นิยาย Super Electric Eel Avatar
SEEA 76: กริชตัดหยกคนว
“ เอ๊ะ?” เฉินฟานยืนเหมือนรูปปั้นหยกเขาตกตะลึงในตอนแรกและมีสีหน้าประหลาดใจแบบเดียวกับที่อู่รุยอทํา “ ฉันเพิ่งย้ายมาเมื่อสัปดาห์ที่แล้วช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ!” เขาพูดในขณะที่เขากลับมาวางกริชลงบนฝากระโปรงรถ
“ฮิฮิ.” อู่รุยอ ที่สวมชุดลําลองหลุยส์วิตตองสีขาวจ้องมองเฉินฟานและยิ้มขณะเล่นกับผมของเธอ “ ครั้งที่แล้วนายรีบมากลุงกับฉันยังไม่ได้ขอบคุณเลย!”
“ ไม่จําเป็นต้องขอบคุณฉันเพราะฉันได้รับรางวัลเป็นเงินสองล้านหยวน!” เฉินฟานยิ้มและกล่าวว่า “ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เพราะวันหนึ่งฉันพบมัน ขณะตกปลาในทะเล มันไม่มีประโยชน์ที่จะเก็บมันไว้ต่อไปดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะมอบมันให้กับคุณลุงของเธอ เนื่องจากฉันได้ยินมาว่าเขาค้นหามันทั้งสูงและตํา”
6 นายไม่รู้หรอกว่ามันสําคัญกับเราแค่ไหน!ถ้านายไม่มาปรากฏตัวในวันนั้นลุงของฉันกําลังคิดจะจ้างทหารรับจ้างไปปล้นพิพิธภัณฑ์การเดินเรือแห่งชาติแทนซาเนีย”อู่รุยอูกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น
“จริงหรือ?” ปากของ เฉินฟาน อ้าปากกว้างแม้ว่าเขาจะรู้ว่าแทนซาเนียเป็นประเทศที่ไม่มั่นคงทางการเมือง แต่ก็ยังไม่น่าจะมีใครปล้นพิพิธภัณฑ์การเดินเรือแห่งชาติด้วยวิธีที่ไม่ชัดเจนเช่นนี้
“ ทั้งหมดนี้ไม่ได้เกิดจากการตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังไม่ใช่หรือ” อู่รุยอู กล่าวขณะที่โยนผมของเธอ “ โชคดีที่ลุงของฉันล้มเลิกความคิดนี้เมื่อนายปรากฏตัว”
“ ยังไงก็ตามดูเหมือนว่านายจะออกไปข้างนอก ดังนั้นฉันจะไม่รบกวนนายอีกต่อไป อย่างไรก็ตามตอนนี้เราเป็นเพื่อนบ้านกันดังนั้นเราจะมีโอกาสพบกันอีกมาก!” อู่รุยอู สะบัดผมนุ่ม ๆ ของเธอที่ดูเหมือนบะหมีเครามังกรหันร่างของเธอและยิ้มอย่างสุภาพ “ ฉันจะเลี้ยงนายด้วยอาหารเย็นในช่วงเวลาอื่นเพื่อขอบคุณ!”
“ ฮ่าฮ่า” เฉินฟานเกาหัวและไม่พูดอะไร
“ สิ่งนี้ดูเหมือนจะไม่ถูกต้อง” เฉินฟาน กล่าวหลังจากอู่รุยอูจากไปอย่างสง่างาม เฉินฟานพึมพําเบา ๆ สองสามคําตามเนื้อเรื่องในนิยายส่วนใหญ่เด็กผู้หญิงควรจะเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุขจากนั้นเธอก็พูดด้วยท่าทางยั่วยวน ฉันตัดสินใจมอบตัวเองให้นายเพื่อแสดงความขอบคุณ!”
