาวและเผลอหลับไป
ลู่โจวไม่รู้เลยว่าข่าวที่เขาแก้สมการนาเวียร์-สโตกส์ไปถึงจีนแล้ว โลกคณิตศาสตร์และนักข่าวหลายคนของ กล้องลงจรปิดไม่ได้นอนเพราะการบรรยายของเขา…
…………………………………