ในขณะที่ตบหัวด้วยความงง เฉินฟานควักกุญแจรถและเข้าไปในรถ เฉินฟาน กําลังจะแวะไปที่ หยวนเซียงคราฟโปรดักซึ่งเป็นโรงงานแปรรูปที่เขาไปครั้งสุดท้าย เนื่องจากพวกเขาสามารถสร้างอุปกรณ์ป้องกันข้อมือที่ซับซ้อนได้ในครั้งสุดท้ายเฉินฟานมั่นใจว่าการทําฝักและด้ามจับขนาดเล็กเช่นนี้จะเป็นเรื่องง่ายสําหรับพวกเขา
หลังจากขับรถช้าๆไปที่โรงงาน เฉินฟาน ก็ออกจากรถโดยไม่แม้แต่จะหยุดนิ่งเขาก็ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากหัวหน้าอ้วน
“ การมาถึงของคุณเฉินนําโชคมาสู่โรงงานของฉันจริงๆ!”หัวหน้าอ้วนยิ้มเหมือนพระไมเตรยาแล้วพูดว่า “คราวนี้คุณจะทําอะไรคุณเฉิน”
“ ฉันมีกริชโบราณอยู่ในมือ แต่ฝึกและด้ามเน่าดังนั้นฉันจึงต้องการให้คุณช่วยสร้างใหม่ เฉินฟานแกะหนังสือพิมพ์และผ้าขนหนูออกและส่งกริชคุนวูให้หัวหน้าอ้วน “ลองดูและดูว่าผักแบบไหนเหมาะกับมัน”
4 ว้าว..คมมาก!” หัวหน้าอ้วนดูดลมหายใจเย็น ๆมีบาดแผลลึกอยู่สองผืนบนผ้าขนหนูที่พันอยู่หากร่างกายของมนุษย์ถูกนั่นด้วยสิ่งนี้ก็จะเหมือนกับการนั่นแตงโม
* คุนวู?” ด้วยความช่วยเหลือของแสงแดดเจ้านายตัวอ้วนสามารถระบุคําบนใบมีดได้ในขณะที่ตรวจสอบมันและน้ําลายไหลมากเมื่อเขาพูดว่า “นี่อาจเป็นกริชของ “คุนวู” ที่ติดอันดับสามในสิบที่คมมากที่สุด อาวุธทรงพลังในโลก? ไม่มันสั้นเกินไปดูไม่เป็นเลยนี่อาจเป็นกริชของ คุนวู” ที่สามารถตัดหยกที่บันทึกไว้ในหนังสือสิบทวีปแห่งท้องทะเลเฟิงหลินโจวได้หรือไม่”
* กริชคุนวที่ตัดหยก?” เฉินฟานตะลึงอยู่นานก่อนจะถามด้วยท่าทางงี่เง่า “ นั่นอะไร?”
* กาลครั้งหนึ่งในยุคของจักรพรรดิมู่แห่งราชวงศ์โจวซีหูเสนอกริชหยกคุนวูที่มีความยาวหนึ่งฟุตให้เขา เป็นกริชที่ตัดหยกได้ง่ายเหมือนกับการผ่าลงไปในโคลน กริชมีต้นกําเนิดมาจากหลิวโจว” หัวหน้าอ้วนพึมพํากับข้อมูลโบราณมากมาย
“ แต่ในเวลานั้นการเขียนโดยการแกะสลักถูกใช้!” หัวหน้าอ้วนแตะคางของเขา “ แม้ว่ารูปร่างและความยาวของมีดจะตรงกับคําอธิบายในหนังสือโบราณ แต่ตัวอักษร “คุนวู” ก็ไม่ได้เขียนตาม…นอกจากนี้หนังสือเล่มนี้ยังไม่ได้ระบุว่า คําสองคําถูกแกะสลักไว้ ดังนั้นดูเหมือนว่านี่เป็นรุ่นที่สองที่สร้างขึ้นหลังจากเลียนแบบต้นฉบับ!”
เฉินฟานตกใจและเบิกตากว้าง“ คุณแน่ใจหรือ? ถ้ามันตัดหยกเหมือนตัดโคลนนี้จะไม่ยิ่งใหญ่ไปกว่าดาบหยูชางหรือ?”
จําไว้ว่าการตัดแผ่นเหล็กแตกต่างจากการตัดหยกอย่างสิ้นเชิง หากคุณไม่กลัวใบมีดแตกให้ลองตัดแผ่นเหล็กบาง ๆ ด้วยดาบทหารที่ทําจากโลหะที่แข็งที่สุดที่ขายในตลาด ถึงกระนั้นก็ไม่สมเหตุสมผลที่จะอ้างว่าเป็นดาบที่ตัดหยก มันจะมีเหตุผลมากกว่าที่จะอธิบายว่ามันเป็นดาบที่ทุบโคลนเหมือนหยก”
“ ฉันคิดว่าวลี “การตัดโคลนที่มีลักษณะคล้ายหยก” เป็นเพียงคําพูดของคนสมัยก่อน เช่นเดียวกับวลีที่ว่า “รอยยิ้มเพียงครั้งเดียวสามารถโค่นล้มประเทศได้” เป็นเพียงคําพูดเกินจริง “เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าอ้วนก็ไม่เชื่อเช่นกัน
“ ยังไงซะฉันบังเอิญมีเศษไหที่ใช้ในการตกแต่งเหลืออยู่เราจะลองดูไหม” หัวหน้าอ้วนล่อให้เฉินฟานทดสอบมันในขณะที่
ดวงตาของเขาฉายแววหลอกลวง
“ มาลองดูกัน!” เฉินฟานตอบด้วยท่าที่ “อะไรก็ได้” เนื่องจากกริชนี้สามารถตัดผ่านเหล็กได้จึงไม่ควรประสบปัญหาในการตัดหยกเช่นกัน
คาจัง!
ทั้งสองคนนั่งยองๆบนพื้นทั้งคู่ตะลึงขณะที่หยกที่มีขนาดเท่ายางลบถูกนั่นเป็นสองท่อน รอยบากนั้นเรียบเนียนและแม้กระทั่งพื้นปูนที่อยู่ข้างใต้ก็ถูกนั่นออกเล็กน้อย
* ให้ตายเถอะใครทํากริชนี้มีทักษะที่รุนแรง ใช้งานได้เหมือนของแท้ทุกประการ” หัวหน้าตัวอ้วนนั่งยองๆอยู่ที่พื้นด้วยสีหน้าราวกับเห็นผี “ ไม่เลยมันดีกว่าของเดิมด้วยซ้ํา ของดั้งเดิมส่วนใหญ่เป็นเพียงการพูดเกินจริงโดยคนสมัยก่อนคุณไม่ควรเชื่อในสิ่งที่พวกเขาพูดเพราะมันไม่เป็นความจริง”
* ใครสนใจใครเลียนแบบ” เฉินฟานจ้องไปที่กริชคุนวูและพูดว่า “ แค่ทําด้ามจับและฝักดาบให้เร็วที่สุด”
“ ได้เลย” นายอ้วนทุบหน้าอกของเขาและพูดด้วยความมั่นใจว่า การจัดการกับมีดคือจุดแข็งของฉัน ฉันจะทําฝักอ่อนจากหนังฉลามที่ผ่านกรรมวิธีอย่างดีและแกะสลักลวดลายที่สวยงามโดยใช้เครื่องแกะสลักเลเซอร์”
“ หนังฉลาม? มันจะไม่ถูกหันด้วยกริชหรือ?”
“ เพิ่มชั้นเหล็กบาง ๆ เข้าไป!” หัวหน้าอ้วนส่ายหัว “ยังไงก็ตามคุณต้องการให้ด้ามจับนุ่มหรือแข็ง? ถ้าอยากให้นิ่มเราจะใช้หนังงูเหลือมเพราะเนื้อสัมผัสดีมากและเข้ากันได้ดีกับปลอกมีดที่ทําจากหนังฉลาม ถ้าคุณอยากให้มันแข็งฉันจะใช้ไม้จันทน์แดงเพราะมันดูเหมือนนอแรดหลังขัด”
“ ฉันต้องการทั้งสองอย่าง” เฉินฟานครุ่นคิดสักครู่แล้วพูดต่อ “ แทรกกริชระหว่างไม้จันทน์แดงสองชิ้นแล้วพันด้วยหนังงูเหลือม ตรวจสอบให้แน่ใจว่าด้ามจับพอดีกับฝักและลักษณะของด้ามนั้นต้องดูดีมาก อย่าให้ของอย่างที่ขายในตลาดกลางคืนนะไม่งั้นฉันจะไม่จ่าย!”
“ แน่นอนว่าฉันจะไม่ให้อะไรที่เส็งเคร็งแบบนั้นกับคุณ!”หัวหน้าอ้วนดูเหมือนจะดูถูกอย่างมากและกัดฟันแน่น “ถ้ามีข้อบกพร่องอย่ากังวลกับการจ่ายเงินเพราะฉัน..ฉัน… ฉันจะกินหยกสองชิ้นที่อยู่บนพื้น!”
ในความเป็นจริงสิ่งที่หัวหน้าอ้วนพูดนั้นเป็นความจริงมากยิ่งเฉินฟานมองไปที่งานฝีมือของเขาเฉินฟานก็ยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้นเท่านั้นเพราะมันยากที่จะเชื่อว่าชายร่างอ้วนหน้าตาธรรมดาจะมีฝีมือมาก
หลังจากเห็นหัวหน้าอ้วนวัดความยาวของกริชในเสี้ยววินาที่โดยใช้เวอร์เนียคาลิปเปอร์ฝึกหนังฉลามสีเทาอ่อนช้อยและด้ามจับสีม่วงที่ทําจากไม้จันทน์พันด้วยหนังงูเหลือมนั้นทําได้ในเวลาเพียงสองชั่วโมงเท่านั้น
“มันสวยจริงๆ” เมื่อมองไปที่ลวดลายที่สวยงามบนฝักดาบและด้ามจับสีเทาที่มีพื้นผิวเรียบเนียนราวกับผิวบอบบางของหญิงสาวมีเพียงความโลภเท่านั้นที่เปล่งประกายในดวงตาของเฉินฟานต้องยอมรับว่าความรู้สึกพิเศษของผู้ชายที่มีต่ออุปกรณ์เช่นดาบและมีดนั้นเหมือนกับผู้หญิงที่ไม่ต่อต้านเครื่องสํา อางและน้ําหอม
“ มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ!” หัวหน้าตัวอ้วนก็ถอนหายใจและพูดว่า “ แต่น่าเสียดายที่แม้ว่าคนที่ปลอมกริชนี้จะมีทักษะสูงแต่เขาก็ไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น ฉันไม่เข้าใจว่าทําไมเขาไม่แกะจารักลวดลายแทนอักขระแบบดั้งเดิมสองตัว มิฉะนั้นผู้คนจํานวนมากจะเชื่อได้อย่างง่ายดายว่านี่คือ มีดหยกคนรู”ซึ่งตัดสินจากรูปลักษณ์ของมัน!”
